-
1 Landtier
-
2 Wasser
Wasser, I) im allg.: aqua (der Plur. aquae von einer größern Wassermasse). – aquae genus (Wasserart). – Wasser und Brot, panis et aqua. – großes Wasser (bei einer Überschwem mung), aquae magnae (z.B. bis eo anno fuerunt): [2641] unter Wasser setzen, irrigare (bewässern, z.B. einen Acker); inundare (überschwemmen, w. vgl.): ein Ort ist weit unter W. gesetzt, locus late restagnat: ins W. fallen, in undas concĭdere: ins W. werfen, in aquam conicere. – am oder im W. lebend, sich aufhaltend, wachsend, aquatilis; aquaticus. – Bildl., zu Wasser werden, ad irritum redigi oder cadere (z.B. von der Hoffnung); vanum evadere (z.B. von der Freude): ganz zu W. werden, ad vanum et irritum redigi: etwas zu W. machen, ad irritum redigere alqd (z.B. die Hoffnung): jmdm, eine Freude zu Wasser machen, alci gaudium conturbare od. corrumpere: jmdm. die Sache zu W. machen, spem alcis fallere (jmds. Hoffnung täuschen); alci rationes conturbare (jmdm. einen Strich durch die Rechnung machen). – Sprichw., Wasser ins Meer tragen, in freta col lectas alta addere aquas (Ov. am. 2, 10, 14); pleno sidera caelo addere(ibid. 2, 10, 13); u. (in bezug auf Reichtum) teruncium adicere Croesi pecuniae (Cic. de fin. 4, 29). – II) insbes.: a) als Element: aqua. – umor (das Naß; beide im Ggstz. zu aĕr, ignis, terra oder terrenum). – b) im Ggstz. zum Lande: rivus (Bach). – flumen (Fluß, s. das. die Synon.). – mare (Meer). – zu W. u. zu Lande, terrā marique; terrā et mari; et terrā et mari; et mari et terrā; mari atque terrā (wobei zu bemerken, daß terrā marique die gewöhnliche Ausdrucksweise ist, die übrigen nur da wo mit mehr Nachdruck geredet wird, angewendet werden). – ein Krieg zu W., bellum maritimum od. navale: aufs W. gehen, s. »zur See gehen« unter »1. See«. – Sprichw., stille Wasser sind tief, altissima quaeque flumina minimo sono labuntur (Curt. 7, 4 [16], 13). – c) die Flüssigkeit im Blute: *lympha(t. t.). – das W. unter der Haut, aqua intercus. – d) Urin: urīna. – sein W. lassen, abschlagen, urinam reddere od. facere; vesicam exonerare.
-
3 Wassermaus
[2643] Wassermaus, musculus aquatilis.
-
4 Wasserteile
Wasserteile, die, in etw., aqua. – die Luft hat W., aër est aquosus. – Wassertier, bestia aquatilis. – Wassertiere, aquatiles; aquati lia, ium,n. pl.
-
5 wässerig
wässerig, I) eig.: aquaticus (wässerig, feucht) – aquatilis (einen Wassergeschmack habend, z.B. sapor: u. sucus). – Sprichw., jmdm. den Mund w. machen. salivam alci movere (s. Sen. ep. 79, 7: A etua tibi salivam movet). – II) uneig. = geistlos, ieiunus.
См. также в других словарях:
Aquatĭlis planta — (Bot.), 1) (Aquatĭca planta), im Wasser wachsende Pflanze; 2) im Wasser schwimmende od. untergetauchte Pflanze … Pierer's Universal-Lexikon
Ranunculus aquatilis — Saltar a navegación, búsqueda Ranunculus aquatilis … Wikipedia Español
Carex aquatilis — Carex aquatilis … Wikipedia Español
Carex aquatilis — Carex aquatilis … Wikipédia en Français
Ranunculus Aquatilis — Renoncule aquatique Renoncule aquatique … Wikipédia en Français
Ranunculus aquatilis — Renoncule aquatique Renoncule aquatique … Wikipédia en Français
Carex aquatilis — Carex aquatilis … Wikipédia en Français
Ranunculus aquatilis — Gewöhnlicher Wasserhahnenfuß Wasserhahnenfuß (Illustration zeigt vermutlich Ranunculus peltatus) Systematik … Deutsch Wikipedia
Carex aquatilis substricta — Carex aquatilis var. substricta … Wikipédia en Français
Monoplex aquatilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gas … Wikipedia
Ranunculus aquatilis — Scientific classification Kingdom: Plantae Division … Wikipedia