-
101 dirimant,
e adj. (du lat. dirimere "annuler") юр. който унищожава, разтрогва; empêchement dirimant, пречка, която разтрогва брака. -
102 dirimer
v.tr. (du lat. dirimere "annuler") 1. юр. унищожавам; dirimer un contrat унищожавам договор; 2. решавам спорен въпрос. -
103 infirmer
v.tr. (lat. infirmare "affaiblir, annuler", de infirmus) 1. юр. обезсилвам, отменям, анулирам; infirmer un acte обезсилвам акт; infirmer un jugement отменям присъда; 2. прен. обезсилвам, омаловажавам. Ќ Ant. confirmer; attester, avérer, prouver. -
104 ratifier
v.tr. (lat. médiév. ratificare, de ratum facere "ratifier") ратифицирам, потвърждавам, утвърждавам; ratifier un traité ратифицирам договор; ratifier un projet утвърждавам проект. Ќ Ant. abroger, annuler, démentir. -
105 réservation
f. (lat. reservatio) 1. юр. уговорка, условие, запазване на право при сключване на договор; 2. резервация (на място на влак, кораб, самолет, на стая в хотел и др.); annuler une réservation анулирам резервация; 3. билет за запазено място. -
106 résignant
m. (p. prés. de résigner; lat. resignare "décacheter", "annuler" en lat. médiév.; de sugnum "sceau") юр. човек, който отстъпва на друг ( служба). -
107 résigner
v.tr. (lat. resignare "décacheter", "annuler" en lat. médiév.; de signum "sceau") отстъпвам; résigner ses droits а qqn. отстъпвам правата си на някого; se résigner а qqch. примирявам се, покорявам се. Ќ résigner ses fonctions, son emploi напускам службата си. Ќ Ant. s'insurger, se révolter. -
108 valider
v.tr. (bas lat. validare) утвърждавам, узаконявам; придавам законна сила. Ќ Ant. annuler, invalider. -
109 annihiler
vt.1. уничтожа́ть/уничто́жить, своди́ть ◄-'дит-►/свести́* на нет;la résistance de l'ennemi a été annihilée — сопротивле́ние проти́вника бы́ло [по́лностью] сло́мленоannihiler des années d'effort — уничто́жить <свести́ на нет, перечеркну́ть pf.> го́ды уси́лий;
annihiler un privilège — отмени́ть <аннули́ровать> привиле́гию
-
110 dénoncer
vt.1. (qn.) выдава́ть ◄-даю́, -ёт►/вь1дать* (un complice seult.); доноси́ть ◄-'сит►/донести́* (на + G);dénoncer qn. à la police — донести́ на кого́-л. в поли́циюdénoncer ses complices — вы́дать <донести́ на> соо́бщников;
2. (faire connaître, publiquement) разоблача́ть/разоблачи́ть;dénoncer un danger — объявля́ть/объяви́ть об опа́сностиdénoncer un crime — разоблачи́ть преступле́ние;
║ (condamner) выступа́ть/ вы́ступить про́тив како́го-л. реше́ния3. (annuler) денонси́ровать ipf. et pf.;dénoncer un traité — денонси́ровать догово́р <соглаше́ние>
4. fig. (témoigner, attester) дока́зывать/доказа́ть ◄-жу, -'ет► (démontrer); свиде́тельствовать ipf. seult. (о + P);tout dénonce qu'il est coupable — всё ∫ свиде́тельствует о его́ вино́вности <дока́зывает его́ вино́вность>
■ vpr.- se dénoncer -
111 révocation
la révocation d'un décret — отме́на декре́та
-
112 révoquer
vt.1. отстраня́ть/отстрани́ть от до́лжности, увольня́ть/уво́лить (un fonctionnaire); отзыва́ть/отозва́ть ◄-зову́, -ёт, -ла► (un élu)2. (annuler) — аннули́ровать ipf. et pf.; — отмени́ть/ отмени́ть ◄-'ит, pp. -ë-►, révoquer un contrat — отмени́ть контра́кт
3.:révoquer en doute — подверга́ть/подве́ргнуть сомне́нию, оспа́ривать/оспо́рить.
-
113 vote
m голосова́ние;vote à main levée — голосова́ние подня́тием руки́; vote par correspondance — зао́чное голосова́ние; vote par procuration — голосо́вание по дове́ренности; droit de vote — пра́во го́лоса; bulletin de vote — избира́тельный бюллете́нь; vote de confiance (de censure) — во́тум дове́рия (недове́рия); les explications de vote — мотивиро́вка голосова́ния; soumettre au vote — ста́вить/по= на голосова́ние; procéder au vote — приступа́ть/приступи́ть к голосова́нию; la procédure de vote — процеду́ра <поря́док> голосо́вания; un vote intervient sur... — прово́дится голосо́вание ∫ относи́тельно (+ G) <по вопро́су о (+ P)>...; le vote est acquis à l'unanimité — голосова́ние прошло́ единогла́сно, при́нято единогла́сно; annuler un vote — признава́ть/призна́ть голосо́вание недействи́тельным; exécuter un vote — исполня́ть реше́ние, при́нятое голосо́ванием ║ le vote d'une loi — приня́тие зако́наvote à bulletin secret — та́йное голосова́ние;
-
114 rédhibitoire
adj. jiddiy, tuzatib bo‘lmaydigan (kamchilik); annuler une vente pour vice de fabrication rédhibitoire ishlab chiqarishdagi jiddiy kamchiligi uchun sotuvni bekor qilmoq; infirmité rédhibitoire jiddiy jismoniy yetishmovchilik.
См. также в других словарях:
annuler — [ anyle ] v. tr. <conjug. : 1> • 1289; lat. ecclés. adnullare, de nullus « nul » 1 ♦ Dr. Déclarer ou rendre sans effet, frapper de nullité. ⇒ abroger, casser, dissoudre, infirmer, invalider, réformer, résoudre, révoquer. Son mariage a été… … Encyclopédie Universelle
annuler — ANNULER.v. act. Rendre nul. Le Parlement a annulé ce testament, a annulé toutes ces procédures. Annulé, ée. participe … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
annuler — (a nnu lé) v. a. 1° Rendre nul. • L adultère n annulait pas le sacrement du mariage, VOLT. Moeurs, 55. 2° Annuler quelqu un, lui ôter toute action, toute influence. S annuler, v. réfl. Devenir nul. SYNONYME ANNULER, INFIRMER, CASSER,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ANNULER — v. a. Rendre nul. La cour royale a annulé ce testament, a annulé toutes ces procédures. Annuler un contrat, un acte, une lettre de change. Annuler un marché. ANNULÉ, ÉE. participe … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ANNULER — v. tr. Rendre nul. La Cour d’appel a annulé ce testament, a annulé toutes ces procédures. Annuler un contrat, un acte, une lettre de change. Annuler un marché, une élection … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
annuler — vt. anulâ (Albanais.001, Villards Thônes). A1) annuler (un marché, un contrat, un mariage) : redéfâre (la pasha) <redéfaire (le marché)> vt. (Saxel) ; kassâ (001). A2) annuler (une publication de mariage) : waryé <anéantir> vt.… … Dictionnaire Français-Savoyard
annuler — noun The person or authority that annuls … Wiktionary
annuler — ● vt. * Effacer des données, les mettre à zéro. * Interrompre une action parce que l on se rend compte qu on est en train de faire une bêtise. * Revenir en arrière, donc en défaisant ce que l on vient de faire. Cette dernière variante peut… … Dictionnaire d'informatique francophone
s'annuler — ● s annuler verbe pronominal Donner un résultat nul, en s opposant ; se neutraliser : Deux forces qui s annulent … Encyclopédie Universelle
annulation — [ anylasjɔ̃ ] n. f. • 1320, repris fin XVIIIe; lat. ecclés. adnulatio ♦ Dr. Décision judiciaire ou administrative déclarant sans effet un acte contrevenant à un commandement ou à une défense de la loi. ⇒ abrogation, 1. cassation, infirmation,… … Encyclopédie Universelle
neutraliser — [ nøtralize ] v. tr. <conjug. : 1> • 1606; v. intr. « rester neutre » 1564; du lat. neutralis ♦ Rendre neutre. 1 ♦ Polit. Assurer à (un État, un territoire, une ville) la qualité de neutre. 2 ♦ (1776) Chim. Neutraliser un acide par une base … Encyclopédie Universelle