-
101 refercio
re-fercio, fersī, fertum, īre [ farcio ]набивать, наполнять (aliquid aliquā re C, PJ, Sil etc.) -
102 respergo
re-spergo, spersī, spersum, ere [ spargo ]окроплять, обрызгивать, опрыскивать (aliquid aliquā re C, L, Ctl etc.; oleo convivas Pt) -
103 retango
re-tango, —, —, ereчасто прикасаться (r. aliquid aliquā re CA) -
104 supercontego
super-contego, tēxī, —, ereприкрывать сверху (aliquem и aliquid aliquā re Sil, CC) -
105 superspergo
super-spergo, —, spersum, ereобрызгивать, усеивать (aliquid aliquā re Sol, Eccl) -
106 supervenio
super-venio, vēnī, ventum, īre1)а) набежать, нахлынутьб) накрывать, покрыватьcrura (acc.) loquentis terra supervēnit O — (Мирра ещё) говорит, но земля (уже) покрыла её ногиlapso s. V — броситься на упавшего (врага)2)а) (неожиданно) приходить, появлятьсяб) наступать, наставать ( grata superveniet quae non sperabitur hora H)3) ( о животных) покрывать Col, PMmunientibus supervēnit Marcellus L — когда (солдаты Гиппократа) строили укрепления, они были застигнуты врасплох Марцеллом5) присоединяться, прибавляться ( febris vulnĕri supervenit CC)6) приходить на помощь (alicui V, QC etc.)7) превосходить, затмевать ( aliquid aliquā re St)8) превышать, длиться дольше (s. quintam et vigesimam lunam Col) -
107 viduo
avī, ātum, āre1) отнимать, лишать (aliquid aliquā re, реже alicujus rei)v. urbem civibus V — лишать город (его) гражданAgrippina viduata morte Domitii Su — Агриппина, овдовевшая со смертью Домицияconjux viduata taedis SenT — жена, брошенная мужем -
108 adlĭgo
allĭgo (adlĭgo), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] attacher à, lier à, enchaîner, lier. [st2]2 [-] au fig. engager, lier, retenir, obliger. - aliquem ad aliquam rem alligare: attacher qqn à qqch. - alligare ad palum: attacher au poteau (pour faire mourir). - aliquid aliqua re alligare: attacher qqch à qqch. - alligare vulnus: bander une plaie. -
109 Жать
- abscidere (tritici messis absciditur); supponere (falcem aristis); stringere (hordea); metere (pabula falce; messem; arva); premere (aliquem ad pectora); pressare (aliquid aliqua re); -
110 Жертва
- victima; litamen; hostia; votum; sacrificium; sacrum;• приносить в жертву - pollucere (Herculi decimam partem); facere sacra (sacrificium; res divinas; Jovi aliquid, aliqua re);
• ценой огромных жертв - ingentibus damnis;
• стать жертвой заблуждения - capi errore;
-
111 Жертвоприношение
- litamen; votum; supplicium (precibus suppliciisque deos placare); sacrificium; sollemne; munus, eris n; immolatio;• возжигать огонь на алтарях для жертвоприношений по обету - incendere aras votis;
• совершать жертвоприношения - facere sacra (sacrificium; res divinas; Jovi aliquid, aliqua re);
Большой русско-латинский словарь Поляшева > Жертвоприношение
-
112 accendo
1.accendo, ōnis, m. [2. accendo], an inciter, instigator; read by Salmasius in Tert. de Pall. 6, where the old reading cerdo is to be preferred.2.ac-cendo, ndi, nsum, 3, v. a. [cf. candeo], prop. to kindle any thing above, so that it may burn downwards (on the contr., succendere, to kindle underneath, so that it may burn upwards; and incendere, to set fire to on every side) (class., esp. in the trop. signif., very freq.).I.Lit., to set on fire, to kindle, light: ut Pergama accensa est, Liv. Andr. ap. Non. 512, 31 (Rib. Trag. Rel. p. 1):B.faces accensae,
Cic. Pis. 5: lumen de suo lumine, to kindle, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 388 ed. Vahl.); cf.:ita res accendent lumina rebus,
Lucr. 1 fin.; and:Deus solem quasi lumen accendit,
Cic. Univ. 9, 28; so,ignem,
Verg. A. 5, 4 al.Meton., to light up, to illuminate:II.luna radiis solis accensa,
Cic. Rep. 6, 17 (cf. id. N. D. 1, 31, 87);so of the lustre of gold: et gemmis galeam clypeumque accenderat auro,
Sil. 15, 681 (but in Cic. Arch. 6, 14, the correct read. is accederet, v. Halm a. h. l.).Fig., to inflame a person or thing (by any thing), to set on fire, to kindle, to incite, rouse up; aliquem or aliquid aliqua re: placare hostem ferocem inimiciterque accensum, Att. ap. Non. 514, 22:quos meritā accendit Mezentius irā,
Verg. A. 8, 50:nunc prece nunc dictis virtutem accendit amaris,
id. ib. 10, 368 (7, 482, bello animos accendit, is more properly dat.). That to which one is excited is denoted by ad:ad dominationem accensi sunt,
Sall. Jug. 31, 16; the person against whom one is excited, by in or contra:in maritum accendebat,
Tac. A. 1, 53:quae res Marium contra Metellum vehementer accenderat,
Sall. J. 64, 4; with quare c. subj.:accendis quare cupiam magis illi proximus esse,
Hor. S. 1, 9, 53. The historians use this word very often, esp. with abstract substt.:certamen,
Liv. 35, 10:discordiam,
id. 2, 29:spem,
Tac. Ann. 12, 34 (cf. Verg. A. 5, 183):dolorem,
id. ib. 15, 1 al. In Cic. de Or. 1, 25, 114, praeclare enim se res habeat, si haec accendi aut commoveri arte possint, accendi is obviously the first enkindling, rousing, of talent (syn. with commoveri); cf. id. de Or. 2, 47; id. Phil. 3, 7. And so perhaps Sen. Ben. 7, 9: crystallina... quorum accendit fragilitas pretium, signifies vessels of crystal, whose fragility gives them value (in the eyes of luxurious men). -
113 adumbratus
ăd-umbro, āvi, ātum, 1, v. a., to bring a shadow over a thing, to cast a shadow on, to shade or overshadow by something.I.In gen.A.Lit., constr.:B.aliquid aliqua re (so only in later authors): palmeis tegetibus vineas,
Col. 5, 5:adumbrantur stramentis uvae,
id. 11, 2, 61.—Trop.:II.ut notae quoque litterarum, non adumbratae comarum praesidio, totae ad oculos legentium accederent,
Petr. Sat. 105.—Esp. in painting, to shade, to represent an object with the due mingling of light and shade, skiagrapheô (therefore not of the sketch in shadow, as the first outline of a figure, but of a picture already fully sketched, and only wanting the last touches for its completion):B.quis pictor omnia, quae in rerum natura sunt, adumbrare didicit?
Quint. 7, 10, 9:Quod pictor adumbrare non valuit, casus imitatus est,
Val. Max. 8, 11 fin. —Fig.1.To represent a thing in the appropriate manner:2.quo in genere orationis utrumque oratorem cognoveramus, id ipsum sumus in eorum sermone adumbrare conati,
Cic. de Or. 3, 4; 2, 47; id. Fin. 5, 22: rerum omnium quasi adumbratas intellegentias animo ac mente concipere, i. e. preconceptions, innate ideas, Gr. prolêpseis, id. Leg. 1, 20.—To represent a thing only in outline, and, consequently, imperfectly: cedo mihi istorum adumbratorum deorum lineamenta atque formas, these semblances, outlines of deities (of the gods of Epicurus), Cic. N. D. 1, 27:A.consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,
imperfectly represented, id. Tusc. 3, 2.—Hence, ădumbrātus, a, um, P. a.Delineated only in semblance, counterfeited, feigned, false:B.comitia (opp. vera),
Cic. Agr. 2, 12, 31:indicium,
id. Sull. 18 fin.:Aeschrio, Pippae vir adumbratus,
id. Verr. 2, 3, 33, § 77: laetitia, * Tac. A. 4, 31.—Also, -
114 adumbro
ăd-umbro, āvi, ātum, 1, v. a., to bring a shadow over a thing, to cast a shadow on, to shade or overshadow by something.I.In gen.A.Lit., constr.:B.aliquid aliqua re (so only in later authors): palmeis tegetibus vineas,
Col. 5, 5:adumbrantur stramentis uvae,
id. 11, 2, 61.—Trop.:II.ut notae quoque litterarum, non adumbratae comarum praesidio, totae ad oculos legentium accederent,
Petr. Sat. 105.—Esp. in painting, to shade, to represent an object with the due mingling of light and shade, skiagrapheô (therefore not of the sketch in shadow, as the first outline of a figure, but of a picture already fully sketched, and only wanting the last touches for its completion):B.quis pictor omnia, quae in rerum natura sunt, adumbrare didicit?
Quint. 7, 10, 9:Quod pictor adumbrare non valuit, casus imitatus est,
Val. Max. 8, 11 fin. —Fig.1.To represent a thing in the appropriate manner:2.quo in genere orationis utrumque oratorem cognoveramus, id ipsum sumus in eorum sermone adumbrare conati,
Cic. de Or. 3, 4; 2, 47; id. Fin. 5, 22: rerum omnium quasi adumbratas intellegentias animo ac mente concipere, i. e. preconceptions, innate ideas, Gr. prolêpseis, id. Leg. 1, 20.—To represent a thing only in outline, and, consequently, imperfectly: cedo mihi istorum adumbratorum deorum lineamenta atque formas, these semblances, outlines of deities (of the gods of Epicurus), Cic. N. D. 1, 27:A.consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,
imperfectly represented, id. Tusc. 3, 2.—Hence, ădumbrātus, a, um, P. a.Delineated only in semblance, counterfeited, feigned, false:B.comitia (opp. vera),
Cic. Agr. 2, 12, 31:indicium,
id. Sull. 18 fin.:Aeschrio, Pippae vir adumbratus,
id. Verr. 2, 3, 33, § 77: laetitia, * Tac. A. 4, 31.—Also, -
115 celebro
cĕlē̆bro, āvi, ātum, v. a. [id.].I.To go to a place or person in great numbers or often, to frequent, to fill (syn. frequento;b.class.): deūm delubra festis diebus,
Lucr. 5, 1167:viam,
Cic. Cael. 14, 34; id. Sest. 63, 131:domum alicujus,
id. Mur. 34, 70:atria,
Ov. M. 1, 172:silvas,
id. ib. 10, 703:tecta,
id. ib. 4, 444:forum,
id. ib. 4, 144; cf.:forum maxime celebratum,
Sall. J. 47, 1:Penates, i. e. domum redire,
Tib. 1, 3, 33:me magistrum,
id. 1, 4, 75.—Of a desired action (cf. celeber, B.), to do something frequently or in multitudes, to practise, engage in, say, use, employ, repeat, = frequento, etc.:c.intro abite atque haec cito celebrate,
i. e. in company, all together, Plaut. Ps. 1, 2, 36:ad eas artes, quibus a pueris dediti fuimus, celebrandas inter nosque recolendas,
Cic. de Or. 1, 1, 2:cognitionem exercitationemque,
id. ib. 3, 28, 110:genus divinationis,
id. Div. 1, 2, 3; cf.:celebratum genus mortis,
a kind of death suffered by many, Tac. H. 2, 49 fin.:necessitatem,
Cic. de Or. 3, 38, 155:jurisdictionem,
Liv. 6, 32, 1:popularem potestatem,
id. 2, 42, 6:iambum,
Quint. 10, 1, 96:seria ac jocos cum aliquo,
Liv. 1, 4, 9.—Aliquid aliquā re, to fill up with something:II.contiones suas convicio cantorum,
Cic. Sest. 55, 118:ripas carmine,
Ov. M. 2, 252 (cf.:concelebrant ripas,
Lucr. 2, 345):cujus litteris, famā, nuntiis celebrantur aures cottidie meae,
i. e. are filled, full, Cic. Prov. Cons. 9, 22.— Poet.: juvenes multo sermone, to talk much with [p. 309] them, Tib. 1, 6, 17.—Meton.A.To go in great numbers to a celebration; hence, in gen., to celebrate, solemnize, keep a festival:B.festos dies,
Cic. Arch. 6, 13; cf.:is (dies) festus celebratusque per omnem Africam,
Sall. J. 66, 2; Cic. Pis. 22, 51; id. Cat. 3, 10, 23; Liv. 10, 37, 12; Tac. A. 15, 53; Suet. Aug. 75; id. Tib. 65 init.; Hor. S. 2, 2, 61; Ov. M. 4, 4:convivium omnium sermone laetitiāque,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66; Liv. 40, 14, 2; Tac. A. 4, 59; cf.coetum,
Verg. A. 1, 735:conjugia,
id. ib. 7, 555; cf.nuptias,
Liv. 36, 11, 2; cf.:solemnia nuptiarum,
Tac. A. 11, 26 fin.:officium nuptiarum,
Suet. Claud. 26; and poet.:taedas jugales Thetidis,
Cat. 64, 302:annua sacra,
Verg. A. 8, 173; cf. id. ib. 5, 598 and 603: funus, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 49, 117; cf.exsequias,
Liv. 25, 17, 5; 37, 22, 2:diem natalem Vitellii,
Tac. H. 2, 95; Lact. 1, 20, 6; Plin. Ep. 10, 102 (103):natales,
id. ib. 6, 30, 1; Tac. A. 6, 18; and absol.:totā celebrante Siciliā sepultus est,
Nep. Timol. 5 fin. —To honor, praise, celebrate the praises of a person or thing, to celebrate in song (syn.:C.colere, laudare, illustrare): laus, quae non poetarum carminibus, non annalium monumentis celebratur,
Cic. Rab. Post. 16, 43; cf. id. Planc. 39, 93:vestrum egressum ornando atque celebrando,
id. Pis. 13, 31:fortuna res cunctas ex libidine magis quam ex vero celebrat obscuratque,
Sall. C. 8, 1:talia carminibus,
Verg. A. 8, 303:nomen alicujus scriptis,
Cic. Fam. 5, 12, 1:facta pro maxumis,
Sall. C. 8, 3:domestica facta,
Hor. A. P. 287: se remque publicam haec faciundo, to make renowned, Sall J. 85, 36: Mari virtutem in majus ( = epi to meizon kosmein), id. ib. 73, 5:augereque aliquem,
id. ib. 86, 3: honores alicujus, celebrate one ' s honor, Verg. A. 12, 840:memoriam,
Tac. H. 1, 78:victoriam ingenti fama,
id. Agr. 39 al.:virum aut heroa lyrā, etc.,
Hor. C. 1, 12, 2:sepulcrum hominum conventu et epulis,
Cic. Fl. 38, 95:memoriam nominis epulis,
id. Fin. 2, 31, 103:litora ludis,
Verg. A. 3, 280:sententiam magno assensu,
Tac. A. 15, 22:mortem funere censorio,
id. ib. 6, 27:aliquem admiratione,
id. H. 2, 71:obsequio,
id. A. 16, 33:funere publico,
id. ib. 6, 11 fin. —Without the access. idea of extolling, in gen., to make something known, to publish abroad, proclaim:I.quibus in locis factum esse consulem Murenam nuntii litteraeque celebrassent,
Cic. Mur. 41, 89:quod vocibus maledictisque celebratum est,
id. Cael. 3, 6:quā re celebratā,
id. Div. 1, 17, 31.— cĕlĕbrā-tus, a, um, P. a.(Acc. to I. a.) Frequented, much visited:B.forum rerum venalium totius regni maxime celebratum,
Sall. J. 47, 1.—(Acc. to I. b.) Customary, usual, frequent:II.tritum atque celebratum,
Cic. Fl. 27, 65:celebratum est usque in proverbium,
Quint. 1, 10, 21:schemata,
id. 9, 2, 92:usus anuli celebratior,
Plin. 33, 1, 6, § 28:verbum celebratius,
Gell. 17, 2, 25 (cf. id. 17, 2, 25, § 17: verbum crebrius, and id. 17, 2, 25, § 18: verbum creberrimum).—(Acc. to II. A.) Solemn, festive, brilliant:B.dies celebratior,
Ov. M. 7, 430:supplicatio celebratior,
Liv. 3, 63, 5.—(Acc. to II. B.) Known, celebrated, famous:loci famā celebrati,
Tac. A. 2, 54:quo Actiacae victoriae memoria celebratior in posterum esset,
Suet. Aug. 18.— Adv., v. celebriter. -
116 circumicio
circum-ĭcĭo or circum-jĭcĭo (access. form circum-jăcĭo, Liv 33, 18, 17, where more recent editt. read circumagere), jēci, jectum, 3, v. a.I.To cast, throw, or place around (in good class. prose)' amic tum, Varr. L. L. 5, § 132:II.vallum, Liv 35, 4, 6: fossam quoque et alia munimenta verticibus iis... circumjecere,
id. 38, 19, 5:pars urbis, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat,
id. 36, 9, 12 miles moenibus Cremonensium castra sua, castris vallum circumjecerat, Tac H. 3, 26 vehicula, id. A. 14, 37' multitudinem hominum totis moenibus, Caes. B. G. 2, 6 equites levisque armaturae quod erat cornibus circumjectum, Liv. 33, 18, 11 custodes, Tac. A. 6, 19 al.—In pass. with acc. (depending on circum):quod anguis vectem circumjectus fuisset,
had wound itself around, Cic. Div. 2, 28, 62.—Hence, circumjec-tus, a, um, of localities, lying around, surrounding ' aedificia muris, Liv. 9, 28, 5:silvae itineri,
id. 35, 30, 6:moenia regiae,
Tac. H. 5, 11 fin. — Absol.:lucus, Liv 31, 24, 17: silvae,
Suet. Aug. 100:campi,
Curt. 3, 1, 3:nemora,
id. 3, 10, 2 oppida, Tac. A. 4, 27:nationes,
id. ib. 6, 31;12, 31: civitates,
id. H. 3, 43 fin.. tecta, id A 15, 37.— Subst.' circumjecta, ōrum, n. (sc. loca), the neighborhood:vagi circumjecta populabantur,
Tac. A. 1, 21.— Trop., of discourse (cf. circumjaceo, II.): circumjectae orationis copia, standing by, * Quint. 4, 2, 117.—Aliquid aliquā re, to encompass or environ, to surround: extremitatem caeli rotundo ambitu, Cic. Univ. 8, 23:planities saltibus circumjecta,
surrounded, Tac. A. 2, 11. -
117 circumjecta
circum-ĭcĭo or circum-jĭcĭo (access. form circum-jăcĭo, Liv 33, 18, 17, where more recent editt. read circumagere), jēci, jectum, 3, v. a.I.To cast, throw, or place around (in good class. prose)' amic tum, Varr. L. L. 5, § 132:II.vallum, Liv 35, 4, 6: fossam quoque et alia munimenta verticibus iis... circumjecere,
id. 38, 19, 5:pars urbis, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat,
id. 36, 9, 12 miles moenibus Cremonensium castra sua, castris vallum circumjecerat, Tac H. 3, 26 vehicula, id. A. 14, 37' multitudinem hominum totis moenibus, Caes. B. G. 2, 6 equites levisque armaturae quod erat cornibus circumjectum, Liv. 33, 18, 11 custodes, Tac. A. 6, 19 al.—In pass. with acc. (depending on circum):quod anguis vectem circumjectus fuisset,
had wound itself around, Cic. Div. 2, 28, 62.—Hence, circumjec-tus, a, um, of localities, lying around, surrounding ' aedificia muris, Liv. 9, 28, 5:silvae itineri,
id. 35, 30, 6:moenia regiae,
Tac. H. 5, 11 fin. — Absol.:lucus, Liv 31, 24, 17: silvae,
Suet. Aug. 100:campi,
Curt. 3, 1, 3:nemora,
id. 3, 10, 2 oppida, Tac. A. 4, 27:nationes,
id. ib. 6, 31;12, 31: civitates,
id. H. 3, 43 fin.. tecta, id A 15, 37.— Subst.' circumjecta, ōrum, n. (sc. loca), the neighborhood:vagi circumjecta populabantur,
Tac. A. 1, 21.— Trop., of discourse (cf. circumjaceo, II.): circumjectae orationis copia, standing by, * Quint. 4, 2, 117.—Aliquid aliquā re, to encompass or environ, to surround: extremitatem caeli rotundo ambitu, Cic. Univ. 8, 23:planities saltibus circumjecta,
surrounded, Tac. A. 2, 11. -
118 circumjicio
circum-ĭcĭo or circum-jĭcĭo (access. form circum-jăcĭo, Liv 33, 18, 17, where more recent editt. read circumagere), jēci, jectum, 3, v. a.I.To cast, throw, or place around (in good class. prose)' amic tum, Varr. L. L. 5, § 132:II.vallum, Liv 35, 4, 6: fossam quoque et alia munimenta verticibus iis... circumjecere,
id. 38, 19, 5:pars urbis, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat,
id. 36, 9, 12 miles moenibus Cremonensium castra sua, castris vallum circumjecerat, Tac H. 3, 26 vehicula, id. A. 14, 37' multitudinem hominum totis moenibus, Caes. B. G. 2, 6 equites levisque armaturae quod erat cornibus circumjectum, Liv. 33, 18, 11 custodes, Tac. A. 6, 19 al.—In pass. with acc. (depending on circum):quod anguis vectem circumjectus fuisset,
had wound itself around, Cic. Div. 2, 28, 62.—Hence, circumjec-tus, a, um, of localities, lying around, surrounding ' aedificia muris, Liv. 9, 28, 5:silvae itineri,
id. 35, 30, 6:moenia regiae,
Tac. H. 5, 11 fin. — Absol.:lucus, Liv 31, 24, 17: silvae,
Suet. Aug. 100:campi,
Curt. 3, 1, 3:nemora,
id. 3, 10, 2 oppida, Tac. A. 4, 27:nationes,
id. ib. 6, 31;12, 31: civitates,
id. H. 3, 43 fin.. tecta, id A 15, 37.— Subst.' circumjecta, ōrum, n. (sc. loca), the neighborhood:vagi circumjecta populabantur,
Tac. A. 1, 21.— Trop., of discourse (cf. circumjaceo, II.): circumjectae orationis copia, standing by, * Quint. 4, 2, 117.—Aliquid aliquā re, to encompass or environ, to surround: extremitatem caeli rotundo ambitu, Cic. Univ. 8, 23:planities saltibus circumjecta,
surrounded, Tac. A. 2, 11. -
119 claudo
1.claudo ( * clōdo:I. (α).clodunt ita (oculos),
Plin. 18, 33, 76, § 330 fin.; but some refer clodo to claudeo; and more freq., although not in Cic., clūdo, as always in the compounds; v. infra), si, sum, 3, v. a. [root sklu-, klu-, to shut; cf. kleiô, kleis, clavis; O. H. Germ. scliuzu; M. H. Germ. schliessen; also claudus, clavus], to shut.Claudo:(β).forem cubiculi,
Cic. Tusc. 5, 20, 59; cf. Quint. 10, 3, 25;and, clausae fores,
Tib. 1, 9, 44; Suet. Ner. 47:conventus portus Varroni clausit,
Caes. B. C. 2, 19:januam serā,
Tib. 1, 2, 6:domum,
Ov. P. 1, 7, 36 sq.:ostia,
Cat. 6, 231:portas,
Cic. Fl. 25, 61; Hor. C. 3, 5, 23; cf. Cic. Verr. 2, 5, 27, § 68:omnes aditus,
id. Phil. 1, 10, 25; Tac. A. 12, 68; Stat. Th. 6, 752:rivos,
to dam up, Verg. E. 3, 111:ad claudendas pupulas, ne quid incideret, et ad aperiendas, etc.,
Cic. N. D. 2, 57, 142:ocellos (in dying),
Prop. 2 (3), 13, 17; so,oculos,
Luc. 5, 28:lumina,
Verg. A. 10, 746; Ov. M. 3, 503:clausis foribus,
Lucr. 4, 598.—Cludo:2.domum,
Tac. H. 1, 33:Janum Quirinum ter clusit,
Suet. Aug. 22; Flor. 4, 12, 64:animam clusit dolor,
Luc. 8, 59.—Trop.:B.nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,
Cic. Off. 2, 15, 55:domus clausa contra cupiditatem,
id. Verr. 2, 5, 15, § 39:habere domum clausam pudori et sanctimoniae, patentem cupiditati et voluptatibus,
id. Quint. 30, 93; cf. id. Fam. 4, 13, 6:aures ad doctissimas voces,
id. Tusc. 4, 1, 2; cf. Liv. 40, 8, 20:cludendae sunt aures malis vocibus,
Sen. Ep. 123, 9:horum ferocia vocem Euandri clausit,
Liv. 44, 45, 11: fugam hostibus, q. s. to block up, to cut off, prevent, id. 27, 18, 20; so Ov. M. 6, 572:alicui iter,
id. F. 1, 272; id. M. 8, 548:alios incessus,
Tac. A. 6, 33:sideritis sanguinem claudit,
i. e. stops, stanches, Plin. 26, 13, 83, § 135:cluso corpore adversum vim veneni,
Tac. A. 15, 64:clausa consilia habere,
i. e. to conceal, Cic. Verr. 2, 3, 25, § 63; cf. Sall. C. 10, 5; Ov. M. 2, 641; id. F. 4, 846; Sil. 1, 140.— Poet.: animam laqueo, i. e. to end one ' s life, Ov. M. 7, 604 (cf.:vitalesque vias et respiramina clausit,
id. ib. 2, 828).—To close, end, conclude (so, except the milit. expression, agmen, only poet. or in post-Aug. prose; most freq. in Quint.).(α).Claudo:(β).cujus octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,
Hor. C. 2, 4, 24:opus,
Ov. F. 3, 384:jus,
Luc. 5, 44:labores ingentis belli,
Sil. 15, 655:epistulam,
Ov. H. 13, 165; 20, 242:cenas lactucā,
Mart. 13, 14; Quint. 9, 4, 13:cum ventum est ad ipsum illud, quo veteres tragoediae comoediaeque clauduntur, Plaudite,
id. 6, 1, 52; cf. id. 1, 8, 1; 2, 15, 27.—Cludo:2.cludere bella,
Stat. Th. 11, 58:cludendi incohandique sententias ratio,
Quint. 9, 4, 18; cf.opp. incipere,
id. 9, 4, 67 (as claudere, opp. incipere, id. 1, 8, 1):cum versus cluditur,
id. 9, 4, 65; cf. id. 9, 4, 26; 9, 4, 71; 9, 4, 73; 9, 4, 93; 9, 4, 102; 9, 4, 104; 9, 4, 105; 12, 10, 31.—Agmen, in milit. lang., to close the procession or train, to bring up the rear, Caes. B. G. 1, 25; Curt. 3, 3, 21; 4, 12, 4; so,II.aciem,
Sil. 7, 590; cf. cogo, I. B. 3.—(For the compounds includo, concludo.) Claudere aliquid aliquā re, to shut up or in something by something, to enclose, encompass, surround, imprison, hide, confine (class., esp. freq. in poetry and in the historians).(α).Claudo, with abl.:(β).locum aquā,
Varr. R. R. 3, 14, 1:quae (Syracusarum urbs) loci naturā terrā marique clauderetur,
Cic. Verr. 2, 2, 2, § 4:(animae) clausae tenebris et carcere caeco,
Verg. A. 6, 734:stabulis armenta,
id. G. 3, 352:claudens textis cratibus pecus,
Hor. Epod. 2, 45; cf. Ov. M. 2, 554; 4, 646:ensem vaginā,
Luc. 5, 245:aliquem Gyaro,
Tac. A. 4, 30; 14, 63:clausus domo,
id. ib. 15, 53; cf.:intra domum,
id. H. 4, 49:rivus praealtis utrimque clausus ripis,
Liv. 21, 54, 1; cf. id. 21, 43, 4; 41, 27, 12; Quint. 1, 10, 45:clauditur cubiculo aliquis,
Tac. A. 15, 69; cf.: in atras et profundas tenebras eum claudebant, Tubero ap. Gell. 7 (6), 4, 3:in arcā,
Hor. S. 2, 7, 59:claudam in curiā vos,
Liv. 23, 2, 9:in tectis,
Ov. M. 3, 697:(apes) in arbore inani,
id. F. 3, 743:aquilonem in antris,
id. M. 1, 262.—Without abl.:nihil se tam clausum posse habere, quod non istius cupiditati apertissimum esset,
Cic. Verr. 2, 4, 20, § 42:insula ea sinum ab alto claudit,
Liv. 30, 24, 9; cf. Tac. G. 34; Quint. 1, 10, 42; Ov. M. 1, 568 al.—In milit. lang., of a hostile encompassing, to encompass, invest, besiege, blockade, etc.:praestare arbitrabatur, unum locum... quam omnia litora ac portus custodiā clausos teneri,
Caes. B. C. 3, 23:urbem operibus,
Nep. Milt. 7, 2; Liv. 25, 22, 12 al.; cf.:urbem obsidione,
Nep. Epam. 8, 5:adversarios locorum angustiis,
id. Dat. 8, 4; cf. id. Epam. 7, 1; id. Ham. 2, 4:multitudine,
id. Milt. 5, 3:hinc Tusco claudimur amni,
are hemmed in, Verg. A. 8, 473.—So of hunting:nemorum saltus,
Verg. E. 6, 56:indagine collis,
Tib. 4, 3, 7:silvas vastasque feras indagine,
Luc. 6, 42; Stat. Th. 2, 553:insidiis altas valles,
Tib. 1, 4, 49:cur tibi clauduntur rete Imbelles capr eae,
Ov. F. 5, 371.—Cludo, Varr. R. R. 3, 3, 5:B.venti clusi Nubibus,
Lucr. 6, 197; Flor. 3, 20, 13.—Trop.:2.numcubi meam Benignitatem sensisti in te claudier?
Ter. Eun. 1, 2, 84:nolo tibi ullum commodum in me claudier,
id. And. 3, 3, 41; cf.I. A. 2. supra.—Esp. of speech and rhythm: qui non claudunt numeris sententias,
Cic. Or. 68, 229; 58, 198:pedibus verba,
i. e. to compose verses, Hor. S. 2, 1, 28; cf. id. ib. 1, 10, 59:quod clausae hieme Alpes essent,
Liv. 27, 36, 4; cf. Verg. G. 2, 317: rura gelu tum claudit hiems (and id. A. 2, 111: illos aspera ponti interclusit hiems).—Hence, P.a. as subst.: clausum ( clūsum), i, n., an enclosed place (for confining or keeping any thing):clausa effringere,
Sall. J. 12, 5:in clauso linquere,
in confinement, Verg. G. 4, 303:fructus clauso custodire,
Col. 12, praef. §3: sub uno clauso,
id. 7, 6, 5:clausa domorum,
Lucr. 1, 354:clausa viarum,
id. 4, 612.claudo, ĕre, v. claudeo. -
120 clusum
1.claudo ( * clōdo:I. (α).clodunt ita (oculos),
Plin. 18, 33, 76, § 330 fin.; but some refer clodo to claudeo; and more freq., although not in Cic., clūdo, as always in the compounds; v. infra), si, sum, 3, v. a. [root sklu-, klu-, to shut; cf. kleiô, kleis, clavis; O. H. Germ. scliuzu; M. H. Germ. schliessen; also claudus, clavus], to shut.Claudo:(β).forem cubiculi,
Cic. Tusc. 5, 20, 59; cf. Quint. 10, 3, 25;and, clausae fores,
Tib. 1, 9, 44; Suet. Ner. 47:conventus portus Varroni clausit,
Caes. B. C. 2, 19:januam serā,
Tib. 1, 2, 6:domum,
Ov. P. 1, 7, 36 sq.:ostia,
Cat. 6, 231:portas,
Cic. Fl. 25, 61; Hor. C. 3, 5, 23; cf. Cic. Verr. 2, 5, 27, § 68:omnes aditus,
id. Phil. 1, 10, 25; Tac. A. 12, 68; Stat. Th. 6, 752:rivos,
to dam up, Verg. E. 3, 111:ad claudendas pupulas, ne quid incideret, et ad aperiendas, etc.,
Cic. N. D. 2, 57, 142:ocellos (in dying),
Prop. 2 (3), 13, 17; so,oculos,
Luc. 5, 28:lumina,
Verg. A. 10, 746; Ov. M. 3, 503:clausis foribus,
Lucr. 4, 598.—Cludo:2.domum,
Tac. H. 1, 33:Janum Quirinum ter clusit,
Suet. Aug. 22; Flor. 4, 12, 64:animam clusit dolor,
Luc. 8, 59.—Trop.:B.nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,
Cic. Off. 2, 15, 55:domus clausa contra cupiditatem,
id. Verr. 2, 5, 15, § 39:habere domum clausam pudori et sanctimoniae, patentem cupiditati et voluptatibus,
id. Quint. 30, 93; cf. id. Fam. 4, 13, 6:aures ad doctissimas voces,
id. Tusc. 4, 1, 2; cf. Liv. 40, 8, 20:cludendae sunt aures malis vocibus,
Sen. Ep. 123, 9:horum ferocia vocem Euandri clausit,
Liv. 44, 45, 11: fugam hostibus, q. s. to block up, to cut off, prevent, id. 27, 18, 20; so Ov. M. 6, 572:alicui iter,
id. F. 1, 272; id. M. 8, 548:alios incessus,
Tac. A. 6, 33:sideritis sanguinem claudit,
i. e. stops, stanches, Plin. 26, 13, 83, § 135:cluso corpore adversum vim veneni,
Tac. A. 15, 64:clausa consilia habere,
i. e. to conceal, Cic. Verr. 2, 3, 25, § 63; cf. Sall. C. 10, 5; Ov. M. 2, 641; id. F. 4, 846; Sil. 1, 140.— Poet.: animam laqueo, i. e. to end one ' s life, Ov. M. 7, 604 (cf.:vitalesque vias et respiramina clausit,
id. ib. 2, 828).—To close, end, conclude (so, except the milit. expression, agmen, only poet. or in post-Aug. prose; most freq. in Quint.).(α).Claudo:(β).cujus octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,
Hor. C. 2, 4, 24:opus,
Ov. F. 3, 384:jus,
Luc. 5, 44:labores ingentis belli,
Sil. 15, 655:epistulam,
Ov. H. 13, 165; 20, 242:cenas lactucā,
Mart. 13, 14; Quint. 9, 4, 13:cum ventum est ad ipsum illud, quo veteres tragoediae comoediaeque clauduntur, Plaudite,
id. 6, 1, 52; cf. id. 1, 8, 1; 2, 15, 27.—Cludo:2.cludere bella,
Stat. Th. 11, 58:cludendi incohandique sententias ratio,
Quint. 9, 4, 18; cf.opp. incipere,
id. 9, 4, 67 (as claudere, opp. incipere, id. 1, 8, 1):cum versus cluditur,
id. 9, 4, 65; cf. id. 9, 4, 26; 9, 4, 71; 9, 4, 73; 9, 4, 93; 9, 4, 102; 9, 4, 104; 9, 4, 105; 12, 10, 31.—Agmen, in milit. lang., to close the procession or train, to bring up the rear, Caes. B. G. 1, 25; Curt. 3, 3, 21; 4, 12, 4; so,II.aciem,
Sil. 7, 590; cf. cogo, I. B. 3.—(For the compounds includo, concludo.) Claudere aliquid aliquā re, to shut up or in something by something, to enclose, encompass, surround, imprison, hide, confine (class., esp. freq. in poetry and in the historians).(α).Claudo, with abl.:(β).locum aquā,
Varr. R. R. 3, 14, 1:quae (Syracusarum urbs) loci naturā terrā marique clauderetur,
Cic. Verr. 2, 2, 2, § 4:(animae) clausae tenebris et carcere caeco,
Verg. A. 6, 734:stabulis armenta,
id. G. 3, 352:claudens textis cratibus pecus,
Hor. Epod. 2, 45; cf. Ov. M. 2, 554; 4, 646:ensem vaginā,
Luc. 5, 245:aliquem Gyaro,
Tac. A. 4, 30; 14, 63:clausus domo,
id. ib. 15, 53; cf.:intra domum,
id. H. 4, 49:rivus praealtis utrimque clausus ripis,
Liv. 21, 54, 1; cf. id. 21, 43, 4; 41, 27, 12; Quint. 1, 10, 45:clauditur cubiculo aliquis,
Tac. A. 15, 69; cf.: in atras et profundas tenebras eum claudebant, Tubero ap. Gell. 7 (6), 4, 3:in arcā,
Hor. S. 2, 7, 59:claudam in curiā vos,
Liv. 23, 2, 9:in tectis,
Ov. M. 3, 697:(apes) in arbore inani,
id. F. 3, 743:aquilonem in antris,
id. M. 1, 262.—Without abl.:nihil se tam clausum posse habere, quod non istius cupiditati apertissimum esset,
Cic. Verr. 2, 4, 20, § 42:insula ea sinum ab alto claudit,
Liv. 30, 24, 9; cf. Tac. G. 34; Quint. 1, 10, 42; Ov. M. 1, 568 al.—In milit. lang., of a hostile encompassing, to encompass, invest, besiege, blockade, etc.:praestare arbitrabatur, unum locum... quam omnia litora ac portus custodiā clausos teneri,
Caes. B. C. 3, 23:urbem operibus,
Nep. Milt. 7, 2; Liv. 25, 22, 12 al.; cf.:urbem obsidione,
Nep. Epam. 8, 5:adversarios locorum angustiis,
id. Dat. 8, 4; cf. id. Epam. 7, 1; id. Ham. 2, 4:multitudine,
id. Milt. 5, 3:hinc Tusco claudimur amni,
are hemmed in, Verg. A. 8, 473.—So of hunting:nemorum saltus,
Verg. E. 6, 56:indagine collis,
Tib. 4, 3, 7:silvas vastasque feras indagine,
Luc. 6, 42; Stat. Th. 2, 553:insidiis altas valles,
Tib. 1, 4, 49:cur tibi clauduntur rete Imbelles capr eae,
Ov. F. 5, 371.—Cludo, Varr. R. R. 3, 3, 5:B.venti clusi Nubibus,
Lucr. 6, 197; Flor. 3, 20, 13.—Trop.:2.numcubi meam Benignitatem sensisti in te claudier?
Ter. Eun. 1, 2, 84:nolo tibi ullum commodum in me claudier,
id. And. 3, 3, 41; cf.I. A. 2. supra.—Esp. of speech and rhythm: qui non claudunt numeris sententias,
Cic. Or. 68, 229; 58, 198:pedibus verba,
i. e. to compose verses, Hor. S. 2, 1, 28; cf. id. ib. 1, 10, 59:quod clausae hieme Alpes essent,
Liv. 27, 36, 4; cf. Verg. G. 2, 317: rura gelu tum claudit hiems (and id. A. 2, 111: illos aspera ponti interclusit hiems).—Hence, P.a. as subst.: clausum ( clūsum), i, n., an enclosed place (for confining or keeping any thing):clausa effringere,
Sall. J. 12, 5:in clauso linquere,
in confinement, Verg. G. 4, 303:fructus clauso custodire,
Col. 12, praef. §3: sub uno clauso,
id. 7, 6, 5:clausa domorum,
Lucr. 1, 354:clausa viarum,
id. 4, 612.claudo, ĕre, v. claudeo.
См. также в других словарях:
Non in regno Angliae providetur, vel est aliqua... — (Non in regno Angliae providetur, vel est aliqua securitas major vel solennior, per quam aliquis statum certiorem habere possit, neque ad statum suum verificandum aliquid solennius testimonium producere, quam finem in curia domini regis levatum;… … Ballentine's law dictionary
mettre — Mettre, Ponere. Il vient de Mittere, par syncope et antiptose, Inde Mittere in possessionem. Mettre en possession. Mettre à bord, Naues ad terram applicare, Appellere nauem. Mets toy à dextre, Concede ad dexteram. Mettre à feu et à sang, Incendia … Thresor de la langue françoyse
SENATUSCONSULTUM — dictum est, quod Senatus iussit atque constituit. Hoc quomodo fieri solitum sit in Rep. Rom. paucis exponam. Qui Senatum habitutus erat, immolabat hostiam prius atque auspicabatur, uti discimus ex Appiano de bello Civili l. 2. ubi de Caesaris,… … Hofmann J. Lexicon universale
moyen — I. Moyen, m. acut. Vient de ce mot Latin Medium, ou bien de cestuy Modus. Ainsi l on dit, Le moyen de faire cela, est de bailler argent, Ratio, via, intermedium, methodus, ars. Le François en use en maintes et diverses sortes, comme se peut voir… … Thresor de la langue françoyse
plaisir — en François se prend pour un bien fait, pour une chose fort agreable, et pour recreation, joyeuseté ou passetemps. Plaisir mondain et charnel, Voluptas. Mon plaisir ou soulas, Meum suauium, Quid agitur? Mea voluptas. A mon plaisir, Ex sententia,… … Thresor de la langue françoyse
Late medieval philosophy, 1350–1500 — Zénon Kaluza INTRODUCTION No fact in philosophical or other history underlies the commonlymade division of fourteenth century philosophy around the year 1350, except perhaps the Black Death of 1348–9, which overcame the Oxford masters and… … History of philosophy
employer — et despendre à quelque chose, Sumere, Insumere in re aliqua. Employer son argent, Le faire profiter, Pecuniam occupare, B. Employer une chose entant qu elle fait pour nous, et non autrement, Agnoscere aliquid quatenus cum causa nostra facit,… … Thresor de la langue françoyse
traicter — Traicter, et manier, Tractare, Contrectare. Traicter aucun, Aliquem, Curare. Liu. lib. 22. Ils ont esté distribuez par les maisons de la ville pour y estre logez et traictez, Per familias accipiendos benigne curandosque diuiserunt. Liu. lib. 22.… … Thresor de la langue françoyse
propos — Propos, Vient du Latin, Propono, et signifie ores conference de paroles entre deux ou plusieurs, Sermo, Oratio, Conlocutio, comme, Ils ont propos ensemble de mes affaires, Sermonem habent de rebus meis. Par son propos j ay entendu, Ex eius… … Thresor de la langue françoyse
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
Edad Media — Santa Sofía de Constantinopla (532 537). Los cuatro minaretes son una adición correspondiente a su transformación en mezquita, a raíz de la … Wikipedia Español