-
1 ambiguum
ambĭgŭum, i, n. [st2]1 [-] doute, incertitude. [st2]2 [-] ambiguïté (dans les paroles), double sens.* * *ambĭgŭum, i, n. [st2]1 [-] doute, incertitude. [st2]2 [-] ambiguïté (dans les paroles), double sens.* * *Ambiguum, Substantiuum. Cic. Ambiguité, Doubte.\Ambiguum est. Ouid. On ne scait, Il est incertain.\Non habeo ambiguum. Brutus ad Cic. Je ne doubte point.\In ambiguo esse. Tacit. En doubte, En bransle. -
2 ambiguum
I.Lit.:II.per ambiguum favorem gratiam victoris spectare,
i. e. in that they show equal friendliness to both sides, Liv. 21, 52:ambiguus Proteus,
who sometimes takes one form, sometimes another, changeable, Ov. M. 2, 9:ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython,
id. ib. 4, 280:Inque virum soliti vultus mutare ferinos Ambigui prosecta lupi,
they sometimes assume the form of a wolf and sometimes that of a man, id. ib. 7, 271:promisit Ambiguam Salamina, h. l. = alteram,
a second Salamis, Hor. C. 1, 7, 29. —Transf.A.Uncertain, doubtful (syn.: dubius, incertus): ambiguum est quod in ambas agi partes animo potest. Hujusmodi apud Graecos amphibola dicuntur, Paul. ex Fest. p. 17 Müll.:B.quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguom fuit, Nunc liquet, nunc defaecatum est,
Plaut. Ps. 2, 4, 69: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, * Ter. Hec. 4, 4, 26:difficile et ambiguum,
Vulg. Deut. 17, 8:haud ambiguus rex, i. e. sine dubio rex futurus,
Liv. 40, 8.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., doubt, uncertainty:in ambiguo est,
Plaut. Trin. 2, 4, 193:in ambiguo relinquere,
Lucr. 4, 1133: non habui ambiguum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11:servet in ambiguo Juppiter,
Hor. Ep. 1, 16, 28:non sane alias magis in ambiguo Britannia fuit,
Tac. Agr. 5.—Also in acc. absol. in the Gr. manner: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā Mota magis, it being uncertain whether, etc., Ov. M. 1, 765 (so, incertum, Tac. Agr. 7:dubium,
id. A. 1, 5).—Of discourse, obscure, dark, ambiguous:C.scriptum,
Cic. Top. 25:verba ambigua distinximus,
id. Or. 29, 102:oracula,
id. Div. 2, 56:responsa,
Suet. Tib. 24:divinatio,
Vulg. Ezech. 12, 24.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., an obscure, dark saying:ambiguorum complura sunt genera,
Cic. de Or. 2, 26, 111; 2, 61, 250; Auct. ad Her. 1, 6; 1, 12 al.:voces,
Verg. A. 2, 98.—Trop., uncertain, wavering; not to be relied on, untrustworthy. —So of moral conduct:► In Tac.esse ambiguā fide,
Liv. 6, 2:puer acris ingenii sed ambigui,
Plin. Ep. 4, 2:femina bonis atque honestis moribus, non ambiguā pudicitiā,
Gell. 3, 16:per ambiguas vias,
Ov. H. 10, 62:domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis,
Verg. A 1, 661.—Of fortune, changing, fluctuating: ambiguarum rerum sciens, Tac. A. 1, 64.with gen.:ambiguus imperandi,
irresolute, Tac. A. 1, 7:pudoris ac metus,
wavering between shame and fear, id. ib. 2, 40:futuri,
id. H. 3, 43.— Adv.: ambĭguē, doubtfully, ambiguously, Cic. de Or. 2, 26; id. N. D. 1, 31; Aur. Vict. 35:pugnare,
with doubtful success, Tac. A. 2, 21 al. -
3 ambiguum
ī n. [ ambiguus ]1) двусмысленность (ex ambiguo controversia nascitur rhH.)2) неясность, неопределённостьin ambiguo Pl etc. — в нерешительности, в неопределённом положении -
4 ambiguum
varying/doubtful/uncertain state/condition/expression; ambiguity -
5 AMBIGUUM (AMBIGOUS)
двусмысленность, сомнительность. См. АЕQUIVOCATIO.Латинский словарь средневековых философских терминов > AMBIGUUM (AMBIGOUS)
-
6 Argumentum ambiguum
ед. ч. см. Argumenta ambiguaЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Argumentum ambiguum
-
7 Trifolium ambiguum
Ботаника: клевер сходный -
8 argumentum ambiguum
сущ.психол. обоюдоострый довод -
9 ambiguus
ambiguus, a, um (ambigo), I) sich nach zwei Seiten hinneigend, per ambiguum favorem, dadurch, daß sie es mit keinem Teile zu verderben suchten, Liv.: natum (esse) ambiguo inter marem ac feminam sexu infantem, dem Geschlechte nach zum Manne und zum Weibe sich hinneigend, ein Zwitter, Liv.: ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython, von wandelbarer-, von Wechselgestalt, Ov.: Proteus, der bald diese, bald jene Gestalt annimmt, veränderlich, Ov.: in virum soliti vultus mutare ferinos ambigui prosecta lupi, der bald Wolfs-, bald Menschengestalt annimmt, der Werwolf, Ov.: virgo, Sirene u. Sphinx, Ov.: viri, Zentauren, Ov.: aquae, von doppelter Wirkung, Ov.: ambiguam promisit Salamina, ein zweites gleichnamiges, Hor. – II) übtr.: A) schwankend, zweifelhaft, ungewiß, unsicher, a) passiv: quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguum fuit, Plaut.: si dudum fuerat ambiguum hoc mihi, Ter.: ambiguo lapsu refluitque fluitque, in schwankendem, unschlüssigem Lauf (ob er nach dem Ufer od. nach der Quelle sich wenden solle, vom Mäander), Ov. (vgl. Sen. Herc. fur. 688): haud ambiguum regem alterum meā morte faciam, zum ausgemacht alleinigen König, Liv.: ambiguus tanti certaminis heres, ungewiß (ob Ajax od. Ulixes), Ov.: non habui ambiguum, habe es nicht für etwas Ungewisses gehalten, habe nicht daran gezweifelt, Brut. in Cic. ep.: eo ambiguum habebatur, quantum Caesari in eam liceret, Tac. ann. 3, 15. – ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā mota magis, ungewiß, ob... oder usw., Ov. met. 1, 765. – subst., ambiguum, ī, n., das Zweifelhafte, Ungewisse, der Zweifel, die Ungewißheit, relinquere in ambiguo, Lucr.: esse in ambiguo, Plaut.: rumor in ambiguo est, veranlaßt doppelte Urteile, Ov.: nec diu res in ambiguo stetit, Apul. – b) aktiv = mit sich uneins, schwankend, unentschieden, unschlüssig, unentschlossen, m. Genet., imperandi, zur Regierung unentschlossen, Tac.: futuri, nicht wissend, was nun werden sollte, Tac. – B) von der Rede, zweideutig, doppelsinnig, auch vieldeutig, und übh. rätselhaft, undeutlich, unklar, dunkel, verba, Cic.: oracula, Cic.: vox, dicta, Ov. – subst., ambiguum, ī, n., der zweideutige Ausdruck, die Zweideutigkeit, ex ambiguo dicta, Cic.: addito ambiguo, altero genere ridiculi, Cic.: cum plura ambigui od. ambiguorum sunt genera, Cic. – C) zweideutig = worauf man nicht bauen, sich nicht verlassen kann, unzuverlässig, unsicher, zweifelhaft, ungewiß, 1) im allg.: ictus (Wurf), Liv.: viae, Ov.: fides, Liv.: puer ingenii ambigui, Plin. ep.: pudicitia, Gell.: auctor (Bote), Ov.: domus, Verg.: tribuni, Tac.: secreta, verdächtige Zusammenkünfte, Tac.: neutr. subst., cum deus sit re certā et sine ullo seriae dubitationis ambiguo (Zweideutigkeit), Arnob. 1, 42. – 2) insbes.: a) zweifelhaft, ungewiß, unsicher in bezug auf den Besitz (Ggstz. certus), ager, strittiger, Liv. 3, 71, 2: res possessionis haud ambiguae, Liv. 6, 5, 2: res, mißliche wirtschaftliche Lage, Tac. hist. 2, 7. – subst., pro certis et olim partis nova, ambigua, ancipitia malebat, statt des sichern, längst erworbenen Besitzes wollte er lieber Neues, Ungewisses, Schwankendes, Tac.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, niemals war Br. aufgeregter u. unsicherer (zweifelhafter) sein Besitz, Tac. – b) ungewiß, schwankend in bezug auf den Erfolg, Ausgang, mißlich (Ggstz. secundus, prosper), res, Tac. ann. 1, 64.
-
10 ambiguus
ambiguus, a, um (ambigo), I) sich nach zwei Seiten hinneigend, per ambiguum favorem, dadurch, daß sie es mit keinem Teile zu verderben suchten, Liv.: natum (esse) ambiguo inter marem ac feminam sexu infantem, dem Geschlechte nach zum Manne und zum Weibe sich hinneigend, ein Zwitter, Liv.: ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython, von wandelbarer-, von Wechselgestalt, Ov.: Proteus, der bald diese, bald jene Gestalt annimmt, veränderlich, Ov.: in virum soliti vultus mutare ferinos ambigui prosecta lupi, der bald Wolfs-, bald Menschengestalt annimmt, der Werwolf, Ov.: virgo, Sirene u. Sphinx, Ov.: viri, Zentauren, Ov.: aquae, von doppelter Wirkung, Ov.: ambiguam promisit Salamina, ein zweites gleichnamiges, Hor. – II) übtr.: A) schwankend, zweifelhaft, ungewiß, unsicher, a) passiv: quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguum fuit, Plaut.: si dudum fuerat ambiguum hoc mihi, Ter.: ambiguo lapsu refluitque fluitque, in schwankendem, unschlüssigem Lauf (ob er nach dem Ufer od. nach der Quelle sich wenden solle, vom Mäander), Ov. (vgl. Sen. Herc. fur. 688): haud ambiguum regem alterum meā morte faciam, zum ausgemacht alleinigen König, Liv.: ambiguus tanti certaminis heres, ungewiß (ob Ajax od. Ulixes), Ov.: non habui ambiguum, habe es nicht für etwas Unge-————wisses gehalten, habe nicht daran gezweifelt, Brut. in Cic. ep.: eo ambiguum habebatur, quantum Caesari in eam liceret, Tac. ann. 3, 15. – ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā mota magis, ungewiß, ob... oder usw., Ov. met. 1, 765. – subst., ambiguum, ī, n., das Zweifelhafte, Ungewisse, der Zweifel, die Ungewißheit, relinquere in ambiguo, Lucr.: esse in ambiguo, Plaut.: rumor in ambiguo est, veranlaßt doppelte Urteile, Ov.: nec diu res in ambiguo stetit, Apul. – b) aktiv = mit sich uneins, schwankend, unentschieden, unschlüssig, unentschlossen, m. Genet., imperandi, zur Regierung unentschlossen, Tac.: futuri, nicht wissend, was nun werden sollte, Tac. – B) von der Rede, zweideutig, doppelsinnig, auch vieldeutig, und übh. rätselhaft, undeutlich, unklar, dunkel, verba, Cic.: oracula, Cic.: vox, dicta, Ov. – subst., ambiguum, ī, n., der zweideutige Ausdruck, die Zweideutigkeit, ex ambiguo dicta, Cic.: addito ambiguo, altero genere ridiculi, Cic.: cum plura ambigui od. ambiguorum sunt genera, Cic. – C) zweideutig = worauf man nicht bauen, sich nicht verlassen kann, unzuverlässig, unsicher, zweifelhaft, ungewiß, 1) im allg.: ictus (Wurf), Liv.: viae, Ov.: fides, Liv.: puer ingenii ambigui, Plin. ep.: pudicitia, Gell.: auctor (Bote), Ov.: domus, Verg.: tribuni, Tac.: secreta, verdächtige Zusammenkünfte, Tac.: neutr. subst., cum deus sit re certā et sine ullo seriae————dubitationis ambiguo (Zweideutigkeit), Arnob. 1, 42. – 2) insbes.: a) zweifelhaft, ungewiß, unsicher in bezug auf den Besitz (Ggstz. certus), ager, strittiger, Liv. 3, 71, 2: res possessionis haud ambiguae, Liv. 6, 5, 2: res, mißliche wirtschaftliche Lage, Tac. hist. 2, 7. – subst., pro certis et olim partis nova, ambigua, ancipitia malebat, statt des sichern, längst erworbenen Besitzes wollte er lieber Neues, Ungewisses, Schwankendes, Tac.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, niemals war Br. aufgeregter u. unsicherer (zweifelhafter) sein Besitz, Tac. – b) ungewiß, schwankend in bezug auf den Erfolg, Ausgang, mißlich (Ggstz. secundus, prosper), res, Tac. ann. 1, 64.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ambiguus
-
11 ambiguus
I.Lit.:II.per ambiguum favorem gratiam victoris spectare,
i. e. in that they show equal friendliness to both sides, Liv. 21, 52:ambiguus Proteus,
who sometimes takes one form, sometimes another, changeable, Ov. M. 2, 9:ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython,
id. ib. 4, 280:Inque virum soliti vultus mutare ferinos Ambigui prosecta lupi,
they sometimes assume the form of a wolf and sometimes that of a man, id. ib. 7, 271:promisit Ambiguam Salamina, h. l. = alteram,
a second Salamis, Hor. C. 1, 7, 29. —Transf.A.Uncertain, doubtful (syn.: dubius, incertus): ambiguum est quod in ambas agi partes animo potest. Hujusmodi apud Graecos amphibola dicuntur, Paul. ex Fest. p. 17 Müll.:B.quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguom fuit, Nunc liquet, nunc defaecatum est,
Plaut. Ps. 2, 4, 69: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, * Ter. Hec. 4, 4, 26:difficile et ambiguum,
Vulg. Deut. 17, 8:haud ambiguus rex, i. e. sine dubio rex futurus,
Liv. 40, 8.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., doubt, uncertainty:in ambiguo est,
Plaut. Trin. 2, 4, 193:in ambiguo relinquere,
Lucr. 4, 1133: non habui ambiguum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11:servet in ambiguo Juppiter,
Hor. Ep. 1, 16, 28:non sane alias magis in ambiguo Britannia fuit,
Tac. Agr. 5.—Also in acc. absol. in the Gr. manner: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā Mota magis, it being uncertain whether, etc., Ov. M. 1, 765 (so, incertum, Tac. Agr. 7:dubium,
id. A. 1, 5).—Of discourse, obscure, dark, ambiguous:C.scriptum,
Cic. Top. 25:verba ambigua distinximus,
id. Or. 29, 102:oracula,
id. Div. 2, 56:responsa,
Suet. Tib. 24:divinatio,
Vulg. Ezech. 12, 24.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., an obscure, dark saying:ambiguorum complura sunt genera,
Cic. de Or. 2, 26, 111; 2, 61, 250; Auct. ad Her. 1, 6; 1, 12 al.:voces,
Verg. A. 2, 98.—Trop., uncertain, wavering; not to be relied on, untrustworthy. —So of moral conduct:► In Tac.esse ambiguā fide,
Liv. 6, 2:puer acris ingenii sed ambigui,
Plin. Ep. 4, 2:femina bonis atque honestis moribus, non ambiguā pudicitiā,
Gell. 3, 16:per ambiguas vias,
Ov. H. 10, 62:domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis,
Verg. A 1, 661.—Of fortune, changing, fluctuating: ambiguarum rerum sciens, Tac. A. 1, 64.with gen.:ambiguus imperandi,
irresolute, Tac. A. 1, 7:pudoris ac metus,
wavering between shame and fear, id. ib. 2, 40:futuri,
id. H. 3, 43.— Adv.: ambĭguē, doubtfully, ambiguously, Cic. de Or. 2, 26; id. N. D. 1, 31; Aur. Vict. 35:pugnare,
with doubtful success, Tac. A. 2, 21 al. -
12 ambiguus
ambĭgŭus, a, um [st2]1 [-] qui a deux faces, qui a deux directions; variable, douteux, incertain, flottant, indécis. [st2]2 [-] à double sens, ambigu, équivoque. [st2]3 [-] douteux, peu sûr, perfide. - ambiguo vultu puer, Hor.: jeune garçon dont la beauté fait douter de son sexe. - ambiguus proeliis, Tac.: tantôt vainqueur, tantôt vaincu. - ambiguus spei ac metus, Tac.: partagé entre la crainte et l'espoir. - ambiguum nomen, Cic.: terme ambigu. - ambiguae res, Tac.: disgrâces, calamités. - ambiguus favor, Liv.: neutralité. - ambiguus Proteus, Ov.: Protée, qui prends toutes les formes. - Civilis consilii ambiguus, cunctos qui aderant in verba Vespasiani adigit, Tac. H. 4, 21: Civilis, ne sachant quelle décision prendre, oblige tous ceux qui étaient là à prêter serment à Vespasien. - ambiguae maris viae, Ov.: les routes périlleuses de la mer. - esse in ambiguo, Tac.: être en danger.* * *ambĭgŭus, a, um [st2]1 [-] qui a deux faces, qui a deux directions; variable, douteux, incertain, flottant, indécis. [st2]2 [-] à double sens, ambigu, équivoque. [st2]3 [-] douteux, peu sûr, perfide. - ambiguo vultu puer, Hor.: jeune garçon dont la beauté fait douter de son sexe. - ambiguus proeliis, Tac.: tantôt vainqueur, tantôt vaincu. - ambiguus spei ac metus, Tac.: partagé entre la crainte et l'espoir. - ambiguum nomen, Cic.: terme ambigu. - ambiguae res, Tac.: disgrâces, calamités. - ambiguus favor, Liv.: neutralité. - ambiguus Proteus, Ov.: Protée, qui prends toutes les formes. - Civilis consilii ambiguus, cunctos qui aderant in verba Vespasiani adigit, Tac. H. 4, 21: Civilis, ne sachant quelle décision prendre, oblige tous ceux qui étaient là à prêter serment à Vespasien. - ambiguae maris viae, Ov.: les routes périlleuses de la mer. - esse in ambiguo, Tac.: être en danger.* * *Ambiguus, Adiectiuum. Terent. Ambigu, Une chose qui se peult prendre en deux ou plusieurs manieres, Une chose doubteuse.\Consilii ambiguus. Tacit. Qui ne scavoit qui debvoit faire.\Ambiguus pudoris ac metus. Tacit. Incertain et suspens entre honte et crainte.\Futuri ambiguus. Tacit. Estans en doubte de ce qui estoit à venir.\Ambiguus impetrandi. Cor. Tacit. Incertain, ou qui ne scavoit s'il debvoit commander.\Ambiguae aquae. Ouid. Qui ont diverse nature.\Fauor ambiguus. Liu. Doubteux.\Fidei ambiguae vir. Liu. Un homme à deux visages, Qui ne tient point ses promesses, Variable.\Ambigua fides. Liu. Muable, Inconstante, Variable.\Infans ambiguus. Senec. Un homme moitie homme, moitie beste.\Ingenium ambiguum. Plin. Esprit variable.\Iter ambiguum. Pers. Incertain.\Nomen ambiguum. Cic. Qu'on peult prendre en plusieurs significations.\Scriptum ambiguum. Cic. Qu'on peult prendre en divers sens.\Vates ambiguus. Sil. Ital. Qui predict les choses obscurement.\Verba ambigua distinximus. Cic. Equivocques.\Verba ambigua perplexa voce iacis. Sene. Parolles ambigues. -
13 ambiguus
ambiguus adj. [ambi + 1 AG-], going two ways, wavering, uncertain: per ambiguum favorem gratiam victoris spectare, by showing equal favor to both sides, L.: Proteus, assuming different forms, O.: Ambiguam tellure novā Salamina futuram, i. e. the name would be of double application, H.— Fig., wavering, vacillating, uncertain, doubtful: si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, T.: haud ambiguus rex, L.: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis, an irā Mota magis, uncertain whether, O.: imperandi, Ta.—Of speech, obscure, dark, ambiguous: verba: oracula. — Of character, uncertain, not trustworthy, doubtful: fides, L.: domus, V. — As subst n., doubt, uncertainty, a dark saying: servet in ambiguo Iuppiter, H.: ambiguorum complura sunt genera.* * *ambigua, ambiguum ADJchangeable, doubtful, ambiguous, wavering, fickle; treacherous, unethical -
14 ambiguus
a, um [ ambigo ]1) склоняющийся то в одну, то в другую сторонуper ambiguum favorem L — относясь благосклонно к обоим (т. е. стараясь никого не обидеть)2) двусмысленный ( dicta O); неясный, тёмный, загадочный (verba, oracula C)3) переменчивый, непостоянный, двойственный, двоякийa. fuerit, modo vir, modo femina O — (Ситон) был переменчив — то мужчина, то женщинаviri ambigui O — Centaurivirgo ambigua O — Sphynx4) сомнительный, ненадёжный (fides, victoria L); рискованный, гадательный, неясный относительно своего исхода (certamen L; lis Pt)non habui ambiguum Brutus ap. C — я (в этом) не сомневался6) непрочный, шаткий, расстроенныйesse (relinquere) in ambiguo Pl, Lcr, O etc. — быть в нерешительности7) колеблющийся, недоумевающийa. futuri T — неуверенный в будущемquid vitarent, quid peterent ambigui T — не зная, от чего бежать и куда бежатьa. an crederet T — не зная, верить ли, или нет8) другой, второйambigua Salamis H — новый Саламин ( на Кипре) -
15 клевер сходный
1) Biology: honey clover (Trifolium ambiguum)2) Botanical term: Trifolium ambiguum -
16 Argumenta ambigua
= Argumenta communia лог.Обоюдоострые доводы.Остерегайтесь так называемых argumenta comrnunia или ambigua, то есть обоюдоострых доводов. Commune qui prius dicit, contrarium facit: всякий, кто выставляет подобное соображение, тем самым обращает его против себя. Нельзя не верить потерпевшему, говорит обвинитель, ибо невозможно измыслить столь чудовищное обвинение. - Невозможно, согласен, - возразит защитник; но если невозможно измыслить, как же можно было совершить. (П. С. Пороховщиков (Сергеич), Искусство речи на суде.)Если - внимание присяжных обращено на какое-нибудь заметное argumentum ambiguum и обвинитель понимает, что они остановятся на нем, ему следует идти навстречу, не выжидая, чтобы это сделал защитник, особенно - если в устах последнего оно дает возможность произвести впечатление. (Там же.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Argumenta ambigua
-
17 exstimulo
ex-stimulo (extimulo), āvī, ātum, āre, aufstacheln, I) eig.: exstimulatae aculeo, Plin. 9, 132. – II) übtr.: hunc innata libido exstimulat, Ov.: illum ambiguum novus insuper nuntius contumeliae exstimulat, Tac.: exstimulate cessantia fata, Ov.: talis laudatio animos adulescentium exstimulat, Sen.: exstimulans animos nunc probris nunc prece mixtā, Prud.: exstimulata libido, Col.
-
18 Doppeltür
Doppeltür, fores (aus zwei Türflügeln bestehend; ließen sich diese wieder zusammenlegen, so hießen sie valvae). – Doppelzahl, duplex numerus. – doppelzüngig, bilinguis (auch bildl. = heuchlerisch, falsch). – ambigui ingenii (bildl., von zweideutigem Charakter). – Doppelzüngigkeit, ambiguum ingenium (zweideutiger Charakter).
-
19 unumwunden
unumwunden; z.B. un. Antwort, responsum haud ambiguum. – Adv. aperte (offen, z.B. loqui). – libere (frei heraus, z.B. profiteri).
-
20 zweideutig
zweideutig, ambiguus (eig., eine zwei- u. mehrfache Deutung zulassend, z.B. responsum: u. verba; und bildl. = unzuverlässig, z.B. ingenium, fides). – anceps (doppelsinnig, z.B. oraculum, responsum). – dubius (zweifelhaft, unbestimmt); verb. dubius et quasi duplex (z.B. verba). – flexiloquus (zweideutig redend); verb. flexiloquus et obscurus (z.B. oraculum). – zw. Äußerung, s. Zweideutigkeit: ein zw. Mann, homo ambigui ingenii (von zweideutigem Charakter); homo ambiguae fidei (von zweideutiger Treue): eine zw. Antwort geben, zw. antworten, ambiguum responsum dare; ambigue respondere; nihil certi respondere. – Adv. ambigue (z.B. dicere). – ambiguā fide (unzuverlässig).
См. также в других словарях:
ambiguum pactum contra vendltorem interpretandum est — /aembigyuwam psktam kontra vendatoram intarprataendam est/ An ambiguous contract is to be interpreted against the seller … Black's law dictionary
ambiguum placitum interpretari debet contra proferentem — /sembigyuwam plaesatam intarprateray debat kontra profarentam/ An ambiguous plea ought to be interpreted against the party pleading it … Black's law dictionary
ambiguum pactum contra vendltorem interpretandum est — /aembigyuwam psktam kontra vendatoram intarprataendam est/ An ambiguous contract is to be interpreted against the seller … Black's law dictionary
ambiguum placitum interpretari debet contra proferentem — /sembigyuwam plaesatam intarprateray debat kontra profarentam/ An ambiguous plea ought to be interpreted against the party pleading it … Black's law dictionary
Sympetrum ambiguum — Systematik Ordnung: Libellen (Odonata) … Deutsch Wikipedia
Tapinoma ambiguum — ? Tapinoma ambiguum … Википедия
Onchidium ambiguum — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gas … Wikipedia
Trifolium ambiguum — Kaukasischer Klee Systematik Ordnung: Schmetterlingsblütenartige (Fabales) Familie: Hülsenfrüchtler (Fabaceae) Unterfamilie: Schmetterlingsblütler (Faboideae) … Deutsch Wikipedia
Eriophyllum ambiguum var. ambiguum — ID 32739 Symbol Key ERAMA Common Name beautiful woolly sunflower Family Asteraceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA Growth Habit Forb/herb Durat … USDA Plant Characteristics
Galium ambiguum ssp. ambiguum — ID 36154 Symbol Key GAAMA Common Name Yolla Bolly bedstraw Family Rubiaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CA, OR Growth Habit Forb/herb Duration … USDA Plant Characteristics
Trifolium ambiguum — kaukazinis dobilas statusas T sritis vardynas apibrėžtis Pupinių šeimos medingas, pašarinis augalas (Trifolium ambiguum), paplitęs vakarų Azijoje ir pietryčių Europoje. atitikmenys: lot. Trifolium ambiguum angl. Caucasian clover; honey clover;… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)