asta-samaya

asta

( án- neg.) ṠBr. III ;
(only in comp.) thrown off, left off, set aside, given up (as grief. anger, a vow, etc.) VP. Kathās. etc.;
(ā́) f. a missile, an arrow AV. ;
- अस्तकोप
- अस्ततन्द्रि
- अस्तधी
- अस्तव्यस्त
- अस्तसंख्य-
ásta

m. setting (as of the sun orﾠ of luminaries) VarBṛS. Sūryas. ;
« end, death» seeﾠ asta-samaya below ;
the western mountain (behind which the sun is supposed to set) MBh. R. etc.;
(in astron.) the seventh lunar mansion VarBṛ. ;
( ástam) ind. at home, home RV. etc., especially used with verbs e.g.. ástam-i < ástaméti;
pr. p. astaṉ-yát AV. ṠBr. ;
fut. p. astam-eshyát AV. ;
perf. p. ástamita seeﾠ below s.v.> orﾠ ástaṉ-gam < ástamgácchati AV. etc.;
perf. p. astaṉ-gata MBh. etc., once in reversed order gataastaṉ R. I, 33, 21 > orﾠ astaṉ-yā
<pr. p. - yāt Mn. IV, 37 > to go down, set RV. AV. etc.;
astam-i, astaṉ-gam ( alsoﾠ Caus. seeﾠ astaṉ-gamita below),
orﾠ prâ̱p < Kathās. >, to go to one's eternal home, cease, vanish, perish, die ṠBr. XIV MBh. etc.. ;
astaṉ-nī <- nayati>, to lead to setting, cause to set MBh. III, i 7330 ;
( ástā) ind. v.l. for ástam SV. ;
- अस्तंयत्
- अस्तंयात्
- अस्तक्षितिभृत्
- अस्तगमन
- अस्तगिरि
- अस्तम्गमित
- अस्तताति
- अस्तनिमग्न
- अस्तभवन
- अस्तमय
- अस्तमयन
- अस्तमस्तक
- अस्तमित
- अस्तमीके
- अस्तमूर्धन्
- अस्तमेष्यत्
- अस्तराशि
- अस्तशिखर
- अस्ताचल
- अस्ताद्रि
- अस्तावलम्बिन्

ásta-ṡikhara