autentyczność

См. также в других словарях:

• autentyczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. autentycznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnienie, zajście czegoś w rzeczywistości; prawdziwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Autentyczność wydarzeń, uczuć, doświadczeń …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• autentyczność — ż V, DCMs. autentycznośćści, blm «prawdziwość, zgodność z rzeczywistością, niewątpliwość, wiarygodność» Autentyczność tekstu. Autentyczność wydarzenia …   Słownik języka polskiego

• Лешек — Lestek или Leszek Рисунок Валерия Эльяш Радзиковского, вторая пол …   Википедия

• Земовит (князь полян) — В Википедии есть статьи о других людях с именем Земовит. Земовит Siemowit …   Википедия

• autentyka — ż III, CMs. autentykayce, blm → autentyczność …   Słownik języka polskiego

• oryginalność — ż V, DCMs. oryginalnośćści; lm MD. oryginalnośćści «osobliwość, niezwykłość wyróżniające kogoś lub coś spośród otoczenia; swoistość, nieszablonowość, autentyczność; rzecz osobliwa, niezwykła» Odrębna, niezwykła, wielka oryginalność. Oryginalność… …   Słownik języka polskiego

• prawdopodobnie — prawdopodobnieej 1. «należy przypuszczać, że…; chyba, pewnie, przypuszczalnie» Prawdopodobnie wyjedzie z Warszawy. 2. «w sposób sugerujący prawdziwość, autentyczność czegoś; w sposób bliski prawdy, rzeczywistości» Rzecz wygląda mało… …   Słownik języka polskiego

• stwierdzić — dk VIa, stwierdzićdzę, stwierdzićdzisz, stwierdź, stwierdzićdził, stwierdzićdzony stwierdzać ndk I, stwierdzićam, stwierdzićasz, stwierdzićają, stwierdzićaj, stwierdzićał, stwierdzićany «dowiedziawszy się, przekonawszy się o czymś, uznać to za… …   Słownik języka polskiego

• uwierzytelniać — ndk I, uwierzytelniaćam, uwierzytelniaćasz, uwierzytelniaćają, uwierzytelniaćaj, uwierzytelniaćał, uwierzytelniaćany uwierzytelnić dk VIa, uwierzytelniaćnię, uwierzytelniaćnisz, uwierzytelniaćnij, uwierzytelniaćnił, uwierzytelniaćniony… …   Słownik języka polskiego

• wątpliwy — wątpliwywi «będący przedmiotem wątpienia, budzący powątpiewanie, niepewność; niepewny, problematyczny» Wątpliwa nadzieja. Wątpliwy dowód. Wątpliwy skutek, wynik. Wątpliwy przyjaciel. Wątpliwa autentyczność dzieła. Coś wątpliwej jakości, wartości …   Słownik języka polskiego

• weryfikować — ndk IV, weryfikowaćkuję, weryfikowaćkujesz, weryfikowaćkuj, weryfikowaćował, weryfikowaćowany «badać, sprawdzać, potwierdzać prawdziwość, autentyczność czegoś; stwierdzać czyjeś kwalifikacje» Weryfikować dokumenty. Weryfikować opinie. Weryfikować …   Słownik języka polskiego