-
1 incendium
ī n. [ incendo ]1) пожар, пламя (facere, excitare i. C)naves ad i. praeparatae L — суда для поджога неприятельских кораблей, брандерыrestinguere (extinguere Just) i. C — тушить пожар2) поэт. огонь, факел ( incendia poscere V)3) огонь, жар, пыл (i. cupiditatum C); поэт. страсть, любовь (excitare i. C)5) опасность, несчастье, гибель (i. meum Sl; i. civitatis C)6) дороговизна, вздорожание (i. annonae Q, Man) -
2 incendium
I.Lit. (freq. and class.; equally common in sing. and plur.):B.incendium facere,
to set fire to, Cic. Par. 4, 2, 31; Caes. B. G. 5, 19 fin.:excitare, restinguere,
Cic. Mur. 25, 51 (v. under II.):in ipso urbis incendio,
Caes. B. C. 1, 5, 3:frumentum flumine atque incendio corruperunt,
id. B. G. 7, 55, 8:omnia incendiis vastare,
Hirt. B. G. 8, 25, 1; cf.:nihil cogitant nisi caedes, nisi incendia, nisi rapinas,
Cic. Cat. 2, 5, 10:si incendium in arce fuerit,
Quint. 7, 7, 4:si janua tenebitur incendio,
id. 2, 13, 16:cunctos qui proelio superfuerant, incendium hausit,
Tac. H. 4, 60 fin.:neglecta solent incendia sumere vires,
Hor. Ep. 1, 18, 85; cf. Verg. A. 5, 680:Aetna nocturnis mirus incendiis,
Plin. 3, 8, 14, § 88:vivendum est illic, ubi nulla incendia,
Juv. 3, 197:incendia praedandi causa facere,
Paul. Sent. 5, 20, 1:fortuita incendia,
id. ib. 5, 20, 3.—Transf.1.In gen., fire, burning, heat ( poet. and in post-Aug. prose):2.siderum,
Plin. 2, 68, 68, § 172:Auster Africae incendia cum serenitate affert,
id. 18, 33, 76, § 329:stomachi,
Lucr. 4, 872.—Concr., a firebrand, torch ( poet.), Verg. A. 9, 71; Ov. M. 14, 539.—II. A.In gen.:B.si quod esset in suas fortunas incendium excitatum, id se non aquā sed ruinā restincturum,
Cic. Mur. 25, 51 fin.; cf. id. Rep. 1, 1:miseriarum,
id. Tusc. 4, 32, 69:invidiae incendio conflagrare,
id. Cat. 1, 11, 29:incendio alieni judicii conflagrare,
Liv. 39, 6, 4: res cogit, huic tanto incendio succurrere omnes, qui, etc., Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 33, 5:populare,
Liv. 22, 40, 3:annonae,
a raising of the price of corn, Manil. 4, 168; Ps.-Quint. Decl. 12, 4.—Esp., the fire of passion: ita mihi in pectore atque in corde facit amor incendium, Plaut. Merc. 3, 4, 3:cupiditatum incendiis inflammatus,
Cic. Fin. 5, 24, 70:restinctis jam animorum incendiis,
id. Or. 8, 27:oratione concitare,
id. de Or. 2, 47, 197:abstruso pectus ejus flagravit incendio (i. e. dolore),
Vell. 2, 130, 4:militaris tumultus,
id. 2, 125, 4:aliae Satyris incendia mitia praebent,
enkindle, inflame, Ov. F. 1, 411:movere,
id. A. A. 2, 301. -
3 incendium
incendium, iī, n. (incendo), der Brand, das brennende Feuer, I) eig. u. meton.: 1) eig.: a) die Feuersbrunst, inc. excitare, Cic., conflare, Liv., facere, Cic.: conclamatum in vicino incendium, es ertönte der Feuerruf, Sen. – b) das Feuer, die Glut, der Brand, die Hitze, sideris, Plin.: auster Africae incendia cum serenitate affert, Plin.: palla novam incendio nuptam abstulit, Hor.: quae stomacho incendia praebent nostro, Lucr. – 2) meton., Feuerbrand, Fackel, incendia poscit, Verg.: iactas incendia dextrā, Ov. – II) übtr.: a) der Brand, die helle Flamme, das Feuer, die Glut des Krieges, Aufruhrs usw., belli civilis, Cic.: militaris tumultus, Vell.: civitatis, Cic.: urbis, Caes.: huic tanto incendio succurrere, Cic.: incendium meum (den mich bedrohenden Brand) ruinā restinguam, Sall.: aluistis hoc incendium, quo nunc ardetis, Liv.: quibus nos olim adiutoribus illud incendium (die katilin. Verschwörung) exstinximus, Cic. – b) das Feuer, die Glut der Leidenschaften, cupiditatum, invidiae, Cic.: irae, Liv.: nostrae incendia mentis, unsere Seelenqualen, Catull.: bes. der Liebe, amoris, Vell.: absol., movere incendium, Ov.: sedare incendium, Ov. – c) die Steigerung, annonae (des Getreidepreises), Ps. Quint. decl. 12, 4: Plur., Manil. 4, 168.
-
4 incendium
incendium, iī, n. (incendo), der Brand, das brennende Feuer, I) eig. u. meton.: 1) eig.: a) die Feuersbrunst, inc. excitare, Cic., conflare, Liv., facere, Cic.: conclamatum in vicino incendium, es ertönte der Feuerruf, Sen. – b) das Feuer, die Glut, der Brand, die Hitze, sideris, Plin.: auster Africae incendia cum serenitate affert, Plin.: palla novam incendio nuptam abstulit, Hor.: quae stomacho incendia praebent nostro, Lucr. – 2) meton., Feuerbrand, Fackel, incendia poscit, Verg.: iactas incendia dextrā, Ov. – II) übtr.: a) der Brand, die helle Flamme, das Feuer, die Glut des Krieges, Aufruhrs usw., belli civilis, Cic.: militaris tumultus, Vell.: civitatis, Cic.: urbis, Caes.: huic tanto incendio succurrere, Cic.: incendium meum (den mich bedrohenden Brand) ruinā restinguam, Sall.: aluistis hoc incendium, quo nunc ardetis, Liv.: quibus nos olim adiutoribus illud incendium (die katilin. Verschwörung) exstinximus, Cic. – b) das Feuer, die Glut der Leidenschaften, cupiditatum, invidiae, Cic.: irae, Liv.: nostrae incendia mentis, unsere Seelenqualen, Catull.: bes. der Liebe, amoris, Vell.: absol., movere incendium, Ov.: sedare incendium, Ov. – c) die Steigerung, annonae (des Getreidepreises), Ps. Quint. decl. 12, 4: Plur., Manil. 4, 168.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incendium
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский