-
1 Reh
roe deer -
2 Reh
n; -(e)s, -e; ZOOL., allg. (roe) deer; GASTR. venison; ein scheues Reh a shy deer; fig. a timid person* * *das Reh(Fleisch) venison;(Tier) roe; deer; roe deer* * *(in Annoncen) abbr See: von Reiheneckhaus* * *(a small deer found in Europe and Asia.) roe* * *<-[e]s, -e>[re:]nt roe deer* * *das; Reh[e]s, Rehe roe-deer* * *ein scheues Reh a shy deer; fig a timid person* * *das; Reh[e]s, Rehe roe-deer* * *-e (gastr.) n.venison (food) n. -e n.roe deer n. -
3 Reh-
(a young deer.) fawn -
4 Reh
-
5 Reh
n1. roe deer [Capreolus capreolus]2. venison -
6 reh
(Java) boss around. -
7 reH
adv. always v. play -
8 ein scheues Reh
(fig. ängstlich wirkender Mensch)a timid person -
9 scheu wie ein Reh
(to be) as timid as a fawn -
10 wie ein scheues Reh
(ugs.: ängstlich, schüchtern wirkend)like a timid fawn -
11 поверхность нагрева промежуточного пароперегревателя
поверхность нагрева промежуточного пароперегревателя
—
[А.С.Гольдберг. Англо-русский энергетический словарь. 2006 г.]Тематики
EN
Русско-английский словарь нормативно-технической терминологии > поверхность нагрева промежуточного пароперегревателя
-
12 Rehnüsschen
-
13 Rehkuh
Reh·kuhf doe (of the roe deer) -
14 Rehschlegel
Reh·schle·gelm haunch of venison -
15 rehledern
-
16 Rehling
-
17 Rehbock
Reh·bock m[roe]buck, stag -
18 Rehkalb
Reh·kalb ntfawn -
19 Rehkeule
Reh·keu·le fhaunch of venison -
20 Rehkitz
Reh·kitz ntroe deer fawn
См. также в других словарях:
Reh — Rehbock (Capreolus capreolus) Systematik Ordnung: Paarhufer (Artiodactyla) Unterordnung … Deutsch Wikipedia
REH — steht für: Fugger vom Reh, eine Line des schwäbischen Adelsgeschlechtes der Fugger Hagen Reh, Ortsteil von Hohenlimburg im Sauerland Reh, in Mitteleuropa der häufigste Vertreter der Hirsche Sibirisches Reh, eine Säugetierart aus der Familie der… … Deutsch Wikipedia
Reh (Begriffsklärung) — Reh steht für: Reh, in Mitteleuropa der häufigste Vertreter der Hirsche Sibirisches Reh, eine Säugetierart aus der Familie der Hirsche Hagen Reh, Ortsteil von Hohenlimburg im Sauerland Fugger vom Reh, eine Linie des schwäbischen Adelsgeschlechtes … Deutsch Wikipedia
reh — reh; reh·fuss; skir·reh; se·reh; … English syllables
Reh — Sn std. (9. Jh.), mhd. re(ch), ahd. rēho, as. rēho m Stammwort. Aus g. * raiha n. Reh , auch in anord. rá f., ae. rā(ha) m. Dazu mit grammatischem Wechsel ahd. rēia f., reiga f., ae. rǣge f. weibliches Reh ( * raigjōn). S. auch Ricke. Vermutlich… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Reh [1] — Reh, mehre Arten aus dem Geschlechte Hirsch. a) Gemeines R. (Cervus capreolus), im Sommer gelb od. rothbraun, im Winter aschgrau; Unterhals gelb, Bauch schmutzig weißgelb, Hinterbacken im Winter ganz weiß, im Sommer gelbweiß; um den After ein… … Pierer's Universal-Lexikon
Reh — (Cervus capreolus L., s. Tafel »Hirsche I«, Fig. 5), Säugetier aus der Gattung Hirsch (Cervus L.), 1,25 m lang, 75 cm hoch, 12–20 und 30 kg schwer, ist zierlich gebaut, mit kurzem, abgestumpftem Kopf, mittellangen Ohren, großen Augen, kaum… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
reh — abbrrehearing Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
reh'g — abbrrehearing Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
Reh — [reː] das; (e)s, e [ reːə]; ein Tier mit braunem Fell und Hufen, das im Wald lebt <ein scheues Reh> || K : Rehbock; Rehbraten, Rehkeule; rehbraun … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Reh — Reh: Der altgerm. Tiername mhd. rē‹ch›, ahd. rēh‹o›, niederl. ree, engl. roe, schwed. rå ist z. B. verwandt mit air. rīabach »gesprenkelt« und der baltoslaw. Sippe von lit. ráibas, ráinas, ráimas »scheckig, graubunt, braungelb gesprenkelt«. Das … Das Herkunftswörterbuch