-
1 blednąć
-
2 blednąć
-
3 blednąć
viblass werden, erbleichen -
4 zblednąć
-
5 verfärben
-
6 jaśnieć
-
7 wrażenie
wrażenie [vraʒɛɲɛ] ntwrażenia słuchowe/smakowe Hör-/Geschmackseindruck mwywierać na kimś dobre/złe \wrażenie auf jdn einen guten/schlechten Eindruck machenpozostawić dobre \wrażenie guten Eindruck hinterlassenz wrażenia nie mogła wydusić z siebie słowa sie war so beeindruckt, dass sie kein Wort hervorbringen konnteblednąć/czerwienić się z wrażenia vor Ehrfurcht erblassen/erröten -
8 zblednąć
-
9 erbleichen
-
10 weiß
weiß [vaɪs]1. 1. und 3. Pers Präs von → wissen
См. также в других словарях:
blednąć — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}bladnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, blednąćnę, blednąćnie, blednąćnij, blednąćdłem || blednąćnąłem, bladł || blednąćnął, blednąćdła, bledli {{/stl 8}}{{stl 22}}– zblednąć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
blednąć — ndk Vc, blednąćnę, blednąćniesz, blednąćnij, bladł (blednąćnął), bladła (bledła), bledli 1. «stawać się bladym lub bledszym niż poprzednio, tracić rumieńce, naturalną barwę twarzy» Blednąć ze strachu, ze złości. Bladł i czerwieniał na przemian. 2 … Słownik języka polskiego
gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… … Słownik języka polskiego
bladnąć — ndk Vc, bladnąćnę, bladnąćniesz, bladnąćnij, bladł (bladnąćnął), bladli (bledli) → blednąć … Słownik języka polskiego
blednięcie — n I rzecz. od blednąć … Słownik języka polskiego
jaśnieć — ndk III, jaśniećeje, jaśniećniał 1. «wydawać silny, jasny blask, światło, świecić mocno, promienieć» Słońce jaśnieje. Neony jaśniały. ◊ Jaśnieć szczęściem, radością itp. «wyrażać, uzewnętrzniać szczęście, radość itp.; być szczęśliwym, wesołym itp … Słownik języka polskiego
mienić się — ndk VIa, mienić sięnię się, mienić sięnisz się, mień się, mienić sięnił się «przybierać różne, zmieniające się odcienie jakiejś barwy, zmieniać barwę, błyszczeć różnymi barwami; lśnić się, skrzyć się» Rzeka mieni się w słońcu. Łąka mieniła się od … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
wrażenie — n I 1. rzecz. od wrazić. 2. lm D. wrażenieeń «uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny» Wrażenia smakowe, słuchowe. Wrażenie barwy. Wrażenie bólu. 3. lm D. wrażenieeń «stan psychiczny wywołany jakimś bodźcem; przeżycie,… … Słownik języka polskiego
złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś … Słownik języka polskiego
bladnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}blednąć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień