Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

appropriated

  • 1 dīvidō

        dīvidō vīsī (dīvīsse, H.), vīsus, ere    [VID-], to divide, force asunder, part: Europam Libyamque (unda): hunc securi, H.: frontem ferro, V.: insulam, L.: Gallia est divisa in partīs trīs, Cs.: divisum senatum (esse), Cs.: Hoc iter, i. e. gave two days to, H.: ut ultima divideret mors, part (the combatants), H.: gemma, fulvum quae dividit aurum, i. e. is set in gold, V. — To divide, distribute, apportion, share: bona viritim: Vinum, V.: equitatum in omnīs partīs, Cs.: regnum inter Iugurtham et Adherbalem, S.: (pecuniam) iudicibus: agrum cuique, L.: in singulos milites trecenos aeris, L.: bona publicata inter se, N.: praemia mecum, O.: in dividendo plus offensionum erat, L.: Dividite (sc. arma), O.: sedes adhuc nullā potentiā divisae, appropriated, Ta. — To break up, scatter, destroy: concentum, H.: muros, V.: ventis fomenta, H.— To separate, divide, part, remove: agrum Helvetium a Germanis, Cs.: qui locus Aegyptum ab Africā dividit, S.: Scythes Hadriā Divisus obiecto, H.: divisa a corpore capita, L.: Dividor (i. e. ab uxore), O.: parens quem nunc Ardea Dividit, keeps away, V.—Fig., to part, divide, distribute, apportion, arrange: annum ex aequo, O.: tempora curarum remissionumque, Ta.: animum huc illuc, V.: citharā carmina, i. e. sing by turns, H.: sententiam, to divide the question: divisa sententia est: sic belli rationem esse divisam, ut, etc., regulated, Cs.: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc., S.— To separate, distinguish: legem bonam a malā: bona diversis, H.
    * * *
    dividere, divisi, divisus V
    divide, separate, break up; share, distribute; distinguish

    Latin-English dictionary > dīvidō

  • 2 trahō

        trahō trāxī ( inf perf. trāxe for trāxisse, V.), tractus, ere    [TRAG-], to draw, drag, haul, train along, draw off, pull forth, drag away: cum a custodibus in fugā trinis catenis vinctus traheretur, Cs.: trahantur pedibus omnes rei (sc. ad supplicium): Hector circum sua Pergama tractus, O.: nullum vacuum tractum esse remum, pulled: limum harenamque fluctūs trahunt, S.: Hectoris umbra circum sua Pergama, to trail, O.—Of followers or attendants, to lead, draw, take along, be followed by: exercitum, L.: Sacra manu victosque deos, V.: uxor, quam comitem trahebat, Cu.— To draw out, pull out, extract, withdraw: haerentia viscere tela, O.: e corpore ferrum, O.: Te quoque, Luna, traho, drag down, O.— To draw together, bring together, contract, wrinkle: voltum, rugasque coëgit, O.— To draw, draw up, draw in, take in, quaff, inhale: Pocula fauce, quaff, H.: ex puteis iugibus aquam trahi (videmus): Odorem naribus, Ph.: exiguā in spe animam, L.: spiritum, Cu.: penitus suspiria, to heave sighs, O.: imo a pectore vocem, V.— To take on, assume, acquire, get: Iris Mille trahens varios adverso sole colores, V.: sannam cutis durata trahebat, O.: lapidis figuram, O.— To drag away violently, carry off, plunder: rapere omnes, trahere, S.: de nobis trahere spolia: praedam ex agris, L.— To make away with, dissipate, squander: pecuniam, S.— To draw out, spin, manufacture: lanam, Iu.: vellera digitis, O.: Laconicas purpuras, H.—Fig., to draw, draw along, lead on, force, attract, allure, influence: trahimur omnes studio laudis: trahit sua quemque voluptas, V.: me in aliam partem, to gain over: ad Poenos rem, L.: si alii alio trahunt res, i. e. if they divide into factions, L.: per principes factionibus et studiis trahuntur, Ta.: longius nos ab incepto, divert, S.— To drag, lead, bring: plures secum in eandem calamitatem: ad defectionem Lucanos, L.: traherent cum sera crepuscula noctem, O.— To draw to, appropriate, refer, ascribe, set down to: hi numero avium regnum trahebant, i. e. laid claim to, L.: omnia non bene consulta in virtutem trahebantur, S.: Iovis equis aequiperatum dictatorem in religionem trahebant, i. e. regarded as impious presumption, L.: spinas Traxit in exemplum, took, O.: apud civīs partem doloris publica trahebat clades, appropriated, L.— To drag, distract: meum animum divorse, T.: in aliam partem mente trahi, Cs.— To weigh, ponder, consider: belli atque pacis rationes, S.: consilium, i. e. form a plan, S.— To get, obtain, derive, acquire, experience: maiorem ex peste rei p. molestiam: nomen ab illis, O.: multum ex moribus (Sarmatarum) traxisse, adopted, Ta.—In time, to protract, drag out, linger through, extend, prolong, lengthen, delay, retard: vitam in tenebris, V.: si trahitur bellum: de industriā rem in serum, L.: iurgiis tempus, S.: Marius anxius trahere cum animo suo, omitteretne inceptum, i. e. deliberated, S.
    * * *
    trahere, traxi, tractus V
    draw, drag, haul; derive, get

    Latin-English dictionary > trahō

  • 3 ūsūrpō

        ūsūrpō āvī, ātus, āre    [usus+RAP-], to seize for use, grasp for enjoyment, seize upon, take into use, make use of, use, employ, adopt, apply, practise, exercise, enjoy. hoc genus poenae saepe in improbos civīs esse usurpatum recordatur: ex tanto intervallo rem desuetam, L.: consolationes a sapientissimis viris usurpatae: ex usurpatā libertate in servitutem adserendi, i. e. after experience of liberty, L.: Curi cum caritate aliquā benevolā memoriam usurpare, cherish the memory of: ius, exercise, L.—In law, to seize, become seized, take possession, acquire, obtain: surculo defringendo, i. e. by breaking off a twig (as a symbol of ownership). — To seize wrongfully, usurp, trespass on: cuius ius tyranni quoque usurparunt, appropriated, L.: usurpandae alienae possessionis causā, L.—In language, to name, call, speak of, talk of, adopt, assume: Graecum verbum: admonet saepe usurpatae Dionysi vocis, quā, etc., L.: Laelius, is, qui Sapiens usurpatur: quae (via) antea silebatur, eadem nunc crebro usurpatur, is on everybody's tongue.
    * * *
    usurpare, usurpavi, usurpatus V
    seize upon, usurp; use

    Latin-English dictionary > ūsūrpō

  • 4 APPREHENSIO (APPREHENSION)

    понимание, постижение, схватывание, представление; простейший акт постижения вещи без какого бы ни было утверждения или отрицания.

    APPROPRIATUM (appropriated quality or aspect) -качество, присущее вещи.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > APPREHENSIO (APPREHENSION)

  • 5 adopto

    ăd-opto, āvi, ātum, 1, v. a., to take to one's self by wish, choice (optando); to choose, select.
    I.
    In gen.:

    sociam te mihi adopto ad meam salutem,

    Plaut. Cist. 4, 2, 78:

    qui manstutorem me adoptavit bonis,

    who has chosen me as a guardian of his property, id. Truc. 4, 4, 6:

    quem sibi illa (provincia) defensorem sui juris adoptavit,

    Cic. Div. in Caecin. 16 fin.: eum sibi patronum, id ib. 20, 64: quem potius adoptem aut invocem, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9: Frater, Pater, adde; Ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta (i. e. adscisce, adjunge, sc. tuo alloquio, Cruqu.), make him by thy greeting a father, brother, etc., i. e. call him, Hor. Ep. 1, 6, 55:

    Etruscas Turnus adoptat opes,

    strives after, Ov. F. 4, 880.—Hence: adoptare se alicui, to give or attach one's self to:

    qui se potentiae causā Caesaris libertis adoptāsset,

    Plin. 12, 1, 5, § 12.—
    II.
    Esp. as t. t., to take one in the place of a child or grandchild, to adopt (diff. from arrogo; v. adoptio).
    A.
    Lit., constr. with aliquem, also with ab aliquo aliquem (from the real father, a patre naturali), Plaut. Poen. prol. 74 (cf. id. ib. 4, 2, 82):

    adoptat illum puerum subreptitium sibi filium,

    id. Men. prol. 60:

    filium senatorem populum Romanum sibi velle adoptare,

    Cic. Dom. 14:

    adoptatus patricius a plebeio,

    id. Att. 7, 7:

    is qui hunc minorem Scipionem a Paulo adoptavit,

    id. Brut. 19, 77:

    adoptavit eum heredemque fecit ex dodrante,

    Nep. Att. 5, 2:

    adoptatus testamento,

    Suet. Tib. 6: adoptari a se Pisonem pronuntiat, Tac. H. 1, 18:

    Pisonem pro contione adoptavit,

    Suet. Galb. 17:

    quem illa adoptavit,

    Vulg. Exod. 2, 10.—With in and acc.:

    in regnum,

    Sall. J. 22, 3:

    in familiam nomenque,

    Suet. Caes. 83:

    in successionem,

    Just. 9, 2.—
    B.
    Fig.:

    servi in bona libertatis nostrae adoptantur,

    are, as it were, adopted into freedom, are made participants of freedom, Flor. 3, 20;

    and of ingrafting (cf. adoptivus): venerit insitio: fac ramum ramus adoptet,

    Ov. R. Am. 195; so Col. 10, 38. Those who were adopted commonly received the family name of the adoptive father, with the ending -anus, e. g. Aemilianus, Pomponianus, etc.—Hence Cic. says ironic. of one who appropriated to himself the name of another:

    ipse se adoptat: et C. Stalenus, qui se ipse adoptaverat et de Staleno Aelium fecerat,

    had changed himself from a Stalenus to an Ælius, Brut. 68, 241; and Vitruv.: Zoilus qui adoptavit cognomen, ut Homeromastix vocitaretur, had himself called, 7, 8. So:

    ergo aliquod gratum Musis tibi nomen adopta,

    Mart. 6, 31; in Pliny, very often, adoptare aliquid (also with the addition of nomine suo or in nomen), to give a thing its name: Baetis Oceanum Atlanticum, provinciam adoptans, petit, while it gives to the province the name (Baetica). Plin. 3, 1, 3, § 9:

    A Zmyrna Hermus campos facit et nomini suo adoptat,

    id. 5, 29, 31, § 119;

    so 25, 3, 7, § 22: in nomen,

    id. 37, 3, 12, § 50; so also Statius, Theb. 7, 259.

    Lewis & Short latin dictionary > adopto

  • 6 inscribo

    in-scrībo, psi, ptum, 3, v. a., to write in or upon any thing, to inscribe (class.).
    I.
    Lit.:

    aliquid in basi tropaeorum,

    Cic. Pis. 38, 92:

    in statua inscripsit, Parenti optime merito,

    id. Fam. 12, 3, 1:

    nomen suum monumentis,

    id. Har. Resp. 27:

    ea inscribam brevi, quae, etc.,

    id. Att. 4, 1, 4:

    sit inscriptum in fronte unius cujusque civis, quid de re publica sentiat,

    id. Cat. 1, 13, 32:

    orationes in animo,

    id. de Or. 2, 87, 355:

    ut, si quae essent incisae aut inscriptae litterae, tollerentur,

    id. Dom. 53, 137:

    senarioli in ejus monumento inscripti,

    id. Tusc. 5, 23, 64:

    in illis libellis,

    id. Arch. 11, 26 B. and K. (Klotz omits in):

    Pan... vix ulla inscribens terrae vestigia cornu,

    Sil. 13, 328. — Pass. with Gr. acc.:

    inscripti nomina regum flores,

    Verg. E. 3, 106.—
    B.
    Transf., to furnish with an inscription:

    statuae, quas tu inscribi jussisti,

    Cic. Verr. 2, 2, 69, § 167: aedes, to write on a house that it is for sale:

    aedes venales hasce inscribit litteris,

    Plaut. Trin. 1, 2, 131; cf.:

    aedes mercede,

    Ter. Heaut. 1, 1, 92: librum, to inscribe, give a title to a book:

    eos (libellos) rhetoricos inscribunt,

    Cic. de Or. 3, 31, 122: [p. 963] in eo libro, qui Oeconomicus inscribitur, is entitled, id. Off. 2, 24, 87:

    inscripta lintea,

    i. e. curtains used as signs, Juv. 8, 168. — Hence, subst.: inscriptum, i, n., an inscription, title: alia inscripta nimis lepida, Gell. praef. 3. —
    II.
    Trop.
    A.
    In g e n.:

    vitiis suis sapientiam inscribit,

    gives to his vices the name of wisdom, Sen. Vit. Beat. 12. —
    B.
    In partic.
    1.
    To ascribe, assign, attribute:

    Epicurus, quia tantummodo induit personam philosophi, et sibi ipse hoc nomen inscripsit,

    has assigned, appropriated to himself, Cic. Tusc. 5, 26, 73:

    deos sceleri,

    to ascribe crimes to the gods, Ov. M. 15, 128:

    mea dextera leto Inscribenda tuo est,

    thy death is to be ascribed to my hand, id. ib. 10, 199.—
    2.
    To make known, mark, as if by an inscription:

    sua quemque deorum inscribit facies,

    Ov. M. 6, 74:

    versā pulvis inscribitur hastā,

    Verg. A. 1, 478; cf.:

    sua quemque deorum Inscribit facies,

    makes known, characterizes, Ov. M. 6, 74.—
    3.
    To brand, place a brand upon: vultus. Plin. 18, 3, 4, § 21:

    naufrago stigmata,

    Sen. Ben. 4, 37, 3:

    inscripta ergastula,

    Juv. 14, 24.—
    4.
    To subscribe an accusation (post-class.), Cod. 9, 35, 11.—
    5.
    To write something over an old writing, so that the latter is no longer legible (post-class.):

    de his, quae in testamento delentur, inducuntur, inscribuntur,

    Dig. 28, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > inscribo

  • 7 lucrifacio

    lū̆crĭfăcĭo, fēci, factum, and in pass., lū̆crĭfīo, factus, fieri (also separately:

    licet lucri dotem faciat,

    Dig. 11, 7, 29:

    me esse hos trecentos Philippos facturum lucri,

    Plaut. Poen. 3, 5, 26; id. Most. 2, 1, 7; id. Pers. 4, 4, 117; id. Truc. 3, 2, 22; usu. written as two words in recent edd. of Cic., etc.), 3, v. a. [lucrum facio], to gain, win, acquire, get (as profit).
    I.
    Lit.:

    pallium lucrifacere,

    Petr. 15; Mart. 8, 10:

    quid si ostendo in hac una optione lucri fieri tritici modios centum?

    Cic. Verr. 2, 3, 46, § 111:

    pecuniam lucri factum videtis,

    id. ib. 2, 3, 75, § 174.—
    II.
    Trop.:

    quod lucrifecerunt hoc nomen turdi,

    have appropriated, acquired, Varr. R. R. 3, 4: suum maleficium existimabant se lucrifacere, that they would escape the punishment of their fault, would get off with impunity, Auct. B. Hisp. 36:

    injuriam,

    to commit with impunity, Plin. 7, 39, 40, § 129:

    traduc equum ac lucrifac censoriam notam,

    i. e. think yourself lucky that you have escaped it, Val. Max. 4, 1, 10.— Neutr.:

    lucrifecit,

    made a profit, Mart. 8, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > lucrifacio

  • 8 ludiarius

    lūdĭārĭus, a, um, adj. [1. ludius, ludus], of or belonging to players:

    pecunia,

    the money appropriated by the state for the getting up of plays, Inscr. Orell. 2601.

    Lewis & Short latin dictionary > ludiarius

  • 9 Roscius

    I.
    L. Roscius, a Roman ambassador, slain in a revolt at Fidenæ, Liv. 4, 17, 2.—
    II.
    L. Roscius Otho, a friend of Cicero, who, when tribune of the people, A. U.C. 686, carried through a law that fourteen rows of seats in the theatre next to those of the senators should be appropriated to the knights, Cic. Mur. 19, 40; Liv. Epit. 99; Ascon. ap. Cornel. p. 784; Vell. 2, 32, 3; Plin. 7, 30, 31, § 117; Juv. 14, 324. The law just referred to was called Lex Roscia, Cic. Phil. 2, 18, 44; Hor. Ep. 1, 1, 62; Tac. A. 15, 32.—
    III.
    Q. Roscius Gallus, a freedman from Lanuvium, a very celebrated actor, the intimate friend of Cicero, who defended him in an oration still extant. His excellence soon became proverbial:

    videtisne, quam nihil ab eo (sc. Roscio) nisi perfecte, nihil nisi cum summā venustate flat, etc.... Itaque hoc jam diu est consecutus, ut in quo quisque artificio excelleret, is in suo genere Roscius diceretur,

    Cic. de Or. 1, 28, 130; 59, 251; id. Arch. 8, 17; cf. id. Brut. 84, 290; Hor. Ep. 2, 1, 82. — Hence,
    B.
    Roscĭā-nus, a, um, adj., Roscian: imitatio senis, Roscius ' s, Cic. de Or. 2, 59, 242.—
    IV.
    Sex. Roscius, of Ameria, defended by Cicero, A. U. C. 674, in an oration still extant, Cic. Off. 2, 14, 51; id. Brut. 90, 312.—
    V.
    Lucius Roscius, who commanded a legion under Cæsar, Caes. B. G. 7, 53; id. B. C. 1, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > Roscius

См. также в других словарях:

  • appropriated — adj. 1. 1 taken without permission or consent especially by public authority. Syn: confiscate, confiscated, seized, taken over. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • appropriated — index attached (seized) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Appropriated — Appropriate Ap*pro pri*ate, v. t. [imp. & p. p. {Appropriated}; p. pr. & vb. n. {Appropriating}.] 1. To take to one s self in exclusion of others; to claim or use as by an exclusive right; as, let no man appropriate the use of a common benefit.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • appropriated — un·appropriated; …   English syllables

  • Appropriated Retained Earnings — Any unappropriated retained earnings that are specifically not to be used for dividend payments. Appropriated retained earnings can be used for many purposes, such as improving infrastructure, R D or marketing. They are not passed on directly to… …   Investment dictionary

  • appropriated fund — asignavimai statusas T sritis Gynyba apibrėžtis NATO valstybių narių lėšos, skirtos tam tikrai organizacijai arba tikslui. atitikmenys: angl. appropriated fund ryšiai: susijęs terminas – biudžetas susijęs terminas – tarptautinis finansavimas… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • appropriated — ap·pro·pri·ate || É™ prəʊprɪət v. set aside, allot; take without permission adj. suitable; fitting, proper …   English contemporary dictionary

  • appropriated — …   Useful english dictionary

  • non-appropriated fund — labdaros ir paramos lėšos statusas T sritis Gynyba apibrėžtis NATO – lėšos, gaunamos ne iš tarptautinių fondų, bet iš renginių, skirtų karių ir jų šeimų narių dvasinei būklei ir gerovei palaikyti. atitikmenys: angl. non appropriated fund šaltinis …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • well-appropriated — adj. * * * …   Universalium

  • well-appropriated — adj …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»