Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

al+completo+es

  • 1 completo

    completo
    completo [kom'plε:to]
      sostantivo Maskulin
     1 (accessori) Satz Maskulin, Set neutro
     2 (abito) Anzug Maskulin
     3 (loc): al completo (con la presenza di tutti i partecipanti) vollzählig; (con tutti i posti occupati) voll besetzt; (albergo) (voll) belegt
    ————————
    completo
    completo , -a
      aggettivo
     1 (assortimento, elenco) vollständig
     2 (cinema) (voll) besetzt; (albergo) (voll) belegt; (teatro) ausverkauft

    Dizionario italiano-tedesco > completo

  • 2 completo

    kɔm'pleto
    adj
    1) ganz, hundertprozentig, restlos
    2) ( perfecto) vollständig, perfekt
    ( femenino completa) adjetivo
    1. [entero] vollständig
    2. [lleno] voll (belegt)
    3. [total] vollkommen
    completo
    completo , -a [kom'pleto, -a]
    (íntegro) vollständig, komplett; (perfecto) vollkommen, vollendet; (total) total; (lleno) voll; (hotel) komplett; (cine, espectáculo) ausverkauft; pensión completa Vollpension femenino; la obra completa de Lorca Lorcas gesammelte Werke

    Diccionario Español-Alemán > completo

  • 3 vestido completo, traje completo

    spa vestido (m) completo, traje (m) completo
    deu Körper-Vollschutz-Anzug (m)

    Seguridad y salud en el diccionario Español-Alemán > vestido completo, traje completo

  • 4 pienso completo

    pienso completo
    Fertigfutter

    Diccionario Español-Alemán > pienso completo

  • 5 un completo desconocido

    un completo desconocido
    ein wildfremder Mensch

    Diccionario Español-Alemán > un completo desconocido

  • 6 al completo

    al completo
    (con la presenza di tutti i partecipanti) vollzählig

    Dizionario italiano-tedesco > al completo

  • 7 radiador completo

    schwarzer Körper; Planckscher Strahler; Schwarzer Körper; Schwarzer Strahler; schwarzer Strahler

    Diccionario Español-Alemán de iluminación > radiador completo

  • 8 entero

    en'tero
    adj
    1) vollständig, völlig, ganz, voll
    2) (de carácter, de voz) fest
    3) ( relativo a la persona) gesund, kräftig, aufrichtig, redlich
    ( femenino entera) adjetivo
    1. [completo] ganz
    2. [sereno] gefasst
    ————————
    sustantivo masculino
    [en bolsa] Punkt der (an Börse)
    entero
    entero , -a [eDC489F9Dn̩DC489F9D'tero, -a]
    num1num (completo) también matemática ganz; por entero völlig; se pasa días enteros sin decir ni una palabra er/sie kann tagelang schweigen; el espejo salió entero de aquí der Spiegel wurde unversehrt von hier mitgenommen; la comisión entera se declaró a favor die Kommission sprach sich geschlossen dafür aus; el juego de café no está entero das Kaffeeservice ist nicht vollständig
    num2num (persona íntegra) redlich

    Diccionario Español-Alemán > entero

  • 9 íntegro

    'inteɡ̱ro
    adj
    2) ( honrado) rechtschaffen, bieder
    ( femenino íntegra) adjetivo
    1. [completo] vollständig
    2. [honrado] integer
    íntegro
    íntegro , -a ['iDC489F9Dn̩DC489F9Dteγro, -a]
    num1num (completo) vollständig
    num2num (persona) integer, unbestechlich

    Diccionario Español-Alemán > íntegro

  • 10 biennium

    biennium, ī, n. (bis u. annus), ein Zeitraum (eine Zeit, Frist) von zwei Jahren, zwei Jahre als Zeitraum, biennii infecunditas, Sall. hist. fr. 3, 1 (90): unius anni aut biennii ratio, Cic. Verr. 3, 43: debita biennii pecunia, Caes. b. c. 3, 31, 2: biennii imperium, Aur. Vict Caes. 33, 12: biennii usus, Iustin. 17, 2, 14: vacatio biennii, Ulp. fr. 14, 1. – biennium iam factumst (es sind schon zwei Jahre her), postquam abii domo, Plaut. merc. 8: u. so iam bienniumst, quom med amare coepit, Plaut. merc. 533: iam bienniumst, quom habet rem tecum, ibid. 534: si iam biennium aut triennium est, cum virtuti nuntium remisisti, Cic. ep. 15, 16, 3. – nondum biennium compleveramus in officio laboriosissimo et maximo, cum etc., Plin. pan. 91, 1. – nondum est biennium, ex quo (seitdem) etc., Augustin. de civ. dei 22, 8. p. 505, 38 D. – biennio iam confecto fere, Cic. Quinct. 40: biennio completo, Eutr. 9, 7: biennio expleto, Vulg. act. apost. 24, 27: interiecto biennio, Vell. 1, 14, 6. – oft Akk. biennium = »zwei Jahre (lang)«, in hoc iudicio iam biennium versari, Cic. Quinct. 42: biennium provinciam obtinere, Cic. Verr. 3, 216: ad eas res conficiendas biennium sibi satis esse ducere, Caes. b. G. 1, 3, 2: biennium summis potitum esse, Auct. Vict. Caes. 36, 1; u. so Cic Quinct. 67; Caecin. 54: biennium fere, Cic. Verr. 4, 67: ferme abhinc biennium, Plaut. Bacch. 388: iam biennium, Plin. ep. 5, 1, 10: non plus quam annum neve plus quam biennium, Cic. Phil. 1, 19: paulo plus quam biennium, Quint. ep. ad Tryph. § 1: ante biennium, Vell. 1, 12, 4; 2, 48, 2 u.a.: in biennium, Plin. ep. 3, 9, 18: intra biennium, Vell. 2, 23, 2; 2, 45, 3. Plin. 25, 20. Quinct. 1, 12, 9: intra tempus biennii, Col. 3, 9. 6: per biennium, Cic. Verr. 3, 101; Cael. 78. Liv. 3, 56, 4. Curt. 7, 11 (41), 1. Plin. ep. 10, 56 (64), 4. Iustin. 5, 1, 1: per biennium continuum, Vell. 2, 16, 4: post biennium, Cic. Quinct. 41. Vell. 1, 14. § 4 u. 8; 2, 31, 2. Plin. 17, 97. Vulg. 2. Mach. 10, 3: post tempus biennii, Vulg. 2. regg. 13, 23: ultra biennium, Tac. ann. 1, 1. – Abl. biennio beim Kompar., biennio minor Xenophilus, Val. Max. 8, 13. ext. 3: biennio maior natu Domitius, Tac. ann. 12, 25. – oft Abl. biennio = »im Verlauf (während) zweier Jahre, innerhalb zweier Jahre, in od. binnen zwei Jahren«, appellare biennio, Cic. Quinct. 41: Africam pro consule biennio obtinuit, Suet. Galb. 7: u. so Vell. 1, 9, 1. Tac. Agr. 14. Plin. 16, 96 u. 18, 45. Aur. Vict. Caes. 33, 3: biennio prope, Cic. Verr. 2, 62: eo biennio, Caes. b. c. 3, 32, 5: biennio proximo, Tac. ann. 14, 29: biennio toto, Vulg. act. apost. 28, 30: biennio ante, Cic. Clu. 14 u. 68; agr. 2, 49; Sest. 67. Liv. 10, 22, 2; 27, 37, 5. Tac. ann. 6, 25: biennio post, Cato fr. bei Plin. 16, 195. Suet. Aug. 26, 2: biennio post diluvium, Vulg. gen. 11, 10: biennio post et octo mensibus, Eutr. 8, 22: biennio post ac menses fere novem, Aur. Vict. Caes. 10, 5. – quam ego biennio (nach zwei J.) postquam hinc in Ephesum abii conspicio lubens, Plaut. Bacch. 170 sq.

    lateinisch-deutsches > biennium

  • 11 medius

    medius, a, um (altind. mádhya-h, griech. μέσσος, μέσος, gotisch midjis, ahd. mitti = nhd. mitten), I) der mittlere, mittelste, der in der Mitte befindliche, -gelegene, u. partitiv, mitten an, auf, in usw., in der Mitte von u. dgl. (Ggstz. summus u. infimus oder imus, od. primus u. extremus, postremus, od. oriens u. cadens u. dgl.), A) eig.: 1) v. Raume: a) im allg.: in triclinio medio... in summo... in imo, Sall. fr.: versus aeque prima et media et extrema pars extenditur, Cic. – unguis, Iuven.: digitus, Quint. (ders. bl. medius, Gromat. vet. 371, 26). – v. Pers., mediam locavit, gab ihr den mittleren Platz, Verg. – medius mundi od. terrae locus, Mittelpunkt, Cic. – mit Genet. partit., eligere locum earum regionum medium, Caes.: ut aliquem locum medium utriusque colloquio diceret, Caes. – v. Pers., medius omnium rex erat, Liv. – m. Abl. der Entfernung, Megara media Corintho Athenisque urbs, Vell.: si medius Polluce et Castore ponar, Ov. – m. inter u. Akk., media inter utraque (sc. Africam et Galliam), von Hispanien, Iustin.: (populus) Romanus medius inter Latium et Tuscos quasi in quodam bivio collocatus, Flor.: v. Pers., rapite sublimem foras; facite inter terram et caelum ut medius sit, Plaut. – u. dafür poet. mit dopp. Genet., medium caeli terraeque per aëra vecta est, Ov.: qui locus est iuguli medius summique lacerti, Ov. – m. ex u. Abl., v. Pers., ne medius ex tribus (auf dem Speisesofa) Iugurtha foret, Sall. – mit dem Nbbgr. des Trennenden, quā (wo) medius liquor secernit Europen ab Afro, Hor.

    b) partitiv = mitten, in der Mitte, α) übh.: telam medium accensum mittere, Liv. – per media hostium tela, mitten durch die G., Liv.: medios in hostes, mitten in usw., Sall.: arida loca medii itineris, in der Mitte des Wegs, Iustin. – in medio foro, mitten auf usw., Cic.: in medio colle, Caes. – medio oppido fluere, in der Mitte der Stadt (deshalb noch nicht gerade im Mittelpunkte), Liv.: ponere in media via, Phaedr.: via... medio est altissima caelo, Ov. – a medio spatio, Caes.: ex medio monte, Sall.: ex medio itinere, Caes. – übtr. auf die Pers. (s. die Auslgg. zu Verg. georg. 4, 436; Aen. 7, 169), considit scopulo medius, mitten auf dem Felsen, Verg.: in ferarum concilio medius sedebat, Ov. – medium alqm arripere, Ter., od. complecti, in der Mitte, um den Leib, Ter. u. Liv. (s. Fabri Liv. 23, 9, 9). – β) ex media alqa re, v. dem, was mitten aus etw. herausgenommen so recht eigentlich dazu gehört, alteri sunt e mediis Caesaris partibus, Cic.: hoc e medio est iure civili, Cic.; vgl. Fabri Sall. orat. Licin. 8. Beier Cic. de off. 1, 63.

    c) subst., medium, iī, n., die Mitte, aa) der mittlere-, innere Raum, der Mittelpunkt, utrique imperatores in medium exeunt (treten in die Mitte vor); extra turbam ordinum colloquuntur simul, Plaut.: in medio aedium od. bl. medio aedium, Liv.: medio Capitolini montis, Tac.: poet. mit dopp. Genet., nocte volat medio caeli terraeque, zwischen Himmel und Erde, Verg. – v. Mittelpunkte, medium ferire, Cic.: in medium caestus proicere, Verg.: in medium vergere, Cic.: id autem medium infimum in sphaera est, Cic.: vom Mitteltreffen, Zentrum des Heeres, in agmine in primis modo, modo in postremis, saepe in medio adesse, Sall.: auxilia regum pro cornibus, medio sextam legionem constituit, Tac. – Insbes.: α) als Punkt, wohin alle ihr Gepäck usw. werfen, in medium oder (selten) in medio conicere sarcinas, Liv. (s. Drak. Liv. 10, 36, 1); – od. um den sich alle scharen, alqm in medium accipere, in ihre Mitte nehmen (um ihn zu decken, zu schützen), Liv. (s. Drak. u. Fabri Liv. 21, 46, 9); – od. auf den man feindlich von allen Seiten losgeht, utrimque hostem invehi nuntiatur. Diu in medio caesi milites, wurden die in die Mitte genommenen niedergehauen, Liv. – β) als Punkt, wo etwas als Kampfpreis so niedergelegt wird, daß jeder Preisbewerber es sehen und dazu gelangen kann, in medio palma est posita, jeder kann den Preis erringen, Ter. – ebenso als Gewinn für die Spielenden, in singulos talos singulos denarios in medium conferebat (setzte), quos tollebat universos, qui etc., Suet. – od. als Gemeingut, gemeinschaftliche Kasse usw., an dem alle teilhaben, das allen zu Gebote steht, zuteil werden kann, zugänglich ist, nach dem alle zulangen können, bona interfectorum in medium cedant, mögen Gemeingut werden, Tac.: in medium quaerere, zu gemeinschaftlichem Gebrauche, Verg.: discenda in medium dare, allgemein zugänglich machen, zum besten geben, Ov.: obscenas voluptates faciles, communes, in medio sitas dicunt, seien leicht erreichbar, jedermann zugänglich, könnten allen zuteil werden, Cic.: u. so laus in medio sita, Tac. dial.: velut in medio posita, als Gemeingut, wovon jeder nehmen könne, Curt.: u. so in medio posita, das allen zu Gebote Stehende, an der Hand Liegende, Hor.: u. ubi in medio praeda administrantibus esset, die nur zugreifen dürften, um die Beute an sich zu reißen, Liv. – u. so in medium afferre communes utilitates, Cic.: in m. conferre laudes, jeder für alle Ruhm erwerben (Ggstz. ex communi ad se trahere), Liv.: in medium referre ad vacuas aures, Ov.: in medium consulere, fürs Gemeinwohl, allgemeine Beste, Ter., Liv. u.a. (s. Ruhnken Ter. Andr. 3, 3, 16 u. die Auslgg. zu Liv. 24, 22, 15). – u. bei den Juristen als »Gesamtmasse« eines gemeinschaftlichen Vermögens, »Erbmasse« u. dgl., in medium conferre, ICt.: in medium venire, in die Masse fließen, ICt.: e medio deducere, ICt.: ex medio sumere, ferre, ICt. – γ) als Punkt, wo, umgeben vom Volke, vor Gericht die Parteien, Zeugen (zur Vernehmung) stehen, die Akten u. dgl. zur Einsicht vorliegen, mater virginis est in medio (ist da, frage sie), ipsa virgo, res ipsa; hic Geta praeterea, Ter.: veniant in m., mögen öffentlich (vor Gericht) auftreten, Cic.: tabulae sunt in medio, liegen (zu jedermanns Einsicht) vor, Cic.: removere e medio litteras, beiseite schaffen, Cic. – dah. v. strittigen Gegenständen, rem in medium vocare, vor ihr Gericht ziehen, Cic.: et regni crimen in medio (erit), wird vorliegen, Liv.: ego vero, si (regni crimen) in medio ponitur (in Frage gestellt wird, wem die Schuld beizulegen sei), non agnosco, Liv.: alqd in medio relinquere, unentschieden lassen, Cic.: ebenso (wie το μέσον θειναι) in medium relinquere, Claud. Quadrig. fr. u. Tac. – u. übtr. v. Auftreten der Parteien, prima veniat in medium Epicuri ratio, zuerst möge auftreten, Cic. – δ) als freier Raum, freie Straße, wo sich das Publikum einfindet, die Öffentlichkeit, ubi tabernis apertis omnia in medio vidit, alles (alle Waren) auf offener Straße ausgelegt sieht, Liv. – in medium procedere, öffentlich erscheinen, auftreten, Plaut.; übtr., loci in medium procedent, werden sich gleichs. deinem Blicke darbieten, Cic. – de medio recedere, aus dem Wege-, beiseite gehen, Raum geben, Cic. – aber e medio excedere, sich (aus der großen Welt) zurückziehen, Ter.: dass. secedere seque e medio amovere, Suet.: u. e medio discedere, sich verbergen, Suet.: emphat., e medio excedere od. abire, aus der Welt gehen, sterben, Ter.: u. alqm tollere de medio, aus dem Wege räumen, ermorden, Cic. – hoc deliberantium genus pellatur e medio, fort mit usw., Cic. – rem in medium proferre, etwas davon verlauten lassen, Cic. – in medium conferre, der Öffentlichkeit übergeben, Liv.: in medium vacuas referre ad aures, allgemein zum besten geben, Ov.: in medium dare, der Öffentlichkeit übergeben, verraten, Lucr.: aber omnia in medium dare discenda, alles zum Lernen darbieten, seinen Schülern zum besten geben, Ov.: dah. e medio = aus dem großen Publikum, ex medio res arcessit comoedia, Hor.: verba e medio, Ov.: vollst., verba e medio sumpta, Quint.: u. bl. e medio sumpta, Hor. u. Amm.: verba iacentia tollere e medio, Cic. – u. dah.: ε) in medio = sub divo, unter freiem Himmel, im Freien, Pallad. 1, 35, 12. – bb) der mittlere Teil, ovi medium, der Dotter, Apic. 9, 416.

    2) v. der Zeit: a) die mittlere, die dazwischenliegende = verflossene, α) übh.: ultimi temporis recordatione, proximi memoriā medium illud tristissimum tempus... ex animo excĭdere, Cic.: longa fuit medii mora temporis, der Zwischenzeit, Ov.: u. so oft m. tempus, Ov. u. Suet.: unum quasi comperendinatus medium diem fuisse, noch einen Tag Frist dazwischen hatte, Cic. – medio tempore, in der Zwischenzeit, mittlerweile, Suet. u. Iustin.: so medio temporis spatio, Suet.: mediis diebus, in den Zwischentagen, Liv.: mediis horis, Eutr. – poet. u. nachaug., medium esse = intercedere, dazwischensein, -fallen, -verfließen, mit folg. et, zB. mediumque fuit breve tempus, et orsa est Leucothoë, Ov.: exiguum temporis medium, et etc., Plin. ep.: una dies m. est, et etc., Ov.. una nox m. erat, et etc., Prop. – β) insbes. v. Alter, das mittlere, m. aetas (Ggstz. aetas primae iuventae u. senectus, od. puer u. iuvenis), Plaut., Cic., Colum. u. o.: constans aetas, quae media dicitur, Cic.: v. Lebl., Falernum (vinum) nec in novitate, nec in nimia vetustate corpori salubre est. Media eius aetas a quindecimo anno incipit, Plin. – übtr. auf die Pers. od. Sache, in den mittleren Jahren stehend, uxor, Plaut.: quemcumque vis occupa, adulescentem, senem, medium, Sen.: Aeglen maximam natu appellavit, mediam Euphrosynen, tertiam Thalian, Sen.: v. Lebl., vinum novum, vetus, medium (weder zu jung, noch zu alt), Varro fr.

    b) partitiv, mitten in usw., in der Mitte, Mitt-, α) übh. v. Tage, aestas erat mediusque dies, die Zeit um Mittag, Ov.: in medios dormire dies, mitten in den T. hinein, Hor.: de medio potare die, vom hellen Mittag an, Hor.: medio die (Ggstz. ortu obituque), Ov.: u. übtr., m. dies, Mittag = Süden, stabula ad medium conversa diem, Verg.: occidens Zephyros, Austros medius dies mittit, Apul.; vgl. media ab regione diei, Lucr. – v. der Nacht, mediā nocte, Suet.: ad mediam noctem, Suet. – v. den Jahreszeiten, medium erat tempus sementis, es war mitten in der Zeit der Aussaat, Flor.: extremā hieme... ineunte vere... mediā aestate, Cic.: aestu medio, aestibus mediis, frigoribus mediis, Verg. – übtr., v. der Pers., duorum fratrum aetatibus medius interiectus, dem Alter nach mitten zwischen den beiden Br. stehend, Cic.: in mediis (illis), mitten unter ihnen, Verg. – β) von dem, was mitten im Gange ist, mitten in od. auf usw., medium iam classe tenebat iter, war im vollen Laufe, Verg.: in honore deûm medio, Verg.: medio sermone, Verg.: in media pace, Sen. de ira 2, 2, 6; ep. 18, 6 u. 91, 5. Curt. 8, 10 (36), 17.

    c) subst., medium, iī, n., die Mitte, die mittlere Zeit, iam diei medium erat, Liv.: noctis erat medium, Ov.: per medium diei, Tac.: medio diei, Tac. (s. Heräus Tac. hist. 1, 62, 7): medio noctis, Iustin.: medio temporis, in der Zwischenzeit, mittlerweile (διὰ μέσον), Tac.: so auch in medium, mittlerweile, indessen, Apic. 3, 63. – nec longum in medio tempus, cum etc., kurze Zeit verstrich dazwischen, als usw., Verg. Aen. 9, 395 (vgl. oben no. 2, a, α mediumque fuit breve tempus, et etc.).

    B) bildl.: 1) zwischen zwei Extremen als drittes in der Mitte stehend, -schwebend, sich in der Mitte haltend, a) im allg.: cum inter pacem et bellum medium nihil intersit, Cic.: u. dafür poet m. dopp. Genet., si quid medium mortis fugaeque, Ov. – multitudo aut servit humiliter aut superbe dominatur; libertatem, quae media est, nec spernere modice nec habere sciunt, Liv. – v. der Rede, m. dicendi genus, Quint. u. (Ggstz. uber u. gracile) Gell.: tum graves sumus, tum subtiles, tum medium quiddam tenemus, Cic.: u. übtr., v. Redner, alii (oratores) graves, alii subtiles, alii eis interiecti et tamquam medii, Cic. – in der Philos., der mittlere, von dem, was weder lobens- noch tadelnswert ist, weder gut noch böse, m. officium, Cic. (s. bes. Cic. de off. 1, 16; de fin. 3, 58): alia interiecta et media u. media illa, Mitteldinge, Cic.: mediae artes, Quint.: subst., minora quaeque sunt ex mediis, Quint. b) den Ansichten u. dem Verhalten nach = zwischen zwei Ansichten oder Parteien die Mitte haltend, einen Mittelweg einschlagend, media consilii via, Liv.: ex quibus partim tecum sentiebant, partim medium quendam cursum tenebant, Cic.: mediis consiliis stare, Liv.: m. oratio, m. sententia, Liv.: medium quiddam tenere, einen Mittelweg einschlagen, Plin. ep. – mit inter u. Akk., quod medium inter aequum et utile erat, decreverunt, Liv. – subst., media sequi, einen Mittelweg einschlagen, Tac.: mediis copulare concordiam, durch vermittelnde Maßregeln, durch Entgegenkommen, Liv. – übtr. auf die Pers., medium se gerere, parteilos sich in der Mitte halten, Liv.: agebat medium (er schlug einen Mittelweg ein), plurima dissimulans, aliqua inhibens, Vell.: aliis notantibus praefectum, aliis praemia decernentibus, mediis... dicentibus, Liv. – oder = sich neutral verhaltend, unparteiisch, neutral, utra castra (sc. sequar)? Media tollit Antonius, Cic. – u. übtr. auf die Pers., pacem utrique parti, ut medios deceat amicos, optent, Liv.: tamquam medios, nec in alterius favorem inclinatos, miserat rex, Liv.: medios et neutrius partis, Suet.: de mediis et neutram partem sequentibus, Suet.: qui se medium esse vult, Cic.: medios esse iam non licebit, Cic.: Eumenes in eo bello medius erat animo, Vell.: Macedonico bello medium agere, neutral bleiben, Liv. epit. – u. mit dem Nbbgr. des Unentschiedenen, Unbestimmtenunbestimmt, unentschieden, zweideutig, responsum, zwischen Ja u. Nein in der Mitte schwebend, Liv.: vocabula, gleichsam mitteldeutig, zweideutig, Gell.: medius ambiguusque sermo, Plin. ep.: sed haec quoque media relinquamus, Vopisc.: subst., ad Varum media scriptitabat, Tac. – übtr. auf die Pers., se dubium mediumque partibus praestitit, Vell.: medii inter duos exspectavere fortunam, Flor.

    c) dem Grade od. Maße nach zwischen dem Hohen u. Niederen, Ausgezeichneten und ganz Schlechten in der Mitte stehend, gewöhnlich, ziemlich, mäßig, mittelmäßig, media bella, Liv.: ipsi me dium ingenium, magis extra vitium, quam cum virtutibus, Tac.: gratia non media, nicht gewöhnliche, ungemeine, Liv.: uxorum fides summa, libertorum media, servorum aliqua, filiorum nulla, Vell.: nihil medium, sed immensa omnia volvere animo, Liv.: pauca ille mediis sermonibus locutus, mit gewöhnlichen Worten, Ov. – übtr. auf die Pers., innocentiā eximius, sanctitate praecipuus, eloquentiā medius, Vell.: m. plebs, das gewöhnliche Volk, der gemeine Mann, Ov.: u. so m. vulgus, Ov.

    2) vermittelnd zwischen zwei Extremen stehend, a) nach beiden Seiten hinüberspielend, zu beidem geneigt, -befähigt, eine Mischung von beidem u. dgl., medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor, Liv.: übtr. auf die Pers., multus in eo proelio Caesar fuit mediusque inter imperatorem et militem, Flor.: u. dafür poet. mit dopp. Genet., pacis eras mediusque belli, zu Frieden u. Krieg gleich befähigt, Hor.

    b) tätig als Mittler eingreifend, vermittelnd, hilfreich, der Vermittler, media quaedam manus, Quint.: medio Pompei capite, Flor. – v. der Pers., medium se offert, Verg.: mediis dis, Ov.: u. poet mit dopp. Genet., medius fratris sui maestaeque sororis, Ov. Vgl. übh. Drak. Sil. 16, 222. Juret. Symm. epist. 4, 51. Gronovii Obss. in Eccl. 13.

    3) störend zwischen eine Handlung tretend od. entzweiend zwischen zwei Personen tretend, ne medius occurrere possit, störend zur Unzeit erscheinen könne, Verg.: quos inter medius venit furor, Haß entzweite sie beide, Verg.

    II) (wie μέσος) übtr., weil die Mitte jeden Körper in zwei Hälften teilt = dimidius, halb, zur Hälfte (Ggstz. totus), mediā plus parte, Ov.: media Minerva, das Brustbild, die Büste der M., Iuven.: m. scrupulum croci, Pallad.: aurum coronarium Italicis totum, medium provincialibus reddidit, Capit.: quod (oculus) convexus mediusque quacumque cernatur, Plin.: Nepa (sidus) medius occĭdit (Ggstz. totus apparet), Colum. – subst., medium, iī, n., die Hälfte, in itineris medio, Eutr.: scillae medium conterunt cum aqua, Varro.: scrobem ad medium completo, Colum.

    lateinisch-deutsches > medius

  • 12 absoluto

    abso'luto
    adj
    1) absolut, uneingeschränkt
    2)
    3) (puro, sin mezcla) CHEM rein, unvermischt
    4) ( construcción independiente) GRAMM absolut
    5)

    valor absolutoMATH absoluter Wert

    6)
    7)

    dirección absolutaINFORM absolute Adresse f

    8)

    música absolutaMUS absolute Musik f

    9)

    humedad absolutaMETEO absolute Feuchtigkeit

    ( femenino absoluta) adjetivo
    1. [total] absolut, völlig
    2. [ilimitado] unbeschränkt
    3. [excluyente] kompromisslos
    ————————
    en absoluto locución adverbial
    [en negativas] absolut nicht
    absoluto
    absoluto , -a [aβso'luto, -a]
    también física absolut; (completo) völlig; (prohibición) strikt; en absoluto keineswegs; nada en absoluto gar nichts

    Diccionario Español-Alemán > absoluto

  • 13 acabado

    aka'bađo
    adj
    1) fertig, vollendet
    2) (fig: destruido) erledigt

    ¡El presidente está acabado! — Der Präsident ist am Ende!

    3) (fig: sin fuerzas) erschöpft, kraftlos
    4)
    ( femenino acabada) adjetivo
    [fracasado] am Ende
    ————————
    sustantivo masculino
    acabado1
    acabado1 [aka'βaðo]
    ————————
    acabado2
    acabado2 , -a [aka'βaðo, -a]
    num1num (completo) fertig
    num2num (salud) kraftlos
    num3num (sin posibilidades) erledigt

    Diccionario Español-Alemán > acabado

  • 14 agotado

    aɡ̱o'tađo
    adj
    1) ( cansado) erschöpft
    2) (acabado, vendido por completo) ausverkauft, vergriffen
    ( femenino agotada) adjetivo
    1. [persona] erschöpft
    2. [producto] ausverkauft
    agotado
    agotado , -a [aγo'taðo, -a]
    (libro) vergriffen

    Diccionario Español-Alemán > agotado

  • 15 arriba

    a'rriba
    adv
    1) oben
    2)

    hacia arriba — hinauf, empor

    3)
    4) ( más de) mehr, länger, weiter
    adverbio
    1. [en el lugar más alto] oben
    2. [en dirección a] nach oben
    3. [más] über
    [con desdén] von oben herab
    ————————
    preposición
    ————————
    interjección
    ¡arriba! hoch!
    arriba
    arriba [a'rriβa]
    num1num (posición) oben; más arriba weiter oben; de arriba abajo von oben nach unten; caerse por las escaleras de arriba abajo die Treppe hinunterstürzen; leer un libro de arriba abajo ein Buch vom Anfang bis zum Ende lesen; ensuciarse de arriba abajo sich von Kopf bis Fuß beschmutzen; lo arriba mencionado das Obenerwähnte; ¡manos arriba! Hände hoch!; los que están arriba (de la sociedad) die oberen Zehntausend; los que están arriba (de una empresa) die Führungsspitze; la habitación de arriba (de encima) das Zimmer darüber; el piso de arriba (el último) das oberste Stockwerk
    num2num (más de) tener de 60 años para arriba über 60 Jahre alt sein; precios de 50 euros para arriba Preise ab 50 Euro (aufwärts)
    num3num (con movimiento) río arriba flussaufwärts; ¡arriba! auf!
    num4num Cono Sur de arriba (gratis) kostenlos; (sin merecerlo) grundlos

    Diccionario Español-Alemán > arriba

  • 16 cabal

    1. ka'bal adj 2. ka'bal m

    no estar en sus cabales(fam) nicht ganz bei Trost sein

    adjetivo
    1. [íntegro] ehrlich
    2. [exacto] genau
    ————————
    cabales sustantivo masculino plural
    cabal
    cabal [ka'βal]
    num1num (completo) vollständig
    num2num (persona) redlich
    no estar en sus cabales nicht alle Tassen im Schrank haben familiar

    Diccionario Español-Alemán > cabal

  • 17 carta

    'karta
    f
    1) Brief m, Zuschrift f

    ¿Hay cartas para mi? — Habe ich Post?

    2) ( documento) Urkunde f
    3)

    carta blancaFIN Blankovollmacht f

    4)

    carta de créditoECO Akkreditiv n

    carta orden de crédito(LA) Akkreditiv n

    sustantivo femenino
    1. [escrito] Brief der
    2. [naipe] Spielkarte die
    3. [de restaurante] Speisekarte die
    4. [mapa] Karte
    5. [documento] Urkunde die
    carta de trabajo [permiso de trabajo] Arbeitserlaubnis die
    no saber alguien con o a qué carta quedarse [dudar] sich nicht entscheiden können
    ————————
    carta blanca sustantivo femenino
    ————————
    carta de ajuste sustantivo femenino
    carta
    carta ['karta]
    num1num (misiva) Brief masculino; (escrito) Schreiben neutro; carta certificada Einschreibebrief masculino; cartas al director Leserbriefe masculino plural; carta de porte (aéreo) (Luft)frachtbrief masculino; carta de presentación [ oder de recomendación] Empfehlungsschreiben neutro; echar una carta einen Brief einwerfen
    num2num (t. jur: documento) Urkunde femenino; carta credencial Akkreditiv neutro; Carta Magna Grundgesetz neutro; tomar cartas en un asunto sich in eine Angelegenheit einschalten
    num3num (naipes) Spielkarte femenino; jugar a las cartas Karten spielen; echar las cartas a alguien jdm wahrsagen
    num4num (geo: mapa) Karte femenino; carta astral astronomía Horoskop neutro
    num5num (menú) Speisekarte femenino

    Diccionario Español-Alemán > carta

  • 18 desconocido

    1. đeskono'θiđo adj
    fremd, unbekannt
    2. đeskono'θiđo m
    Fremder m, Unbekannter m
    ( femenino desconocida) adjetivo
    ————————
    ( femenino desconocida) sustantivo masculino y femenino
    Unbekannte der, die
    desconocido
    desconocido , -a [deskono'θiðo, -a]
    unbekannt; (correos) Empfänger unbekannt; estar desconocido (cambiado) nicht mehr zu erkennen sein
    Unbekannte(r) masculino y femenino; un completo desconocido ein wildfremder Mensch

    Diccionario Español-Alemán > desconocido

  • 19 escaso

    es'kaso
    adj
    knapp, spärlich, selten
    ( femenino escasa) adjetivo
    [insuficiente - conocimientos] gering
    [- recursos, casi completo] knapp
    escaso
    escaso , -a [es'kaso, -a]
    num1num (insuficiente) spärlich; (cantidad, tiempo) knapp; escaso de palabras wortkarg; quedar escaso nicht ausreichen; viento escaso Flaute femenino; andar escaso de dinero knapp bei Kasse sein; estar escaso de tiempo kaum Zeit haben; tiene escasas posibilidades de ganar er/sie hat kaum Chancen zu gewinnen; en dos horas escasas in knapp zwei Stunden
    num2num (mezquino) knauserig

    Diccionario Español-Alemán > escaso

  • 20 integral

    inte'gral
    adj
    (pan integral, cálculo integral) Vollkorn…, Integral…
    adjetivo
    1. [total] vollständig
    2. [pan, harina] Vollkorn-
    [arroz] ungeschält
    3. MATEMÁTICAS → link=cálculo cálculo{
    ————————
    sustantivo femenino
    integral
    integral [iDC489F9Dn̩DC489F9Dte'γral]
    num1num (completo) vollständig; (plan) einheitlich
    num2num (pan) Vollkorn-
    num3num (elemento) integral
    num4num matemática cálculo integral Integralrechnung femenino

    Diccionario Español-Alemán > integral

См. также в других словарях:

  • completo — completo, ta adjetivo 1. (estar) Que tiene todas las partes que lo componen: La colección está completa. 2. (antepuesto / pospuesto) Que es total en todos sus aspectos: La fiesta ha sido un completo fracaso. La victoria ha sido completa. Sinónimo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • completo — completo, ta adjetivo 1 entero*, íntegro, cabal, acabado, perfecto, lleno, cumplido, exacto. Íntegro equivale a entero; cabal reúne los matices de completo y entero. Cuando se trata de un trabajo u obra terminados, decimos que están completos,… …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • completo — completo, ta (Del lat. complētus, part. pas. de complēre, terminar, completar). 1. adj. Lleno, cabal. 2. Acabado, perfecto. por completo. loc. adv. completamente. ☛ V. dentición completo, flor completo, pensión completo …   Diccionario de la lengua española

  • completo — /kom plɛto/ [dal lat. completus, part. pass. di complēre compiere ; come s.m., nel sign. 2, dal fr. complet ]. ■ agg. 1. a. [che ha tutte le sue parti] ▶◀ compiuto, definitivo, finito, intero, perfetto, sano. ◀▶ imperfetto, incompiuto, incompleto …   Enciclopedia Italiana

  • Completo — puede referirse a: Algo íntegro, lleno, pleno, cumplido, acabado, perfecto. Espacio completo, en matemáticas. Completo, sándwich típico chileno, similar al hot dog. Véase también Completas, la última oración de la liturgia de las Horas… …   Wikipedia Español

  • completo — |é| adj. 1. A que não falta nada. 2. Que tem todas as qualidades exigidas. 3. Perfeito. 4. Que não admite mais, cheio. 5. Cabal; satisfeito. 6. Total; pleno. • s. m. 7. Estado do que se acha completo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • completo — (Del lat. completus, lleno.) ► adjetivo 1 Que tiene todos los elementos o partes que normalmente lo componen: ■ me han regalado una cubertería completa. SINÓNIMO entero íntegro ANTÓNIMO incompleto 2 Que está lleno: ■ la sala está completa …   Enciclopedia Universal

  • Completo (gastronomía) — Un completo italiano siendo degustado. El completo es un sándwich que corresponde a una variación chilena del perrito caliente. Consiste en un pan alargado con una salchicha en el medio, acompañada de distintos ingredientes. Es el sándwich más… …   Wikipedia Español

  • completo — com·plè·to agg., s.m. FO I. agg. I 1. di qcs., che ha tutti gli elementi che deve o può avere: un elenco, un resoconto completo; aspirapolvere completo di accessori; opera completa di un autore, edizione che comprende tutti i suoi scritti; avere… …   Dizionario italiano

  • Completo — Chilean Completo A completo italiano Origin Place of origin Chile Dish details …   Wikipedia

  • completo — adj 1 Que tiene todas sus partes o elementos, que contiene todo lo que debe contener: un aparato completo, cupo completo 2 Que está terminado o que ha alcanzado su carácter definitivo: una obra completa, un éxito completo, un completo acuerdo,… …   Español en México

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»