-
1 agrestis
agrestis is ( gen plur., -tum, V., O.), m a countryman, peasant, rustic: agrestīs in spem rapinarum impellere: conventus agrestium, assembly of the rural population: agrestibus in urbem acceptis, L.: agrestis imagine, in the form of a peasant, O.: numina agrestum, worshipped by, V.: agrestem confertum in arta tecta, the countryfolk crowded, etc., L.—Of a mouse: agrestem pellere, the rustic, H.—Praegn., wild, uncultivated: silva, O.: baculum, rude, O.—Rustic, rude, uncultivated, clownish, boorish, coarse, wild: homo: vita: exercitus conlectus... ex agresti luxuriā, i. e. profligate boors: Cyclops, H.: quas (causas) agrestioribus Musis reliquerunt (of the language of the bar): genus hominum, S.: voltus, brutish, O.: asperitas, H.: barbaria, uncivilized: Latium, H.* * *Icountryman, peasant; rube, rustic, bumpkinIIagrestis, agreste ADJrustic, inhabiting countryside; rude, wild, savage; of/passing through fields -
2 sub-agrestis
sub-agrestis e, adj., somewhat rustic, a trifle boorish: consilium. -
3 infacetus
infaceta, infacetum ADJcoarse, boorish -
4 inurbanus
inurbana, inurbanum ADJrustic, boorish, dull -
5 agrestis
ā̆grestis, e, adj. [id.].I.Lit., pertaining to land, fields, or the country, country, rural, rustic, wild, agrios:II.Musa,
Lucr. 5, 1397:te in Arpinati videbimus et hospitio agresti accipiemus,
Cic. Att. 2, 16 fin.:vestitus,
Nep. Pel. 2, 5:falx,
Tib. 2, 5, 28 al.:poma,
Verg. A. 7, 111:cum lactucis agrestibus,
Vulg. Exod. 12, 8:ligna non sunt pomifera, sed agrestia,
ib. Deut. 20, 20:herbas agrestes,
ib. 4 Reg. 4, 39.— Subst.: ā̆grestis, is ( gen. plur. agrestūm, Ov. M. 14, 635), a countryman, rustic, farmer, peasant, Lucr. 5, 1382:non est haec oratio habenda aut cum imperitā multitudine aut in aliquo conventu agrestium,
Cic. Mur. 29:collectos armat agrestes,
Verg. A. 9, 11:Fictilia antiquus primum sibi fecit agrestis Pocula,
Tib. 1, 1, 39:facinus admissum a quodam agresti,
Tac. A. 4, 45:inopes agrestes,
id. H. 2, 13; 4, 50.—Transf., and in mal. part.A.Rustic, in opp. to the refined citizen ( urbanus, as agrios is opp. to asteios), boorish, clownish, rude, uncultivated, coarse, wild, savage, barbarous, of persons and things:B.sunt quidam vultu motuque corporis vasti atque agrestes,
Cic. de Or. 1, 25, 115:O rem dignam, in quā non modo docti, verum etiam agrestes erubescant,
id. Leg. 1, 14, 41:aborigines, genus hominum agreste,
Sall. C. 6, 1:Ego ille agrestis, saevos, tristis, parcus, truculentus, tenax Duxi uxorem,
Ter. Ad. 5, 4, 12:quis nostrūm tam animo agresti ac duro fuit, ut, etc.,
Cic. Arch. 8:dominus agrestis et furiosus,
id. Sen. 14:exculto animo nihil agreste, nihil inhumanum est,
id. Att. 13, 45; so Ov. M. 11, 767:rustica vox et agrestis,
Cic. de Or. 2, 11; 2, 3. —Hence, agrestiores Musae, ruder, of the language of the bar, in opp. to more refined and polished eloquence, Cic. Or. 3, 11.—Wild, brutish:vultus,
Ov. M. 9, 96:agrestem detraxit ab ore figuram Juppiter (of Io),
Prop. 3, 31, 13.— Comp., v. above.—* Sup. agrestissimus, Cassiod. Ep. 7, 4.—* Adv. comp. neutr. agrestius, Spart. Hadr. 3. -
6 inurbaniter
ĭn-urbānus, a, um, adj., rustic, boorish, rude, unpolishcd, unmannerly (class.):habitus orationis non inurbanus,
Cic. Brut. 63, 227:non essem tam inurbanus ac paene inhumanus,
id. de Or. 2, 90, 365:gestus,
Quint. 6, 3, 26:inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273.— Adv.: inurbānē, rudely, inelegantly, without wit or humor:non inurbane,
Cic. N. D. 3, 19, 50; Plin. Ep. 2, 14, 5; and, inurbānĭter (late Lat.), Aug. c. Faust. Manich. 12, 1. -
7 inurbanus
ĭn-urbānus, a, um, adj., rustic, boorish, rude, unpolishcd, unmannerly (class.):habitus orationis non inurbanus,
Cic. Brut. 63, 227:non essem tam inurbanus ac paene inhumanus,
id. de Or. 2, 90, 365:gestus,
Quint. 6, 3, 26:inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273.— Adv.: inurbānē, rudely, inelegantly, without wit or humor:non inurbane,
Cic. N. D. 3, 19, 50; Plin. Ep. 2, 14, 5; and, inurbānĭter (late Lat.), Aug. c. Faust. Manich. 12, 1. -
8 rupico
rŭpĭco, ōnis, m. [rupex], for rupex, a boorish man, rustic, App. Flor. 1, p. 344, 34. -
9 semiagrestis
sēmĭ-ăgrestis, e, adj., half-rustic, somewhat boorish:Maximianus,
Aur. Vict. Caes. 39 med. -
10 subagrestis
sŭb-ăgrestis, e, adj., somewhat rustic, rather boorish (Ciceronian):subagreste quiddam planeque subrusticum,
Cic. Brut. 74, 259:consilium,
id. Rep. 2, 7, 12:ingenium,
Amm. 14, 11, 11. -
11 varo
1.vāro, ōnis, m., a stupid, boorish fellow, a clodpate, Lucil. ap. Fest. s. v. squarrosi, pp. 328 and 329 Müll.2.
См. также в других словарях:
Boorish — Boor ish, a. Like a boor; clownish; uncultured; unmannerly. {Boor ish*ly}, adv. {Boor ish*ness}, n. [1913 Webster] Which is in truth a gross and boorish opinion. Milton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
boorish — index ignoble, inelegant, perverse, provincial, uncouth, unseemly Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
boorish — 1560s, from BOOR (Cf. boor) (n.) + ISH (Cf. ish). Related: Boorishly; boorishness … Etymology dictionary
boorish — loutish, clownish (see under BOOR) Analogous words: *awkward, clumsy, maladroit, inept: *rude, discourteous, ungracious, uncivil, impolite, ill mannered Antonyms: gentlemanly Contrasted words: *suave, urbane, smooth: courteous, courtly, gallant,… … New Dictionary of Synonyms
boorish — [adj] crude, awkward bad mannered, barbaric, bearish, cantankerous, churlish, cloddish, clodhopping*, clownish, clumsy, coarse, countrified, gross*, gruff, ill bred, ill mannered, impolite, inurbane, loud, loutish, lowbred, oafish, ornery, out of … New thesaurus
boorish — [boor′ish] adj. like or characteristic of a boor; rude; awkward; ill mannered SYN. RUDE boorishly adv. boorishness n … English World dictionary
boorish — adjective Date: 1562 resembling or befitting a boor (as in crude insensitivity) • boorishly adverb • boorishness noun Synonyms: boorish, churlish, loutish, clownish mean uncouth in manners or appearance. boorish … New Collegiate Dictionary
boorish — boorishly, adv. boorishness, n. /boor ish/, adj. of or like a boor; unmannered; crude; insensitive. [1555 65; BOOR + ISH1] Syn. coarse, uncouth, loutish, churlish. BOORISH, OAFISH, RUDE, UNCOUTH all describe persons, acts, manners, or mannerisms… … Universalium
boorish — [[t]bʊ͟ərɪʃ[/t]] ADJ GRADED Boorish behaviour is rough, uneducated, and rude. What I did was not just stupid or boorish my actions were just plain wrong. Syn: oafish Ant: genteel … English dictionary
boorish — boor|ish [ burıʃ ] adjective rude and not caring about other people s feelings: his boorish behavior ╾ boor|ish|ly adverb ╾ boor|ish|ness noun uncount … Usage of the words and phrases in modern English
boorish — adjective we will not tolerate such boorish behavior from our officers Syn: coarse, uncouth, rude, ill bred, ill mannered, uncivilized, unrefined, rough, thuggish, loutish, oafish, lubberly, lumpen; vulgar, unsavory, gross, brutish, Neanderthal … Thesaurus of popular words