Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

consŭē-făcĭo

  • 1 consuefacio

    consŭē-făcĭo, fēci, factum, 3 (in Ter. Ad. 1, 1, 29; 1, 1, 49, and 3, 3, 60, consue feci, consue facere, consue facio, acc. to Lachm. ad Lucr. p. 409), v. a. [consueo], to accustom one to a thing, to inure, habituale (rare, and mostly ante-class. for the class. assuefacio).
    (α).
    With ut or ne, Varr. R. R. 3, 9, 15;

    in tmesis: consue quoque faciunt, ut, etc.,

    id. ib. 2, 9, 13:

    ea ne me celet, consuefeci filium,

    Ter. Ad. 1, 1, 29.—
    (β).
    With inf.:

    consuefacere filium, Suā sponte recte facere,

    Ter. Ad. 1, 1, 49; so, Gaetulos, ordines habere, signa sequi, etc., * Sall. J. 80, 2.—
    * (γ).
    Absol.:

    nil praetermitto, consuefacio,

    Ter. Ad. 3, 3, 60.—
    * (δ).
    Pass. with dat.:

    consuefieri alicui rei,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 3, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > consuefacio

  • 2 consuefacio

    cōnsuē-facio, fēcī, factum, ere [ consueo ]
    приучать (aliquem recte facĕre Ter; multitudinem ordĭnes habere Sl)

    Латинско-русский словарь > consuefacio

  • 3 consuefacio

    cōnsuēfacio, fēcī, facere (*consueo u. facio), Passiv cōnsuēfīo, fierī, jmd. an etw. gewöhnen, a) Aktiv: α) absol.: nil praetermitto: consuefacio, Ter. adelph. 414. – β) alqm m. folg. Infin., Ter. adelph. 74. Sall. Iug. 80, 2. – γ) alqm m. folg. ut u. Konj., Varr. r. r. 2, 9, 13 (wo Tmesis consue quoque faciunt); 3, 9, 15: u. m. folg. ne u. Konj., Ter. adelph. 44. – b) Passiv, m. Dat., his diversoriis, Iul. Val. 3, 11 (3, 6).

    lateinisch-deutsches > consuefacio

  • 4 consuefacio

    cōnsuēfacio, fēcī, facere (*consueo u. facio), Passiv cōnsuēfīo, fierī, jmd. an etw. gewöhnen, a) Aktiv: α) absol.: nil praetermitto: consuefacio, Ter. adelph. 414. – β) alqm m. folg. Infin., Ter. adelph. 74. Sall. Iug. 80, 2. – γ) alqm m. folg. ut u. Konj., Varr. r. r. 2, 9, 13 (wo Tmesis consue quoque faciunt); 3, 9, 15: u. m. folg. ne u. Konj., Ter. adelph. 44. – b) Passiv, m. Dat., his diversoriis, Iul. Val. 3, 11 (3, 6).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consuefacio

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»