Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

cāsū

  • 21 plerumque

    I plērumque adv. [ plerusque ]
    а) большей частью, в большинстве случаев
    p. casu, saepe naturā C — большей частью (это происходит) случайно, но часто — по естественному побуждению
    б) обычно или часто (p., non semper C)
    II plērumque n. [ plerusque ]
    большая часть (noctis Sl; pleraque ejus insulae QC)

    Латинско-русский словарь > plerumque

  • 22 prolapsio

    prōlāpsio, ōnis f. [ prolabor ]
    2) разрушение, обвал ( aedificii Su)
    3) промах, оплошность (temeritas et p. Amm)

    Латинско-русский словарь > prolapsio

  • 23 situs

    I 1. a, um
    part. pf. к sino I
    2. adj.
    1) построенный, возведённый ( urbs a Philippo sita T)
    2) похороненный, погребённый (Aeneas s. est super Numicium flumen L)
    3) находящийся, живущий, обитающий (populus s. post Tigrim QC); помещающийся ( lingua in ore sita C); расположенный, лежащий (urbs sita in media insulā C; ante oculos omnium Aug); помещённый, вложенный ( argentum apud aliquem situm Pl)
    4) покоящийся, основывающийся ( salus patriae in pernicie hostis sita est Nep); зависящий
    hoc situm est in vobis C (in vestrā manu Ap) — это зависит от вас
    quae sunt in casu sita C — то, что зависит от случая
    II situs, ūs m. [ sino I ]
    1) положение, расположение (oppĭdi Cs; foliorum PM; membrorum C)
    2) строение, постройка, здание (regalis s. pyramĭdum H)
    3) страна света (a meridiano situ ad septentrionem PM)
    III situs, ūs m. [одного корня с sitis ?]
    1) длительное лежание, неподвижность, заброшенность ( campus situ durescit V); бездеятельность, бездействие (pectora situ pereunt O; gladius situ robiginat Ap)
    verborum s. Sen — словесная ветошь, т. е. устарелые слова
    memoria longo lassa sublabens situ SenT — намять, ослабевшая от долгого бездействия
    2) увядание, одряхление ( senectus victa situ O)
    3) забытость, безвестность ( in situ jacēre Prp)
    4) плесень, гниль ( canescunt tecta situ O)

    Латинско-русский словарь > situs

  • 24 sive

    1) или если (si nocte s. luce L)
    postulo, s. aequum est, te oro Ter — я требую, а если нужно, то умоляю тебя
    2)
    а) или (Plato s. quis alius C; Paris s. Alexander PM)
    s... s. (vel, aut, sin) — или.. или, либо..либо (s. casu s. consilio Cs)
    б) тж. ли.. или
    requirunt spemque metumque inter dubii, seu vivere credant, sive, extrema pati, nec jam exaudire vocatos V — (спутники Энея), колеблясь между надеждой и страхом, спрашивают себя, считать ли живыми (их товарищей), или они, перейдя предел жизни, не слышат уже призывов

    Латинско-русский словарь > sive

  • 25 sortior

    ītus sum, īrī [ sors I ] depon.
    1) бросать жребий, решать жеребьёвкой (alicui Pl; inter se C, L)
    s. de aliquā re T, Su etc. или aliquid C etc. — бросать жребий о чём-л.
    regna vini s. talis H — тянуть жребий, кому быть председателем пира
    2) распределять, делить ( laborem V)
    aequā lege necessitas sortitur insignes et imos H — по одному и тому же закону необходимость воздаёт и великим, и малым
    unam potentiam sortitiprodesse Sen — получившие в удел лишь одну силу — делать добро
    4) получать, приобретать ( amicum casu H); обретать (brevis vitae spatium O; exĭtum facĭlem Su)
    5) искать, разыскивать, выбирать ( fortūnam oculis V)

    Латинско-русский словарь > sortior

  • 26 sub

    I praep. cum acc. и abl.
    1) под (s. terrā habitare C; vitam s. divo agere H; exercitum s. jugum и s. jugo mittere Cs, L; sub nomine pacis bellum latet C)
    s. oculos (s. sensum) cadere (subjectum esse) Cбыть чувственно воспринимаемым или явственно зримым
    s. imperium( potestatem) redigere Nep (subjungere C) — подчинить
    s. oculis alicujus Cs — на глазах у кого-л.
    s. sarcĭnis Cs — с поклажей, неся на себе дорожные пещи
    2) близ, у, к, при, до
    s. oriehte(m) Flк востоку
    s. hac condicione L, Su сэтим условием
    s. exceptione Suс оговоркой
    s. specie Just (s. titulo L, PJ) alicujus rei — под предлогом (под видом) чего-л.
    s. moenia succedere Csподступать к стенам
    s. muro consistere Csстоять у стен
    turrim s. astra educere Vвозводить башню до небес
    esse s. ictu Sen или s. jactu teli L — находиться на расстоянии выстрела (в пределах досягаемости метательных снарядов)
    s. sinistrā Csслева
    silvis s. altis Oв глубине леса
    3) около, к моменту наступления, под (s. eodem tempore O; s. idem tempus T)
    s. noctem H, Cs или s. nocte V — к ночи, под вечер
    s. luce L, O и s. lucem Csна рассвете
    4) во время, в течение
    s. die nitido Oсредь бела дня
    primis s. annis Oв первые годы
    s. exitu anni Lна исходе года
    5) вслед за, тотчас же после
    s. haec dicta (s. hanc vocem) Lпосле этих слов
    6) под властью, в царствование (s. Augusto Sen, PM; s. rege pio Cld); под управлением, под начальством (s. aliquo и sub alicujus signis militare L, VP; egregio s. principe Cld); под руководством (s. aliquo magistro artes edoceri L)
    II sub-
    приставка, означающая главным образом
    2) немного, несколько ( subagrestis)

    Латинско-русский словарь > sub

  • 27 suspensus

    1. suspēnsus, a, um
    part. pf. к suspendo
    2. adj.
    4) скользящий, чуть прикасающийся (per undas Poëta ap. C; fluctu s. V)
    suspenso (digitis) gradu Ter, H и suspenso pede Phна цыпочках
    suspensa manu PJ — осторожно, слегка
    aliquid suspensum habere ex aliquā re C — считать что-л. зависимым от чего-л.
    6) висящий, висячий
    rupes suspensa saxis V — утёс, нависший над скалами
    Roma cenaculis suspensa C — Рим, ютящийся по чердакам
    7) колеблющийся, нерешительный, неуверенный
    s. metu L — нерешительный от страха, оробевший
    suspensum aliquem habere (tenere) C — держать кого-л. в неведении или в недоумении
    in suspensum relinquere Sen, PJ — оставлять нерешённым, т. е. в прежнем положении
    inter spem metumque s. L — колеблющийся между надеждой и страхом, т. е. питающий смешанную со страхом надежду
    quid ageretur s. Hirt — не понимающий, что происходит
    8) тревожный, обеспокоенный ( vultus C); робкий ( timor O)
    aliquem suspensum terrere V — пугать и расстраивать кого-л.
    9) утихший, слабый ( aura Lcr)

    Латинско-русский словарь > suspensus

  • 28 temere

    adv. [abl. к temus, eris тьма]
    1)
    sic t. Hпросто так
    б) беззаботно, беспечно (t. viventes inconsulteque Sen); наобум, опрометчиво ( dicēre C); легкомысленно, необдуманно (t. ac fortuīto agēre C)
    2) случайно, неожиданно (non t. nec casu evenire C)
    non (haud) t. est Pl, V etc. — (это) не случайно, не зря, недаром
    non t. Lнелегко
    3) беспорядочно (t. euntes Sl)

    Латинско-русский словарь > temere

  • 29 Ó imitátorés, servúm pecus!

    О подражатели, рабское стадо!
    Гораций, "Послания", I, 19, 17-20:
    Décipit éxemplár vitiís imitábile: quód si
    Pállerém casú, biberént exsángue cumínum.
    Ó imitátorés, servúm pecus, út mihi sáepe
    Bílem, sáepe jocúm vestrí movére tumúltus.
    Манит примером порок, легко подражаемый: стань я
    Бледен случайно, они б уже тмин все бескровящий пили.
    О подражатели, скот раболепный, как суетность ваша
    (Перевод Н. Гинцбурга)
    □ В парафразе см. O miratōres!
    Если такой герой музыкального дела, как Моцарт - этот полнейший тип "музыканта" - никак не свободен от очень серьезных упреков в отношении к идеалу музыкальной драмы, то где же искать сохранения этого идеала в раболепных подражателях Моцарту? Imitatorum servum pecus! (А. Н. Серов, Нибелунгов перстень.)
    Белинский пишет, что он устал, что он чувствует себя не в силах работать срочно и что он оставляет "Отечественные записки" - решительно... Критика "Отечественных записок" составляла их соль, резкий характер ее действовал сильно на читателей, она-то и постраждет, ибо imitatorum pecus Белинского - все-таки pecus. (А. И. Герцен - A. А. Краевскому.)
    Посмотрим и послушаем, что скажут другие и позабавят ли нас неловким употреблением слов: "художественность", "субъективность", "идея" и т. п. O imitatores! (В. Г. Белинский, Стихотворения А. Майкова.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ó imitátorés, servúm pecus!

  • 30 При всех случаях

    = В любом случае

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > При всех случаях

  • 31 autem

    (conj.), а, же, при переходах и при продолжении мысли, melius est autem dicere (1. 3, § 1. D. 37, 4);

    simili autem modo (1. 1 § 4. D. 25, 6);

    et hoc autem casu. (1. 5 § 1. D. 44, 7) et generaliter autem (1. 16 § 2. D. 36, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > autem

  • 32 conditio

    1) положение, состояние, а) внешнее положение, естественное свойство: cond. agrorum (1. 1 § 23 D. 39, 3);

    b) юридическое положение человека, состояние, о лицах: dediticiorum pessima conditio (§ 3. 1. 1, 5); (1. 41 pr. D. 23, 4), (Gai. I. 30. 75. 78 seq. 128. IV. 160); (1. 32 § 2. 1. 34 pr. D. 29, 2. 1. 4 D. 40, 13. 1. 3 pr. D. 22, 5. 1. 38 § 9 D. 48, 19);

    in eadem condit, esse (1. 20 § 13 D. 5, 3); (1. 39 D. 3, 5. 1. 133 D. 50, 17); (1. 86 eod.);

    c) юридическое положение, отношение; о вещах, юридических действиях: omnem rem conditionemque praestare (1. 246 § 1 D. 50, 16);

    fundum cum sua, coondit. publicare (1. 23 § 21). 8, 3. 1. 11 § 1. 1. 13 § 3 D. 29, 1); (1. 29 § 1 D. 45, 1);

    non bonam conditionem eligere (1. 7 § 2 D. 26, 7);

    meliorem conditionem facere, offerre s. afferre (1. 1 seq. D. 18, 2).

    2) условие в более обширном смысле слова означ.: а) необходимое предположение действительности юрид. акта, sub hac condit. stare locationem, ut etc. (1. 25 pr. D. 19, 2); (1. 68 D. 23, 3);

    conditiones, quae tacite inesse videntur (1. 99 D. 35, 1);

    cond. juris, необходимое законное условие данного акта против. cond. facti, т. е. настоящему условию (1. 21 D. 34, 1);

    dare propter conditionem (1. 65 pr. § 3 D. 12, 6);

    b) означ. всякое вообще добавочное определение юридического акта; всякая оговорка: si ea conditione navem conduxisti, ut ea merces tuae portarentur (1. 10 § 1 D. 14. 2. 1. 39 D. 17, 1. 1. 6 § 2D. 18, 1): c) условием в собственном смысле называется будущее и неизвестное событие, от наступления или ненаступления которого поставлено в зависимость существование сделки (tit. D. 28, 7. 35, 1); (Gai. II. 144. 172. 200. III. 98);

    conditio - aut in praeterilum concepta ponitur, aut in praesens, aut in futurum (1. 16 D. 28, 3); условием признается только событие будущее и неизвестное (1. 39 D. 12, 1. 1. 10 § 1 D. 28, 7. 1. 120 D, 45, 1);

    sub conditione stipulari, promittere, debere, heredem instituere, etc. (§ 4 J. 3, 15. 1. 26 D. 28, 7. 1. 14 D. 46, 2. 1. 10. 213 pr. D. 50, 16);

    sub condit. resolvi emtionem etc. (1. 3 D. 18, 1. 1. 52 pr. D. 18, 2. 1. 1 D. 18, 3);

    ex condit. vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 D 29, 1), conditio, quae est in potestate, in arbitrio alicujus, in arbitrium collata, условие, осуществление коего зависит от человеческой воли (1. 4 pr. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 28 D. 28, 7. 1. 13 pr. D. 2, 2. 1. 1 § 8 D. 29, 4), противоположно cond. in eventum collata, или quae in aliquo casu consistit (1. 78 § 1 D. 35, 1. I. 33 § 1 D. 40, 5); Павел называет conditio potestativa также promiscua (1. 11 § 1 D. 35, 1); Юстиниан отличает cond. potestativa от casualis и принимает еще conditio mixta, смешанное условие, когда его осуществление зависит одновременно от воли участника сделки, и от случайного события (1. un. § 7 C. 6, 51);

    cond. in non faciendo concepta, cond. non faciendi, условие потестативное, отрицательное (1. 7 pr. 1. 18. 79 § 3 D. 35, 1) противоп. cond. faciendi (l. 8 pr. D. 28, 7);

    impossibilis conditio (§ 11 J. 3, 19);

    conditio pendet, условие находится в нерешительном положении, т. е. неизвестно, исполнится ли оно или не исполнится (1. 36 D. 12, 1. 1. 8 D 18, 6. 1. 38. 1. 4 D. 28, 5);

    cond. existit, impletur, impleta, expleta est (1. 16 D. 12, 6. 1. 14 pr. D. 13, 1. 1. 5 pr 1. 7 § 1. 1. 25 D. 35, 1. 1. 14 D. 46, 2);

    cond. deficit, defecit, условие не исполнится (1. 37 D. 18, 1. 1. 8 pr. D. 18, 6. 1. 63 § 2. D. 30). Conditionalis (adi.) conditionaliter (adv.) условный, под условием: ex conditionati stipulatione tantum spes est, debitum iri (§ 4 J. 3, 15);

    condition. contractus (1. 8 D. 26, 8), obligatio (1. 14 pr. D. 46, 2), emtio, venditio (1. 2 pr. 1. 4 pr. D. 18, 2), institutio (1. 10 pr. D. 28, 7), legatum v. fideicomm. (1. 3 D. 30);

    libertas (1. 4 § 5 D. 40, 5), debitor (1. 5 § 2 D. 34, 3), creditor (1. 55 D. 50, 16);

    conditionaliter stipulari (1. 98 § 5 D. 46, 3. 1. 8 D. 26, 8. § 31 J. 2, 20. 1. 88 D. 30. 1. 17 § 3. D. 35, 1).

    3) случай, возможность, право, jurisjurandi conditionem deferre, предлагать кому-либо присягу;

    conditione delata, jurare;

    conditione jurisjur. non uti;

    causa in conditione jurisjur. deducta (1. 3 pr. 1. 34 § 7. 1. 39 D 12, 2. 1. 19 § 4 D. 22, 3. 1. 9 C. 4, 1);

    conditionem deferre, предоставить кому свободный выбор, condit. deferre, utrum velit (1. 8 § 12 D. 5, 2), an velit - utrum malit (1. 1 § 13 D. 38, 5);

    cond. coheredi dcfertur, ut aut totam cognoscat (hereditatem), aut a toto recedat (1. 55. 56 D. 29. 2. 1. 16 D. 26, 7).

    4) дружеское отношение, особ. супружеская любовь, также отношение между сговоренными (1. 2 § 2 D. 24, 2. 1. 11 D. 23, 2. 1. 18 C. 5, 4. 1. 1 C. 5, 1. 1. 3 D. 50, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conditio

  • 33 contingere

    1) трогать, коснуться чего: corpore rem contingere (1. 1 § 3 D. 41 2), быть в родстве с кем;

    conting. aliquem affinitate, cognatione (l. 5 § 5 D. 9. 3);

    sanguine (1. 12 D. 40, 2).

    2) относиться, постигнуть: praesentibus omnibus. quos causa contingit, judicari oportet (1. 47 pr. D. 42, 1); (1. 1 § 14 D. 25, 4);

    contingit aliquem damnum (1. 15 § 18 D. 39, 2), culpa (1. 47 pr. D. 42, 1);

    contingi crimine (1. 1 § 2 D. 11, 4).

    3) быть, иметь место, случиться: ex diversis testamentis jus coniunctionis non contingit (1. 16 D. 7, 4), sine possessione usucapio contingere non potest (1. 25 D. 41, 3); (1. 3 § 4 D. 41, 2);

    contingit alicui liberatio (1. 73. 98 § 6 D. 46, 3. 1. 11 § 2. 1. 13 § 3. 12 D. 46, 4), libertas (l. 4 pr. § 1 D. 40, 2);

    contingit absolutio (1. 1 D. 46, 4), novatio (1. 14 pr. I. 24 D. 46, 2), cognitio (1. 4 pr. D. 1, 21);

    partem sibi contingentem consequi (1. 16 D. 29, 5); приключаться, происходить: damna, quae casu contigerunt (1. 41 § 7 D. 40, 5); (1. 5 § 4 D. 13, 6. 1. 6. § 5 D. 28, 3): si mihi contigerit, посчастливиться (1. 38 § 2 D. 34, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > contingere

  • 34 damnum

    ущерб, вред, а) вообще убыточность, citra damnum. voluntatis (1. 23 § 2 D. 40. 5);

    damno infamiae subiici (1. 6 C. 2, 12); (1. un. C. 5, 47): (1. 1 C. 1, 54);

    b) особ. имущественный вред, потеря имущественная (Gai. III. 160. 182. 211. IV. 37); (1. 3 D. 39, 2: damnum et damnatio ab ademtione et quasi deminutione patrimonii dicta sunt), в том см. damnum прот. contumelia s. iniuria, оскорблению чести (1. 5 § 1 D. 9, 2. и 1. 34 pr. D. 44, 7); (1. 15 § 46 D. 47, 10); в обширнейшем смысле обозн. damnum не только понесенный ущерб, но и невырученную прибыль (§ 10. J. 4, 3. 1. 11. pr. D. 10, 4. 1. 2 § 11. D. 43, 8); (1. 26 D. 39, 2); обыкновенно подразумевается наличный, имущественный убыток: damnum infligere противоп. lucrum extortguere (1. 6 § 11 D. 42, 8); (1. 30 D. 17, 2);

    compensare luarum s. commodum cum damno (1. 11 D. 3, 5. 1. 23 § 1 D. 17, 2. I. 42 D. 19, 1); (1. 3 pr. D. 37, 1);

    damnum litis - проигрыш процесса (1. 53 D. 42, l);

    d. fatale (см. fatum s. 2);

    damna, quae casu contigerunt (1. 41 § 7 D. 40, 5);

    d. culpa s. iniuria datum (1. 5 § 1. 1. 49 § 1 D. 9, 2), (Gai. III. 182. 202. 210-21), (1. 54 § 2 D. 41, 1. 1. 31 pr. D. 47, 2); (1. 23 eod. 1. 14 § 3 D. 19, 5);

    actio damni iniuriae (1. 6 § 1. 4 D. 4, 9. 1. 32. 41 D. 9, 2. 1. 57 D. 19, 2); (1. 151 D. 50, 17); (1. 203 eod.);

    damnum praestare, sarcire, вознаградить вред и убытки (1. 26 D. 32. 1. 7 § 1. 1. 22. 24 D. 39, 2); иногда damnum praestare обознач. причинить вред (1. 23 § 3 D. 4, 2);

    damnum datum consequi, получить вознаграждение за вред и убытки (1. 81 D. 50, 16);

    damnum decidere, совершить мировую сделку касательно вознаграждения за вред (1. 7 pr. D. 13, 1. 1. 47 § 5. 1. 63 § 1 D. 47, 2);

    damnum infectum - вред, который может причинить соседний участок собственнику другого участка (tit. D. 39, 2. 1. 2 h. t.);

    damni infecti cavere, promittere, repromittere, satisdare (1. 9 § 1. 4. 5. 1. 13 § 3. 1. 15 § 3. 1. 26. 43. 44. pr. eod.);

    damni infecti stipulari, stipulatio (1. 7 § 2. 1. 18 § 16. 1. 23. 28. 30 pr. 32. 40 pr. 42 eod.);

    damni inf. actio (1. 33 eod.);

    damni inf. nomine mitti in possesx. (1. 15 § 16. I. 21. 44. § 1 eod.); (1. 18 § 3 eod.); (Gai. IV. 31);

    c) иногда: денежный штраф (1. 8 pr. D. 48, 19. cf. § 2 J. 4, 18).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > damnum

  • 35 fraus

    1) обман, в строгом смысле слова, имеет место тогда, когда одна сторона, желая склонить другую к принятию обязательства, употребила к вреду последней такие ухищрения, без которых другая сторона не заключила бы договора, fraus = dolus, противоп. culpa, negligentia (1. 63 D. 6, 1. 1. 7 § 1 D. 26, 10. 1. 52 § 1 D. 46, 1);

    ex improviso casu potius, quam fraude accidere (l. 1 C. 9, 16. 1. 5. D. 37. 15. 1. 8. § 6 D. 34, 3);

    per fraudem (прот. bona fide) locare alienum praedium (1. 35 pr. D. 19, 2. 1. 3 § 13 D. 26, 10), omittere hereditatem (1. 1 § 13 D. 29, 4).

    2) мошеннические ухищрения, fraudes in cura admissae (1. 3 § 11 D. 26, 10. 1. 23 § 4 D. 9, 2); особ. противозаконные действия, проступки, poena sine fraude esse non potest (1. 131 pr. D. 50, 16);

    capitalem fraudem amittere (1. 1 § 1. 1. 23 § 2 D. 21, 1).

    3) действие в ущерб кому, к вреду (tit. D. 42, 8. C. 7, 75. 1. 63 § 15 D. 36, 1. 1. 4 § 19 D. 40, 5. 1. 18. 23 D. 40, 9. 1. 5. C. 7, 2. 1. 1. C. 7, 11);

    in fraudem credit. adire hereditatem (1. 1 § 5 D. 42, 6. tit D. 38, 5. C. 6, 5. cf. 1. 16 D. 37, 14. 1. 45 pr. § 3 D. 49, 14);

    fraudis causa adoptio facta (1. 7 § 2 D. 48, 20);

    in fraudem futurae actionis (с целью прекратить иск) erogare bona sua (1. 68 § 1 D. 17, 2);

    patronus si clienti fraudem fecerit, sacer esto (L. XII tab. VIII. 21);

    fraude esto (L. XIL tab. X. 8).

    4) неприменение права путем злонамеренного обхода, in fraudem legis facit, qui salvis verbis legis sententiam eins cir cumvenit;

    fraus enim legi fit, ubi quod fieri noluit, fieri autem non vetuit, id fit. (1. 29. 30 D. 1, 3. cf. l. 7 § 7 D. 2, 14. 1. 44 pr. D. 21, 1);

    in fraudem eius legis (Gai. I. 46);

    in fraudem creditorum (Gai. I. 37-47);

    in fraudem stipulatoris (Gai. III. 215);

    fraus legi facta (1. 64. § 1 D. 35, 1. 1. 6 § 3 D. 37, 14. 1. 7 § 1 D. 40, 9. 1. 103 D. 30. 1. 123 § 1 eod. 1. 18 pr. D. 34, 9. 1. 3 pr. § 1 seq. D. 49, 14);

    in fraudem legis sententiam dicere (1. 15 § 1 D. 5, 1. 1. 32 D. 40, 4. 1. 27 D. 35, 2);

    fraue Scto facta, adhibita (1. 1 § 3 D. 14, 6. 1. 8 § 6 D 16, 1);

    in fraudem constitutionum adiectum (1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 16 C. 4, 32).

    5) вред, убыток, опасение, наказание, veteres fraudem pro poena ponere solebant (1. 23 § 2 D. 21, 1. 1. 32 D. 47, 10. 1. 8 D. 48, 2. cf. 1. 26 § 2 D. 4, 6. 1. 1 pr. D. 35, 2. 1. 25 pr. D. 48, 5);

    fraudi esse alicui (1. 114 § 14 D. 30. 1. 6 C. 4, 54);

    si plus, minusve secuerunt, se fraude esto (Leg. XII. Tab. III. 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fraus

  • 36 intercidere

    1) случаться (1. 35 D. 46, 3). 2) прекращаться, погашаться, res, opus intercidit casu, vi maiore, sua natura (1. 18 § 4 D. 13, 6. 1. 14 § 1 D. 16, 3. 1. 36 D. 19, 2. 1. 60 pr. D. 7, 1. 1. 57 D. 17, 1. 1. 50 D. 46, 1. cf. 1. 80 D. 36, 1);

    intercidit actio (1. 51 § 2 D. 21, 2. 1. 63 D. 23, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);

    crimen, quod morte reorum non intercidit (1. 2 C. 7, 2);

    intercidit legatum, fideic. (1. 16 pr. 1. 55 § 2. 1. 59 pr. D. 36, 1);

    libertas (1. 26 § 6. 1. 30 § 6. 1. 30 § 6. 1. 33 § 2 1). 40, 5. 1. 18 § 2 D. 10, 2).

    3) про-/пере-||резывать, уничтожать, interc. codicillos, libellum, rationes (1. 4. 23 D. 48, 10). 4) разбирать, прорывать, interc. aquaeductum (1. 29 § 1 D. 9, 2);

    aedes (1. 49 § 1 eod. 1. 7 § 4 D. 43, 24).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > intercidere

  • 37 ita

    так: a) = hoc modo, напр. quo iure - ea praedia hodie sunt, ita veniunt, itaque habebuntur (1. 81 § 1 D. 18, 1);

    ita ius esto (L. XII. tab. V. 3. VI. 1);

    ita condemnari, atque si possideret (1. 36 § 3 D. 5, 3); тк. = sub hoc modo, напр. servum manumitti ita, ut - promittat (1. 42 D. 38, 1. 1. 17 § 2 D. 40, 4);

    b) = hoc casu, напр. ita (demum), si (1. 6 § 5 D 2, 13. 1. 35 § 3 D. 3, 3. 1. 15 § 3 D. 4, 6. 1. 31 D. 4, 8. 1. 1 § 1 D. 7, 4. 1. 6 D. 8, 2. 1. 5 pr. D. 26, 7. 1. 51 § 1 D. 29, 2);

    c) = adeo, напр. non ita pridem (1. 2 § 2 D. 12, 5. 1. 2 § 3 D. 2, 14);

    d) = deinde, напр. fustibus caedi, et ita absolvi (1. 7 § 1 D. 37, 14. 1. 13 § 2 D. 28, 1. cf. 1. 8 § 3 D. 29, 7. 1. 6 pr. D. 37, 4);

    e) itaque, итак, следовательно (1. 7 pr. D. 4, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ita

  • 38 laborare

    1) трудиться, стараться, laborare, ut etc. 1. 1 § 5 D. 4, 3. 1. 15 § 3 D. 48, 5);

    lab. adversus propria commoda (1. 4 C. 5, 1).

    2) быть в затруднительном положении, в беде, lab. contractu (1. 3 C. 8, 35);

    de poena (1. 2 pr. D. 2, 11);

    laborat pudicitia (1. 11 § 12 D. 48, 5. 1. 2 pr. D. 14, 2);

    lab. vento, pluvia (1. 12 § 17 D. 33, 7);

    adverso casu (1. 1 pr. D. 4, 6);

    morbo (1. 13 pr. D. 50, 5. 1. 49 § 3 C. 1, 3);

    lab. inopia, egestate (1. 7 § 3 D. 2, 1. 1. 18 § 1 D. 5, 1);

    nota, infamia (1. 2 pr. 1. 6 § 2 D. 3, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > laborare

См. также в других словарях:

  • Casu — (lat.) durch Zufall, zufällig. Daher Casual, zufällig, für einen bestimmten Fall passend; Casualĭa, sind zufällige, außerordentliche Umstände, Sachen etc., bes. bei Geistlichen zufällige Amtsverrichtungen, im Gegensatz zu den kirchlich geordneten …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Casu — (lat.), durch Zufall …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Casu — (lat.), durch Zufall; Casualĭa (Kasualien), Zufälligkeiten, außergewöhnliche Amtsverrichtungen (bes. der Geistlichen). (S. Kasual) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Casu — Casu, lat., durch Zufall, zufällig; casual, gelegentlich, zufällig; Casualien, Amtsverrichtungen, die nicht regelmäßig wiederkehren, außergewöhnliche; Casualismus, die Annahme, daß der Zufall der Grund aller Dinge und Begebenheiten sei;… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Casu marzu — Country of origin Italy Region, town Sardinia Source of milk …   Wikipedia

  • Casu marzu — Pays d’origine Italie Région, ville Sardaigne Lait de Brebis …   Wikipédia en Français

  • Casu Marzu — Pays d’origine Italie Région, ville Sardaigne Lait de Brebis Pâte Appellation, depuis …   Wikipédia en Français

  • Casu marzu — Saltar a navegación, búsqueda Casu marzu País de origen Italia Región, ciudad Cerdeña Leche de Oveja Pasteurizado No …   Wikipedia Español

  • Casu marzu — ist ein überreifer Schafskäse aus Sardinien, der so lange reift, bis er Maden enthält. Weitere Bezeichnungen sind casu modde casu cundhídu oder formaggio marcio (italienisch) Casu marzu bedeutet verdorbener Käse in einem sardischen Dialekt. Der… …   Deutsch Wikipedia

  • Casu Marzu — ist ein überreifer Schafskäse aus Sardinien, der so lange reift, bis er Maden enthält. Weitere Bezeichnungen sind casu modde casu cundhídu oder formaggio marcio (italienisch) Casu marzu bedeutet verdorbener Käse in einem sardischen Dialekt. Der… …   Deutsch Wikipedia

  • Casu consimili — was a writ of entry, where a tenant by courtesy, or for life, transfers property to another in fee or in tail, or for another s life …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»