burzliwe

См. также в других словарях:

• burzliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, burzliwywi, burzliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się częstym występowaniem burz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Burzliwa wiosna. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… …   Słownik języka polskiego

• Sebastian Boenisch — im Jahre 2009 Spielerinformationen Geburtstag 1. Februar 1987 Geburtsort Gliwice, Polen …   Deutsch Wikipedia

• Бёниш, Себастьян — Себастьян Бёниш …   Википедия

• Stefan Kisielewski — (* 7. März 1911 in Warschau; † 27. September 1991 ebd.) war ein polnischer Komponist, Musikkritiker, Schriftsteller und Journalist. Kisielewski studierte zwischen 1934 und 1937 am Warschauer Konservatorium Klavier bei Jerzy Lefeld und Komposition …   Deutsch Wikipedia

• Zygmunt Ziółkowski — (* 24. November 1889 in Kolno, Wojwodschaft Podlachien; † 26. August 1963) war ein polnischer Politiker und Bürgermeister. Leben Geboren und erzogen wurde Ziółkowski in einer Zöllnerfamilie, sein Vater war Bartlomiej Ziółkowski. Sein Studium… …   Deutsch Wikipedia

• Глик, Камиль — Камиль Глик …   Википедия

• ogień — 1. Coś piecze, pali kogoś jak ogień, żywym ogniem a) «coś jest przyczyną silnego, przejmującego, piekącego bólu»: Pod palcami czułem na policzku i uchu grubą pręgę, która straszliwie bolała i piekła jak ogień. J. Brzechwa, Owoc. b) «ktoś ma… …   Słownik frazeologiczny

• awanturować się — ndk IV, awanturować sięruję się, awanturować sięrujesz się, awanturować sięruj się, awanturować sięował się 1. «urządzać awantury, wszczynać kłótnie, zakłócać spokój; wykłócać się» Awanturować się z kimś. Awanturować się o byle co, z byle powodu …   Słownik języka polskiego

• morze — n I; lm D. mórz «część oceanu oddzielona łańcuchem wysp, progiem podmorskim lub rozczłonkowanym lądem; także wielki zamknięty obszar wodny (np. Morze Kaspijskie); potocznie: przeciwieństwo lądów lub całość wód oceanicznych» Błękitne, granatowe,… …   Słownik języka polskiego

• narada — ż IV, CMs. naradaadzie; lm D. naradaad «radzenie nad jakimiś sprawami, wspólne ich omawianie, uzgadnianie poglądów w jakiejś sprawie, zwykle przez większą liczbę osób; naradzanie się; zebranie, konferencja» Narada produkcyjna, robocza, wojenna.… …   Słownik języka polskiego