Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

at-tractus

  • 1 tractus

        tractus ūs, m    [TRAG-], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing: tractu Ferre rotam, V.: longo Vellera mollibat tractu, O.: Syrtes ab tractu nominatae (i. e. from Gr. su/rw), S.: Squameus in spiram tractu se conligit anguis, V.— A train, track, course: Flammarum, V.: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), O.: (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur, Cu.: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, N.— A stretch, extent: castrorum, L.: cuius (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc.— A territory, district, region, tract of land: oppidi, Cs.: Conruptus caeli, V.: Venafranus: Tractus uter plures lepores, uter educet apros, H.—Fig., course, progress, movement: tractus orationis lenis.— A drawing out, lengthening, drawling: verborum.
    * * *
    dragging or pulling along; drawing out; extent; tract, region; lengthening

    Latin-English dictionary > tractus

  • 2 tractus

    tractus tractus, us m тяга, протягивание

    Латинско-русский словарь > tractus

  • 3 tractus

    tractus tractus, us m протягивание

    Латинско-русский словарь > tractus

  • 4 tractus

    tractus tractus, us m течение, движение

    Латинско-русский словарь > tractus

  • 5 tractus

        tractus adj.    [P. of traho].—Of style, continuous, flowing, fluent: genus orationis.
    * * *
    dragging or pulling along; drawing out; extent; tract, region; lengthening

    Latin-English dictionary > tractus

  • 6 tractus

    [st1]1 [-] tractus, a, um: part. passé de traho. [st1]2 [-] tractŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de tirer, action de traîner, tirage, traction. - [abcl]b - action de se traîner, d'avancer, allure, marche, course. - [abcl]c - suite non interrompue, prolongement, étendue (en ligne droite), traînée, tracé. - [abcl]d - quartier, coin de terre, contrée, endroit, pays. - [abcl]e - suite ou laps de temps. - [abcl]f - marche suivie, enchaînement du style. - [abcl]g - Quint. dérivation (des mots). - [abcl]h - action de humer, d'aspirer. - [abcl]i - action d'allonger, d'étirer la laine. - [abcl]j - action de traîner en longueur, de prolonger, longueur, lenteur.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] tractus, a, um: part. passé de traho. [st1]2 [-] tractŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de tirer, action de traîner, tirage, traction. - [abcl]b - action de se traîner, d'avancer, allure, marche, course. - [abcl]c - suite non interrompue, prolongement, étendue (en ligne droite), traînée, tracé. - [abcl]d - quartier, coin de terre, contrée, endroit, pays. - [abcl]e - suite ou laps de temps. - [abcl]f - marche suivie, enchaînement du style. - [abcl]g - Quint. dérivation (des mots). - [abcl]h - action de humer, d'aspirer. - [abcl]i - action d'allonger, d'étirer la laine. - [abcl]j - action de traîner en longueur, de prolonger, longueur, lenteur.[/b]
    * * *
        Tractus, Participium. Cic. Tiré, Traict.
    \
        Tractam et fusam orationem, opponit Cicero Contortae et acri. Tractive et coulante.
    \
        Tractus, huius tractus. Plin. Tirement.
    \
        Placido tractu reptauit draco. Claud. Trainement.
    \
        Longo tractu fertur per aera. Ouid. Long traict ou Longue traicte.
    \
        Flammarum tractus. Lucret. Un long traict de flambe.
    \
        Raucus tractus. Valer. Flac. Trainement faict avec grand bruit.
    \
        Tractus. Cic. Contree, Pays, Region.
    \
        Corruptus caeli tractus. Virgil. La region de l'air infecte et corrompue, L'air pestilent et corrompu.
    \
        Alti tractus nubium. Horat. Le pays des nues, L'air.

    Dictionarium latinogallicum > tractus

  • 7 tractus

    1. tractus, a, um, PAdi. (v. traho), I) hergezogen, hergenommen, herkommend, herstammend, entsprungen, venae a corde tractae, Cic.: sermo ab isto initio tractus, Cic. – II) in einem fortgehend, fließend, nicht holperig, sermonis genus, Cic.: oratio tracta et fluens, Cic.
    ————————
    2. tractus, ūs, m. (traho), das Ziehen, I) eig. u. übtr.: 1) das Ziehen (wenn ein Gegenstand im Raume sich fortbewegt), der Zug, a) eig.: tractu gementem ferre rotam, Verg.: modicus tractus (v. Netze), Plin.: in spiram tractu se colligit anguis, Verg.: longoque per aëra tractu fertur, Ov.: corporis, Bewegung, Quint.: flammarum, Lucr. u. Verg.: Nili, Lucan.: venti, Val. Flacc.: aequalis (siderum) tractus, Manil.: 1, 532: v. der Schrift, si qua incerto fallet te littera tractu, Prop. 4, 3, 5. – b) übtr.: α) der Zug, den ein Gegenstand nimmt, die Ausdehnung, die Lage, qui tractus castrorum esset, Liv.: is est tractus ductusque muri, Cic.: cum mediae iaceant immensis tractibus Alpes, Lucan.: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, durch die Ausdehnung der (einzeln stehenden) Bäume, durch die lange Reihe der Bäume, Nep. Milt. 5, 3. – β) meton., v. Örtl., der Strich, Erd-, Landstrich, die Gegend, tractus Laurens, Liv.: Ponticus, Vopisc.: Belgicae et Armorici, Eutr.: totus, Cic.: in tractu pisce viventium, in der Gegend (im Lande) usw., Plin.: hoc tractu oppidi erat regia, Caes. – corruptus caeli tractus, verpestete Luft des Landstriches, Verg. Aen. 3, 138. – 2) das Ziehen, Einziehen, aquae, Trinken, Lucan. 4, 368. – 3) das Fortschleppen, Syrtes ab tractu nominatae, vom griech. σύρειν = fortschleppen, fortschwemmen, Sall. Iug. 78,
    ————
    3. – II) bildl.: 1) der Zug, die Bewegung, a) von der Darstellung: α) die ruhige Bewegung, die ruhige Haltung, der gehaltene Stil, tractus orationis lenis et aequabilis, Cic.: cetera quae continuo magis orationis tractu decurrunt, Quint.: haec (oratio) vel maxime vi, amaritudine, instantiā, haec (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet, Plin. ep. – β) die Wendung des Ausdruckes, pares elocutionum tractus, Quint. 4, 2, 118. – b) von der Zeit, der Lauf, Verlauf, eodem tractu temporis, zu derselben Zeit, Vell.: hoc tractu temporum, Vell.: aetatis, i.e. senectus, Val. Max.: perpetuo aevi tractu, beständig, Lucr.: tractum habere, einen Zeitraum haben, ICt. – 2) insbes., die Dehnung, a) die Dehnung, langsame Bewegung der Worte, quanta haesitatio tractusque verborum! Cic. de or. 2, 202. – b) v. der Zeit, die Zögerung, Langsamkeit, belli, Tac. ann. 15, 10: tractu et lentitudine mortis, ibid. 15, 64. – c) in der Gramm., die derivative Verlängerung (wenn zB. aus beatitas beatitudo wird), Quint. 8, 3, 32.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tractus

  • 8 tractus

    1.
    tractus, a, um, Part. and P. a. of traho.
    2.
    tractus, ūs, m. [traho], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing.
    I.
    Lit. (mostly poet.):

    tractu gementem Ferre rotam,

    Verg. G. 3, 183:

    tractu taurea terga domant,

    Val. Fl. 6, 359:

    modicus tractus (al. tractatus),

    Plin. 9, 46, 70, § 153:

    aut si qua incerto fallet te littera tractu,

    stroke, Prop. 4 (5), 3, 5:

    continuus subitarum tractus aquarum,

    i. e. a drinking, Luc. 4, 368; cf.:

    aëra pestiferum tractu,

    i.e. a drawing in, inhalation, id. 7, 412:

    repetitaque longo Vellera mollibat nebulis aequantia tractu,

    Ov. M. 6, 21: harenam fluctus trahunt... Syrtes ab tractu nominatae, i. e. from Gr. surô, = traho;

    because of this drawing,

    Sall. J. 78, 3:

    (risus) interdum quodam etiam corporis tractu lacessitur,

    i. e. movement, Quint. 6, 3, 7.—Of a serpent, a drawing itself along, a creeping, crawling:

    squameus in spiram tractu se colligit anguis,

    Verg. G. 2, 154; Ov. M. 15, 725; Claud. B. Get. 22; id. II. Cons. Stil. 172.—
    2.
    Concr., a train, track, course:

    nonne vides longos flammarum ducere tractus,

    long trains, Lucr. 2, 207: flammarum, Verg. G. 1, 367; Luc. 2, 270: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), Ov. M. 2, 320:

    longo per multa volumina tractu Aestuat unda minax,

    Luc. 5, 565; so of the course of the moon, Cic. Div. 2, 46, 97;

    of the Nile,

    Luc. 10, 257:

    (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur,

    Curt. 3, 4, 8:

    aquarum,

    id. 5, 3, 2:

    ut arborum tractu equitatus hostium impediretur,

    Nep. Milt. 5, 3;

    of the wind,

    Val. Fl. 1, 614; cf. Manil. 1, 532; 3, 366. —
    B.
    Transf., a space drawn out, i. e. a stretch, extent, tract of a thing (class.):

    castrorum,

    Liv. 3, 28, 1:

    cujus (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc.,

    Cic. Rep. 2, 6, 11 Moser N. cr.:

    cum mediae jaceant immensis tractibus Alpes,

    Luc. 2, 630; and Claud. Rapt. Pros. 3, 9. —
    2.
    Concr., of places, a territory, district, region, tract of land (class.;

    syn.: regio, plaga): oppidi,

    Caes. B. C. 3, 112:

    corruptus caeli tractus,

    Verg. A. 3, 138 Serv.:

    tractus ille celeberrimus Venafranus,

    Cic. Planc. 9, 22:

    tractus uter plures lepores, uter educet apros,

    Hor. Ep. 1, 15, 22:

    tractu surgens oleaster eodem,

    Verg. G. 2, 182:

    genera (vitium) separari ac singulis conseri tractibus, utilissimum,

    Plin. 17, 22, 35, § 187; Flor. 1, 15, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., course, progress, movement:

    tractus orationis lenis et aequabilis,

    course, movement, current, Cic. de Or. 2, 13, 54; cf.:

    in omni corpore, totoque, ut ita dixerim, tractu (orationis),

    Quint. 9, 4, 61:

    cetera continuo magis orationis tractu decurrunt,

    id. 5, 8, 2.—
    2.
    Of time, space, lapse, period:

    quod neque clara suo percurrere fulmina cursu Perpetuo possint aevi labentia tractu,

    Lucr. 1, 1004; 5, 1216:

    eodem tractu temporum nituerunt oratores, etc.,

    Vell. 2, 9, 1:

    aetatis,

    Val. Max. 8, 13, ext. 2:

    hoc legatum Cum voluerit, tractum habet, quamdiu vivat is, a quo, etc.,

    duration, period, Dig. 32, 1, 11. —
    B.
    In partic., a drawing out, protracting, lengthening, protraction, extension, length:

    quanta haesitatio tractusque verborum!

    drawling, Cic. de Or. 2, 50, 202:

    pares elocutionum,

    Quint. 4, 2, 118:

    illa (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet,

    extent, copiousness, Plin. Ep. 5, 8, 10.—
    2.
    Of time:

    durante tractu et lentitudine mortis,

    Tac. A. 15, 64:

    belli,

    id. ib. 15, 10.—
    3.
    In gram.:

    in tractu et declinatione talia sunt, qualia apud Ciceronem beatitas et beatitudo,

    a lengthening in derivation, Quint. 8, 3, 32 Spald.

    Lewis & Short latin dictionary > tractus

  • 9 tractus [2]

    2. tractus, ūs, m. (traho), das Ziehen, I) eig. u. übtr.: 1) das Ziehen (wenn ein Gegenstand im Raume sich fortbewegt), der Zug, a) eig.: tractu gementem ferre rotam, Verg.: modicus tractus (v. Netze), Plin.: in spiram tractu se colligit anguis, Verg.: longoque per aëra tractu fertur, Ov.: corporis, Bewegung, Quint.: flammarum, Lucr. u. Verg.: Nili, Lucan.: venti, Val. Flacc.: aequalis (siderum) tractus, Manil.: 1, 532: v. der Schrift, si qua incerto fallet te littera tractu, Prop. 4, 3, 5. – b) übtr.: α) der Zug, den ein Gegenstand nimmt, die Ausdehnung, die Lage, qui tractus castrorum esset, Liv.: is est tractus ductusque muri, Cic.: cum mediae iaceant immensis tractibus Alpes, Lucan.: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, durch die Ausdehnung der (einzeln stehenden) Bäume, durch die lange Reihe der Bäume, Nep. Milt. 5, 3. – β) meton., v. Örtl., der Strich, Erd-, Landstrich, die Gegend, tractus Laurens, Liv.: Ponticus, Vopisc.: Belgicae et Armorici, Eutr.: totus, Cic.: in tractu pisce viventium, in der Gegend (im Lande) usw., Plin.: hoc tractu oppidi erat regia, Caes. – corruptus caeli tractus, verpestete Luft des Landstriches, Verg. Aen. 3, 138. – 2) das Ziehen, Einziehen, aquae, Trinken, Lucan. 4, 368. – 3) das Fortschleppen, Syrtes ab tractu nominatae, vom griech. σύρειν = fortschleppen, fortschwemmen, Sall. Iug. 78, 3. – II) bildl.: 1) der Zug, die Bewegung, a) von der Darstellung: α) die ruhige Bewegung, die ruhige Haltung, der gehaltene Stil, tractus orationis lenis et aequabilis, Cic.: cetera quae continuo magis orationis tractu decurrunt, Quint.: haec (oratio) vel maxime vi, amaritudine, instantiā, haec (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet, Plin. ep. – β) die Wendung des Ausdruckes, pares elocutionum tractus, Quint. 4, 2, 118. – b) von der Zeit, der Lauf, Verlauf, eodem tractu temporis, zu derselben Zeit, Vell.: hoc tractu temporum, Vell.: aetatis, i.e. senectus, Val. Max.: perpetuo aevi tractu, beständig, Lucr.: tractum habere, einen Zeitraum haben, ICt. – 2) insbes., die Dehnung, a) die Dehnung, langsame Bewegung der Worte, quanta haesitatio tractusque verborum! Cic. de or. 2, 202. – b) v. der Zeit, die Zögerung, Langsamkeit, belli, Tac. ann. 15, 10: tractu et lentitudine mortis, ibid. 15, 64. – c) in der Gramm., die derivative Verlängerung (wenn zB. aus beatitas beatitudo wird), Quint. 8, 3, 32.

    lateinisch-deutsches > tractus [2]

  • 10 tractus

    I 1. a, um
    part. pf. к traho
    2. adj.
    1) (про)исходящий, возникший ( ab isto initio C)
    2) непрерывный, плавный, безостановочный ( genus orationis C)
    II tractus, ūs m. [ traho ]
    1) тяга, протягивание, волочение, таскание
    rota tractu gemens V — колесо, визжащее при таскании, т. е. визг проезжающего колеса
    harēnam et saxa ingentia fluctūs trahunt...; Syrtes ab tractu nominatae Sl — волны натаскивают песок и огромные скалы...; Сирты (и) названы (так) от слова «таскать»
    2) растягивание ( tractu taurea terga domare VF); вытягивание (пряжи), прядение ( vellĕra tractu mollire O)
    in spiram tractu se collĭgit anguis V — потянувшись, змея свивается в клубок
    3) втягивание (в себя), вбирание, проглатывание (continuus t. aquarum Lcn)
    4)
    а) течение, протекание ( tractus maris V)
    б) движение ( corporis Q); ход, поток, плавность (verborum C; orationis C, Q)
    5) росчерк (пера), черта
    6) полоса, след ( flammarum Lcr); вереница, ряд ( arborum Nep)
    7) протяжение, расположение ( oppĭdi Cs)
    8) местность, край, область
    t. caeli V — воздух, атмосфера
    9) медлительность, затяжной характер (belli T; mortis T)

    Латинско-русский словарь > tractus

  • 11 tractus [1]

    1. tractus, a, um, PAdi. (v. traho), I) hergezogen, hergenommen, herkommend, herstammend, entsprungen, venae a corde tractae, Cic.: sermo ab isto initio tractus, Cic. – II) in einem fortgehend, fließend, nicht holperig, sermonis genus, Cic.: oratio tracta et fluens, Cic.

    lateinisch-deutsches > tractus [1]

  • 12 tractus

    1) (temporis) течение, продолжение (1. 11 § 6 D. 32. 1. 24 D. 38, 1. 1. 29 D. 50, 17. 1. 5 § 1 D. 28, 8. 1. 43 § 6 cod.). 2) пространство, страна (1. 23 C. 12, 51).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tractus

  • 13 tractus

    I.
    a dragging, drawing, pulling / territory, tract.
    II.
    course, progress, movement / space, time, lapse / extension, length.

    Latin-English dictionary of medieval > tractus

  • 14 tractus respiratorius

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > tractus respiratorius

  • 15 tractus

    ,us m
    тракт, путь, протяжение

    Latin-Russian dictionary > tractus

  • 16 Bugivus tractus

    s m sg 2
    Bugey (F)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > Bugivus tractus

  • 17 Aremoricus

    Aremoricus (Armoricus), a, um (aus dem keltischen are, d.i. an, u. mor. d.i. Meer), am Meere liegend, -wohnend, civitates Aremor., die Küstenländer, d.i. einige Nordprovinzen Galliens, die Bretagne nebst einem Teile der Normandie, Caes. b. G. 5, 53, 6: dass. Arem. orae, Rutil. Namat. 1, 213: u. Arem. tractus, Sidon. carm. 7, 370: u. subst., Aremorica, ae, f., Plin. 4, 105: u. Aremoricum, ī, n., Eutr. 9, 21 H. Sidon. carm. 7, 549. – gens Aremorica, Auson. prof. (XVI) 11, 28. p. 64 Schenkl.: Arem. gentes, Oros. 6, 11: u. subst., Aremoricus, ī, m., kollektiv = Aremorici, Sidon. carm. 7, 252: Armoricus = Armoricus tractus, Ven. Fort. carm. 3, 8, 3. – Arem. pontus, das Meer von Bretagne, Auson. ep. 9, 35 p. 167 Schenkl.: Arm. cohors, Notit. dign. vol. 2. p. 106 ed. Boecking. – Dav. Armoricānus, a, um, armorikanisch, der Armoriker, tractus, Notit. dign. vol. 2. p. 106 B. – / Die Schreibung Arem. hält Glück Keltische Eigennamen S. 31 f. für die etymol. richtigere u. ursprüngliche.

    lateinisch-deutsches > Aremoricus

  • 18 Aremoricus

    Aremoricus (Armoricus), a, um (aus dem keltischen are, d.i. an, u. mor. d.i. Meer), am Meere liegend, - wohnend, civitates Aremor., die Küstenländer, d.i. einige Nordprovinzen Galliens, die Bretagne nebst einem Teile der Normandie, Caes. b. G. 5, 53, 6: dass. Arem. orae, Rutil. Namat. 1, 213: u. Arem. tractus, Sidon. carm. 7, 370: u. subst., Aremorica, ae, f., Plin. 4, 105: u. Aremoricum, ī, n., Eutr. 9, 21 H. Sidon. carm. 7, 549. – gens Aremorica, Auson. prof. (XVI) 11, 28. p. 64 Schenkl.: Arem. gentes, Oros. 6, 11: u. subst., Aremoricus, ī, m., kollektiv = Aremorici, Sidon. carm. 7, 252: Armoricus = Armoricus tractus, Ven. Fort. carm. 3, 8, 3. – Arem. pontus, das Meer von Bretagne, Auson. ep. 9, 35 p. 167 Schenkl.: Arm. cohors, Notit. dign. vol. 2. p. 106 ed. Boecking. – Dav. Armoricānus, a, um, armorikanisch, der Armoriker, tractus, Notit. dign. vol. 2. p. 106 B. – Die Schreibung Arem. hält Glück Keltische Eigennamen S. 31 f. für die etymol. richtigere u. ursprüngliche.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Aremoricus

  • 19 trahō

        trahō trāxī ( inf perf. trāxe for trāxisse, V.), tractus, ere    [TRAG-], to draw, drag, haul, train along, draw off, pull forth, drag away: cum a custodibus in fugā trinis catenis vinctus traheretur, Cs.: trahantur pedibus omnes rei (sc. ad supplicium): Hector circum sua Pergama tractus, O.: nullum vacuum tractum esse remum, pulled: limum harenamque fluctūs trahunt, S.: Hectoris umbra circum sua Pergama, to trail, O.—Of followers or attendants, to lead, draw, take along, be followed by: exercitum, L.: Sacra manu victosque deos, V.: uxor, quam comitem trahebat, Cu.— To draw out, pull out, extract, withdraw: haerentia viscere tela, O.: e corpore ferrum, O.: Te quoque, Luna, traho, drag down, O.— To draw together, bring together, contract, wrinkle: voltum, rugasque coëgit, O.— To draw, draw up, draw in, take in, quaff, inhale: Pocula fauce, quaff, H.: ex puteis iugibus aquam trahi (videmus): Odorem naribus, Ph.: exiguā in spe animam, L.: spiritum, Cu.: penitus suspiria, to heave sighs, O.: imo a pectore vocem, V.— To take on, assume, acquire, get: Iris Mille trahens varios adverso sole colores, V.: sannam cutis durata trahebat, O.: lapidis figuram, O.— To drag away violently, carry off, plunder: rapere omnes, trahere, S.: de nobis trahere spolia: praedam ex agris, L.— To make away with, dissipate, squander: pecuniam, S.— To draw out, spin, manufacture: lanam, Iu.: vellera digitis, O.: Laconicas purpuras, H.—Fig., to draw, draw along, lead on, force, attract, allure, influence: trahimur omnes studio laudis: trahit sua quemque voluptas, V.: me in aliam partem, to gain over: ad Poenos rem, L.: si alii alio trahunt res, i. e. if they divide into factions, L.: per principes factionibus et studiis trahuntur, Ta.: longius nos ab incepto, divert, S.— To drag, lead, bring: plures secum in eandem calamitatem: ad defectionem Lucanos, L.: traherent cum sera crepuscula noctem, O.— To draw to, appropriate, refer, ascribe, set down to: hi numero avium regnum trahebant, i. e. laid claim to, L.: omnia non bene consulta in virtutem trahebantur, S.: Iovis equis aequiperatum dictatorem in religionem trahebant, i. e. regarded as impious presumption, L.: spinas Traxit in exemplum, took, O.: apud civīs partem doloris publica trahebat clades, appropriated, L.— To drag, distract: meum animum divorse, T.: in aliam partem mente trahi, Cs.— To weigh, ponder, consider: belli atque pacis rationes, S.: consilium, i. e. form a plan, S.— To get, obtain, derive, acquire, experience: maiorem ex peste rei p. molestiam: nomen ab illis, O.: multum ex moribus (Sarmatarum) traxisse, adopted, Ta.—In time, to protract, drag out, linger through, extend, prolong, lengthen, delay, retard: vitam in tenebris, V.: si trahitur bellum: de industriā rem in serum, L.: iurgiis tempus, S.: Marius anxius trahere cum animo suo, omitteretne inceptum, i. e. deliberated, S.
    * * *
    trahere, traxi, tractus V
    draw, drag, haul; derive, get

    Latin-English dictionary > trahō

  • 20 abruptum

    abruptum, i, n. [st2]1 [-] escarpement, précipice. [st2]2 [-] gouffre, abîme.    - abrupta viarum, Luc. 10, 317: précipices.    - in abruptum ferri (trahi): être entraîné dans un gouffre. --- Virg. En. 12, 687 ; Sen. Nat. 6, 1, 8 ; Tac. H. 1, 48.    - sorbet in abruptum fluctus, Virg.: le flot engloutit dans l'abîme.    - tractus in abruptum, Tac.: entraîné à sa perte.    - per abrupta, Tac. Agr. 42: par les voies périlleuses, par les coups hardis.
    * * *
    abruptum, i, n. [st2]1 [-] escarpement, précipice. [st2]2 [-] gouffre, abîme.    - abrupta viarum, Luc. 10, 317: précipices.    - in abruptum ferri (trahi): être entraîné dans un gouffre. --- Virg. En. 12, 687 ; Sen. Nat. 6, 1, 8 ; Tac. H. 1, 48.    - sorbet in abruptum fluctus, Virg.: le flot engloutit dans l'abîme.    - tractus in abruptum, Tac.: entraîné à sa perte.    - per abrupta, Tac. Agr. 42: par les voies périlleuses, par les coups hardis.
    * * *
        Ire in abruptum. Stat. Aller contre bas.

    Dictionarium latinogallicum > abruptum

См. также в других словарях:

  • tractus — [ traktys ] n. m. • 1867; mot lat. « traînée » ♦ Anat. Faisceaux de fibres (nerveuses, musculaires, conjonctives). ♢ Ensemble d organes qui constitue un appareil. Le tractus urogénital. ● tractus nom masculin (latin tractus, action de tirer)… …   Encyclopédie Universelle

  • Tractus (Anatomie) — Un tractus est un terme anatomique définissant un ensemble d organes qui constituent un appareil. On parle par exemple de tractus digestif ou tractus gastro intestinal, de tractus génital, de tractus optique. Ce document provient de « Tractus… …   Wikipédia en Français

  • tractus — TRÁCTUS s.n. (anat.) Ansamblu de fibre sau de organe care urmează unul după celălalt, alcătuind un sistem – Din fr., lat. tractus. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  tractús (anat.) s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar …   Dicționar Român

  • Tractus — ist der älteste psalmodische Sologesang der Messe und Teil der nach dem Kirchenjahr wechselnden Stücke, des Proprium Missae. Er kommt lediglich während der Fastenzeit, in der Karwoche und in Messfeiern für Verstorbene vor, wo er an die Stelle des …   Deutsch Wikipedia

  • TRACTUS — in Ord. Romano, Si fuerit tempus, ut dicatur Alleluia, bene: sin autem, Tractus: species est in Communione illa Ecclesiastici cantus, cui nomen, quia trahendo, i. e. tractim canitur. Honor. Augustodun. l. 1. c. 96. an, quia sancti suspirantes ab… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Tractus — (lat.), 1) der Zug, die Ausdehnung in die Länge; T. intestinorum, der Darmkanal: T. tempŏris, im Verlauf der Zeit; 2) ein Landstrich, Landesstrecke, so Chaussee , Eisenbahntract, die Ausdehnung derselben nach einer bestimmten Richtung; 3) in der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Tractus — (lat.), Kanal, Gang, z. B. T. alimentarius oder intestinalis, Verdauungskanal, Darm …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Tractus cantus — (lat., »gezogener«, d. h. langsamer Gesang), in der katholischen Messe der Psalmengesang zwischen Epistel und Evangelium, der in der Fastenzeit und beim Requiem an die Stelle des (jubelnd vorgetragenen) Alleluja tritt …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • tractus — index region Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Tractus gastro-intestinal — ● Tractus gastro intestinal ensemble des organes qui constituent l appareil digestif …   Encyclopédie Universelle

  • Tractus génital — ● Tractus génital ensemble des organes génitaux de l un ou de l autre sexe, et dont les fonctions sont complémentaires …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»