-
1 aufrührerisch
aufrührerisch, seditiosus (im Aufruhr begriffen). – rerum evertendarum od. rerum novarum cupidus. rerum mutationis cupidus (zum Umsturz der bestehenden Verfassung, zum Aufruhr geneigt). – rebellans (sich gegen den Sieger erhebend, von einem zur Ruhe gebrachten Volke). – au. Reden halten. seditiosa per coetus disserere. – Adv.seditiose. – das Volk au. machen, seditionibus agitare plebem.
-
2 Aufstand, aufständig
Aufstand, aufständig, s. Aufruhr, aufrührerisch.
-
3 aufwieglerisch
aufwieglerisch, s. aufrührerisch.
-
4 Demagog
Demagog, der, a) als Volkslenker durch feine Reden: contionator (Cic. Cat. 4, 9). – b) als Volksfreund, s. Demokrat. – c) als Volksschmeichler: assentator populi. – d) als Revolutionär: homo evertendarum rerum cupidus. homo rerum novarum (od. commutandarum) cupidus. homo rerum mutationis cupidus. princeps novandarum rerum. rerum novarum molitor (Neuerer). – turbator plebis od. vulgi. seditiosus civis et turbulentus (Volksaufwiegler). – e) als Feind der Fürsten und der Obrigkeit: contemptor magistratuum ac regum eorumve, per quos publica administrantur. – Demagogenkünste, artes populares. – Demagogie, ratio [577] popularis (demokratische Richtung). – concitatio popularis (Volksaufregung). – Ist es = die Demagogen, durch den Plur. der Ausdrr. unter »Demagog«. – demagogisch, popularis (volksfreundlich). – seditiosus (aufrührerisch). – d. Gesinnung, ingenium avidum in novas res: d. Umtriebe, s. Umtrieb.
-
5 Empörer
Empörer, s. Aufrührer. – empörerisch, s. aufrührerisch.
-
6 meuterisch
meuterisch, s. aufrührerisch.
-
7 rebellisch
rebellisch, s. aufrührerisch.
-
8 revolutionär
revolutionär, rerum evertendarum cupidus. rerum mutationis cupidus. rerum commutandarum cupidus. rerum novarum cupidus. ad res novas pronus. rerum novarum molitor oder von einer Frau molitrix (zum Umsturz der bestehenden Verfassung geneigt, von Pers.). – seditiosus (aufrührerisch, auch von Dingen, z.B. voces, colloquia). – r. Umtriebe, nova consilia(n. pl.): r. Reden in den Klubs halten, seditiosa per coetus disserere.
-
9 tumultuarisch
tumultuarisch, s. aufrührerisch.
-
10 unruhig
unruhig, inquietus (ohne Ruhe, z.B. nox; und ruhelos, z.B. homo, ingenium [Kopf]). – quietis impatiens (sich nicht ruhig verhalten könnend, z.B. mens). – anxius (ängstlich, bänglich im Gemüt). – sollicitus (aufgeregt im Gemüt, bekümmert). – turbidus (unruhig, trübe, z.B. aqua, tempestas; dah. = voll Unruhe, Verwirrung, z.B. motus: u. res [Staat]: u. tempus: u. cogitationes). – turbulentus (voller Unruhe, stürmisch, z.B. aqua, tempestas; dah. = wo es unruhig hergeht, z.B. annus; dann v. Pers. = überall und beständig Unruhen erregend). – seditiosus (aufrührerisch, z.B. vita); verb. seditiosus ac turbulentus (z.B. civis). – rerum novarum cupidus. in novas res avidus (neuerungssüchtig, w. vgl.); verb. inquietus avidusque in novas res (z.B. Kopf, ingenium). – tumultuosus (voll Lärm u. Unruhe, somnus per somnia tumultuosus: u. contio tum.: u. vita tum.; dann von Pers. = lärmend und tobend); verb. seditiosus et tumultuosus (z.B. vita). – eine schlaflose uno unr. Nacht haben, noctem cum magno animi motuperpetuis vigiliis agere: unr. Nächte haben, insomniis fatigari (an Schlaflosigkeit leiden).
-
11 wühlerisch
wühlerisch, ad animos multitudinis inflammandos accommodatus (zur Entflammung der großen Menge geeignet). – seditiosus (aufrührerisch).
См. также в других словарях:
aufrührerisch — ↑faktiös, ↑rebellisch, ↑tumultuarisch … Das große Fremdwörterbuch
aufrührerisch — aufsässig, aufständisch, empörerisch, rebellisch, widersetzlich; (schweiz.): auflüpfisch; (bildungsspr.): subversiv; (oft abwertend): umstürzlerisch; (landsch.): aufmüpfig. * * * aufrührerisch:empörerisch·aufständisch·rebellisch·aufsässig;auch⇨het… … Das Wörterbuch der Synonyme
aufrührerisch — Aufruhr »Empörung, Tumult, Erhebung«: Die seit dem 15. Jh. bezeugte Zusammensetzung enthält als Grundwort das unter ↑ Ruhr behandelte Substantiv in dessen älterer Bed. »heftige Bewegung«. Abl.: Aufrührer (15. Jh.); aufrührerisch (18. Jh., für… … Das Herkunftswörterbuch
aufrührerisch — widersetzlich; aufständisch; rebellisch; sperrig; eigensinnig; tumultuarisch; meuterisch * * * auf|rüh|re|risch [ au̮fry:rərɪʃ] <Adj.>: a) zum Aufruhr antreibend: aufrührerische Ideen. Syn.: ↑ … Universal-Lexikon
aufrührerisch — auf|rüh|re|risch … Die deutsche Rechtschreibung
subversiv — aufrührerisch, aufsässig, aufständisch, aufwieglerisch, rebellisch, revolutionär, widersetzlich, zersetzend; (schweiz.): auflüpfisch; (geh.): aufbegehrend; (bildungsspr.): rebellierend, revoltierend; (oft abwertend): umstürzlerisch; (landsch.):… … Das Wörterbuch der Synonyme
aufständisch — widersetzlich; aufrührerisch; rebellisch; sperrig; eigensinnig; tumultuarisch; meuterisch * * * auf|stän|disch [ au̮fʃtɛndɪʃ] <Adj.>: an einem Aufstand beteiligt, im Aufstand befindlich: die aufständischen Bauern. Syn.: ↑ … Universal-Lexikon
rebellisch — widersetzlich; aufständisch; aufrührerisch; sperrig; eigensinnig; tumultuarisch; meuterisch; abtrünnig * * * re|bel|lisch [re bɛlɪʃ] <Adj.>: a) rebellierend: die rebellischen Truppen besetzten die Hauptstadt … Universal-Lexikon
rebellisch — a) aufrührerisch, aufständisch, aufwieglerisch, empörerisch, meuternd, revolutionär; (schweiz.): auflüpfisch; (bildungsspr.): rebellierend, revoltierend, subversiv, umstürzlerisch; (veraltet): meuterisch, seditiös. b) sich auflehnend,… … Das Wörterbuch der Synonyme
aufsässig — a) bockig, störrisch, trotzig, trotzköpfig, verbockt, widerborstig, widersetzlich, widerspenstig; (bildungsspr.): renitent; (ugs.): bockbeinig, dickköpfig, kratzbürstig; (oft scherzh. od. iron.): unbotmäßig; (landsch.): aufmüpfig; (südd., österr … Das Wörterbuch der Synonyme
aufständisch — sich auflehnend, aufrührerisch, empörerisch, meuternd, rebellisch, revolutionär; (geh.): aufbegehrend; (bildungsspr.): rebellierend, revoltierend; (veraltet): meuterisch, seditiös. * * * aufständisch:⇨aufrührerisch… … Das Wörterbuch der Synonyme