Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ambĭgŭum

  • 1 ambiguum

    ambĭgŭum, i, n. [st2]1 [-] doute, incertitude. [st2]2 [-] ambiguïté (dans les paroles), double sens.
    * * *
    ambĭgŭum, i, n. [st2]1 [-] doute, incertitude. [st2]2 [-] ambiguïté (dans les paroles), double sens.
    * * *
        Ambiguum, Substantiuum. Cic. Ambiguité, Doubte.
    \
        Ambiguum est. Ouid. On ne scait, Il est incertain.
    \
        Non habeo ambiguum. Brutus ad Cic. Je ne doubte point.
    \
        In ambiguo esse. Tacit. En doubte, En bransle.

    Dictionarium latinogallicum > ambiguum

  • 2 ambiguum

    ambĭgŭus, a, um, adj. [ambigo], going about, hither and thither.
    I.
    Lit.:

    per ambiguum favorem gratiam victoris spectare,

    i. e. in that they show equal friendliness to both sides, Liv. 21, 52:

    ambiguus Proteus,

    who sometimes takes one form, sometimes another, changeable, Ov. M. 2, 9:

    ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython,

    id. ib. 4, 280:

    Inque virum soliti vultus mutare ferinos Ambigui prosecta lupi,

    they sometimes assume the form of a wolf and sometimes that of a man, id. ib. 7, 271:

    promisit Ambiguam Salamina, h. l. = alteram,

    a second Salamis, Hor. C. 1, 7, 29. —
    II.
    Transf.
    A.
    Uncertain, doubtful (syn.: dubius, incertus): ambiguum est quod in ambas agi partes animo potest. Hujusmodi apud Graecos amphibola dicuntur, Paul. ex Fest. p. 17 Müll.:

    quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguom fuit, Nunc liquet, nunc defaecatum est,

    Plaut. Ps. 2, 4, 69: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, * Ter. Hec. 4, 4, 26:

    difficile et ambiguum,

    Vulg. Deut. 17, 8:

    haud ambiguus rex, i. e. sine dubio rex futurus,

    Liv. 40, 8.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., doubt, uncertainty:

    in ambiguo est,

    Plaut. Trin. 2, 4, 193:

    in ambiguo relinquere,

    Lucr. 4, 1133: non habui ambiguum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11:

    servet in ambiguo Juppiter,

    Hor. Ep. 1, 16, 28:

    non sane alias magis in ambiguo Britannia fuit,

    Tac. Agr. 5.—Also in acc. absol. in the Gr. manner: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā Mota magis, it being uncertain whether, etc., Ov. M. 1, 765 (so, incertum, Tac. Agr. 7:

    dubium,

    id. A. 1, 5).—
    B.
    Of discourse, obscure, dark, ambiguous:

    scriptum,

    Cic. Top. 25:

    verba ambigua distinximus,

    id. Or. 29, 102:

    oracula,

    id. Div. 2, 56:

    responsa,

    Suet. Tib. 24:

    divinatio,

    Vulg. Ezech. 12, 24.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., an obscure, dark saying:

    ambiguorum complura sunt genera,

    Cic. de Or. 2, 26, 111; 2, 61, 250; Auct. ad Her. 1, 6; 1, 12 al.:

    voces,

    Verg. A. 2, 98.—
    C.
    Trop., uncertain, wavering; not to be relied on, untrustworthy. —So of moral conduct:

    esse ambiguā fide,

    Liv. 6, 2:

    puer acris ingenii sed ambigui,

    Plin. Ep. 4, 2:

    femina bonis atque honestis moribus, non ambiguā pudicitiā,

    Gell. 3, 16:

    per ambiguas vias,

    Ov. H. 10, 62:

    domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis,

    Verg. A 1, 661.—Of fortune, changing, fluctuating: ambiguarum rerum sciens, Tac. A. 1, 64.
    In Tac.
    with gen.:

    ambiguus imperandi,

    irresolute, Tac. A. 1, 7:

    pudoris ac metus,

    wavering between shame and fear, id. ib. 2, 40:

    futuri,

    id. H. 3, 43.— Adv.: ambĭguē, doubtfully, ambiguously, Cic. de Or. 2, 26; id. N. D. 1, 31; Aur. Vict. 35:

    pugnare,

    with doubtful success, Tac. A. 2, 21 al.

    Lewis & Short latin dictionary > ambiguum

  • 3 ambiguum

    ī n. [ ambiguus ]
    1) двусмысленность (ex ambiguo controversia nascitur rhH.)
    2) неясность, неопределённость
    in ambiguo Pl etc. — в нерешительности, в неопределённом положении

    Латинско-русский словарь > ambiguum

  • 4 ambiguum

    varying/doubtful/uncertain state/condition/expression; ambiguity

    Latin-English dictionary > ambiguum

  • 5 AMBIGUUM (AMBIGOUS)

    двусмысленность, сомнительность. См. АЕQUIVOCATIO.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > AMBIGUUM (AMBIGOUS)

  • 6 Argumentum ambiguum

    ед. ч. см. Argumenta ambigua

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Argumentum ambiguum

  • 7 Trifolium ambiguum

    Ботаника: клевер сходный

    Универсальный англо-русский словарь > Trifolium ambiguum

  • 8 argumentum ambiguum

    сущ.

    Универсальный немецко-русский словарь > argumentum ambiguum

  • 9 ambiguus

    ambiguus, a, um (ambigo), I) sich nach zwei Seiten hinneigend, per ambiguum favorem, dadurch, daß sie es mit keinem Teile zu verderben suchten, Liv.: natum (esse) ambiguo inter marem ac feminam sexu infantem, dem Geschlechte nach zum Manne und zum Weibe sich hinneigend, ein Zwitter, Liv.: ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython, von wandelbarer-, von Wechselgestalt, Ov.: Proteus, der bald diese, bald jene Gestalt annimmt, veränderlich, Ov.: in virum soliti vultus mutare ferinos ambigui prosecta lupi, der bald Wolfs-, bald Menschengestalt annimmt, der Werwolf, Ov.: virgo, Sirene u. Sphinx, Ov.: viri, Zentauren, Ov.: aquae, von doppelter Wirkung, Ov.: ambiguam promisit Salamina, ein zweites gleichnamiges, Hor. – II) übtr.: A) schwankend, zweifelhaft, ungewiß, unsicher, a) passiv: quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguum fuit, Plaut.: si dudum fuerat ambiguum hoc mihi, Ter.: ambiguo lapsu refluitque fluitque, in schwankendem, unschlüssigem Lauf (ob er nach dem Ufer od. nach der Quelle sich wenden solle, vom Mäander), Ov. (vgl. Sen. Herc. fur. 688): haud ambiguum regem alterum meā morte faciam, zum ausgemacht alleinigen König, Liv.: ambiguus tanti certaminis heres, ungewiß (ob Ajax od. Ulixes), Ov.: non habui ambiguum, habe es nicht für etwas Ungewisses gehalten, habe nicht daran gezweifelt, Brut. in Cic. ep.: eo ambiguum habebatur, quantum Caesari in eam liceret, Tac. ann. 3, 15. – ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā mota magis, ungewiß, ob... oder usw., Ov. met. 1, 765. – subst., ambiguum, ī, n., das Zweifelhafte, Ungewisse, der Zweifel, die Ungewißheit, relinquere in ambiguo, Lucr.: esse in ambiguo, Plaut.: rumor in ambiguo est, veranlaßt doppelte Urteile, Ov.: nec diu res in ambiguo stetit, Apul. – b) aktiv = mit sich uneins, schwankend, unentschieden, unschlüssig, unentschlossen, m. Genet., imperandi, zur Regierung unentschlossen, Tac.: futuri, nicht wissend, was nun werden sollte, Tac. – B) von der Rede, zweideutig, doppelsinnig, auch vieldeutig, und übh. rätselhaft, undeutlich, unklar, dunkel, verba, Cic.: oracula, Cic.: vox, dicta, Ov. – subst., ambiguum, ī, n., der zweideutige Ausdruck, die Zweideutigkeit, ex ambiguo dicta, Cic.: addito ambiguo, altero genere ridiculi, Cic.: cum plura ambigui od. ambiguorum sunt genera, Cic. – C) zweideutig = worauf man nicht bauen, sich nicht verlassen kann, unzuverlässig, unsicher, zweifelhaft, ungewiß, 1) im allg.: ictus (Wurf), Liv.: viae, Ov.: fides, Liv.: puer ingenii ambigui, Plin. ep.: pudicitia, Gell.: auctor (Bote), Ov.: domus, Verg.: tribuni, Tac.: secreta, verdächtige Zusammenkünfte, Tac.: neutr. subst., cum deus sit re certā et sine ullo seriae dubitationis ambiguo (Zweideutigkeit), Arnob. 1, 42. – 2) insbes.: a) zweifelhaft, ungewiß, unsicher in bezug auf den Besitz (Ggstz. certus), ager, strittiger, Liv. 3, 71, 2: res possessionis haud ambiguae, Liv. 6, 5, 2: res, mißliche wirtschaftliche Lage, Tac. hist. 2, 7. – subst., pro certis et olim partis nova, ambigua, ancipitia malebat, statt des sichern, längst erworbenen Besitzes wollte er lieber Neues, Ungewisses, Schwankendes, Tac.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, niemals war Br. aufgeregter u. unsicherer (zweifelhafter) sein Besitz, Tac. – b) ungewiß, schwankend in bezug auf den Erfolg, Ausgang, mißlich (Ggstz. secundus, prosper), res, Tac. ann. 1, 64.

    lateinisch-deutsches > ambiguus

  • 10 ambiguus

    ambiguus, a, um (ambigo), I) sich nach zwei Seiten hinneigend, per ambiguum favorem, dadurch, daß sie es mit keinem Teile zu verderben suchten, Liv.: natum (esse) ambiguo inter marem ac feminam sexu infantem, dem Geschlechte nach zum Manne und zum Weibe sich hinneigend, ein Zwitter, Liv.: ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython, von wandelbarer-, von Wechselgestalt, Ov.: Proteus, der bald diese, bald jene Gestalt annimmt, veränderlich, Ov.: in virum soliti vultus mutare ferinos ambigui prosecta lupi, der bald Wolfs-, bald Menschengestalt annimmt, der Werwolf, Ov.: virgo, Sirene u. Sphinx, Ov.: viri, Zentauren, Ov.: aquae, von doppelter Wirkung, Ov.: ambiguam promisit Salamina, ein zweites gleichnamiges, Hor. – II) übtr.: A) schwankend, zweifelhaft, ungewiß, unsicher, a) passiv: quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguum fuit, Plaut.: si dudum fuerat ambiguum hoc mihi, Ter.: ambiguo lapsu refluitque fluitque, in schwankendem, unschlüssigem Lauf (ob er nach dem Ufer od. nach der Quelle sich wenden solle, vom Mäander), Ov. (vgl. Sen. Herc. fur. 688): haud ambiguum regem alterum meā morte faciam, zum ausgemacht alleinigen König, Liv.: ambiguus tanti certaminis heres, ungewiß (ob Ajax od. Ulixes), Ov.: non habui ambiguum, habe es nicht für etwas Unge-
    ————
    wisses gehalten, habe nicht daran gezweifelt, Brut. in Cic. ep.: eo ambiguum habebatur, quantum Caesari in eam liceret, Tac. ann. 3, 15. – ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā mota magis, ungewiß, ob... oder usw., Ov. met. 1, 765. – subst., ambiguum, ī, n., das Zweifelhafte, Ungewisse, der Zweifel, die Ungewißheit, relinquere in ambiguo, Lucr.: esse in ambiguo, Plaut.: rumor in ambiguo est, veranlaßt doppelte Urteile, Ov.: nec diu res in ambiguo stetit, Apul. – b) aktiv = mit sich uneins, schwankend, unentschieden, unschlüssig, unentschlossen, m. Genet., imperandi, zur Regierung unentschlossen, Tac.: futuri, nicht wissend, was nun werden sollte, Tac. – B) von der Rede, zweideutig, doppelsinnig, auch vieldeutig, und übh. rätselhaft, undeutlich, unklar, dunkel, verba, Cic.: oracula, Cic.: vox, dicta, Ov. – subst., ambiguum, ī, n., der zweideutige Ausdruck, die Zweideutigkeit, ex ambiguo dicta, Cic.: addito ambiguo, altero genere ridiculi, Cic.: cum plura ambigui od. ambiguorum sunt genera, Cic. – C) zweideutig = worauf man nicht bauen, sich nicht verlassen kann, unzuverlässig, unsicher, zweifelhaft, ungewiß, 1) im allg.: ictus (Wurf), Liv.: viae, Ov.: fides, Liv.: puer ingenii ambigui, Plin. ep.: pudicitia, Gell.: auctor (Bote), Ov.: domus, Verg.: tribuni, Tac.: secreta, verdächtige Zusammenkünfte, Tac.: neutr. subst., cum deus sit re certā et sine ullo seriae
    ————
    dubitationis ambiguo (Zweideutigkeit), Arnob. 1, 42. – 2) insbes.: a) zweifelhaft, ungewiß, unsicher in bezug auf den Besitz (Ggstz. certus), ager, strittiger, Liv. 3, 71, 2: res possessionis haud ambiguae, Liv. 6, 5, 2: res, mißliche wirtschaftliche Lage, Tac. hist. 2, 7. – subst., pro certis et olim partis nova, ambigua, ancipitia malebat, statt des sichern, längst erworbenen Besitzes wollte er lieber Neues, Ungewisses, Schwankendes, Tac.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, niemals war Br. aufgeregter u. unsicherer (zweifelhafter) sein Besitz, Tac. – b) ungewiß, schwankend in bezug auf den Erfolg, Ausgang, mißlich (Ggstz. secundus, prosper), res, Tac. ann. 1, 64.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ambiguus

  • 11 ambiguus

    ambĭgŭus, a, um, adj. [ambigo], going about, hither and thither.
    I.
    Lit.:

    per ambiguum favorem gratiam victoris spectare,

    i. e. in that they show equal friendliness to both sides, Liv. 21, 52:

    ambiguus Proteus,

    who sometimes takes one form, sometimes another, changeable, Ov. M. 2, 9:

    ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython,

    id. ib. 4, 280:

    Inque virum soliti vultus mutare ferinos Ambigui prosecta lupi,

    they sometimes assume the form of a wolf and sometimes that of a man, id. ib. 7, 271:

    promisit Ambiguam Salamina, h. l. = alteram,

    a second Salamis, Hor. C. 1, 7, 29. —
    II.
    Transf.
    A.
    Uncertain, doubtful (syn.: dubius, incertus): ambiguum est quod in ambas agi partes animo potest. Hujusmodi apud Graecos amphibola dicuntur, Paul. ex Fest. p. 17 Müll.:

    quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguom fuit, Nunc liquet, nunc defaecatum est,

    Plaut. Ps. 2, 4, 69: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, * Ter. Hec. 4, 4, 26:

    difficile et ambiguum,

    Vulg. Deut. 17, 8:

    haud ambiguus rex, i. e. sine dubio rex futurus,

    Liv. 40, 8.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., doubt, uncertainty:

    in ambiguo est,

    Plaut. Trin. 2, 4, 193:

    in ambiguo relinquere,

    Lucr. 4, 1133: non habui ambiguum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11:

    servet in ambiguo Juppiter,

    Hor. Ep. 1, 16, 28:

    non sane alias magis in ambiguo Britannia fuit,

    Tac. Agr. 5.—Also in acc. absol. in the Gr. manner: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā Mota magis, it being uncertain whether, etc., Ov. M. 1, 765 (so, incertum, Tac. Agr. 7:

    dubium,

    id. A. 1, 5).—
    B.
    Of discourse, obscure, dark, ambiguous:

    scriptum,

    Cic. Top. 25:

    verba ambigua distinximus,

    id. Or. 29, 102:

    oracula,

    id. Div. 2, 56:

    responsa,

    Suet. Tib. 24:

    divinatio,

    Vulg. Ezech. 12, 24.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., an obscure, dark saying:

    ambiguorum complura sunt genera,

    Cic. de Or. 2, 26, 111; 2, 61, 250; Auct. ad Her. 1, 6; 1, 12 al.:

    voces,

    Verg. A. 2, 98.—
    C.
    Trop., uncertain, wavering; not to be relied on, untrustworthy. —So of moral conduct:

    esse ambiguā fide,

    Liv. 6, 2:

    puer acris ingenii sed ambigui,

    Plin. Ep. 4, 2:

    femina bonis atque honestis moribus, non ambiguā pudicitiā,

    Gell. 3, 16:

    per ambiguas vias,

    Ov. H. 10, 62:

    domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis,

    Verg. A 1, 661.—Of fortune, changing, fluctuating: ambiguarum rerum sciens, Tac. A. 1, 64.
    In Tac.
    with gen.:

    ambiguus imperandi,

    irresolute, Tac. A. 1, 7:

    pudoris ac metus,

    wavering between shame and fear, id. ib. 2, 40:

    futuri,

    id. H. 3, 43.— Adv.: ambĭguē, doubtfully, ambiguously, Cic. de Or. 2, 26; id. N. D. 1, 31; Aur. Vict. 35:

    pugnare,

    with doubtful success, Tac. A. 2, 21 al.

    Lewis & Short latin dictionary > ambiguus

  • 12 ambiguus

    ambĭgŭus, a, um [st2]1 [-] qui a deux faces, qui a deux directions; variable, douteux, incertain, flottant, indécis. [st2]2 [-] à double sens, ambigu, équivoque. [st2]3 [-] douteux, peu sûr, perfide.    - ambiguo vultu puer, Hor.: jeune garçon dont la beauté fait douter de son sexe.    - ambiguus proeliis, Tac.: tantôt vainqueur, tantôt vaincu.    - ambiguus spei ac metus, Tac.: partagé entre la crainte et l'espoir.    - ambiguum nomen, Cic.: terme ambigu.    - ambiguae res, Tac.: disgrâces, calamités.    - ambiguus favor, Liv.: neutralité.    - ambiguus Proteus, Ov.: Protée, qui prends toutes les formes.    - Civilis consilii ambiguus, cunctos qui aderant in verba Vespasiani adigit, Tac. H. 4, 21: Civilis, ne sachant quelle décision prendre, oblige tous ceux qui étaient là à prêter serment à Vespasien.    - ambiguae maris viae, Ov.: les routes périlleuses de la mer.    - esse in ambiguo, Tac.: être en danger.
    * * *
    ambĭgŭus, a, um [st2]1 [-] qui a deux faces, qui a deux directions; variable, douteux, incertain, flottant, indécis. [st2]2 [-] à double sens, ambigu, équivoque. [st2]3 [-] douteux, peu sûr, perfide.    - ambiguo vultu puer, Hor.: jeune garçon dont la beauté fait douter de son sexe.    - ambiguus proeliis, Tac.: tantôt vainqueur, tantôt vaincu.    - ambiguus spei ac metus, Tac.: partagé entre la crainte et l'espoir.    - ambiguum nomen, Cic.: terme ambigu.    - ambiguae res, Tac.: disgrâces, calamités.    - ambiguus favor, Liv.: neutralité.    - ambiguus Proteus, Ov.: Protée, qui prends toutes les formes.    - Civilis consilii ambiguus, cunctos qui aderant in verba Vespasiani adigit, Tac. H. 4, 21: Civilis, ne sachant quelle décision prendre, oblige tous ceux qui étaient là à prêter serment à Vespasien.    - ambiguae maris viae, Ov.: les routes périlleuses de la mer.    - esse in ambiguo, Tac.: être en danger.
    * * *
        Ambiguus, Adiectiuum. Terent. Ambigu, Une chose qui se peult prendre en deux ou plusieurs manieres, Une chose doubteuse.
    \
        Consilii ambiguus. Tacit. Qui ne scavoit qui debvoit faire.
    \
        Ambiguus pudoris ac metus. Tacit. Incertain et suspens entre honte et crainte.
    \
        Futuri ambiguus. Tacit. Estans en doubte de ce qui estoit à venir.
    \
        Ambiguus impetrandi. Cor. Tacit. Incertain, ou qui ne scavoit s'il debvoit commander.
    \
        Ambiguae aquae. Ouid. Qui ont diverse nature.
    \
        Fauor ambiguus. Liu. Doubteux.
    \
        Fidei ambiguae vir. Liu. Un homme à deux visages, Qui ne tient point ses promesses, Variable.
    \
        Ambigua fides. Liu. Muable, Inconstante, Variable.
    \
        Infans ambiguus. Senec. Un homme moitie homme, moitie beste.
    \
        Ingenium ambiguum. Plin. Esprit variable.
    \
        Iter ambiguum. Pers. Incertain.
    \
        Nomen ambiguum. Cic. Qu'on peult prendre en plusieurs significations.
    \
        Scriptum ambiguum. Cic. Qu'on peult prendre en divers sens.
    \
        Vates ambiguus. Sil. Ital. Qui predict les choses obscurement.
    \
        Verba ambigua distinximus. Cic. Equivocques.
    \
        Verba ambigua perplexa voce iacis. Sene. Parolles ambigues.

    Dictionarium latinogallicum > ambiguus

  • 13 ambiguus

        ambiguus adj.    [ambi + 1 AG-], going two ways, wavering, uncertain: per ambiguum favorem gratiam victoris spectare, by showing equal favor to both sides, L.: Proteus, assuming different forms, O.: Ambiguam tellure novā Salamina futuram, i. e. the name would be of double application, H.— Fig., wavering, vacillating, uncertain, doubtful: si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, T.: haud ambiguus rex, L.: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis, an irā Mota magis, uncertain whether, O.: imperandi, Ta.—Of speech, obscure, dark, ambiguous: verba: oracula. — Of character, uncertain, not trustworthy, doubtful: fides, L.: domus, V. — As subst n., doubt, uncertainty, a dark saying: servet in ambiguo Iuppiter, H.: ambiguorum complura sunt genera.
    * * *
    ambigua, ambiguum ADJ
    changeable, doubtful, ambiguous, wavering, fickle; treacherous, unethical

    Latin-English dictionary > ambiguus

  • 14 ambiguus

    a, um [ ambigo ]
    1) склоняющийся то в одну, то в другую сторону
    per ambiguum favorem Lотносясь благосклонно к обоим (т. е. стараясь никого не обидеть)
    2) двусмысленный ( dicta O); неясный, тёмный, загадочный (verba, oracula C)
    3) переменчивый, непостоянный, двойственный, двоякий
    a. fuerit, modo vir, modo femina O — (Ситон) был переменчив — то мужчина, то женщина
    4) сомнительный, ненадёжный (fides, victoria L); рискованный, гадательный, неясный относительно своего исхода (certamen L; lis Pt)
    5) спорный, оспариваемый ( по суду) ( ager L)
    6) непрочный, шаткий, расстроенный
    7) колеблющийся, недоумевающий
    quid vitarent, quid peterent ambigui T — не зная, от чего бежать и куда бежать
    a. an crederet T — не зная, верить ли, или нет
    8) другой, второй

    Латинско-русский словарь > ambiguus

  • 15 клевер сходный

    2) Botanical term: Trifolium ambiguum

    Универсальный русско-английский словарь > клевер сходный

  • 16 Argumenta ambigua

    = Argumenta communia лог.
    Обоюдоострые доводы.
    Остерегайтесь так называемых argumenta comrnunia или ambigua, то есть обоюдоострых доводов. Commune qui prius dicit, contrarium facit: всякий, кто выставляет подобное соображение, тем самым обращает его против себя. Нельзя не верить потерпевшему, говорит обвинитель, ибо невозможно измыслить столь чудовищное обвинение. - Невозможно, согласен, - возразит защитник; но если невозможно измыслить, как же можно было совершить. (П. С. Пороховщиков (Сергеич), Искусство речи на суде.)
    Если - внимание присяжных обращено на какое-нибудь заметное argumentum ambiguum и обвинитель понимает, что они остановятся на нем, ему следует идти навстречу, не выжидая, чтобы это сделал защитник, особенно - если в устах последнего оно дает возможность произвести впечатление. (Там же.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Argumenta ambigua

  • 17 exstimulo

    ex-stimulo (extimulo), āvī, ātum, āre, aufstacheln, I) eig.: exstimulatae aculeo, Plin. 9, 132. – II) übtr.: hunc innata libido exstimulat, Ov.: illum ambiguum novus insuper nuntius contumeliae exstimulat, Tac.: exstimulate cessantia fata, Ov.: talis laudatio animos adulescentium exstimulat, Sen.: exstimulans animos nunc probris nunc prece mixtā, Prud.: exstimulata libido, Col.

    lateinisch-deutsches > exstimulo

  • 18 Doppeltür

    Doppeltür, fores (aus zwei Türflügeln bestehend; ließen sich diese wieder zusammenlegen, so hießen sie valvae). Doppelzahl, duplex numerus. doppelzüngig, bilinguis (auch bildl. = heuchlerisch, falsch). – ambigui ingenii (bildl., von zweideutigem Charakter). – Doppelzüngigkeit, ambiguum ingenium (zweideutiger Charakter).

    deutsch-lateinisches > Doppeltür

  • 19 unumwunden

    unumwunden; z.B. un. Antwort, responsum haud ambiguum. Adv. aperte (offen, z.B. loqui). – libere (frei heraus, z.B. profiteri).

    deutsch-lateinisches > unumwunden

  • 20 zweideutig

    zweideutig, ambiguus (eig., eine zwei- u. mehrfache Deutung zulassend, z.B. responsum: u. verba; und bildl. = unzuverlässig, z.B. ingenium, fides). – anceps (doppelsinnig, z.B. oraculum, responsum). – dubius (zweifelhaft, unbestimmt); verb. dubius et quasi duplex (z.B. verba). – flexiloquus (zweideutig redend); verb. flexiloquus et obscurus (z.B. oraculum). – zw. Äußerung, s. Zweideutigkeit: ein zw. Mann, homo ambigui ingenii (von zweideutigem Charakter); homo ambiguae fidei (von zweideutiger Treue): eine zw. Antwort geben, zw. antworten, ambiguum responsum dare; ambigue respondere; nihil certi respondere. Adv. ambigue (z.B. dicere). ambiguā fide (unzuverlässig).

    deutsch-lateinisches > zweideutig

См. также в других словарях:

  • ambiguum pactum contra vendltorem interpretandum est — /aembigyuwam psktam kontra vendatoram intarprataendam est/ An ambiguous contract is to be interpreted against the seller …   Black's law dictionary

  • ambiguum placitum interpretari debet contra proferentem — /sembigyuwam plaesatam intarprateray debat kontra profarentam/ An ambiguous plea ought to be interpreted against the party pleading it …   Black's law dictionary

  • ambiguum pactum contra vendltorem interpretandum est — /aembigyuwam psktam kontra vendatoram intarprataendam est/ An ambiguous contract is to be interpreted against the seller …   Black's law dictionary

  • ambiguum placitum interpretari debet contra proferentem — /sembigyuwam plaesatam intarprateray debat kontra profarentam/ An ambiguous plea ought to be interpreted against the party pleading it …   Black's law dictionary

  • Sympetrum ambiguum — Systematik Ordnung: Libellen (Odonata) …   Deutsch Wikipedia

  • Tapinoma ambiguum — ? Tapinoma ambiguum …   Википедия

  • Onchidium ambiguum — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gas …   Wikipedia

  • Trifolium ambiguum — Kaukasischer Klee Systematik Ordnung: Schmetterlingsblütenartige (Fabales) Familie: Hülsenfrüchtler (Fabaceae) Unterfamilie: Schmetterlingsblütler (Faboideae) …   Deutsch Wikipedia

  • Eriophyllum ambiguum var. ambiguum — ID 32739 Symbol Key ERAMA Common Name beautiful woolly sunflower Family Asteraceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA Growth Habit Forb/herb Durat …   USDA Plant Characteristics

  • Galium ambiguum ssp. ambiguum — ID 36154 Symbol Key GAAMA Common Name Yolla Bolly bedstraw Family Rubiaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA, OR Growth Habit Forb/herb Duration …   USDA Plant Characteristics

  • Trifolium ambiguum — kaukazinis dobilas statusas T sritis vardynas apibrėžtis Pupinių šeimos medingas, pašarinis augalas (Trifolium ambiguum), paplitęs vakarų Azijoje ir pietryčių Europoje. atitikmenys: lot. Trifolium ambiguum angl. Caucasian clover; honey clover;… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»