alieno+uti+nihil+moror+pl

mŏror, ātus, 1, v. dep. n. and a. [mora].

Neutr., to delay, tarry, stay, wait, remain, linger, loiter (syn.: cesso, cunctor, haesito; class.); eamus ergo ad cenam: quid stas? Thr. Ubi vis:

non moror,

i. e. I have no objection, Ter. Eun. 3, 2, 6:

Lucceius narravit, Brutum valde morari, non tergiversantem, sed exspectantem, si qui forte casus, etc.,

Cic. Att. 16, 5, 3:

quid moror?

Hor. C. 2, 17, 6:

quid multis moror?

why do I linger long? why make a long story of it? Ter. And. 1, 1, 87:

ne multis morer,

to be brief, in short, Cic. Verr. 2, 4, 46, § 104:

paulum morandum in his intervallis,

Quint. 11, 3, 39:

quod adhuc Brundisii moratus es,

have tarried, remained, Cic. Fam. 15, 17, 2:

in provinciā,

id. Att. 7, 1, 5:

haud multa moratus,

i. e. without delaying long, Verg. A. 3, 610:

nec plura moratus,

without tarrying any longer, id. ib. 5, 381:

rosa quo locorum Sera moretur,

may linger, may be, Hor. C. 1, 38, 3:

Corycia semper qui puppe moraris,

Juv. 14, 267.—With cum:

ubi, et cum quibus moreris,

stay, reside, Sen. Ep. 32, 1.—With quin:

nec morati sunt quin decurrerent ad castra,

Liv. 40, 31, 8.—In the part. perf. subst.:

ad sexcentos moratorum in citeriore ripā cepit,

Liv. 21, 47, 3; 21, 48, 6; cf.:

ad duo milia aut moratorum aut palantium per agros interfecta,

id. 24, 41, 4; v. Drakenb. ad h. 1.—

Act., to delay, retard, detain, cause to wait, hinder:

ne affinem morer, Quin, etc.,

delay, Plaut. Aul. 4, 2, 5:

argentum non morabor quin feras,

id. As. 2, 2, 88:

morari ac sustinere impetum hostium,

Caes. B. C. 2, 26:

conanti dexteram manum,

id. ib. 5, 44, 8:

eum,

Cic. Fam. 6, 20, 28:

iter,

Caes. B. G. 7, 40:

naves,

Plin. 9, 25, 41, § 80:

morari ab itinere proposito hostem,

Liv. 23, 28, 9:

morantur pauci Ridiculum et fugientem ex urbe pudorem,

Juv. 11, 54.—

To fix the attention of, to delight, amuse, entertain: morata recte Fabula Valdius oblectat, populum meliusque moratur, Quam, etc., delays, i. e. entertains, Hor. A. P. 321:

carmina, quae possint oculos auresque morari Caesaris,

arrest, id. Ep. 1, 13, 17:

tardior stilus cogitationem moratur,

Quint. 1, 1, 28: profecto non plus biduum aut— Ph. Aut? nihil moror, I will wait no longer, will bear no delay, Ter. Eun. 1, 2, 104:

egomet convivas moror,

keep them waiting, Ter. Heaut. 1, 1, 120.—

In partic.: nihil morari aliquem, not to detain a person, to let him go, to dismiss. Thus the consul said when he dismissed the Senate:

Nihil amplius vos moramur,

I will detain you no longer, you are dismissed, Capitol. M. Aurel. 10. This is the customary formula for abandoning an accusation and dismissing an accused person:

C. Sempronium nihil moror,

i. e. I withdraw my accusation against, Liv. 4, 42, 8:

cum se nihil morari magistrum equitum pronuntiasset,

id. 8, 35, 8:

negavit, se Gracchum morari,

id. 43, 16, 16.—Hence,

Trop.: nihil morari (with acc., an object-clause, or quo minus), to let a thing go, i. e. not to value or regard, to care nothing about it, to have nothing to say against it, etc.:

nam vina nihil moror illius orae,

care nothing for it, am not fond of it, Hor. Ep. 1, 15, 16:

officium,

id. ib. 2, 1, 264:

nec dona moror,

Verg. A. 5, 400:

nil ego istos moror faeceos mores,

Plaut. Trin. 2, 2, 18 Brix ad loc.—With object-clauses:

alieno uti nihil moror,

I do not want to, Plaut. Capt. prol. 16: nihil moror, eos salvos esse, et ire quo jubetis, am not opposed to it, have nothing to say against it, Ant. ap. Cic. Phil. 13, 17, 35:

nil moror eum tibi esse amicum,

Plaut. Trin. 2, 2, 56.— With quominus:

nihil ego quidem moror, quominus decemviratu abeam,

I do not hesitate to, I will immediately, Liv. 3, 54, 4. —Hence, * mŏrātē, adv., lingeringly, slowly:

moratius,

Sen. Q. N. 6, 14, 3.

Act. collat. form mŏro, āre: quid moras? Naev. ap. Diom. p. 395 P.: morares Enn. ib.: moraret, Pac. ib. (cf. Enn. p. 154, v. 11 Vahl.; Trag. Rel. p. 82 Rib.; Com. Rel. p. 16 ib.).—

Pass. impers.: ita diu, ut plus biennium in his tricis moretur, be spent, lost, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 2.

mōror, 1, v. dep. n. [môros], to be foolish, be a fool (post-Aug.), in the lusus verbb.:

morari eum (Claudium) inter homines desiisse, productā primā syllabā, jocabatur,

Suet. Ner. 33.

1) медлить, тянуть, затягивать

2)

а) замешкаться, заставлять себя ждать ( auxilia morantur Cs); задерживаться, оставаться (paucos dies in castris L; apud aliquem locum Cs); пребывать, находиться (cum aliquo Sen; in Italiā C; vincula collo morantia O)

б) проводить время, общаться ( minus quam duabus horis cum aliquo Pt)

3) задерживать, замедлять или успокаивать ( lapsūs fluminum celeresque ventos H); тормозить, препятствовать, мешать (m. iter, impĕtum alicujus Cs)

4) удерживать

5) занимать, приковывать, очаровывать ( carmina aures alicujus morantur H)

rĕlĭquus (sometimes written rĕlĭcuus, rell-, -qus, v. Lachm. ad Lucr. p. 305; Freund ad Cic. Mil. p. 31-34. Rēlĭcŭus as a quadrisyl., Lucr. 1, 560 Munro ad loc.; 4, 976), a, um, adj. [relinquo, I.], that is left or remains, that is left behind, remaining, = relictus (freq. and a good prose word; not found in Cat., Tib., Verg., or Hor.).

With dat.:

hoc mihi unum ex plurimis miseriis reliquom fuerat malum,

Ter. Hec. 4, 1, 55:

ut spes nulla reliqua in te siet tibi,

id. Eun. 2, 2, 9:

potes mulo isto, quem tibi reliquum dicis esse, Romam pervehi,

Cic. Fam. 9, 18, 4:

quod erant oppida mihi etiam complura reliqua,

id. Verr. 2, 2, 27, § 65:

quae deprecatio est igitur ei reliqua, qui, etc.,

id. ib. 2, 4, 50, §

120: quibus lubido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerat,

Sall. C. 28, 4:

reliqua alia optio,

Quint. 7, 7, 8.—

Without a dat., Cato ap. Prisc. p. 696 P.: ne a stirpe genus nostrum interiret et uti aliqua propago generis nostri reliqua esset (just before, restare), C. Gracch. ap. Schol. Cic. Sull. 9, p. 365 Orell.; cf.:

neu causa ulla restet reliqua, Quin, etc.,

Ter. Hec. 4, 2, 11:

ex quā (familiā) reliquus est M. Titurnius Rufus,

Cic. Fam. 13, 39; cf. id. Clu. 7, 22:

reliquos hos esse non ex bello... sed ex tuo scelere,

id. Verr. 2, 3, 54, § 124; and:

moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo, etc.,

id. Fam. 9, 15, 2; and with this cf. Sall. H. Fragm. 1, 15 (p. 216 Gerl.):

qui lucus in Graeciā totā tam sanctus fuit, in quo ullum simulacrum, ullum ornamentum reliquum sit?

Cic. Prov. Cons. 4, 7:

si qua reliqua spes est, quae sociorum animos consolari possit,

id. Div. in Caecil. 5, 18. — Esp., subst.: rĕlĭquum ( - quom), i, n., that is left, a remainder, residue, rest:

numquam ab amatore suo postulat id, quod datum est, Sed reliquom dat operam, ne sit reliquum,

Plaut. Truc. prol. 15:

quod ad vos, spectatores, reliquum relinquitur, More majorum date plausum, id. Cist. grex 5: ut pernoscatis, ecquid spei sit relicuom,

Ter. And. prol. 25; cf. id. Eun. 5, 5 (6), 26:

addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fuit,

Cic. Off. 1, 18, 59:

quid reliqui'st, quin habeat quae quidem in homine dicuntur bona,

Ter. Heaut. 1, 2, 19:

quid enim est huic reliqui, quod, etc.,

Cic. Sull. 31, 89:

cum reliqui nihil sit omnino, quod pertinet ad nos,

id. Fin. 2, 31, 101:

quid reliqui habemus praeter,

Sall. C. 20, 13:

nec, quod ab hoste crudelius pati possent, reliqui quicquam fuit,

Liv. 32, 13.— With gen. (syn. reliquiae): illud breve vitae reliquum nec avide adpetendum senibus sit, Cic. Sen. 20, 72:

Agrigentum, quod belli reliquum erat,

i. e. where alone the war was afterwards carried on, Liv. 26, 40; cf., in plur.:

reliqua belli perfecta,

id. 9, 16; and Tac. H. 4, 2:

ubi reliquum vitae degere tuto posset,

Liv. 39, 13:

reliquum dici,

id. 2, 25, 2; 3, 15, 8; 3, 52, 5:

corporis reliqua,

Aur. Vict. Caes. 21 fin. (but in Plaut. Merc. 3, 2, 4, the correct read. is:

reliquom vitae spatium, v. Ritschl ad h. l.).— So in late Lat. persaep.: reliqua verborum,

Vulg. 3 Reg. 11, 41:

urbis,

id. 1 Par. 11, 8.—

Partic. constructions.

Reliquum est, ut, or with inf., it remains, that (syn.:

relinquitur, restat, superest): reliquum est, ut officiis certemus inter nos,

Cic. Fam. 7, 31, 1; id. Att. 7, 13, 4; id. Fl. 14, 32; Nep. Att. 21, 5; Quint. 5, 7, 19; cf.:

reliquum est, ubi nunc est res publica, ibi simus,

Cic. Fam. 9, 9, 3 (where B. and K. supply ut, ex conj.); so,

reliquum est, tuam profectionem amore prosequar,

id. ib. 15, 21, 5.—With inf.:

nunc hortari modo reliquum est et ire,

Sall. H. Fragm. 3,22 (p. 232 Gerl.).—

Reliquum (aliquem, aliquid) or aliquid reliqui facere, a periphrase for relinquere, and in the twofold signification of that word.

To leave behind, leave remaining:

ut arent, quibus aratrum saltem aliquod satelles istius Apronius relicum fecit,

Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

quos belli calamitas reliquos fecerat,

id. ib. 2, 3, 53, §

126: haec addita cura vix mihi vitam reliquam fecit,

id. Att. 3, 8, 2:

si quos fortuna fecisset reliquos,

Hirt. B. G. 8, 24 fin.; cf.:

quos reliquos fortuna ex nocturnā caede ac fugā fecerat,

Liv. 9, 24; Curt. 6, 9, 27:

duarum mihi civitatum reliquos feci agros,

i. e. have left to be considered, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 104.— Subst.: rĕlĭquum, i, n., a remnant, remainder (cf. 1, b fin. supra):

quod reliquum vitae viriumque fames fecerat, id, etc.,

Cic. Verr. 2, 5, 34, § 89:

quod fortuna in malis reliqui fecit, id, etc.,

id. Sull. 32, 89.—

Esp. negatively: te nullum munus officii cuiquam reliquum fecisse,

have left behind you, Cic. Fam. 3, 13, 1:

quibus nihil non modo de fructu, sed ne de bonis quidem suis reliqui fecit,

id. Verr. 2, 3, 48, § 115:

hi milites nihil reliqui victis fecere,

Sall. C. 11, 7 Kritz; cf.: captā urbe nihil fit reliqui victis, id ib. 52, 4:

quibus libido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerant,

id. ib. 28, 4; cf. Liv. 7, 35:

ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc.,

Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2.—

To leave undone, to omit, neglect (rare and perh. only in the historians;

also only negatively): nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt,

omitted nothing, made every exertion, Caes. B. G. 2, 26 fin.:

prorsus ab utrisque nihil reliquum fieri,

Sall. J. 76, 4:

me nihil reliqui fecisse, quod, etc.,

Nep. Att. 21, 5:

nihil reliqui faciunt, quominus, etc.,

Tac. A. 1, 21 fin. —

In partic.

Of time, that is left or remains, future, subsequent:

spe reliquae tranquillitatis,

Cic. Sest. 34, 73:

reliquae vitae dignitas,

id. Fam. 10, 3, 2:

reliqua et sperata gloria,

id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: in reliquum tempus vectigalibus prospexi, Metell. ap. Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

reliquum in tempus,

id. Agr. 1, 4, 13; Caes. B. G. 1, 20 fin.; 3, 16 fin.; cf.

so, reliquum tempus (opp. praesenti bello),

Nep. Them, 2, 1.—In the neutr. absol.:

numquam ecastor ullo die risi adaeque, neque hoc, quod reliquom est (sc. vitae), plus risuram opinor,

in all my life, to the end of my days, Plaut. Cas. 5, 1, 4.—Hence, in reliquum, adverb., for the future, in future, henceforward, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2; Sall. J. 42, 4; Liv. 23, 20; 25, 32; 36, 10 fin. al.—

In mercantile lang., of debts, remaining, outstanding, in arrear:

reliquom, quod ex eo quod debitum reliquom,

Varr. L. L. 5, § 175 Müll.:

nunc quod reliquom restat, volo persolvere,

Plaut. Cist. 1, 3, 40:

quod dedi datum non vellem, quod reliquom est non dabo,

id. ib. 2, 1, 30:

rationes putare argentariam... quid venierit, quid exactum siet, quid reliquum siet,

Cato, R. R. 2, 5:

erat ei de ratiunculā Jampridem apud me reliquom pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

ut pecuniam reliquam Buthrotii ad diem solverent,

Cic. Att. 16, 16, A, § 4 (Cod. Faerni: pecuniae reliquum).—As subst.: rĕlĭqua, ōrum, n. (less freq. rĕlĭquum, i, n.), the remainder of a debt, balance, arrears: reliqua mea Camillus scribit se accepisse, Cic. Att. 6, 1, 19; cf.:

maxime me angit ratio reliquorum meorum,

id. ib. 16, 3, 5:

cum tanta reliqua sint,

id. ib. 16, 15, 4;

15, 15, 3: dum reliqua colonorum minuit ad tempus, vires in posterum exhausit, quarum defectione rursus reliqua creverunt,

Plin. Ep. 3, 19, 6; 9, 37, 2: Sticho reliqua habente, holding a balance, i. e. being in arrears, Dig. 35, 1, 81; so,

reliqua trahere,

ib. 26, 7, 46:

computare,

ib. 40, 7, 34:

in adaerandis reliquorum debitis (= reliquiis debitorum),

Amm. 31, 14, 2; 16, 5, 15.— In sing.:

nisi forte fidejussores minus idonei sunt et in reliquum non exsolutae quantitatis accesserint,

Dig. 49, 14, 45 fin.; Symm. Ep. 10, 47.—Hence, by a lusus verbb., of a narration in arrears, the rest, remainder:

accipite reliquom, alieno uti nil moror,

Plaut. Capt. prol. 16; cf.

also the passage cited above,

id. Cist. 1, 3, 40.

Transf., of that which remains after a part just mentioned, the remaining, the other; and, in the sing., the remainder, the rest of a thing (diff. from ceteri, q. v.).

Plur.:

murus cum Romuli tum etiam reliquorum regum sapientiā definitus,

Cic. Rep. 2, 6, 11; cf. id. ib. 2, 11, 22:

decemviros... reliquos magistratus,

id. ib. 2, 31, 54; cf.:

Servilius consul reliquique magistratus,

Caes. B. C. 3, 21:

sol dux et princeps et moderator luminum reliquorum,

Cic. Rep. 6, 17, 17; cf. id. ib. 6, 9, 9; 6, 20, 22; id. Planc. 1, 3:

ipsum regale genus civitatis haud scio an reliquis simplicibus longe anteponendum,

id. Rep. 2, 23, 43:

res capitales et reliquas omnes judicabant iidem,

id. ib. 3, 35, 48; cf. id. ib. 6, 17, 17; id. Leg. 3, 7, 16:

ad eam sententiam, cum reliquis causis, haec quoque ratio eos deduxit,

Caes. B. G. 2, 10:

oppida, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,

id. ib. 1, 5:

octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio collocat,

Sall. C. 59, 2.—As subst.:

princeps ille (Plato) aream sibi sumpsit, in quā, etc.... Reliqui disseruerunt, etc.,

the others, the rest, Cic. Rep. 2, 11, 21; 1, 4, 7:

in quā (causā) et ipse sentiat et reliqui omnes me, etc.,

id. Att. 16, 15, 1:

aurum perinde aspernantur (Scythae) ac reliqui mortales appetunt,

Just. 2, 2, 7:

deinceps Jovem atque Junonem, reliquos, quos, etc.,

Cic. Univ. 11; cf.

thus, without a copula, Brutorum, C. Cassii, Cn. Domitii, C. Trebonii, reliquorum,

and so forth, id. Phil. 2, 12, 30; cf.:

Africanus, cum patria illo modo loquens. reliquaque praeclare,

id. Fin. 2, 32, 106, Quint. 9, 4, 124:

si placet, in hunc diem hactenus. Reliqua (satis enim multa restant) differamus in crastinum,

Cic. Rep. 2, 44, 71:

audi reliqua,

Plaut. As. 4, 1, 46:

age, ambula, ibique reliqua alia fabulabimur,

id. Poen. 3, 4, 8:

reliqua vaticinationis brevi esse confecta,

Cic. Div. 1, 32, 68:

aderat janitor carceris et carnifex praetoris, reliqua,

and the like, and so forth, and so on, Quint. 9, 4, 124;

but post-class.: et reliqua,

Vop. Firm. 5 fin. —

Sing.:

corpore relicuo pugnam caedesque petessit,

Lucr. 3, 648 Lachm.:

equitum magno numero ex omni populi summa separato, reliquum populum distribuit in quinque classes, etc.,

Cic. Rep. 2, 22, 39:

scribit Labieno... cum legione ad fines Nerviorum veniat, reliquam partem exercitūs non putat exspectandam,

Caes. B. G. 5, 46 fin.; 1, 18:

neque de frumento reliquoque commeatu satis esse provisum,

id. ib. 3, 3:

militibus quoque equis exceptis reliquam praedam concessimus,

Cic. Att. 5, 20, 5:

jampridem cupio Alexandream reliquamque Aegyptum visere,

id. ib. 2, 5, 1; cf. id. Lael. 2, 6; id. Rep. 2, 38, 64.— As subst.:

paene oblitus sum, reliquom dicere,

Plaut. Poen. prol. 118; Cic. Verr. 2, 3, 43, § 103:

reliquum temporis cum magnā trepidatione vigilavit,

Suet. Ner. 34:

haec quidem hactenus: quod reliquum est, cottidie tabellarios habebis,

as for the rest, as for what remains, Cic. Att. 16, 15, 3; so,

quod reliquum est,

id. Fam. 13, 72, 2; id. Planc. 10, 11; Ter. Ad. 3, 2, 48; cf.:

de reliquo quid tibi ego dicam?

Cic. Att. 16, 13, c, 2; id. Fam. 6, 20, 3; id. de Or. 1, 22, 100.

rĕlĭquus (sometimes written rĕlĭcuus, rell-, -qus, v. Lachm. ad Lucr. p. 305; Freund ad Cic. Mil. p. 31-34. Rēlĭcŭus as a quadrisyl., Lucr. 1, 560 Munro ad loc.; 4, 976), a, um, adj. [relinquo, I.], that is left or remains, that is left behind, remaining, = relictus (freq. and a good prose word; not found in Cat., Tib., Verg., or Hor.).

With dat.:

hoc mihi unum ex plurimis miseriis reliquom fuerat malum,

Ter. Hec. 4, 1, 55:

ut spes nulla reliqua in te siet tibi,

id. Eun. 2, 2, 9:

potes mulo isto, quem tibi reliquum dicis esse, Romam pervehi,

Cic. Fam. 9, 18, 4:

quod erant oppida mihi etiam complura reliqua,

id. Verr. 2, 2, 27, § 65:

quae deprecatio est igitur ei reliqua, qui, etc.,

id. ib. 2, 4, 50, §

120: quibus lubido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerat,

Sall. C. 28, 4:

reliqua alia optio,

Quint. 7, 7, 8.—

Without a dat., Cato ap. Prisc. p. 696 P.: ne a stirpe genus nostrum interiret et uti aliqua propago generis nostri reliqua esset (just before, restare), C. Gracch. ap. Schol. Cic. Sull. 9, p. 365 Orell.; cf.:

neu causa ulla restet reliqua, Quin, etc.,

Ter. Hec. 4, 2, 11:

ex quā (familiā) reliquus est M. Titurnius Rufus,

Cic. Fam. 13, 39; cf. id. Clu. 7, 22:

reliquos hos esse non ex bello... sed ex tuo scelere,

id. Verr. 2, 3, 54, § 124; and:

moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo, etc.,

id. Fam. 9, 15, 2; and with this cf. Sall. H. Fragm. 1, 15 (p. 216 Gerl.):

qui lucus in Graeciā totā tam sanctus fuit, in quo ullum simulacrum, ullum ornamentum reliquum sit?

Cic. Prov. Cons. 4, 7:

si qua reliqua spes est, quae sociorum animos consolari possit,

id. Div. in Caecil. 5, 18. — Esp., subst.: rĕlĭquum ( - quom), i, n., that is left, a remainder, residue, rest:

numquam ab amatore suo postulat id, quod datum est, Sed reliquom dat operam, ne sit reliquum,

Plaut. Truc. prol. 15:

quod ad vos, spectatores, reliquum relinquitur, More majorum date plausum, id. Cist. grex 5: ut pernoscatis, ecquid spei sit relicuom,

Ter. And. prol. 25; cf. id. Eun. 5, 5 (6), 26:

addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fuit,

Cic. Off. 1, 18, 59:

quid reliqui'st, quin habeat quae quidem in homine dicuntur bona,

Ter. Heaut. 1, 2, 19:

quid enim est huic reliqui, quod, etc.,

Cic. Sull. 31, 89:

cum reliqui nihil sit omnino, quod pertinet ad nos,

id. Fin. 2, 31, 101:

quid reliqui habemus praeter,

Sall. C. 20, 13:

nec, quod ab hoste crudelius pati possent, reliqui quicquam fuit,

Liv. 32, 13.— With gen. (syn. reliquiae): illud breve vitae reliquum nec avide adpetendum senibus sit, Cic. Sen. 20, 72:

Agrigentum, quod belli reliquum erat,

i. e. where alone the war was afterwards carried on, Liv. 26, 40; cf., in plur.:

reliqua belli perfecta,

id. 9, 16; and Tac. H. 4, 2:

ubi reliquum vitae degere tuto posset,

Liv. 39, 13:

reliquum dici,

id. 2, 25, 2; 3, 15, 8; 3, 52, 5:

corporis reliqua,

Aur. Vict. Caes. 21 fin. (but in Plaut. Merc. 3, 2, 4, the correct read. is:

reliquom vitae spatium, v. Ritschl ad h. l.).— So in late Lat. persaep.: reliqua verborum,

Vulg. 3 Reg. 11, 41:

urbis,

id. 1 Par. 11, 8.—

Partic. constructions.

Reliquum est, ut, or with inf., it remains, that (syn.:

relinquitur, restat, superest): reliquum est, ut officiis certemus inter nos,

Cic. Fam. 7, 31, 1; id. Att. 7, 13, 4; id. Fl. 14, 32; Nep. Att. 21, 5; Quint. 5, 7, 19; cf.:

reliquum est, ubi nunc est res publica, ibi simus,

Cic. Fam. 9, 9, 3 (where B. and K. supply ut, ex conj.); so,

reliquum est, tuam profectionem amore prosequar,

id. ib. 15, 21, 5.—With inf.:

nunc hortari modo reliquum est et ire,

Sall. H. Fragm. 3,22 (p. 232 Gerl.).—

Reliquum (aliquem, aliquid) or aliquid reliqui facere, a periphrase for relinquere, and in the twofold signification of that word.

To leave behind, leave remaining:

ut arent, quibus aratrum saltem aliquod satelles istius Apronius relicum fecit,

Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

quos belli calamitas reliquos fecerat,

id. ib. 2, 3, 53, §

126: haec addita cura vix mihi vitam reliquam fecit,

id. Att. 3, 8, 2:

si quos fortuna fecisset reliquos,

Hirt. B. G. 8, 24 fin.; cf.:

quos reliquos fortuna ex nocturnā caede ac fugā fecerat,

Liv. 9, 24; Curt. 6, 9, 27:

duarum mihi civitatum reliquos feci agros,

i. e. have left to be considered, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 104.— Subst.: rĕlĭquum, i, n., a remnant, remainder (cf. 1, b fin. supra):

quod reliquum vitae viriumque fames fecerat, id, etc.,

Cic. Verr. 2, 5, 34, § 89:

quod fortuna in malis reliqui fecit, id, etc.,

id. Sull. 32, 89.—

Esp. negatively: te nullum munus officii cuiquam reliquum fecisse,

have left behind you, Cic. Fam. 3, 13, 1:

quibus nihil non modo de fructu, sed ne de bonis quidem suis reliqui fecit,

id. Verr. 2, 3, 48, § 115:

hi milites nihil reliqui victis fecere,

Sall. C. 11, 7 Kritz; cf.: captā urbe nihil fit reliqui victis, id ib. 52, 4:

quibus libido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerant,

id. ib. 28, 4; cf. Liv. 7, 35:

ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc.,

Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2.—

To leave undone, to omit, neglect (rare and perh. only in the historians;

also only negatively): nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt,

omitted nothing, made every exertion, Caes. B. G. 2, 26 fin.:

prorsus ab utrisque nihil reliquum fieri,

Sall. J. 76, 4:

me nihil reliqui fecisse, quod, etc.,

Nep. Att. 21, 5:

nihil reliqui faciunt, quominus, etc.,

Tac. A. 1, 21 fin. —

In partic.

Of time, that is left or remains, future, subsequent:

spe reliquae tranquillitatis,

Cic. Sest. 34, 73:

reliquae vitae dignitas,

id. Fam. 10, 3, 2:

reliqua et sperata gloria,

id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: in reliquum tempus vectigalibus prospexi, Metell. ap. Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

reliquum in tempus,

id. Agr. 1, 4, 13; Caes. B. G. 1, 20 fin.; 3, 16 fin.; cf.

so, reliquum tempus (opp. praesenti bello),

Nep. Them, 2, 1.—In the neutr. absol.:

numquam ecastor ullo die risi adaeque, neque hoc, quod reliquom est (sc. vitae), plus risuram opinor,

in all my life, to the end of my days, Plaut. Cas. 5, 1, 4.—Hence, in reliquum, adverb., for the future, in future, henceforward, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2; Sall. J. 42, 4; Liv. 23, 20; 25, 32; 36, 10 fin. al.—

In mercantile lang., of debts, remaining, outstanding, in arrear:

reliquom, quod ex eo quod debitum reliquom,

Varr. L. L. 5, § 175 Müll.:

nunc quod reliquom restat, volo persolvere,

Plaut. Cist. 1, 3, 40:

quod dedi datum non vellem, quod reliquom est non dabo,

id. ib. 2, 1, 30:

rationes putare argentariam... quid venierit, quid exactum siet, quid reliquum siet,

Cato, R. R. 2, 5:

erat ei de ratiunculā Jampridem apud me reliquom pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

ut pecuniam reliquam Buthrotii ad diem solverent,

Cic. Att. 16, 16, A, § 4 (Cod. Faerni: pecuniae reliquum).—As subst.: rĕlĭqua, ōrum, n. (less freq. rĕlĭquum, i, n.), the remainder of a debt, balance, arrears: reliqua mea Camillus scribit se accepisse, Cic. Att. 6, 1, 19; cf.:

maxime me angit ratio reliquorum meorum,

id. ib. 16, 3, 5:

cum tanta reliqua sint,

id. ib. 16, 15, 4;

15, 15, 3: dum reliqua colonorum minuit ad tempus, vires in posterum exhausit, quarum defectione rursus reliqua creverunt,

Plin. Ep. 3, 19, 6; 9, 37, 2: Sticho reliqua habente, holding a balance, i. e. being in arrears, Dig. 35, 1, 81; so,

reliqua trahere,

ib. 26, 7, 46:

computare,

ib. 40, 7, 34:

in adaerandis reliquorum debitis (= reliquiis debitorum),

Amm. 31, 14, 2; 16, 5, 15.— In sing.:

nisi forte fidejussores minus idonei sunt et in reliquum non exsolutae quantitatis accesserint,

Dig. 49, 14, 45 fin.; Symm. Ep. 10, 47.—Hence, by a lusus verbb., of a narration in arrears, the rest, remainder:

accipite reliquom, alieno uti nil moror,

Plaut. Capt. prol. 16; cf.

also the passage cited above,

id. Cist. 1, 3, 40.

Transf., of that which remains after a part just mentioned, the remaining, the other; and, in the sing., the remainder, the rest of a thing (diff. from ceteri, q. v.).

Plur.:

murus cum Romuli tum etiam reliquorum regum sapientiā definitus,

Cic. Rep. 2, 6, 11; cf. id. ib. 2, 11, 22:

decemviros... reliquos magistratus,

id. ib. 2, 31, 54; cf.:

Servilius consul reliquique magistratus,

Caes. B. C. 3, 21:

sol dux et princeps et moderator luminum reliquorum,

Cic. Rep. 6, 17, 17; cf. id. ib. 6, 9, 9; 6, 20, 22; id. Planc. 1, 3:

ipsum regale genus civitatis haud scio an reliquis simplicibus longe anteponendum,

id. Rep. 2, 23, 43:

res capitales et reliquas omnes judicabant iidem,

id. ib. 3, 35, 48; cf. id. ib. 6, 17, 17; id. Leg. 3, 7, 16:

ad eam sententiam, cum reliquis causis, haec quoque ratio eos deduxit,

Caes. B. G. 2, 10:

oppida, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,

id. ib. 1, 5:

octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio collocat,

Sall. C. 59, 2.—As subst.:

princeps ille (Plato) aream sibi sumpsit, in quā, etc.... Reliqui disseruerunt, etc.,

the others, the rest, Cic. Rep. 2, 11, 21; 1, 4, 7:

in quā (causā) et ipse sentiat et reliqui omnes me, etc.,

id. Att. 16, 15, 1:

aurum perinde aspernantur (Scythae) ac reliqui mortales appetunt,

Just. 2, 2, 7:

deinceps Jovem atque Junonem, reliquos, quos, etc.,

Cic. Univ. 11; cf.

thus, without a copula, Brutorum, C. Cassii, Cn. Domitii, C. Trebonii, reliquorum,

and so forth, id. Phil. 2, 12, 30; cf.:

Africanus, cum patria illo modo loquens. reliquaque praeclare,

id. Fin. 2, 32, 106, Quint. 9, 4, 124:

si placet, in hunc diem hactenus. Reliqua (satis enim multa restant) differamus in crastinum,

Cic. Rep. 2, 44, 71:

audi reliqua,

Plaut. As. 4, 1, 46:

age, ambula, ibique reliqua alia fabulabimur,

id. Poen. 3, 4, 8:

reliqua vaticinationis brevi esse confecta,

Cic. Div. 1, 32, 68:

aderat janitor carceris et carnifex praetoris, reliqua,

and the like, and so forth, and so on, Quint. 9, 4, 124;

but post-class.: et reliqua,

Vop. Firm. 5 fin. —

Sing.:

corpore relicuo pugnam caedesque petessit,

Lucr. 3, 648 Lachm.:

equitum magno numero ex omni populi summa separato, reliquum populum distribuit in quinque classes, etc.,

Cic. Rep. 2, 22, 39:

scribit Labieno... cum legione ad fines Nerviorum veniat, reliquam partem exercitūs non putat exspectandam,

Caes. B. G. 5, 46 fin.; 1, 18:

neque de frumento reliquoque commeatu satis esse provisum,

id. ib. 3, 3:

militibus quoque equis exceptis reliquam praedam concessimus,

Cic. Att. 5, 20, 5:

jampridem cupio Alexandream reliquamque Aegyptum visere,

id. ib. 2, 5, 1; cf. id. Lael. 2, 6; id. Rep. 2, 38, 64.— As subst.:

paene oblitus sum, reliquom dicere,

Plaut. Poen. prol. 118; Cic. Verr. 2, 3, 43, § 103:

reliquum temporis cum magnā trepidatione vigilavit,

Suet. Ner. 34:

haec quidem hactenus: quod reliquum est, cottidie tabellarios habebis,

as for the rest, as for what remains, Cic. Att. 16, 15, 3; so,

quod reliquum est,

id. Fam. 13, 72, 2; id. Planc. 10, 11; Ter. Ad. 3, 2, 48; cf.:

de reliquo quid tibi ego dicam?

Cic. Att. 16, 13, c, 2; id. Fam. 6, 20, 3; id. de Or. 1, 22, 100.

rĕlĭquus (sometimes written rĕlĭcuus, rell-, -qus, v. Lachm. ad Lucr. p. 305; Freund ad Cic. Mil. p. 31-34. Rēlĭcŭus as a quadrisyl., Lucr. 1, 560 Munro ad loc.; 4, 976), a, um, adj. [relinquo, I.], that is left or remains, that is left behind, remaining, = relictus (freq. and a good prose word; not found in Cat., Tib., Verg., or Hor.).

With dat.:

hoc mihi unum ex plurimis miseriis reliquom fuerat malum,

Ter. Hec. 4, 1, 55:

ut spes nulla reliqua in te siet tibi,

id. Eun. 2, 2, 9:

potes mulo isto, quem tibi reliquum dicis esse, Romam pervehi,

Cic. Fam. 9, 18, 4:

quod erant oppida mihi etiam complura reliqua,

id. Verr. 2, 2, 27, § 65:

quae deprecatio est igitur ei reliqua, qui, etc.,

id. ib. 2, 4, 50, §

120: quibus lubido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerat,

Sall. C. 28, 4:

reliqua alia optio,

Quint. 7, 7, 8.—

Without a dat., Cato ap. Prisc. p. 696 P.: ne a stirpe genus nostrum interiret et uti aliqua propago generis nostri reliqua esset (just before, restare), C. Gracch. ap. Schol. Cic. Sull. 9, p. 365 Orell.; cf.:

neu causa ulla restet reliqua, Quin, etc.,

Ter. Hec. 4, 2, 11:

ex quā (familiā) reliquus est M. Titurnius Rufus,

Cic. Fam. 13, 39; cf. id. Clu. 7, 22:

reliquos hos esse non ex bello... sed ex tuo scelere,

id. Verr. 2, 3, 54, § 124; and:

moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo, etc.,

id. Fam. 9, 15, 2; and with this cf. Sall. H. Fragm. 1, 15 (p. 216 Gerl.):

qui lucus in Graeciā totā tam sanctus fuit, in quo ullum simulacrum, ullum ornamentum reliquum sit?

Cic. Prov. Cons. 4, 7:

si qua reliqua spes est, quae sociorum animos consolari possit,

id. Div. in Caecil. 5, 18. — Esp., subst.: rĕlĭquum ( - quom), i, n., that is left, a remainder, residue, rest:

numquam ab amatore suo postulat id, quod datum est, Sed reliquom dat operam, ne sit reliquum,

Plaut. Truc. prol. 15:

quod ad vos, spectatores, reliquum relinquitur, More majorum date plausum, id. Cist. grex 5: ut pernoscatis, ecquid spei sit relicuom,

Ter. And. prol. 25; cf. id. Eun. 5, 5 (6), 26:

addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fuit,

Cic. Off. 1, 18, 59:

quid reliqui'st, quin habeat quae quidem in homine dicuntur bona,

Ter. Heaut. 1, 2, 19:

quid enim est huic reliqui, quod, etc.,

Cic. Sull. 31, 89:

cum reliqui nihil sit omnino, quod pertinet ad nos,

id. Fin. 2, 31, 101:

quid reliqui habemus praeter,

Sall. C. 20, 13:

nec, quod ab hoste crudelius pati possent, reliqui quicquam fuit,

Liv. 32, 13.— With gen. (syn. reliquiae): illud breve vitae reliquum nec avide adpetendum senibus sit, Cic. Sen. 20, 72:

Agrigentum, quod belli reliquum erat,

i. e. where alone the war was afterwards carried on, Liv. 26, 40; cf., in plur.:

reliqua belli perfecta,

id. 9, 16; and Tac. H. 4, 2:

ubi reliquum vitae degere tuto posset,

Liv. 39, 13:

reliquum dici,

id. 2, 25, 2; 3, 15, 8; 3, 52, 5:

corporis reliqua,

Aur. Vict. Caes. 21 fin. (but in Plaut. Merc. 3, 2, 4, the correct read. is:

reliquom vitae spatium, v. Ritschl ad h. l.).— So in late Lat. persaep.: reliqua verborum,

Vulg. 3 Reg. 11, 41:

urbis,

id. 1 Par. 11, 8.—

Partic. constructions.

Reliquum est, ut, or with inf., it remains, that (syn.:

relinquitur, restat, superest): reliquum est, ut officiis certemus inter nos,

Cic. Fam. 7, 31, 1; id. Att. 7, 13, 4; id. Fl. 14, 32; Nep. Att. 21, 5; Quint. 5, 7, 19; cf.:

reliquum est, ubi nunc est res publica, ibi simus,

Cic. Fam. 9, 9, 3 (where B. and K. supply ut, ex conj.); so,

reliquum est, tuam profectionem amore prosequar,

id. ib. 15, 21, 5.—With inf.:

nunc hortari modo reliquum est et ire,

Sall. H. Fragm. 3,22 (p. 232 Gerl.).—

Reliquum (aliquem, aliquid) or aliquid reliqui facere, a periphrase for relinquere, and in the twofold signification of that word.

To leave behind, leave remaining:

ut arent, quibus aratrum saltem aliquod satelles istius Apronius relicum fecit,

Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

quos belli calamitas reliquos fecerat,

id. ib. 2, 3, 53, §

126: haec addita cura vix mihi vitam reliquam fecit,

id. Att. 3, 8, 2:

si quos fortuna fecisset reliquos,

Hirt. B. G. 8, 24 fin.; cf.:

quos reliquos fortuna ex nocturnā caede ac fugā fecerat,

Liv. 9, 24; Curt. 6, 9, 27:

duarum mihi civitatum reliquos feci agros,

i. e. have left to be considered, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 104.— Subst.: rĕlĭquum, i, n., a remnant, remainder (cf. 1, b fin. supra):

quod reliquum vitae viriumque fames fecerat, id, etc.,

Cic. Verr. 2, 5, 34, § 89:

quod fortuna in malis reliqui fecit, id, etc.,

id. Sull. 32, 89.—

Esp. negatively: te nullum munus officii cuiquam reliquum fecisse,

have left behind you, Cic. Fam. 3, 13, 1:

quibus nihil non modo de fructu, sed ne de bonis quidem suis reliqui fecit,

id. Verr. 2, 3, 48, § 115:

hi milites nihil reliqui victis fecere,

Sall. C. 11, 7 Kritz; cf.: captā urbe nihil fit reliqui victis, id ib. 52, 4:

quibus libido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerant,

id. ib. 28, 4; cf. Liv. 7, 35:

ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc.,

Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2.—

To leave undone, to omit, neglect (rare and perh. only in the historians;

also only negatively): nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt,

omitted nothing, made every exertion, Caes. B. G. 2, 26 fin.:

prorsus ab utrisque nihil reliquum fieri,

Sall. J. 76, 4:

me nihil reliqui fecisse, quod, etc.,

Nep. Att. 21, 5:

nihil reliqui faciunt, quominus, etc.,

Tac. A. 1, 21 fin. —

In partic.

Of time, that is left or remains, future, subsequent:

spe reliquae tranquillitatis,

Cic. Sest. 34, 73:

reliquae vitae dignitas,

id. Fam. 10, 3, 2:

reliqua et sperata gloria,

id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: in reliquum tempus vectigalibus prospexi, Metell. ap. Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

reliquum in tempus,

id. Agr. 1, 4, 13; Caes. B. G. 1, 20 fin.; 3, 16 fin.; cf.

so, reliquum tempus (opp. praesenti bello),

Nep. Them, 2, 1.—In the neutr. absol.:

numquam ecastor ullo die risi adaeque, neque hoc, quod reliquom est (sc. vitae), plus risuram opinor,

in all my life, to the end of my days, Plaut. Cas. 5, 1, 4.—Hence, in reliquum, adverb., for the future, in future, henceforward, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2; Sall. J. 42, 4; Liv. 23, 20; 25, 32; 36, 10 fin. al.—

In mercantile lang., of debts, remaining, outstanding, in arrear:

reliquom, quod ex eo quod debitum reliquom,

Varr. L. L. 5, § 175 Müll.:

nunc quod reliquom restat, volo persolvere,

Plaut. Cist. 1, 3, 40:

quod dedi datum non vellem, quod reliquom est non dabo,

id. ib. 2, 1, 30:

rationes putare argentariam... quid venierit, quid exactum siet, quid reliquum siet,

Cato, R. R. 2, 5:

erat ei de ratiunculā Jampridem apud me reliquom pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

ut pecuniam reliquam Buthrotii ad diem solverent,

Cic. Att. 16, 16, A, § 4 (Cod. Faerni: pecuniae reliquum).—As subst.: rĕlĭqua, ōrum, n. (less freq. rĕlĭquum, i, n.), the remainder of a debt, balance, arrears: reliqua mea Camillus scribit se accepisse, Cic. Att. 6, 1, 19; cf.:

maxime me angit ratio reliquorum meorum,

id. ib. 16, 3, 5:

cum tanta reliqua sint,

id. ib. 16, 15, 4;

15, 15, 3: dum reliqua colonorum minuit ad tempus, vires in posterum exhausit, quarum defectione rursus reliqua creverunt,

Plin. Ep. 3, 19, 6; 9, 37, 2: Sticho reliqua habente, holding a balance, i. e. being in arrears, Dig. 35, 1, 81; so,

reliqua trahere,

ib. 26, 7, 46:

computare,

ib. 40, 7, 34:

in adaerandis reliquorum debitis (= reliquiis debitorum),

Amm. 31, 14, 2; 16, 5, 15.— In sing.:

nisi forte fidejussores minus idonei sunt et in reliquum non exsolutae quantitatis accesserint,

Dig. 49, 14, 45 fin.; Symm. Ep. 10, 47.—Hence, by a lusus verbb., of a narration in arrears, the rest, remainder:

accipite reliquom, alieno uti nil moror,

Plaut. Capt. prol. 16; cf.

also the passage cited above,

id. Cist. 1, 3, 40.

Transf., of that which remains after a part just mentioned, the remaining, the other; and, in the sing., the remainder, the rest of a thing (diff. from ceteri, q. v.).

Plur.:

murus cum Romuli tum etiam reliquorum regum sapientiā definitus,

Cic. Rep. 2, 6, 11; cf. id. ib. 2, 11, 22:

decemviros... reliquos magistratus,

id. ib. 2, 31, 54; cf.:

Servilius consul reliquique magistratus,

Caes. B. C. 3, 21:

sol dux et princeps et moderator luminum reliquorum,

Cic. Rep. 6, 17, 17; cf. id. ib. 6, 9, 9; 6, 20, 22; id. Planc. 1, 3:

ipsum regale genus civitatis haud scio an reliquis simplicibus longe anteponendum,

id. Rep. 2, 23, 43:

res capitales et reliquas omnes judicabant iidem,

id. ib. 3, 35, 48; cf. id. ib. 6, 17, 17; id. Leg. 3, 7, 16:

ad eam sententiam, cum reliquis causis, haec quoque ratio eos deduxit,

Caes. B. G. 2, 10:

oppida, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,

id. ib. 1, 5:

octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio collocat,

Sall. C. 59, 2.—As subst.:

princeps ille (Plato) aream sibi sumpsit, in quā, etc.... Reliqui disseruerunt, etc.,

the others, the rest, Cic. Rep. 2, 11, 21; 1, 4, 7:

in quā (causā) et ipse sentiat et reliqui omnes me, etc.,

id. Att. 16, 15, 1:

aurum perinde aspernantur (Scythae) ac reliqui mortales appetunt,

Just. 2, 2, 7:

deinceps Jovem atque Junonem, reliquos, quos, etc.,

Cic. Univ. 11; cf.

thus, without a copula, Brutorum, C. Cassii, Cn. Domitii, C. Trebonii, reliquorum,

and so forth, id. Phil. 2, 12, 30; cf.:

Africanus, cum patria illo modo loquens. reliquaque praeclare,

id. Fin. 2, 32, 106, Quint. 9, 4, 124:

si placet, in hunc diem hactenus. Reliqua (satis enim multa restant) differamus in crastinum,

Cic. Rep. 2, 44, 71:

audi reliqua,

Plaut. As. 4, 1, 46:

age, ambula, ibique reliqua alia fabulabimur,

id. Poen. 3, 4, 8:

reliqua vaticinationis brevi esse confecta,

Cic. Div. 1, 32, 68:

aderat janitor carceris et carnifex praetoris, reliqua,

and the like, and so forth, and so on, Quint. 9, 4, 124;

but post-class.: et reliqua,

Vop. Firm. 5 fin. —

Sing.:

corpore relicuo pugnam caedesque petessit,

Lucr. 3, 648 Lachm.:

equitum magno numero ex omni populi summa separato, reliquum populum distribuit in quinque classes, etc.,

Cic. Rep. 2, 22, 39:

scribit Labieno... cum legione ad fines Nerviorum veniat, reliquam partem exercitūs non putat exspectandam,

Caes. B. G. 5, 46 fin.; 1, 18:

neque de frumento reliquoque commeatu satis esse provisum,

id. ib. 3, 3:

militibus quoque equis exceptis reliquam praedam concessimus,

Cic. Att. 5, 20, 5:

jampridem cupio Alexandream reliquamque Aegyptum visere,

id. ib. 2, 5, 1; cf. id. Lael. 2, 6; id. Rep. 2, 38, 64.— As subst.:

paene oblitus sum, reliquom dicere,

Plaut. Poen. prol. 118; Cic. Verr. 2, 3, 43, § 103:

reliquum temporis cum magnā trepidatione vigilavit,

Suet. Ner. 34:

haec quidem hactenus: quod reliquum est, cottidie tabellarios habebis,

as for the rest, as for what remains, Cic. Att. 16, 15, 3; so,

quod reliquum est,

id. Fam. 13, 72, 2; id. Planc. 10, 11; Ter. Ad. 3, 2, 48; cf.:

de reliquo quid tibi ego dicam?

Cic. Att. 16, 13, c, 2; id. Fam. 6, 20, 3; id. de Or. 1, 22, 100.

rĕlĭquus (sometimes written rĕlĭcuus, rell-, -qus, v. Lachm. ad Lucr. p. 305; Freund ad Cic. Mil. p. 31-34. Rēlĭcŭus as a quadrisyl., Lucr. 1, 560 Munro ad loc.; 4, 976), a, um, adj. [relinquo, I.], that is left or remains, that is left behind, remaining, = relictus (freq. and a good prose word; not found in Cat., Tib., Verg., or Hor.).

With dat.:

hoc mihi unum ex plurimis miseriis reliquom fuerat malum,

Ter. Hec. 4, 1, 55:

ut spes nulla reliqua in te siet tibi,

id. Eun. 2, 2, 9:

potes mulo isto, quem tibi reliquum dicis esse, Romam pervehi,

Cic. Fam. 9, 18, 4:

quod erant oppida mihi etiam complura reliqua,

id. Verr. 2, 2, 27, § 65:

quae deprecatio est igitur ei reliqua, qui, etc.,

id. ib. 2, 4, 50, §

120: quibus lubido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerat,

Sall. C. 28, 4:

reliqua alia optio,

Quint. 7, 7, 8.—

Without a dat., Cato ap. Prisc. p. 696 P.: ne a stirpe genus nostrum interiret et uti aliqua propago generis nostri reliqua esset (just before, restare), C. Gracch. ap. Schol. Cic. Sull. 9, p. 365 Orell.; cf.:

neu causa ulla restet reliqua, Quin, etc.,

Ter. Hec. 4, 2, 11:

ex quā (familiā) reliquus est M. Titurnius Rufus,

Cic. Fam. 13, 39; cf. id. Clu. 7, 22:

reliquos hos esse non ex bello... sed ex tuo scelere,

id. Verr. 2, 3, 54, § 124; and:

moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo, etc.,

id. Fam. 9, 15, 2; and with this cf. Sall. H. Fragm. 1, 15 (p. 216 Gerl.):

qui lucus in Graeciā totā tam sanctus fuit, in quo ullum simulacrum, ullum ornamentum reliquum sit?

Cic. Prov. Cons. 4, 7:

si qua reliqua spes est, quae sociorum animos consolari possit,

id. Div. in Caecil. 5, 18. — Esp., subst.: rĕlĭquum ( - quom), i, n., that is left, a remainder, residue, rest:

numquam ab amatore suo postulat id, quod datum est, Sed reliquom dat operam, ne sit reliquum,

Plaut. Truc. prol. 15:

quod ad vos, spectatores, reliquum relinquitur, More majorum date plausum, id. Cist. grex 5: ut pernoscatis, ecquid spei sit relicuom,

Ter. And. prol. 25; cf. id. Eun. 5, 5 (6), 26:

addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fuit,

Cic. Off. 1, 18, 59:

quid reliqui'st, quin habeat quae quidem in homine dicuntur bona,

Ter. Heaut. 1, 2, 19:

quid enim est huic reliqui, quod, etc.,

Cic. Sull. 31, 89:

cum reliqui nihil sit omnino, quod pertinet ad nos,

id. Fin. 2, 31, 101:

quid reliqui habemus praeter,

Sall. C. 20, 13:

nec, quod ab hoste crudelius pati possent, reliqui quicquam fuit,

Liv. 32, 13.— With gen. (syn. reliquiae): illud breve vitae reliquum nec avide adpetendum senibus sit, Cic. Sen. 20, 72:

Agrigentum, quod belli reliquum erat,

i. e. where alone the war was afterwards carried on, Liv. 26, 40; cf., in plur.:

reliqua belli perfecta,

id. 9, 16; and Tac. H. 4, 2:

ubi reliquum vitae degere tuto posset,

Liv. 39, 13:

reliquum dici,

id. 2, 25, 2; 3, 15, 8; 3, 52, 5:

corporis reliqua,

Aur. Vict. Caes. 21 fin. (but in Plaut. Merc. 3, 2, 4, the correct read. is:

reliquom vitae spatium, v. Ritschl ad h. l.).— So in late Lat. persaep.: reliqua verborum,

Vulg. 3 Reg. 11, 41:

urbis,

id. 1 Par. 11, 8.—

Partic. constructions.

Reliquum est, ut, or with inf., it remains, that (syn.:

relinquitur, restat, superest): reliquum est, ut officiis certemus inter nos,

Cic. Fam. 7, 31, 1; id. Att. 7, 13, 4; id. Fl. 14, 32; Nep. Att. 21, 5; Quint. 5, 7, 19; cf.:

reliquum est, ubi nunc est res publica, ibi simus,

Cic. Fam. 9, 9, 3 (where B. and K. supply ut, ex conj.); so,

reliquum est, tuam profectionem amore prosequar,

id. ib. 15, 21, 5.—With inf.:

nunc hortari modo reliquum est et ire,

Sall. H. Fragm. 3,22 (p. 232 Gerl.).—

Reliquum (aliquem, aliquid) or aliquid reliqui facere, a periphrase for relinquere, and in the twofold signification of that word.

To leave behind, leave remaining:

ut arent, quibus aratrum saltem aliquod satelles istius Apronius relicum fecit,

Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

quos belli calamitas reliquos fecerat,

id. ib. 2, 3, 53, §

126: haec addita cura vix mihi vitam reliquam fecit,

id. Att. 3, 8, 2:

si quos fortuna fecisset reliquos,

Hirt. B. G. 8, 24 fin.; cf.:

quos reliquos fortuna ex nocturnā caede ac fugā fecerat,

Liv. 9, 24; Curt. 6, 9, 27:

duarum mihi civitatum reliquos feci agros,

i. e. have left to be considered, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 104.— Subst.: rĕlĭquum, i, n., a remnant, remainder (cf. 1, b fin. supra):

quod reliquum vitae viriumque fames fecerat, id, etc.,

Cic. Verr. 2, 5, 34, § 89:

quod fortuna in malis reliqui fecit, id, etc.,

id. Sull. 32, 89.—

Esp. negatively: te nullum munus officii cuiquam reliquum fecisse,

have left behind you, Cic. Fam. 3, 13, 1:

quibus nihil non modo de fructu, sed ne de bonis quidem suis reliqui fecit,

id. Verr. 2, 3, 48, § 115:

hi milites nihil reliqui victis fecere,

Sall. C. 11, 7 Kritz; cf.: captā urbe nihil fit reliqui victis, id ib. 52, 4:

quibus libido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerant,

id. ib. 28, 4; cf. Liv. 7, 35:

ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc.,

Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2.—

To leave undone, to omit, neglect (rare and perh. only in the historians;

also only negatively): nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt,

omitted nothing, made every exertion, Caes. B. G. 2, 26 fin.:

prorsus ab utrisque nihil reliquum fieri,

Sall. J. 76, 4:

me nihil reliqui fecisse, quod, etc.,

Nep. Att. 21, 5:

nihil reliqui faciunt, quominus, etc.,

Tac. A. 1, 21 fin. —

In partic.

Of time, that is left or remains, future, subsequent:

spe reliquae tranquillitatis,

Cic. Sest. 34, 73:

reliquae vitae dignitas,

id. Fam. 10, 3, 2:

reliqua et sperata gloria,

id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: in reliquum tempus vectigalibus prospexi, Metell. ap. Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

reliquum in tempus,

id. Agr. 1, 4, 13; Caes. B. G. 1, 20 fin.; 3, 16 fin.; cf.

so, reliquum tempus (opp. praesenti bello),

Nep. Them, 2, 1.—In the neutr. absol.:

numquam ecastor ullo die risi adaeque, neque hoc, quod reliquom est (sc. vitae), plus risuram opinor,

in all my life, to the end of my days, Plaut. Cas. 5, 1, 4.—Hence, in reliquum, adverb., for the future, in future, henceforward, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2; Sall. J. 42, 4; Liv. 23, 20; 25, 32; 36, 10 fin. al.—

In mercantile lang., of debts, remaining, outstanding, in arrear:

reliquom, quod ex eo quod debitum reliquom,

Varr. L. L. 5, § 175 Müll.:

nunc quod reliquom restat, volo persolvere,

Plaut. Cist. 1, 3, 40:

quod dedi datum non vellem, quod reliquom est non dabo,

id. ib. 2, 1, 30:

rationes putare argentariam... quid venierit, quid exactum siet, quid reliquum siet,

Cato, R. R. 2, 5:

erat ei de ratiunculā Jampridem apud me reliquom pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

ut pecuniam reliquam Buthrotii ad diem solverent,

Cic. Att. 16, 16, A, § 4 (Cod. Faerni: pecuniae reliquum).—As subst.: rĕlĭqua, ōrum, n. (less freq. rĕlĭquum, i, n.), the remainder of a debt, balance, arrears: reliqua mea Camillus scribit se accepisse, Cic. Att. 6, 1, 19; cf.:

maxime me angit ratio reliquorum meorum,

id. ib. 16, 3, 5:

cum tanta reliqua sint,

id. ib. 16, 15, 4;

15, 15, 3: dum reliqua colonorum minuit ad tempus, vires in posterum exhausit, quarum defectione rursus reliqua creverunt,

Plin. Ep. 3, 19, 6; 9, 37, 2: Sticho reliqua habente, holding a balance, i. e. being in arrears, Dig. 35, 1, 81; so,

reliqua trahere,

ib. 26, 7, 46:

computare,

ib. 40, 7, 34:

in adaerandis reliquorum debitis (= reliquiis debitorum),

Amm. 31, 14, 2; 16, 5, 15.— In sing.:

nisi forte fidejussores minus idonei sunt et in reliquum non exsolutae quantitatis accesserint,

Dig. 49, 14, 45 fin.; Symm. Ep. 10, 47.—Hence, by a lusus verbb., of a narration in arrears, the rest, remainder:

accipite reliquom, alieno uti nil moror,

Plaut. Capt. prol. 16; cf.

also the passage cited above,

id. Cist. 1, 3, 40.

Transf., of that which remains after a part just mentioned, the remaining, the other; and, in the sing., the remainder, the rest of a thing (diff. from ceteri, q. v.).

Plur.:

murus cum Romuli tum etiam reliquorum regum sapientiā definitus,

Cic. Rep. 2, 6, 11; cf. id. ib. 2, 11, 22:

decemviros... reliquos magistratus,

id. ib. 2, 31, 54; cf.:

Servilius consul reliquique magistratus,

Caes. B. C. 3, 21:

sol dux et princeps et moderator luminum reliquorum,

Cic. Rep. 6, 17, 17; cf. id. ib. 6, 9, 9; 6, 20, 22; id. Planc. 1, 3:

ipsum regale genus civitatis haud scio an reliquis simplicibus longe anteponendum,

id. Rep. 2, 23, 43:

res capitales et reliquas omnes judicabant iidem,

id. ib. 3, 35, 48; cf. id. ib. 6, 17, 17; id. Leg. 3, 7, 16:

ad eam sententiam, cum reliquis causis, haec quoque ratio eos deduxit,

Caes. B. G. 2, 10:

oppida, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,

id. ib. 1, 5:

octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio collocat,

Sall. C. 59, 2.—As subst.:

princeps ille (Plato) aream sibi sumpsit, in quā, etc.... Reliqui disseruerunt, etc.,

the others, the rest, Cic. Rep. 2, 11, 21; 1, 4, 7:

in quā (causā) et ipse sentiat et reliqui omnes me, etc.,

id. Att. 16, 15, 1:

aurum perinde aspernantur (Scythae) ac reliqui mortales appetunt,

Just. 2, 2, 7:

deinceps Jovem atque Junonem, reliquos, quos, etc.,

Cic. Univ. 11; cf.

thus, without a copula, Brutorum, C. Cassii, Cn. Domitii, C. Trebonii, reliquorum,

and so forth, id. Phil. 2, 12, 30; cf.:

Africanus, cum patria illo modo loquens. reliquaque praeclare,

id. Fin. 2, 32, 106, Quint. 9, 4, 124:

si placet, in hunc diem hactenus. Reliqua (satis enim multa restant) differamus in crastinum,

Cic. Rep. 2, 44, 71:

audi reliqua,

Plaut. As. 4, 1, 46:

age, ambula, ibique reliqua alia fabulabimur,

id. Poen. 3, 4, 8:

reliqua vaticinationis brevi esse confecta,

Cic. Div. 1, 32, 68:

aderat janitor carceris et carnifex praetoris, reliqua,

and the like, and so forth, and so on, Quint. 9, 4, 124;

but post-class.: et reliqua,

Vop. Firm. 5 fin. —

Sing.:

corpore relicuo pugnam caedesque petessit,

Lucr. 3, 648 Lachm.:

equitum magno numero ex omni populi summa separato, reliquum populum distribuit in quinque classes, etc.,

Cic. Rep. 2, 22, 39:

scribit Labieno... cum legione ad fines Nerviorum veniat, reliquam partem exercitūs non putat exspectandam,

Caes. B. G. 5, 46 fin.; 1, 18:

neque de frumento reliquoque commeatu satis esse provisum,

id. ib. 3, 3:

militibus quoque equis exceptis reliquam praedam concessimus,

Cic. Att. 5, 20, 5:

jampridem cupio Alexandream reliquamque Aegyptum visere,

id. ib. 2, 5, 1; cf. id. Lael. 2, 6; id. Rep. 2, 38, 64.— As subst.:

paene oblitus sum, reliquom dicere,

Plaut. Poen. prol. 118; Cic. Verr. 2, 3, 43, § 103:

reliquum temporis cum magnā trepidatione vigilavit,

Suet. Ner. 34:

haec quidem hactenus: quod reliquum est, cottidie tabellarios habebis,

as for the rest, as for what remains, Cic. Att. 16, 15, 3; so,

quod reliquum est,

id. Fam. 13, 72, 2; id. Planc. 10, 11; Ter. Ad. 3, 2, 48; cf.:

de reliquo quid tibi ego dicam?

Cic. Att. 16, 13, c, 2; id. Fam. 6, 20, 3; id. de Or. 1, 22, 100.

rĕlĭquus (sometimes written rĕlĭcuus, rell-, -qus, v. Lachm. ad Lucr. p. 305; Freund ad Cic. Mil. p. 31-34. Rēlĭcŭus as a quadrisyl., Lucr. 1, 560 Munro ad loc.; 4, 976), a, um, adj. [relinquo, I.], that is left or remains, that is left behind, remaining, = relictus (freq. and a good prose word; not found in Cat., Tib., Verg., or Hor.).

With dat.:

hoc mihi unum ex plurimis miseriis reliquom fuerat malum,

Ter. Hec. 4, 1, 55:

ut spes nulla reliqua in te siet tibi,

id. Eun. 2, 2, 9:

potes mulo isto, quem tibi reliquum dicis esse, Romam pervehi,

Cic. Fam. 9, 18, 4:

quod erant oppida mihi etiam complura reliqua,

id. Verr. 2, 2, 27, § 65:

quae deprecatio est igitur ei reliqua, qui, etc.,

id. ib. 2, 4, 50, §

120: quibus lubido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerat,

Sall. C. 28, 4:

reliqua alia optio,

Quint. 7, 7, 8.—

Without a dat., Cato ap. Prisc. p. 696 P.: ne a stirpe genus nostrum interiret et uti aliqua propago generis nostri reliqua esset (just before, restare), C. Gracch. ap. Schol. Cic. Sull. 9, p. 365 Orell.; cf.:

neu causa ulla restet reliqua, Quin, etc.,

Ter. Hec. 4, 2, 11:

ex quā (familiā) reliquus est M. Titurnius Rufus,

Cic. Fam. 13, 39; cf. id. Clu. 7, 22:

reliquos hos esse non ex bello... sed ex tuo scelere,

id. Verr. 2, 3, 54, § 124; and:

moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo, etc.,

id. Fam. 9, 15, 2; and with this cf. Sall. H. Fragm. 1, 15 (p. 216 Gerl.):

qui lucus in Graeciā totā tam sanctus fuit, in quo ullum simulacrum, ullum ornamentum reliquum sit?

Cic. Prov. Cons. 4, 7:

si qua reliqua spes est, quae sociorum animos consolari possit,

id. Div. in Caecil. 5, 18. — Esp., subst.: rĕlĭquum ( - quom), i, n., that is left, a remainder, residue, rest:

numquam ab amatore suo postulat id, quod datum est, Sed reliquom dat operam, ne sit reliquum,

Plaut. Truc. prol. 15:

quod ad vos, spectatores, reliquum relinquitur, More majorum date plausum, id. Cist. grex 5: ut pernoscatis, ecquid spei sit relicuom,

Ter. And. prol. 25; cf. id. Eun. 5, 5 (6), 26:

addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fuit,

Cic. Off. 1, 18, 59:

quid reliqui'st, quin habeat quae quidem in homine dicuntur bona,

Ter. Heaut. 1, 2, 19:

quid enim est huic reliqui, quod, etc.,

Cic. Sull. 31, 89:

cum reliqui nihil sit omnino, quod pertinet ad nos,

id. Fin. 2, 31, 101:

quid reliqui habemus praeter,

Sall. C. 20, 13:

nec, quod ab hoste crudelius pati possent, reliqui quicquam fuit,

Liv. 32, 13.— With gen. (syn. reliquiae): illud breve vitae reliquum nec avide adpetendum senibus sit, Cic. Sen. 20, 72:

Agrigentum, quod belli reliquum erat,

i. e. where alone the war was afterwards carried on, Liv. 26, 40; cf., in plur.:

reliqua belli perfecta,

id. 9, 16; and Tac. H. 4, 2:

ubi reliquum vitae degere tuto posset,

Liv. 39, 13:

reliquum dici,

id. 2, 25, 2; 3, 15, 8; 3, 52, 5:

corporis reliqua,

Aur. Vict. Caes. 21 fin. (but in Plaut. Merc. 3, 2, 4, the correct read. is:

reliquom vitae spatium, v. Ritschl ad h. l.).— So in late Lat. persaep.: reliqua verborum,

Vulg. 3 Reg. 11, 41:

urbis,

id. 1 Par. 11, 8.—

Partic. constructions.

Reliquum est, ut, or with inf., it remains, that (syn.:

relinquitur, restat, superest): reliquum est, ut officiis certemus inter nos,

Cic. Fam. 7, 31, 1; id. Att. 7, 13, 4; id. Fl. 14, 32; Nep. Att. 21, 5; Quint. 5, 7, 19; cf.:

reliquum est, ubi nunc est res publica, ibi simus,

Cic. Fam. 9, 9, 3 (where B. and K. supply ut, ex conj.); so,

reliquum est, tuam profectionem amore prosequar,

id. ib. 15, 21, 5.—With inf.:

nunc hortari modo reliquum est et ire,

Sall. H. Fragm. 3,22 (p. 232 Gerl.).—

Reliquum (aliquem, aliquid) or aliquid reliqui facere, a periphrase for relinquere, and in the twofold signification of that word.

To leave behind, leave remaining:

ut arent, quibus aratrum saltem aliquod satelles istius Apronius relicum fecit,

Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

quos belli calamitas reliquos fecerat,

id. ib. 2, 3, 53, §

126: haec addita cura vix mihi vitam reliquam fecit,

id. Att. 3, 8, 2:

si quos fortuna fecisset reliquos,

Hirt. B. G. 8, 24 fin.; cf.:

quos reliquos fortuna ex nocturnā caede ac fugā fecerat,

Liv. 9, 24; Curt. 6, 9, 27:

duarum mihi civitatum reliquos feci agros,

i. e. have left to be considered, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 104.— Subst.: rĕlĭquum, i, n., a remnant, remainder (cf. 1, b fin. supra):

quod reliquum vitae viriumque fames fecerat, id, etc.,

Cic. Verr. 2, 5, 34, § 89:

quod fortuna in malis reliqui fecit, id, etc.,

id. Sull. 32, 89.—

Esp. negatively: te nullum munus officii cuiquam reliquum fecisse,

have left behind you, Cic. Fam. 3, 13, 1:

quibus nihil non modo de fructu, sed ne de bonis quidem suis reliqui fecit,

id. Verr. 2, 3, 48, § 115:

hi milites nihil reliqui victis fecere,

Sall. C. 11, 7 Kritz; cf.: captā urbe nihil fit reliqui victis, id ib. 52, 4:

quibus libido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerant,

id. ib. 28, 4; cf. Liv. 7, 35:

ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc.,

Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2.—

To leave undone, to omit, neglect (rare and perh. only in the historians;

also only negatively): nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt,

omitted nothing, made every exertion, Caes. B. G. 2, 26 fin.:

prorsus ab utrisque nihil reliquum fieri,

Sall. J. 76, 4:

me nihil reliqui fecisse, quod, etc.,

Nep. Att. 21, 5:

nihil reliqui faciunt, quominus, etc.,

Tac. A. 1, 21 fin. —

In partic.

Of time, that is left or remains, future, subsequent:

spe reliquae tranquillitatis,

Cic. Sest. 34, 73:

reliquae vitae dignitas,

id. Fam. 10, 3, 2:

reliqua et sperata gloria,

id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: in reliquum tempus vectigalibus prospexi, Metell. ap. Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

reliquum in tempus,

id. Agr. 1, 4, 13; Caes. B. G. 1, 20 fin.; 3, 16 fin.; cf.

so, reliquum tempus (opp. praesenti bello),

Nep. Them, 2, 1.—In the neutr. absol.:

numquam ecastor ullo die risi adaeque, neque hoc, quod reliquom est (sc. vitae), plus risuram opinor,

in all my life, to the end of my days, Plaut. Cas. 5, 1, 4.—Hence, in reliquum, adverb., for the future, in future, henceforward, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2; Sall. J. 42, 4; Liv. 23, 20; 25, 32; 36, 10 fin. al.—

In mercantile lang., of debts, remaining, outstanding, in arrear:

reliquom, quod ex eo quod debitum reliquom,

Varr. L. L. 5, § 175 Müll.:

nunc quod reliquom restat, volo persolvere,

Plaut. Cist. 1, 3, 40:

quod dedi datum non vellem, quod reliquom est non dabo,

id. ib. 2, 1, 30:

rationes putare argentariam... quid venierit, quid exactum siet, quid reliquum siet,

Cato, R. R. 2, 5:

erat ei de ratiunculā Jampridem apud me reliquom pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

ut pecuniam reliquam Buthrotii ad diem solverent,

Cic. Att. 16, 16, A, § 4 (Cod. Faerni: pecuniae reliquum).—As subst.: rĕlĭqua, ōrum, n. (less freq. rĕlĭquum, i, n.), the remainder of a debt, balance, arrears: reliqua mea Camillus scribit se accepisse, Cic. Att. 6, 1, 19; cf.:

maxime me angit ratio reliquorum meorum,

id. ib. 16, 3, 5:

cum tanta reliqua sint,

id. ib. 16, 15, 4;

15, 15, 3: dum reliqua colonorum minuit ad tempus, vires in posterum exhausit, quarum defectione rursus reliqua creverunt,

Plin. Ep. 3, 19, 6; 9, 37, 2: Sticho reliqua habente, holding a balance, i. e. being in arrears, Dig. 35, 1, 81; so,

reliqua trahere,

ib. 26, 7, 46:

computare,

ib. 40, 7, 34:

in adaerandis reliquorum debitis (= reliquiis debitorum),

Amm. 31, 14, 2; 16, 5, 15.— In sing.:

nisi forte fidejussores minus idonei sunt et in reliquum non exsolutae quantitatis accesserint,

Dig. 49, 14, 45 fin.; Symm. Ep. 10, 47.—Hence, by a lusus verbb., of a narration in arrears, the rest, remainder:

accipite reliquom, alieno uti nil moror,

Plaut. Capt. prol. 16; cf.

also the passage cited above,

id. Cist. 1, 3, 40.

Transf., of that which remains after a part just mentioned, the remaining, the other; and, in the sing., the remainder, the rest of a thing (diff. from ceteri, q. v.).

Plur.:

murus cum Romuli tum etiam reliquorum regum sapientiā definitus,

Cic. Rep. 2, 6, 11; cf. id. ib. 2, 11, 22:

decemviros... reliquos magistratus,

id. ib. 2, 31, 54; cf.:

Servilius consul reliquique magistratus,

Caes. B. C. 3, 21:

sol dux et princeps et moderator luminum reliquorum,

Cic. Rep. 6, 17, 17; cf. id. ib. 6, 9, 9; 6, 20, 22; id. Planc. 1, 3:

ipsum regale genus civitatis haud scio an reliquis simplicibus longe anteponendum,

id. Rep. 2, 23, 43:

res capitales et reliquas omnes judicabant iidem,

id. ib. 3, 35, 48; cf. id. ib. 6, 17, 17; id. Leg. 3, 7, 16:

ad eam sententiam, cum reliquis causis, haec quoque ratio eos deduxit,

Caes. B. G. 2, 10:

oppida, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,

id. ib. 1, 5:

octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio collocat,

Sall. C. 59, 2.—As subst.:

princeps ille (Plato) aream sibi sumpsit, in quā, etc.... Reliqui disseruerunt, etc.,

the others, the rest, Cic. Rep. 2, 11, 21; 1, 4, 7:

in quā (causā) et ipse sentiat et reliqui omnes me, etc.,

id. Att. 16, 15, 1:

aurum perinde aspernantur (Scythae) ac reliqui mortales appetunt,

Just. 2, 2, 7:

deinceps Jovem atque Junonem, reliquos, quos, etc.,

Cic. Univ. 11; cf.

thus, without a copula, Brutorum, C. Cassii, Cn. Domitii, C. Trebonii, reliquorum,

and so forth, id. Phil. 2, 12, 30; cf.:

Africanus, cum patria illo modo loquens. reliquaque praeclare,

id. Fin. 2, 32, 106, Quint. 9, 4, 124:

si placet, in hunc diem hactenus. Reliqua (satis enim multa restant) differamus in crastinum,

Cic. Rep. 2, 44, 71:

audi reliqua,

Plaut. As. 4, 1, 46:

age, ambula, ibique reliqua alia fabulabimur,

id. Poen. 3, 4, 8:

reliqua vaticinationis brevi esse confecta,

Cic. Div. 1, 32, 68:

aderat janitor carceris et carnifex praetoris, reliqua,

and the like, and so forth, and so on, Quint. 9, 4, 124;

but post-class.: et reliqua,

Vop. Firm. 5 fin. —

Sing.:

corpore relicuo pugnam caedesque petessit,

Lucr. 3, 648 Lachm.:

equitum magno numero ex omni populi summa separato, reliquum populum distribuit in quinque classes, etc.,

Cic. Rep. 2, 22, 39:

scribit Labieno... cum legione ad fines Nerviorum veniat, reliquam partem exercitūs non putat exspectandam,

Caes. B. G. 5, 46 fin.; 1, 18:

neque de frumento reliquoque commeatu satis esse provisum,

id. ib. 3, 3:

militibus quoque equis exceptis reliquam praedam concessimus,

Cic. Att. 5, 20, 5:

jampridem cupio Alexandream reliquamque Aegyptum visere,

id. ib. 2, 5, 1; cf. id. Lael. 2, 6; id. Rep. 2, 38, 64.— As subst.:

paene oblitus sum, reliquom dicere,

Plaut. Poen. prol. 118; Cic. Verr. 2, 3, 43, § 103:

reliquum temporis cum magnā trepidatione vigilavit,

Suet. Ner. 34:

haec quidem hactenus: quod reliquum est, cottidie tabellarios habebis,

as for the rest, as for what remains, Cic. Att. 16, 15, 3; so,

quod reliquum est,

id. Fam. 13, 72, 2; id. Planc. 10, 11; Ter. Ad. 3, 2, 48; cf.:

de reliquo quid tibi ego dicam?

Cic. Att. 16, 13, c, 2; id. Fam. 6, 20, 3; id. de Or. 1, 22, 100.

rĕlĭquus (sometimes written rĕlĭcuus, rell-, -qus, v. Lachm. ad Lucr. p. 305; Freund ad Cic. Mil. p. 31-34. Rēlĭcŭus as a quadrisyl., Lucr. 1, 560 Munro ad loc.; 4, 976), a, um, adj. [relinquo, I.], that is left or remains, that is left behind, remaining, = relictus (freq. and a good prose word; not found in Cat., Tib., Verg., or Hor.).

With dat.:

hoc mihi unum ex plurimis miseriis reliquom fuerat malum,

Ter. Hec. 4, 1, 55:

ut spes nulla reliqua in te siet tibi,

id. Eun. 2, 2, 9:

potes mulo isto, quem tibi reliquum dicis esse, Romam pervehi,

Cic. Fam. 9, 18, 4:

quod erant oppida mihi etiam complura reliqua,

id. Verr. 2, 2, 27, § 65:

quae deprecatio est igitur ei reliqua, qui, etc.,

id. ib. 2, 4, 50, §

120: quibus lubido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerat,

Sall. C. 28, 4:

reliqua alia optio,

Quint. 7, 7, 8.—

Without a dat., Cato ap. Prisc. p. 696 P.: ne a stirpe genus nostrum interiret et uti aliqua propago generis nostri reliqua esset (just before, restare), C. Gracch. ap. Schol. Cic. Sull. 9, p. 365 Orell.; cf.:

neu causa ulla restet reliqua, Quin, etc.,

Ter. Hec. 4, 2, 11:

ex quā (familiā) reliquus est M. Titurnius Rufus,

Cic. Fam. 13, 39; cf. id. Clu. 7, 22:

reliquos hos esse non ex bello... sed ex tuo scelere,

id. Verr. 2, 3, 54, § 124; and:

moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo, etc.,

id. Fam. 9, 15, 2; and with this cf. Sall. H. Fragm. 1, 15 (p. 216 Gerl.):

qui lucus in Graeciā totā tam sanctus fuit, in quo ullum simulacrum, ullum ornamentum reliquum sit?

Cic. Prov. Cons. 4, 7:

si qua reliqua spes est, quae sociorum animos consolari possit,

id. Div. in Caecil. 5, 18. — Esp., subst.: rĕlĭquum ( - quom), i, n., that is left, a remainder, residue, rest:

numquam ab amatore suo postulat id, quod datum est, Sed reliquom dat operam, ne sit reliquum,

Plaut. Truc. prol. 15:

quod ad vos, spectatores, reliquum relinquitur, More majorum date plausum, id. Cist. grex 5: ut pernoscatis, ecquid spei sit relicuom,

Ter. And. prol. 25; cf. id. Eun. 5, 5 (6), 26:

addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fuit,

Cic. Off. 1, 18, 59:

quid reliqui'st, quin habeat quae quidem in homine dicuntur bona,

Ter. Heaut. 1, 2, 19:

quid enim est huic reliqui, quod, etc.,

Cic. Sull. 31, 89:

cum reliqui nihil sit omnino, quod pertinet ad nos,

id. Fin. 2, 31, 101:

quid reliqui habemus praeter,

Sall. C. 20, 13:

nec, quod ab hoste crudelius pati possent, reliqui quicquam fuit,

Liv. 32, 13.— With gen. (syn. reliquiae): illud breve vitae reliquum nec avide adpetendum senibus sit, Cic. Sen. 20, 72:

Agrigentum, quod belli reliquum erat,

i. e. where alone the war was afterwards carried on, Liv. 26, 40; cf., in plur.:

reliqua belli perfecta,

id. 9, 16; and Tac. H. 4, 2:

ubi reliquum vitae degere tuto posset,

Liv. 39, 13:

reliquum dici,

id. 2, 25, 2; 3, 15, 8; 3, 52, 5:

corporis reliqua,

Aur. Vict. Caes. 21 fin. (but in Plaut. Merc. 3, 2, 4, the correct read. is:

reliquom vitae spatium, v. Ritschl ad h. l.).— So in late Lat. persaep.: reliqua verborum,

Vulg. 3 Reg. 11, 41:

urbis,

id. 1 Par. 11, 8.—

Partic. constructions.

Reliquum est, ut, or with inf., it remains, that (syn.:

relinquitur, restat, superest): reliquum est, ut officiis certemus inter nos,

Cic. Fam. 7, 31, 1; id. Att. 7, 13, 4; id. Fl. 14, 32; Nep. Att. 21, 5; Quint. 5, 7, 19; cf.:

reliquum est, ubi nunc est res publica, ibi simus,

Cic. Fam. 9, 9, 3 (where B. and K. supply ut, ex conj.); so,

reliquum est, tuam profectionem amore prosequar,

id. ib. 15, 21, 5.—With inf.:

nunc hortari modo reliquum est et ire,

Sall. H. Fragm. 3,22 (p. 232 Gerl.).—

Reliquum (aliquem, aliquid) or aliquid reliqui facere, a periphrase for relinquere, and in the twofold signification of that word.

To leave behind, leave remaining:

ut arent, quibus aratrum saltem aliquod satelles istius Apronius relicum fecit,

Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

quos belli calamitas reliquos fecerat,

id. ib. 2, 3, 53, §

126: haec addita cura vix mihi vitam reliquam fecit,

id. Att. 3, 8, 2:

si quos fortuna fecisset reliquos,

Hirt. B. G. 8, 24 fin.; cf.:

quos reliquos fortuna ex nocturnā caede ac fugā fecerat,

Liv. 9, 24; Curt. 6, 9, 27:

duarum mihi civitatum reliquos feci agros,

i. e. have left to be considered, Cic. Verr. 2, 3, 44, § 104.— Subst.: rĕlĭquum, i, n., a remnant, remainder (cf. 1, b fin. supra):

quod reliquum vitae viriumque fames fecerat, id, etc.,

Cic. Verr. 2, 5, 34, § 89:

quod fortuna in malis reliqui fecit, id, etc.,

id. Sull. 32, 89.—

Esp. negatively: te nullum munus officii cuiquam reliquum fecisse,

have left behind you, Cic. Fam. 3, 13, 1:

quibus nihil non modo de fructu, sed ne de bonis quidem suis reliqui fecit,

id. Verr. 2, 3, 48, § 115:

hi milites nihil reliqui victis fecere,

Sall. C. 11, 7 Kritz; cf.: captā urbe nihil fit reliqui victis, id ib. 52, 4:

quibus libido atque luxuria ex magnis rapinis nihil reliqui fecerant,

id. ib. 28, 4; cf. Liv. 7, 35:

ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc.,

Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2.—

To leave undone, to omit, neglect (rare and perh. only in the historians;

also only negatively): nihil ad celeritatem sibi reliqui fecerunt,

omitted nothing, made every exertion, Caes. B. G. 2, 26 fin.:

prorsus ab utrisque nihil reliquum fieri,

Sall. J. 76, 4:

me nihil reliqui fecisse, quod, etc.,

Nep. Att. 21, 5:

nihil reliqui faciunt, quominus, etc.,

Tac. A. 1, 21 fin. —

In partic.

Of time, that is left or remains, future, subsequent:

spe reliquae tranquillitatis,

Cic. Sest. 34, 73:

reliquae vitae dignitas,

id. Fam. 10, 3, 2:

reliqua et sperata gloria,

id. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43: in reliquum tempus vectigalibus prospexi, Metell. ap. Cic. Verr. 2, 3, 55, § 128:

reliquum in tempus,

id. Agr. 1, 4, 13; Caes. B. G. 1, 20 fin.; 3, 16 fin.; cf.

so, reliquum tempus (opp. praesenti bello),

Nep. Them, 2, 1.—In the neutr. absol.:

numquam ecastor ullo die risi adaeque, neque hoc, quod reliquom est (sc. vitae), plus risuram opinor,

in all my life, to the end of my days, Plaut. Cas. 5, 1, 4.—Hence, in reliquum, adverb., for the future, in future, henceforward, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2; Sall. J. 42, 4; Liv. 23, 20; 25, 32; 36, 10 fin. al.—

In mercantile lang., of debts, remaining, outstanding, in arrear:

reliquom, quod ex eo quod debitum reliquom,

Varr. L. L. 5, § 175 Müll.:

nunc quod reliquom restat, volo persolvere,

Plaut. Cist. 1, 3, 40:

quod dedi datum non vellem, quod reliquom est non dabo,

id. ib. 2, 1, 30:

rationes putare argentariam... quid venierit, quid exactum siet, quid reliquum siet,

Cato, R. R. 2, 5:

erat ei de ratiunculā Jampridem apud me reliquom pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

ut pecuniam reliquam Buthrotii ad diem solverent,

Cic. Att. 16, 16, A, § 4 (Cod. Faerni: pecuniae reliquum).—As subst.: rĕlĭqua, ōrum, n. (less freq. rĕlĭquum, i, n.), the remainder of a debt, balance, arrears: reliqua mea Camillus scribit se accepisse, Cic. Att. 6, 1, 19; cf.:

maxime me angit ratio reliquorum meorum,

id. ib. 16, 3, 5:

cum tanta reliqua sint,

id. ib. 16, 15, 4;

15, 15, 3: dum reliqua colonorum minuit ad tempus, vires in posterum exhausit, quarum defectione rursus reliqua creverunt,

Plin. Ep. 3, 19, 6; 9, 37, 2: Sticho reliqua habente, holding a balance, i. e. being in arrears, Dig. 35, 1, 81; so,

reliqua trahere,

ib. 26, 7, 46:

computare,

ib. 40, 7, 34:

in adaerandis reliquorum debitis (= reliquiis debitorum),

Amm. 31, 14, 2; 16, 5, 15.— In sing.:

nisi forte fidejussores minus idonei sunt et in reliquum non exsolutae quantitatis accesserint,

Dig. 49, 14, 45 fin.; Symm. Ep. 10, 47.—Hence, by a lusus verbb., of a narration in arrears, the rest, remainder:

accipite reliquom, alieno uti nil moror,

Plaut. Capt. prol. 16; cf.

also the passage cited above,

id. Cist. 1, 3, 40.

Transf., of that which remains after a part just mentioned, the remaining, the other; and, in the sing., the remainder, the rest of a thing (diff. from ceteri, q. v.).

Plur.:

murus cum Romuli tum etiam reliquorum regum sapientiā definitus,

Cic. Rep. 2, 6, 11; cf. id. ib. 2, 11, 22:

decemviros... reliquos magistratus,

id. ib. 2, 31, 54; cf.:

Servilius consul reliquique magistratus,

Caes. B. C. 3, 21:

sol dux et princeps et moderator luminum reliquorum,

Cic. Rep. 6, 17, 17; cf. id. ib. 6, 9, 9; 6, 20, 22; id. Planc. 1, 3:

ipsum regale genus civitatis haud scio an reliquis simplicibus longe anteponendum,

id. Rep. 2, 23, 43:

res capitales et reliquas omnes judicabant iidem,

id. ib. 3, 35, 48; cf. id. ib. 6, 17, 17; id. Leg. 3, 7, 16:

ad eam sententiam, cum reliquis causis, haec quoque ratio eos deduxit,

Caes. B. G. 2, 10:

oppida, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,

id. ib. 1, 5:

octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio collocat,

Sall. C. 59, 2.—As subst.:

princeps ille (Plato) aream sibi sumpsit, in quā, etc.... Reliqui disseruerunt, etc.,

the others, the rest, Cic. Rep. 2, 11, 21; 1, 4, 7:

in quā (causā) et ipse sentiat et reliqui omnes me, etc.,

id. Att. 16, 15, 1:

aurum perinde aspernantur (Scythae) ac reliqui mortales appetunt,

Just. 2, 2, 7:

deinceps Jovem atque Junonem, reliquos, quos, etc.,

Cic. Univ. 11; cf.

thus, without a copula, Brutorum, C. Cassii, Cn. Domitii, C. Trebonii, reliquorum,

and so forth, id. Phil. 2, 12, 30; cf.:

Africanus, cum patria illo modo loquens. reliquaque praeclare,

id. Fin. 2, 32, 106, Quint. 9, 4, 124:

si placet, in hunc diem hactenus. Reliqua (satis enim multa restant) differamus in crastinum,

Cic. Rep. 2, 44, 71:

audi reliqua,

Plaut. As. 4, 1, 46:

age, ambula, ibique reliqua alia fabulabimur,

id. Poen. 3, 4, 8:

reliqua vaticinationis brevi esse confecta,

Cic. Div. 1, 32, 68:

aderat janitor carceris et carnifex praetoris, reliqua,

and the like, and so forth, and so on, Quint. 9, 4, 124;

but post-class.: et reliqua,

Vop. Firm. 5 fin. —

Sing.:

corpore relicuo pugnam caedesque petessit,

Lucr. 3, 648 Lachm.:

equitum magno numero ex omni populi summa separato, reliquum populum distribuit in quinque classes, etc.,

Cic. Rep. 2, 22, 39:

scribit Labieno... cum legione ad fines Nerviorum veniat, reliquam partem exercitūs non putat exspectandam,

Caes. B. G. 5, 46 fin.; 1, 18:

neque de frumento reliquoque commeatu satis esse provisum,

id. ib. 3, 3:

militibus quoque equis exceptis reliquam praedam concessimus,

Cic. Att. 5, 20, 5:

jampridem cupio Alexandream reliquamque Aegyptum visere,

id. ib. 2, 5, 1; cf. id. Lael. 2, 6; id. Rep. 2, 38, 64.— As subst.:

paene oblitus sum, reliquom dicere,

Plaut. Poen. prol. 118; Cic. Verr. 2, 3, 43, § 103:

reliquum temporis cum magnā trepidatione vigilavit,

Suet. Ner. 34:

haec quidem hactenus: quod reliquum est, cottidie tabellarios habebis,

as for the rest, as for what remains, Cic. Att. 16, 15, 3; so,

quod reliquum est,

id. Fam. 13, 72, 2; id. Planc. 10, 11; Ter. Ad. 3, 2, 48; cf.:

de reliquo quid tibi ego dicam?

Cic. Att. 16, 13, c, 2; id. Fam. 6, 20, 3; id. de Or. 1, 22, 100.