Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

agrippīna

  • 21 Agrippina of Rome

    Христианство: Агриппина Римляныня (раннехристианская святая), Агриппина Римская

    Универсальный англо-русский словарь > Agrippina of Rome

  • 22 Colonia Agrippina

    Латинско-русский словарь > Colonia Agrippina

  • 23 Colonia Agrippina

    «Колония Агриппина»
    римский лагерь, основанный в 1 в. до н. э. на месте селения германского племени убиев; в 50 г. г. н. э. получил статус римской колонии «Colonia Agrippinensis»; от слова «Colonia» впоследствии образовалось название «Кёльн»

    Deutsch-Russisch Wörterbuch der regionalen Studien > Colonia Agrippina

  • 24 Agripina

    f.
    1 Agrippina, Agrippina the Elder.
    2 Agrippina, Agrippina the Younger.

    Spanish-English dictionary > Agripina

  • 25 Agrippinensis

    Agrippīnēnsis, e adj. к Agrippina
    Colonia A. T, город в области убиев, колонизованный в 50 г. н. э. по приказанию Агриппины (см. Agrippina 3.), нынеКёльн

    Латинско-русский словарь > Agrippinensis

  • 26 atrox

    atrox, trōcis, Adi. m. Compar. u. Superl. (v. ater, wie ferox v. ferus), »sich schwarz, d.i. Unheil drohend, zeigend« = gräßlich, unheilvoll, Unheil bringend, greulich, scheußlich, schauderhaft, furchtbar, schrecklich, I) eig.: exta, Naev. b. Pun. fr.: res scelesta, atrox, nefaria, Cic.: atroces res (Ggstz. mites), Quint.: atr. facinus, caedes, Liv.: nihil umquam atrox ausus, Eutr.: m. 2. Sup., illa species quam atrox visu, Nazar. pan. 22, 4. – v. Krieg, Kampf, Gefahr u.a. Übeln, gräßlich, grimmig, blutig, mörderisch, schrecklich usw., bellum, Sall.: proelium, pugna, certamen, Liv.: periculum, Liv.: valetudo, schwere Krankheit, Tac. – v. der Jahreszeit, v. dem Wetter usw., wie unser gräßlich, schauderhaft, fürchterlich, hora flagrantis Caniculae, Hor.: aestas, Claud.: hiems (Ggstz. clemens hiems), Col. u. Plin.: tempestas (Ungewitter), Liv.: nox nimbo atrox, Tac. – von Befehlen, Nachrichten usw., gräßlich, Schrecken erregend, Unheil drohend (vgl. Heräus Tac. hist. 1, 15, 22), imperium, Liv.: edicta, Tac.: responsum, Liv.: nuntii, Tac.: rumor, Tac.: mendacium, Tac.: atrocissimae litterae, Schreckenspost, Cic. – von der Rede, in drohendem od. strengem, schneidendem Tone abgefaßt, schneidend, drohend, wütend (s. Heräus Tac. hist. 2, 40, 8), vehemens atque atrox orationis genus (Ggstz. alterum genus lenitatis et mansuetudinis), Cic.: peroratio in alcis digitum, Plin.: mandata, Tac.: n. pl. subst., haec vulgus, proceres atrociora, führten noch drohendere Reden, Tac. hist. 5, 25. – II) übtr., v. leb. Wesen, deren Charakter usw., gräßlich, gefährlich, grimmig, unbändig, wild, trotzig, unbarmherzig (Ggstz. clemens), contio, Liv.: Medea, Quint.: Agrippina semper atrox, Tac.: filia longo dolore atrox, empört, Tac.: atr. ingenium (Sinn), Liv.: atr. malitia, Pacuv. fr.: saevissimi principis atrocissima effigies, Plin. pan.: m. Genet., atrox odii (in ihrem Hasse) Agrippina, Tac. ann. 12, 22: m. ad u. Gerund., negat ullum atrocius esse animal ad conficiendum hominem in aqua, Plin. 9, 91. – u. trotzig = fest, unbeugsam, animus Catonis, Hor.: confidentia, Pacuv. fr.: fides, virtus, Sil.: odium in prole paternum exercebat atrox, Ov. – / Bei spät. Dichtern auch ātrox gemessen, s. Sen. Troad. 298 (292); Thyest. 745. – Spätlat., atrox pix = atra pix (?), Pelag. vet. 26. p. 89.

    lateinisch-deutsches > atrox

  • 27 atrox

    ătrox, ōcis [ater noir, sombre]: [st2]1 [-] sinistre, menaçant, malheureux, funeste, grave. [st2]2 [-] farouche, terrible, cruel, dur, affreux, atroce, impitoyable. [st2]3 [-] violent, fort, véhément. [st2]4 [-] en bonne part: rigide, ferme, inflexible, rigoureux, opiniâtre. [st2]5 [-] (style) énergique, violent.    - re atroci percitus, Ter. Hec. 3, 3, 17: mis hors de moi par cet affreux mystère.    - atrox negotium, Sall. C. 29, 2: affaire épineuse.    - atrox animus Catonis, Hor. C. 2, 1, 24: l'âme inflexible de Caton.    - atrox odii Agrippina, Tac. A. 2, 18: Agrippine, d'une haine implacable.
    * * *
    ătrox, ōcis [ater noir, sombre]: [st2]1 [-] sinistre, menaçant, malheureux, funeste, grave. [st2]2 [-] farouche, terrible, cruel, dur, affreux, atroce, impitoyable. [st2]3 [-] violent, fort, véhément. [st2]4 [-] en bonne part: rigide, ferme, inflexible, rigoureux, opiniâtre. [st2]5 [-] (style) énergique, violent.    - re atroci percitus, Ter. Hec. 3, 3, 17: mis hors de moi par cet affreux mystère.    - atrox negotium, Sall. C. 29, 2: affaire épineuse.    - atrox animus Catonis, Hor. C. 2, 1, 24: l'âme inflexible de Caton.    - atrox odii Agrippina, Tac. A. 2, 18: Agrippine, d'une haine implacable.
    * * *
        Atrox, atrocis, pen. prod. om. g. Cruel, Sans pitié, Oultrageux, Felon, Hideux, Horrible.
    \
        AEstas atrox. Claudian. Oultrageuse en chaleurs.
    \
        Atrocissimum certamen. Liu. Combat à oultrance.
    \
        Flagrantis atrox hora Caniculae. Hor. Les jours caniculaires.
    \
        Atroces literae. Cic. Lettres oultrageuses et terribles.
    \
        Atrox et difficile tempus Reip. Cic. Mauvais temps, Dure saison.
    \
        Atrox odii. Tacit. Qui hait cruellement.
    \
        Atrox, Crudum. Naeuius, Atrocia proiecerunt exta. Hideux. Horribles à veoir.

    Dictionarium latinogallicum > atrox

  • 28 chlamys

    chlămys, ydis (chlămyda, ae), f. chlamyde (manteau court d'origine thessalienne, assez large, fixé au cou par une agrafe; vêtement militaire; manteau de voyage ou de cérémonie; la chlamyde était portée sous l'Empire romain par de hauts dignitaires comme vêtement d'apparat).    - [gr]gr. χλαμύς, ύδος.    - tibi fertur pro meritis, Admete, chlamys, Stat.: à toi, Admète, on t'apporte une chlamyde pour tes mérites.    - Agrippina chlamyde aurata, Tac.: Agrippine, portant une chlamyde en tissu d'or.
    * * *
    chlămys, ydis (chlămyda, ae), f. chlamyde (manteau court d'origine thessalienne, assez large, fixé au cou par une agrafe; vêtement militaire; manteau de voyage ou de cérémonie; la chlamyde était portée sous l'Empire romain par de hauts dignitaires comme vêtement d'apparat).    - [gr]gr. χλαμύς, ύδος.    - tibi fertur pro meritis, Admete, chlamys, Stat.: à toi, Admète, on t'apporte une chlamyde pour tes mérites.    - Agrippina chlamyde aurata, Tac.: Agrippine, portant une chlamyde en tissu d'or.
    * * *
        Chlamys, chlamydis, pen. corr. f. g. Plaut. Une facon de vestement, comme un manteau, ou cappe.
    \
        Phrygia chlamys. Virgil. Faict à broderie.
    \
        Sidonia chlamys. Virg. De couleur de pourpre.
    \
        Chlamys circundata limbo. Virg. Manteau bandé ou bordé tout autour.

    Dictionarium latinogallicum > chlamys

  • 29 nurus

    nurŭs, ūs, f. [st2]1 [-] bru, belle-fille. [st2]2 [-] jeune femme, femme mariée; femme. [st2]3 [-] fiancée du fils.    - quod si nurum Agrippina non nisi filio infestam ferre posset, redderetur ipsa Othonis conjugio, Tac. An. 14, 1: si Agrippine ne pouvait supporter une bru qu'à condition de la voir ennemie de son fils, qu'on la rende, elle, à Othon, son mari.
    * * *
    nurŭs, ūs, f. [st2]1 [-] bru, belle-fille. [st2]2 [-] jeune femme, femme mariée; femme. [st2]3 [-] fiancée du fils.    - quod si nurum Agrippina non nisi filio infestam ferre posset, redderetur ipsa Othonis conjugio, Tac. An. 14, 1: si Agrippine ne pouvait supporter une bru qu'à condition de la voir ennemie de son fils, qu'on la rende, elle, à Othon, son mari.
    * * *
        Nurus, huius nurus, f. g. Cic. La femme de mon filz, Ma bru.
    \
        Nurus saepe ponit Ouidius tantum pro sexu. Femme.

    Dictionarium latinogallicum > nurus

  • 30 viduo

    viduo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] rendre vide, vider, priver, dépouiller de. [st2]2 [-] piller, ravager, dépeupler.    - solus arva numquam viduata pruinis lustrabat, Virg. G. 4, 518: seul, il errait à travers les guérets jamais désertés par les frimas.    - architectus ingeni viduatus, Vitr. 5, 7, 7: architecte sans talent.    - conjux viduata taedis, Sen. Med. 581: [épouse privée d'hymen] = épouse divorcée.    - Agrippina viduata morte Domitii, Suet. Galb. 5: Agrippine devenue veuve à la mort de Domitius.    - Aquilonibus foliis viduantur orni, Hor. O. 2, 6: Aquilon ne dépouille pas les ornes de leurs feuilles.    - orba pedum partim, manuum viduata vicissim, Lucr. 5, 840: des êtres, certains sans pieds, d'autres, au contraire, sans mains.
    * * *
    viduo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] rendre vide, vider, priver, dépouiller de. [st2]2 [-] piller, ravager, dépeupler.    - solus arva numquam viduata pruinis lustrabat, Virg. G. 4, 518: seul, il errait à travers les guérets jamais désertés par les frimas.    - architectus ingeni viduatus, Vitr. 5, 7, 7: architecte sans talent.    - conjux viduata taedis, Sen. Med. 581: [épouse privée d'hymen] = épouse divorcée.    - Agrippina viduata morte Domitii, Suet. Galb. 5: Agrippine devenue veuve à la mort de Domitius.    - Aquilonibus foliis viduantur orni, Hor. O. 2, 6: Aquilon ne dépouille pas les ornes de leurs feuilles.    - orba pedum partim, manuum viduata vicissim, Lucr. 5, 840: des êtres, certains sans pieds, d'autres, au contraire, sans mains.
    * * *
        Viduo, viduas, viduare. Colum. Faire vefve, Priver.
    \
        Dexteram viduare ense. Seneca. Laisser l'espee qu'on tenoit en la main, et la jecter, Vuider sa main de l'espee qu'on tenoit.
    \
        Orni viduantur foliis. Horat. Se despouillent de leurs fueilles.
    \
        Vrbem viduare ciuibus. Virgil. Tuer les citoyens, Vuider la ville de ses habitants.

    Dictionarium latinogallicum > viduo

  • 31 Agrippinensis colonia

    Agrippinensis colonia, f. la Cologne, la colonie d'Agrippine (sur le Rhin).    - Agrippinenses, ium, m.: les habitants d'Agrippina, les Agrippiniens.    - Agrippinensis, e: d'Agrippina.

    Dictionarium latinogallicum > Agrippinensis colonia

  • 32 atrox

    atrox, trōcis, Adi. m. Compar. u. Superl. (v. ater, wie ferox v. ferus), »sich schwarz, d.i. Unheil drohend, zeigend« = gräßlich, unheilvoll, Unheil bringend, greulich, scheußlich, schauderhaft, furchtbar, schrecklich, I) eig.: exta, Naev. b. Pun. fr.: res scelesta, atrox, nefaria, Cic.: atroces res (Ggstz. mites), Quint.: atr. facinus, caedes, Liv.: nihil umquam atrox ausus, Eutr.: m. 2. Sup., illa species quam atrox visu, Nazar. pan. 22, 4. – v. Krieg, Kampf, Gefahr u.a. Übeln, gräßlich, grimmig, blutig, mörderisch, schrecklich usw., bellum, Sall.: proelium, pugna, certamen, Liv.: periculum, Liv.: valetudo, schwere Krankheit, Tac. – v. der Jahreszeit, v. dem Wetter usw., wie unser gräßlich, schauderhaft, fürchterlich, hora flagrantis Caniculae, Hor.: aestas, Claud.: hiems (Ggstz. clemens hiems), Col. u. Plin.: tempestas (Ungewitter), Liv.: nox nimbo atrox, Tac. – von Befehlen, Nachrichten usw., gräßlich, Schrecken erregend, Unheil drohend (vgl. Heräus Tac. hist. 1, 15, 22), imperium, Liv.: edicta, Tac.: responsum, Liv.: nuntii, Tac.: rumor, Tac.: mendacium, Tac.: atrocissimae litterae, Schreckenspost, Cic. – von der Rede, in drohendem od. strengem, schneidendem Tone abgefaßt, schneidend, drohend, wütend (s. Heräus Tac. hist. 2, 40, 8), vehemens atque atrox orationis genus (Ggstz. alterum genus lenitatis
    ————
    et mansuetudinis), Cic.: peroratio in alcis digitum, Plin.: mandata, Tac.: n. pl. subst., haec vulgus, proceres atrociora, führten noch drohendere Reden, Tac. hist. 5, 25. – II) übtr., v. leb. Wesen, deren Charakter usw., gräßlich, gefährlich, grimmig, unbändig, wild, trotzig, unbarmherzig (Ggstz. clemens), contio, Liv.: Medea, Quint.: Agrippina semper atrox, Tac.: filia longo dolore atrox, empört, Tac.: atr. ingenium (Sinn), Liv.: atr. malitia, Pacuv. fr.: saevissimi principis atrocissima effigies, Plin. pan.: m. Genet., atrox odii (in ihrem Hasse) Agrippina, Tac. ann. 12, 22: m. ad u. Gerund., negat ullum atrocius esse animal ad conficiendum hominem in aqua, Plin. 9, 91. – u. trotzig = fest, unbeugsam, animus Catonis, Hor.: confidentia, Pacuv. fr.: fides, virtus, Sil.: odium in prole paternum exercebat atrox, Ov. – Bei spät. Dichtern auch ātrox gemessen, s. Sen. Troad. 298 (292); Thyest. 745. – Spätlat., atrox pix = atra pix (?), Pelag. vet. 26. p. 89.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > atrox

  • 33 Ubii

    Ubiī, ōrum, m., eine germanische Völkerschaft am rechten Rheinufer von der Lahn bis unterhalb Kölns, mit Cäsar befreundet u. deshalb den übrigen Germanen verhaßt. Unter Augustus wurden sie durch M. Agrippa auf das linke Rheinufer versetzt u. ihre Hauptstadt i.J. 50 n. Chr. zur colonia Agrippina (Köln) erhoben, Caes. b.G. 1, 54, 1; 4, 3, 3. Tac. Germ. 28: oppidum Ubiorum, die Hauptstadt der Ubier, s. Agrippina a.E.: ara Ubiorum, in der Hauptstadt der Ubier, Tac. ann. 1, 39 u. 57. – Dav. Ubius, a, um, ubisch, mulier, Tac. hist. 5, 22.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ubii

  • 34 prae-veniō

        prae-veniō vēnī, ventus, īre,    to come before, precede, get the start of, outstrip, anticipate, prevent: hostis breviore viā praeventurus erat, L.: praevenerat fama, L.: Lucifero praeveniente, O.: desiderium plebis, L.: nisi praeveniretur Agrippina, i. e. unless Agrippina were put out of the way, Ta.—To prevent, hinder (only pass.): quae ipse paravisset facere, perfidiā clientis sui praeventa, S.: Quod non praeventum morte fuisse dolet, O.

    Latin-English dictionary > prae-veniō

  • 35 Köln

    n
    Кёльн
    один из старейших городов Германии, порт на р. Рейн (земля Северный Рейн-Вестфалия) с населением 955.500 жителей; возник как римская колония «Colonia Agrippina»; важнейший торгово-промышленный и финансовый центр; развиты: машиностроение, нефтеперерабатывающая, нефтехимическая, текстильная, пищевкусовая отрасли промышленности; достопримечательности: самый большой в Германии готический собор, романские церкви; множество музеев: Римско-германский ( Römisch-Germanisches Museum), Вальраф-Рихарц-музей (Wallraf-Richartz-Museum), Кунстхалле (Kunsthalle), Музей восточно-азиатского искусства и др.; университет (1388); Высшая школа искусств с ориентацией на СМИ; радиостанция «Немецкая волна»; Кёльн — город ярмарок и карнавалов

    Deutsch-Russisch Wörterbuch der regionalen Studien > Köln

  • 36 paludamentum

    pălūdāmentum, i, n. [kindred with pallium, q. v.], a military cloak, soldier's cloak.
    I.
    In gen. (very rare; cf.:

    sagum, trabea): cognito super umeros fratris paludamento sponsi, quod ipsa confecerat,

    Liv. 1, 26; Sall. Fragm. ap. Non. 539, 3.—
    II.
    In partic., a general's cloak (freq.):

    paludamenta (sunt) insignia atque ornamenta militaria... quae propterea, quod conspiciuntur qui ea habent, ac fiunt palam, paludamenta dicta,

    Varr. L. L. 7, § 37 Müll.; cf.:

    omnia militaria ornamenta paludamenta dici (ait Veranius),

    Fest. p. 253 Müll.; Liv. 9, 5:

    paludamento circum laevum bracchium intorto,

    id. 25, 16 fin.:

    coccum imperatoriis dicatum paludamentis,

    Plin. 22, 2, 3, § 3;

    Vall. Max. 1, 6, 11: indutus aureo paludamento,

    Aur. Vict. Epit. 3. Agrippina, the mother of Nero, wore a paludamentum of cloth of gold at the naval combat exhibited by the emperor Claudius, Plin. 33, 3, 19, § 63 (acc. to Tac. A. 12, 56: ipse, Claudius, insigni paludamento neque procul Agrippina chlamyde auratā praesidere).—Ut illi, quibus erat moris paludamento mutare praetextam, i. e., to exchange civil administration for [p. 1295] military command, Plin. Pan. 56, 4; cf.: togam paludamento mutavit, i. e. peace for war, Sall. Fragm. ap. Isid. Orig. 19, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > paludamentum

  • 37 praevenio

    prae-vĕnĭo, vēni, ventum, 4 (in tmesi:

    praeque diem veniens,

    Verg. E. 8, 17), v. n. and a., to come before, precede, get the start of, to outstrip, anticipate, to prevent (postAug.; for, in Cic. Off. 3, 7, 33, the correct reading is peremisset; cf.: antevenio, antecedo, praeverto); constr. absol. or with acc.
    I.
    Lit., absol.:

    hostis breviore viā praeventurus erat,

    Liv. 22, 24:

    praevenerat non fama solum, sed nuncius etiam ex regiis servis,

    id. 24, 21:

    Lucifero praeveniente,

    Ov. F. 5, 548.—
    (β).
    With acc.:

    talia agentem mors praevenit,

    anticipated him, prevented the execution of his plans, Suet. Caes. 44:

    desiderium plebis,

    Liv. 8, 16:

    damnationis ignominiam voluntariā morte praevenit,

    anticipated, Val. Max. 1, 3, 3.—In pass., to be prevented, hindered, etc.:

    quae ipse paravisset facere, perfidiā clientis sui praeventa,

    Sall. J. 71, 5:

    quod non praeventum morte fuisse, dolet,

    prevented by death, Ov. Tr. 5, 4, 32:

    peregissetque ultionem, nisi morte praeventus fuisset,

    Just. 32, 3:

    praeventus est ab Agrippinā,

    Suet. Claud. 44; Plin. Ep. 9, 1, 3:

    nisi praeveniretur Agrippina,

    i. e. if she had not been killed beforehand, Tac. A. 14, 7:

    si maritus sit in magistratu, potest praeveniri a patre,

    the father can bring the accusation first, Dig. 48, 5, 15.—
    2.
    To come or go beforehand (late Lat.):

    ut praeveniant ad vos,

    Vulg. 2 Cor. 9, 5:

    praevenit ungere corpus meum,

    id. Marc. 14, 8.—
    II.
    Trop., to surpass, excel, be superior (post-Aug.):

    Nomentanae vites fecunditate (Amineas) praeveniunt,

    Col. 3, 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > praevenio

  • 38 Ubii

    Ubiī, ōrum m.
    убии, германск. племя, жившее на правом берегу Рейна, дружественное Цезарю и, в силу этого, враждебное прочим германск. племенам; при Августе они были переселены на левый берег Рейна, а впоследствии (в 50 г. н. э.) их главн. город был переименован в Colonia Agrippina( ныне Кёльн) Cs, T

    Латинско-русский словарь > Ubii

  • 39 viduo

    avī, ātum, āre
    1) отнимать, лишать (aliquid aliquā re, реже alicujus rei)
    arva nunquam viduata pruinis V — равнины, вечно покрытые инеем
    Agrippina viduata morte Domitii Su — Агриппина, овдовевшая со смертью Домиция
    conjux viduata taedis SenT — жена, брошенная мужем

    Латинско-русский словарь > viduo

  • 40 anquiro

    an-quīro, quīsīvī, quīsītum, ere (an u. quaero), nach etw. od. jmd. umhersuchen, umherspähen, nach allen Seiten sich umsehen, I) eig.: alqm, quem diligamus, Cic.: omnia, quae sunt ad vivendum necessaria, anq. et parare, Cic.: aurum eo studio, ea diligentiā, ut etc., Flor. – II) übtr.: A) tr. nach allen Seiten aus Wißbegierde, Neugierde usw. forschend untersuchen, nachforschen, mens semper aliquid aut anquirit aut agit, Cic.: anquirunt aut consultant, Cic.: nihil praeter suum negotium agere, nihil de alio anquirere (sich neugierig bekümmern um usw.), Cic.: in qua (contentione) quid valeat id, quod fieri possit, anquiritur, Cic.: an factum sit, anquiritur, Apul.: nec diu anquirendum, quin Agrippina claritudine generis anteiret, es sei nicht erst noch lange zu untersuchen, ob usw. = es leide (es sei) keine Frage, daß usw., Tac. ann. 12, 6. – B) intr. als t.t. des röm. Kriminalprozesses, nach gesetzlich eingeleiteter Anklage die strenge Untersuchung des Verbrechens vornehmen u. dann auf eine bestimmte Strafe den Antrag stellen, antragen (worauf dann erst die eigentl. Anklagebill [rogatio] erfolgte), v. vorsitzenden Magistrate, bes. v. Volkstribunen, de perduellione, Liv.: de morte alcis, Tac. – m. Abl. od. Genet. der Strafe, capite u. capitis, auf Leib und Leben, Liv.: pecuniā, Liv.

    lateinisch-deutsches > anquiro

См. также в других словарях:

  • Agrippina — Agrippine la Jeune Genre Opera seria …   Wikipédia en Français

  • Agrippina — may refer to: In people: Vipsania Agrippina (36 BC–20), daughter of Caecilia Attica and first wife of the Emperor Tiberius Vipsania Marcella Agrippina (born 27 BC), daughter of Claudia Marcella Major and first wife of general Publius Quinctilius… …   Wikipedia

  • Agrippina — ist ein römisches weibliches Cognomen, das in moderner Zeit auch als weiblicher Vorname verwendet wird. Herkunft und Bedeutung Agrippina ist eine Ableitung des römischen Namens Agrippa. Die männliche Form ist Agrippinus. Bekannte Namensträger… …   Deutsch Wikipedia

  • Agrippina — Agrippina,   1) Agrippina die Ältere, Vipsania Agrippina, * 14 v. Chr., ✝ 33 n. Chr., Tochter des Marcus Vipsanius Agrippa und der Iulia (Julia), Gemahlin des Gaius Iulius Caesar Germanicus, Mutter u. a. von Calig …   Universal-Lexikon

  • AGRIPPINA — AGRIPPINA, station in the line of beacons kindled during the period of the Second Temple, northward from the Mount of Olives to announce the time for reciting blessings during the new moon period: … from Sarteba to Agrippina and from Agrippina to …   Encyclopedia of Judaism

  • Agrippīna — Agrippīna, 1) A., die ältere, Tochter des M. Vipsanius Agrippa (s. Agrippa 1) und der Julia, Enkelin des Augustus, Gemahlin des Germanicus; dem sie neun Kinder geboren hat, ausgezeichnet durch edlen und hochherzigen Charakter, aber unfähig, ihren …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Agrippīna — Agrippīna, 1) A., erste Gemahlin des Kaisers Tiberius, welcher sich von derselben trennen mußte, am Augusts Tochter, Julia, Agrippas 2. Gemahlin, zu heirathen, sie vermählte sich nachher mit Asinius Pollio; 2) A., Tochter des M. Vipsanius Agrippa …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Agrippina (II) — [a΄gri pī′nə, a΄gripē′nə] (Julia) A.D. 15? 59; mother of Nero: called Agrippina the Younger * * * …   Universalium

  • Agrippina (II) — [a΄gri pī′nə, a΄gripē′nə] (Julia) A.D. 15? 59; mother of Nero: called Agrippina the Younger …   English World dictionary

  • Agrippina (II) — [a΄gri pī′nə, a΄gripē′nə] (Julia) A.D. 15? 59; mother of Nero: called Agrippina the Younger …   English World dictionary

  • Agrippina — Agrippīna, Vipsania, Tochter des M. Vipsanius Agrippa, erste Gemahlin des Kaisers Tiberius. – A., die Ältere, zweite Tochter des Agrippa, Gemahlin des Germanikus, nach dessen Tode nach der Insel Pandateria bei Neapel verbannt, wo sie 18. Okt. 33… …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»