-
1 löslich
- {answerable} có thể trả lời được, có thể biện bác, có thẻ cãi lại được, có thể giải được, chịu trách nhiệm, bảo đảm, bảo lãnh, đáp ứng, xứng với, đúng với, hợp với - {dissoluble} hoà tan được, có thể làm rã ra - {dissolvable} có thể rã ra, có thể tan rã, có thể phân huỷ, có thể hoà tan, có thể tan ra, có thể giải tán, có thể giải thể, có thể huỷ bỏ, có thể tan biến - {soluble} giải quyết được -
2 beantwortbar
- {answerable} có thể trả lời được, có thể biện bác, có thẻ cãi lại được, có thể giải được, chịu trách nhiệm, bảo đảm, bảo lãnh, đáp ứng, xứng với, đúng với, hợp với = nicht beantwortbar {unanswerable}+ -
3 verantwortlich
I Adj.1. responsible; (haftbar, schuld) auch answerable ( für for); dafür verantwortlich sein, dass... etw. geschieht: be responsible for seeing to it that..., have to make sure that...; etw. geschehen ist: be responsible for the fact that...; jemanden verantwortlich machen hold s.o. responsible ( oder accountable); weitS. blame s.o. ( für for); verantwortlich zeichnen für be responsible for; (der Urheber sein von) be the author of; die Verantwortlichen zur Rechenschaft ziehen bring those responsible to account2. (verantwortungsvoll) (highly) responsible* * *responsible; answerable; accountable; liable* * *ver|ạnt|wort|lich [fɛɐ'|antvɔrtlɪç]adjresponsible (für for); (= haftbar) liablefür etw verantwortlich zeichnen (form) (lit) — to sign for sth; (fig) to take responsibility for sth
* * *1) ((usually with to, for) to have the responsibility: I will be answerable to you for his good behaviour; She is answerable for the whole project.) answerable2) (having a duty to see that something is done etc: We'll make one person responsible for buying the food for the trip.) responsible3) ((of a job etc) having many duties eg the making of important decisions: The job of manager is a very responsible post.) responsible* * *ver·ant·wort·lich1. (Verantwortung tragend) responsible\verantwortliche Redakteurin/ \verantwortlicher Redakteur editor-in-chief[jdm [gegenüber]] dafür \verantwortlich sein, dass etw geschieht to be answerable [to sb] for seeing to it that sth happens▪ für jdn/etw \verantwortlich sein to be responsible for sb/sth3. (mit Verantwortung verbunden) responsibleeine \verantwortliche Aufgabe a responsible task* * *Adjektiv responsible* * *A. adj1. responsible; (haftbar, schuld) auch answerable (für for);dafür verantwortlich sein, dass … etwas geschieht: be responsible for seeing to it that …, have to make sure that …; etwas geschehen ist: be responsible for the fact that …;für for);verantwortlich zeichnen für be responsible for; (der Urheber sein von) be the author of;die Verantwortlichen zur Rechenschaft ziehen bring those responsible to account2. (verantwortungsvoll) (highly) responsibleB. adv:das Projekt verantwortlich leiten be in charge of the project* * *Adjektiv responsible* * *(für) adj.responsible (for) adj. adj.accountable adj.answerable adj.liable adj.responsible adj. adv.accountably adv.responsibly adv. -
4 verantwortlich
verantwortlich adj GEN accountable, answerable, responsible • jmdn. für etw. verantwortlich machen GEN hold sb responsible for sth, hold sb accountable for • verantwortlich für GEN answerable for, responsible for • verantwortlich gegenüber GEN answerable to* * *adj < Geschäft> accountable, answerable, responsible ■ jmdn. für etw. verantwortlich machen < Geschäft> hold sb responsible for sth, hold sb accountable for ■ verantwortlich für < Geschäft> answerable for, responsible for ■ verantwortlich gegenüber < Geschäft> answerable to* * *verantwortlich
responsible, (geschäftsführend) acting, (haftbar) answerable, liable, responsible, accountable;
• verantwortlich machen to hold accountable;
• nur dem Chef verantwortlich sein to be accountable to the boss only;
• unmittelbar verantwortlich sein to be primarily responsible;
• verantwortliches Kapital authorized capital;
• verantwortlicher Leiter acting manager;
• verantwortlicher Redakteur responsible editor;
• verantwortliche Stellung fiduciary position, post of confidence (trust);
• verantwortlicher Teilhaber general (associated) partner. -
5 beantwortbar
Adj. answerable; das ist nicht ohne weiteres beantwortbar there is no easy answer to that (question)* * *answerable* * *be|ạnt|wort|baradjanswerable* * *beantwortbar adj answerable;das ist nicht ohne weiteres beantwortbar there is no easy answer to that (question)* * *adj.answerable adj.responsible adj. -
6 haftbar
haftbar adj 1. GEN answerable, accountable; 2. RECHT, VERSICH liable, accountable, responsible • jmdn. für etw. haftbar machen RECHT hold sb liable for sth* * *adj 1. < Geschäft> answerable, accountable; 2. <Recht, Versich> liable, accountable, responsible ■ jmdn. für etw. haftbar machen < Recht> hold sb liable for sth* * *haftbar
responsible, answerable, accountable, [legally] liable;
• einzeln haftbar severally liable;
• gesamtschuldnerisch (insgesamt und einzeln) haftbar jointly and severally liable;
• nicht haftbar unanswerable, not liable, unaccountable;
• persönlich haftbar personally (individually) liable;
• selbstschuldnerisch haftbar primarily liable (US);
• subsidiär haftbar secondarily liable (US);
• unmittelbar haftbar primarily liable (US);
• j. haftbar machen to render (hold) s. o. liable;
• j. für den Schaden haftbar machen to hold s. o. responsible for a damage;
• j. für die ganze Schuld haftbar machen to hold s. o. liable for the whole debt;
• haftbar sein to be obliged;
• für den Erfüllungsgehilfen haftbar sein to be vicariously liable;
• für die Folgen seiner Fahrlässigkeit gesetzlich haftbar sein to be liable in law for the results of one’s own negligence;
• seinem Kunden bis zur Höhe des entstandenen Schadens haftbar sein to be liable to a customer to the extent of a loss;
• persönlich haftbar sein to be personally answerable (individually liable), to incur personal liability. -
7 Rechenschaft
f: ( jemandem) Rechenschaft ablegen über account (to s.o.) for; jemandem Rechenschaft schuldig sein oder schulden be answerable ( oder accountable) to s.o.; zur Rechenschaft ziehen call to account ( wegen for oder over); von jemandem Rechenschaft verlangen oder fordern demand an explanation ( oder account) from s.o.* * *Rẹ|chen|schaft ['rɛçnʃaft]f -, no placcountRechenschaft geben or ablegen — to account to sb for sth, to give or render account to sb for sth (liter)
jdm Rechenschaft schuldig sein or schulden — to be accountable to sb, to have to account to sb
dafür bist du mir Rechenschaft schuldig — you owe me an explanation for that
* * *Re·chen·schaft<->f kein pl accountjdm [über etw akk] \Rechenschaft schuldig sein, jdm [über etw akk] \Rechenschaft schulden to be accountable [or have to account] to sb [for sth][von jdm] \Rechenschaft [über etw akk] verlangen [o fordern] to demand an explanation [or account] [from sb] [about sth]* * *die; Rechenschaft: accountjemandem über etwas (Akk.) Rechenschaft geben od. ablegen — account to somebody for something
jemandem über etwas (Akk.) Rechenschaft schuldig sein — have to account to somebody for something
ich bin Ihnen keine Rechenschaft schuldig — I am not answerable to you; I owe you no explanation
jemanden für etwas zur Rechenschaft ziehen — call or bring somebody to account for something
* * *Rechenschaft f:(jemandem) Rechenschaft ablegen über account (to sb) for;zur Rechenschaft ziehen call to account (* * *die; Rechenschaft: accountjemandem über etwas (Akk.) Rechenschaft geben od. ablegen — account to somebody for something
jemandem über etwas (Akk.) Rechenschaft schuldig sein — have to account to somebody for something
ich bin Ihnen keine Rechenschaft schuldig — I am not answerable to you; I owe you no explanation
jemanden für etwas zur Rechenschaft ziehen — call or bring somebody to account for something
-
8 unterstehen
un|ter|ste|hen [ʊntɐ'ʃteːən] ptp untersta\#nden [ʊntɐ'ʃtandn] insep irreg1. vi +dat(= unterstellt sein) to be under (the control of); jdm to be subordinate to; einer Behörde, dem Ministerium to come under (the jurisdiction of); dem Gesetz to be subject to; (in Firma) to report tounterstéhen — to be under sb's supervision
dem Verkaufsdirektor unterstéhen sechs Abteilungsleiter — the sales director is in charge of six departmental heads
2. vr(= wagen) to dare, to have the audacitywas unterstéhen Sie sich! — how dare you!
* * *un·ter·ste·hen *1[ʊntɐˈʃte:ən]I. vi▪ jdm/etw \unterstehen to be subordinate to sb/sth, to come under sb's/sth's controlder Abteilungsleiterin \unterstehen 17 Mitarbeiter seventeen employees report to the departmental headjds Befehl \unterstehen to be under sb's commandständiger Kontrolle \unterstehen to be subject to constant checksII. vrer hat sich tatsächlich unterstanden, uns zu drohen? he actually dared to threaten us?untersteh dich! don't you dare!was \unterstehen Sie sich! how dare you!un·ter|ste·hen2[ˈʊntɐʃte:ən]vi irreg Hilfsverb: haben SÜDD, ÖSTERR, SCHWEIZ to take shelter [or cover]es hat so stark geregnet, dass wir eine ganze Weile \unterstehen mussten it rained so heavily that we had to take shelter for quite a while* * *1.unregelmäßiges intransitives Verb2.jemandem unterstehen — be subordinate or answerable to somebody
unregelmäßiges reflexives Verb dareuntersteh dich! — [don't] you dare!
* * *unter'stehen (irr, untrennb, hat)A. v/i:jemandes Aufsicht unterstehen be under sb, be answerable to sb; WIRTSCH und amtlich: auch report to sb;einem Gesetz unterstehen be subject to a law;einer Behörde etcunterstehen come under an authority etcB. v/r dare;unterstehen Sie sich! don’t you dare!;was unterstehen Sie sich? how dare you?'unterstehen v/i (irr, trennb, ist -ge-) shelter, take shelter* * *1.unregelmäßiges intransitives Verb2.jemandem unterstehen — be subordinate or answerable to somebody
unregelmäßiges reflexives Verb dareuntersteh dich! — [don't] you dare!
* * *v.to be subject to expr.to be subordinate to expr. -
9 haftpflichtig
haftpflichtig adj RECHT, VERSICH liable* * *adj <Recht, Versich> liable* * *haftpflichtig
[legally] liable [for damages], answerable for a debt, bound, responsible, accountable;
• selbstschuldnerisch haftpflichtig liable at once, primarily liable (US);
• subsidiär haftpflichtig secondarily liable (US);
• j. haftpflichtig machen to hold s. o. liable;
• haftpflichtig sein to be liable (answerable) [for damages]. -
10 persönlich
persönlich I adj 1. GEN personal, private; 2. RECHT in personam (schuldrechtlich, für oder gegen eine Person) • ein persönliches Interesse an etw. haben GEN have a vested interest in sth persönlich II adv GEN in person, personally • persönlich haftbar RECHT personally liable, personally responsible • sich persönlich bemühen GEN apply in person • sich persönlich bewerben GEN apply in person* * *adj 1. < Geschäft> personal, private; 2. < Recht> schuldrechtlich, für oder gegen eine Person in personam ■ ein persönliches Interesse an etw. haben < Geschäft> have a vested interest in sthadv < Geschäft> in person, personally ■ persönlich haftbar < Recht> personally liable, personally responsible ■ sich persönlich bemühen < Geschäft> apply in person ■ sich persönlich bewerben < Geschäft> apply in person* * *persönlich
personal, in person, intimate, direct, private, particular, individually;
• persönlich! private and personal! (Br.), special handling! (US);
• für Sie persönlich bestimmt for your private ear;
• persönlich haftbar personally liable (answerable);
• persönlich zuzustellen to be delivered to the addressee in person;
• sich persönlich bewerben to make a personal application;
• persönlich haften to be personally liable (answerable);
• Brief als persönlich kennzeichnen to mark a letter private;
• j. persönlich verantwortlich machen to hold s. o. personally liable;
• persönliche Aufwendungen personal (out-of-pocket) expense;
• persönlich übernommene Bürgschaft personal warranty;
• persönlicher Dispositionskredit drawing credit;
• persönliche Effekten personal effects;
• persönliches Eigentum private property;
• persönliche Empfehlung personal reference;
• persönliche Freiheit individual freedom;
• persönliche Gebrauchsartikel (Gebrauchsgegenstände) personal articles (effects);
• persönlich gehaltener Geschäftsbrief personal letter in business;
• persönlich haftender Gesellschafter active (general) partner;
• persönliche Haftung personal (private) liability;
• persönliche Initiative private initiative;
• persönliche Interessen private ends;
• persönliche Interessen verfolgen to take care of number one, to have an axe to grind;
• persönliches Konto private (personal) account;
• persönlicher Kredit open (blank, personal) credit;
• persönlich haftender Partner acting partner;
• persönliche Schulden (Gesellschafter) individual (private) debts;
• persönlicher Steuerfreibetrag personal exemption (US) (relief, Br.);
• persönliche Umstände particular circumstances;
• persönliches Vermögen private property, (Gesellschafter) individual assets;
• persönliche Verpflichtung personal obligation;
• persönlicher Vertreter private agent, representative;
• persönliche Vorstellung erwünscht (Anzeige) personal attendance required;
• persönliche Zusammenkunft private interview;
• persönliche Zustellung personal service. -
11 strafmündig
-
12 verpflichtet
verpflichtet adj GEN, RECHT committed, obligated, obliged • verpflichtet gegenüber GEN answerable to • verpflichtet sein, etw. zu tun GEN be committed to do sth • verpflichtet sein zu GEN be obliged to* * *adj <Geschäft, Recht> committed, obligated, obliged ■ verpflichtet gegenüber < Geschäft> answerable to ■ verpflichtet sein zu < Geschäft> be obliged to ■ verpflichtet sein, etw. zu tun < Geschäft> be committed to do sth* * *verpflichtet
mandatory, liable, bound[en], obliged, engaged, attendant, indebted;
• gesamtschuldnerisch verpflichtet jointly and severally bound;
• zum Schadenersatz verpflichtet liable to respond in damages, bound to allow indemnity;
• zum Schweigen verpflichtet pledged to secrecy;
• verpflichtet sein to be under liability;
• gesetzlich verpflichtet sein to be bound by law (statutorily obliged);
• zur Verschwiegenheit verpflichtet sein (werden) to be pledged to secrecy;
• vertraglich verpflichtet sein to be under a contract. -
13 schuldig
I Adj.1. guilty (+ Gen of); jemanden für schuldig befinden JUR. find s.o. guilty ( eines Verbrechens of a crime); jemanden schuldig sprechen pronounce s.o. guilty; das Gericht erkannte auf schuldig the court brought in a verdict of guilty; sich schuldig bekennen plead guilty (etw. getan zu haben to doing s.th.); sich schuldig machen (+ Gen) geh. be guilty of; der schuldige Teil Schuldige; schuldig werden (Schuld auf sich laden) incur guilt2. (verantwortlich) responsible ( oder to blame) (an + Dat for); sie war an dem Unfall nicht schuldig she was not responsible for the accident3. ( jemandem) etw. schuldig sein owe (s.o.) s.th. auch fig.; was bin ich ( Ihnen) schuldig? how much do I owe you?; ich muss dir das Geld schuldig bleiben I’ll have to owe you the money; das bist du ihm schuldig you owe it to him; das ist man ihm schuldig that’s only his due; das bist du dir schuldig you owe it to yourself; ich bin Ihnen Dank schuldig I owe you a debt of gratitude; jemandem ( keine) Rechenschaft schuldig sein (not) have to answer to s.o. for one’s actions, (not) be answerable to s.o.; den Beweis ist sie uns noch schuldig she has yet to give us any proof; das sind Sie Ihrer Stellung in der Firma schuldig your position in the firm requires it of you; ( jemandem) die Antwort schuldig bleiben give (s.o.) no answer; ( jemandem) die Antwort nicht schuldig bleiben hit back (at s.o.); Sie sind mir noch eine Antwort schuldig I’m still waiting for an answer; sie blieb ihm nichts schuldig she paid him back in his own coin4. (gebührend) jemandem die schuldige Achtung oder den schuldigen Respekt erweisen show s.o. the respect due to himII Adv. guiltily; schuldig geschieden divorced as the guilty party; ich fühle mich schuldig I feel I’m to blame* * *guilty* * *schụl|dig ['ʃʊldɪç]1. adjan +dat for); (REL) sinful(für) schuldig erklären or befinden (Jur) — to find sb guilty of or to convict sb of an offence (Brit) or offense (US)
jdn schuldig sprechen — to find or pronounce sb guilty, to convict sb
sich schuldig bekennen — to admit one's guilt; (Jur) to plead guilty
an jdm schuldig werden (geh) — to wrong sb
2) (geh = gebührend) duejdm die schuldige Achtung/den schuldigen Respekt zollen — to give sb the attention/respect due to him/her
3)sie blieb mir die Antwort schuldig — she didn't answer me, she didn't have an answer
2. advschuldig geschieden sein — to be the guilty party in a/the divorce
* * *1) (having, feeling, or causing guilt: The jury found the prisoner guilty; a guilty conscience.) guilty2) (wrong or to blame: She was at fault.) at fault* * *schul·dig[ˈʃʊldɪç]1. (verantwortlich) to blame2. JUR guilty\schuldig geschieden sein/werden to be/become the guilty party in a divorcejdn \schuldig sprechen JUR to find sb guiltyjdm die ihm \schuldige Anerkennung geben to give sb his/her due recognition▪ jdm etw \schuldig sein to owe sb sth▪ jdm/etw etw \schuldig sein to owe sb/sth sth6.▶ jdm nichts \schuldig bleiben to give [sb] as good as one gets* * *1) guiltyjemanden schuldig sprechen od. für schuldig erklären — find somebody guilty
auf schuldig plädieren — < public prosecutor> ask for a verdict of guilty
der [an dem Unfall] schuldige Autofahrer — the driver to blame or responsible [for the accident]
2)jemandem etwas schuldig sein/bleiben — owe somebody something
was bin ich Ihnen schuldig? — what or how much do I owe you?
3) nicht präd. (gebührend) due; proper* * *A. adj1. guilty (+gen of);jemanden für schuldig befinden JUR find sb guilty (eines Verbrechens of a crime);jemanden schuldig sprechen pronounce sb guilty;das Gericht erkannte auf schuldig the court brought in a verdict of guilty;sich schuldig bekennen plead guilty (etwas getan zu haben to doing sth);sich schuldig machen (+gen) geh be guilty of;schuldig werden (Schuld auf sich laden) incur guiltan +dat for);sie war an dem Unfall nicht schuldig she was not responsible for the accident3.(jemandem) etwas schuldig sein owe (sb) sth auch fig;was bin ich (Ihnen) schuldig? how much do I owe you?;ich muss dir das Geld schuldig bleiben I’ll have to owe you the money;das bist du ihm schuldig you owe it to him;das ist man ihm schuldig that’s only his due;das bist du dir schuldig you owe it to yourself;ich bin Ihnen Dank schuldig I owe you a debt of gratitude;jemandem (keine) Rechenschaft schuldig sein (not) have to answer to sb for one’s actions, (not) be answerable to sb;den Beweis ist sie uns noch schuldig she has yet to give us any proof;das sind Sie Ihrer Stellung in der Firma schuldig your position in the firm requires it of you;(jemandem) die Antwort schuldig bleiben give (sb) no answer;(jemandem) die Antwort nicht schuldig bleiben hit back (at sb);Sie sind mir noch eine Antwort schuldig I’m still waiting for an answer;sie blieb ihm nichts schuldig she paid him back in his own coin4. (gebührend)den schuldigen Respekt erweisen show sb the respect due to himB. adv guiltily;schuldig geschieden divorced as the guilty party;ich fühle mich schuldig I feel I’m to blame* * *1) guiltyjemanden schuldig sprechen od. für schuldig erklären — find somebody guilty
auf schuldig plädieren — < public prosecutor> ask for a verdict of guilty
der [an dem Unfall] schuldige Autofahrer — the driver to blame or responsible [for the accident]
2)jemandem etwas schuldig sein/bleiben — owe somebody something
was bin ich Ihnen schuldig? — what or how much do I owe you?
3) nicht präd. (gebührend) due; proper* * *adj.blamable adj.due adj.guilty adj. adv.blamably adv.guiltily adv. -
14 einstehen
einstehen
to be responsible (answerable), to go bail;
• für einen Kredit einstehen to respond (answer) for a debtor;
• für einen Schaden einstehen to be answerable for the damage done. -
15 schadenersatzpflichtig
schadenersatzpflichtig
answerable (held, liable) for damages, liable for compensation (to make good a loss), liable to be sued for (to respond in) damages;
• gemeinsam schadenersatzpflichtig jointly liable for damages;
• j. schadenersatzpflichtig machen to recoup s. o. for an injury;
• schadenersatzpflichtig sein to be liable (responsible, answerable) for (to pay) damages, to be liable in damages, to respond in damages (US). -
16 Schaden
Schaden m 1. PAT, RECHT damage; 2. VERSICH claim, damage • einen Schaden decken FIN cover a loss • einen Schaden regulieren VERSICH adjust a claim • für den Schaden aufkommen GEN, VERSICH compensate for the damage • jmdm. Schäden bis zu £ 10.000 zugestehen VERSICH award sb £ 10,000 damages • Schaden abschätzen GEN appraise damages • Schaden erleiden WIWI suffer damage • Schaden nehmen WIWI suffer damage • Schaden taxieren GEN appraise damages • zum Schaden von GEN to the detriment of* * *m 1. <Patent, Recht> damage; 2. < Versich> claim, damage ■ einen Schaden decken < Finanz> cover a loss ■ einen Schaden regulieren < Versich> adjust a claim ■ jmdm. Schäden bis zu £ 10.000 zugestehen < Versich> award sb £ 10,000 damages ■ Schaden abschätzen < Geschäft> appraise damages ■ Schaden erleiden <Vw> suffer damage ■ Schaden nehmen <Vw> suffer damage ■ Schaden taxieren < Geschäft> appraise damages ■ zum Schaden von < Geschäft> to the detriment of* * *Schaden
damage, loss, (Kosten) cost[s], (Nachteil) prejudice, detriment, disadvantage, mischief, (rechtlich) tort, (Verletzung) injury, harm, (Versicherung) loss, casualty, claim;
• je Schaden (Versicherung) each and every loss;
• ohne Schaden [zu nehmen] without prejudice;
• zum Schaden von to the detriment of;
• abschätzbarer Schaden estimable loss;
• in Geld abzulösender Schaden constructive loss;
• allgemeiner Schaden general damage;
• durch Vieh angerichteter Schaden cattle damage;
• lang anhaltender Schaden protracted loss;
• außergewöhnlicher Schaden exceptional loss;
• auf Brandstiftung beruhender Schaden incendiary loss;
• auf Unfall beruhender Schaden accidental injury;
• beträchtlicher Schaden considerable (extensive) damage, substantial harm;
• eigentlicher Schaden actual loss;
• bereits eingetretener Schaden detriment already incurred;
• noch nicht eingetretener Schaden unaccrued damage;
• einklagbarer Schaden actionable loss, civil injury;
• empfindlicher Schaden serious loss;
• entstandener Schaden loss incurred, resulting damage;
• durch einen Autounfall entstandener Schaden accidental collision damage;
• bei der Brandbekämpfung entstandener Schaden fire-fighting damage;
• tatsächlich entstandener Schaden actual damage;
• auf dem Transport entstandener Schaden damage in transit;
• durch Vertragsbruch entstandener Schaden loss occasioned by breach of contract;
• erheblicher Schaden serious (heavy, considerable) loss;
• erlittener Schaden damage suffered, sustained loss;
• ernstlicher Schaden serious loss;
• ersetzbarer Schaden recoverable average;
• nicht ersetzbarer Schaden irreparable injury;
• laut Versicherungspolice zu ersetzender Schaden loss recoverable under a policy;
• fahrlässiger Schaden accidental injury;
• festgestellter Schaden ascertained (proved, observed) damage, (Spediteur) known damage;
• in Geld feststellbarer Schaden pecuniary damage;
• nicht in Geld feststellbarer Schaden general damage;
• finanzieller Schaden money damage, pecuniary loss;
• fingierter Schaden constructive injury;
• durch die Versicherung voll gedeckter Schaden loss fully covered by insurance;
• geldwerter Schaden pecuniary damage (loss);
• geringer Schaden slight injury;
• geringfügiger Schaden nominal (small) damage;
• gesundheitlicher Schaden injury to health;
• durch Schadenersatz nicht gutzumachender Schaden inadequate damage;
• nicht wieder gutzumachender Schaden injury past redress;
• immaterieller Schaden nominal damage;
• indirekter Schaden remote damage;
• konkreter Schaden special damage, actual loss;
• körperlicher Schaden bodily injury (harm);
• materieller Schaden material (physical) damage;
• mittelbarer Schaden indirect (consequential) damage (loss);
• nachgewiesener Schaden proved damage;
• nomineller Schaden nominal damage;
• radioaktiver Schaden radioactive losses;
• regulierter Schaden (Versicherung) settled claim;
• schätzungsbedürftiger Schaden unliquidated damage;
• wirtschaftlich nicht zu Buch[e] schlagender Schaden non-economic damage;
• schwerer Schaden serious (substantial) damage;
• substantiierter Schaden substantiated damage;
• tatsächlicher Schaden actual damage;
• unabsehbarer Schaden immeasurable (incalculable) loss;
• unbedeutender (unerheblicher) Schaden nominal (negligible) damage;
• uneinbringlicher Schaden irretrievable loss;
• unerheblicher Schaden trivial loss, negligible damage;
• unmittelbarer Schaden direct damage (loss), positive injury;
• unübersehbarer Schaden incalculable loss;
• versicherter Schaden direct (insured) loss;
• von Ihnen zu vertretender Schaden damage chargeable to you;
• verursachter Schaden damage done;
• vorausberechneter (vorausberechenbarer) Schaden speculative damage;
• nicht voraussehbarer Schaden remote damage;
• nicht zurechenbarer Schaden remote damage;
• nur auf die versicherte Gefahr zurückzuführender Schaden loss from insured peril only;
• Schaden jeder Art loss or damage;
• Schaden wirtschaftlicher Art material damage;
• Schaden im Einzelfall special damage;
• Schaden an der Ladung damage to cargo;
• Schaden durch inneren Verderb damage by intrinsic defects;
• Schaden durch Wasser damage caused by water;
• Schaden abschätzen to estimate (assess, value) the damage, to assess a loss;
• Schaden anmelden to give notice of claim;
• Schaden anrichten to [cause] damage;
• schweren Schaden anrichten to cause serious damage, (Unwetter) to cause havoc;
• für einen Schaden aufkommen to indemnify, to compensate;
• Schadenaufnehmen to assess the damage;
• Schaden ausbessern (beheben) to repair a damage;
• Schaden besichtigen to inspect the extent of damage;
• Schaden auf 1000 L beziffern to put the loss at L 1000;
• Schaden decken to make good a deficiency, (Versicherung) to recover a loss;
• sich von einem Schaden erholen (Börse) to recover one’s losses;
• Schaden erleiden to suffer damage, to sustain (incur, meet with) a loss;
• Schaden durch unzulässige Staatseingriffe erleiden to suffer from undue regulations;
• Schaden ermitteln to estimate (assess) damage;
• Schaden ersetzen to make good the damage done, to make up for a loss;
• jem. den Schaden in voller Höhe ersetzen to pay full indemnity to s. o.;
• Schaden feststellen to estimate the loss;
• Schaden zu vertreten haben to be answerable for (responsible for, liable in) damages;
• für einen Schaden haften (haftbar sein) to be responsible for (liable in) a damage, to be liable for a loss;
• zu Schaden kommen to come to grief;
• seinen Schaden mindern to mitigate one’s damage (loss);
• für einen Schaden aufkommen müssen to be liable for a loss;
• seinen Schaden nachweisen to prove one’s damage;
• auf dem Transport Schaden nehmen to suffer damage in transit;
• Schaden regeln (regulieren) to settle a loss (claim);
• einem Kunden in Höhe des entstandenen Schadens haftbar sein to be liable to a customer in extent of a loss;
• Schaden tragen to be liable for (bear) a loss;
• Schaden vergüten to make good a loss;
• mit Schaden verkaufen to sell at a loss;
• Ersatz des mittelbaren Schadens verlangen to claim constructive damages;
• gegen Schaden versichern to insure against loss;
• Schaden verursachen to cause damage;
• Schaden zufügen to damnify, to injure, to do (inflict) an injury, to inflict damage, to hurt, to [cause a] damage. -
17 schuldig
schuldig adj RECHT guilty • jmdn. für nicht schuldig befinden RECHT find sb not guilty • jmdn. für nicht schuldig erklären RECHT find sb not guilty • jmdn. für schuldig befinden RECHT find sb guilty • jmdn. für schuldig erklären RECHT find sb guilty • schuldig sein GEN owe • schuldig sprechen RECHT find guilty • sich schuldig bekennen RECHT plead guilty (im Sinne der Anklage)* * *adj < Recht> guilty ■ jmdn. für nicht schuldig befinden < Recht> find sb not guilty ■ jmdn. für nicht schuldig erklären < Recht> find sb not guilty ■ jmdn. für schuldig befinden < Recht> find sb guilty ■ jmdn. für schuldig erklären < Recht> find sb guilty ■ schuldig sein < Geschäft> owe ■ schuldig sprechen < Recht> find guilty ■ sich schuldig bekennen < Recht> im Sinne der Anklage plead guilty* * *schuldig
(Betrag) due, owing, payable, (verantwortlich) liable, responsible, answerable;
• seit drei Monaten die Miete schuldig bleiben to owe for three months rent;
• sich eines Betruges schuldig machen to commit a fraudulent act;
• es seinem Namen schuldig sein to owe it to one’s reputation;
• jem. Rechenschaft schuldig sein to owe s. o. an explanation;
• zu gleichen Teilen schuldig sein (Versicherungsrecht) to be equally to blame. -
18 verantworten
: zu verantworten< Geschäft> chargeable* * *verantworten
to answer (render, account, stand, US) for;
• Ausgaben [wirtschaftlich] zu verantworten haben to be liable (responsible) for the expenditure;
• sich jem. gegenüber verantworten müssen to be answerable to s. o. -
19 vertreten
vertreten v 1. GEN advocate, represent; 2. POL hold (einen Wahlbezirk) • jmdn. vertreten PERS substitute for, stand in for; replace (ersetzen) • zu wenig vertreten GEN underrepresent (unterrepräsentieren)* * *v 1. < Geschäft> advocate, represent; 2. < Pol> einen Wahlbezirk hold ■ zu wenig vertreten < Geschäft> unterrepräsentieren underrepresent* * *vertreten
(als Anwalt) to advocate, to appear (plead) for, to defend, (als Bevollmächtigter) to represent, to act on behalf of, (als Ersatzmann) to substitute, to deputize, (ersetzen) to replace;
• j. vertreten to act for s. o., (Strafverteidiger) to defend s. o.;
• Abteilungsleiter vertreten to deputize for the department head;
• j. anwaltlich (als Anwalt) vertreten to plead s. one’s cause, to act as counsel for s. o. (Br.);
• Beklagten vertreten to appear for the defence (Br.);
• j. dienstlich vertreten to substitute (sit in) for s. o., to act as substitute for s. o.;
• Firma allein vertreten to be sole agent for a firm;
• seine Firma auf Messen vertreten to act as representative of one’s firm at trade fairs;
• vor Gericht vertreten to plead at the bar, to hold a brief (Br.);
• Gläubigerinteressen vertreten to represent the interests of the creditors;
• jds. Interessen vertreten to see to s. one’s interests;
• seine Interessen vertreten to safeguard one’s interests;
• Kläger vertreten to appear for the plaintiff;
• sich selbst vertreten to plead one’s name;
• j. vorübergehend vertreten to stand in for s. o. temporarily, to supply s. one’s place;
• ein Zehntel der Gesamtstimmrechte vertreten to represent one-tenth of the total voting rights;
• ein Zehntel des eingezahlten Kapitals vertreten to hold one-tenth of the paid-up capital;
• etw. zu vertreten haben to be liable (answerable) for s. th.;
• unerlaubte Handlungen seiner Beauftragten zu vertreten haben to be liable for the torts of one’s agents;
• sich vertreten lassen to find a deputy;
• sich bei Abstimmungen vertreten lassen to vote by proxy;
• sich anwaltlich vertreten lassen to appear by counsel (Br.), to get a lawyer (barrister, Br.) to plead one’s case;
• im Aufsichtsrat vertreten sein to be represented on the board;
• am Verhandlungstisch vertreten sein to have representatives at the bargaining table. -
20 bürgen
v/i1. bürgen für (etw.) (garantieren) vouch for, guarantee; (geradestehen für) answer for; der Name bürgt für Qualität the name guarantees quality; stärker: it’s ( oder the make etc.) is a byword for quality* * *to guarantee; to assure* * *bụ̈r|gen ['bʏrgn]vifür etw bürgen — to guarantee sth, to vouch for sth; (fig) to guarantee sth, to be a guarantee of sth
für jdn bürgen (Fin) — to stand surety for sb; (fig) to vouch for sb
Sie bürgen mir persönlich dafür, dass... — you are personally responsible or answerable to me that...
* * ** * *bür·genvi1. (einstehen für)▪ für jdn \bürgen to act as sb's guarantor2. (garantieren)* * *intransitives Verb1)für jemanden/etwas bürgen — vouch for or act as guarantor for somebody/vouch for or guarantee something
2) (fig.) guaranteeder Name bürgt für Qualität — the name is a guarantee of quality
* * *bürgen v/i1.der Name bürgt für Qualität the name guarantees quality; stärker: it’s ( oder the make etc) is a byword for quality2. JURbürgen für (jemanden) go bail for, stand surety for* * *intransitives Verb1)für jemanden/etwas bürgen — vouch for or act as guarantor for somebody/vouch for or guarantee something
2) (fig.) guarantee
См. также в других словарях:
Answerable — An swer*a*ble, a. 1. Obliged to answer; liable to be called to account; liable to pay, indemnify, or make good; accountable; amenable; responsible; as, an agent is answerable to his principal; to be answerable for a debt, or for damages. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
answerable — ► ADJECTIVE (answerable to/for) ▪ responsible to or for … English terms dictionary
answerable — [an′sər ə bəl, an′sər ə bəl] adj. 1. subject to being called to account; responsible 2. that can be answered or shown to be wrong [an answerable argument] 3. Archaic in proportion; corresponding SYN. RESPONSIBLE answerability n … English World dictionary
answerable — index accountable (responsible), actionable, ascertainable, blameworthy, bound, consonant, liable, subj … Law dictionary
answerable — (adj.) liable to be held responsible, 1540s, from ANSWER (Cf. answer) + ABLE (Cf. able). Less common meaning able to be answered is from 1690s … Etymology dictionary
answerable — *responsible, accountable, amenable, liable Analogous words: obliged, constrained, compelled (see FORCE vb): subject, *subordinate … New Dictionary of Synonyms
answerable — [adj] responsible accountable, amenable, bound, chargeable, compelled, constrained, liable, obligated, obliged, subject, to blame; concept 545 Ant. irrefutable, unaccountable, unprovable … New thesaurus
answerable — an|swer|a|ble [ æns(ə)rəbl ] adjective 1. ) answerable to if you are answerable to someone, you have to explain to them the reasons for your actions or mistakes: The police force here is answerable only to the governor of the colony. 2. )… … Usage of the words and phrases in modern English
answerable — UK [ˈɑːns(ə)rəb(ə)l] / US [ˈæns(ə)rəb(ə)l] adjective 1) if you are answerable to someone, you have to explain to them the reasons for your actions or mistakes answerable to: The police force here is answerable only to the governor of the colony.… … English dictionary
answerable — [[t]ɑ͟ːnsərəb(ə)l, æ̱n [/t]] 1) ADJ: v link ADJ to n If you are answerable to someone, you have to report to them and explain your actions. Councils should be answerable to the people who elect them... All ministers, including the prime minister … English dictionary
answerable — /ˈænsərəbəl/ (say ansuhruhbuhl) adjective 1. capable of being answered. –phrase 2. answerable for, accountable for, responsible for: I am answerable for his safety. 3. answerable to, a. liable to be called to account to or asked to defend one s… …