Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

cōnsuēfacio

  • 1 consuefacio

    consuēfăcĭo, ĕre, fēci, factum - tr. - accoutumer, habituer.    - consuefacere ut: habituer à.    - consuefacere ne: habituer à ne pas.    - alii clanculum patres quae faciunt, ea ne me celet consuefeci filium, Ter. Ad. 52: ce que d'autres font en cachette de leur père, j'ai habitué mon fils à ne pas me le dissimuler.    - avec tmèse consue quoque faciunt, ut... Varr. R. 2, 9, 13.    - avec inf. hoc patrium est, potius consuefacere filium sua sponte recte facere, quam alieno metu, Ter. Ad. 74: le rôle d'un père, c'est d'habituer son fils à bien agir de son plein gré plutôt que par la crainte d'autrui.    - consuefacit eos ordines habere, Sall. J. 80: il les habitue à garder les rangs.    - absol. nil praetermitto: consuefacio, Ter. Ad. 414: je ne lui passe rien; je le dresse.
    * * *
    consuēfăcĭo, ĕre, fēci, factum - tr. - accoutumer, habituer.    - consuefacere ut: habituer à.    - consuefacere ne: habituer à ne pas.    - alii clanculum patres quae faciunt, ea ne me celet consuefeci filium, Ter. Ad. 52: ce que d'autres font en cachette de leur père, j'ai habitué mon fils à ne pas me le dissimuler.    - avec tmèse consue quoque faciunt, ut... Varr. R. 2, 9, 13.    - avec inf. hoc patrium est, potius consuefacere filium sua sponte recte facere, quam alieno metu, Ter. Ad. 74: le rôle d'un père, c'est d'habituer son fils à bien agir de son plein gré plutôt que par la crainte d'autrui.    - consuefacit eos ordines habere, Sall. J. 80: il les habitue à garder les rangs.    - absol. nil praetermitto: consuefacio, Ter. Ad. 414: je ne lui passe rien; je le dresse.
    * * *
        Consuefacio, consuefacis, pen. corr. consuefeci, pen. prod. consuefacere. Terent. Varro. Accoustumer, Habituer.

    Dictionarium latinogallicum > consuefacio

  • 2 consuefacio

    consuefacio consuefacio, feci, factum, ere приучать

    Латинско-русский словарь > consuefacio

  • 3 consuefacio

    cōnsuēfacio, fēcī, facere (*consueo u. facio), Passiv cōnsuēfīo, fierī, jmd. an etw. gewöhnen, a) Aktiv: α) absol.: nil praetermitto: consuefacio, Ter. adelph. 414. – β) alqm m. folg. Infin., Ter. adelph. 74. Sall. Iug. 80, 2. – γ) alqm m. folg. ut u. Konj., Varr. r. r. 2, 9, 13 (wo Tmesis consue quoque faciunt); 3, 9, 15: u. m. folg. ne u. Konj., Ter. adelph. 44. – b) Passiv, m. Dat., his diversoriis, Iul. Val. 3, 11 (3, 6).

    lateinisch-deutsches > consuefacio

  • 4 consuefacio

    cōnsuēfacio, fēcī, facere (*consueo u. facio), Passiv cōnsuēfīo, fierī, jmd. an etw. gewöhnen, a) Aktiv: α) absol.: nil praetermitto: consuefacio, Ter. adelph. 414. – β) alqm m. folg. Infin., Ter. adelph. 74. Sall. Iug. 80, 2. – γ) alqm m. folg. ut u. Konj., Varr. r. r. 2, 9, 13 (wo Tmesis consue quoque faciunt); 3, 9, 15: u. m. folg. ne u. Konj., Ter. adelph. 44. – b) Passiv, m. Dat., his diversoriis, Iul. Val. 3, 11 (3, 6).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consuefacio

  • 5 cōnsuēfaciō

        cōnsuēfaciō fēcī, factus, ere    [consuetus + facio], to accustom, inure, habituate: Ea ne me celet, filium, T.: filium recte facere, T.: Gaetulos ordines habere, S.: nil praetermitto, consuefacio, I keep (him) at it, T.
    * * *
    consuefacere, consuefeci, consuefactus V TRANS
    accustom, acclimate, make used to, habituate, inure

    Latin-English dictionary > cōnsuēfaciō

  • 6 consuefacio

    consŭē-făcĭo, fēci, factum, 3 (in Ter. Ad. 1, 1, 29; 1, 1, 49, and 3, 3, 60, consue feci, consue facere, consue facio, acc. to Lachm. ad Lucr. p. 409), v. a. [consueo], to accustom one to a thing, to inure, habituale (rare, and mostly ante-class. for the class. assuefacio).
    (α).
    With ut or ne, Varr. R. R. 3, 9, 15;

    in tmesis: consue quoque faciunt, ut, etc.,

    id. ib. 2, 9, 13:

    ea ne me celet, consuefeci filium,

    Ter. Ad. 1, 1, 29.—
    (β).
    With inf.:

    consuefacere filium, Suā sponte recte facere,

    Ter. Ad. 1, 1, 49; so, Gaetulos, ordines habere, signa sequi, etc., * Sall. J. 80, 2.—
    * (γ).
    Absol.:

    nil praetermitto, consuefacio,

    Ter. Ad. 3, 3, 60.—
    * (δ).
    Pass. with dat.:

    consuefieri alicui rei,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 3, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > consuefacio

  • 7 consuefacio

    cōnsuē-facio, fēcī, factum, ere [ consueo ]
    приучать (aliquem recte facĕre Ter; multitudinem ordĭnes habere Sl)

    Латинско-русский словарь > consuefacio

  • 8 consuefacio

    to accustom, acclimate, become used to.

    Latin-English dictionary of medieval > consuefacio

  • 9 consueflo

    cōnsuēflo, —, fierī pass. к consuefacio

    Латинско-русский словарь > consueflo

См. также в других словарях:

  • Custom (in Canon Law) — • An unwritten law introduced by the continuous acts of the faithful with the consent of the legitimate legislator Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Custom (in Canon Law)     Custom (in …   Catholic encyclopedia

  • ԸՆՏԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0784 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c ն. ԸՆՏԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ կամ ԸՆԴԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. οἱκειόω , ἠμερόω familarem reddo, concilio, adscisco, mansuefacio որ եւ ԸՆՏԱՆԱՑՈՒՑԱՆԵԼ կամ ԸՆԴԱՆԱՑՈՒՑԱՆԵԼ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»