-
1 amputatio
amputātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action d'élaguer, action de tailler. [st2]2 [-] ce qui est coupé, les branches coupées. [st2]3 [-] suppression. - amputatio vocis: extinction de voix.* * *amputātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action d'élaguer, action de tailler. [st2]2 [-] ce qui est coupé, les branches coupées. [st2]3 [-] suppression. - amputatio vocis: extinction de voix.* * *Amputatio, amputationis, Verbale. Cic. Rongnement. -
2 amputatio
amputātio, ōnis f. [ amputo ]1) обрезывание ( sarmentorum C)2) отрезывание, отсечение (linguae VM; membrorum Aug)a. capitis Dig — обезглавливание3) утрата, потеря ( vocis CA)4) отрезанный побег PM -
3 amputatio
amputātio, ōnis, f. (amputo), das Abschneiden, sarmentorum (Ggstz. immissio), Cic. de sen. 53: linguae, Val. Max. 3, 3. ext. 4: membrorum, Augustin. de civ. dei 19, 4, 2: capitis, das Enthaupten, Köpfen, Ulp. dig. 48, 19, 28 pr.: digitorum, Selbstverstümmelung der F., Cod. Theod. 7, 13, 4 u. 10. – u. meton., das (als unnütz) abgeschnittene Reis selbst, Plin. 12, 118. – übtr., amp. vocis ( wie φωνης ἀποκοπή), der Verlust der Stimme, Cael. Aur. acut. 2, 10, 69; chron. 3, 2, 16 u. 23. Isid. 4, 7, 14 (als Erklärung von raucedo). – u. amp. pulsus (griech. ἀσφυξία), das Aufhören des Pulsschlages, Cael. Aur. chron. 4, 3, 40. – u. amp. omnium delictorum, Ausmerzung, Arnob. 1, 27 extr.
-
4 amputatio
amputātio, ōnis, f. (amputo), das Abschneiden, sarmentorum (Ggstz. immissio), Cic. de sen. 53: linguae, Val. Max. 3, 3. ext. 4: membrorum, Augustin. de civ. dei 19, 4, 2: capitis, das Enthaupten, Köpfen, Ulp. dig. 48, 19, 28 pr.: digitorum, Selbstverstümmelung der F., Cod. Theod. 7, 13, 4 u. 10. – u. meton., das (als unnütz) abgeschnittene Reis selbst, Plin. 12, 118. – übtr., amp. vocis ( wie φωνης ἀποκοπή), der Verlust der Stimme, Cael. Aur. acut. 2, 10, 69; chron. 3, 2, 16 u. 23. Isid. 4, 7, 14 (als Erklärung von raucedo). – u. amp. pulsus (griech. ἀσφυξία), das Aufhören des Pulsschlages, Cael. Aur. chron. 4, 3, 40. – u. amp. omnium delictorum, Ausmerzung, Arnob. 1, 27 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > amputatio
-
5 amputātiō
amputātiō ōnis, f [amputo], a pruning, lopping off. sarmentorum.* * *pruning, lopping off; amputation; twigs removed by pruning, cuttings -
6 amputatio
I.Lit.: sarmentorum, * Cic. Sen. 15.—II.Meton., the part that has been cut off, a cutting, Plin. 12, 25, 54, § 118. -
7 amputatio
отрезывание, amput. digitorum (1. 4. 10 C. Th. 7, 13);capitis, отсечение головы (1. 28 pr. D. 48, 19).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > amputatio
-
8 amputatio
onis, f третье склонение ампутация, отнятиеЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > amputatio
-
9 amputatio
-ōnis fампутацияКлиническая терминология. Латинско-русский словарь > amputatio
-
10 amputatio
,onis fампутация, отнятие, отсечение -
11 ампутация
amputatio,onis f -
12 redundans
1. antispart. praes. к redundo2. adj.избыточный, излишний ( amputatio redundantioris nitoris Tert) -
13 decollatio
dēcollātio, ōnis, f. (decollo), die Enthauptung, Paul. sent. 5, 17, 3 (bei Ulp. dig. 48, 19, 28 pr. capitis amputatio); vgl. Gloss. ›decollatio, τραχηλοκοπία, κεφαλης ἀποτομή‹.
-
14 pulsus
pulsus, ūs, m. (pello), das Stoßen, Stampfen, Schlagen, der Stoß, Schlag, I) im allg.: remorum, der Ruderschlag, das Rudern, Cic. u. Liv.: pedum, das Stampfen (der Stiere) mit den F., Sen.; u. die Fußtritte der Menschen, Verg.: cornipedum equorum, das Stampfen, Verg.: cymbalorum et tympanorum, Liv.: lyrae, das Spiel auf der Lyra, Ov.: venti, Windstoß, Cassiod.: terrae, Erdstoß, Erderschütterung, Amm.: armorum, Tac.: sedecim alarum, Anprall, Tac.: pulsus cordis, der Herzschlag, Mart. Cap.: pulsus venarum, der Pulsschlag, Puls, Plin. u. Fronto: so auch pulsus arteriarum, Plin.: ubi venarum exigui imbecillique pulsus sunt, Cels.: modo vegetiore, modo languidiore pulsu venarum, Val. Max.: pulsum venarum attingere, an den Puls fühlen, Tac.: sentire pulsum venarum, Quint. – pulsus (Plur.) citharae, lyrae, Sidon. carm. 1, 1, 8. – II) prägn.: 1) der Pulsschlag, Puls (vollst. pulsus venarum, s. no. A), pulsus densior, celer, fortis et veluti fluctuans, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 14, 92: pulsus debilis, densus ac deinde formicalis, quem Graeci μυρμηκίζοντα vocant, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 198: pulsus febricitans, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 10, 63: pulsus plenus, celer, vehemens, ibid. § 75: pulsus parvus, celerrimus, durus, ibid.: pulsus inaequalis, post aliquot saltus ordinatus aut inordinatus et pro aetate aut natura maior aut tardior, ibid. 2, 2, 11. – pulsus parvitas vel amputatio (das Aussetzen, Stocken des P., griech. ἀσφυξία), Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 40: pulsus defectio, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 22, 133: pulsus erectio atque plenitudo, ibid. 2, 10, 68: quoties pulsus exsurgit, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 40: pulsus resurgit, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 32, 172. – 2) die Sonnenwende, brumalis, die Winterwende der Sonne (griech. ἡ χειμερινώ τροπή), Avien. progn. 188. – 3) der Stoß, Eindruck, die Anregung, externus pulsus animos commovet, Cic.: pulsu imaginum, Cic.: animus quatitur (beim Lesen) et afficitur motibus pulsibusque, Gell.
-
15 immissio
immissĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de laisser en liberté. [st2]2 [-] action d'envoyer.* * *immissĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de laisser en liberté. [st2]2 [-] action d'envoyer.* * *Immissio, Verbale. Cic. Sarmentorum, aliorum amputatio, et aliorum immissio. Quand on ne coupe point un sarment de vigne, ains on le laisse croistre pour porter fruict, Quand on coupe les uns, et les autres on laisse croistre. -
16 decollatio
dēcollātio, ōnis, f. (decollo), die Enthauptung, Paul. sent. 5, 17, 3 (bei Ulp. dig. 48, 19, 28 pr. capitis amputatio); vgl. Gloss. ›decollatio, τραχηλοκοπία, κεφαλης ἀποτομή‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decollatio
-
17 pulsus
pulsus, ūs, m. (pello), das Stoßen, Stampfen, Schlagen, der Stoß, Schlag, I) im allg.: remorum, der Ruderschlag, das Rudern, Cic. u. Liv.: pedum, das Stampfen (der Stiere) mit den F., Sen.; u. die Fußtritte der Menschen, Verg.: cornipedum equorum, das Stampfen, Verg.: cymbalorum et tympanorum, Liv.: lyrae, das Spiel auf der Lyra, Ov.: venti, Windstoß, Cassiod.: terrae, Erdstoß, Erderschütterung, Amm.: armorum, Tac.: sedecim alarum, Anprall, Tac.: pulsus cordis, der Herzschlag, Mart. Cap.: pulsus venarum, der Pulsschlag, Puls, Plin. u. Fronto: so auch pulsus arteriarum, Plin.: ubi venarum exigui imbecillique pulsus sunt, Cels.: modo vegetiore, modo languidiore pulsu venarum, Val. Max.: pulsum venarum attingere, an den Puls fühlen, Tac.: sentire pulsum venarum, Quint. – pulsus (Plur.) citharae, lyrae, Sidon. carm. 1, 1, 8. – II) prägn.: 1) der Pulsschlag, Puls (vollst. pulsus venarum, s. no. A), pulsus densior, celer, fortis et veluti fluctuans, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 14, 92: pulsus debilis, densus ac deinde formicalis, quem Graeci μυρμηκίζοντα vocant, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 198: pulsus febricitans, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 10, 63: pulsus plenus, celer, vehemens, ibid. § 75: pulsus parvus, celerrimus, durus, ibid.: pulsus inaequalis, post aliquot saltus ordinatus aut inordinatus et pro aetate aut natu-————ra maior aut tardior, ibid. 2, 2, 11. – pulsus parvitas vel amputatio (das Aussetzen, Stocken des P., griech. ἀσφυξία), Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 40: pulsus defectio, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 22, 133: pulsus erectio atque plenitudo, ibid. 2, 10, 68: quoties pulsus exsurgit, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 3, 40: pulsus resurgit, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 32, 172. – 2) die Sonnenwende, brumalis, die Winterwende der Sonne (griech. ἡ χειμερινώ τροπή), Avien. progn. 188. – 3) der Stoß, Eindruck, die Anregung, externus pulsus animos commovet, Cic.: pulsu imaginum, Cic.: animus quatitur (beim Lesen) et afficitur motibus pulsibusque, Gell. -
18 caput
1) голова, а) в буквальном смысле: capitis amputatio, отсечение головы (1. 28 pr. D. 48, 19);b) в перен. смысле назначение наследника есть caput totius testamenti (§ 34 J. 2, 20);
2) отдельное лицо, против. нескольким лицам: in capita hereditatem dividere, делить наследство по числу лиц, поголов-но, прот. div. in stirpes, поколенно (§ 6. 16 J. 3, 1. § 4 J. 3, 2); тк. означ. отдельного раба (1. 34 § I D. 21, 1. I. 72 D. 21, 2. 1. 34 pr. D. 31), или отдельное животное (I. 1 § 3. 1. 3 D. 6, 1, 1. 68 § 2. 1. 70 § 1 D. 7, 1). 3) вообще лицo, человека, а) свободного, liberum caput (1. 1 pr. D. 26, 1. 1. 2 § 2 D. 14, 2. 1. 11 § 2 D. 37, 11);capita officii, знатнейшие из судебных чиновников = primates officiorum (1. 2 C. 12, 19. cf. 1. 3 C. 1, 48); также столичный город (1. 7 pr. D. 1, 16).
caput eximitur de civitate (1. 2 D. 48, 1);
obligatio ambulat cum capite (см. ambulare s. 2);
in caput alicujus torqueri, interrogari, quaestionem haberi (1. 1 § 11 -14. l. 2. 3. 10 § 2 D. 48, 18), testimonium dicere (1. 14 § 5 D. 38, 2);
tributum capitis, подушный сбор (1. 3. 8 § 7 D. 50, 15);
4) жизнь, свобода и право гражданства лица, judicium capitis прот. jud. pecuniae (1. 7 pr. D. 48, 11);exactores pecuniae pro capitibus (1. 18 § 8 D. 50, 4): b) о рабах и животных как вещах, servile caput (1. 3 § 1 D. 4, 5): pro capite servi dare aliquid, выдать, израсходовать что-нибудь на воспитание, на отпущение раба на волю (1. 50 § 3 D. 15, 1. 1. 28 § 1 D. 24, 1. 1. 16 pr. D. 33, 8); к рабам и животным относится правило: noxa (s. actio noxalis) caput sequitur (1. 2 pr. D. 2, 9. 1. 1 § 12 D. 9, 1. 1. 20 D. 9, 4. 1. 21 § 1 D. 13. 6. 1. 1 § 18 D. 16, 3. 1. 1 § 2 D. 47, 1. l. 18. 42 § 2 D. 47, 2).
capitis аccusatio "cujus poena mors aut exilium esset (1. 10 D. 37, 14);
capitis accusari, postulari, reum fieri, быть обвиненным в преступлении, которое влечет за собою смертную казнь (1. 4 § 1 D. 2, 11. 1. 33 § 1 D. 40, 5. 1. 53 D. 46, 1); особ. жизнь человека: in caput animadvertere, capitis animadversio, право жизвн и смерти (1. 2 § 16. 18 D. 1, 2);
poena capitis, смертная казнь;
oapite puniri, plecti, luere (1. 16 § 4. 1. 28 § 1. l 38 § 11. 12 C. 48, 19);
capitis famaeve periculum (1. 36 pr. D. 40, 5);
5) правоспособность человека: servus nullum caput habet (§ 4 J, 1, 16);capitis crimine damnatus (1. 1 C. 9, 49).
6) источник: caput aquae illud est, ubi primum nascitur, emergit (1. 1 § 8 D. 43, 20);capite minui, deminui, перемена, умаление правоспособности, capitis minutio, deminutio (tit. J. cit. D. 4, 5. 1. 1 D cit. Gai. I. 158. 163. 170. II. 145... 147. III. 21. 27. 51. 83. 101. 114. 153. IV. 38. 80); источники отличают deminutio maxima s. magna, при потере свободы, media s. minor, при потере права гражданства, и minima, при выходе гражданина из той семьи, к которой принадлежал он (§ 1-3 J. cit. 1. 11 D. cit. 1. 5 § 2. 1. 6 eod. 1. 5 § D. 50, 13); также римская эманципация считалась переменою правоспособности (capitis deminutio). (§ 3 J, 1, 16). (Gai. I. 132 et seq.).
8) подушный сбор (1. 10 C. 11, 47). 9) = capitus (1. 6. 8 C. 12, 38). 10) = capitulum, глава, отделение, статья закона (1. 2 pr. 1. 27 § 4. 5 D. 9, 2), эдикта (1. 2 § 1 D. 4, 6. 1. 3 D. 37, 8); императ. рескрипта (1. 1 D. 48, 22), императ. мандата (1. 27 § 2 D. 48, 19); статья, место завещания (1. 13 D. 5, 2. 1. 40 § 2 D. 29, 1. 1. 34 § 6 D. 31); пункт, часть рассуждения (1. 39 § 1 D. 4, 4).aquam ducere ex s. a capite (I. l § 39 eod. 1. 9 D. 8, 31. 16 D. 8, 6), a capite, с начала (1. 10 § 2 D. 2, 13. 1. 19 § 1 D. 3, 5). - 1) все недвижимое имущество, подлежащее сбору поземельной подати (1. 2 C. 10, 25. 1. 1 C. 12, 24. 1. 2 C. 12. 38).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > caput
-
19 decollatio
dēcollātĭo, a beheading, Paul. Sent. 5, 17, 3: trachêlokopia, kephalês apotomê, Vet. Gloss. ( = capitis amputatio, Dig. 48, 19, 28), from -
20 decussio
dēcussĭo, ōnis, f. [decutio], a shaking off, rejection, trop.: amputatio et decussio redundantioris nitoris, Tert. Cult. fem. 9.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Amputatio — pašalinimas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Amputatio ryšiai: platesnis terminas – lankiškoji virkštelė sinonimas – amputacija … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Amputatio — pašalinimas statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Amputatio ryšiai: platesnis terminas – per lėtas augimas sinonimas – amputacija … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Amputatio — pašalinimas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Amputatio ryšiai: platesnis terminas – lankinė virkštelė … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
Amputatio — pašalinimas statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Amputatio ryšiai: platesnis terminas – per lėtas augimas sinonimas – amputacija … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
AMPUTATIO INTERSCAPULO-THORACICA — AMPUTATIO INTERSCAPULO THORACICA, удаление верхней конечности вместе с соименной половиной плечевого пояса, впервые выполнено Кеммингсом (Cummings) по поводу тяжелого огнестрельного ранения в 1808 г. Другим и наиболее частым показанием являются… … Большая медицинская энциклопедия
AMPUTATIO INTERILIO-ABDOMINALIS — AMPUTATIO INTERILIO ABDOMINALIS, несколько суживает пределы иссекаемых частей костного таза по сравнению с экзарти куляцией, когда для удаления конечности вместе с соименной половиной таза, последний рассекается спереди в симфизе, а сзади в… … Большая медицинская энциклопедия
amputatio interileoabdominalis — ампутация нижней конечности с тазобедренным суставом и частью тазовых костей; производится редко, гл. обр. при злокачественных опухолях области тазобедренного сустава … Большой медицинский словарь
amputatio interscapulothoracica — ампутация верхней конечности с плечевым суставом, лопаткой и акромиальным концом ключицы; производится редко, гл. обр., при злокачественных опухолях области плечевого сустава … Большой медицинский словарь
Amputation — Amputatio̱n [zu lat. amputare = ringsherum wegschneiden] w; , en, in fachspr. Fügungen: Amputa̱tio, Mehrz.: ...io̱|nes: operative Abtrennung, Absetzung eines endständigen Körperteils (bei Gliedmaßen: Absetzung mit Durchtrennung des Knochens zum… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Amputationsneurom — Amputatio̱ns|neu|rom: am Ende eines Amputationsstumpfes (im Bereich durchtrennter Nerven) auftretendes ↑Neurom … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
amputation — [ ɑ̃pytasjɔ̃ ] n. f. • 1478; lat. amputatio 1 ♦ Opération chirurgicale consistant à couper un membre, un segment de membre, une partie saillante; par ext. vieilli Ablation d un organe (cf. ectomie, tomie). 2 ♦ Retranchement, perte importante. ⇒… … Encyclopédie Universelle