-
1 arcuatus
arcuātus u. arquātus, a, um (arcus), I) (gew. Form arcuātus), bogenförmig gewölbt, -gemacht, od. mit einem Bogen versehen, currus, mit einem bogenförmig gewölbten Schirmdache, Liv.: curvamen, Ov.: opus, Bogenwerk, Schwibbögen, Plin. ep. u. Frontin.: sellula, kleiner Lehnsessel, Arnob.: laqueata arquataque tecta, Lucr. 2, 28: impetus, im Bogen, Tert.: vulnus, Hier. – II) (gew. Form arquātus) regenbogenfarbig, iubar, Avian. fab. 15, 8: color viridis vel arquato similis, Cael. Aur. de sign. diaet. pass. 93: morbus, die Gelbsucht, Cels. 2, 4 u. 8; 3, 24. – dah. v. leb. Wesen, gelbsüchtig, die Gelbsucht habend, pecus, Col. 7, 5, 18: subst., arquātus, ī, m., der Gelbsüchtige, Afran. fab. inc. fr. XVIII. Varr. sat. Men. 148. Lucr. 4, 331. Plin. 20, 115.
-
2 arcuatus
arcuātus u. arquātus, a, um (arcus), I) (gew. Form arcuātus), bogenförmig gewölbt, -gemacht, od. mit einem Bogen versehen, currus, mit einem bogenförmig gewölbten Schirmdache, Liv.: curvamen, Ov.: opus, Bogenwerk, Schwibbögen, Plin. ep. u. Frontin.: sellula, kleiner Lehnsessel, Arnob.: laqueata arquataque tecta, Lucr. 2, 28: impetus, im Bogen, Tert.: vulnus, Hier. – II) (gew. Form arquātus) regenbogenfarbig, iubar, Avian. fab. 15, 8: color viridis vel arquato similis, Cael. Aur. de sign. diaet. pass. 93: morbus, die Gelbsucht, Cels. 2, 4 u. 8; 3, 24. – dah. v. leb. Wesen, gelbsüchtig, die Gelbsucht habend, pecus, Col. 7, 5, 18: subst., arquātus, ī, m., der Gelbsüchtige, Afran. fab. inc. fr. XVIII. Varr. sat. Men. 148. Lucr. 4, 331. Plin. 20, 115.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcuatus
-
3 arcuatus
arcuātus (arquātus), a, um [ arcus ]1) изогнутый, выгнутый, дугообразный ( curvamen O)currus a. L — крытая повозка (со сводчатым верхом)2) радужный, цвета радуги ( color CA)3) желтушный, страдающий желтухой Vr, Lcr, PMmorbus a. CC — желтуха -
4 arcuatus
-
5 arcuatus
c. arquatus.* * *c. arquatus.* * *I.Arcuatus, pen. prod. Participium. Voulté, Courbé en arc.II.Arcuatus. Colum. Qui ha la jaulnisse, Vide ARQVATVS. -
6 arcuatus
Iarcuata, arcuatum ADJarched, bow-shaped; carried on/supported by arches; covered, hooded (carriage); rainbow colored, jaundicedIImorbus arcuatus -- jaundice/rainbow colored disease
one having jaundice/the rainbow colored disease -
7 arcuatus
-a/um adj Aarqué -
8 arcuatus
, a, umдугообразный -
9 arcuātus (arquu-)
arcuātus (arquu-) adj. [arcus], bow - like, arched (rare): currus, L.: curvamen, of the rainbow, O. -
10 Corydoras arcuatus
—1. LAT Corydoras arcuatus Elwin2. RUS радужный панцирник m3. ENG arched corydoras4. DEU Stromlinien-Panzerwels m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Corydoras arcuatus
-
11 Pomacanthus arcuatus
—1. LAT Pomacanthus arcuatus (Linnaeus)2. RUS серая рыба-ангел f, чёрный помакант m3. ENG —4. DEU Schwarzer Engelfisch m, Schwarzer Kaiserfisch m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Pomacanthus arcuatus
-
12 Plagionotus arcuatus
1. LAT Plagionotus arcuatus Linnaeus2. RUS усач m поперечнополосатый3. ENG —4. DEU gemeiner Eichenwidderbock m5. FRA clyte m arqué [à croissants]VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Plagionotus arcuatus
-
13 Rhinolophus arcuatus
1. LAT Rhinolophus arcuatus Peters2. RUS лузонский подковонос m3. ENG arcuate horseshoe bat4. DEU —5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Rhinolophus arcuatus
-
14 Taeromys arcuatus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Taeromys arcuatus
-
15 arquatus
arquātus (arcŭātus), a, um [st2]1 [-] courbé comme un arc. [st2]2 [-] de la couleur de l'arc-en-ciel. - arcuatus (morbus): la jaunisse (couleur d'arc-en-ciel). - curru arcuato vehi, Liv. 1.21: être transporté dans une voiture couverte. - arcuata, orum, n. (s.ent. loca): lieux voûtés. - arquatus, i, m.: celui qui a la jaunisse.* * *arquātus (arcŭātus), a, um [st2]1 [-] courbé comme un arc. [st2]2 [-] de la couleur de l'arc-en-ciel. - arcuatus (morbus): la jaunisse (couleur d'arc-en-ciel). - curru arcuato vehi, Liv. 1.21: être transporté dans une voiture couverte. - arcuata, orum, n. (s.ent. loca): lieux voûtés. - arquatus, i, m.: celui qui a la jaunisse.* * *Arquatus, pen. prod. Adiectiuum. Ouid. Qui est courbé comme un arc.\Arcatus morbus. Cels. La jaulnisse, Les riches et palles couleurs. -
16 arcuatim
arcuātim [ arcuatus ]изгибаясь, извиваясь (a. repens PM) -
17 arcuo
—, —, āre [ arcus ]а) изгибать, выгибатьmilipeda non arcuatur PM сороконожка — (ползая) не выгибаетсяб) изгибаться, образовать дугу ( sinus arcuat Mela). — см. тж. arcuatus -
18 morbus
ī m.1) болезнь, недуг (corporis, animi, oculorum C)in morbum cadere (incidere) C или morbo (in morbum) implicari Cs, Nep — заболеть, захворатьmorbo affectum esse и laborare C (conflictari Nep) — быть больным, страдатьmorbo decedere Eutr (mori, perire Nep) — умереть от болезниm. caeli V — нездоровый климат2) болезненное влечение, страсть (morbus et insania C) -
19 arquatus
arquātus, s. arcuātus.
-
20 currus
currus, ūs, m. (curro), das Rennzeug (Fahrzeug), I) der Wagen, vorzugsw. im Zshg. der Triumphwagen od. der Rennwagen od. der Streitwagen (essedum), a) eig.: equi currusque (Sing.), Verg.: c. quadrigarum, Liv.: c. elephantorum, Suet.: c. atrorum equorum (Plutos, des Gottes der Unterwelt), Ov. – c. regis, Curt.: c. Solis, Hor. u.a. Dichter. – rector currus, Curt. (od. umschr. is, a quo currus regitur, Curt., oder is, qui currum agit, Curt.). – utrumque currus latus (Seite), Curt. – curru sublimis, Liv., od. eminens, Curt. – c. altus, Ov.: arcuatus, Liv.: auratus, Cic.: aureus, argenteus, Plin.: biiugus, Lucr.: currus diurni (Sonnenwagen), Ov.: c. eburnus, Tibull.: c. falcatus, Sichelwagen (mit Sicheln zu beiden Seiten versehener Streitwagen, b. Livius quadrigae falcatae), Curt.: dafür poet., c. falcifer, Lucr., od. c. ferreus Martis, Claud.: igneus c. Eliae, Hieron.: c. quinque liberis onustus (beim Triumphzug), Tac.: c. quadriiugus, Verg. u. Plin. pan.: currus quadriiuges et seiuges, Apul.: c. regius, Sen. – currum agere, Ov. u. Curt., agitare, Verg.: alqm vinctum ante currum (Triumphw.) agere, Sen.: anteire alcis currum (zB. v. Trabanten), Curt.: ascendere simul currum, Suet.: cedere (abtreten) alci currum, Liv.: comitari alcis currum (Triumphwagen), Suet.: conscendere currum, Lucr., Curt. u.a.: ita currus (Streitw.) collocare (aufstellen), ut etc., Caes.: collocare (setzen) alqm in curru suis manibus, Cic.: descendere e curru, Suet.: desilire curru, Curt., od. e curru, Ov., od. ab alto curru, Ov.: detrahere alqm de curru, Cic.: ducere alqm ante currum (Triumphw.), Liv.: escendere in currum, Cic.: evertere currum, Curt.: excutere alqm curru (v. den Pferden), Curt.: curru excuti, Suet.: excussus curru ac rursus repositus, Suet.: flectere currum (Triumphw.) de foro in Capitolium, Cic.: illigare alqm distentum in currum quadrigarum, Liv.: imponere alqm od. alqd in currum, Cic.: curru urbem ingredi (v. Triumphator), Suet. (vgl. Romam eo curru, quo Augustus olim triumphaverat, introire, Suet.): in currum inscendere, Plaut.: invehi curru Capitolium, Cic., od. curru equis albis iuncto urbem, Liv. (beide v. Triumphator): insistere currui (v. Wettrenner), Plin. ep.: alqm portat niveis currus eburnus equis, Tibull.: prosequi currum alcis (den Triumphw. jmds., zB. v. Soldaten), Suet.: praecedere alcis currum (Triumphw.), Eutr.: proeliari curru (Streitw.), Tac.: pugnare curribus (Streitw.), Mela: regere currum, Curt.: ruunt effusi carcere currus (v. Rennw.), Verg.: se in currus (Streitw.) citissime recipere, Caes.: sequi alcis currum carpento (v. einer Frau), Curt.: sustinere currum, im Laufe anhalten, zum Stehen bringen, Cic.: trahere regium currum (v. weißen Pferden), Sen. de ira 3, 21, 2: vertere currum suum in fugam, Curt.: vehere currum, vehere alqm curru, vehi curru, s. veho. – Plur. currus v. einem Wagen, Verg. Aen. 1, 486; 6, 485 u. ö. Val. Flacc. 2, 411; 3, 415 u. ö.: biiuges currus, v. Wagen der Venus, Apul. met. 4, 31. – b) meton.: α) wie das griech. ἅρμα, das Gespann am Wagen, neque audit currus habenas, Verg.: infrenant alii currus, Verg. – β) der Triumphwagen = der Triumph (s. Drak. Sil. 6, 545), quem ego currum aut quam lauream cum tua laudatione conferrem? Cic.: digna res lauro, digna curru senatui visa est, Flor.: prosequar et currus utroque ab litore ovantes, Prop. – II) der kleine zweiräderige Pflugwagen; dah. currus imi, die Räder am Pflugwagen, Verg. georg. 1, 174. – III) das Fahrzeug = das Schiff, Catull. 64, 9. – / Dat. curru, Verg. ecl. 5, 29; Aen. 1, 156; 3, 541; 12, 511: metaplast. Abl. curro, Lamp. Commod. 3, 6 P. (Jordan mit cod. M curru): synkop. Genet. Plur. currum, Verg. Aen. 6, 653.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Arcuatus — lankinis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Arcuatus ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Arcuātus morbus — (lat., Med.), die Gelbsucht … Pierer's Universal-Lexikon
arcuatus — arcua̱|tus, ...ta, ...tum [zu lat. arcus= Bogen]: bogenförmig, gebogen; z. B. in der Fügung ↑Arteria arcuata (Anat.) … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Apolemichthys arcuatus — Apolemichthys arcuatus … Wikipédia en Français
Corydoras Arcuatus — Corydoras arcuatus … Wikipédia en Français
Corydoras arcuatus — Corydoras arcuatus … Wikipédia en Français
Pomacanthus arcuatus — Demoiselle blanche Demoiselle blanche … Wikipédia en Français
Corydoras arcuatus — Corydoras arcuatus … Wikipédia en Français
Ensis arcuatus — Couteau arqué Ensis arcuatus … Wikipédia en Français
Gogo arcuatus — Gogo arcuatus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Cyprinodon arcuatus — Saltar a navegación, búsqueda ? Cyprinodon arcuatus Clasificación científica Reino: Animalia Filo … Wikipedia Español