Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

auspĭcĭum

  • 1 auspicium

    auspĭcĭum, ĭi, n. et auspicia, ōrum, n. [st2]1 [-] auspice (observation du vol des oiseaux), divination d'après le vol, le chant des oiseaux; droit de prendre les auspices. [st2]2 [-] auspices, direction suprême du magistrat ou du général en chef qui prenait les auspices; puissance, autorité, volonté souveraine. [st2]3 [-] commencement, début. [st2]4 [-] présage, signe de la volonté des dieux.    - auspicium habere: avoir le droit de prendre les auspices.    - pullarium in auspicium mittit, Liv. 10, 40: il envoie le gardien des poulets sacrés prendre les auspices.    - alicujus auspiciis: sous les auspices de qqn, sous l'autorité de qqn.    - auspiciis suis vivere, Virg.: vivre à sa fantaisie.
    * * *
    auspĭcĭum, ĭi, n. et auspicia, ōrum, n. [st2]1 [-] auspice (observation du vol des oiseaux), divination d'après le vol, le chant des oiseaux; droit de prendre les auspices. [st2]2 [-] auspices, direction suprême du magistrat ou du général en chef qui prenait les auspices; puissance, autorité, volonté souveraine. [st2]3 [-] commencement, début. [st2]4 [-] présage, signe de la volonté des dieux.    - auspicium habere: avoir le droit de prendre les auspices.    - pullarium in auspicium mittit, Liv. 10, 40: il envoie le gardien des poulets sacrés prendre les auspices.    - alicujus auspiciis: sous les auspices de qqn, sous l'autorité de qqn.    - auspiciis suis vivere, Virg.: vivre à sa fantaisie.
    * * *
        Auspicium, auspicii, n. g. Cic. Divination, par regarder et considerer le vol, ou cri des oiseaus.
    \
        Liquidum auspicium. Plaut. Bon.
    \
        Auspicio malo huc venit. Plaut. De mal encontre je suis ici venu, A la male heure.
    \
        Auspicio meliore. Plaut. De meilleure rencontre.
    \
        Auspicium. Virgil. Conduicte, Disposition.
    \
        Maioribus auspiciis ire. Virg. Aller de plus grande allure et pompe. Bud.
    \
        Meis auspiciis illud agam. Virgil. A ma fantasie, Par mon advis et conseil.
    \
        Suis auspiciis viuere. Virg. Vivre à sa fantasie et à son plaisir. B.
    \
        Virtute atque auspicio alicuius. Plaut. Par la vaillantise et conduicte.
    \
        Fatorum auspicia sequi, Suivre sa fortune. Bud.
    \
        Auspicium, Potestas. Virgil. Communem hunc ergo populum, paribusque regamus Auspiciis. Toy et moy ayons pareille et esgale puissance et authorité sur ce peuple pour le regir et gouverner.

    Dictionarium latinogallicum > auspicium

  • 2 auspicium

    I.
    A.. Lit.:

    auspicia avium,

    Plin. 7, 56, 57, § 203 (as if overlooking the origin of auspicium): praetor auspicat auspicium prosperum, Naev. ap. Non. p. 468, 28: Dant (Romulus et Remus) operam simul auspicio augurioque etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 81 sq. Vahl.:

    pullarium in auspicium mittit,

    Liv. 10, 40, 2:

    ab auspicio bono proficisci, of marriage,

    Cat. 45, 19 Ellis (cf. auspex, II. A. 2.) et saep.; cf.

    the class. passages,

    Cic. Div. 1, 47 sq.; 2, 34 sq.; Liv. 6, 41, 4 sq.—So auspicium habere, to have the right of taking auspices (which, in the performance of civil duties, was possessed by all magistrates, but, in time of war, only by the commander - in - chief):

    omnes magistratus auspicium judiciumque habento,

    Cic. Leg. 3, 3, 10:

    quod nemo plebeius auspicia haberet,

    Liv. 4, 6, 2.—Of the commander - in - chief:

    expugnatum oppidumst Imperio atque auspicio mei eri Amphitruonis,

    Plaut. Am. 1, 1, 37:

    Ut gesserit rem publicam ductu, imperio, auspicio suo,

    id. ib. 1, 1, 41;

    2, 2, 25: qui ductu auspicioque ejus res prospere gesserant,

    Liv. 5, 46, 6; 8, 31, 1; 10, 7, 7; 41, 28, 1 al.;

    21, 40, 3: recepta signa ductu Germanici, auspiciis Tiberii,

    Tac. A. 2, 41:

    Septentrionalis oceanus navigatus est auspiciis divi Augusti,

    Plin. 2, 67, 67, § 167:

    alia ductu meo, alia imperio auspicioque perdomui,

    Curt. 6, 3, 2:

    domuit partim ductu partim auspiciis suis Cantabriam, etc.,

    Suet. Aug. 21 Ruhnk.—And so absol.:

    vates rege vatis habenas, Auspicio felix totus ut annus eat (sc. tuo),

    Ov. F. 1, 26 Merk.—Hence for the chief command, guidance:

    tuis auspiciis totum confecta duella per orbem,

    Hor. Ep. 2, 1, 254 Schmid:

    Illius auspiciis obsessae moenia pacem Victa petent Mutinae,

    Ov. M. 15, 822.—And, in gen., right, power, inclination, will:

    Me si fata meis paterentur ducere vitam Auspiciis et sponte meā componere curas, etc.,

    Verg. A. 4, 341:

    Communem hunc ergo populum paribusque regamus Auspiciis,

    id. ib. 4, 103 (aequali potestate, Serv.).—
    B.
    Transf., in gen., a sign, omen, a divine premonition or token:

    Liquido exeo auspicio foras, Avi sinistrā,

    Plaut. Ep. 2, 2, 2; so id. Ps. 2, 4, 72:

    optimum,

    id. Stich. 3, 2, 6: dicere ausus est optimis auspiciis ea geri, Cic. Sen. 4, 11:

    quae contra rem publicam ferrentur, contra auspicia ferri,

    id. ib.:

    melius,

    Plaut. Men. 5, 9, 88:

    vanum,

    Prop. 1, 3, 28:

    infaustum,

    Verg. A. 11, 347:

    felix,

    Just. 1, 10 al. —So, auspicium facere, of things which give signs, tokens, omens:

    augurium haec (mustela) facit,

    Plaut. Stich. 3, 2, 10:

    cur aliis a laevā, aliis a dexterā datum est avibus, ut ratum auspicium facere possint?

    Cic. Div. 2, 38, 80:

    circa summum culmen hominis auspicium fecisse,

    Liv. 1, 34, 9.— Poet.: cui (diviti) si vitiosa libido Fecerit auspicium, gave him a token (viz. for changing), urged him to a new decision, Hor, Ep. 1, 1, 86.—
    II.
    Trop., = initium, a beginning (cf. auspicor, II., and auspex, II. B.):

    auspicia belli a parricidio incipientes,

    Just. 26, 2, 2:

    auspicia regni a parricidio coepit,

    id. 27, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > auspicium

  • 3 auspicium

    auspicium, ī, n. (st. avispicium), die Beobachtung der Weissagevögel, die Vogelschau, das Auspizium, I) eig. u. übtr.: A) eig.: in auspicio esse, als Augur mitwirken (tätig sein), Cic.: dass. auspicio adesse, Liv.: praeesse auspiciis, Cic.: adhibere alqm in auspicium, Cic.: pullarium in auspicium mittere, Liv.: auspicium od. auspicia sumere, Val. Max.: auspicia repetere, Val. Max.: auspicia observare, Liv.: auspicia dissolvere, Cic., dirimere, Plin.: auspicio uti, Cic.: nova atque integra auspicia concipere, in den offiziellen Formeln anordnen, Liv. – bes. das Recht, Auspizien anzustellen, propraetores auspicia non habent, Cic.: quod nemo plebeius auspicia haberet, Liv.: habere auspicium domi militiaeque, Liv.: dah. auspicia ponere, die Auspizien abgeben = die Magistratsstellen niederlegen, die das Recht der Auspizien haben, Cic. – Da im Felde nur der Oberanführer dieses Recht hatte, so findet sich häufig die Verbindung imperio atque auspicio, alcis imperio auspicioque od. ductu auspicioque suo u. vgl., Plaut. u. Liv.: ductu Germanici, auspiciis Tiberii, Tac. – B) übtr.: 1) oberste Leitung, Oberbefehl, consulis auspicia, Liv.: auspiciis Pompeii, Vell.: meis auspiciis, Liv.: tuis auspiciis, Hor.: illius auspiciis, Ov.: paribus auspiciis regere populum, Verg.: suis auspiciis ducere vitam, Verg.: pleraque in summa fortuna auspiciis et consiliis quam telis et manibus geri, Tac.: domuit partim ductu partim auspiciis suis Cantabriam, Aquitaniam etc., Suet.: fatorum auspiciis in eas sedes delati fuerant, den Winken des Sch. zufolge, Iustin. – 2) (da man Wichtiges mit Haltung der Auspizien anfing) der Anfang, auspicia belli od. regni incipere od. coepisse a parricidio, den Krieg, seine Regierung anfangen mit usw., Iustin. 26, 2, 2 u. 27, 1, 1. – II) meton.: a) das Wahrzeichen, die göttliche Anzeige, das Vorzeichen, die Vorbedeutung, bonum, Catull.: optimum, Plaut. u. Cic.: felix, Iustin.: quod auspicium primum regalis maiestatis Lysimacho fuit, Iustin.: iidem (di immortales) auguriis auspiciis que et per nocturnos etiam visus omnia laeta ac prospera portendunt, Liv.: auspicium facere, ein Wahrzeichen geben (v. Vögeln usw.), zB. circum summum culmen hominis, Liv.: ebenso aves auspicium ratum fecere, Cic.: in auspicia pugnae hostias caedere, Iustin.: poet., cui (diviti) si vitiosa libido fecerit auspicium, wenn eine fehlerhafte Neigung, ein launenhafter Wunsch ihm ein Zeichen (nämlich zur Veränderung) gibt, ihn zu einem neuen Entschlusse treibt, Hor. ep. 1, 1, 86. – b) die glückliche Unternehmung, der errungene Sieg, omnia auspicia regis Alexandri, Iustin. 14, 4, 17.

    lateinisch-deutsches > auspicium

  • 4 auspicium

    auspicium, ī, n. (st. avispicium), die Beobachtung der Weissagevögel, die Vogelschau, das Auspizium, I) eig. u. übtr.: A) eig.: in auspicio esse, als Augur mitwirken (tätig sein), Cic.: dass. auspicio adesse, Liv.: praeesse auspiciis, Cic.: adhibere alqm in auspicium, Cic.: pullarium in auspicium mittere, Liv.: auspicium od. auspicia sumere, Val. Max.: auspicia repetere, Val. Max.: auspicia observare, Liv.: auspicia dissolvere, Cic., dirimere, Plin.: auspicio uti, Cic.: nova atque integra auspicia concipere, in den offiziellen Formeln anordnen, Liv. – bes. das Recht, Auspizien anzustellen, propraetores auspicia non habent, Cic.: quod nemo plebeius auspicia haberet, Liv.: habere auspicium domi militiaeque, Liv.: dah. auspicia ponere, die Auspizien abgeben = die Magistratsstellen niederlegen, die das Recht der Auspizien haben, Cic. – Da im Felde nur der Oberanführer dieses Recht hatte, so findet sich häufig die Verbindung imperio atque auspicio, alcis imperio auspicioque od. ductu auspicioque suo u. vgl., Plaut. u. Liv.: ductu Germanici, auspiciis Tiberii, Tac. – B) übtr.: 1) oberste Leitung, Oberbefehl, consulis auspicia, Liv.: auspiciis Pompeii, Vell.: meis auspiciis, Liv.: tuis auspiciis, Hor.: illius auspiciis, Ov.: paribus auspiciis regere populum, Verg.: suis auspiciis ducere vitam, Verg.: pleraque in summa fortuna auspiciis et consili-
    ————
    is quam telis et manibus geri, Tac.: domuit partim ductu partim auspiciis suis Cantabriam, Aquitaniam etc., Suet.: fatorum auspiciis in eas sedes delati fuerant, den Winken des Sch. zufolge, Iustin. – 2) (da man Wichtiges mit Haltung der Auspizien anfing) der Anfang, auspicia belli od. regni incipere od. coepisse a parricidio, den Krieg, seine Regierung anfangen mit usw., Iustin. 26, 2, 2 u. 27, 1, 1. – II) meton.: a) das Wahrzeichen, die göttliche Anzeige, das Vorzeichen, die Vorbedeutung, bonum, Catull.: optimum, Plaut. u. Cic.: felix, Iustin.: quod auspicium primum regalis maiestatis Lysimacho fuit, Iustin.: iidem (di immortales) auguriis auspiciis que et per nocturnos etiam visus omnia laeta ac prospera portendunt, Liv.: auspicium facere, ein Wahrzeichen geben (v. Vögeln usw.), zB. circum summum culmen hominis, Liv.: ebenso aves auspicium ratum fecere, Cic.: in auspicia pugnae hostias caedere, Iustin.: poet., cui (diviti) si vitiosa libido fecerit auspicium, wenn eine fehlerhafte Neigung, ein launenhafter Wunsch ihm ein Zeichen (nämlich zur Veränderung) gibt, ihn zu einem neuen Entschlusse treibt, Hor. ep. 1, 1, 86. – b) die glückliche Unternehmung, der errungene Sieg, omnia auspicia regis Alexandri, Iustin. 14, 4, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > auspicium

  • 5 auspicium

        auspicium ī, n    [auspex], divination by the flight of birds, augury from birds, auspices: comitia auspiciis impedire: auspicia habere, authority to take the auspices, L.: observare, L.—A sign, omen, divine premonition, indication by augury: optimis auspiciis ea geri: alitem auspicium fecisse, L.: melioribus auspiciis, under better omens, V.: cui (diviti) si libido Fecerit auspicium, i. e. an impulse, H. — Since only the chief in command could take the auspices for the army, command, guidance, authority: ductu auspicioque eius res gerere, L.: tuis Auspiciis confecta duella, H.: Illius auspiciis moenia victa, O.: maioribus ire auspiciis, i. e. of Jupiter himself, V. — Right, power, inclination, will: meis ducere vitam Auspiciis, V.: populum paribus regamus Auspiciis, V.
    * * *
    divination (by birds); omen; beginning; auspices (pl.); right of doing auspices

    Latin-English dictionary > auspicium

  • 6 auspicium

    auspicium auspicium, ii n примета, предзнаменование

    Латинско-русский словарь > auspicium

  • 7 auspicium

    auspicium auspicium, ii n знамение

    Латинско-русский словарь > auspicium

  • 8 auspicium

    ī n. [ auspex ]
    1) ауспиций, наблюдение за полётом вещих птиц ( или за их криком, клёвом и т. д.)
    in auspicio esse C (auspicio adesse L) — исполнять обязанности ауспика (авгура)
    3) верховное руководство, предводительство
    alia ductu meo, alia imperio auspicioque perdomui QC — я (Александр) покорил одни (страны) под своим (личным) начальством, другие — под (общим) командованием и водительством
    4) власть, воля, усмотрение
    5) знамение, предзнаменование, примета, знак (vanum Prp; felix Just)
    a. facere L — давать знамение, вещать ( о птицах)
    6) pl. начало ( belli Just)

    Латинско-русский словарь > auspicium

  • 9 auspicium

    , i n
      гадание по птицам; предзнаменование

    Dictionary Latin-Russian new > auspicium

  • 10 iugis

    iūgis, e (iungo), I) passiv = zusammengefügt, -gespannt, a) eig. = das, was zusammengespannt ist, iuge auspicium, ein »vereintes Auspizium«, wenn die Stiere bei einer mit Auspizien unternommenen Fahrt noch zusammengespannt misteten, wodurch das Auspizium gestört u. verdorben wurde, Cic. de div. 2, 77. – b) übtr.: α) immerdauernd, beständig, thensaurus, Plaut. Pseud. 84: amor, Fronto: silva, Chalcid. Tim.: volutatio corporis, Lact.: fomentatio, Cael. Aur.: dolor efficitur nunc iugis, nunc deficiens, Cael. Aur. – β) v. der Zeit, fort und fort dauernd, ununterbrochen, iugi triennio, drei Jahre hintereinander, Eutr. 8, 13, 1. – γ) insbes., v. Wasser usw. = stets fließend, nie versiegend, aqua, Cic. u. Sall.: iugis (Nomin.) aquae fons, Hor.: puteus, Cic.: lacrimae, Lact. – II) aktiv = zusammenfügend, verbindend, m. Genet., illuvio diei noctisque iugis, Chalcid. Tim. 25 C. – Iugis Iuno = Iuga Iuno, s. 1. iugus no. II. – / Cic. de div. 2, 77 liest man jetzt iuges auspicium; die neueren Herausgeber nehmen also nach Paul. ex Fest. 104, 1 u. Serv. Verg. 3, 537 ein Adi. iūges, etis, (vgl. teres, etis) an.

    lateinisch-deutsches > iugis

  • 11 detestor

    dētestor, āri, ātus sum [st1]1 [-] détourner en prenant les dieux à témoin, écarter avec des imprécations.    - a se querimoniam detestari ac deprecari, Cic. Cat. 1, 11: écarter de soi un reproche par des imprécations et des prières.    - in caput alicujus detestari minas periculaque, Liv. 39, 10, 2: par des imprécations détourner sur la tête de qqn toutes menaces et tous dangers.    - deorum iram in caput infelicis pueri detestari, Plin. Ep. 2, 20, 6: appeler la colère des dieux sur la tête de son malheureux enfant.    - tam iniquam et tam indignam sortem populi Romani detestata est, Suet. Cl. 3: elle pria les dieux d'épargner au peuple romain un sort si injuste et si indigne. [st1]2 [-] écarter avec horreur, écarter, détourner.    - omnes memoriam consulatus tui a republica detestantur, Cic. Pis. 40, 96: tous repoussent avec horreur loin de la république le souvenir de ton consulat.    - invidiam detestari, Cic. Nat. 1, 44, 123: détourner la haine.    - o di immortales, avertite ac detestamini hoc omen, Cic. Phil. 4, 4, 10: dieux immortels, détournez, éloignez ce présage! [st1]3 [-] prononcer des imprécations contre, maudire.    - te tamquam auspicium malum detestantur, Cic. Vat. 16, 39: ils te maudissent comme un présage funeste.    - omnibus precibus detestatus Ambiorigem, Caes. BG. 6, 31: ayant maudit Ambiorix avec toutes sortes d'imprécations. [st1]4 [-] détester, exécrer, avoir en horreur.    - auctorem cladis detestari, Tac. H. 2, 35: maudire l'auteur du désastre.    - civilia arma adeo detestari, Suet. Oth. 10. [st1]5 [-] sens passif être détesté, être maudit.    - Apul. Mag. p. 307, 24; August. Ep. ad Macr. 255.    - detestata omnia ejusmodi repudianda sunt, Cic. Leg. 2, 11, 28.    - bella matribus detestata, Hor. Od. 1, 1, 25.
    * * *
    dētestor, āri, ātus sum [st1]1 [-] détourner en prenant les dieux à témoin, écarter avec des imprécations.    - a se querimoniam detestari ac deprecari, Cic. Cat. 1, 11: écarter de soi un reproche par des imprécations et des prières.    - in caput alicujus detestari minas periculaque, Liv. 39, 10, 2: par des imprécations détourner sur la tête de qqn toutes menaces et tous dangers.    - deorum iram in caput infelicis pueri detestari, Plin. Ep. 2, 20, 6: appeler la colère des dieux sur la tête de son malheureux enfant.    - tam iniquam et tam indignam sortem populi Romani detestata est, Suet. Cl. 3: elle pria les dieux d'épargner au peuple romain un sort si injuste et si indigne. [st1]2 [-] écarter avec horreur, écarter, détourner.    - omnes memoriam consulatus tui a republica detestantur, Cic. Pis. 40, 96: tous repoussent avec horreur loin de la république le souvenir de ton consulat.    - invidiam detestari, Cic. Nat. 1, 44, 123: détourner la haine.    - o di immortales, avertite ac detestamini hoc omen, Cic. Phil. 4, 4, 10: dieux immortels, détournez, éloignez ce présage! [st1]3 [-] prononcer des imprécations contre, maudire.    - te tamquam auspicium malum detestantur, Cic. Vat. 16, 39: ils te maudissent comme un présage funeste.    - omnibus precibus detestatus Ambiorigem, Caes. BG. 6, 31: ayant maudit Ambiorix avec toutes sortes d'imprécations. [st1]4 [-] détester, exécrer, avoir en horreur.    - auctorem cladis detestari, Tac. H. 2, 35: maudire l'auteur du désastre.    - civilia arma adeo detestari, Suet. Oth. 10. [st1]5 [-] sens passif être détesté, être maudit.    - Apul. Mag. p. 307, 24; August. Ep. ad Macr. 255.    - detestata omnia ejusmodi repudianda sunt, Cic. Leg. 2, 11, 28.    - bella matribus detestata, Hor. Od. 1, 1, 25.
    * * *
        Detestor, detestaris, detestatus sum, detestari. Plaut. Appeler en tesmoing.
    \
        Detestari. Ouid. Detester, Avoir en abomination et horreur.
    \
        Detestari iram Dei in caput alicuius. Pli. iun. Invoquer et prier Dieu qu'il se corrouce et envoye malencontre à aucun.
    \
        Detestari a Rep. nomen alicuius. Cic. Le dechasser de parolles du maniement de la republique comme abominable, Le detester.
    \
        Detestari. Cic. Vt a me iustam patriae querimoniam detester ac deprecer. Fuir et laisser une chose, Eviter et rejecter, Repoulser et esloingner de soy.
    \
        Detestari inuidiam. Cic. Eviter et fuir reprehension.

    Dictionarium latinogallicum > detestor

  • 12 dirimo

    dīrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [dis + emo] - tr. - [st2]1 [-] partager, séparer. [st2]2 [-] au fig. séparer, désunir, rompre, interrompre. [st2]3 [-] troubler, casser, détruire.    - dirimere proelium: mettre fin au combat (séparer les combattants).    - dirimere nuptias, Suet. Caes. 43: casser un mariage.    - dirimere auspicium, Liv. 8.23: vicier un auspice.    - dirimere rem susceptam, Cic. Leg. 2, 12, 31: annuler ce qui a été fait.    - dirimere (comitia): interrompre les comices.
    * * *
    dīrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [dis + emo] - tr. - [st2]1 [-] partager, séparer. [st2]2 [-] au fig. séparer, désunir, rompre, interrompre. [st2]3 [-] troubler, casser, détruire.    - dirimere proelium: mettre fin au combat (séparer les combattants).    - dirimere nuptias, Suet. Caes. 43: casser un mariage.    - dirimere auspicium, Liv. 8.23: vicier un auspice.    - dirimere rem susceptam, Cic. Leg. 2, 12, 31: annuler ce qui a été fait.    - dirimere (comitia): interrompre les comices.
    * * *
        Dirimo, dirimis, pe. corr. diremi, pe. pro. diremptum, dirimere, Ex di vel dis, et emo, emis compositum. Departir, Separer, Desemparer.
    \
        Actionem dirimere. Plin. iunior. Rompre, ou Entrerompre un plaidoyer.
    \
        Certamina. Ouid. Juger du debat et different.
    \
        Charitatem dirimere, et Dirimere veterem coniunctionem cum aliquo. Cic. Rompre l'alliance.
    \
        Colloquium. Caesar. Rompre le parlement et propos d'aucun.
    \
        Consilium. Sallust. Rompre l'entreprinse.
    \
        Controuersiam. Cic. Accorder un different, Appoincter et juger un different.
    \
        Praelium. Caesar. Departir et demesler une bataille, ou combat.
    \
        Res dirimenda alicuius arbitrio. Ouid. Qui sera jugee par l'arbitre et advis d'aucun.
    \
        Rem susceptam dirimere. Cic. Troubler, ou Rompre l'entreprinse.
    \
        Rixam. Plaut. Appaiser une noise.
    \
        Sententias. Plin. iunior. Distinguer, Compter les opinions et mettre à part.
    \
        Dirimuntur, oppida vnius diei itinere. Plin. iunior. Sont distans l'un de l'autre d'une journee, Il y a une journee de l'un à l'autre.

    Dictionarium latinogallicum > dirimo

  • 13 mentior

    mentĭor, īri, mentītus sum [mens] - tr. et intr. - [st2]1 [-] dire mensongèrement, mentir, ne pas dire la vérité (sciemment ou non); dire à tort, se tromper. [st2]2 [-] ne pas tenir sa promesse, manquer de parole, tromper, abuser, décevoir. [st2]3 [-] promettre faussement. [st2]4 [-] feindre, falsifier; imiter, contrefaire, imaginer.    - tantam rem mentiri: dire un tel mensonge.    - mentiri in re (de re): mentir à propos de qqch.    - mentiri de aliquo: mentir sur qqn.    - mentiri apud aliquem: mentir à qqn.    - ne mentiar: sans que je mente, sans mentir.    - auspicium mentiri, Liv. 10, 40: annoncer de faux auspices.    - frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur, Cic. Q.F. 1, 1, 6: le front, les yeux et la physionomie mentent bien souvent.
    * * *
    mentĭor, īri, mentītus sum [mens] - tr. et intr. - [st2]1 [-] dire mensongèrement, mentir, ne pas dire la vérité (sciemment ou non); dire à tort, se tromper. [st2]2 [-] ne pas tenir sa promesse, manquer de parole, tromper, abuser, décevoir. [st2]3 [-] promettre faussement. [st2]4 [-] feindre, falsifier; imiter, contrefaire, imaginer.    - tantam rem mentiri: dire un tel mensonge.    - mentiri in re (de re): mentir à propos de qqch.    - mentiri de aliquo: mentir sur qqn.    - mentiri apud aliquem: mentir à qqn.    - ne mentiar: sans que je mente, sans mentir.    - auspicium mentiri, Liv. 10, 40: annoncer de faux auspices.    - frons, oculi, vultus persaepe mentiuntur, Cic. Q.F. 1, 1, 6: le front, les yeux et la physionomie mentent bien souvent.
    * * *
        Mentior, mentiris, pen. prod. mentiri, Deponens. Mentir.
    \
        Mentiri se esse aliquem. Plin. iunior. Faindre estre celuy qu'on n'est pas.
    \
        Colorem fuco mentiri. Quintil. Farder quelque chose, et la faire monstrer plus belle qu'elle n'est.
    \
        Color ille chrysocollam mentitur. Plin. Il semble à veoir la couleur, que ce soit chrysocolla.
    \
        Sexum muliebri motu mentiri. Colum. Faire semblant d'estre femme, Contrefaire la femme.
    \
        Mentiri. Plin. Escrire faulsement.

    Dictionarium latinogallicum > mentior

  • 14 tripudium

    trĭpŭdĭum, ĭi, n. [tres + pes, pedis] [st2]1 [-] danse (religieuse des prêtres saliens et des Bacchantes ou guerrière, au début du combat), danse (à trois temps). [st2]2 [-] saut, bond. [st2]3 [-] augure favorable.    - solistimum (solistumum) tripudium: augure favorable (quand les oiseaux sacrés laissaient tomber des grains à terre en mangeant avec précipitation).    - cum pulli non pascerentur, pullarius auspicium mentiri ausus tripudium solistimum consuli nuntiavit, Liv. 10. 40. 5: comme les poulets ne mangeaient pas, le pullulaire osa donner de faux auspices et annonça au consul que les poulets picoraient avec appétit.    - tripudium facere, Cic.: faire le tripudium, faire augure (en parl. des poulets sacrés).    - cum sui moris tripudiis arma raptim capiebat, Liv. 21, 42: il s'emparait de ses armes et exécutait une danse propre à sa coutume.
    * * *
    trĭpŭdĭum, ĭi, n. [tres + pes, pedis] [st2]1 [-] danse (religieuse des prêtres saliens et des Bacchantes ou guerrière, au début du combat), danse (à trois temps). [st2]2 [-] saut, bond. [st2]3 [-] augure favorable.    - solistimum (solistumum) tripudium: augure favorable (quand les oiseaux sacrés laissaient tomber des grains à terre en mangeant avec précipitation).    - cum pulli non pascerentur, pullarius auspicium mentiri ausus tripudium solistimum consuli nuntiavit, Liv. 10. 40. 5: comme les poulets ne mangeaient pas, le pullulaire osa donner de faux auspices et annonça au consul que les poulets picoraient avec appétit.    - tripudium facere, Cic.: faire le tripudium, faire augure (en parl. des poulets sacrés).    - cum sui moris tripudiis arma raptim capiebat, Liv. 21, 42: il s'emparait de ses armes et exécutait une danse propre à sa coutume.
    * * *
        Tripudium, tripudii. cic. Danse, Quand on frappe la terre des pieds, Trepinement.

    Dictionarium latinogallicum > tripudium

  • 15 iugis

    iūgis, e (iungo), I) passiv = zusammengefügt, -gespannt, a) eig. = das, was zusammengespannt ist, iuge auspicium, ein »vereintes Auspizium«, wenn die Stiere bei einer mit Auspizien unternommenen Fahrt noch zusammengespannt misteten, wodurch das Auspizium gestört u. verdorben wurde, Cic. de div. 2, 77. – b) übtr.: α) immerdauernd, beständig, thensaurus, Plaut. Pseud. 84: amor, Fronto: silva, Chalcid. Tim.: volutatio corporis, Lact.: fomentatio, Cael. Aur.: dolor efficitur nunc iugis, nunc deficiens, Cael. Aur. – β) v. der Zeit, fort und fort dauernd, ununterbrochen, iugi triennio, drei Jahre hintereinander, Eutr. 8, 13, 1. – γ) insbes., v. Wasser usw. = stets fließend, nie versiegend, aqua, Cic. u. Sall.: iugis (Nomin.) aquae fons, Hor.: puteus, Cic.: lacrimae, Lact. – II) aktiv = zusammenfügend, verbindend, m. Genet., illuvio diei noctisque iugis, Chalcid. Tim. 25 C. – Iugis Iuno = Iuga Iuno, s. 1. iugus no. II. – Cic. de div. 2, 77 liest man jetzt iuges auspicium; die neueren Herausgeber nehmen also nach Paul. ex Fest. 104, 1 u. Serv. Verg. 3, 537 ein Adi. iūges, etis, (vgl. teres, etis) an.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iugis

  • 16 ductus

    1.
    ductus, a, um, Part., from duco.
    2.
    ductus, ūs, m. [duco], a leading, conducting (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    aquarum,

    Cic. Off. 2, 4, 14; id. Leg. 2, 1, 2; cf. the work of Frontinus: De aquaeductibus;

    in this sense also simply ductus,

    id. ib. 5 sq.:

    aequali ductu porticus,

    a line, row, Lucr. 4, 426:

    muri,

    Cic. Rep. 2, 6, 11:

    litterarum,

    form, shape, Quint. 1, 1, 25; 10, 2, 2; Plin. 8, 3, 3, § 6:

    oris (with vultus),

    lineaments, Cic. Fin. 5, 17, 47:

    liniarum,

    Plin. 37, 12, 74, § 195.—
    B.
    In partic., military lead, conduct, generalship, command, Cic. de Imp. Pomp. 21; id. Fam. 3, 11, 4; Caes. B. G. 7, 62, 2; id. B. C. 1, 7, 6; Vell. 2, 78; 115; Tac. Agr. 5; Suet. Vesp. 4 al.;

    freq. connected with auspicium,

    Plaut. Am. 1, 1, 41; Liv. 5, 46; 8, 31; 28, 38; Inscr. Orell. 563 al.;

    sometimes also opp. to auspicium, as the supreme command,

    Tac. A. 2, 41; Curt. 6, 3; Suet. Aug. 21 Ruhnk.—
    II.
    Trop., of discourse.
    A.
    Connection, structure of a play, Quint. 4, 2, 53.—
    B.
    A period, Quint. 9, 4, 30 Spald.

    Lewis & Short latin dictionary > ductus

  • 17 acumen

    acūmen, inis n. [ acuo ]
    1) острый конец ( stili C); остриё ( ferri O); кончик (digiti O; nasi Lcr); наконечник копья ( lignum sine acumine O)
    2) жало (scorpii C; перен. acumina dolorum Eccl)
    3) вершина ( coni Lcr); верхушка, пик ( montis O)
    5) тонкость (sententiae, ingenii C); остроумие
    ubi est a. tuum? C — куда девалось твоё остроумие?, т. е. как можешь ты говорить нечто подобное?
    6) острота, хитрость, уловка (argutiae et a. C)

    Латинско-русский словарь > acumen

  • 18 commoror

    com-moror, ātus sum, ari depon.
    1) пробыть, остаться, задержаться, промедлить (apud aliquem, Romae C; paucos dies Sl)
    ad occasionem majoris spei c. Su — задержаться (прервать путешествие) в ожидании более решающих обстоятельств
    3) реже задерживать, замедлять
    4) пребывать, жить, находиться (desertum, ubi nullus mortuum commoratur Vlg)

    Латинско-русский словарь > commoror

  • 19 controversus

    contrō-versus, a, um
    1) направленный против, обращённый в противоположную сторону ( pertīca Cato); противолежащий ( spatium Amm)
    2) обратный, встречный (spiritus Amm, Sol)
    3) неприязненный, враждебный ( partes Amm)
    4) спорный (dubius controversusque Q; auspicium L)
    5) склонный к спорам, сварливый, склочный ( natura C — v. l.)

    Латинско-русский словарь > controversus

  • 20 detestor

    dē-testor, ātus sum, ārī depon.
    1) торжественно отрекаться, отказываться (d. sacra AG)
    2) отклонять, удалять, отгонять (querimoniam a se, memoriam rei alicujus C); отвращать ( avertere et detestari omen C)
    3) призывать проклятие (на чью-л. голову) ( pericula L и deorum iram in caput alicujus PJ); проклинать (aliquem Cs; bellorum detestanda memoria VM)
    4) гнушаться, ненавидеть (causam et auctorem cladis T; aliquem tamquam auspicium malum C)

    Латинско-русский словарь > detestor

См. также в других словарях:

  • Auspicium — (lat., Vogelschau, röm. Ant.), s.u. Augurium. Daher Auspicien, die Aussichten auf den Erfolg einer Sache, mögen sie gute od. schlimme sein; Auspiciös, vorbedeutend …   Pierer's Universal-Lexikon

  • auspicium — index auspices Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Auspicium — Auspizien (lateinisch auspicia, Singular auspicium „Vogelschau“) bezeichnet den Brauch römischer Kultbeamter, der Auguren, aus verschiedenen Vorzeichen den göttlichen Willen zu deuten. Inhaltsverzeichnis 1 Deutung göttlicher Zeichen 2… …   Deutsch Wikipedia

  • auspicium melioris aevi — foreign term Etymology: Latin an omen of a better age motto of the Order of St. Michael and St. George …   New Collegiate Dictionary

  • ACUMINIBUS Auspicium (ex) — ex ACUMINIBUS Auspicium indigitatum Arnobio adv. Gentes l. 2. Cum paratis bella, signum monstratis ex arce Martium discrimen obeuntes spem praesumitis, et Ex Acuminibus auspicatis: totum militare fuit. Cicer. de Divinat. l. 2. Bellicam rem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Raffles Institution — Infobox Singapore School name = Raffles Institution 莱佛士书院 (Láifóshì Shūyuàn) Institusi Raffles ராப்பிள்ஸ் கல்வி நிலையம motto = Auspicium Melioris Ævi established = June 5, 1823 type = Independent session = Single Session principal = Bob Koh Chin… …   Wikipedia

  • auspices — [ ɔspis ] n. m. pl. • euspices XIV e; lat. auspicium, de avis « oiseau » et spicere « examiner » 1 ♦ Dans l Antiquité romaine, Observation des oiseaux, présage tiré du vol, des mouvements, de l appétit, du chant des oiseaux, etc. ⇒ 2. augure,… …   Encyclopédie Universelle

  • Raffles Junior College — Infobox Singapore School name = Raffles Junior College 莱佛士初级学院 (Láifóshì chūjí xuéyuàn) Maktab Rendah Raffles ராப்பிள்ஸ் தொடக்க கல்லூரி motto = Auspicium Melioris Ævi established = 1982 type = Independent session = Full day principal = Lim Lai… …   Wikipedia

  • Ауспиции — (лат. auspicia, от avis  «птица» и speculare  «наблюдать»)  в узком смысле  гадание авгуров по поведению птиц, откуда и происходит этимология, в широком  гадания авгуров вообще. В этом смысле использовался также… …   Википедия

  • auspiciu — AUSPÍCIU, auspicii, s.n. 1. (În antichitatea romană) Prevestire făcută de auguri (1); augur (2). ♢ expr. Sub cele mai bune auspicii = în împrejurări extrem de favorabile. 2. (În expr.) Sub auspiciile cuiva = sub patronajul, sub protecţia cuiva.… …   Dicționar Român

  • Augur — Not to be confused with auger or agar. For other uses, see Augur (disambiguation). Augury redirects here. For the band, see Augury (band). An augur holding a lituus, the curved wand often used as a symbol of augury on Roman coins The augur… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»