-
1 aprobować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aprobować
-
2 aprobować aprob·ować
-
3 akceptować
( przyjmować) to accept; ( aprobować) to approve of* * *ipf.1. (= aprobować) accept, approve (coś, kogoś of sth, sb); (niemoralne zachowanie, przemoc) condone; nie akceptować czyjegoś zachowania not condone l. approve of sb's behavior.2. (= zatwierdzać) approve, accept; akceptować budżet, plan approve a budget, plan; akceptować zmiany accept changes; (= przyjmować) accept, agree ( coś to sth); akceptować warunki kapitulacji agree to l. accept the terms l. conditions of surrender; akceptować weksel ekon. accept a bill of exchange.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akceptować
-
4 pochwalać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pochwalać
-
5 zaaprobować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaaprobować
-
6 aprob|ować
impf vt książk. to approve, to (give) consent to [projekt, wydatki]; to agree to, to accept [zmiany w tekście]; to approve of [poglądy, pomysł, działalność]- aprobować w pełni to fully a. entirely approve ⇒ zaaprobowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aprob|ować
-
7 aprobując|y
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aprobując|y
-
8 zaaprob|ować
pf vt książk. to approve [projekt, wydatki]; to agree to, to accept [zmiany w tekście]- projekt został zaaprobowany przez rząd the project was approved by the government- przedłożyć coś do zaaprobowania to submit sth for approval ⇒ aprobowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaaprob|ować
См. также в других словарях:
aprobować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, aprobowaćbuję, aprobowaćbuje, aprobowaćany {{/stl 8}}– zaaprobować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać coś za dobre, słuszne, właściwe, wyrażać aprobatę; akceptować, zgadzać się na coś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aprobować — ndk IV, aprobowaćbuję, aprobowaćbujesz, aprobowaćbuj, aprobowaćował, aprobowaćowany «uznawać coś za dobre, właściwe, pochwalać, zgadzać się na coś» Aprobować projekt. Gest, ruch aprobujący. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć … Słownik języka polskiego
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
afirmować — ndk IV, afirmowaćmuję, afirmowaćmujesz, afirmowaćmuj, afirmowaćował, afirmowaćowany książk. «potwierdzać, odnosić się do czegoś z uznaniem, popierać, aprobować coś» Afirmować czyjeś ideały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
akceptować — ndk IV, akceptowaćtuję, akceptowaćtujesz, akceptowaćtuj, akceptowaćował, akceptowaćowany «wyrażać zgodę na coś, potwierdzać coś; aprobować» Akceptować nowe wzory, nową sytuację. ∆ ekon. Akceptować weksel «zobowiązywać się, potwierdzając podpisem… … Słownik języka polskiego
aprobowanie — n I rzecz. od aprobować … Słownik języka polskiego
aprobująco — przysłów. od aprobujący (p. aprobować) Spojrzeć, uśmiechnąć się aprobująco … Słownik języka polskiego
dezaprobować — ndk IV, dezaprobowaćbuję, dezaprobowaćbujesz, dezaprobowaćbuj, dezaprobowaćował, dezaprobowaćowany «ujemnie oceniać coś, nie aprobować, nie pochwalać czegoś; ganić» Dezaprobować czyjeś zachowanie, postępowanie … Słownik języka polskiego
pochwalać — ndk I, pochwalaćam, pochwalaćasz, pochwalaćają, pochwalaćaj, pochwalaćał, pochwalaćany «uznawać za słuszne, dobre, właściwe; aprobować» Pochwalać czyjś krok, czyjeś postępowanie. Nie pochwalał stosowania gwałtownych środków … Słownik języka polskiego
przyzwalać — ndk I, przyzwalaćam, przyzwalaćasz, przyzwalaćają, przyzwalaćaj, przyzwalaćał przyzwolić dk VIa, przyzwalaćlę, przyzwalaćlisz, przyzwalaćzwól, przyzwalaćlił, książk. «udzielać pozwolenia, wyrażać na coś zgodę; zezwalać, zgadzać się, aprobować»… … Słownik języka polskiego