-
1 bezsporny
прил.• бесспорный• неопровержимый• неоспоримый• несомненный -
2 bezsporny dowód
бесспорное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezsporny dowód
-
3 bezsporny fakt
бесспорный фактOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezsporny fakt
-
4 bezsporny zabójca
бесспорная убийцаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezsporny zabójca
-
5 bezsprzeczny
прил.• бесспорный• неопровержимый• неоспоримый* * *бесспорный; несомненный+bezsporny, niewątpliwy, oczywisty
* * *бесспо́рный; несомне́нныйSyn: -
6 niezaprzeczalny
бесспорный, неоспоримый+bezsporny, oczywisty, niezaprzeczony
* * *бесспо́рный, неоспори́мыйSyn: -
7 niezaprzeczony
бесспорный, неоспоримый; очевидный+niezaprzeczalny, bezsporny, oczywisty, niewątpliwy
* * *бесспо́рный, неоспори́мый; очеви́дныйSyn: -
8 oczywisty
прил.• видимый• внятный• вразумительный• заметный• кажущийся• открытый• отчетливый• очевидный• прозрачный• светлый• явный• явственный• ясный* * *oczywist|yочевидный; несомненный;\oczywistya omyłka очевидная (явная) ошибка; to \oczywistye это ясно, это не подлежит сомнению
+ bezsporny, niewątpliwy, pewny* * *очеви́дный; несомне́нныйoczywista omyłka — очеви́дная (я́вная) оши́бка
to oczywiste — э́то я́сно, э́то не подлежи́т сомне́нию
Syn:
См. также в других словарях:
bezsporny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, do którego nie można mieć zastrzeżeń, wątpliwości, niewywołujący sporów; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezsporne osiągnięcia. Bezsporne argumenty w dyskusji.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezsporny — «nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny» Bezsporny dowód winy. Bezsporne zasługi … Słownik języka polskiego
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
bezdyskusyjny — książk. «nie podlegający dyskusji; bezsporny, niewątpliwy, oczywisty» Bezdyskusyjne twierdzenie. Bezdyskusyjne potrzeby, wartości. To rzecz bezdyskusyjna … Słownik języka polskiego
bezsprzeczny — «nie wywołujący sprzeciwu, nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsporny» Bezsprzeczna wina, zasługa … Słownik języka polskiego
niesporny — 1. rzad. «nie ulegający wątpliwości; bezsporny, bezsprzeczny, oczywisty» Niesporny fakt. 2. praw. «nie dotyczący sporu, nie objęty sporem sądowym» Sprawy niesporne … Słownik języka polskiego
niezaprzeczalny — «nie budzący wątpliwości, sprzeciwu; bezsporny, bezsprzeczny, niewątpliwy» Niezaprzeczalny fakt. Niezaprzeczalne zasługi. Mieć do czegoś niezaprzeczalne prawo … Słownik języka polskiego
niezaprzeczony — książk. «bezsporny, bezsprzeczny, oczywisty; niezaprzeczalny» Mieć niezaprzeczone prawo do korzystania z czegoś … Słownik języka polskiego
oczywisty — «nie budzący wątpliwości, bezsporny, pewny» Oczywiste twierdzenie. Oczywisty nonsens. Oczywiste nieporozumienie … Słownik języka polskiego
rażący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. razić (p.) rażący w użyciu przym. 1. «nieprzyjemny dla oczu, zmysłów, oślepiający; rzucający się w oczy, jaskrawy» Rażący żar słońca. Rażące światło reflektorów. Rażące zestawienie kolorów. 2. «o ujemnych… … Słownik języka polskiego
bez- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek występujący w przymiotnikach (i pochodnych od nich przysłówkach, rzeczownikach) tworzonych od wyrażeń przyimkowych lub w rzeczownikach tworzonych wprost od takich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
