Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

blando+de

  • 1 blando

    blando
    blando , -a ['blando]
      aggettivo
     1 (parole) sanft
     2 (medicinale) leicht

    Dizionario italiano-tedesco > blando

  • 2 blando

    'blanđo
    adj
    weich, mürbe
    ( femenino blanda) adjetivo
    1. [cosa] weich
    2. (figurado) [persona] schwach
    blando
    blando , -a ['blaDC489F9Dn̩DC489F9Ddo, -a]
    num1num (objeto) weich
    num2num (carácter: suave) nachsichtig; (peyorativo: blandengue) weichlich; (cobarde) feige; blando de corazón weichherzig
    num3num (constitución) schwach
    num4num (clima) mild
    num5num (lluvia, tono) sanft
    num6num (luz) weich
    num7num economía créditos blandos günstige Kredite

    Diccionario Español-Alemán > blando

  • 3 blando de corazón

    blando de corazón
    weichherzig

    Diccionario Español-Alemán > blando de corazón

  • 4 paladar blando

    paladar blando
    Gaumensegel

    Diccionario Español-Alemán > paladar blando

  • 5 crédito blando

    Diccionario Español-Alemán > crédito blando

  • 6 tierno

    'tǐɛrno
    adj
    1) zart, zärtlich
    2) ( blando) weich, mürbe
    ( femenino tierna) adjetivo
    1. [cariñoso] zärtlich
    2. [blando] zart
    3. [reciente] frisch
    tierno
    tierno , -a ['tjerno, -a]
    num1num (blando) zart; (pan, dulces) mürb(e)
    num2num (suave, delicado, sensible) zart; a la tierna edad de... im zarten Alter von...; a tierna edad als Kind; desde mi más tierna edad... von Kindesbeinen an...; en mi más tierna niñez in meiner frühesten Kindheit
    num3num (cariñoso) zärtlich
    num4num Chile, Ecuador, Guatemala (inmaduro) unreif
    II sustantivo masculino, femenino
    Guatemala, Nicaragua Säugling masculino

    Diccionario Español-Alemán > tierno

  • 7 muelle

    1. 'mweʎe m
    1) Kai m, Mole f
    2) TECH Sprungfeder f, Feder f
    2. 'mweʎe m/pl

    muellesTECH Federung f

    3. 'mweʎe adj
    ( blando) weich, zart
    sustantivo masculino
    1. [pieza elástica] Sprungfeder die
    2. [de barcos] Kai der
    muelle
    muelle ['mweλe]
    num1num (resorte) Sprungfeder femenino; (reloj) Uhrfeder femenino
    num2num (puerto) Kai masculino; muelle flotante Landungsbrücke femenino
    num3num (andén) Rampe femenino
    (blando) weich; (cómodo) bequem

    Diccionario Español-Alemán > muelle

  • 8 pastoso

    pas'toso
    adj
    teigig, breiig
    ( femenino pastosa) adjetivo
    1. [blando] teigig
    2. [seco] trocken
    pastoso
    pastoso , -a [pas'toso, -a]
    num1num (blando) geschmeidig
    num2num (pegajoso) klebrig; (espeso) zäh(flüssig); lengua pastosa belegte Zunge
    num3num (voz) sonor
    num4num americanismo (región) reich an Weidefläche

    Diccionario Español-Alemán > pastoso

  • 9 alloquium

    alloquium (adloquium), ī, n. (alloquor), die Ansprache, wenn gegenseitig = das Gespräch, der Umgang mit jmd., Iustin. 19, 3, 11; 22, 7, 5. Plin. 6, 84: Plur., Tac. hist. 5, 1. Lucan. 10, 174. – Insbes.: a) das besänftigende Zureden, der Zuspruch, die Tröstung, benignum, lene, Liv.: benigni vultus et alloquia, Liv.: subrefectus conspectu alloquioque alcis, Vell.: alloquio sustinere alqm, Ov.: blando solari alqm alloquio, Apul.: alloquio litterarum consolari alqm, Ambros.: vix propinquorum alloquia tolerare, Tac.: Plur. auch konkr. = Trostmittel, blanda alloquia, Hor. epod. 13, 18. – b) die anfeuernde Anrede an die Soldaten, alloquio firmare militem, Tac. hist. 3, 36.

    lateinisch-deutsches > alloquium

  • 10 interminor

    inter-minor, ātus sum, ārī, I) bedrohen, androhen, mit folg. Acc. u. Infin., Plaut. asin. 363: fore interminatus, ut etc., Lact. epit. 27, 2: m. folg. ut u. Konj., partim interminatus est illis (befahl ihnen ernstlich), partim blando sermone persuasit, ut pergerent ad Sanctum sacerdotem, Paulin. vit. Ambros. 45. – Partic. Perf. passiv, interminata poena, Cod. Theod. 16, 5, 60. – II) unter Drohungen untersagen, verpönen, alci hoc, Ter. eun. 830: mit folg. ne u. Konj., Plaut. capt. 791. Ter. Andr. 496. Gell. 15, 22, 8: alci mit folg. ne u. Konj., Rutil. Lup. 1, 7. – Partic. Perf. passiv, cibus interminatus, Hor. epod. 5, 39: poenae interminatae, Cod. Iust. 12, 38, 16. § 7.

    lateinisch-deutsches > interminor

  • 11 sto [1]

    1. sto, stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta, wie in εστη-κα, εστάναι, ahd. stân), stehen, I) im Ggstz. zum Sitzen usw., im weiteren Sinne = stehend verweilen, sich aufhalten, sich befinden, A) eig.: 1) im allg.: a) v. leb. Wesen: stant ambo, non sedent, Plaut.: cum virgo staret et Caecilia in sella sederet, Cic.: stans ac rectus homo (Ggstz. humilis et ad terram more quadrupedum abiectus), Liv.: stantes (im Stehen, sich erhoben habend) plaudebant, Cic. (vgl. stantia in plausum tota theatra, Prop.): Minerva, quae est in Parthenone stans (in stehender Stellung), Plin.: stando (im Stehen) mingens, Amm.: cui standi (sich auf den Füßen zu erhalten) vulnera vires non dederant, Ov.: stans pede in uno, Hor.: stante alqo, in jmds. Gegenwart, Cic. u. Tac.: me stante, Cic.: stantibus legatis, in Gegenwart d.G., Liv. – ad ianuam, ad curiam, Cic.: ad fores, Curt.: ante aedes, Plaut.: post aulaea, Curt.: in atriis, Plaut.: in conspectu exercitus, Curt.: cum gladiis in conspectu senatus, Cic.: circum senatum (v. Bürgern usw.), Cic.: propter in occulto, Cic.: stat super (oben darauf, auf dem Wagen), Ov.: hic foris, Plaut.: hinc procul, Ter.: qui proximi steterant, Caes. – Pass. impers., quid agitur? statur! Plaut. u. Ter. – b) v. lebl. Subjj.: stabat in his (lucis) ingens quercus, Ov.: in cava nullus stet tibi nare pilus, Ov.: stant saxa antro, Ov.: stramenta stantia in segete relinquit, ut postea subsecentur, Varro. – v. Altären u. Bildsäulen, stabant sine ignibus arae, Ov.: quorum statuae steterunt in rostris, Cic.: signa stant ad impluvium, Cic.: stabat commune sepulcrum, Hor.: aëneus (als eherne Bildsäule) ut stes, Hor.: levi de marmore tota stabis, wirst dastehen (als Bildsäule) aus M., Verg. – v. Webstuhle und dem Gewebe, aufrecht stehend, stans tela, Ov. met. 4, 275: stantes telae, Ov. fast. 3, 819.

    2) insbes.: a) als milit. t.t. – stehen, aufgestellt sein, laxius, Curt.: in ulteriore ripa, Curt.: ante signa, Curt.: pro porta (v. Posten), Liv.: extra teli iactum, Liv.: sub armis, Auct. b. Afr.: in acie, Auct. b. Hisp.: haud impari acie, Liv.: pars aciei stetit sub hoste (tiefer als der F.), Auct. b. Afr.: quotā parte virium suarum ibi dimicavit Antiochus? In Asia totius Asiae steterunt vires, Liv.: stetimus tela aspera contra contulimusque manus, Verg.: Bactriani armati stabant, Curt.: Eumenes rex Attalusque cum omni manu sua ab tergo inter postremam aciem ac vallum steterunt, Liv. – b) v. Dienern, dastehen, aufwarten, pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. fr.: sto exspectans, si quid mihi imperent, Ter.: ad cyathum et vinum, Suet.: ad pedes, Suet. – c) v. Buhldirnen = prostare, feilstehen, meritoria (sc. scorta) intra urbem stare vetuit, Vopisc. Tac. 10, 2: stat meretrix certo cuivis mercabilis aere, Ov. am. 1, 10, 21: olente in fornice stans, Hor. sat. 1, 2, 30: quod steterat multis in carcere fornicis annis, Iuven. 10, 239; vgl. 11, 172. – d) von Gebäuden = fertig dastehen, erbaut sein, iam stabant Thebae, Ov.: stet Capitolium fulgens, Hor.: aedificant muros. Stabat opus, Ov.: iam stare ratem, Val. Flacc. – e) v. Schiffen u. Schiffern, wo liegen, vor Anker liegen, stant litore puppes, Verg.: lembi, qui in Strymone stabant, Liv.: stabat classis in salo ad Leptim, Auct. b. Afr.: classe divisā pars in salo ad ostium portus in ancoris stetit, Liv.: intra sexagesimum diem quam caesa silva erat centum sexaginta navium classis in ancoris stetit, Flor.: nox ea, quā propter vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non posset, Liv. – f) starrend stehen, emporstehen, -starren, -ragen, steteruntque comae, Verg. u. Ov.: crines fulti pulvere, Stat.: saetae, cristae, Ov.: stant mammae, Plin. – g) mit Abl. = von etwas starren, strotzen, vollstehen, -sein, cupressi stant rectis foliis, Enn. fr.: stat ager sentibus, Caecil. com. fr.: stat nive candidum Soracte, Hor.: pulvere caelum stare, Verg.: stant lumina flammā, Verg.

    B) bildl.: 1) im allg.: in fastigio eloquentiae, Quint.: ante oculos stat ille meos, Ov.: pericula stant circum alqm, Verg.

    2) auf jmds. Seite stehen, -sein, ihm anhangen, beistehen, od. das Gegenteil, gegen jmd. stehen, jmds. Gegner sein, a) mit ab u. Abl.: stare a se potius quam ab adversariis, Cic.: ab iis stare, Nep.: a senatu et a bonorum causa stare, Cic. – b) mit cum u. Abl.: vobiscum me stetisse dicebat, Cic.: quae (pars) cum Romanis stabat, Liv.: cum di prope cum Hannibale starent, Liv.: capita nominis Latini stare ac sentire cum rege videbant, Liv.: übtr., fortuna cum barbaris stabat, Liv.: victoria stat tecum, Ov. – c) m. pro u. Abl.: pro nobis, Ov.: pro Iuba atque Afris, Quint.: pro Pompei partibus, id est pro re publica, Vell.: pro meliore causa, Curt.: pro isdem partibus, Sen.: ruina partium, pro quibus steterat, Liv. fr.: stabat pro templo, für den T. (als Schützer), er war der Tempelhüter, Verg.: übtr., si pro mea patria ista virtus staret, Liv.: ni pro iure gentium stetisset fortuna, Liv.: stabat pro partibus invicta fortuna, Flor.: stabit pro signis iusque piumque tuis, Ov. – d) m. in u. Abl.: Graeci, qui in Darei partibus steterant, Curt. 3, 11 (28), 18. – e) mit in od. contra od. adversus u. Akk., gew. im Ggstz. zu ab, cum, pro u. Abl.: nec steterunt in te virque paterque meus, Ov.: quod adversus populi commoda in senectute steterat, sich dem V. des V. widersetzt hatte, Nep.: cum saepe a mendacio contra verum stare homines consuescerent, Cic.: qui nobiscum adversus barbaros steterunt, Nep.: Ligarium non pro Cn. Pompeio, sed pro Iuba et Afris inimicissimis populo Romano stetisse, Quint.: Mulciber in Troiam, pro Troia stabat Apollo, Ov.: mox simulatione contra Pompeium et Caesarem, animo pro Caesare stetit, Vell.: quemadmodum Antiochi Philippique bello pro vobis adversus reges, sic nunc pro rege adversus vos stetimus, Liv.: cum quo ferocissime pro Romana societate adversus Punicum foedus steterat, Liv. – f) mit Advv.: hinc stas, illim causam dicis, Plaut. Men. 799: ut, unde stetisset, eo se victoria transferret, Iustin. 5, 4, 12: prope incondita Thurinorum turba nec satis fido animo, unde pugnabat, stans, Liv. 25, 15, 13: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit (eventus belli), Liv. 21, 10, 9: aliunde stet semper, aliunde sentiat, Liv. 24, 45, 3.

    3) auf jmd. od. etwas beruhen, m. in u. Abl. od. m. bl. Abl., omnis in Ascanio cari stat cura parentis, Verg.: stat salus in armis, Val. Flacc.: vigili stant bella magistro, Sil.

    4) wie unser zu stehen kommen = kosten, centum talentis, Liv.: magno pretio, Hor.: alci gratis, Cic. Verr. 5, 48 (s. Zumpt z. St.). – übtr., multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit, Liv.: damnavit multo staturum sanguine Martem, Mart.: sanguine quippe, si renuat, blando nimium facilique marito statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano generi pluris stetit, Sen.: tunc res immenso placuit statura labore, Lucan.: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, Liv.: periculum vitae meae tuo stat periculo, wird erkauft, ist zu haben für usw., Plaut.: Herculeo stabunt (logi ridiculi) prandio, cenā tibi, Plaut.

    II) prägn.: A) eig.: 1) im Ggstz. zur Bewegung = stillstehen, -halten, still-, unbeweglich dastehen, sich nicht rühren, a) eig.: α) v. leb. Wesen, si iste ibit, ito: stabit, astato simul, Plaut.: sed abi intro, noli stare, Plaut.: quid stas lapis? Ter. – equus stare nescit, Verg.: ut taurus vaccā ademptā stare nequit, ruhen und rasten, Ov. – β) v. lebl. Subjj., wie v. Schiffen, videsne navem illam? stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, Cic. Acad. 2, 81: stetit aequore puppis, Ov.: mea si staret navis in Oceano, still läge, Prop. – von Himmelskörpern, statim stant signa, Plaut. – von Gewässern und anderen Flüssigkeiten, stant aquae, Ov.: placidum ventis stat mare, Verg.: stantia freta, Ov.: stat et fracto dolio vinum, Sen.: gelidus in venis stetit haesitque sanguis, Sen. poët.: cuius ex levi tactu stabant profluvia sanguinis, Arnob. – vom Eis, stat glacies iners, Hor. – b) übtr., von der Zeit – gleichs. stillstehen, verweilen, non segnis stat remeatve dies, Tibull.: veluti stet volucris dies, Hor.

    2) mit dem Nbbegr. der Festigkeit, a) als milit. t.t. – α) stehen, festen Fuß fassen, standhalten, in gradu (auf der Mensur), Cic.: qui (miles) steterit (Ggstz. abiecto scuto fugiat), Cic.: in acie stare ac pugnare (Ggstz. in castra refugere), Liv.: verb. comminus stare et impetum sustinere, Caes.: contra leonem etiam stetit, Spart. – β) übtr., v. Kampfe selbststehen, auf einer Stelle haften, schweben, anceps dicitur certamen stetisse, soll ohne allen Ausschlag gestanden haben, Liv.: ibi aliquamdiu atrox pugna stetit, Liv.: diu pugna neutro inclinata stetit, Liv. – b) von Felsen, Gebäuden = fest, unerschütterlich stehen, dauern (vgl. Drak. Liv. 31, 31, 15), quam si dura silex aut stet Marpesia cautes, Verg.: nec domus ulla nec urbs stare poterit, Cic.: stantibus Hierosolymis, Cic.: muros stare, Liv.: stantia moenia (Ggstz. ruinae muri), Liv.: aedes sacrae stantes (Ggstz. aedium sacrarum ruinae), Sen. – c) v. Geschossen, fest stecken bleiben, haften, missum stetit inguine ferrum, Ov.: hasta stetit medio tergo, Ov.: ossa inter ferreus ad costas alto stat vulnere mucro, Verg.

    B) bildl.: 1) im allg., stillstehen, stehenbleiben, utinam res publica stetisset quo coeperat statu, Cic. de off. 2, 3: nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas, Sen. ad Marc. 26, 6.

    2) stare per alqm, durch jmds. Schuld gleichs. hangen bleiben = an jmd. hangen, liegen, jmds. Schuld sein, per me stetisse, Ter.: non per me stetit, Quint. – oft stat od. non (nihil) stat per alqm m. folg. quo minus u. Konj., Caes., Liv. u.a., od. stat per alqm m. folg. quin od. ne u. Konj., Liv., Suet. u.a. (vgl. Drak. Liv. 8, 2, 2. M. Müller Liv. 2, 31, 11. Ruperti Tac. dial. 21 extr.): u. per alqm stat m. folg. ut u. Konj., Plin. ep. 10, 6 (22), 2. Ps. Quint. decl. 250: per alqm non stat m. folg. Infin., Scaevol. dig. 32, 1, 38. § 6.

    3) mit dem Nbbegr. der Festigkeit u. Dauer = a) fest-, unerschüttert stehen, sich halten, sich behaupten, bestehen, verbleiben, Bestand haben (Ggstz. titubare, corruere, concĭdere), si stare non possunt, corruant, wenn sie sich nicht halten, sich nicht (bei ihren Vermögensumständen) behaupten können, so mögen sie fallen (bankrott werden), Cic.: qui me stante (solange ich mich in meiner Würde behauptete) stare non poterant, Cic.: per quos homines ordinesque steterim, Cic.: dum stabat regno incolumis, Verg.: stamus animis, sind festen Mutes, Cic.: stas animo, Hor.: quae si valuissent, res publica staret, tu tuis flagitiis concĭdisses, Cic.: res publica stat virtute suā, Liv.: regnum eorum novum fraternā stare concordiā, Liv.: tutelā muliebri res Latina et regnum avitum puero stetit, verblieb dem Kn., Liv.: stat nulla mortalibus umquam, fortunā titubante, fides, Sil.: nullo enim modo posse video stare istum (Caesarem) diutius, quin ipse per se etiam languentibus nobis concĭdat, Cic. ad Att. 10, 8, 6. – b) bei etw. festbleiben, α) = beharren, verharren, ihm nachkommen, an etw. sich halten bei etw. es bewenden lassen, m. in u. Abl., in fide, Cic.: in sententia, Liv.: stare oportet in eo, quod sit iudicatum, Cic. – m. bl. Abl., stant sententiā, Plaut.: suis stare iudiciis, Cic.: censoris opinione, Cic.: alcis iudicio, Cic.: alcis decreto, Caes.: illis promissis, Cic.: pacto, Liv.: ut palam in senatu diceret, staturus eo esset, quod censuissent, an ad populum laturus, Liv.: impers., eo stabitur consilio, Liv.: statur priore foedere, Liv. – mit Dat., arbitri sententiae, voluntati patris defuncti, ICt.: rei iudicatae, ICt. – β) übtr., feststehen = festgesetzt-, fest bestimmt-, fest beschlossen sein, stat sua cuique dies, Verg.: tempus agendae rei nondum stare, Liv.: u. so stat sententia, Ter.: stat pensata diu belli sententia, vincam servare invitos, Sil. – dah. stat alci sententia m. folg. Infin. = es steht bei jmd. der Entschluß-, der Wille fest, es ist bei jmd. fest beschlossen, zu usw., Liv.: so auch stat pectore fixum mit folg. Infin., Val. Flacc.: u. stat alci od. bl. stat mit folg. Infin., Cic. u.a. – c) v. Schauspielern u. Schauspielen, stehen = sich auf der Bühne halten, gefallen (Ggstz. cadere, exigi), in his, quas primum Caecilii didici novas, partim sum earum exactus, partim vix steti, Ter.: illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, hoc stabant, Hor. – cum stetit olim nova (fabula), actoris operā magis stetisse quam suā, Ter.: securus, cadat an recto stet fabula talo, Hor. – / Perf. stĕtĕrunt gemessen, Verg. Aen. 2, 774; 3, 48. Prop. 2, 8, 10 M. Ov. her. 7, 166. – Das Supinum statum will Prisc. 9, 38 mit langem a, dagegen 10, 27 mit kurzem a gemessen haben; stātūrus mißt Lucan. 2, 566 u. 719; 3, 381. Sil. 17, 82. Mart. 6, 32, 3. – vulg. Nbf. isto, wov. istat, Augustin. serm. 118, 4 Mai: istamus, Itala (Fuld.) Roman. 5, 2: istatis, Itala (psalt. Veron.) psalm. 133, 1: ista, Itala (Fuld.) Iacob. 2, 3: istare, Isid. de nat. rer. 44, 2 cod. Bamb. A.

    lateinisch-deutsches > sto [1]

  • 12 soft rubber

    deutsch: Weichgummi m
    español: caucho blando
    français: caoutchouc souple
    italiano: gomma morbida
    中文: 软橡胶/树脂
    русский: мягкая резина f

    Multilingual plastics terminology dictionary > soft rubber

  • 13 ablandar

    ablan'đar
    v
    1) erweichen, enthärten
    2) (fig: mitigar la cólera de alguien) beschwichtigen, besänftigen, beruhigen

    He ablandado al jefe con halagos. — Ich habe den Chef mit Schmeicheleien besänftigt.

    verbo transitivo
    1. [material] weich machen
    2. [persona] erweichen
    ————————
    ablandarse verbo pronominal
    1. [material] weich werden
    ablandar
    ablandar [aβlaDC489F9Dn̩DC489F9D'dar]
    nachlassen
    num1num (poner blando) weich machen; (suelo) aufweichen
    num2num (calmar) besänftigen
    num3num (hacer ceder) erweichen
    num1num (dejarse calmar) sich besänftigen lassen
    num2num (convencerse) sich erweichen lassen

    Diccionario Español-Alemán > ablandar

  • 14 afeminado

    afemi'nađo
    adj
    weibisch, weichlich
    ( femenino afeminada) adjetivo
    ————————
    sustantivo masculino
    afeminado1
    afeminado1 [afemi'naðo]
    (como una mujer) femininer Mann masculino; (blando) Weichling masculino
    ————————
    afeminado2
    afeminado2 , -a [afemi'naðo, -a]
    feminin; (peyorativo) weibisch

    Diccionario Español-Alemán > afeminado

  • 15 afeminar

    afemi'nar
    v

    Me parece que esas costumbres afeminan a los hombres. — Mir scheint, diese Bräuche verweichlichen die Männer.

    afeminar
    afeminar [afemi'nar]
    verbo transitivo, verbo reflexivo
    afeminarse (hacer(se) afeminado) verweiblichen; (blando) verweichlichen

    Diccionario Español-Alemán > afeminar

  • 16 corazón

    kora'θɔn
    m ANAT
    Herz n

    Ojos que no ven, corazón que no siente. — Aus den Augen, aus dem Sinn.

    sustantivo masculino
    1. (literal & figurado) Herz das
    romper o partir el corazón a alguien (figurado) jm das Herz brechen
    2. → link=dedo dedo{
    ————————
    Sagrado Corazón sustantivo masculino
    ————————
    corazones sustantivo masculino plural
    [palo de baraja] Herz das (solo plural)
    corazón
    corazón [kora'θon]
    num1num anatomía Herz neutro; blando de corazón weichherzig; duro de corazón hartherzig; de todo corazón von ganzem Herzen; con el corazón en la mano aufrichtig; hacer algo de corazón etw von Herzen gern tun; tener un corazón de oro herzensgut sein; no tener corazón herzlos sein
    num2num (centro) Zentrum neutro, Mittelpunkt masculino
    num3num (interior) Innere(s) neutro, Kern masculino; (de la fruta) Herz neutro
    num4num (coraje) Mut masculino; hacer de tripas corazón sich dativo ein Herz fassen
    num5num (apelativo cariñoso) Liebling masculino; corazón (mío) mein Herz, (mein) Schatz

    Diccionario Español-Alemán > corazón

  • 17 crédito

    'kređito
    m
    1) ECO Kredit m

    crédito en cuenta corriente/crédito en descubierto — Dispositionskredit m

    2) ( préstamo) ECO Darlehen n
    3) (fiabilidad, confianza) Glaubwürdigkeit f, Vertrauen n
    4) pl

    créditosECO Außenstände pl

    sustantivo masculino
    1. [préstamo] Kredit der
    2. [plazo] Kreditlaufzeit die
    3. [confianza] Ansehen das
    4. [fama] Prestige das
    crédito
    crédito ['kreðito]
    num1num (fin: préstamo) Kredit masculino; crédito puente Überbrückungskredit masculino; dar a crédito leihen; pedir un crédito einen Kredit aufnehmen
    num2num (fama) Renommee neutro
    num3num (confianza) Glaube masculino, Vertrauen neutro; dar crédito a algo/alguien etw dativo /jemandem Glauben schenken

    Diccionario Español-Alemán > crédito

  • 18 emblandecer

    emblandecer
    emblandecer [emblaDC489F9Dn̩DC489F9Dde'θer]
    (viento, frío) nachlassen
    num1num (poner blando) weich machen; (suelo) aufweichen
    num2num (calmar) besänftigen
    num3num (hacer ceder) erweichen

    Diccionario Español-Alemán > emblandecer

  • 19 paladar

    pala'đar
    m
    1) ANAT Gaumen m
    2)
    sustantivo masculino
    (literal & figurado) Gaumen der
    paladar
    paladar [pala'ðar]
    Gaumen masculino; paladar blando Gaumensegel neutro; tener buen paladar ein Feinschmecker sein

    Diccionario Español-Alemán > paladar

  • 20 pollerudo

    pollerudo
    pollerudo [poλe'ruðo]
    num1num (chismoso) klatschhaft
    num2num (blando) weichlich; niño pollerudo Mamasöhnchen neutro; hombre pollerudo Memme femenino
    Cono Sur; (peyorativo: clérigo) Priester masculino

    Diccionario Español-Alemán > pollerudo

См. также в других словарях:

  • blando — blando, da adjetivo 1. Que fácilmente se deforma o cede al tacto o a la presión: El plástico es un material blando. La masa tiene que estar blanda para poder darle forma. No me gustan los colchones blandos, porque te hundes en ellos. Antónimo:… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • blando — blando, da (Del lat. blandus). 1. adj. Tierno, suave, que cede fácilmente al tacto. 2. Dicho de los ojos: tiernos. 3. Dicho de una estación o del tiempo: templado (ǁ ni frío ni caliente). 4. Suave, dulce, benigno. 5. Dicho de una persona: floja… …   Diccionario de la lengua española

  • blando — blando, da adjetivo 1) tierno, flexible, blandengue (despectivo), blanducho, acolchado. ≠ duro, fuerte, resistente …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • blando — agg. [dal lat. blandus ]. [che ha poca intensità, anche fig.: una luce b. ; un rimedio b. ] ▶◀ debole, delicato, dolce, leggero, mite, moderato, temperato, tenue. ◀▶ deciso, energico, forte, incisivo, vigoroso. ↑ violento …   Enciclopedia Italiana

  • blando — (Del lat. blandus, tierno, lisonjero.) ► adjetivo 1 Que se deforma o cede a la presión con facilidad: ■ duerme en un colchón blando. ANTÓNIMO duro rígido 2 Que es suave, dulce o tierno: ■ miraba al niño con ojos blandos. ANTÓNIMO arisco …   Enciclopedia Universal

  • blando — {{#}}{{LM B05497}}{{〓}} {{SynB05626}} {{[}}blando{{]}}, {{[}}blanda{{]}} ‹blan·do, da› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido a una materia,{{♀}} que se corta o se deforma con facilidad, especialmente al presionarla: • El pan recién hecho… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • blando — blàn·do agg. 1. CO che ha poca intensità e vigore, debole, tenue: luce blanda, blande sensazioni | che non ha azione drastica: rimedio blando, punizione blanda; medicinale blando, terapia blanda Sinonimi: debole, moderato, tenue | all acqua di… …   Dizionario italiano

  • blando — adj 1 Que opone poca resistencia a la presión, que cede con facilidad, de manera que puede partirse sin hacer fuerza o dársele distintas formas, como el pan tierno, la cera caliente o la masa fresca: carne blanda, un colchón blando 2 Que es poco… …   Español en México

  • blando — pop. Afeminado// persona que no es para el trabajo// persona apacible de genio y trato// cobarde, pusilánime, sin valor, poco hombre …   Diccionario Lunfardo

  • blando — (adj) (Intermedio) que se puede deformar o cortar sin problemas o que cede fácilmente a la presión Ejemplos: Hay que cortar las patatas hasta que queden blandas. No duermo bien en los colchones blandos. Sinónimos: tierno …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • blando — {{hw}}{{blando}}{{/hw}}agg. Che si manifesta o che agisce con delicatezza | (est.) Dolce, delicato …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»