Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

ast

  • 101 нисходящая ветвь

    нисходящая ветвь ж. absteigender Ast m; niedergehender Strang m
    нисходящая ветвь ж. траектории косм. Ablaufbahn f; косм. Eintauchbahn f; косм. Fallkurve f; absteigender Ast m der Flugbahn

    Большой русско-немецкий полетехнический словарь > нисходящая ветвь

  • 102 sęk

    sęk m (-u; -i) w drewnie Astloch n, Ast m; na drzewie abgebrochener Ast m, Knorren m;
    sęk w tym, że fam. der Haken dabei ist, dass …;
    drewno n bez sęków astreines Holz n

    Słownik polsko-niemiecki > sęk

  • 103 ὄζος

    ὄζος, , Ast, Zweig, Schößling; übertr., von Menschen: Sproß; von Bäumen, allgemein die Stelle am Gewächs, aus der ein Ast oder Blatt treibt oder treiben wollte: Auge, Knoten, daher ὄζος τυφλός, wenn der Trieb zurückbleibt, und sich ein Knoten im Holze bildet; τίπτε μετοκλάζεις πωτωμένη ὄζον ἀπ' ὄζου, von Zweig zu Zweig fliegend

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > ὄζος

  • 104 gałąź

    gałąź [gawɔw̃ɕ] < gen -ęzi; Pl instr -ęziami lub - ęźmi> f
    1) ( pęd, konar) świerku, dębu Ast m, Zweig m
    2) anat ( odgałęzienie organu) Ast m, Abzweigung f
    gałęzie oskrzeli Äste mPl der Bronchien
    3) ( dział) Zweig m
    \gałąź przemysłu Industriezweig m
    \gałąź nauki Wissenschaftszweig m
    4) ( boczna linia rodu) Zweig m, Nebenlinie f
    dalsza \gałąź rodziny weitere Nebenlinie der Familie

    Nowy słownik polsko-niemiecki > gałąź

  • 105 abbrechen

    ab|brechen
    irr
    I. vt haben
    1) ( lösen) Ast odłamywać [ perf odłamać]; Blüte zrywać [ perf zerwać]
    ein Stück [von etw] \abbrechen odrywać [ perf oderwać] kawałek [czegoś]
    2) ( abbauen) Lager, Zelt zwijać [ perf zwinąć]
    3) ( niederreißen) Gebäude rozbierać [ perf rozebrać], wyburzać [ perf wyburzyć]
    4) ( beenden) Kontakt, Beziehungen zrywać [ perf zerwać]; Spiel, Gespräch przerywać [ perf przerwać]
    5) infor przerywać [ perf przerwać], anulować
    ein Programm \abbrechen przerwać działanie programu
    die Dateneingabe \abbrechen przerwać wpisywanie danych
    6) sich ( dat einen \abbrechen fam: viel reden, erklären) rozwodzić się nad czymś
    II. vi
    1) sein ( kaputtgehen) Ast, Stückchen: odłamywać [ perf odłamać] się
    2) ( beendet werden) Verhandlungen, Kontakte: urywać [ perf urwać] się

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > abbrechen

  • 106 losbrechen

    los|brechen
    irr
    I. vt haben Ast, Zweig odłamywać [ perf odłamać]; Eiszapfen odrywać [ perf oderwać]
    II. vi sein
    [von etw] \losbrechen Ast: odłamywać [ perf odłamać] się [od czegoś], Eiszapfen: odrywać [ perf oderwać] się [od czegoś]
    2) ( beginnen) Skandal: wybuchać [ perf wybuchnąć]; Gewitter: rozpętać się

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > losbrechen

  • 107 dal

    dal s
    2. 1) Ast m; (zeytin \dalı) Zweig m
    \dal budak salmak ins Kraut schießen
    bindiği \dalı kesmek ( fig) den Ast absägen, auf dem man sitzt
    2) Zweig m; (öğrenim \dalı) Fach nt
    kimya \dalı Zweig der Chemie
    matematik \dalı ein Teilgebiet der Mathematik
    3. s ( reg)
    1) ( arka) Rücken m
    2) ( kol) Arm m
    4. adj ( çıplak) nackt; (\dalkılıç) blank; (\daltaban) bar-; (\daluyku) Tief-
    5. s ( dekalitre) dal, Dl, dkl, Dekaliter m

    Sözlük Türkçe-Almanca kompakt > dal

  • 108 Тип II: слабое склонение

    Typ II: schwache Deklination / n- Deklination
    Его особенность: окончание -en или -n во всех падежах, кроме номинатива.
    Во множественном числе никогда не бывает умлаута.
    N der Artist der Student der Junge der Hase der Herr
    G des Artisten des Studenten des Jungen des Hasen des Herrn
    D dem Artisten dem Studenten dem Jungen dem Hasen dem Herrn
    A den Artisten den Studenten den Jungen den Hasen den Herrn
    К данному склонению относятся только существительные мужского рода. Они почти всегда обозначают людей или животных. По слабому типу склоняются:
    1. Некоторые односложные существительные, оканчивающиеся на согласный (звук):
    der Bär медведь, der Christ христианин, der Fürst князь, der Fink зяблик, der Graf граф, der Held герой, der Herr господин, der Hirt пастух (устаревает, сегодня чаще der Hirte), der Lump негодяй, der Mensch человек, der Mohr мавр, der Narr дурак, дурачок, глупец, чудак, шут, der Tor глупец (высок.), дурак, der Prinz принц, der Schelm шельма, der Zar царь
    2. Некоторые многосложные слова:
    der Bauer крестьянин, der Rebell мятежник, der Tatar татарин, der Ungar венгр, der Vorfahr предок
    3. Существительные мужского рода (живые существа), оканчивающиеся на -е:
    * лица мужского пола *
    der Gefährte спутник, соратник
    der Insasse пассажир; заключённый
    der Junge мальчик; юноша
    der Knabe мальчик,
    der Laie неспециалист, дилетант
    der Lotse лоцман,
    * национальности *
    * животные *
    4. Слова иностранного происхождения (мужского рода, чаще одушевлённые) с суффиксами -and, -ant, -ast, -at, -ent, -et, -ist, -loge, -om, -oph, -ot (см. 1.2.2, с. 48 – 49):
    - and
    der Diplomand дипломник, der Habilitand докторант, der Doktorand аспирант, докторант, der Informand информируемый, der Proband испытуемый, der Konfirmand конфирманд и др.
    - ant
    der Aspirant кандидат, претендент, der Adjutant адъютант, der Demonstrant демонстрант, der Diamant алмаз, der Elefant слон, der Emigrant эмигрант, der Fabrikant фабрикант, der Garant гарант, der Informant информатор, der Konsonant согласный, der Lieferant поставщик, der Musikant музыкант, der Passant прохожий, der Praktikant практикант, der Spekulant спекулянт и др.
    Но: der Leutnant лейтенант – des Leutnants
    - ast
    der Dynast монарх, der Fantast/Phantast фантаст, der Gymnasiast гимназист
    -at
    der Akrobat акробат, der Advokat адвокат, der Adressat адресат, der Automat автомат, der Bürokrat бюрократ, der Demokrat демократ, der Diplomat дипломат, der Kandidat кандидат, der Pirat пират, der Soldat солдат и др.
    Но: der Apparat аппарат – des Apparats
    - ent
    der Abiturient выпускник школы (ФРГ); поступающий в вуз (РБ, РФ), der Absolvent выпускник, der Abonnent абонент, der Agent агент, der Dozent доцент, der Dirigent дирижёр, der Interessent заинтересованное лицо, der Konkurrent конкурент, der Patient пациент, der Präsident президент, der Referent референт, der Produzent производитель, der Student студент и др.
    Но: der Kontinent – des Kontinents континента
    -et
    der Asket аскет, der Ästhet эстет, der Athlet атлет, der Planet планета, der Poet поэт, der Prophet пророк и др.
    - ist
    der Aktivist активист, der Alpinist альпинист, der Artist артист, der Christ христианин, der Gitarrist гитарист, der Jurist юрист, der Journalist журналист, der Idealist идеалист, der Kommunist коммунист, der Komponist композитор, der Kapitalist капиталист, der Realist реалист, der Optimist оптимист, der Pessimist пессимист, der Polizist полицейский, der Pianist пианист, der Sozialist социалист, der Spezialist специалист, der Statist статист, der Terrorist террорист, der Tourist турист, der Utopist утопист и др.
    der Anästhesiologe анестезиолог, der Archäologe археолог, der Biologe биолог, der Dermatologe дерматолог, der Geologe геолог, der Gynäkologe гинеколог, der Meteorologe метеоролог, der Onkologe онколог, der Pädagoge педагог, der Psychologe психолог, der Soziologe социолог, der Theologe теолог, der Urologe уролог  и др.
    -om
    der Agronom агроном, der Astronom астроном, der Ökonom экономист
    - oph
    -ot
    der Idiot идиот, der Patriot патриот, der Pilot пилот
    а также иностранные слова:
    der Architekt архитектор, der Barbar варвар, der Stenograph/der Stenograf стенограф, der Fotograf фотограф, der Seismograph / der Seismograf сейсмограф, der Monarch монарх, der Chirurg хирург, der Kadett кадет, der Kamerad товарищ, приятель (по школе); товарищ (по армии, фронту), der Kalif калиф, der Katholik католик, der Leopard леопард, der Satellit спутник, der Bandit бандит, der Favorit фаворит, der Titan титан, der Tyrann тиран, der Vagabund бродяга, der Vasall вассал
    5. К слабому склонению кроме одушевлённых существительных мужского рода относятся и некоторые неодушевлённые:
    der Automat автомат, der Brilliant бриллиант, der Diamant алмаз, der Foliant фолиант, der Komet комета, der Konsonant согласный (звук), der Obelisk обелиск, der Paragraph / der Paragraf параграф, der Planet планета, der Quotient частное, der Satellit спутник, сателлит, der Seismograph/der Seismograf сейсмограф, der Telegraf телеграф
    6. По сильному или слабому типу могут склоняться:
    der Ahn - предок - des Ahn(e)s/des Ahnen – die Ahnen,
    der Bauer - крестьянин – des Bauern/(редко) des Bauers – die Bauern,
    der Granat - гранат – des Granat(e)s/(австр.) des Granaten - die Granate/die Granaten,
    der Kakerlak - таракан – des Kakerlaks/des Kakerlaken – die Kakerlaken,
    der Magnet - магнит – des Magnet(e)s/(реже) des Magneten – die Magnete/(реже) Magneten,
    der Nachbar - сосед – des Nachbarn/(редко) des Nachbars – die Nachbarn,
    der Oberst - полковник – des Obersten/des Obersts - die Obersten/(реже) Oberste,
    der Partisan - партизан – des Partisans/des Partisanen – die Partisanen,
    der Pfau - павлин – des Pfau(e)s/(рег.) des Pfauen – die Pfaue/die Pfauen,
    der Spatz - воробей – des Spatzen/des Spatzes – die Spatzen

    Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Тип II: слабое склонение

  • 109 сук

    m (29 e.; на ­у; pl. a. сучья, '­чьев) Ast; Astloch n; рубить сук, на котором сидишь den Ast absägen, auf dem man sitzt

    Taschenwörterbuch Russisch-Deutsch > сук

  • 110 nhánh

    /branch/ Abteilung, Ast, Branche, Sprung, Zweig, Zweiggeschäft, Zweigstelle /limb/ Glied /bough/ Ast

    Từ điển Việt-Đức. Vietnamesisch-Deutsch Wörterbuch. > nhánh

  • 111 adsc...

    adsc..., adsp..., adst... Alle so anfangenden Wörter s. unter asc..., asp..., ast...

    lateinisch-deutsches > adsc...

  • 112 amitto

    ā-mitto, mīsī, missum, ere, von sich (weg) lassen, I) (= faire aller) wegschicken, entlassen, gehen lassen, 1) eig. (s. Brix Plaut. capt. prol. 36. Lorenz Plaut. most. 417. Ribbeck Trag. fr. coroll. p. LV), Ast. amitte, sine. Di. amitto intro, Plaut.: hunc, ihn (den Sklaven) weg-, freilassen, Plaut.: erum hinc domum, nach Hause schicken, Plaut.: pactione amisso Publio legato, Sall. hist. fr. inc. 84 (51): lectos propter cariem et tineam, von sich tun, Varr. sat. Men. 227. – 2) übtr., etw. absichtlich fahren lassen, etw. ( ungestraft) hingehen lassen, aufgeben, auf etw. verzichten, rem inquisitam, Plaut.: unam hanc noxiam, Ter.: amittenda fortitudo (muß die T. aufgeben) aut sepeliendus dolor (den Schm. zu Grabe tragen), Cic.: priore (sacramento) amisso, aufgehoben, Cic.: omnes has provincias, Cic.: matrimonium, Tac.: fidem, sein Wort brechen, Nep. Eum. 10, 2 (anders b. Phaedr., s. unten no. II, 2, b): vitam, Plaut., Cornif. rhet. u. Cic. (vgl. no. II, 2, b): vitam suspendio, Gell.: animam, Lucr. u. Cornif. rhet.: spiritum ante quam ultionem, Tac. – m. dopp. Acc., ne tantum scelus impunitum amittatis, Sall. Iug. 31, 25 ed. Dietsch (al. omittatis). – II) (= laisser aller) fortlassen, fallen lassen, fahren lassen, entkommen lassen, 1) eig.: manus ebrias, Petr.: anulum, Ter.: non (te) amittam, quin eas, ich lasse dich nicht los, ohne daß du mitgehst, Plaut.: alqm prope e manibus inter tumultum, Liv.: praedam manibus, Plaut., od. de manibus, Cic., ex oculis manibusque, Liv. – 2) übtr.: a) etw. aus Sorglosigkeit, Leichtsinn, Ungeschick usw. außer acht lassen, unbenutzt vorbeilassen, occasionem, Ter. u. Cic.: tempus (den günstigen Zeitpunkt), Cic. – b) etwas, was man bereits besitzt, (durch oder ohne eigene Schuld, aus Versehen, Zufall usw.) sich entgehen lassen, es verlieren, einbüßen, einer Sache verlustig gehen (u. zwar so, daß wir die verlorene Sache als nicht mehr in unserem Besitz vermissen, wie ἀποβάλλειν, Ggstz. retinere; vgl. perdere, iacturam facere), aliquid, Sen.: uno die omnia, Sen.: praedam omnem, Liv.: pudicitiam (die Keuschheit), Liv.: arma et impedimenta, Nep.: messem, Cic.: classes, Cic.: oppidum, Sall.: dentes, Vitr. u. Plin.: plumam u. pennas, v. Vögeln, Plin.: florem, semen, v. Bäumen, Plin.: oculos, Caes.: lumina oculorum, Nep., u. bl. lumina, Cic.: aspectum, Cic.: patriam, Liv.: regem, Curt.: exercitum, Liv.: cum Quintilio Varo exercitum, Tac.: vitam, Cic.: animam, Cic.: amisisse usum pedum, das Gehen verlernt haben, Plin. pan.: am. verba (die Sprache), Aur. Vict.: rem publicam verbo retinere, re ipsā amisisse, Cic.: optimates, die Gunst der Vornehmen, Nep.: causam, litem, Cic.: ius imperii, Cic.: consilium cum re, Ter.: mentem (den Verstand), Cic. de har. resp. 33: fidem, die Glaubwürdigkeit, Phaedr. 1, 10, 2. – Dah. insbes., durch den Tod verlieren, (vgl. Drak. Liv. epit. 137. Benecke Iustin. 1, 9, 9): uxorem, Nep.: filium consularem, Cic.: liberos, Sulpic. in Cic. ep.: u. so liberi amissi, Ggstz. superstites, Plin. ep.: amissi aut gladio aut morbo cives, Vell.: am. magnam partem exercitus fame aut frigore, Liv.: multum in Valerio Flacco nuper amisimus, viel haben wir an V. Fl. verloren, Quint.: Partiz. subst., 1) amissī, ōrum, m., die (durch den Tod) Verlorenen, Verbliebenen, Auson. parent. praef. pros. p. 41, 7 Schenkl. – 2) amissa, ōrum, n., das Verlorene, Nep. Timoth. 3, 2. – / Arch. Perf.-Form ameiserunt, Corp. inscr. Lat. 1, 204. col. 2, 1. – synk. Perf.-Formen, amisti, Ter. Eun. 241; Hec. 251: amissis st. amiseris, Plaut. Bacch. 1188.

    lateinisch-deutsches > amitto

  • 113 astutia

    astūtia, ae, f. (astutus), die List, Hinterlist, Schlauheit, Verschlagenheit, als natürliche Geschicklichkeit, intellegendi astutia, Pacuv. fr.: ast. serpentis, Hier.: aut confidens astutia aut callida audacia, Cic.: nunc meae malitiae, Astutia, te opus est, succenturiari, Caecil. com. fr. 229 R.: quae tamen ego omnia non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum, Cic.: nunc opus est tuā mihi ad hanc rem expromptā memoriā atque astutiā, Ter.: Martem astutiā decipere, Hygin. – Plur. = hinterlistige Kunstgriffe, schlaue Anschläge, Ränke, Kniffe u. Pfiffe, Plaut. Epid. 375; mil. 233. Ter. Andr. 604. Cic. de off. 3, 68 u. 71. Sall. Cat. 26, 2. Tac. ann. 13, 38. Vulg. Sirach 1, 6 (wo es = kluge Anschläge).

    lateinisch-deutsches > astutia

  • 114 autem

    autem, Coni. adversat. (αὖτε), dagegen, aber, andererseits, drückt die ruhigste Gegenüberstellung eines Begriffs gegen einen andern aus, I) sich zunächst an den Begriff, der entgegengestellt wird, anlehnend, dagegen, anderseits, a) in einfacher Darlegung, vehit hic clitellas, vehit hic autem alter senex, Plaut. – b) in der Frage, cur non de integro autem datum? Cic.: sed quid ego haec autem nequiquam ingrata revolvo? Verg. – II) nach einem Worte od. mehreren zu einem Begriffe vereinigten Worten zu Anfang eines Satzes od. Satzgliedes, a) in einfacher Darlegung, hingegen, aber, dagegen, e principio oriuntur omnia; ipsum autem nulla ex re nasci potest, Cic.: QUA DE AGITUR autem illud, quod etc., Cic. – autem mehrmals wiederholt, s. Cic. Tusc. 4, 13 sq. – Insbes.: α) beim nähern Eingehen auf etwas, aber, in der Erzählung, oppidum oppugnare instituit. Est autem oppidum et loci naturā et colle munitum, Caes. – zur Einführung einer Parenthese, si qua praeterea sunt (credo autem esse multa), ab iis, si videbitur, qui ista disputant, quaeritote, Cic.: in primis foedera et leges (erant autem eae duodecim tabulae et quaedam regiae leges) conquiri iusserunt, Liv. – bei Wiederholung eines gebrauchten Ausdrucks u. näherem Eingehen auf denselben, admoneri me satis est. Admonebit autem nemo alius nisi reip. tempus, Cic. – β) zur Einführung des Untersatzes (der assumptio) in einem Schlusse, aber, aut hoc aut illud: non autem hoc, illud igitur, Cic. – γ) zur Entgegenstellung der Pronomina, aber, ego autem, nos autem u. dgl., Cic. u.a. – b) bei Einleitung einer Frage, die im Gegensatz zu etwas stattfindet, aber, quid tu ais, Gnatho?... quid tu autem, Thraso? Ter.: cedo tandem, qui sit ordo aut quae concursatio somniorum? quo modo autem distingui possunt vera somnia a falsis, cum etc.? Cic. – Insbes.: α) bei näherem Eingehen auf etwas, Arsinoën, Stratum... fateris ab hostibus esse captas. Quibus autem hostibus? Cic. – β) bei Wiederholung eines eben gebrauchten Ausdrucks, um ihn als unstatthaft od. ungeeignet zu bezeichnen, aber, num quis testis Postumum appellavit? Testis autem? Num accusator? Cic. Vgl. Fabri Liv. 21, 44, 7. – spöttelnd im Zwiegespräche, THR. Quid tu tibi vis? ego non tangam meam? CH. Tuam autem, furcifer? Ter. – c) beim Ausrufe, um denselben gegensätzlich einzuführen, quam brevi tempore quot et quanti poëtae, qui autem oratores exstiterunt! Cic. – Bes. bei Interjektionen, heia autem inimicos! Plaut.: ecce autem subitum divortium! Cic. Vgl. Ruhnken Ter. eun. 2, 3, 6. – / autem steht auch mit andern Partikeln verbunden, wie ast autem, allein dagegen, Cic. fr. – sed autem od. sed... autem, aber dagegen, Komik. u. Verg. – et... autem, und... dage gen, Plaut. u. Lucan., und hinwiederum, Sen. u. Plin. – et autem... et, aber sowohl... als auch, Plin. u.a. – et... et autem, sowohl... als auch hinwieder, Plaut. – neque... autem, und hinwieder nicht, Plaut. – nec (neque)... neque autem, weder... noch dagegen, Cic. u.a. – neque autem... neque, aber weder... noch, Cels. – autem etiam, aber auch, dagegen auch, Cic. u. Cels. – post autem, Nep. u. Auct. b. Afr.

    lateinisch-deutsches > autem

  • 115 Cecrops

    Cecrops, opis, m. (Κέκροψ), der älteste König in Attika, Gründer der Burg von Athen, Hyg. fab. 48 u. 158: dem Mythus nach halb Mensch u. halb Schlange, dah. geminus, Ov. met. 2, 555. – Dav.: A) Cecropidēs, ae, m. (Κεκροπίδης), ein Cekropide (= Nachkomme des Cekrops), v. Theseus, Ov. met., 8, 550 (wo Vok. Cecropida). – appell. = ein »Altadeliger, einer von altem Geschlecht«, ast ego Cecropides, Iuven. 8, 46. – Plur. Cecropidae, ārum, m. (wie Κεκροπίδαι), die »Athener«, Verg. Aen. 6, 21. Ov. fast. 3, 81; met. 7, 502 (wo Genet. Cecropidûm). Mart. Cap. 4. § 424 u. 9. § 888. – B) Cecropis, pidis, f. (Κεκροπίς), eine Cekropide = a) ein weiblicher Nachkomme des Cekrops, wie dessen Tochter Aglauros, Ov. met. 2, 806: Pandions Töchter Prokne u. Philomele, Ov. met. 6, 667. – b) eine Athenerin, Iuven. 6, 186. – adi. cekropisch, ales, Prokne, Ov. am. 3, 12, 33: tres virgines, Lact. 1, 17, 14 (wo heterokl. Dat. Cecropidis): terra, Attika, Ov. her. 10, 100 (wo Vok. Cecropi). – C) Cecropius, a, um (Κεκρόπιος), a) cekropisch, Cecr. arx u. subst. bl. Cecropia, ae, f. (Κεκροπία), die von Cekrops erbaute Burg von Athen, Ov. met. 6, 70. Plin. 7, 194; dah. meton. = Athen, Catull. 64, 79. – b) häufiger attisch, fines, Attika, Lucr.: insula, Attika, Plaut.: Eumolpus (zu Athen geboren), Ov.: apes, Verg.: vates, Ov.: cothurnus, der Stil der in Athen heimischen Tragödie, Hor.: Cecropiae domus opprobrium (v. der Prokne, der Tochter des athenischen Königs Pandion), Hor.: fides, die Treue der Freunde Theseus u. Pirithous, Stat.: cuius Cecropiā voce madent pectora, voll attischer Weisheit, Mart.

    lateinisch-deutsches > Cecrops

  • 116 enimvero

    enim-vēro, I) nun aber, allerdings, in der Tat, natürlich, wirklich, Komik., Cic. u.a.: steigernd, ja was noch mehr ist, um so mehr, ja sogar, Suet. Ner. 36, 1. Tac. ann. 15, 45. – verb. immo enimvero, Pacuv. tr. 125. Ter. eun. 329: verum enimvero, Ter. adelph. 255. Sall. Cat. 2, 9 u. 20, 10: at enimvero, Liv. 4, 4, 1; 5, 9, 3. – II) aber freilich, bei Einwürfen, stärker als at, ast, Cic. u. Liv.

    lateinisch-deutsches > enimvero

  • 117 ploro

    plōro, āvi, ātum, āre (zu pluo für *plovo), I) intr.: A) schreien, schreiend rufen, ast olle plorassit (archaist. = ploraverit), Lex Serv. Tull. bei Fest. 230 (b), 15. – B) insbes., weinend od. klagend schreien, laut weinen, plärren, vor Jammer heulen, laut wehklagen (Ggstz. ridere), faciam plorantem illum, Plaut.: plorando fessus sum, des Jammerns bin ich müde, Cic.: nil sibi legatum praeter plorare, Hor.: lacrimandum est, non plorandum, Sen.: discunt lacrimare decenter quoque volunt plorant tempore quoque modo, Ov.: iubeo te plorare = οἰμώζειν λέγω σοι, der Henker hole dich! (als Verwünschungsformel), Hor. sat. 1, 10, 91: pl. alci, vor einem, in seinen Busen weinen, seine Tränen vor ihm ausschütten, Tibull. 2, 5, 103. – II) tr. über etw. weinen, heulen, etw. beweinen, bejammern, raptum iuvenem, Hor.: turpe commissum, Hor.: aliena, Quint.: ploratus rogus, Ov. – m. folg. Acc. u. Infin., Hor. ep. 2, 1, 9. Prop. 2 (31), 23, 18: m. folg. Infin., aquam hercle plorat, quom lavat, profundere, Plaut. aul. 308: me tamen obicere incolis plorares Aquilonibus, nicht ohne Tränen könntest du mich preisgeben, Hor. carm. 3, 10, 3 sq. – / Archaist. plorassit = ploraverit, Lex Serv. Tull. b. Fest. 230 (b), 16.

    lateinisch-deutsches > ploro

  • 118 prolecto

    prōlecto, āvī, ātum, āre (Intens. v. prolicio), I) hervorlocken, Apul. met. 5, 7. – II) übtr., jmd. verlocken, locken, reizen, alqm spe legationis, Cic.: alqm probris, Plaut.: puellares animos, Ov.: alqm veneficiis ad nuptias, Apul.: ast aliae (aves), quas nullus amor prolectat edendi, Prud.

    lateinisch-deutsches > prolecto

  • 119 ramale

    rāmāle, is, n. (ramus), das Geäst, Gezweige, Ast-, Zweigwerk, Reisig, Reisholz, vetus, Pers. 1, 97. – öfter Plur., spissatis ramalibus ac fronde congesta, Sen.: ramalia arida, Ov.: (arboris) mortua ramalia, Tac.

    lateinisch-deutsches > ramale

  • 120 ramulus

    rāmulus, ī, m. (Demin. v. ramus), der kleine Ast, das Ästchen, der Zweig, auch Wurzeltrieb, Schoß, Cic. u.a.

    lateinisch-deutsches > ramulus

См. также в других словарях:

  • ast — ast·bury; ast·rex; bu·co·li·ast; chil·i·ast; cin·e·ast; di·a·skeu·ast; ec·cle·si·ast; ec·cle·si·ast·ry; ec·dys·i·ast; el·e·gi·ast; en·co·mi·ast; en·cy·clo·pe·di·ast; en·thu·si·ast; gym·na·si·ast; he·li·ast; hy·po·chon·dri·ast; or·gi·ast;… …   English syllables

  • AST — ist eine Abkürzung für: Anrufsammeltaxi, öffentliches Verkehrsmittel Abstract Syntax Tree, eine Baumstruktur in der Informatik das Enzym Aspartat Aminotransferase in der Krankengymnastik für Ausgangsstellung im Sport für Ausdauersportteam in der… …   Deutsch Wikipedia

  • Ast — Ast: Das altgerm. Wort mhd., ahd. ast, got. asts, mniederl. ast beruht mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen auf idg. *ozdo s »Ast, Zweig«, vgl. z. B. griech. ózos »Ast, Zweig« und armen. ost »Ast, Zweig«. Das idg. Wort ist eine alte… …   Das Herkunftswörterbuch

  • ăst — ĂST, ÁSTĂ, ăşti, aste, adj.dem. (antepus) (pop. şi fam.) Acest, această. ♢ loc. adv. (De) astă dată = acum. Astă noapte (sau iarnă, primăvară etc.) = în noaptea (sau iarna, primăvara etc.) imediat precedentă. [gen. dat. sg.: ăstui, astei şi… …   Dicționar Român

  • Ast — Sm std. (8. Jh.), mhd. ast, ahd. ast, as. ast Stammwort. Aus g. * asta m. Ast , auch in gt. asts (der i Stamm des Althochdeutschen ist wohl sekundär). Aus ig. (eur.) * ozdo m. Ast, Zweig , auch in gr. ózos und arm. ost. Vermutlich aus ** o sd o… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Ast — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. {{{image}}}   Sigles d une seule lettre   Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres …   Wikipédia en Français

  • AST — is a three letter abbreviation that stands for a number of different things.;In science and technology * Aspartate transaminase, an enzyme associated with liver parenchymal cells * Abstract syntax tree, a finite, labeled, directed tree used in… …   Wikipedia

  • Ast [1] — Ast, Pflanzenteil, der aus einem früher vorhandenen Pflanzenteil mittels einer Knospe entsprungen ist und mit jenem in morphologischer Beziehung als ein Organ von gleicher Art und Bedeutung erscheint. Äste eines Baumes oder Strauches sind die… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • AST — Advanced Skills Teacher (AST) England, Wales Teachers who have passed a national assessment and been appointed to an AST post. The pay and conditions for ASTs are set out in the School Teachers Pay and Conditions Document (STPCD), which is… …   Law dictionary

  • -ast — [ast], der; en, en <Suffix, das sich mit fremdsprachigen, nur gebunden vorkommenden Substantiven verbindet>: kennzeichnet eine männliche Person in Bezug auf Beruf, Tätigkeit, Überzeugung, Haltung durch das im Basiswort Genannte: Cineast… …   Universal-Lexikon

  • Ast — Ast,der:1.〈inBretternusw.sichtbareAnsatzstelleeinesgroßenZweiges〉Astansatz·Knorren·Astknorren–2.⇨Zweig(1)–3.⇨Rücken(1)–4.⇨Buckel(1)–5.⇨Abzweigung–6.einenA.durchsägen:⇨schnarchen;sicheinenA.lachen;⇨lachen(1);denA.absägen,aufdemmansitzt:⇨schaden …   Das Wörterbuch der Synonyme

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»