Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

appĕto

  • 1 appeto

    appĕto (adpĕto), ĕre, pĕtīvi (pĕtĭi), pĕtītum - tr. - [st2]1 [-] chercher à prendre, chercher à saisir. [st2]2 [-] aller vers, empiéter sur, s'approcher de. [st2]3 [-] attaquer, assaillir, envahir. [st2]4 [-] rechercher, désirer. [st2]5 [-] approcher (en parl. du temps).    - lux appetit: le jour approche.    - appetit meridies, Plaut.: il est bientôt midi.    - regnum appetere: aspirer à la royauté.    - appeti ignominiis, Cic.: être accablés d'outrages.    - humerum apertum gladio appetit, Cæs. BC. 2, 35: il lui donna un coup d’épée sur l'épaule découverte.    - alienum appetere: convoiter le bien d'autrui.    - quid in illā appetitur? Mart.: qu'a-t-elle de si attrayant?
    * * *
    appĕto (adpĕto), ĕre, pĕtīvi (pĕtĭi), pĕtītum - tr. - [st2]1 [-] chercher à prendre, chercher à saisir. [st2]2 [-] aller vers, empiéter sur, s'approcher de. [st2]3 [-] attaquer, assaillir, envahir. [st2]4 [-] rechercher, désirer. [st2]5 [-] approcher (en parl. du temps).    - lux appetit: le jour approche.    - appetit meridies, Plaut.: il est bientôt midi.    - regnum appetere: aspirer à la royauté.    - appeti ignominiis, Cic.: être accablés d'outrages.    - humerum apertum gladio appetit, Cæs. BC. 2, 35: il lui donna un coup d’épée sur l'épaule découverte.    - alienum appetere: convoiter le bien d'autrui.    - quid in illā appetitur? Mart.: qu'a-t-elle de si attrayant?
    * * *
        Appeto, appetis, pen. cor. appetiui, et appetii per syncopam, appetitum, pen. pro. appetere. Stat. Convoiter, Desirer une chose desordonneement, Appeter.
    \
        Non plus victoria Marcelli Pop. Romano appetiuit, quam humanitas Syracusanis reseruauit. Cic. N'a point plus acquis aux Romains.
    \
        Appetere amicitiam alicuius. Caesar. Desirer.
    \
        Mortem. Cic. Soubhaiter d'estre mort.
    \
        Appetere per auaritiam. Cic. Convoiter par avarice.
    \
        Rursus appetere conditiones quas reiecimus. Hir. Redemander.
    \
        Appetere Europam conatur. Cic. Il tasche de parvenir en Europe.
    \
        Os oculosque hostis rostro et vnguibus appetit. Liu. Il frappe du bec et des ongles, Il fiert, etc.
    \
        Humerum gladio appetit. Caes. Il le frappe de l'espee sur l'espaule.
    \
        Appetere ferro, aut lapidibus, aut re alia. Cic. Frapper, Assailler, Tascher à frapper.
    \
        Appetit me amor. Plaut. M'assault, Me pourchasse.
    \
        Appetere dextram osculis. Plin. Baiser.
    \
        Appetere aliquid manibus. Cic. Tascher à prendre.
    \
        Appetere mammam dicitur puer lactens. Cic. Bayer à la mamelle.
    \
        Appetere genas vngue. Ouid. Esgratigner.
    \
        Comitiorum iam appetebat tempus. Liu. Approchoit.
    \
        Nox appetit. Liu. Approche.
    \
        Appetebant fata Veiorum. Liu. Leur destinee, et ruine fatale approchoit.

    Dictionarium latinogallicum > appeto

  • 2 appeto

    appeto appeto, petivi, petitum, ere хватать, захватывать

    Латинско-русский словарь > appeto

  • 3 appetō (ad-p-)

        appetō (ad-p-) īvī or iī, ītus, ere.—     Trans, to strive for, reach after, grasp at: (solem) manibus: salutari, appeti: mare terram appetens: munitionibus loca, taking in, L.—Esp., to fall upon, attack, assault, assail: umerum gladio, Cs.: oculos rostro, L.: ferro corpora, V.: ignominiis.—Fig., to strive after, long for, desire, seek, court: populi R. amicitiam, Cs.: bona naturā: inimicitias potentiorum pro te: nihil sibi: agere aliquid. — Intrans, to draw nigh, approach, be at hand: dies appetebat, Cs.: nox, L.: fatum, Cu.

    Latin-English dictionary > appetō (ad-p-)

  • 4 appeto

    1.
    ap-pĕto ( adp-, Lachm., Baiter, Weissenb., Halm; app-, Ritschl, Kayser), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (class.; in poetry rare); act., to strive after a thing, to try to get, to grasp after (syn.: adfecto, nitor in aliquid).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    solem manibus adpetere,

    Cic. Div. 1, 23, 46; so id. ib. 2, 41:

    placentam,

    Plin. 7, 53, 54, § 183; so, adpetere manum osculis, to seize upon the hand with kisses, i. e. in order to kiss it, Plin. 11, 45, 103, § 250;

    hence, appeti, of old men whose hands one seizes and kisses: haec enim ipsa sunt honorabilia, salutari, adpeti, decedi, adsurgi, etc.,

    Cic. Sen. 18, 63; hence (like accedere), to go or come somewhere, to approach, arrive at:

    urbem,

    Suet. Caes. 42.— Of things without life: mare terram adpetens, pressing or rushing on, Cic. N. D. 2, 39, 100:

    crescebat interim urbs, munitionibus alia atque alia adpetendo loca,

    by continually advancing farther, Liv. 1, 8:

    Thule, quam hactenus nix et hiems adpetebat,

    only snow and frost had approached, Tac. Agr. 10.—
    B.
    Esp., to attack, to fall or seize upon, assault, assail (syn.:

    peto, adgredior, adorior, invado): lapidibus appetere,

    Cic. Dom. 5, 13:

    ferro atque insidiis,

    id. Rosc. Am. 11, 30; id. Planc. 29 fin.:

    umerum gladio,

    Caes. B. C. 2, 35; Liv. 7, 26:

    aquila aquaticas aves adpetit,

    Plin. 10, 3, 3, § 9:

    morsu,

    Tac. H. 4, 42; Dig. 38, 2, 14; 48, 5, 27 al.— Trop.:

    ignominiis omnibus appetitis,

    Cic. Quint. 31:

    me amor appetit,

    Plaut. Cist. 2, 1, 8:

    (uxor) falsā suspitione appetitur,

    Vulg. Num. 5, 14.—
    C.
    Trop., [p. 142] to strive after earnestly, to desire eagerly, to long for (syn.: peto, cupio, expeto; opp. declino, aspernor; v. infra): aliut in dies magis adpetitur, * Lucr. 5, 1279:

    ut bona naturā adpetimus, sic a malis naturā declinamus,

    Cic. Tusc. 4, 6, 13; cf. id. N. D. 3, 13, 33:

    idem non modo non recusem, sed appetam etiam atque deposcam,

    id. Phil. 3, 14:

    inimicitias potentium appetere,

    id. Mil. 36; so id. Rosc. Am. 18; id. Verr. 2, 5, 2; id. Agr. 2, 23:

    alterum esse adpetendum, alterum aspernandum,

    id. Fin. 1, 9, 31 al.:

    amicitiam,

    Caes. B. G. 1, 40:

    adulescentium familiaritates,

    Sall. C. 14, 5:

    hereditates,

    Suet. Aug. 60:

    divitias,

    Vulg. Sap. 8, 5; ib. 1 Tim. 6, 10:

    nihil ornamentorum,

    Suet. Vesp. 12 al.:

    alienum,

    Phaedr. 1, 4, 1:

    nec abnuendum imperium nec adpetendum,

    Sen. Thyest. 472 et saep.—Also of food, to have an appetite for (cf. appetitio, II. B.):

    appetitur vilis oliva,

    Mart. 9, 27:

    pisciculos minutos, caseum,

    Suet. Aug. 76.—Constr. with inf. as object:

    ut adpetat animus agere semper aliquid,

    Cic. Fin. 5, 20, 55; Stat. Th. 1, 234; Pall. 10, 13, 2.—
    II.
    Neutr., to draw on or nigh, to approach, be at hand (only of time and things having relation to it;

    syn.: venio, advenio, adpropinquo, adsum): cum appetit meridies,

    Plaut. Most. 3, 1, 116:

    dies adpetebat,

    Caes. B. G. 6, 35:

    nox jam adpetebat,

    Liv. 8, 38; so id. 5, 44; 10, 42:

    tempus anni,

    id. 34, 13; so id. 22, 1; 29, 10 al.:

    lux,

    Tac. A. 4, 51 al.:

    partitudo cui appetit,

    Plaut. Aul. 1, 1, 36:

    consularia comitia adpetebant,

    Liv. 41, 28:

    adpetit finis,

    Sen. Cons. ad Marc. 23 fin. — Hence, appĕtens ( adp-), entis, P. a. (acc. to II.); pr. striving passionately after something; hence,
    A.
    In gen., desirous of, eager for; constr. with gen.:

    appetens gloriae atque avidus laudis,

    Cic. Imp. Pomp. 3:

    nihil est adpetentius similium sui,

    id. Lael. 14, 50:

    studiosissimi adpetentissimique honestatis,

    id. Tusc. 2, 24, 58; so Sall. C. 5, 4; id. J. 7, 1; Plin. 31, 6, 36, § 69:

    turbidi et negotiorum adpetentes,

    Tac. A. 14, 57; id. H. 1, 49; 3, 39; 4, 6; 4, 83; Gell. 16, 3.—
    B.
    Esp., eager for money (cf. abundans), avaricious:

    homo non cupidus neque appetens,

    Cic. Agr. 2, 8:

    grati animi, non appetentis, non avidi signa,

    id. de Or. 2, 43, 182.— Adv.: appĕtenter ( adp-), eagerly, in a grasping spirit or manner:

    ne cupide quid agerent, ne adpetenter,

    Cic. Off. 1, 10, 33; App. M. 7, p. 192, 40 Elm.— Comp. and sup. not used.
    2.
    appĕto ( adp-), ōnis, m. [1. appeto], he that strives eagerly for a thing, Laber. ap. Non. p. 74, 8 (Com. Rel. p. 251 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > appeto

  • 5 appeto [2]

    2. appeto, ōnis, m., der nach etwas leidenschaftlich strebt, Laber. com. 96.

    lateinisch-deutsches > appeto [2]

  • 6 appeto

    1. ap-peto (ad-peto), īvī u. iī, ītum, ere, nach etw. hinlangen, I) im allg., nach etw. greifen, 1) eig.: solem manibus, Cic.: mammam, Cic.: placentam, Plin.: dextram osculis, (mit Küssen, d.i.) um sie zu küssen, nach der Hand greifen, Plin.: appeti (senes), das man ihre Hand küsse, Cic. – 2) übtr., nach etw. begehren, trachten, Verlangen haben od. tragen, zu jmd. od. etw. Neigung haben od. tragen, jmd. od. etw. suchen, sich an jmd. anzuschließen suchen (Ggstz. declinare, aspernari, fugere, refugere, recusare, reformidare), alqm, Liv.: alqm praesertim, Cic.: regnum, Cic.: societatem alcis, Sall.: alienos agros cupidissime, Cic.: amicitiam populi Rom. cupidissime, Caes.: maxume adulescentium familiaritates, Sall.: artes scaenicas studiosissime, Suet.: mortem timore (aus F.), Suet.: amariores cibos, gern essen, Vopisc.: caseum bubulum manu pressum maxime, am liebsten essen, Suet. – m. folg. Infin., ut appetat animus aliquid agere semper, Cic. de fin. 5, 55: u. so Stat. Theb. 1, 235 u. (m. Infin. Praes. Pass.) Pallad. 10, 13, 2. – II) insbes.: A) nach einem Orte hinstreben, -hingehen, ihn aufsuchen, sich nach ihm hinziehen, Europam, Cic.: v. lebl. Subjj.: mare terram appetens, sich herandrängend, Cic.: crescebat interim urbs, munitionibus alia atque alia appetendo loca, immer mehr Raum, Gebiet einnehmend, Liv. – B)
    ————
    feindlich losgehen auf usw., angreifen, anfallen, bedrohen, alqm lapidibus, Cic.: umerum gladio, Caes.: morsu Pisonis caput, den P. in den K. beißen, Tac.: gladio cercivem alcis, hauen nach usw., Curt.: alis os oculosque hostis rostro et unguibus (v. Raben), Liv.: oculos potissimum, hacken nach usw. (v. Vögeln), Plin.: missilibus appeti, beschossen werden, Curt.: filii vita infestata, saepe ferro atque insidiis appetita, Cic.: alqm iudicio, ICt. – übtr., amor me appetit, Plaut.: fata Veios appetebant, bedrohten V., brachen über V. herein, Liv.: ignominiis omnibus appetitus, Cic. – C) zur Unzucht zu verführen suchen, alqm, Sulp. Sev. chron. 1, 11, 4: feminam, ibid. 2, 1, 5: reginam, ibid. 2, 13, 8. – D) herannahen, sich nähern, herankommen, von der Zeit u. von zeitlichen Ereignissen, iam appetit meridies, Plaut.: dies appetebat septimus, quem constituerat, Caes.: tempus comitiorum appetebat, Liv.: cum lux appeteret, gegen Tagesanbruch, Caes.: iam lux appetebat, Curt.: appetente iam luce, Tac.: ubi nox appetit, Liv.: postquam et nox appetebat, Curt.: fatum appetebat, Curt.: m. Dat. (wem?), propinqua partitudo quoi appetit, Plaut. aul. 75.
    ————————
    2. appeto, ōnis, m., der nach etwas leidenschaftlich strebt, Laber. com. 96.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > appeto

  • 7 appeto

    ap-peto, petīvī (petiī), petītum, ere
    2) устремляться, достигать (Europam C; urbem Su)
    4)
    а) домогаться, добиваться, искать, жаждать (honorem, amicitiam alicujus Cs; alienos agros C; sana consilia SenT); стремиться ( semper agere aliquid C)
    a. aliquem C, Sen, QC — добиваться чьего-л. расположения
    б) pass. быть предметом стремлений (sequi gloria, non appeti debet PJ)
    5)
    а) угрожать, нападать
    aliquem lapidibus a. C — побивать кого-л. камнями
    б) поражать (humerum apertum gladio Cs)
    6) приближаться, наступать ( и времени)
    appetit finis, ubi incrementa consumpta sunt Sen — когда рост прекратился, близится конец

    Латинско-русский словарь > appeto

  • 8 appeto [1]

    1. ap-peto (ad-peto), īvī u. iī, ītum, ere, nach etw. hinlangen, I) im allg., nach etw. greifen, 1) eig.: solem manibus, Cic.: mammam, Cic.: placentam, Plin.: dextram osculis, (mit Küssen, d.i.) um sie zu küssen, nach der Hand greifen, Plin.: appeti (senes), das man ihre Hand küsse, Cic. – 2) übtr., nach etw. begehren, trachten, Verlangen haben od. tragen, zu jmd. od. etw. Neigung haben od. tragen, jmd. od. etw. suchen, sich an jmd. anzuschließen suchen (Ggstz. declinare, aspernari, fugere, refugere, recusare, reformidare), alqm, Liv.: alqm praesertim, Cic.: regnum, Cic.: societatem alcis, Sall.: alienos agros cupidissime, Cic.: amicitiam populi Rom. cupidissime, Caes.: maxume adulescentium familiaritates, Sall.: artes scaenicas studiosissime, Suet.: mortem timore (aus F.), Suet.: amariores cibos, gern essen, Vopisc.: caseum bubulum manu pressum maxime, am liebsten essen, Suet. – m. folg. Infin., ut appetat animus aliquid agere semper, Cic. de fin. 5, 55: u. so Stat. Theb. 1, 235 u. (m. Infin. Praes. Pass.) Pallad. 10, 13, 2. – II) insbes.: A) nach einem Orte hinstreben, -hingehen, ihn aufsuchen, sich nach ihm hinziehen, Europam, Cic.: v. lebl. Subjj.: mare terram appetens, sich herandrängend, Cic.: crescebat interim urbs, munitionibus alia atque alia appetendo loca, immer mehr Raum, Gebiet einnehmend, Liv. – B) feindlich losgehen auf usw., angreifen, anfallen, bedrohen, alqm lapidibus, Cic.: umerum gladio, Caes.: morsu Pisonis caput, den P. in den K. beißen, Tac.: gladio cercivem alcis, hauen nach usw., Curt.: alis os oculosque hostis rostro et unguibus (v. Raben), Liv.: oculos potissimum, hacken nach usw. (v. Vögeln), Plin.: missilibus appeti, beschossen werden, Curt.: filii vita infestata, saepe ferro atque insidiis appetita, Cic.: alqm iudicio, ICt. – übtr., amor me appetit, Plaut.: fata Veios appetebant, bedrohten V., brachen über V. herein, Liv.: ignominiis omnibus appetitus, Cic. – C) zur Unzucht zu verführen suchen, alqm, Sulp. Sev. chron. 1, 11, 4: feminam, ibid. 2, 1, 5: reginam, ibid. 2, 13, 8. – D) herannahen, sich nähern, herankommen, von der Zeit u. von zeitlichen Ereignissen, iam appetit meridies, Plaut.: dies appetebat septimus, quem constituerat, Caes.: tempus comitiorum appetebat, Liv.: cum lux appeteret, gegen Tagesanbruch, Caes.: iam lux appetebat, Curt.: appetente iam luce, Tac.: ubi nox appetit, Liv.: postquam et nox appetebat, Curt.: fatum appetebat, Curt.: m. Dat. (wem?), propinqua partitudo quoi appetit, Plaut. aul. 75.

    lateinisch-deutsches > appeto [1]

  • 9 appeto

    I II
    appetere, appetivi, appetitus V TRANS
    seek/grasp after, desire; assail; strive eagerly/long for; approach, near

    Latin-English dictionary > appeto

  • 10 appeto

    , appetivi (appetii), appetitum, appetere 3
      стремиться к чему-нибудь (c. acc.); хватать; домогаться

    Dictionary Latin-Russian new > appeto

  • 11 adpĕto

    appĕto (adpĕto), ĕre, pĕtīvi (pĕtĭi), pĕtītum - tr. - [st2]1 [-] chercher à prendre, chercher à saisir. [st2]2 [-] aller vers, empiéter sur, s'approcher de. [st2]3 [-] attaquer, assaillir, envahir. [st2]4 [-] rechercher, désirer. [st2]5 [-] approcher (en parl. du temps).    - lux appetit: le jour approche.    - appetit meridies, Plaut.: il est bientôt midi.    - regnum appetere: aspirer à la royauté.    - appeti ignominiis, Cic.: être accablés d'outrages.    - humerum apertum gladio appetit, Cæs. BC. 2, 35: il lui donna un coup d’épée sur l'épaule découverte.    - alienum appetere: convoiter le bien d'autrui.    - quid in illā appetitur? Mart.: qu'a-t-elle de si attrayant?

    Dictionarium latinogallicum > adpĕto

  • 12 adpetitus

    1.
    appĕtītus ( adp-), a, um, Part. of appeto.
    2.
    appĕtītus ( adp-), ūs, m. [appeto].
    * I.
    An onset, attack, assault:

    reprimebat barbaricos appetitus,

    Amm. 30, 5.—Far more freq.,
    II.
    Trop.
    A.
    A passionate, eager longing or desire for a thing (in the class. per. perh. only in Cic.):

    adpetitus voluptatis,

    Cic. Off. 1, 30, 105:

    sub te erit appetitus ejus,

    Vulg. Gen. 4, 7; ib. Ezech. 21, 16.—Hence, without gen.,
    B.
    The power or faculty of desire: duplex est vis animorum atque naturae: una pars in adpetitu posita est, quae est hormê Graece, quae hominem huc atque illuc rapit, altera in ratione, etc., Cic. Off. 1, 28, 101; so id. N. D. 2, 47, 122; id. Div 1, 32.—
    C.
    The passions, appetites:

    ut adpetitus rationi oboediant,

    Cic. Off. 1, 29, 102; so id. N. D. 2, 12, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > adpetitus

  • 13 adpeto

    1.
    ap-pĕto ( adp-, Lachm., Baiter, Weissenb., Halm; app-, Ritschl, Kayser), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (class.; in poetry rare); act., to strive after a thing, to try to get, to grasp after (syn.: adfecto, nitor in aliquid).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    solem manibus adpetere,

    Cic. Div. 1, 23, 46; so id. ib. 2, 41:

    placentam,

    Plin. 7, 53, 54, § 183; so, adpetere manum osculis, to seize upon the hand with kisses, i. e. in order to kiss it, Plin. 11, 45, 103, § 250;

    hence, appeti, of old men whose hands one seizes and kisses: haec enim ipsa sunt honorabilia, salutari, adpeti, decedi, adsurgi, etc.,

    Cic. Sen. 18, 63; hence (like accedere), to go or come somewhere, to approach, arrive at:

    urbem,

    Suet. Caes. 42.— Of things without life: mare terram adpetens, pressing or rushing on, Cic. N. D. 2, 39, 100:

    crescebat interim urbs, munitionibus alia atque alia adpetendo loca,

    by continually advancing farther, Liv. 1, 8:

    Thule, quam hactenus nix et hiems adpetebat,

    only snow and frost had approached, Tac. Agr. 10.—
    B.
    Esp., to attack, to fall or seize upon, assault, assail (syn.:

    peto, adgredior, adorior, invado): lapidibus appetere,

    Cic. Dom. 5, 13:

    ferro atque insidiis,

    id. Rosc. Am. 11, 30; id. Planc. 29 fin.:

    umerum gladio,

    Caes. B. C. 2, 35; Liv. 7, 26:

    aquila aquaticas aves adpetit,

    Plin. 10, 3, 3, § 9:

    morsu,

    Tac. H. 4, 42; Dig. 38, 2, 14; 48, 5, 27 al.— Trop.:

    ignominiis omnibus appetitis,

    Cic. Quint. 31:

    me amor appetit,

    Plaut. Cist. 2, 1, 8:

    (uxor) falsā suspitione appetitur,

    Vulg. Num. 5, 14.—
    C.
    Trop., [p. 142] to strive after earnestly, to desire eagerly, to long for (syn.: peto, cupio, expeto; opp. declino, aspernor; v. infra): aliut in dies magis adpetitur, * Lucr. 5, 1279:

    ut bona naturā adpetimus, sic a malis naturā declinamus,

    Cic. Tusc. 4, 6, 13; cf. id. N. D. 3, 13, 33:

    idem non modo non recusem, sed appetam etiam atque deposcam,

    id. Phil. 3, 14:

    inimicitias potentium appetere,

    id. Mil. 36; so id. Rosc. Am. 18; id. Verr. 2, 5, 2; id. Agr. 2, 23:

    alterum esse adpetendum, alterum aspernandum,

    id. Fin. 1, 9, 31 al.:

    amicitiam,

    Caes. B. G. 1, 40:

    adulescentium familiaritates,

    Sall. C. 14, 5:

    hereditates,

    Suet. Aug. 60:

    divitias,

    Vulg. Sap. 8, 5; ib. 1 Tim. 6, 10:

    nihil ornamentorum,

    Suet. Vesp. 12 al.:

    alienum,

    Phaedr. 1, 4, 1:

    nec abnuendum imperium nec adpetendum,

    Sen. Thyest. 472 et saep.—Also of food, to have an appetite for (cf. appetitio, II. B.):

    appetitur vilis oliva,

    Mart. 9, 27:

    pisciculos minutos, caseum,

    Suet. Aug. 76.—Constr. with inf. as object:

    ut adpetat animus agere semper aliquid,

    Cic. Fin. 5, 20, 55; Stat. Th. 1, 234; Pall. 10, 13, 2.—
    II.
    Neutr., to draw on or nigh, to approach, be at hand (only of time and things having relation to it;

    syn.: venio, advenio, adpropinquo, adsum): cum appetit meridies,

    Plaut. Most. 3, 1, 116:

    dies adpetebat,

    Caes. B. G. 6, 35:

    nox jam adpetebat,

    Liv. 8, 38; so id. 5, 44; 10, 42:

    tempus anni,

    id. 34, 13; so id. 22, 1; 29, 10 al.:

    lux,

    Tac. A. 4, 51 al.:

    partitudo cui appetit,

    Plaut. Aul. 1, 1, 36:

    consularia comitia adpetebant,

    Liv. 41, 28:

    adpetit finis,

    Sen. Cons. ad Marc. 23 fin. — Hence, appĕtens ( adp-), entis, P. a. (acc. to II.); pr. striving passionately after something; hence,
    A.
    In gen., desirous of, eager for; constr. with gen.:

    appetens gloriae atque avidus laudis,

    Cic. Imp. Pomp. 3:

    nihil est adpetentius similium sui,

    id. Lael. 14, 50:

    studiosissimi adpetentissimique honestatis,

    id. Tusc. 2, 24, 58; so Sall. C. 5, 4; id. J. 7, 1; Plin. 31, 6, 36, § 69:

    turbidi et negotiorum adpetentes,

    Tac. A. 14, 57; id. H. 1, 49; 3, 39; 4, 6; 4, 83; Gell. 16, 3.—
    B.
    Esp., eager for money (cf. abundans), avaricious:

    homo non cupidus neque appetens,

    Cic. Agr. 2, 8:

    grati animi, non appetentis, non avidi signa,

    id. de Or. 2, 43, 182.— Adv.: appĕtenter ( adp-), eagerly, in a grasping spirit or manner:

    ne cupide quid agerent, ne adpetenter,

    Cic. Off. 1, 10, 33; App. M. 7, p. 192, 40 Elm.— Comp. and sup. not used.
    2.
    appĕto ( adp-), ōnis, m. [1. appeto], he that strives eagerly for a thing, Laber. ap. Non. p. 74, 8 (Com. Rel. p. 251 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > adpeto

  • 14 appetitus

    1.
    appĕtītus ( adp-), a, um, Part. of appeto.
    2.
    appĕtītus ( adp-), ūs, m. [appeto].
    * I.
    An onset, attack, assault:

    reprimebat barbaricos appetitus,

    Amm. 30, 5.—Far more freq.,
    II.
    Trop.
    A.
    A passionate, eager longing or desire for a thing (in the class. per. perh. only in Cic.):

    adpetitus voluptatis,

    Cic. Off. 1, 30, 105:

    sub te erit appetitus ejus,

    Vulg. Gen. 4, 7; ib. Ezech. 21, 16.—Hence, without gen.,
    B.
    The power or faculty of desire: duplex est vis animorum atque naturae: una pars in adpetitu posita est, quae est hormê Graece, quae hominem huc atque illuc rapit, altera in ratione, etc., Cic. Off. 1, 28, 101; so id. N. D. 2, 47, 122; id. Div 1, 32.—
    C.
    The passions, appetites:

    ut adpetitus rationi oboediant,

    Cic. Off. 1, 29, 102; so id. N. D. 2, 12, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > appetitus

  • 15 appetens

    1. appetēns, entis
    part. praes. к appeto
    2. adj.
    домогающийся, добивающийся (alicujus rei C, AG etc.): жадный, падкий (alieni C, Sl); корыстолюбивый (homo non cupidus neque a. C)

    Латинско-русский словарь > appetens

  • 16 appetentia

    ae f. [ appeto ]
    сильное желание, стремление, страсть (ciborum PM; laudis et honestatis C)

    Латинско-русский словарь > appetentia

  • 17 appetisso

    —, —, ere [intens. к appeto ]
    томиться, жадно стремиться Acc

    Латинско-русский словарь > appetisso

  • 18 appetitus

    I appetītus, a, um part. pf. к appeto II appetītus, ūs m.
    1) нападение, набег ( barbaricus Amm)
    2) склонность, желание, стремление ( voluptatis C); влечение, склонность (a. hominem huc atque illuc rapit C)

    Латинско-русский словарь > appetitus

  • 19 appetens

    appetēns, entis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. appeto), trachtend, strebend, begierig nach etw., m. folg. Genet., I) im allg.: appetens gloriae atque avidus laudis, Cic.: app. edendi, Gell.: alieni appetens, Cic. u. (Ggstz. sui profusus) Sall.: appotentior famae, Tac.: nihil est appetentius similium sui, nihil rapacius quam natura, Cic.: studiosissimus appetentissimusque honestatis, Cic.: homo tui appetentissimus, Cic. – II) insbes., begierig nach Geld, begehrlich = habsüchtig, homo non cupidus neque appetens, Cic.: gratus animus, non appetens, Cic.

    lateinisch-deutsches > appetens

  • 20 appetibilis

    appetibilis, e (appeto), begehrenswert, Hier. ep. 123, 2 u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > appetibilis

См. также в других словарях:

  • Droste zu Hülshoff — Wappen der Droste zu Hülshoff Droste zu Hülshoff (auch Droste Hülshoff) heißt ein deutsches Adelsgeschlecht aus Westfalen, das dem Uradel des Münsterlandes angehört und als Erstbezeichnung den Namen von Deckenbrock führte. Bekannt ist es vor… …   Deutsch Wikipedia

  • Von Droste zu Hülshoff — Wappen der Droste zu Hülshoff Droste zu Hülshoff (auch Droste Hülshoff) ist der Name einer freiherrlichen Familie aus dem westfälischen Uradel, das als Erstbezeichnung den Namen von Deckenbrock führte. Deckenbrock ist der Name einer Gemarkung und …   Deutsch Wikipedia

  • Инапетенция — (ин + лат. appeto – стремление к чему либо). Отсутствие аппетита. См. Анорексия …   Толковый словарь психиатрических терминов

  • a- — 1. a ♦ Élément, du lat. ad, marquant la direction, le but à atteindre, ou le passage d un état à un autre (var. ad ; ac , af , ag , al , an , ar , as , at ) : amener, alunir, adoucir. ⇒ à. a 2. a ♦ Élément tiré du gr. exprimant la négation (« pas …   Encyclopédie Universelle

  • ԲԱՂՁԱՄ — (ացայ, ձա՛.) NBH 1 429 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c չ. ԲԱՂՁԱՄ կամ ԲԱՂՁԱՆԱՄ. ὁρέγω, ὁρέγομαι , ἑφίημι desidero, appeto, cupio Ըղձալ կամ ըղձանալ ամենայնիւ. տենչալ. ցանկալ. ցանկանալ. փափաքել. անձկալ. ձկտիլ. ձգիլ. բերիլ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԲԱՂՁԱՆԱՄ — (ացայ, ձա՛.) NBH 1 429 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c չ. ԲԱՂՁԱՄ կամ ԲԱՂՁԱՆԱՄ. ὁρέγω, ὁρέγομαι , ἑφίημι desidero, appeto, cupio Ըղձալ կամ ըղձանալ ամենայնիւ. տենչալ. ցանկալ. ցանկանալ. փափաքել. անձկալ. ձկտիլ. ձգիլ. բերիլ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ — (հարի.) NBH 1 0772 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ն.կ. ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ. παρακρούω, προκόπτω , ἄπτω, συνάπτω, πίπτω, πέτω concutio, impingo, tango, attingo, peto, appeto Ընդ միմեանս հարկանել, իլ. զարկուցանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ — (րայ.) NBH 1 0772 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c կ. ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ. παρακρούω, προκόπτω , ἄπτω, συνάπτω, πίπτω, πέτω concutio, impingo, tango, attingo, peto, appeto Ընդ միմեանս հարկանել, իլ. զարկուցանել. բախել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱՐՁԱԿԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0347 Chronological Sequence: Early classical, 8c ձ. ὀρμάω impetum facio, irruo, appeto ἑκπηδάω, ἑξάλλομαι insilio ἑπιτρέχω, ἑπέρχομαι incurro, supervenio եւն. Արձակիլ անձամբ կամ սաստկութեամբ. դիմել. ʼի վերայ վազել. խաղալ. խոյանալ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԵՆՉԱՄ — (ացայ, ա՛, կամ ացի՛ր.) NBH 2 0865 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c չ. ՏԵՆՉԱՄ կամ ՏԵՆՉԱՆԱՄ. ἕρω (լծ. եռալ). ὁρέγομαι, ποθέω opto, desidero προάγομαι cupio, amore prosequor, impellor, appeto. Գրի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԵՆՉԱՆԱՄ — (ացայ, ա՛, կամ ացի՛ր.) NBH 2 0865 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c չ. ՏԵՆՉԱՄ կամ ՏԵՆՉԱՆԱՄ. ἕρω (լծ. եռալ). ὁρέγομαι, ποθέω opto, desidero προάγομαι cupio, amore prosequor, impellor, appeto. Գրի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»