Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

bifārīam

  • 1 bifārīam

        bifārīam adv.    [bi-+1 FA-], on two sides, i. e. twofold, double, in two ways, in two parts, in two places, severally: divisis copiis, L.: aequaliter distributa: ingressi hostium fines, L.: gemina victoria duobus bifariam proeliis parta, L.
    * * *
    in two parts/places/ways, on two sides

    Latin-English dictionary > bifārīam

  • 2 bifariam

    bĭfārĭam, adv., v. bifarius, A.

    Lewis & Short latin dictionary > bifariam

  • 3 bifaries

    bĭfārĭus, a, um, adj. [bis, after the analogy of the Gr. diphasios; cf.: ambifarius, trifarius, multifarius, etc.], twofold, double (as adj. only post-class.):

    ratio,

    Amm. 18, 4, 3:

    illatio,

    App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16 dub. (al. bifariam).—Hence, adv. in two forms.
    A.
    bĭfārĭam ( acc. fem. sc. partem), on two sides, i. e. twofold, double, in two ways, in two parts, in two places, twice, etc. (class.):

    ut dispertirem obsonium hic bifariam,

    Plaut. Aul. 2, 4, 3:

    annus bifariam divisus,

    Varr. R. R. 2, 4, 14; Liv. 25, 32, 7; 41, 19, 8:

    bifariam quattuor perturbationes aequaliter distributae sunt,

    Cic. Tusc. 3, 11, 24:

    quam (inflexionem) bifariam contrarie simul procedentia efficiebat,

    id. Univ. 9:

    ita bifariam consules ingressi hostium fines,

    Liv. 3, 23, 7:

    gemina victoria duobus bifariam proeliis parta,

    id. 3, 63, 5:

    castra bifariam facta,

    id. 10, 21, 12; Dig. 38, 10, 4:

    bifariam laudatus est,

    Suet. Aug. 100: bifariam cum populo agi non potest, Messala ap. Gell. 13, 15, 8.—
    2.
    Trop. (rare): bifariam intellegere aliquid, in both ways or senses, Dig. 38, 10, 4, § 2; cf. App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16.—
    B.
    bĭfārĭes, doubly, Cassiod. de Or. 1 fin. p. 601 Garet.

    Lewis & Short latin dictionary > bifaries

  • 4 bifarius

    bĭfārĭus, a, um, adj. [bis, after the analogy of the Gr. diphasios; cf.: ambifarius, trifarius, multifarius, etc.], twofold, double (as adj. only post-class.):

    ratio,

    Amm. 18, 4, 3:

    illatio,

    App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16 dub. (al. bifariam).—Hence, adv. in two forms.
    A.
    bĭfārĭam ( acc. fem. sc. partem), on two sides, i. e. twofold, double, in two ways, in two parts, in two places, twice, etc. (class.):

    ut dispertirem obsonium hic bifariam,

    Plaut. Aul. 2, 4, 3:

    annus bifariam divisus,

    Varr. R. R. 2, 4, 14; Liv. 25, 32, 7; 41, 19, 8:

    bifariam quattuor perturbationes aequaliter distributae sunt,

    Cic. Tusc. 3, 11, 24:

    quam (inflexionem) bifariam contrarie simul procedentia efficiebat,

    id. Univ. 9:

    ita bifariam consules ingressi hostium fines,

    Liv. 3, 23, 7:

    gemina victoria duobus bifariam proeliis parta,

    id. 3, 63, 5:

    castra bifariam facta,

    id. 10, 21, 12; Dig. 38, 10, 4:

    bifariam laudatus est,

    Suet. Aug. 100: bifariam cum populo agi non potest, Messala ap. Gell. 13, 15, 8.—
    2.
    Trop. (rare): bifariam intellegere aliquid, in both ways or senses, Dig. 38, 10, 4, § 2; cf. App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16.—
    B.
    bĭfārĭes, doubly, Cassiod. de Or. 1 fin. p. 601 Garet.

    Lewis & Short latin dictionary > bifarius

  • 5 biseta

    bĭsēta porca dicitur. cujus a cervice setae bifariam dividuntur, etc., Paul. ex Fest. p. 33 Müll. [bis-seta].

    Lewis & Short latin dictionary > biseta

  • 6 dispertio

    dis-pertĭo (in many MSS. also dis-partio, Liv. 3, 10, 9; Nep. Eum. 2), īvi or ii, ītum, 4 ( arch. inf. pass.:

    dispertirier,

    Plaut. Ps. 1, 5, 26), v. a. [partio], to distribute, divide (class.).
    I.
    Lit.:

    dispertiti viri, dispertiti ordines,

    Plaut. Am. 1, 1, 65:

    funditores inter manipulos,

    Sall. J. 49 fin.:

    auxiliarios equites tribunis legionum in utrumque latus,

    id. ib. 46, 7:

    (conjuratos) municipiis,

    Cic. Cat. 4, 4, 7:

    exercitum per oppida,

    Liv. 29, 1 et saep.:

    opsonium hic bifariam,

    Plaut. Aul. 2, 4, 3; cf. id. ib. 2, 5, 5:

    secundam mensam servis,

    Nep. Ages. 8, 4:

    epulas trifariam, in jentacula et prandia, etc.,

    Suet. Vit. 13:

    pecuniam judicibus,

    Cic. Clu. 25, 69: dispartiantur patris bona pari ter, Afran. Ap. Non. 374, 33:

    portas et proxuma loca tribunis,

    to assign as posts to be guarded, Sall. J. 59, 1 et saep.— Pass., with mid. Force:

    Etiam dispertimini?

    won't you part yet? Plaut. Curc. 1, 3, 33.—
    II.
    Trop. (mostly in Cic.): ea quae ad mortales pertinent, quadrifariam dispertierim, in homines, in loca, in tempora, in res, Varr. Ap. Non. 92, 16; cf. Cic. De Or. 1, 42, 190; 3, 29, 114; id. Brut. 44, 162: Romani homines, qui tempora voluptatis laborisque dispertiunt, id. Mur. 35 fin.:

    cum aliquo dispertitum officium est in aliqua re,

    id. Fam. 5, 2:

    Ceres et Libera, a quibus initia vitae atque victus, hominibus et civitatibus data ac dispertita esse dicuntur,

    id. Verr. 2, 5, 72:

    tot in curas dispertiti eorum animi erant,

    Liv. 22, 7, 10.— Also deponent form, dis-pertion( - partior), īri:

    jurisconsulti saepe quod positum est in una cognitione, id in infinita dispertiuntur,

    Cic. Leg. 2, 19, 47:

    administrationem inter se,

    Liv. 3, 10, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > dispertio

  • 7 dispertion

    dis-pertĭo (in many MSS. also dis-partio, Liv. 3, 10, 9; Nep. Eum. 2), īvi or ii, ītum, 4 ( arch. inf. pass.:

    dispertirier,

    Plaut. Ps. 1, 5, 26), v. a. [partio], to distribute, divide (class.).
    I.
    Lit.:

    dispertiti viri, dispertiti ordines,

    Plaut. Am. 1, 1, 65:

    funditores inter manipulos,

    Sall. J. 49 fin.:

    auxiliarios equites tribunis legionum in utrumque latus,

    id. ib. 46, 7:

    (conjuratos) municipiis,

    Cic. Cat. 4, 4, 7:

    exercitum per oppida,

    Liv. 29, 1 et saep.:

    opsonium hic bifariam,

    Plaut. Aul. 2, 4, 3; cf. id. ib. 2, 5, 5:

    secundam mensam servis,

    Nep. Ages. 8, 4:

    epulas trifariam, in jentacula et prandia, etc.,

    Suet. Vit. 13:

    pecuniam judicibus,

    Cic. Clu. 25, 69: dispartiantur patris bona pari ter, Afran. Ap. Non. 374, 33:

    portas et proxuma loca tribunis,

    to assign as posts to be guarded, Sall. J. 59, 1 et saep.— Pass., with mid. Force:

    Etiam dispertimini?

    won't you part yet? Plaut. Curc. 1, 3, 33.—
    II.
    Trop. (mostly in Cic.): ea quae ad mortales pertinent, quadrifariam dispertierim, in homines, in loca, in tempora, in res, Varr. Ap. Non. 92, 16; cf. Cic. De Or. 1, 42, 190; 3, 29, 114; id. Brut. 44, 162: Romani homines, qui tempora voluptatis laborisque dispertiunt, id. Mur. 35 fin.:

    cum aliquo dispertitum officium est in aliqua re,

    id. Fam. 5, 2:

    Ceres et Libera, a quibus initia vitae atque victus, hominibus et civitatibus data ac dispertita esse dicuntur,

    id. Verr. 2, 5, 72:

    tot in curas dispertiti eorum animi erant,

    Liv. 22, 7, 10.— Also deponent form, dis-pertion( - partior), īri:

    jurisconsulti saepe quod positum est in una cognitione, id in infinita dispertiuntur,

    Cic. Leg. 2, 19, 47:

    administrationem inter se,

    Liv. 3, 10, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > dispertion

  • 8 labia

    lăbĭa or lăbĕa, ae, f., and lăbĭum, ii, n. [Gr. laptô; Lat. lambo, labrum, labeo; cf. Germ. Lippe; Engl. lip], a lip (form labia, ante- and post-class. for labrum;

    labium, also post-Aug.: Verrius Flaccus sic distinxit, modica esse labra, labia immodica et inde labiones dici,

    Charis. p. 79 P.):

    dejecta labia,

    App. M. 3, p. 140.—In neutr.: labium, Seren. ap. Non. 210, 21.—More freq. in plur.:

    age tibicen: refer ad labias tibias,

    Plaut. Stich. 5, 4, 41:

    tremulus labeis demissis,

    Ter. Eun. 2, 3, 44; Nigid. ap. Gell. 10, 4, 4:

    labiae pendulae,

    App. M. 3, p. 140. —Form labea, Pompon. ap. Non. 456, 43:

    labearum ductu,

    Gell. 18, 4, 6.—In neutr.:

    salivosa labia,

    App. Mag. p. 313:

    labiorum fissuris mederi,

    Plin. 29, 3, 11, § 46:

    ulcera labiorum,

    id. 34, 11, 27, § 115; Quint. 11, 3, 160 dub.; Lact. Opif. D. 10, 13; Just. 1, 10, 15; 15, 3, 4.—Prov.:

    labiis ductare aliquem,

    to ridicule, make game of one, Plaut. Mil. 2, 1, 15.—
    II.
    Transf., the axle or some other part of an oil-press:

    labiam bifariam facito,

    Cato, R. R. 20, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > labia

См. также в других словарях:

  • Bifarĭam — (Bot.), zweireihig …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cobigolf —   [von lateinisch communis »gemeinsam« und bifariam »zweifach«], eine der Spielarten des Bahnengolfs. * * * Co|bi|golf, das [Kunstwort aus lat. communis = gemeinsam u. bifariam = zweifach]: Variante des Minigolfs, bei der vor den Hindernissen… …   Universal-Lexikon

  • Jean de Beaugrand — Jean de Beaugrand, né entre 1584 et 1588[Note 1], mort à Paris le 22 décembre 1640, est un mathématicien français. Secrétaire royal, membre de l académie de Mersenne, ami et correspondant de Hobbes, de Fermat et de Galilée, il défendit… …   Wikipédia en Français

  • Les Thèses De 1914 — Thèses de 1914 Saint Thomas d Aquin, docteur de l église catholique, (1225 1274) En 1914, sous le pontificat de saint Pie X, la Congrégation romaine des Séminaires et Universités promulgua une liste de 24 thèses thomistes considérées comme normæ… …   Wikipédia en Français

  • Les thèses de 1914 — Thèses de 1914 Saint Thomas d Aquin, docteur de l église catholique, (1225 1274) En 1914, sous le pontificat de saint Pie X, la Congrégation romaine des Séminaires et Universités promulgua une liste de 24 thèses thomistes considérées comme normæ… …   Wikipédia en Français

  • Theses de 1914 — Thèses de 1914 Saint Thomas d Aquin, docteur de l église catholique, (1225 1274) En 1914, sous le pontificat de saint Pie X, la Congrégation romaine des Séminaires et Universités promulgua une liste de 24 thèses thomistes considérées comme normæ… …   Wikipédia en Français

  • Thèses de 1914 — Saint Thomas d Aquin, docteur de l église catholique, (1225 1274) En 1914, sous le pontificat de saint Pie X, la Congrégation romaine des Séminaires et Universités promulgua une liste de 24 thèses thomistes considérées comme normæ directivæ tutæ… …   Wikipédia en Français

  • dhē- — To set, put. Contracted from *dheə₁ . Derivatives include deed, doom, fashion, defeat, feckless, sacrifice, satisfy, face, and synthesis. I. Basic form …   Universalium

  • bifarious — bifariously, adv. /buy fair ee euhs/, adj. Bot. in two vertical rows. [1650 60; < LL bifarius twofold, double, deriv. (see IOUS) of L bifariam (adv.) in two parts or places, equiv. to bi BI 1 + fariam (perh. deriv. of *fas utterance, thus orig.… …   Universalium

  • ALMA — I. ALMA Redemptoris, Antiphona in honorem B. Virginis composita dicitur, ab Hermanno Contracto, qui floruit A. C. 1054. ab Hebraea voce Alma, quae Virginem significar. Meminit eius Sacr. Rit Congreg. A. C. 1616 in Officio pro Carmel. Discalc.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AMBOLA — vulgo Amboule, provinc. et vallis fertilissima Africae, in Insula Madagascar, versus Meridiem. Eam bifariam secat fluv. Mananpani, ad Septentrionem provinc. Carcanossiae …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»