-
41 arrogant
['ærəgənt]adjнадменный, высокомерный, спесивый, заносчивый, самоуверенный, самонадеянный, преувеличивающий свои возможностиHe was much disliked for his arrogant manner. — Его очень не любили за его высокомерные манеры
-
42 ARROGANT
[A]ARROGANS (-ANTIS)ADROGANS (-ANTIS)SUPERBUS (-A -UM)INSOLENS (-ENTIS)TUMIDUS (-A -UM)CELSUS (-A -UM)SUBLATUS (-A -UM)FEROX (-OCIS)SUPINUS (-A -UM)- BE ARROGANT- MAKE ARROGANT -
43 arrogant
arrogant anmaßend, dünkelhaft, arrogant -
44 arrogant
arrogant [-'ɡanˀd] arrogant -
45 arrogant
arrogant arrogant, oförskämd -
46 arrogant
[ˈærəuɡənt]arrogant высокомерный, надменный arrogant самонадеянный -
47 arrogant
ˈærəuɡənt прил.
1) заносчивый, высокомерный, надменный (towards) Syn: proud
2) самоуверенный, самонадеянный, преувеличивающий свои возможности Syn: overbearingвысокомерный, надменный, заносчивый;
самонадеянный наглый;
бесцеремонный - * claims наглые претензииarrogant высокомерный, надменный ~ самонадеянныйБольшой англо-русский и русско-английский словарь > arrogant
-
48 arrogant
[ʹærəgənt] a1. высокомерный, надменный, заносчивый; самонадеянный2. наглый; бесцеремонный -
49 arrogant
adj.arrogant -
50 arrogant
adj arrogant. -
51 arrogant
-
52 arrogant
Adj1. अहंकारी/घमण्डी/अभिमानीHe is an arrogant man. -
53 arrogant
{'ærəgənt}
a високомерен, надменен, арогантен, дързък, безочлив* * *{'arъgъnt} а високомерен, надменен; арогантен, дързък, безоч* * *арогантен;* * *a високомерен, надменен, арогантен, дързък, безочлив* * *arrogant[´ærəgənt] adj арогантен, високомерен, надменен; безочлив; FONT face=Times_Deutsch◊ adv arrogantly. -
54 arrogant
adj arrogant / big-headed -
55 arrogant
I.arrogantII.überheblich -
56 arrogant
['ærəgənt]aggettivo arrogante* * *['ærəɡənt](extremely proud; thinking that one is much more important than other people.) arrogante- arrogance* * *arrogant /ˈærəgənt/a.arrogante; altezzoso; tracotantearrogantly avv.* * *['ærəgənt]aggettivo arrogante -
57 arrogant
adj. arrogant, conceited, haughty, assuming, proud--------adv. arrogantly, conceitedly, haughtily, proudly -
58 arrogant
1. bn 2. bwavec arrogance, arrogamment -
59 arrogant
adj arrogant -
60 arrogant
arrogant
См. также в других словарях:
arrogant — arrogant, ante [ arɔgɑ̃, ɑ̃t ] adj. • XIIIe; lat. arrogans → arroger (s ) ♦ Qui manifeste une insolence méprisante (⇒ arrogance). Une personne arrogante. Qui témoigne de l arrogance. Air, ton arrogant. ⇒ dédaigneux, fier, 1. hautain, impertinent … Encyclopédie Universelle
arrogant — arrogant, ante (a ro gan, gan t ) adj. Qui a de l arrogance. Un homme arrogant. Air, ton arrogant. Paroles arrogantes. • La mort les anime et les rend arrogants, ROTR. St Gen. V, 5. Substantivement. • Va contre un arrogant éprouver ton… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
arrogant — Adj überheblich std. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. arrogant, dieses aus l. arrogāns ( tis), dem PPräs. von l. arrogāre etwas für sich beanspruchen , also eigentlich anspruchsvoll, anmaßend ; zu l. rogāre fragen und l. ad hin, zu . Das… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Arrogant — Ar ro*gant, a. [F. arrogant, L. arrogans, p. pr. of arrogare. See {Arrogate}.] 1. Making, or having the disposition to make, exorbitant claims of rank or estimation; giving one s self an undue degree of importance; assuming; haughty; applied to… … The Collaborative International Dictionary of English
arrogant — ARROGANT, ANTE. adj. Hautain, fier, superbe. Une personne arrogante. Paroles arrogantes. Mine arrogante. Ton arrogant. [b]f♛/b] Il s emploie aussi substantivement. C est un arrogant, un petit arrogant. C est une arrogante … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
arrogant — Arrogant, Arrogans, Fastuosus. Arrogant et fier, qui ne peut durer avec personne, Insolens. Devenir arrogant, Offendere in arrogantiam. Quelque peu arrogant, Subarrogans, Feroculus … Thresor de la langue françoyse
arrogant — Arrogant, [arrog]ante. adj v. Hautain, fier, superbe. Personne arrogante. paroles arrogantes. mine arrogante. ton arrogant. Il est quelquefois substantif. C est un arrogant, un petit arrogant, une arrogante … Dictionnaire de l'Académie française
arrogant — (adj.) late 14c., from O.Fr. arrogant (14c.), from L. arrogantem (nom. arrogans) assuming, overbearing, insolent, prp. of arrogare (see ARROGANCE (Cf. arrogance)). Related: Arrogantly … Etymology dictionary
arrogant — [Wichtig (Rating 3200 5600)] Bsp.: • Sei nicht so arrogant … Deutsch Wörterbuch
arrogant — Adj. (Grundstufe) voller Arroganz Synonyme: anmaßend, hochmütig, überheblich, dünkelhaft (geh.) Beispiele: Er verhielt sich sehr arrogant. Sie ist ein arrogantes kleines Mädchen … Extremes Deutsch
Arrogant — bezeichnet: den Hochmut die erste britische Schraubenfregatte HMS Arrognat von 1845 Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia