-
1 błysnąć
-
2 błysnąć
-
3 zabłysnąć
-
4 błyskać
błyskać latarką mit einer Taschenlampe blinken;błyskać dowcipem mit seinem Witz glänzen;błyska się es blitzt -
5 błyskać
I. vi\błyskać latarką mit einer Taschenlampe blinken\błyskać wiedzą/talentem durch Wissen/Talent glänzenbłyska się es blitzt -
6 aufleuchten
auf|leuchtenein Blitz leuchtete auf błysnęło się
См. также в других словарях:
błysnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}błyskać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}błysnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, błysnąćnę, błyśnie, błyśnij, błysnąćnąłem, błysnąćnął, błysnąćnęła || błysła, błysnąćnęli… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błysnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}błyskać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błysnąć — → błyskać … Słownik języka polskiego
błyskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, błyskaćam, błyskaća, błyskaćają {{/stl 8}}– błysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, błyskaćnę, błyśnie, błyśnij, błyskaćnąłem, błyskaćnął, błyskaćnęła || błyskaćsła, błyskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… … Słownik języka polskiego
meteor — m IV, D. u, Ms. meteororze; lm M. y astr. «ciało stałe o masie od ułamka grama do kilkuset tysięcy kilogramów, poruszające się w przestrzeni międzyplanetarnej, żarzące się w atmosferze ziemskiej wskutek tarcia i sprawiające wrażenie spadającej… … Słownik języka polskiego
meteor — Zjawić się, błysnąć, zgasnąć, zniknąć itp. jak meteor «pojawić się nagle i szybko zniknąć»: Film był już na ekranach, ale przemknął jak meteor. Mam nadzieję, że jeszcze na nie powróci. Fil 10/1996 … Słownik frazeologiczny
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
błyśnięcie — n I rzecz. od błysnąć … Słownik języka polskiego
odbłysnąć — dk Va, odbłysnąćbłyśnie, odbłysnąćnął, odbłysnąćnęło odbłyskiwać ndk VIIIa, odbłysnąćkuje, odbłysnąćkiwało, przestarz. odbłyskać ndk I, odbłysnąćka, odbłysnąćają, odbłysnąćało 1. «odbić się błyskiem» Światło odbłyskiwało w wodzie. 2. zwykle ndk… … Słownik języka polskiego
pierścień — m I, D. pierścieńenia; lm M. pierścieńenie, D. pierścieńeni 1. «obrączka ze szlachetnego metalu, ozdobiona zwykle drogim kamieniem, noszona na palcu jako ozdoba lub oznaka godności» Złoty pierścień. Pierścień biskupi. Pierścień z brylantem, z… … Słownik języka polskiego