Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

bírni

  • 1 bírni

    vmit
    владеть
    vmit
    обладать
    v-vel
    справиться с обстоятельствами
    v-vel
    справляться с обстоятельствами
    перенести обстоятельства
    переносить обстоятельства
    * * *
    формы глагола: bírt, bírjon
    1) vmivel име́ть что; владе́ть, облада́ть чем

    befolyással bírni — по́льзоваться влия́нием, име́ть влия́ние

    2) мочь/смочь; быть в си́лах, состоя́нии (держать, нести, поднять тяжесть)
    3) vmit переноси́ть/-нести́; терпе́ть; выде́рживать/вы́держать что

    bírni a hideget — переноси́ть хо́лод

    4) v-vel справля́ться/-ра́виться, сла́дить с кем-чем

    nem bírok vele! — с ним сла́ду нет!

    Magyar-orosz szótár > bírni

  • 2 birni

    from björn, bear.

    Íslensk-ensk orðabók > birni

  • 3 birni

    dat. от bjǫrn

    Old Norse-ensk orðabók > birni

  • 4 bírni

    Magyar-német-angol szótár > bírni

  • 5 nem tudom szóra bírni

    I can't get a word out of him

    Magyar-ingilizce szótár > nem tudom szóra bírni

  • 6 nem tudtam szóra bírni

    I couldn't get him to speak

    Magyar-ingilizce szótár > nem tudtam szóra bírni

  • 7 владеть

    bírni vmit
    birtokolni vmit
    * * *
    1) bírni, birtokolni, hatalmában tartani ( v-t)

    хорошо́ владе́ть ру́сским языко́м — jól bírni az orosz nyelvet

    2) перен uralkodni ( vmin)

    владе́ть собо́й — uralkodni magán

    Русско-венгерский словарь > владеть

  • 8 смочь

    bírni
    * * *
    см. мочь

    Русско-венгерский словарь > смочь

  • 9 обладать

    birtokolni vmit rendelkezni - ik vmivel
    bírni vmit
    * * *
    ( чем) birtokolni, bírni ( vmit); rendelkezni ( vmivel)

    Русско-венгерский словарь > обладать

  • 10 BJÖRN

    * * *
    (gen. bjarnar, pl. birnir, acc. björnu), m. bear (hvítabjörn, the white bear; híðbjörn, skógbjörn, urðbjörn, viðbjörn, the black bear).
    * * *
    m., gen. bjarnar; dat. birni, pl. n. birnir; acc. björnu, mod. birni, [an enlarged form, cp. Goth, biari, by which word Ulf. renders the Gr. θηρίον, Titus i. 12; A. S. bera; Engl. bear; Germ. bär; but Swed. and Dan. björn]:—a bear; hvíta-björn, the white bear or ice-bear; and skóg-björn, híð-björn, við-björn, the black bear or wood-bear, Germ. wald-bär; the ice-bear was unknown in Europe till the discovery of Iceland at the end of the 9th, and Greenland at the end of the 10th century. The very first ice-bear was brought to Europe by Ingimund the Old as a gift to the king of Norway about A. D. 900, Landn., Fs. (Vd.) 27; Isleif, the first bishop of Iceland, also brought one as a present to the German emperor about A. D. 1050, Bs. i. 61, Hv. ch. 2; cp. the little story of Audun in Fms. vi. 297–307, Sks. 186, Sturl. iii. 82, Grág. ii. 181, Am. 17, where a hvítabjörn is mentioned, Fs. (Flóam. S.) 148; as to the black bear, vide esp. Grett. ch. 23, Finnb. ch. 11, Glúm. ch. 3, Fas. i. 50; cp. an interesting paper, ‘Waldbär und Wasserbär,’ by Konrad Maurer, upon this subject; winter is called ‘the bear’s night;’ hence the saying, ‘löng er bjarnar-nótt;’ cp. langar eigu þeir bersi nætr, Mkv. Björn and Bjarni are freq. pr. names; also in compd. names, Þorbjörn, Ásbjörn; and as a prefix, Bjarngrímr, Bjarnhéðinn, etc.; vide Landn. (Gl.)
    COMPDS: bjarnarbroddr, bjarnarhamr, bjarnarhíð, bjarnarhold, bjarnarhrammr, bjarnarslátr.

    Íslensk-ensk orðabók > BJÖRN

  • 11 SEGJA

    * * *
    (segi, sagða, sagðr), v.
    1) to say, tell (seg þú mér þat, er ek spyr þik);
    þeir sögðu, at þeir skyldu aldri upp gefast, they said they would never yield;
    segja e-m leið, to tell the way, esp. on the sea, to pilot;
    segja tíðendi, to tell news;
    impers. it is told (hér segir frá Birni bunu);
    sem áðr sagði, as was told before;
    segjanda er allt vin sínum, all can be told to a friend;
    2) to say, declare, in an oath;
    ek segi þat guði (Æsi), I declare to God (to the ‘Áss’);
    3) law phrases;
    segja sik í þing, lög, to declare oneself member of a community;
    segja sik ór þingi, lögum, to declare oneself out of, withdraw from, a community;
    segja skilit við konu, to declare oneself separated from, divorce, one’s wife;
    segja fram sök, to declare one’s case;
    segja lög, to recite the law, of the lögsögumaðr;
    4) to signify, mean (þetta segir svá);
    5) with preps., segja e-n af e-u, to declare one off a thing, take it from him;
    segja e-t á e-n, to impose on (bœta at þeim hluta, sem lög segði á hann); to announce (segja á reiði, úsátt sína);
    segja eptir e-m, to tell tales of one;
    segja frá e-u, to tell, relate;
    Unnr, er ek sagða þér frá, U. of whom I told thee;
    segja fyrir e-u, to prescribe (svá var með öllu farit, sem hann hafði fyrir sagt);
    segja fyrir skipi, to bid God-speed to a ship;
    segja e-t fyrir, to predict, foretell (segja fyrir úorðna hluti);
    segja e-u sundr, í sundr, to break up, dissolve (segja sundr friði, frændsemi, hjúskap);
    segja til e-s, to tell, inform of (segit honum ekki til, hvat þér hafit gört við hrossit);
    segja til nafns síns, segja til sín, to tell (give) one’s name;
    segja upp e-t, to pronounce (segja upp dóm, gørð);
    segja upp lög, to proclaim the law (from the law-hill);
    segja e-n upp, to give one up;
    segja upp e-u, to declare at an end (segja upp friði, griðum);
    segja upp þjónustu við e-n, to leave one’s service;
    6) refl., segjast, to declare of oneself;
    hann sagðist þá vaka, he said that he was awake;
    kristnir menn ok heiðnir sögðust hvárir ór lögum annarra, they declared themselves each out of the other’s laws;
    láta (sér) segjast, to let oneself be spoken to, listen to reason;
    impers., e-m segist svá, one’s tale runs so.
    * * *
    pres. segi, segir, segi, pl. segjum, segit, segja; pret. sagði, pl. sögðu; pres. subj. segja; pret. segða, segðir, segði; imperat. seg, segðú; part. sagðr: doubtful forms are sagat, sagaðr, Merl. 2. 4: a pres. indic. seg, segr, ek seg, Grág. i. 64, 134; segr hann, Fms. x. 421; segsk, Grág.i. 159, ii. 57: with a neg. suff. segr-at, Grág. ii. 214; sagðit, Hým. 14; segit-a, tell ye not! Vkv. 21: an older form seggja with a double g is suggested in Lex. Poët. in two or three passages, cp. A. S. secgan, as also seggr; but in Haustl. l. c. the g in ‘sagna’ is soft, and not hard (gg) as in mod. Icel. pronunciation, and sagna would fairly rhyme with segjaandum: [a word common to all Teut. languages, except that, strangely enough, no Goth. form is recorded, for Ulf. renders λαλειν, λέγειν, εἰπειν, by maþljan, quiþan, rodjan; so it may be that the earliest sense was not to say = Lat. dicere, but a limited one, to tell, proclaim; A. S. secgan; Engl. say; Dan. sige; Swed. segja.]
    A. To say, in the oldest poems chiefly,
    I. to tell, report, Lat. narrare, dicere; segðu, imperat. tell thou me! say! Vþm. 11, 13, 15. 17, 20, 22, 24, 26, 28, 30, 34, 36, 38, 40, 42, Alm. 10, 12, 14, 16. etc., Skm. 3; segðu mér ór helju ek man ór heimi, Vtkv. 6; atgeirinn sagði ( foretold) manns bana, eins eðr fleiri, Nj. 119; mér segir svá hugr um, my mind tells me, I have a foreboding; eigi segir mér vel hugr um þessa ferð, Ld. 366; sagði honum mjök úvænt hugr um hennar hag, Fms. x. 215; sagðit honum hugr vel þá, Hým. 14; seg oss draum þinn, Nj. 95; hann segir honum greiniliga slíkt er hann spurði, Fms. ii. 99; þessi saga er nú ætlu vér at segja, viii. 1 (see saga); hann spurði hvers synir þeir væri,—þeir sögðu, Nj. 125; fór sveinninn ok sagði til Haralds, Fms. vii. 167; hvat hark var þat?—Honum var sagt, 168; svá hafa spakir menn sagt, Ib. 6; svá sagði Þorkell oss, 5; svá sagði Teitr oss, id.; svá sagði oss Úlfhéðinn Gunnarsson, 9; þenna atburð sagði Teitr oss, at því es Kristni kom á Ísland, 13; en Hallr sagði oss svá, 15; svá sagði hann oss, id.; en honum sagði Þórarinn bróðir hans, 16; es sannliga es sagt, at fyrst færi til Íslands, 4; hvatki er missagt es í fræðum þessum (pref.); þar sagði hann eigi koma dag á vetr, Landn. (pref.); svá segja vitrir menn, … en svá er sagt, 25; svá sagði Sæmundr prestr enn fróði, 27; er svá sagt, at honum hafi flestir hlutir höfðingligast gefnir verit, Nj. 254: of inscriptions, writing, segja þær (the Runes) formála þenna allan, Eg. 390; segja bækr, at …, 625. 88; skal sú skrá hafa sitt mál, er lengra segir, Grág. i. 7: segja leið, to tell the way, to guide, esp. on the sea, to pilot, Fms. xi. 123, Eg. 359 (leið-sögn, leiðsögu-maðr):—to tell, bid, far þú ok seg Agli, at þeir búisk þaðan fimmtán, Nj. 94; hann sendi húskarl at segja Steinari, at hann færði bústað sinn, to tell S. to change his abode, Eg. 749; segðu honum að koma, tell him to come!
    2. with prepp.; segja eptir e-m, to tell tales of one, inform against, Al. 125; hann sagði eptir mér, segðu ekki eptir mér!—s. frá e-u (frá-sögn), to tell, relate, Nj. 96; þar er hón nú, Unnr, er ek sagða þér frá, U., of whom I told thee, 3; eigi má ofsögum segja frá vitsmunum þínum, Ld. 132: s. fyrir, to dictate, Fms. vii. 226, Fb. iii. 533, Nj. 256: to foretel, Rb. 332; s. fyrir úorðna hluti, Fms. i. 76, viii. 5: segja fyrir skipi, to bid Godspeed to a ship (on her first voyage), ix. 480: to prescribe, Ld. 54; þeir sigldu um nóttina, en hann sagði fyrir ( piloted) með viti ok gæfu, Bs. i. 562: s. manni fyrir jörðu, to give notice as to the redemption of an estate, Gþl. 295–297, 301 sqq.:—segja til, to give up; s. til nafns sins, to give one’s name (on being asked), Hbl.; hvat er nafn höfðingja yðvars? Rútr segir til sin. R. told his name (said, my name is R.) Nj. 8; sagði Örnólfr til svá-felldra itaka, Dipl. i. 1; skal ek hér fá þér sæmd ok virðing, þá er þú kannt mér sjálfr til s., Eg. 312.
    3. impers. it is told: hér hefsk Landnáma-bok, ok segir í hinum fyrsta kapitula, hversn, Landn. 24: hér segir frá Birni bunu, 39; segir nokkut af hans orrostum, Fms. viii. 3; sem segir í sögu hans, i. 4 (see saga); sem áðr sagði, … sem sagði fyrr, as was told before, x. 382, 410.
    II. to say, pronounce, declare; eg seg þat Guði, I declare to God (in an oath, cp. Engl. ‘so help me, God’), Grág. i. 64, 134; ok segi ek þat Æsi, Glúm. 388.
    2. so in the law phrases, segja sik í þing, lög, and the like, to declare oneself in a community, to enter a community under the law; as also, segja sik ór þingi, lögum, to declare oneself out of, to withdraw from, a community, Grág. and the Sagas passim; segja skilit við konu, to declare oneself separated from, to divorce one’s wife, Nj. 50; segja þing laust, to declare a meeting at an end, Grág, i. 116:—segja lög, to say the law, used of the speaker’s (lögsögu-maðr) decisions; syni Erlings segi ek engi lög, i. e. I give no sentence for him, Fms. ix. 331: iron., sögðu sverð þeirra ein lög öllum Svíum, ii. 315; s. prófan (á) málum, K. Á. 216; s. dóm, to give sentence.
    3. with prepp.; s. e-n af e-n, to ‘declare a person off a thing,’ i. e. take it from him; hann sagði Vastes af drottningar-dómi ok öllu því ríki, Sks. 462; þá er hann þegar sagðr af lærðra manna tign, 694; skipta svá miklum ríkdómi, ok segja hann af einhverjum ok til annars, i. e. to take it from one and give it to another, Fms. ix. 330; þann dag segja lög mann at aptni af griði, Grág. i. 146; s. e-n afhendan, to declare a person off one’s hands, give him up, Fs. 34:—s. e-t á, to announce:þú skalt segja á reiði mína, Nj. 216; s. á úsátt sína, 256; bæta at þeim hluta sem lög segði á hann, as the law declared, imposed, Fms. x. 152:—s. aptr, to break up, dissolve; s. friði aptr, N. G. L. i. 103:—segja sundr = segja aptr, s. sundr griðum, frændsemi, Fms. ix. 276, x. 133, Fas. ii. 136:—s. fram, to say, pronounce, esp. of pleading, to read; s. fram sök and the like, Grág., Nj. passim:—s. fyrir, see l. 2:—s. upp, to pronounce; er hann hafði þenna kost upp sagðan, Fms. xi. 284: segja upp görð, dóm, sætt, to pronounce sentence, as a judge or umpire, Grág., Nj. Band. 12, passim; s. upp lög, to proclaim the law from the law-hill (the act was called upp-saga), Ib. 17, Bs. i. 25; at hann segði upp lögin, Nj. 164: s. e-n upp, to give one up, Sturl. iii. 181 C: segja e-u upp, to declare at an end; segja upp friði, griðum, Fms. x. 133; segja upp þjónustu við e-n, to leave one’s service, Hkr. iii. 68. to speak, talk; skaut konungr á erendi, talaði hátt ok hvellt ok segir svá—þat er …, Fms. i. 215; ‘þenna kost viljum vér,’ segir Skapti, Nj. 150; ‘frauva,’ segir hann, ‘þat er satt er þú mælir,’ Fms. x. 421. 2. in a dialogue: segir hann, segir hón, says he, says she, etc.; ‘Kenni ek víst,’ segir Otkell,—‘Hverr á,’ segir Skamkell; ‘Melkólfr þræll,’ segir Otkell,—‘Kenna skulu þá fleiri,’ segir Skamkell, ‘en vit tveir,’ 75; Gunnarr mælti—‘Veiztú hvat þér mun verða at bana?’—‘Veit ek,’ segir Njáll,—‘Hvat?’ segir Gunnarr;—‘Þat sem allir munn sízt ætla,’ segir Njáll, 85; and so in countless instances.
    IV. to signify, mean; þetta segir svá, Fms. viii. 239; ‘fiat voluntas tua,’ þat segir svá, ‘verði þinn vili,’ Hom. 157.
    B. Reflex. to declare of oneself; hann sagðisk þá vaka, he said that he was awake, Nj. 153; sagðisk Haraldr vilja leggja við hann vináttu, Fms. i. 53; þeir sem sögðusk segja fyrir úvorðna hluti, 76; at þú sér annarr en þú segisk, Fas. ii. 544, freq. esp. in mod. usage, for the old writers in this case prefer kveðsk, káðusk (from kveða).
    II. as a law phrase, þú segsk í þing með Áskatli goða, Nj. 231; maðr skal segjask í þing með goða þeim er hann vill, Grág. i. 159; nefndu hvárir vátta, Kristnir menn ok heiðnir, ok sögðusk hvárir ór lögum annarra, Nj. 164 (Id. 11, Bs. i. 22); hón sagðisk í ætt sína, she told her origin, i. e. she was exactly like her parents, Njarð. 382: impers. phrase, e-m segisk svá, one’s tale runs so; honum sagðisk svá til, his story runs; or, honum segist vel, he speaks well; honum sagðist vél í dag, he preached well to-day! það segist á e-u, there is a penalty on it, ‘tis not allowed; láta sér segjask. to let oneself be spoken to, be reasonable, Am. 29, and in mod. usage.
    III. part., sönnu sagðr, convicted of, Sdm. 25; Jupiter vill vita hvárt hann er sönnu sagðr, if the charge is true, Bret. 12: gerund., in the saying, segjanda er allt vin sínum, all can be said to a friend, one can open one’s, heart to him. Eg. 330.
    IV. pass. it is said; svá segisk, at …, Fms. i. 98; þessi kvikendi segjask augnafull umhverfis, Hom. 48; hann segisk ( is said to be, Lat. dicitur) skapaðr ór jörðn, Eluc. 21; segist í hverri viku sálu-messa, Dipl. i. 8; Zabulon, þat má hér segjast bygging, Stj.; ef nokkut riptist eðr af segðist, Dipl. iii. 11; segist þetta með öngu móti aptr, cannot be refuted, Fms. ix. 476, Hom. 154; af sögðum bæjum, aforesaid, Vm. 84; fyrr-sagðr, aforesaid; but this passive is unclassical, being taken from the Latin, and rare even in mod. usage.
    V. segendr, part. pl. (seggendr, with a double g. Haustl.), sayers, reporters; sjáendr eða segendr, Grág. ii. 88. segjands-saga, u, f. a hearsay tale; skoluð ér hér vera ok sjá þau tíðendi er hér görask, er yðr þá eigi segjanz-saga til, þvíat ér skolut frá segja ok yrkja um síðan, Ó. H. 206; hence the mod. það er segin saga, a told tale, a thing of course [cp. Fr. ca va sans dire].

    Íslensk-ensk orðabók > SEGJA

  • 12 SLEPPA

    * * *
    I)
    (slepp; slapp, sluppum; sloppinn), v.
    1) to slip, glide (sleggjan slapp ór hendi honum); sluppu honum fœtr, his feet slipped;
    2) to slip away, escape (ef Þórólfr skal s.);
    3) to slip, fail; ef yðr sleppr at festa hendr á Birni, if you fail to get hold of Bjorn.
    (-ta, -t), v. to make slip out of one’s hands, let slip; Þorgils hafði sleppt øxinni, Th. had let go of the axe.
    * * *
    slepp, slapp, sluppu, slyppi, slyppinn, [A. S. slipan; Engl. slip]:—to slip, slide; sleggjan slapp ( slipped) ór hendi honum, Bs. i. 342; sluppu honum fætr, his feet slipped, Fms. viii. 393; ál svá hálan, at hann sleppr manni, an eel so slippery that it slips out of one’s hands, Stj. 69.
    2. to slip away, escape; ef Þórólfr skal sleppa, Boll. 342; láta e-t s. hjá sér, Fas. i. 92; hinir hafa refsingar-lausir undan sloppit, N. G. L. i. 123.
    3. to slip, fail, miss; vera má at fleiri sé sátir á skóginum ef hin fyrsta slyppi, may be there will be more ambushes if the first should fail. Eg. 568; ef yðr sleppr at festa hendr á Birni, if you fail to get hold of Bjorn, Bjarn. 52.

    Íslensk-ensk orðabók > SLEPPA

  • 13 bír

    [\bírt, \bírjon, \bírna]
    I
    ts. 1. {súlyt, terhet) выдерживать/выдержать;

    ez nagyon nehéz, nem \bírom — это очень тяжело, я не выдержу;

    nem \bírnak a lábaim — ноги не держат; a gát nem \bírta a bíz nyomását — плотина не удержала напора воды; amíg \bírja — до изнеможения;

    2. {elbír, kibír) выдерживавь/выдержать, терпеть, переносить, выносить;

    \bírja a fájdalmat — переносить v. выносить боль;

    jól \bírja a hideget — хорошо переносить холода; (jól) \bírja az italt уметь пить не пянея; \bírja a megpróbáltatásokat — выдерживать испытания; rosszszul \bírja a szomjúságot — плохо переносить жажду; nem \bírja sokáig — он долго это выдержит; nem \bírja tovább — изнемогать/изнемочь; быть в изнеможении; (ezt) nem \bírom tovább я этого Дальше не вынесу; nem \bírta tovább és sírva fakadt — он не выдержал и заплакал;

    3. {képes vmire, ereje/képessége van) мочь, уметь/суметь; быть в состоянии;

    meg \bírsz. te ennyit enni? — можешь ли столько съесть? \bírja az iramot/a tempót выдерживать темп;

    jól \bírja a munkát — он хорошо выносит работу; nem \bírta levenni róla a szemét — он не мог (от него) глаз отвести; nem \bírom ezt megtenni — не сумею это/этого сделать; nem \bírsz. utolérni engem — не догнать тебе меня; alig \bírta követni — он едва поспевал за ним; alig \bírja a lábát mozgatni — едва переступать ногами; fuss, ahogy (csak) a lábad \bírja — беги со всех ног v. во всю прыть; беги что есть мочи; addig fut, ameddig — б nem \bírja добегаться до изнеможения; ezt — б nem \bírja {túlhaladja erejét) это ему не под силу v. в подъём; közm. aki \bírja, marja — кто проворен, тот доволен; кто смел, тот и съел;

    4. {birtokol vmit) владеть чём-л.; иметь кого-л.; {rendelkezik vmivel) пользоваться чем-л;

    alig \bírja (használni) a kezét — он едва владеет руками;

    vkit nőül/hitvesül \bír — иметь кого-л. женой/супругой; jól \bírja az orosz nyelvet — хорошо владеть русским языком; \bírja vkinek a bizalmát — пользоваться доверием кого-л.;

    5.

    {ki nem állhat, utál) nem \bír vkit, vmit — терпеть не может кого-л.;

    nem \bírom ezt az embert — я этого человека терпеть не могу; nem \bírja a hazugságot — он не переваривает лжи; nem \bírom a műveit — от его произведений мне претит;

    6.

    argó. {tetszik) \bírom őt — он мне нравится;

    7. vkit vmire склонить/склонить v. побуждать/побудить кого-л. к чему-л.; заставлять/заставить;

    mi \bírta erre őt? — что побудило его к этому? más belátásra/meg győződésre \bír vkit разубеждать/разубедить v. переубеждать/переубедить кого-л. (в его мнении);

    jobb belátásra \bír — образумливать/ образумить; hallgatásra \bír — заставлять молчать; заставить умолкнуть; maradásra \bírta — он склонил её остаться там; menekülésre/ szökésre \bír- — склонить к бегству; vallomásra \bír — заставлять/заставить признаться v. дать показания;

    II
    tn. 1. vmivel (rendelkezik) иметь что-л., владеть чём-л.;

    befolyással \bír — иметь влийние;

    fontossággal/jelentőséggel \bír — иметь значение; tudomással \bír vmiről — иметь сведение о чём-л.; vagyonnal \bír — владеть имуществом; {törvény, rendelkezés) visszamenő hatállyal \bír иметь обратную силу;

    2. vkivel, vmivel {boldogul, megbirkózik) справляться/справиться v.. управляться/управиться с кем-л., с чём-л.;

    nem \bírok vele — я не справлюсь с ним;

    nem \bír magával — он не владеет собой; nem \bír indulataival — не владеть чувствами; nem \bír a tömeggel — не справиться с толпой; nem \bírta (tovább) idegekkel — его нервы не выдержали; он изнервничался; egyedül nem \bírtam a gyerekkel — я не управился один с ребятишками; nem lehet vele \bírni — на него нет управы; egyszerűen nem lehet \bírni velük — с ними просто сладу нет;

    III

    jól \bírja magát

    a) {jó erőben van) — он полон сил;
    korához képest jól \bírja magát — несмотря на свой годы он ещё бодр;
    b) (tehetős) он зажиточный/состойтельный

    Magyar-orosz szótár > bír

  • 14 значить

    * * *
    3)

    зна́чит — а) tehát, következésképpen, egyszóval б) ugyanis

    Русско-венгерский словарь > значить

  • 15 любить

    * * *
    несов. - люби́ть, сов. - полюби́ть
    1) szeretni, kedvelni, szível ni, bírni

    Русско-венгерский словарь > любить

  • 16 мочь

    képesni
    суффикс, прибавляющий к значению глагола "мочь"
    -hat-
    суффикс, прибавляющий к значению глагола "мочь"
    -het- tudni
    bírni
    * * *
    несов. - мочь, сов. - смочь
    1) -hat/-het, képes, tudni (+ инф)
    2) szabad (+ инф)

    могу́ ли я спроси́ть? — szabad megkérdeznem?

    Русско-венгерский словарь > мочь

  • 17 переносить

    kiállni megpróbáltatást áthelyezni bírni birtokolni áttenni tűrni eltürni
    * * *
    несов. - переноси́ть, сов. - перенести́
    1) ( что куда) átvinni; áthozni
    2) ( слово) elválasztani
    3) ( на что) elhalasztani; áttenni, áthelyezni
    4) перен (el)viselni, (el)tűrni, elbírni; kiállni, átvészelni

    Русско-венгерский словарь > переносить

  • 18 уметь

    Русско-венгерский словарь > уметь

  • 19 hjá

    [j̊au(:)]
    I praep (D)
    1) у, возле, рядом с; при

    sneiða hjá e-uперен. проходить мимо чего-л.

    3) по сравнению; по отношению

    þetta er ekki nema svipur hjá sjónпогов. это лишь тень того, что было в действительности

    4)

    fara hjá sér — смущаться, конфузиться

    leiða e-ð hjá sér — не вмешиваться во что-л.

    halda [hafa] fram hjá (konunni, manninum) — изменять (жене, мужу)

    það fer ekki hjá því, að… — не может быть, чтобы не…; не может быть ничего иного, кроме как…

    II
    adv:

    sitja hjá — а) сторожить овец; б) бездействовать; в) воздерживаться ( при голосовании)

    setja e-n hjá — обойти кого-л., обидеть кого-л.

    Íslensk-Russian dictionary > hjá

  • 20 AUGA

    * * *
    (gen. pl. augna), n.
    1) eye;
    lúka (bregða) upp augum, bregða augum í sundr, to open (lift up) the eyes;
    lúka aptr augum, to shift the eyes;
    renna (bregða, leiða) augum til e-s, to turn the eyes to;
    leiða e-n augum, to measure one with the eyes;
    berja augum í e-t, to take into consideration;
    koma augum á e-t, to set eyes on, become aware of;
    hafa auga á e-u, t have, keep, an eye upon;
    segja e-t í augu upp, to one’s face, right in the face;
    unna e-m sem augum í höfði sér, as one’s own eye-balls;
    e-m vex e-t í augu, one has scruples about;
    gløggt er gests augat, a guest’s eye is sharp;
    mörg eru dags augu, the day has many eyes;
    eigi leyna augu, ef ann kona manni, the eyes cannot hide it if a woman loves a man;
    2) hole, aperture in a needle (nálarauga), in a millstone (kvarnarauga) or an axe-head;
    3) pit full of water.
    * * *
    n., gen. pl. augna, [Lat. oculus, a dimin. of an obsolete ocus; Gr. οφθαλμός (Boeot. οκταλμός); Sanskr. aksha: the word is common to Sanskrit with the Slavonic, Greek, Roman, and Teutonic idioms: Goth. augo; Germ, auge; A. S. eâge; Engl. eye; Scot. ee; Swed. öga; Dan. öje, etc. Grimm s. v. suggests a relationship to Lat. acies, acutus, etc. The letter n appears in the plur. of the mod. northern languages; the Swedes say ‘ögon,’ oculi, the Danes ‘öjne;’ with the article ‘ögonen’ and ‘öjnene;’ Old Engl. ‘eyne;’ Scot. ‘een’]
    I. an eye. It is used in Icel. in a great many proverbs, e. g. betr sjá augu en auga, ‘two eyes see better than one,’ i. e. it is good to yield to advice: referring to love, unir auga meðan á sér, the eye is pleased whilst it can behold (viz. the object of its affection), Fas. i. 125, cp. Völs. rím. 4. 189; eigi leyna augu, ef ann kona manni, the eyes cannot bide it, if a woman love a man, i. e. they tell their own tale, Ísl. ii. 251. This pretty proverb is an απ. λεγ. l. c. and is now out of use; it is no doubt taken from a poem in a dróttkvætt metre, (old proverbs have alliteration, but neither rhymes nor assonance, rhyming proverbs are of a comparatively late date): medic., eigi er sá heill er í augun verkir, Fbr. 75; sá drepr opt fæti ( slips) er augnanna missir, Bs. i. 742; hætt er einu auganu nema vel fari, he who has only one eye to lose will take care of it (comm.); húsbóndans auga sér bezt, the master’s eye sees best; glögt er gests augat, a guest’s eye is sharp; mörg eru dags augu, the day has many eyes, i. e. what is to be hidden must not be done in broad daylight, Hm. 81; náið er nef augum, the nose is near akin to the eyes (tua res agitur paries quum proximus ardet), Nj. 21; opt verðr slíkt á sæ, kvað selr, var skotinn í auga, this often happens at sea, quoth the seal, when he was shot in the eye, of one who is in a scrape, Fms. viii. 402. In many phrases, at unna ( to love) e-m sem augum í höfði sér, as one’s own eye-balls, Nj. 217; þótti mér slökt it sætasta ljós augna minna, by his death the sweetest light of my eyes was quenched, 187: hvert grætr þú nú Skarphéðinn? eigi er þat segir Skarphéðinn, en hitt er satt at súrnar í augum, the eyes smart from smoke, 200: renna, líta augum, to seek with the eyes, to look upon: it is used in various connections, renna, líta ástaraugum, vánaraugum, vinaraugum, trúaraugum, öfundaraugum, girndarauga, with eyes of love, hope, friendship, faith, envy, desire: mæna a. denotes an upward or praying look; stara, fixed; horfa, attentive; lygna, blundskaka, stupid or slow; blína, glápa, góna, vacant or silly; skima, wandering; hvessa augu, a threatening look; leiða e-n a., to measure one with the eyes; gjóta, or skjóta hornauga, or skjóta a. í skjálg, to throw a side glance of dislike or ill-will; gjóta augum is always in a bad sense; renna, líta mostly in a good sense: gefa e-u auga, oculum adjicere alicui; hafa auga á e-u, to keep an eye on it; segja e-m e-t í augu upp, to one’s face, Orkn. 454; at augum, adverb. with open eyes, Hervar. S. (in a verse), etc. As regards various movements of the eyes; ljúka upp augum, to open the eyes; láta aptr augun, to shut the eyes; draga auga í pung, to draw the eye into a purse, i. e. shut one eye; depla augum, to blink; at drepa titlinga (Germ. äugeln, blinzen), to wink, to kill tits with the suppressed glances of the eye; glóðarauga, a suffusion on the eye, hyposphagma; kýrauga. proptosis; vagl á auga, a beam in the eye; skjálgr, Lat. limus; ský, albugo; tekinn til augnanna, with sunken eyes, etc., Fél. ix. 192; a. bresta, in death: hafa stýrur í augum, to have prickles in the eyes, when the eyes ache for want of sleep: vatna músum, ‘to water mice,’ used esp. of children weeping silently and trying to hide their tears. As to the look or expression of the eyes there are sundry metaph. phrases, e. g. hafa fékróka í augum, to have wrinkles at the corners of the eyes, of a shrewd money getting fellow, Fms. ii. 84, cp. Orkn. 330, 188, where krókauga is a cognom.; kvenna-króka, one insinuating with the fair sex; hafa ægishjalm í augum is a metaphor of one with a piercing, commanding eye, an old mythical term for the magical power of the eye, v. Grimm’s D. Mythol. under Ægishjalmr: vera mjótt á milli augnanna, the distance between the eyes being short, is a popular saying, denoting a close, stingy man, hence mjóeygr means close: e-m vex e-t í augu (now augum), to shrink back from, of a thing waxing and growing before one’s eyes so that one dares not face it. As to the shape, colour, etc. of the eye, vide the adj. ‘eygr’ or ‘eygðr’ in its many compds. Lastly we may mention the belief, that when the water in baptism touches the eyes, the child is thereby in future life prevented from seeing ghosts or goblins, vide the words úfreskr and skygn. No spell can touch the human eye; en er harm sá augu hans (that of Loki in the shape of a bird), þá grunaði hann (the giant) at maðr mundi vera, Edda 60; í bessum birni þykist hón kenna augu Bjarnar konungs sonar, Fas. i. 51, vide Ísl. Þjóðs.
    II. meton. and metaph. auga is used in a great many connections:
    α. astron.; þjaza augu, the eyes of the giant Thiazi, is a constellation, probably the Dioscuri, Castor and Pollux; the story is told in the Edda 47, cp. Harbarðsljóð 19; (Snorri attributes it to Odin, the poem to Thor.)
    β. botan., auga = Lat. gemma, Hjalt. 38; kattarauga, cat’s eye, is the flower forget-me-not.
    γ. the spots that form the numbers on dice, Magn. 530.
    δ. the hole in a millstone; kvarnarauga, Edda 79, 221, Hkr. i. 121: the opening into which an axe handle is fastened, Sturl. ii. 91: a pit full of water, Fs. 45: nálarauga, a needle’s eye: vindauga, wind’s eye or window (which orig. had no glass in it), A. S. eag-dura (eye-door); also gluggi, q. v.: gleraugu, spectacles.
    ε. anatom., the pan of the hip joint, v. augnakarl, Fms. iii. 392: gagnaugu, temples.
    ζ. hafsauga, the bottom of the ocean, in the popular phrase, fara út í hafsauga, descendere ad tartara.
    η. poët. the sun is called heimsauga, dagsauga, Jónas 119.
    COMPDS either with sing. auga or pl. augna; in the latter case mod. usage sometimes drops the connecting vowel a, e. g. augn-dapr, augn-depra, augn-fagr, etc. auga-bragð (augna-), n. the twinkling of an eye, Hm. 77; á einu a., in the twinkling of an eye, Ver. 32, Edda (pref.) 146, Sks. 559, Rb. 568: a glance, look, snart a., Fms. ii. 174; mikit a., v. 335; úfagrligt a., Fs. 43; hafa a. af e-u, to cast a look at, Fbr. 49, Fms. xi. 424: in the phrase, at hafa e-n (or verða) at augabragði, metaph. to make sport of, to mock, deride, gaze at, Stj. 627, 567, Hm. 5, 29. auga-brun, f. the eye-brow. auga-staðr, m. an eye-mark; hafa a. á e-u, to mark with the eye. auga-steinn (augna-), m. the eye-ball, Hkr. iii. 365, Fms. v. 152. augna-bending, f. a warning glance, Pr. 452. augna-blik, n. mod. = augnabragð, s. augna-bólga, u, f. ophthalmia. augna-brá, f. the eye-lid, D. N. i. 216. augna-fagr and aug-fagr, adj. fair-eyed, Fas. ii. 365, Fms. v. 200. augna-fró, f. a plant, eye-bright, euphrasia, also augna-gras, Hjalt. 231. augna-fræ, n. lychnis alpina. augna-gaman, n. a sport, delight for the eyes to gaze at, Ld. 202, Bær. 17, Fsm. 5 (love, sweetheart). augna-gróm, n. (medic.) a spot in the eye; metaph., ekki a., no mere speck, of whatever can easily be seen. augna-hár, n. an eye-lash. augna-hvannr, m. the eye-lid. augna-hvita, u, f. albugo. augna-karl, n. the pan of the hip joint; slíta or slitna or augnaköllunum, Fas. iii. 392. augna-kast, n. a wild glance, Barl. 167. augna-kláði, a, m. psorophthalmi. augna-krókr, n. the corner of the eye. augna-lag, n. a look, Ld. 154. augna-lok, n. ‘eye-covers,’ eye-lids. augna-mein, n. a disease of the eye. augna-mjörkvi, a, m. dimness of the eye, Pr. 471. augna-ráð, n. expression of the eye. augna-skot, n. a look askance, Gþl. 286, Fs. 44 (of cats). augna-slím, n. glaucoma. augna-staðr, m. the socket of the eye, Magn. 532. augna-sveinn, m. a lad leading a blind man, Str. 46. augn-tepra, u, f. hippus. augna-topt, f. the socket of the eye. augna-verkr, m. pain in the eye, Hkr. ii. 257, Bs. i. 451, Pr. 471, Bjarn. 58. augna-vik, n. pl. = augnakrókr. augna-þungi, a, m. heaviness of the eye, Hkr. ii. 257.

    Íslensk-ensk orðabók > AUGA

См. также в других словарях:

  • Birni-N’Konni (Departement) — Birni N’Konni ist ein Departement im Südwesten der Region Tahoua im westafrikanischen Staat Niger. Das Departement Birni N’Konni gliedert sich in die Stadt Birni N’Konni und die Gemeinden Alléla, Bazaga, Doguérawa, Malbaza und Tsernaoua.[1] Bei… …   Deutsch Wikipedia

  • Birni-N'Konni (Departement) — Birni N Konni ist ein Departement in der Region Tahoua im westafrikanischen Staat Niger. Es hat insgesamt 363.176 Einwohner und umfasst neben der Stadt Birni N Konni (44.663 Einwohner) die Kantone Birni N Konni (162.070 Einwohner) und Doguéraoua… …   Deutsch Wikipedia

  • Birni-N'Konni — ist eine Stadt im Süden Nigers, die nördlich von Sokoto direkt an der nigerianischen Grenze liegt. Sie liegt in der Region Tahoua und dem Departement Birni N Konni. Im Jahre 1988 hatte die Stadt 29.034, in 2001 42.897 und im Jahr 2008 57.374… …   Deutsch Wikipedia

  • Birni N'Konni — ist eine Stadt im Süden Nigers, die nördlich von Sokoto direkt an der nigerianischen Grenze liegt. Sie liegt in der Region Tahoua und dem Departement Birni N Konni. Im Jahre 1988 hatte die Stadt 29.034, in 2001 42.897 und im Jahr 2008 57.374… …   Deutsch Wikipedia

  • Birni block — one of the twelve administrative blocks of Giridih district of Jharkhand state, India, has a population (2001 census) of 134,425 …   Wikipedia

  • Birni N'Gaouré — (or Birnin Gaouré) is a town located in the Dosso Region of Niger …   Wikipedia

  • Birni-N’Konni — 13.7897222222225.2491666666667 …   Deutsch Wikipedia

  • Birni N Konni — Original name in latin Birni N Konni Name in other language Birni N Konni, Birni n Kenni, Birni n’Kenni, Birni Koni, Birnin Koni, Birnin Konni, Birnin Konni, Konni, Бирнин Конни State code NE Continent/City Africa/Niamey longitude 13.79599… …   Cities with a population over 1000 database

  • Birni-N'Konni — Infobox Settlement official name = Birni N Konni other name =Konni imagesize = image caption = image map caption = pushpin pushpin label position =bottom pushpin mapsize = 300 pushpin map caption =Location in Niger subdivision type = Country… …   Wikipedia

  • Département de Birni N'konni — Localisation du département de Birni N konni dans la région de Tahoua (en saumon) Administration Pays …   Wikipédia en Français

  • Département de Birni N'Konni — 13°47′23″N 5°14′57″E / 13.78972, 5.24917 …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»