-
1 ambiguus
ambĭgŭus, a, um [st2]1 [-] qui a deux faces, qui a deux directions; variable, douteux, incertain, flottant, indécis. [st2]2 [-] à double sens, ambigu, équivoque. [st2]3 [-] douteux, peu sûr, perfide. - ambiguo vultu puer, Hor.: jeune garçon dont la beauté fait douter de son sexe. - ambiguus proeliis, Tac.: tantôt vainqueur, tantôt vaincu. - ambiguus spei ac metus, Tac.: partagé entre la crainte et l'espoir. - ambiguum nomen, Cic.: terme ambigu. - ambiguae res, Tac.: disgrâces, calamités. - ambiguus favor, Liv.: neutralité. - ambiguus Proteus, Ov.: Protée, qui prends toutes les formes. - Civilis consilii ambiguus, cunctos qui aderant in verba Vespasiani adigit, Tac. H. 4, 21: Civilis, ne sachant quelle décision prendre, oblige tous ceux qui étaient là à prêter serment à Vespasien. - ambiguae maris viae, Ov.: les routes périlleuses de la mer. - esse in ambiguo, Tac.: être en danger.* * *ambĭgŭus, a, um [st2]1 [-] qui a deux faces, qui a deux directions; variable, douteux, incertain, flottant, indécis. [st2]2 [-] à double sens, ambigu, équivoque. [st2]3 [-] douteux, peu sûr, perfide. - ambiguo vultu puer, Hor.: jeune garçon dont la beauté fait douter de son sexe. - ambiguus proeliis, Tac.: tantôt vainqueur, tantôt vaincu. - ambiguus spei ac metus, Tac.: partagé entre la crainte et l'espoir. - ambiguum nomen, Cic.: terme ambigu. - ambiguae res, Tac.: disgrâces, calamités. - ambiguus favor, Liv.: neutralité. - ambiguus Proteus, Ov.: Protée, qui prends toutes les formes. - Civilis consilii ambiguus, cunctos qui aderant in verba Vespasiani adigit, Tac. H. 4, 21: Civilis, ne sachant quelle décision prendre, oblige tous ceux qui étaient là à prêter serment à Vespasien. - ambiguae maris viae, Ov.: les routes périlleuses de la mer. - esse in ambiguo, Tac.: être en danger.* * *Ambiguus, Adiectiuum. Terent. Ambigu, Une chose qui se peult prendre en deux ou plusieurs manieres, Une chose doubteuse.\Consilii ambiguus. Tacit. Qui ne scavoit qui debvoit faire.\Ambiguus pudoris ac metus. Tacit. Incertain et suspens entre honte et crainte.\Futuri ambiguus. Tacit. Estans en doubte de ce qui estoit à venir.\Ambiguus impetrandi. Cor. Tacit. Incertain, ou qui ne scavoit s'il debvoit commander.\Ambiguae aquae. Ouid. Qui ont diverse nature.\Fauor ambiguus. Liu. Doubteux.\Fidei ambiguae vir. Liu. Un homme à deux visages, Qui ne tient point ses promesses, Variable.\Ambigua fides. Liu. Muable, Inconstante, Variable.\Infans ambiguus. Senec. Un homme moitie homme, moitie beste.\Ingenium ambiguum. Plin. Esprit variable.\Iter ambiguum. Pers. Incertain.\Nomen ambiguum. Cic. Qu'on peult prendre en plusieurs significations.\Scriptum ambiguum. Cic. Qu'on peult prendre en divers sens.\Vates ambiguus. Sil. Ital. Qui predict les choses obscurement.\Verba ambigua distinximus. Cic. Equivocques.\Verba ambigua perplexa voce iacis. Sene. Parolles ambigues. -
2 ambiguus
I.Lit.:II.per ambiguum favorem gratiam victoris spectare,
i. e. in that they show equal friendliness to both sides, Liv. 21, 52:ambiguus Proteus,
who sometimes takes one form, sometimes another, changeable, Ov. M. 2, 9:ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython,
id. ib. 4, 280:Inque virum soliti vultus mutare ferinos Ambigui prosecta lupi,
they sometimes assume the form of a wolf and sometimes that of a man, id. ib. 7, 271:promisit Ambiguam Salamina, h. l. = alteram,
a second Salamis, Hor. C. 1, 7, 29. —Transf.A.Uncertain, doubtful (syn.: dubius, incertus): ambiguum est quod in ambas agi partes animo potest. Hujusmodi apud Graecos amphibola dicuntur, Paul. ex Fest. p. 17 Müll.:B.quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguom fuit, Nunc liquet, nunc defaecatum est,
Plaut. Ps. 2, 4, 69: etiam si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, * Ter. Hec. 4, 4, 26:difficile et ambiguum,
Vulg. Deut. 17, 8:haud ambiguus rex, i. e. sine dubio rex futurus,
Liv. 40, 8.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., doubt, uncertainty:in ambiguo est,
Plaut. Trin. 2, 4, 193:in ambiguo relinquere,
Lucr. 4, 1133: non habui ambiguum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11:servet in ambiguo Juppiter,
Hor. Ep. 1, 16, 28:non sane alias magis in ambiguo Britannia fuit,
Tac. Agr. 5.—Also in acc. absol. in the Gr. manner: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā Mota magis, it being uncertain whether, etc., Ov. M. 1, 765 (so, incertum, Tac. Agr. 7:dubium,
id. A. 1, 5).—Of discourse, obscure, dark, ambiguous:C.scriptum,
Cic. Top. 25:verba ambigua distinximus,
id. Or. 29, 102:oracula,
id. Div. 2, 56:responsa,
Suet. Tib. 24:divinatio,
Vulg. Ezech. 12, 24.— Subst.: ambĭgŭum, i, n., an obscure, dark saying:ambiguorum complura sunt genera,
Cic. de Or. 2, 26, 111; 2, 61, 250; Auct. ad Her. 1, 6; 1, 12 al.:voces,
Verg. A. 2, 98.—Trop., uncertain, wavering; not to be relied on, untrustworthy. —So of moral conduct:► In Tac.esse ambiguā fide,
Liv. 6, 2:puer acris ingenii sed ambigui,
Plin. Ep. 4, 2:femina bonis atque honestis moribus, non ambiguā pudicitiā,
Gell. 3, 16:per ambiguas vias,
Ov. H. 10, 62:domum timet ambiguam Tyriosque bilinguis,
Verg. A 1, 661.—Of fortune, changing, fluctuating: ambiguarum rerum sciens, Tac. A. 1, 64.with gen.:ambiguus imperandi,
irresolute, Tac. A. 1, 7:pudoris ac metus,
wavering between shame and fear, id. ib. 2, 40:futuri,
id. H. 3, 43.— Adv.: ambĭguē, doubtfully, ambiguously, Cic. de Or. 2, 26; id. N. D. 1, 31; Aur. Vict. 35:pugnare,
with doubtful success, Tac. A. 2, 21 al. -
3 ambiguus
ambiguus, a, um (ambigo), I) sich nach zwei Seiten hinneigend, per ambiguum favorem, dadurch, daß sie es mit keinem Teile zu verderben suchten, Liv.: natum (esse) ambiguo inter marem ac feminam sexu infantem, dem Geschlechte nach zum Manne und zum Weibe sich hinneigend, ein Zwitter, Liv.: ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython, von wandelbarer-, von Wechselgestalt, Ov.: Proteus, der bald diese, bald jene Gestalt annimmt, veränderlich, Ov.: in virum soliti vultus mutare ferinos ambigui prosecta lupi, der bald Wolfs-, bald Menschengestalt annimmt, der Werwolf, Ov.: virgo, Sirene u. Sphinx, Ov.: viri, Zentauren, Ov.: aquae, von doppelter Wirkung, Ov.: ambiguam promisit Salamina, ein zweites gleichnamiges, Hor. – II) übtr.: A) schwankend, zweifelhaft, ungewiß, unsicher, a) passiv: quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguum fuit, Plaut.: si dudum fuerat ambiguum hoc mihi, Ter.: ambiguo lapsu refluitque fluitque, in schwankendem, unschlüssigem Lauf (ob er nach dem Ufer od. nach der Quelle sich wenden solle, vom Mäander), Ov. (vgl. Sen. Herc. fur. 688): haud ambiguum regem alterum meā morte faciam, zum ausgemacht alleinigen König, Liv.: ambiguus tanti certaminis heres, ungewiß (ob Ajax od. Ulixes), Ov.: non habui ambiguum, habe es nicht für etwas Ungewisses gehalten, habe nicht daran gezweifelt, Brut. in Cic. ep.: eo ambiguum habebatur, quantum Caesari in eam liceret, Tac. ann. 3, 15. – ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā mota magis, ungewiß, ob... oder usw., Ov. met. 1, 765. – subst., ambiguum, ī, n., das Zweifelhafte, Ungewisse, der Zweifel, die Ungewißheit, relinquere in ambiguo, Lucr.: esse in ambiguo, Plaut.: rumor in ambiguo est, veranlaßt doppelte Urteile, Ov.: nec diu res in ambiguo stetit, Apul. – b) aktiv = mit sich uneins, schwankend, unentschieden, unschlüssig, unentschlossen, m. Genet., imperandi, zur Regierung unentschlossen, Tac.: futuri, nicht wissend, was nun werden sollte, Tac. – B) von der Rede, zweideutig, doppelsinnig, auch vieldeutig, und übh. rätselhaft, undeutlich, unklar, dunkel, verba, Cic.: oracula, Cic.: vox, dicta, Ov. – subst., ambiguum, ī, n., der zweideutige Ausdruck, die Zweideutigkeit, ex ambiguo dicta, Cic.: addito ambiguo, altero genere ridiculi, Cic.: cum plura ambigui od. ambiguorum sunt genera, Cic. – C) zweideutig = worauf man nicht bauen, sich nicht verlassen kann, unzuverlässig, unsicher, zweifelhaft, ungewiß, 1) im allg.: ictus (Wurf), Liv.: viae, Ov.: fides, Liv.: puer ingenii ambigui, Plin. ep.: pudicitia, Gell.: auctor (Bote), Ov.: domus, Verg.: tribuni, Tac.: secreta, verdächtige Zusammenkünfte, Tac.: neutr. subst., cum deus sit re certā et sine ullo seriae dubitationis ambiguo (Zweideutigkeit), Arnob. 1, 42. – 2) insbes.: a) zweifelhaft, ungewiß, unsicher in bezug auf den Besitz (Ggstz. certus), ager, strittiger, Liv. 3, 71, 2: res possessionis haud ambiguae, Liv. 6, 5, 2: res, mißliche wirtschaftliche Lage, Tac. hist. 2, 7. – subst., pro certis et olim partis nova, ambigua, ancipitia malebat, statt des sichern, längst erworbenen Besitzes wollte er lieber Neues, Ungewisses, Schwankendes, Tac.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, niemals war Br. aufgeregter u. unsicherer (zweifelhafter) sein Besitz, Tac. – b) ungewiß, schwankend in bezug auf den Erfolg, Ausgang, mißlich (Ggstz. secundus, prosper), res, Tac. ann. 1, 64.
-
4 ambiguus
ambiguus, a, um (ambigo), I) sich nach zwei Seiten hinneigend, per ambiguum favorem, dadurch, daß sie es mit keinem Teile zu verderben suchten, Liv.: natum (esse) ambiguo inter marem ac feminam sexu infantem, dem Geschlechte nach zum Manne und zum Weibe sich hinneigend, ein Zwitter, Liv.: ambiguus fuerit, modo vir, modo femina, Scython, von wandelbarer-, von Wechselgestalt, Ov.: Proteus, der bald diese, bald jene Gestalt annimmt, veränderlich, Ov.: in virum soliti vultus mutare ferinos ambigui prosecta lupi, der bald Wolfs-, bald Menschengestalt annimmt, der Werwolf, Ov.: virgo, Sirene u. Sphinx, Ov.: viri, Zentauren, Ov.: aquae, von doppelter Wirkung, Ov.: ambiguam promisit Salamina, ein zweites gleichnamiges, Hor. – II) übtr.: A) schwankend, zweifelhaft, ungewiß, unsicher, a) passiv: quidquid incerti mihi in animo prius aut ambiguum fuit, Plaut.: si dudum fuerat ambiguum hoc mihi, Ter.: ambiguo lapsu refluitque fluitque, in schwankendem, unschlüssigem Lauf (ob er nach dem Ufer od. nach der Quelle sich wenden solle, vom Mäander), Ov. (vgl. Sen. Herc. fur. 688): haud ambiguum regem alterum meā morte faciam, zum ausgemacht alleinigen König, Liv.: ambiguus tanti certaminis heres, ungewiß (ob Ajax od. Ulixes), Ov.: non habui ambiguum, habe es nicht für etwas Unge-————wisses gehalten, habe nicht daran gezweifelt, Brut. in Cic. ep.: eo ambiguum habebatur, quantum Caesari in eam liceret, Tac. ann. 3, 15. – ambiguum Clymene precibus Phaëthontis an irā mota magis, ungewiß, ob... oder usw., Ov. met. 1, 765. – subst., ambiguum, ī, n., das Zweifelhafte, Ungewisse, der Zweifel, die Ungewißheit, relinquere in ambiguo, Lucr.: esse in ambiguo, Plaut.: rumor in ambiguo est, veranlaßt doppelte Urteile, Ov.: nec diu res in ambiguo stetit, Apul. – b) aktiv = mit sich uneins, schwankend, unentschieden, unschlüssig, unentschlossen, m. Genet., imperandi, zur Regierung unentschlossen, Tac.: futuri, nicht wissend, was nun werden sollte, Tac. – B) von der Rede, zweideutig, doppelsinnig, auch vieldeutig, und übh. rätselhaft, undeutlich, unklar, dunkel, verba, Cic.: oracula, Cic.: vox, dicta, Ov. – subst., ambiguum, ī, n., der zweideutige Ausdruck, die Zweideutigkeit, ex ambiguo dicta, Cic.: addito ambiguo, altero genere ridiculi, Cic.: cum plura ambigui od. ambiguorum sunt genera, Cic. – C) zweideutig = worauf man nicht bauen, sich nicht verlassen kann, unzuverlässig, unsicher, zweifelhaft, ungewiß, 1) im allg.: ictus (Wurf), Liv.: viae, Ov.: fides, Liv.: puer ingenii ambigui, Plin. ep.: pudicitia, Gell.: auctor (Bote), Ov.: domus, Verg.: tribuni, Tac.: secreta, verdächtige Zusammenkünfte, Tac.: neutr. subst., cum deus sit re certā et sine ullo seriae————dubitationis ambiguo (Zweideutigkeit), Arnob. 1, 42. – 2) insbes.: a) zweifelhaft, ungewiß, unsicher in bezug auf den Besitz (Ggstz. certus), ager, strittiger, Liv. 3, 71, 2: res possessionis haud ambiguae, Liv. 6, 5, 2: res, mißliche wirtschaftliche Lage, Tac. hist. 2, 7. – subst., pro certis et olim partis nova, ambigua, ancipitia malebat, statt des sichern, längst erworbenen Besitzes wollte er lieber Neues, Ungewisses, Schwankendes, Tac.: non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit, niemals war Br. aufgeregter u. unsicherer (zweifelhafter) sein Besitz, Tac. – b) ungewiß, schwankend in bezug auf den Erfolg, Ausgang, mißlich (Ggstz. secundus, prosper), res, Tac. ann. 1, 64.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ambiguus
-
5 ambiguus
ambiguus ambiguus, a, um двусмысленный, двоякий -
6 ambiguus
ambiguus ambiguus, a, um переменчивый -
7 ambiguus
ambiguus ambiguus, a, um непостоянный -
8 ambiguus
ambiguus adj. [ambi + 1 AG-], going two ways, wavering, uncertain: per ambiguum favorem gratiam victoris spectare, by showing equal favor to both sides, L.: Proteus, assuming different forms, O.: Ambiguam tellure novā Salamina futuram, i. e. the name would be of double application, H.— Fig., wavering, vacillating, uncertain, doubtful: si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, T.: haud ambiguus rex, L.: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis, an irā Mota magis, uncertain whether, O.: imperandi, Ta.—Of speech, obscure, dark, ambiguous: verba: oracula. — Of character, uncertain, not trustworthy, doubtful: fides, L.: domus, V. — As subst n., doubt, uncertainty, a dark saying: servet in ambiguo Iuppiter, H.: ambiguorum complura sunt genera.* * *ambigua, ambiguum ADJchangeable, doubtful, ambiguous, wavering, fickle; treacherous, unethical -
9 ambiguus
a, um [ ambigo ]1) склоняющийся то в одну, то в другую сторонуper ambiguum favorem L — относясь благосклонно к обоим (т. е. стараясь никого не обидеть)2) двусмысленный ( dicta O); неясный, тёмный, загадочный (verba, oracula C)3) переменчивый, непостоянный, двойственный, двоякийa. fuerit, modo vir, modo femina O — (Ситон) был переменчив — то мужчина, то женщинаviri ambigui O — Centaurivirgo ambigua O — Sphynx4) сомнительный, ненадёжный (fides, victoria L); рискованный, гадательный, неясный относительно своего исхода (certamen L; lis Pt)non habui ambiguum Brutus ap. C — я (в этом) не сомневался6) непрочный, шаткий, расстроенныйesse (relinquere) in ambiguo Pl, Lcr, O etc. — быть в нерешительности7) колеблющийся, недоумевающийa. futuri T — неуверенный в будущемquid vitarent, quid peterent ambigui T — не зная, от чего бежать и куда бежатьa. an crederet T — не зная, верить ли, или нет8) другой, второйambigua Salamis H — новый Саламин ( на Кипре) -
10 ambiguus
-a/um adj Adouteux, ambigu -
11 ambiguus
(adi.) ambigue (adv.) сомнительно, двусмысленно (1. 39. D. 2, 14. 1. 24 D. 34, 5. 1. 125 D. 50, 16).Латинско-русский словарь к источникам римского права > ambiguus
-
12 ambiguus
, ambigua, ambiguum (m,f,n)двусмысленный, загадочный -
13 ambiguus nucleus
Медицина: двоякое ядро -
14 Ramphastos ambiguus
—1. LAT Ramphastos ambiguus ( Swainson)2. RUS желтогорлый тукан m3. ENG black-mandibled toucan4. DEU Goldkehltukan m5. FRA toucan m tocardVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Ramphastos ambiguus
-
15 Lutjanus ambiguus
—1. LAT Lutjanus ambiguus (Poey)2. RUS кубинский луциан m3. ENG ambiguous snapper4. DEU —5. FRA vivaneau m ambiguVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Lutjanus ambiguus
-
16 Plectroplites ambiguus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Plectroplites ambiguus
-
17 Aphodius ambiguus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Aphodius ambiguus
-
18 Aphodius ambiguus
Энтомология: little grass scarab -
19 Aphodius ambiguus
Entomology: little grass scarab (лат.) -
20 ambig. (ambiguus)
abrdouteux, ambigu
См. также в других словарях:
ambiguus — see NUCLEUS AMBIGUUS … Medical dictionary
Ambigŭus — (lat.), zweideutig, doppelsinnig; inambiguo, ungewiß, in mißlichem Zustand; daher Ambiguität, Ungewißheit, Zweideutigkeit … Pierer's Universal-Lexikon
ambiguus — index ambiguous, equivocal, evasive, indefinite, undecided, vague Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
ambiguus — ambi̱gu|us, ...gua, ...gu|um [aus gleichbed. lat. ambiguus]: nach zwei Richtungen tendierend; zweifelhaft, doppeldeutig; z. B. in der Fügung ↑Nucleus ambiguus … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Ambiguus — dvejopas statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Ambiguus ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
AMBIGUUS NUCLEUS — AMBIGUUS NUCLEUS, входит в состав переднего ядра блуждающего нерва, лежит в сетевидном образовании бокового столба продолговатого мозга (см. рисунок на ст. 296), в нижних отделах к рого появляется еще до раскрытия центр, канала в IV желудочек.… … Большая медицинская энциклопедия
ambiguus — Ambiguous … Ballentine's law dictionary
Ramphastos Ambiguus — Toucan tocard Toucan tocard … Wikipédia en Français
Ramphastos ambiguus — Toucan tocard Toucan tocard … Wikipédia en Français
Senecio ambiguus — Senecio cinerario del Etna Senecio cinerar … Wikipedia Español
Lutjanus Ambiguus — Lutjanus ambiguus … Wikipédia en Français