Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

alō

  • 1 alō

        alō aluī, altus or alitus, ere    [1 AL-], to feed, nourish, support, sustain, maintain: altus inter arma, L.: canes ad venandum, T.: exercitum: magnum numerum equitatūs, Cs.: quos lingua periurio alebat, S.: publice ali, at the public cost, N.: amnis imbres Quem super notas aluere ripas, have filled, H.: infelix minuendo corpus alebat, i. e. nourished himself by his own flesh, O.: panico vetere ali, Cs.: ignem, Cu.: flammas, O.: staturam, Cs. — Fig., to nourish, cherish, promote, increase, strengthen: honos alit artes: in quā alta sit eloquentia: civitatem, i. e. cause to prosper, Cs.: nolo meis impensis illorum ali luxuriam, N.: Volnus venis, V.: si diutius alatur controversia, Cs.: poëtam, H.: spem sententiis: ingenium: bellum.
    * * *
    I
    alere, alui, alitus V TRANS
    feed, nourish, rear, nurse, suckle; cherish; support, maintain, develop
    II
    alere, alui, altus V TRANS
    feed, nourish, rear, nurse, suckle; cherish; support, maintain, develop

    Latin-English dictionary > alō

  • 2 alo

    ălo, ălŭi, altum, and ălĭtum, 3, v. a. (the ante-class. and class. form of the part. perf. from Plautus until after Livy is altus (in Cic. four times); alitus seems to have been first used in the post-Aug. per. to distinguish it from altus, the adj. Altus is found in Plaut. Rud. 3, 4, 36; Varr. ap. Non. 237, 15; Cic. Planc. 33, 81; id. Brut. 10, 39; id. N. D. 2, 46, 118; id. Fam. 6, 1; Sall. J. 63, 3;

    on the contrary, alitus,

    Liv. 30, 28; Curt. 8, 10, 8; Val. Max. 3, 4, 4; 5, 4, 7; 7, 4, 1; 9, 3, 8; Sen. Contr. 3, praef. 10; Just. 44, 4, 12; Dig. 27, 3, 1; cf. Prisc. 897; Diom. 371; Charis. 220 P.; Wund. ad Cic. Planc. p. 201) [cf.: an-altos = insatiable, alsos = growth (of wood), 1. ad-oleo, ad-olesco, elementum; Goth. alan = to bring up; Germ. alt = old; Engl. old, eld, elder, and alderman], to feed, to nourish, support, sustain, maintain (in gen. without designating the means, while nutrire denotes sustenance by animal food; cf. Herz. ad Caes. B. G. 1, 18; 7, 32; Doed. Syn. II. p. 99).
    I.
    Lit.:

    quem ego nefrendem alui, Liv. And. ap. Fest. s. v. nefrendes, p. 163 Müll. (Trag. Rel. p. 5 Rib.): Athenis natus altusque,

    Plaut. Rud. 3, 4, 36:

    alebat eos,

    Vulg. Gen. 47, 12:

    esurientes alebat,

    ib. Tob. 1, 20.—With natus, educatus, or a similar word, several times: Alui, educavi, Att. ap. Non. 422, 14 (Trag. Rel. p. 150 Rib.):

    cum Hannibale alto atque educato inter arma,

    Liv. 30, 28 (cf. II. infra):

    aut equos Alere aut canes ad venandum,

    Ter. And. 1, 1, 30; id. Hec. 4, 4, 49:

    alere nolunt hominem edacem,

    id. Phorm. 2, 2, 21:

    quoniam cibus auget corpus alitque,

    Lucr. 1, 859; 5, 221 al.:

    quae etiam aleret adulescentes,

    Cic. Cael. 38:

    milites,

    id. Verr. 5, 80:

    nautas,

    id. ib. 5, 87:

    exercitum,

    id. Deiot. 24:

    magnum numerum equitatus,

    Caes. B. G. 1, 18:

    cum agellus eum non satis aleret,

    Cic. N. D. 1, 26, 72; so Nep. Phoc. 1, 4:

    locus ille, ubi altus aut doctus est,

    Cic. Planc. 33, 81:

    quibus animantes aluntur,

    id. N. D. 2, 19:

    (animus) aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur,

    id. Tusc. 1, 19, 43 al.:

    latrociniis se suosque alebat,

    Caes. B. G. 8, 47; 1, 18:

    quos manus aut lingua perjurio aut sanguine civili alebat,

    Sall. C. 14, 3; cf. Kritz ad Sall. C. 37, 3; Nep. Arist. 3 fin.:

    ut nepotem elephantos alere prohiberet,

    Cic. Phil. 9, 4:

    canes,

    id. Sex. Rosc. 56:

    quod alerentur regiones eorum ab illo,

    Vulg. Act. 12, 20:

    velut amnis imbres Quem super notas aluere ripas,

    have swollen, Hor. C. 4, 2, 5:

    rhombos aequora alebant,

    id. S. 2, 2, 48 al.; Ov. M. 9, 339; 3, 411; and in a paradoxical phrase: infelix minuendo corpus alebat, and sustained his body by consuming it, i. e. nourished himself by his own flesh, id. ib. 8, 878 al.—Hence in pass. with the abl. = vesci, to be nourished or sustained with or by something, to live or feed upon:

    panico vetere atque hordeo corrupto omnes alebantur,

    Caes. B. C. 2, 22:

    quia viperinis carnibus alantur,

    Plin. 7, 2, 2, § 27:

    locustis eos ali, etc.,

    id. 7, 2, 2, § 29:

    hoc cibo aliti sunt,

    Vulg. Exod. 16, 35.—
    II.
    Fig., to nourish, cherish, promote, increase, strengthen:

    honos alit artes,

    Cic. Tusc. 1, 2, 4:

    in eā ipsā urbe, in quā et nata et alta sit eloquentia,

    id. Brut. 10, 39:

    hominis mens alitur discendo et cogitando,

    id. Off. 1, 30:

    haec studia adulescentiam alunt,

    id. Arch. 7, 16; cf.

    Ochsn. Eclog. 134 al.: civitas, quam ipse semper aluisset,

    i. e. whose prosperity he had always promoted, Caes. B. G. 7, 33:

    vires,

    id. ib. 4, 1:

    nolo meis impensis illorum ali augerique luxuriam,

    Nep. Phoc. 1 fin.:

    alere morbum,

    id. Att. 21 fin.:

    insita hominibus libido alendi de industriā rumores,

    Liv. 28, 24:

    regina Vulnus alit venis,

    Verg. A. 4, 2:

    divitiis alitur luxuriosus amor,

    Ov. R. Am. 746:

    alitur diutius controversia,

    Caes. B. G. 7, 32:

    quid alat formetque poëtam,

    Hor. A. P. 307 al. —Hence, altus, a, um.

    Lewis & Short latin dictionary > alo

  • 3 alo

    (alui, altum)
    nourish, cherish, support, sustain, maintain, keep.

    Latin-English dictionary of medieval > alo

  • 4 alitus

    1.
    ălĭtus, Part. of alo.
    2.
    ălĭtus, us, m. [alo], nourishment, sustenance: Parentibus quotannis aurum ad abundantem alitum mittebat, support, Don. Vit. Verg. 6, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > alitus

  • 5 altus

    1.
    altus, a, um, participle from alo., lit., grown or become great, great (altus ab alendo dictus, Paul. ex Fest. p. 7 Müll.; cf. the Germ. gross with the Engl. grow), a polar word meaning both high and deep.
    A.
    Seen from below upwards, high.
    I.
    Lit.: IN ALTOD MARID PVCNANDOD, etc., Columna Duilii; so, maria alta, Liv. Andron. ap. Macr. S. 6, 5, 10; id. ib. ap. Prisc. p. 725 P.: aequor, Pac. ap. Varr. L. L. 7, § 23 Müll.: parietes, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44:

    sub ramis arboris altae,

    Lucr. 2, 30:

    acervus,

    id. 3, 198 al.:

    columellam tribus cubitis ne altiorem,

    Cic. Leg. 2, 26, 66:

    altior illis Ipsa dea est colloque tenus supereminet omnes,

    taller, Ov. M. 3, 181:

    altis de montibus,

    Verg. E. 1, 83:

    umbras Altorum nemorum,

    Ov. M. 1, 591 al. —With the acc. of measure:

    clausi lateribus pedem altis,

    a foot high, Sall. H. Fragm. 4, 39 Gerl.; cf. Lind. C. Gr. I. p. 215.—With gen.:

    triglyphi alti unius et dimidiati moduli, lati in fronte unius moduli,

    Vitr. 4, 3:

    majorem turrim altam cubitorum CXX.,

    id. 10, 5:

    alta novem pedum,

    Col. 8, 14, 1:

    singula latera pedum lata tricenum, alta quinquagenum,

    Plin. 36, 13, 19, § 4.—
    II.
    Trop., high, lofty, elevated, great, magnanimous, high-minded, noble, august, etc.:

    altissimus dignitatis gradus,

    Cic. Phil. 1, 6, 14; so id. Clu. 55; id. Dom. 37.—Of mind or thought:

    te natura excelsum quendam videlicet et altum et humana despicientem genuit,

    Cic. Tusc. 2, 4, 11:

    homo sapiens et altā mente praeditus,

    highminded, id. Mil. 8:

    qui altiore animo sunt,

    id. Fin. 5, 20, 57 al. —So of gods, or persons elevated in birth, rank, etc.;

    also of things personified: rex aetheris altus Juppiter,

    Verg. A. 12, 140:

    Apollo,

    id. ib. 10, 875:

    Caesar,

    Hor. C. 3, 4, 37:

    Aeneas, i. e. deā natus,

    id. S. 2, 5, 62:

    Roma,

    Ov. Tr. 1, 3, 33:

    Carthago,

    Prop. 2, 1, 23 al. —Of the voice, high, shrill, loud, clear:

    Conclamate iterum altiore voce,

    Cat. 42, 18:

    haec fatus altā voce,

    Sen. Troad. 196:

    altissimus sonus,

    Quint. 11, 3, 23 (cf.:

    vox magna,

    Ov. Tr. 4, 9, 24; Juv. 4, 32).— Subst.: altum, i, n., a height:

    sic est hic ordo (senatorius) quasi propositus atque editus in altum,

    on high, Cic. Verr. 2, 3, 41, § 98:

    aedificia in altum edita,

    Tac. H. 3, 71:

    quidquid in altum Fortuna tulit, ruitura levat,

    Sen. Agam. 100.—Esp.
    (α).
    (Sc. caelum.) The height of heaven, high heaven, the heavens:

    ex alto volavit avis,

    Enn. Ann. 1, 108:

    haec ait, et Maiā genitum demisit ab alto,

    Verg. A. 1, 297.—Still more freq.,
    (β).
    (Sc. mare.) The high sea, the deep, the sea: rapit ex alto navīs velivolas, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 224:

    ubi sumus provecti in altum, capiunt praedones navem illam, ubi vectus fui,

    Plaut. Mil. 2, 1, 39; so id. Men. 1, 2, 2; id. Rud. prol. 66; 2, 3, 64:

    terris jactatus et alto,

    Verg. A. 1, 3:

    in altum Vela dabant,

    id. ib. 1, 34:

    collectae ex alto nubes,

    id. G. 1, 324:

    urget ab alto Notus,

    id. ib. 1, 443 al.:

    alto mersā classe,

    Sil. 6, 665:

    ab illā parte urbis navibus aditus ex alto est,

    Cic. Verr. 2, 5, 32:

    in alto jactari,

    id. Inv. 2, 31, 95:

    naves nisi in alto constitui non poterant,

    Caes. B. G. 4, 24:

    naves in altum provectae,

    id. ib. 4, 28: scapha in altum navigat, Sall. Fragm.—So in the plur.:

    alta petens,

    Verg. A. 7, 362.— Trop.:

    quam magis te in altum capessis, tam aestus te in portum refert,

    Plaut. As. 1, 3, 6:

    imbecillitas... in altum provehitur imprudens,

    Cic. Tusc. 4, 18, 42:

    te quasi quidam aestus ingenii tui in altum abstraxit,

    id. de Or. 3, 36, 145.—
    B.
    Seen from above downwards, deep, profound.
    I.
    Lit. (hence sometimes opp. summus): Acherusia templa alta Orci, salvete, Enn. ap. Varr. L. L. 7, 2, 81; Cic. Tusc. 1, 21, 48:

    quom ex alto puteo sursum ad summum escenderis,

    Plaut. Mil. 4, 4, 14:

    altissimae radices,

    Cic. Phil. 4, 5:

    altae stirpes,

    id. Tusc. 3, 6, 13:

    altissima flumina,

    Caes. B. C. 3, 77:

    altior aqua,

    id. ib. 1, 25:

    alta theatri Fundamenta,

    Verg. A. 1, 427:

    gurgite in alto,

    in the deep whirlpool, id. E. 6, 76:

    altum vulnus,

    id. A. 10, 857; Petr. 136; Sen. Troad. 48:

    altum totā metitur cuspide pectus,

    Sil. 4, 292; so id. 6, 580 al.:

    unde altior esset Casus,

    Juv. 10, 106.—With the abl. of measure:

    faciemus (scrobes) tribus pedibus altas,

    Pall. Jan. 10, 3.—
    II.
    Trop. (more freq. in and after the Aug. per.), deep, profound:

    somno quibus est opus alto,

    Hor. S. 2, 1, 8; so Liv. 7, 35:

    sopor,

    Verg. A. 8, 27:

    quies,

    id. ib. 6, 522:

    silentium,

    id. ib. 10, 63; Quint. 10, 3, 22:

    altissima tranquillitas,

    Plin. Ep. 2, 1:

    altissima eruditio,

    id. ib. 4, 30:

    altiores artes,

    Quint. 8, 3, 2.— Subst.: altum, i, n., the depth, i. e. what is deep or far removed:

    ex alto dissimulare,

    Ov. Am. 2, 4, 16:

    non ex alto venire nequitiam, sed summo, quod aiunt, animo inhaerere,

    Sen. Ira, 1, 16 med. al.—Hence, ex alto repetere, or petere, in discourse, to bring from far; as P. a., farfetched:

    quae de nostris officiis scripserim, quoniam ex alto repetita sunt,

    Cic. Fam. 3, 5:

    quid causas petis ex alto?

    Verg. A. 8, 395 (cf.:

    alte repetere in the same sense,

    Cic. Sest. 13; id. Rep. 4, 4, and v. al. infra).—
    C.
    Poet., in reference to a distant (past) time: cur vetera tam ex alto appetissis discidia, Agamemno? Att. ap. Non. 237, 22 (altum: vetus, antiquum, Non.); cf. Verg. G. 4, 285.—With the access. idea of venerable (cf. antiquus), ancient, old:

    genus alto a sanguine Teucri,

    Verg. A. 6, 500:

    Thebanā de matre nothum Sarpedonis alti,

    id. ib. 9, 697;

    genus Clauso referebat ab alto,

    Ov. F. 4, 305:

    altā gente satus,

    Val. Fl. 3, 202:

    altis inclitum titulis genus,

    Sen. Herc. Fur. 338.— Adv.: altē, and very rarely altum, high, deep (v. supra, altus, P. a. init.).
    A.
    High, on high, high up, from on high, from above (v. altus, P. a., A.).
    I.
    Lit.:

    alte ex tuto prospectum aucupo,

    Att. Trag. Rel. p. 188 Rib.:

    colomen alte geminis aptum cornibus,

    id. ib. p. 221:

    alte jubatos angues,

    Naev. ib. p. 9:

    jubar erigere alte,

    Lucr. 4, 404:

    roseā sol alte lampade lucens,

    id. 5, 610:

    in vineā ficos subradito alte, ne eas vitis scandat,

    Cato, R. R. 50:

    cruentum alte extollens pugionem,

    Cic. Phil. 2, 12, 28: non animadvertis cetarios escendere in malum alte, ut perspiciant pisces? Varr. ap. Non. 49, 15:

    (aër) tollit se ac rectis ita faucibus eicit alte,

    Lucr. 6, 689:

    dextram Entellus alte extulit,

    Verg. A. 5, 443:

    alte suras vincire cothurno,

    high up, id. ib. 1, 337:

    puer alte cinctus,

    Hor. S. 2, 8, 10, and Sen. Ep. 92:

    unda alte subjectat arenam,

    Verg. G. 3, 240:

    Nihil tam alte natura constituit, quo virtus non possit eniti,

    Curt. 7, 11, 10: alte maesti in terram cecidimus, from on high, Varr. ap. Non. 79, 16:

    eo calcem cribro succretam indito alte digitos duo,

    to the height of two fingers, Cato, R. R. 18, 7; so Col. R. R. 5, 6, 6.— Comp.:

    quae sunt humiliora neque se tollere a terrā altius possunt,

    Cic. Tusc. 5, 13, 37:

    tollam altius tectum,

    id. Har. Resp. 15, 33:

    altius praecincti,

    Hor. S. 1, 5, 5:

    pullus in arvis altius ingreditur,

    Verg. G. 3, 75:

    caput altius effert,

    id. ib. 3, 553:

    altius atque cadant imbres,

    id. E. 6, 38 ubi v. Forb.:

    altius aliquid tenere,

    Sen. Q. N. 1, 5.— Sup.: [p. 96] cum altissime volāsset (aquila), Suet. Aug. 94.—
    II.
    Trop.:

    alte natus,

    Albin. 1, 379 (cf.: altus Aeneas, supra, P. a., A. II.):

    alte enim cadere non potest,

    Cic. Or. 28, 98:

    video te alte spectare,

    id. Tusc. 1, 34, 82; id. Rep. 6, 23, 25.— Comp.:

    altius se efferre,

    Cic. Rep. 6, 23, 25; 3, 3, 4:

    altius irae surgunt ductori,

    Verg. A. 10, 813:

    altius aliquid agitare,

    Cels. 1 prooem.:

    attollitur vox altius,

    Quint. 11, 3, 65:

    verbis altius atque altius insurgentibus,

    id. 8, 4, 27.— Sup.:

    Ille dies virtutem Catonis altissime illuminavit,

    Vell. 2, 35:

    ingenium altissime adsurgit,

    Plin. Ep. 8, 4.—
    B.
    Deep, deeply (v. altus, P. a. B.).
    I.
    Lit.:

    ablaqueato ficus non alte,

    Cato, R. R. 36:

    ferrum haud alte in corpus descendere,

    Liv. 1, 41:

    alte vulnus adactum,

    Verg. A. 10, 850; Ov. M. 6, 266; Curt. 4, 6, 18; Cels. 5, 26, 30:

    timidum caput abdidit alte,

    Verg. G. 3, 422:

    alte consternunt terram frondes,

    deeply strew, id. A. 4, 443:

    ut petivit Suspirium alte!

    Plaut. Cist. 1, 1, 58 (cf.:

    ingentem gemitum dat pectore ab imo,

    Verg. A. 1, 485):

    inter cupam pertundito alte digitos primorīs tres,

    Cato, R. R. 21, 2:

    minimum alte pedem,

    Col. de Arb. 30.— Comp.:

    ne radices altius agant,

    Col. 5, 6, 8:

    terra altius effossa,

    Quint. 10, 3, 2:

    cum sulcus altius esset impressus,

    Cic. Div. 2, 23, 50:

    frigidus imber Altius ad vivum persedit, Verg G. 3, 441: tracti altius gemitus,

    Sen. Ira, 3, 4, 2.— Sup.:

    (latronibus gladium) altissime demergo,

    App. M. 2, 32.—
    II.
    Trop., deeply, profoundly, far, from afar:

    privatus ut altum Dormiret,

    Juv. 1, 16:

    alte terminus haerens,

    Lucr. 1, 77:

    longo et alte petito prooemio respondere,

    Cic. Clu. 21, 58:

    ratio alte petita,

    Quint. 11, 1, 62:

    alte et a capite repetis, quod quaerimus,

    Cic. Leg. 1, 6, 18; id. Rep. 4, 4, 4; id. Sest. 13, 31.— Comp.:

    qui altius perspiciebant,

    had a deeper insight, Cic. Verr. 1, 7, 19:

    quae principia sint, repetendum altius videtur,

    must be sought out more deeply, id. Off. 1, 16:

    altius repetitae causae,

    Quint. 11, 1, 62:

    de quo si paulo altius ordiri ac repetere memoriam religionis videbor,

    Cic. Verr. 4, 105:

    Hisce tibi in rebus latest alteque videndum,

    Lucr. 6, 647:

    altius supprimere iram,

    Curt. 6, 7, 35:

    altius aliquem percellere,

    Tac. A. 4, 54:

    altius metuere,

    id. ib. 4, 41:

    altius animis maerere,

    id. ib. 2, 82:

    cum verbum aliquod altius transfertur,

    Cic. Or. 25, 82:

    Altius omnem Expediam primā repetens ab origine famam,

    Verg. G. 4, 285;

    so,

    Tac. H. 4, 12:

    altius aliquid persequi,

    Plin. 2, 23, 31, § 35:

    hinc altius cura serpit,

    id. 4, 11, 13, § 87.— Sup.:

    qui vir et quantus esset, altissime inspexi,

    Plin. Ep. 5, 15, 5.
    2.
    altus, ūs, m. [alo], a nourishing, support:

    terrae altu,

    Macr. S. 1, 20 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > altus

  • 6 alimentum

        alimentum ī, n    [alo], nourishment, nutriment, aliment: corporis: alimentum famae, Ta.— Plur, food, provisions<*> miseranda, Ta.: flammae, fuel, O.: lacrimae ei alimenta fuere, tears were his food, O.— The return due to parents from children, C.— Fig., food: vitiorum, O.: addidit alimenta rumoribus, support, L.
    * * *
    food/nourishment, provisions; sustenance, maintenance, livelihood; alms; fuel

    Latin-English dictionary > alimentum

  • 7 altor

        altor ōris, m    [alo], a nourisher, sustainer, foster-father: omnium rerum: altore recepto, O.
    * * *
    nourisher, sustainer; foster father, one who raises another's child

    Latin-English dictionary > altor

  • 8 altus

        altus adj. with comp. and sup.    [P. of alo], nourished, grown great, high, lofty, tall: altior illis, taller, O.: montes, V.—Meton., deep: altissimae radices: altissima flumina, Cs.: altior aqua, Cs.: volnus, V.—Fig., high, elevated, lofty: altissimus dignitatis gradus: rex aetheris Iuppiter, V.: Caesar, H.: Roma, O.: te natura altum genuit: qui altiore animo sunt: alta sperare, greatness, L.— Of the countenance, proud, stern, disdainful: Reiecit alto dona Voltu, H.—Deep, profound: somnus, H.: quies, V.: dissimulatio, Cu. — Ancient, old, remote: altior memoria: genus alto a sanguine Teucri, V.: Sarpedon, V.
    * * *
    I
    alta -um, altior -or -us, altissimus -a -um ADJ
    high; deep/profound; shrill; lofty, noble; deep rooted; far-fetched; grown great
    II
    nourishing, support

    Latin-English dictionary > altus

  • 9 alumna

        alumna ae, f    [alo], a foster-daughter, pupil: aquai dulcis alumnae (of frogs): civitatis quasi alumna eloquentia.
    * * *
    nursling, young animal/plant; foster-child, ward; native son; disciple, pupil

    Latin-English dictionary > alumna

  • 10 alumnus

        alumnus ī, m    [alo], a foster-son, ward, nursling: Carus, V.: dulcis, H.: hos usūs praestet tibi alumnus, i. e. this will be your reward for bringing him up, O.: legionum, brought up in the camp, Ta.: eorum agrorum alumni: (nec sentient) dulces alumni grave tempus, H.: alumno numine, O.—Fig.: ego itaque pacis, ut ita dicam, alumnus: Platonis, disciple disciplinae meae.
    * * *
    I
    alumna, alumnum ADJ
    nourished, brought up; reared/fostered by; native, brought up locally
    II
    nursling, young animal/plant; ward, protegee; native daughter; nurse, mother

    Latin-English dictionary > alumnus

  • 11 alebria

    ălebrĭa, ium, n. [alo], nourishing food, = bene alentia, Paul. ex Fest. p. 25 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > alebria

  • 12 Alemona

    Ălĕmōna ( Ălĭm-), ae, f. [alo], a tutelar goddess of the fœtus, Tert. Anim. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > Alemona

  • 13 alesco

    ălesco, ĕre, v. inch. n. [alo], to grow up, increase (only ante-class.), Varr. R. R. 1, 44, 4; 2, 4, 19: alescendi cacumen, * Lucr. 2, 1130.

    Lewis & Short latin dictionary > alesco

  • 14 aletudo

    ălĕtūdo, ĭnis, f. [alo], fatness, = corporis pinguedo, Fest. p. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > aletudo

  • 15 alibilis

    ălĭbĭlis, e, adj. [alo], affording nourishment, nutrilious, nourishing (perh. only in Varr.):

    lac,

    Varr. R. R. 2, 11, 2:

    casei,

    id. ib. 2, 11, 2, § 3.— Pass. of that which readily grows or fattens:

    ita pulli alibiliores fiunt,

    Varr. R. R. 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > alibilis

  • 16 alica

    ălĭca, ae, f. [from alo, acc. to Paul. ex Fest. p. 7 Müll.; akin to aleô, olai acc. to Doed.], orig. adj., nourishing, sc. farina.
    I.
    A kind of grain, spelt, Cato, R. R. 76 init.; Plin. 18, 7, 10, § 50.—
    II.
    Grits prepared from it, spelt-grits, Gr. chondros, later alix, Cels. 6, 6; Plin. 22, 25, 61, § 128.—
    III.

    Lewis & Short latin dictionary > alica

  • 17 Alim

    Ălĕmōna ( Ălĭm-), ae, f. [alo], a tutelar goddess of the fœtus, Tert. Anim. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > Alim

  • 18 alimentum

    ălĭmentum, i, n. [alo], nourishment, nutriment; and concr., food, provisions, aliment (in the poets only in the plur.).
    I.
    In gen.:

    alimenta corporis,

    Cic. Univ. 6:

    plus alimenti est in pane quam in ullo alio,

    Cels. 2, 18; so id. 8, 1; Plin. 17, 13, 20:

    alimenta reponere in hiemem,

    Quint. 2, 16, 16; Suet. Tib. 54; cf. Tac. A. 6, 23:

    alimenta petens,

    Vulg. Gen. 41, 55:

    alimenta negare,

    Ov. Tr 5, 8, 13:

    habentes alimenta et quibus tegamur,

    Vulg. 1 Tim. 6, 8.—In the jurists:

    alimenta,

    all things which pertain to the support of life, aliment, maintenance, support, Dig. 34, tit. 1, De alimentis, and 1. 6.— Poet. (very freq. in Ovid):

    picem et ceras, alimentaque cetera flammae,

    Ov. M. 14, 532:

    concipit Iris aquas, alimentaque nubibus affert,

    id. ib. 1, 271:

    lacrimaeque alimenta fuere,

    tears were his food, id. ib. 10, 75 (cf.:

    fuerunt mihi lacrimae meae panes die ac nocte,

    Vulg. Psa. 41, 4):

    ignis,

    Ov. M. 8, 837. — Trop.:

    vitiorum,

    Ov. M. 2, 769:

    furoris,

    id. ib. 3, 479:

    addidit alimenta rumoribus,

    gave new support to the rumors, Liv. 35, 23 fin.:

    alimentum famae,

    Tac. H. 2, 96:

    alimentum virtutis honos,

    Val. Max. 2, 6, 5.—
    II.
    Esp., for the Gr. tropheia or threptra, the reward or recompense due to parents from children for their rearing: quasi alimenta exspectarct a nobis (patria), Cic. Rep. 1, 4 Mos. (in Val. Fl. 6, 570, this is expressed by nutrimenta; in Dig. 50, 13, 1, § 14, by nutricia).

    Lewis & Short latin dictionary > alimentum

  • 19 alimonia

    ălĭmōnĭa, ae, f. [alo] (ante- and postclass. for alimentum), nourishment, food, sustenance, support:

    quaestus alimoniae,

    Plaut. Pers. 1, 2, 1:

    naturalis,

    Gell. 17, 15, 5:

    flammae,

    fuel, Prud. Cath. 5, 19; App. M. 2, p. 115:

    in alimoniam ignis,

    for the food of the burnt-offering, Vulg. Lev. 3, 16; ib. 1 Macc. 14, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > alimonia

  • 20 alitudo

    ălĭtūdo, ĭnis, f. [alo], in Gloss. Gr. Lat. as a transl. of trophê, nourishment.

    Lewis & Short latin dictionary > alitudo

См. также в других словарях:

  • alo — alo·di·al·ism; alo·di·al·ist; alo·di·al·i·ty; alo·di·al·ly; alo·di·ary; alo·di·um; alo·et·ic; alo·gi; alo·gia; alo·gi·an; alo·ha; alo·isi·ite; alo·ma; alo·pex; alo·pi·as; alo·sa; alo·ys·ia; hy·alo·plasm; hy·alo·sponge; min·er·alo·corticoid;… …   English syllables

  • Ålö — Rechtsform AB Gründung 1950 Sitz …   Deutsch Wikipedia

  • alo — ALÓ interj. Exclamaţie convenţională prin care se cheamă sau se răspunde la telefon. ♦ Exclamaţie de chemare. – Din fr. allô. Trimis de ana zecheru, 15.05.2007. Sursa: DEX 98  aló interj., s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… …   Dicționar Român

  • Alo — bezeichnet: ein Königreich im französischen Überseegebiet Wallis und Futuna, siehe Alo (Wallis und Futuna) Alo ist der Familienname folgender Personen: Vincent Alo (1904–2001), US amerikanischer Mobster der La Cosa Nostra ALO steht für Austrian… …   Deutsch Wikipedia

  • Alo — or ALO can refer to: * Afghanistan Liberation Organization * Ahwaz Liberation Organisation (Iran) * Alo (Wallis and Futuna), also known as Tu a * Animal Liberation Orchestra * Waterloo Regional Airport, from its IATA code * Allegheny Airlines,… …   Wikipedia

  • Alo! — is a daily tabloid newspaper published in Belgrade, Serbia.Launched by Ringier AG (owners of another Serbian daily Blic ) on Monday, October 15, 2007, Alo! attempts to establish itself on the saturated Serbian daily tabloid market through… …   Wikipedia

  • Alo — Saltar a navegación, búsqueda Futuna y Alofi …   Wikipedia Español

  • ALO — steht für Austrian Literature Online, ein Digitalisierungsprojekt mehrerer österreichischer Universitäten Animal Liberation Orchestra, eine US amerikanische Rockband …   Deutsch Wikipedia

  • ALÖ — steht für: Alternative Liste Österreichs, eine österreichische Partei Siehe auch: Ålö, schwedischer Landtechnikhersteller Aloe Diese Seite ist eine Begriffs …   Deutsch Wikipedia

  • alo- — Prefijo que significa otro o distinto. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • ALO — Agency Liaison Short Dictionary of (mostly American) Legal Terms and Abbreviations …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»