-
1 canīnus
-
2 caninus
I.Lit.:B.lac,
Ov. Ib. 227; Plin. 29, 6, 39, § 133:pellis,
Scrib. Comp. 161:stercus,
Juv. 14, 64:rictus,
id. 10, 271:far,
spelt-bread for dogs, id. 5, 11:adeps,
Plin. 29, 6, 35, § 111:fel,
id. 29, 6, 38, § 117:dentes,
eye-teeth, dog-teeth, Varr. R. R. 2, 7; 3; Cels. 8, 1; Plin. 11, 37, 61, § 160:scaeva canina,
a favorable augury taken from meeting a dog or from his barking, Plaut. Cas. 5, 4, 4.—Subst.: canīna, ae, f. (sc. caro), dog ' s flesh: canis caninam non ēst, Auct. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll.—II.Trop.: prandium, in which no wine is drunk, mean, Varr. ap. Gell. 13, 30, 12 sq. (v. the connection, and cf. with our dog-cheap): littera, i. e. the letter R, Pers. 1, 109: facundia, i. e. abusive from its snarling sound, snarling, Appius ap. Sall. H Fragm. 2, 37 Dietsch (from Non. p. 60, 24):eloquen tia,
Quint. 12, 9, 9; Lact. 6, 18, 26; cf. Spald. Quint. l. l.: caninum studium locupletissimum quemque adlatrandi, i. e. causidicorum. Col. 1, praef. §9: verba,
cutting words, Ov. Ib. 230: nuptiae, canine, beastly (cf.: canis obscena;v. canis),
Hier. Ep. 69, n. 2: philosophi = Cynici, Aug. Civ. Dei, 14, 20;hence, caninae aequanimitatis stupor,
Tert. Pat. 2. -
3 Trichosurus caninus
ENG short-eared brush-tailed phalangerNLD hondkoesoeGER HundskusuFRA phalanger de montagne -
4 canina
I.Lit.:B.lac,
Ov. Ib. 227; Plin. 29, 6, 39, § 133:pellis,
Scrib. Comp. 161:stercus,
Juv. 14, 64:rictus,
id. 10, 271:far,
spelt-bread for dogs, id. 5, 11:adeps,
Plin. 29, 6, 35, § 111:fel,
id. 29, 6, 38, § 117:dentes,
eye-teeth, dog-teeth, Varr. R. R. 2, 7; 3; Cels. 8, 1; Plin. 11, 37, 61, § 160:scaeva canina,
a favorable augury taken from meeting a dog or from his barking, Plaut. Cas. 5, 4, 4.—Subst.: canīna, ae, f. (sc. caro), dog ' s flesh: canis caninam non ēst, Auct. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll.—II.Trop.: prandium, in which no wine is drunk, mean, Varr. ap. Gell. 13, 30, 12 sq. (v. the connection, and cf. with our dog-cheap): littera, i. e. the letter R, Pers. 1, 109: facundia, i. e. abusive from its snarling sound, snarling, Appius ap. Sall. H Fragm. 2, 37 Dietsch (from Non. p. 60, 24):eloquen tia,
Quint. 12, 9, 9; Lact. 6, 18, 26; cf. Spald. Quint. l. l.: caninum studium locupletissimum quemque adlatrandi, i. e. causidicorum. Col. 1, praef. §9: verba,
cutting words, Ov. Ib. 230: nuptiae, canine, beastly (cf.: canis obscena;v. canis),
Hier. Ep. 69, n. 2: philosophi = Cynici, Aug. Civ. Dei, 14, 20;hence, caninae aequanimitatis stupor,
Tert. Pat. 2.
См. также в других словарях:
Caninus — Жанр Грайндкор Дэтграйнд Страна … Википедия
Caninus — [lateinisch (dens) caninus »zum Hund gehöriger (Zahn)«] der, /...ni, Dẹns caninus, der Eckzahn (Zähne) … Universal-Lexikon
Canīnus — (lat.), hündisch; daher Canina, hundartige Thiere; Canina litera, der Buchstab R, s.d.; Canina convulsio, Hundskrampf; C. rabies, Hundswuth; C. appetītus, Hundshunger … Pierer's Universal-Lexikon
Caninus — Eckzahn Oberkiefer (OK), Unterkiefer (UK) Lage der Eckzähne (rot) Als Eckzähne (lat. Dens caninus, Plural Dentes canini, oft auch nur kurz Canini) bezeichnet man die Zähne von Sä … Deutsch Wikipedia
Caninus — Ca|ni|nus 〈m.; Gen.: , Pl.: ni|ni; Anat.〉 Eckzahn [Etym.: <lat. caninus »bissig«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
caninus — cani̱nus, ...na, ...num [zu lat. canis = Hund]: zum Hund gehörend, Hunds...; z. B. in der Fügung ↑Dens caninus … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Caninus — Cani̱nus m; , ...ni: übl. Kurzbez. für ↑Dens caninus … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Caninus — Ca|ni|nus [k...] der; , ...ni <verkürzt aus lat. dens caninus »Hundszahn« zu canis »Hund«> Eckzahn (Zahnmed.) … Das große Fremdwörterbuch
Caninus (band) — Caninus is a deathgrind band formed as a side project by Most Precious Blood guitarist Justin Brannan, Rachel Rosen, drummer Colin Thundercurry and two pit bull terriers, Budgie and Basil. [cite web|url=http://www.mtv.com/news/articles/1525305/200… … Wikipedia
caninus muscle — noun A facial muscle of the mouth. Syn: caninus, levator anguli oris, levator anguli oris muscle … Wiktionary
Caninus (1) — 1Caninus, (23. März), ein Bekenner des Glaubens bei Canisium, von dem übrigens nichts Näheres bekannt ist … Vollständiges Heiligen-Lexikon