-
1 kabbeln
1.sich ḱábbeln диал, обыкн сев-нем разг переругиватьсяVáter und Sohn kábbeln sich nach wie vor. — Отец и сын спорят, как и прежде.
2.vi мор жарг волноваться (о море) -
2 ribbeln
-
3 verstrubbeln
-
4 krabbeln
krábbeln sw.V. sn itr.V. лазя, пълзя; hb tr.V. гъделичкам, сърби; es krabbelt mich гъдел ме е, сърби ме.* * *itr s 1. пълзя; пъпля, катеря се; tr, itr гъделичкам; сърби. -
5 kribbeln
kríbbeln sw.V. hb itr.V. 1. лазя; 2. сърбя, щипя, дразня; es kribbelt und krabbelt... гъмжи от...; mich/mir kribbelt's сърби ме кожата; es kribbelt mir in der Nase сърби ме носът.* * *tr гъделичкам; дразня, ядосвам; itr 1. сърби, дразни; 2. гъмжи, пъпли. -
6 wabbeln
wábbeln sw.V. hb itr.V. umg клати се, поклаща се, тресе се (като пихтия, желе).* * *itr клатя се като пихтия. -
7 babbeln
bábbeln sw.V. hb tr.V. umg бъбря, бърборя; бръщолевя. -
8 brabbeln
brábbeln sw.V. hb itr.V. umg 1. ломотя, бърборя неясно (малко дете); 2. мънкам. -
9 dibbeln
díbbeln sw.V. hb tr.V. Landw засявам в гнезда. -
10 dribbeln
dríbbeln sw.V. hb/sn itr.V. Sp дриблирам (във футбола). -
11 kabbeln
kábbeln sich sw.V. hb nordd umg препирам се, карам се с някого. -
12 sabbeln
sábbeln sw.V. hb itr.V. nordd umg = sabbern. -
13 schwabbeln
schwábbeln sw.V. hb itr.V. 1. трепери, полюлява се (желе, пача); 2. umg дрънкам, плещя; 3. Tech полирам, лъскам (метал). -
14 brabbeln
-
15 dribbeln
-
16 kabbeln
-
17 krabbeln
-
18 kribbeln
'krɪbəlnvpicoter, démangerkribbelnBeispiel: jemandem [oder jemanden] in der Nase kribbeln picoter quelqu'un dans le nez; Beispiel: ein kribbelndes Gefühl une sensation de picotementunpersönlich Beispiel: es kribbelt jemandem [oder jemanden] in der Nase quelqu'un a des picotements dans le nez -
19 rubbeln
-
20 wabbeln
wabbelnwạ bbeln ['vabəln]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dribbeln — drib|beln [ drɪbl̩n] <itr.; hat: den Fußball durch kurze Stöße vorwärtstreiben: er dribbelte in den Strafraum, statt abzuspielen. * * * drịb|beln 〈V. intr.; hat; Sp.; Basketb.; Fußb.〉 den Ball in kurzen Stößen vor sich her u. an gegnerischen… … Universal-Lexikon
wobbeln — wọb|beln 〈V. tr.; hat; Funktech.〉 eine Frequenz wobbeln geringfügig um einen Mittelwert schwanken lassen; →a. Frequenzmodulation [<engl. wobble „wackeln, wanken, schwanken“] * * * Wọbbeln [englisch to wobble »wackeln«, »schwanken«],… … Universal-Lexikon