-
21 niedergeschlagen
niedergeschlagen, humilis. demissus. verb. humilis atque demissus (dem der Mut gebeugt ist, kleinmütig). – abiectus od. abiectior. – afflictus. fractus. demissus fractusque. fractus et demissus. iacens (dem der Mut gebrochen ist, mutlos). – perculsus. profligatus (tief gebeugt); verb. perculsus et abiectus. – timidus (furchtsam, verzagt). – tristis. maestus (traurig, w. vgl.). – a spe alienus (aller Hoffnung fremd). – etwas n., subtristis: sehr n., gravissime afflictus. – n. sein, animo esse demisso oder humili atque demisso od. abiecto oder fracto oder demisso fractoque od. fracto et demisso; animo cecidisse; esse perculso et abiecto animo; iacēre (z.B. quid iaces? quid maeres? d. i. warum bist du niederg.? warum bist du traurig? u. militum iacent animi, d. i. die Soldaten sind n.). – n. werden, animo demitti od. se demittere; animo deficere; animum demittere od. contrahere; animum contrahere et demittere; animum abicere: bei keiner Gefahr n. werden, nulli periculo animum submittere: im Schmerze n. werden, dolore debilitari. – jmd. n. machen, alcis animum oder alqm frangere; alcis animum infringere oder affligere oder percellere. – Adv.humili animo. emisse. demisso animo. humili atque demisso animo (kleinmütig). – ablecte. abiecto od. fracto od. afflicto animo. demisso fractoque animo (mutlos). – timido animo (verzagt). – tristi animo (traurig).
-
22 Niedergeschlagenheit
Niedergeschlagenheit, animi demissio oder contractio oder infractio. animi contractiuncula. animus demissus (Kleinmut). – abiectio animi. animus abiectus od. afflictus oder iacens (Mutlosigkeit). – animus a spe alienus (Hoffnungslosigkeit). – tristitia (Traurigkeit). – jmdm. die N. benehmen, animum alcis iacentem excitare.
-
23 unangemessen
unangemessen, alienus, einer Sache, ab alqa re.
-
24 unbequem
unbequem, incommodus. – alienus (nicht geeignet für den Zweck, v. Zeit u. Ort). – iniquus (eig. uneben; dah. ungünstig, von Orten). – molestus (beschwerlich, lästig). – wenn es dir nicht unb. ist, nisi tibimolestum est; si commodum est oder erit; quod commodo tuo fiat, cum erit tuum commodum. – Unbequemlichkeit, incommoditas (z.B. rei: u. temporis). – inc ommodum (unbequemer Umstand, Unannehmlichkeit). – molestia (Beschwerde). – jmdm. U. verursachen, alci molestum esse; alci incommodum afferre: wenn es ohne U. für dich geschehen kann, quod commodo tuo fiat: sobald es ohne U. für dich geschehen kann, cum erit tuum commodum.
-
25 ungehörig
ungehörig, alienus. non aptus (nicht passend, z.B. Zeit). – indignus (unangemessen). – etwas Ungehöriges sagen, dicere quod non opus est. – es ist od. scheint nicht ung., zu etc., non est alienum od. non alienum esse videtur mit folg. Infin. – Ungehörigkeit, die, indignitas; facinus indignum.
-
26 ungelegen
ungelegen, inopportunus. – intempestivus (zur Unzeit geschehend). – incommodus (unbequem). – alienus (ungehörig, z.B. tempus docendi). – non aptus (nicht passend, z.B. tempus). – jmdm. sehr ung., alci perincommodus. – Adv. intempestive (zur Unzeit). – incommode (unbequem). – jmdm. ung. kommen, incommode venire ad alqm; non apto tempore alqm interpellare; molestum intervenire: es kommt od. ist mir etwas ung., alqd submoleste fero: es ist od. kommt mir sehr ung., periniquo animo fero. – Ungelegenheit, incommoditas (z.B. temporis). – incommodum (Widerwärtigkeit, die jmd. trifft). – jmdm. U. machen, alci incommodum afferre od. conciliare (eine Widerwärtigkeit); alci negotium exhibere od. facessere (Verdruß, Händel).
-
27 ungünstig
ungünstig, I) abgeneigt: iniquus, absol. od. jmdm., alci od. in alqm (abhold, feindselig [2405] gesinnt gegen jmd.). – malignus (mißgünstig). – Adv. animo iniquo; maligne. – II) unsern Absichten entgegen: iniquus. non aequus (unbequem, beschwerlich, z.B. locus [Terrain], tempora). – alienus (für den Zweck nicht gut geeignet, z.B. locus [Terrain], tempus). – adversus (konträr, entgegen seiend, z.B. ventus: u. res adversae). – deterior (minder geeignet, minder günstig, z.B. deteriore tempore auctionari). – noch so ung., qualiscumque (z.B. pacem qualemcumque componere malle, quam etc.).
-
28 unkriegerisch
unkriegerisch, imbellis. – a bello alienus (dem Kriege abgeneigt). – pacis amans (friedfertig).
-
29 unpassend
unpassend, non aptus, absol. od. zu etw., ad od. in alqd (unangemessen, untauglich). – non idoneus, absol. od. zu etw., alci rei, ad oder in alqd (untüchtig). – minus commodus incommodus (ungelegen, z.B. colloquium). – alienus, absol. od. für jmd. od. etwas, alci oder alci rei, ab alqo od. ab alqa re (ungehörig, ungünstig, z.B. locus, tempus). – indignus, für etw., alqā re (unwürdig = unangemessen). – abhorrens (mit den Umständen etc. unverträglich, z.B. carmen nunc abhorrens: und vestrae istae absurdae atque abhorrentes lacrimae). – ineptus (unschicklich, albern). – sehr unv., minime aptus, zu etwas, ad od. in alqd: alienissimus, für jmd. oder etwas, ab alqo oder ab alqa re: ich habe es nicht für unp. gehalten zu etc., haud ab re duxi mit Infin. (z.B. referre): es ist od. scheint nicht unp. zu etc., non alienum est, non alienum esse videtur mit Infin. (z.B. commemorare). – Adv. incommode; inepte.
-
30 unrecht
unrecht, pravus (verkehrt, z.B. quid rectum pravumque sit discere). – alienus (fremd, dah. unangemessen, ungünstig, z.B. locus, tempus). – in unr. Hände, an den unrechten Mann kommen, in alienas manus devenire (auch bildl. = vom unrechten Mann gehört werden, z.B. von einem Gespräch); in alienum incĭdere (zufällig in unrechte Hände geraten, z.B. von einem Brief): auf unrechte Wege geraten, aberrare a via (eig.); a recto declinare (bildl.): auf unrechten Wegen sein, prava acqui studia (bildl.): die haben fürwahr nicht unr. gesehen, die etc., nec nihil profecto viderunt, qui etc. – unr. haben, perperam iudicare od. statuere. – unr. leiden, unr. tun, s. Unrecht.
-
31 unschicklich
unschicklich, indecōrus (unziemlich, unanständig, z.B. Reden, Gesten). – ineptus (unpassend, albern, z.B. risus). – alienus, für jmd. od. etw., ab alqo od. ab alqa re u. alci od. alci rei (nicht geeignet, nicht günstig). – es ist unsch. zu etc., indecorum est mit folg. Infin.: für jmd. unsch. sein, dedecere od. non decere alqm; indignum esse alqo: es ist unsch. für einen braven Mann, zu lügen, non cadit in bonum virum mentiri. – Unschicklichkeiten, ineptiae.
-
32 untunlich
-
33 unvereinbar
unvereinbar, mit etw., abhorrens ab alqa re (sich nicht vertragend mit etw., z.B. oratio abhorrens a persona hominis gravissimi); repugnans alci rei (einer Sache widerstreitend); alienus ab alqa re (einer Sache fremd). – ganz unv. mit etw., alci rei contrarius (ganz zuwiderlaufend, z.B. alcis dignitati). – unv. sein, pugnare inter se (sich widerstreiten); mit etwas, repugnare alci rei (einer Sache widerstreiten); alienum esse ab alqa re (einer Sache fremd, entgegen sein, z.B. a dignitate); non cadere in alqd (auf etw. nicht anwendbar sein, z.B. in nostram consuetudinem [Sprachgebrauch]); abhorrere ab alqa re (sich nicht vertragen mit etw., z.B. meis moribus).
-
34 unzuträglich
unzuträglich, inutilis (im allg.). – insaluber (der Gesundheit nicht zuträglich). – alienus (nicht entsprechend, z.B. cibi stomacho non alieni: u. sponte vomere non alienum est).
-
35 unzweckmäßig
unzweckmäßig, alienus. – ich halte es nicht für [2450] unzw., zu etc., non alienum esse videtur od. haud ab re duco mit Infin.
-
36 verwandt
verwandt, I) eig.; propinquus (übh. uns nahe angehörig). – necessarius (durch Familienverhältnisse uns nahe angehend). – cognatus (von väterlicher oder mütterlicher Seite verwandt, Seitenverwandter). – agnatus (von väterlicher Seite verwandt). – affinis, jmdm., mit jmd., alci (durch Heirat verwandt, verschwägert). – consanguineus. consanguinitate propinquus (blutsverwandt, bes. v. leiblichen Geschwistern). – non alienus sanguine alci (blutsverwandt, z.B. regibus). – consobrinus (leiblich Geschwisterkind). – sobrinus (zweites Geschwisterkind, Vetter). – gentilis (ein Geschlechtsverwandter, der mit mir einen Geschlechtsnamen trägt). – mit jmd. v., alci propinquus; alci necessitudine iunctus. – die Verwandten, propinqui, necessarii u. s. f.; auch cognatio. necessitudo (die Verwandtschaft = die Verwandten). – ein naher Verwandter, propinquā cognatione coniunctus: ein naher Verwandter jmds. od. von jmd., propinquā cognatione cum alqo coniunctus od. alqm contingens: der nächste V., ein sehr naher Verwandter, proximā od. artā propinquitate coniunctus: der nächste V. von jmd., proximā cognatione alqm contingens od. cum alqo coniunctus: ein entfernter V. von jmd., longinquā cognatione alqm contingens. – mit jmd. v. sein (in Verwandtschaft stehen), alci propinquum esse. alci od. cum alqo propinquitate od. necessitudine coniunctum esse. propinquitate alqm contingere od. attingere (im allg.); cognatione alqm contingere od. attingere. cognatione cum alqo coniunctum esse (von väterlicher od. mütterlicher Seite); affinitate od. affinitatis vinculis cum alqo coniunctum esse (durch Verschwägerung); sanguinis vinculo alci od. cum alqo coniunctum esse. sanguine attingere alqm (durch Blutsverwandtschaft); propinquitate affinitateque alci coniunctum esse (durch Blutsverwandtschaft u. Heirat): mütterlicherseits mit den vornehmsten u. ältesten Häusern v. sein, materno genere clarissimas veteresque familias complecti: nahe mit jmd. v. sein (in naher Verwandtschaft mit jmd. stehen), artā propinquitate od. propinquā cognatione alqm contingere od. cum alqo coniunctum esse: sehr nahe, maximis propinquitatis vinculis od. maximis propinquitatis et affinitatis vinculis cum alqo coniunctumesse; artissimo gradu contingere alqm (z.B. a matre). – entfernt (weitläufig) mit jmd. v. sein (in entfernter Verwandtschaft mit jmd. stehen), alqm longinquā cognatione contingere: gar nicht mit jmd. v. sein, nullo gradu alcis domum attingere. – II) bildl.: propinquus, (mit) jmdm. od. einer Sache, alci od. alci rei (nahestehend). – similis, mit etw., alcis od. alci rei (ähnlich). – finitimus, vicinus, jmdm. oder [2552] einer Sache, alci od. alci rei (angrenzend an etc. = sehr ähnlich, z.B. oratori finitimus est poëta); verb. propinquus et finitimus; vicinus et finitimus. – eine v. Bedeutung, propinqua significatio: v. Erscheinungen, Fälle, similitudines. – mit etw. v. sein, s. »in Verwandtschaft stehen« unter »Verwandtschaft no. II«.
-
37 wesentlich
wesentlich, verus (wahr, wirklich). – primus. princeps. praecipuus (hauptsächlich, ganz besonders). – proprius. in alcis rei natura positus. ad rem ipsam od. ad rei naturam pertinens. cum re ipsa od. cum rei natura coniunctus (zum Wesen eines Dinges gehörig). – necessarius (notwendig). – nicht wesentlich (= unwesentlich), ad rem ipsam od. ad rei naturam non pertinens. qui, quae, quod ad rem non pertinet (nicht zum Wesen eines Dinges gehörig); a re alienus (einer Sache fremd); adventicius (von außen hinzukommend, Ggstz. proprius). – ein w. Teil, magna pars: ein w. Umstand, caput rei (Hauptpunkt); res gravissima. res magni momenti (Umstand, auf den viel ankommt): eine w. Ursache, prima od. praecipua causa: eine w. Bedingung, prima condicio: die wesentlichsten Lehren, sententiae maxime ratae: die wesentlichsten Punkte, summae res: der w. Inhalt der Aufträge war folgender, mandatorum haec erat summa: die w. Eigenschaften (das Wesentliche) einer Pers. oder Sache, natura alcis od. alcis rei (auch im Plur.): was aber das Wesentlichste von der Sache ist, quod vero maxime rem causamque continet: einen w., sehr w. Einfluß auf etw. haben, für etwasw., sehr w. sein, bei etwas w., sehr w. wirken, multum, plurimum valere ad alqd: jmdm. w. Dienste leisten, alci maximo esse adiumento (von einer Empfehlung etc.). – Adv. vere (wirklich). – praecipue (vorzüglich). – in primis (ganz besonders). – necessario (notwendig). – magna ex parte (zum großen Teil). – w. verschieden sein, ipsā rei naturā diversum esse.
-
38 Widerwille
Widerwille, odium (Abneigung gegen eine Sache od. Person, gegen etwas, alcis rei: W. gegen jmd., odium alcis; odium in alqm conceptum od. erga alqm susceptum). – animus alienus (Abneigung, gegen jmd., ab alqo). – stomachus (Unwille, Unmut). – taedium (Überdruß, vor etwas, alcis rei). – W. haben, empfinden, stomachari: einen W. gegen jmd. haben, hegen, odium gerere adversus alqm od. habere in alqm; alqm odisse od. odio habere; animo esse ab alqo alieno: einen W. gegen etwas haben, alienum esse od. abhorrere ab alqa re; taedium mihi alqd affert od. adducit; taedet me alcis rei: W. erregen, odium concitare od. creare od. conciliare; stomachum movere: gegen etw. W. erregen, odium alcis rei facere: mit W., invitus. animo invito od. iniquo (ungern): mit großem W., invitissimus; animoiniquissimo.
-
39 zweckmäßig
zweckmäßig, ad usum accommodatus (dem Nutzen angepaßt, z.B. aedificandi descriptio). – conveniens (dem Zweck angemessen, z.B. vestis), für etwas, alci rei oder ad alqd. – idoneus (für den vorliegenden Zweck geeignet), für etwas, ad alqd. – utilis instituto (für das eingeschlagene Verfahren nützlich, z.B. oratio). – ad id quod agimus accommodatus (dem, was wir vorhaben, angepaßt, z.B. figura orationis). – utilis (nützlich, dienlich, heilsam), für etwas, alci rei. – necessarius (notwendig), für etwas, ad alqd. – elegans, Adv. eleganter (mit richtiger Wahl, z.B. ad hoc nemo elegantius loca cepit). – für mich z., operi meo utilis. – nicht zw., alienus, für etwas, alci rei u. ab alqa re. – ein Gesetz ist zw., lex civium commodis apta est: zw. leben, naturae od. cum natura convenienter vivere: zw. sein, in rem esse, gew. m. Infin.: es scheint mir zw. zu sein, zu etc., ad rem pertinere videtur od. in rem videtur m. Infin.
-
40 zweckwidrig
zweckwidrig, alienus a consilio od. proposito; non idoneus. – zw. sein, alienum esse a re proposita; repugnare consilio: ich habe es nicht für zw. gehalten, zu berichten etc., haud ab re duxi referre etc. – Adv. *consilio non convenienter.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
alienus — index averse, extraneous, incongruous, irrelevant, unsuitable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
alienus — alie̱|nus, ...na, ...num [aus gleichbed. lat. alienus]: fremd, nicht dazugehörend; z. B. in der Fügung ↑Corpus alienum … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
alienus — /sliyiynas/ Another s; belonging to another; the property of another. Alienus homo, another s man, or slave. Aliena res, another s property … Black's law dictionary
alienus — /sliyiynas/ Another s; belonging to another; the property of another. Alienus homo, another s man, or slave. Aliena res, another s property … Black's law dictionary
ALIENUS CAECINA — Galbae quaestor in Baetica, quem impigre in partes suas transgressum legioni in superiore Germania praeposuit. Mox compertum publicam pecuniam avertisse, ut peculatorem flagitari iussit. Caecina aegre passus miscere cuncta et privata vulnera Rei… … Hofmann J. Lexicon universale
Alienus Caecina — Aulus Caecina Alienus est un général romain né vers 40 à Vivetia (aujourd hui Vicence), et tué par Titus à Rome en 79 à la fin d un repas. Il est connu pour avoir participé aux luttes de pouvoir pendant l année des quatre empereurs en 69 entre… … Wikipédia en Français
alienus — Belonging to another; belonging to another country, an alien … Ballentine's law dictionary
alienus homo — another s man, or slave … Black's law dictionary
alienus homo — another s man, or slave … Black's law dictionary
alienus homo — Another s man, a slave … Ballentine's law dictionary
Lasius alienus — Lasius alienus … Wikipédia en Français