-
1 agitation
n1) хвилювання, збудження; збентеження; стурбованість, занепокоєння2) публічне обговорення3) агітація4) перемішування, збовтування; струшування; хитання* * *n1) хвилювання; збудження; сум'яття, занепокоєння; бурхливий рух, коливання; хвилювання2) відкрите, публічне обговорення; агітація3) перемішування, збовтування, струшування -
2 agitation
n агітація- to carry on agitation for/ against smth проводити агітацію за/ проти чогось -
3 agitation
-
4 agitation
n1) хвилювання; збудження; сум'яття, занепокоєння; бурхливий рух, коливання; хвилювання2) відкрите, публічне обговорення; агітація3) перемішування, збовтування, струшування -
5 agitation
[ˌæʤɪ'teɪʃ(ə)n]n1) збу́дження; хвилюва́ння, триво́га2) агіта́ція3) перемі́шування -
6 agitation
ажитація; тривога -
7 agitation
n перемішування -
8 outdoor agitation
-
9 political agitation
-
10 thermal agitation
n теплове збурювання -
11 political
1) політичний в'язень, політв'язень; розм. політичний злочинець2) політичний; державний; партійний, вузькопартійний ( про підхід тощо); державознавчий; тактичний ( про хід у політиці тощо)•- political advertisement
- political advertising
- political agitation
- political allegiance
- political alliance
- political ally
- political amnesty
- political and legal
- political aspect
- political assassination
- political asylum
- political asylum applicant
- political asylum request
- political authority
- political authority
- political beliefs
- political bias
- political bribery
- political campaign
- political capacity
- political case
- political censorship
- political charge
- Political Committee
- political connections
- political considerations
- political conspiracy
- political contest
- political contests
- political contract killing
- political control
- political convictions
- political corporation
- political corruption
- political crime
- political decision-making
- political demand
- political despotism
- political destabilization
- political deviant
- political dialog
- political dialogue
- political dictation
- political diktat
- political discrimination
- political disorder
- political disorders
- political dissenter
- political district
- political division
- political elite
- political espionage
- political executive
- political exile
- political expediency
- political extremism
- political figure
- political foe
- political force
- political freedom
- political game
- political gangsterism
- political government
- political illegality
- political independence
- political inequality
- political influence
- political integration
- political intelligence
- political issue
- political judging
- political justice
- political killer
- political killing
- political law
- political liberalization
- political liberties
- political liberty
- political-military bloc
- political motive
- political murder
- political nationality
- political nature of a state
- political offence
- political offense
- political offender
- political opponent
- political opposition
- political oppression
- political order
- political pay-off
- political payment
- political persecution
- political persuasion
- political police
- political post
- political power
- political preferences
- political pressure
- political principle
- political prisoner
- political privilege
- political process
- political question
- political question
- political radicalism
- political reality
- political refugee
- political regime
- political repression
- political responsibility
- political right
- political rival
- political scientist
- political spectrum
- political strike
- political suspect
- political system
- political terror
- political terrorism
- political terrorist
- political threat
- political treaty
- political trial
- political union
- political unit
- political unreliability
- political untrustworthiness
- political victim
- political views
- political vigilance -
12 traverse
1. n1) тех. поперечка, перекладка; траверса2) перешкода3) самохід; подача4) ав. траверз5) мор. галс6) геол. поперечна жила (тріщина)7) геод. теодолітний хід8) військ. поворот у горизонтальній площині9) військ. кут горизонтальної наводки10) юр. суттєве заперечення відповідача2. adjпоперечний3. v1) перетинати; переїжджати (через щось)2) лежати упоперек3) докладно обговорювати4) заперечувати5) юр. спростовувати (твердження позивача)6) військ. обертатися на вертикальній осі (в горизонтальній площині)7) мор. робити галс* * *I n1) перешкода; мінливості доліtraverses, toils and trouble — мінливості долі, праці, тривоги
2) перехід, подоланняthe traverse of the gorge may take many weeks — перехід через ущелину може зайняти багато тижнів; cпopт. траверс ( у альпінізмі); cпopт. траверс; зигзагоподібний спуск або підйом ( на лижах); перетин
3) cпopт. санітандем4) тex. поперечка, щаблина, траверс5) cпeц. самоход; подача ( подовжня або поперечн)6) мop., aв. траверз7) мop. галс8) вiйcьк. траверс ( у траншеї)9) гeoл. поперечна жила або тріщина10) гeoд. теодолітний хід11) вiйcьк. поворот на горизонтальній плоскості; кут горизонтального наведення12) юp. заперечення відповідача щодо суті позовуII aIII vtraverse trench — поперечна щілина
1) перетинати; їхати черезto traverse the desert [ocean] — перетинати пустелю [ oкeaн]; ходити туди, сюди (по чому-н.)
to traverse the apartment in much agitation — ходити спокоями через велике хвилювання; рухатися баком ( про коня); переміщуватися, рухатися, їхати
cars traversed along the highway — по автостраді йшли машини; переступати з ноги на ногу, пританцьовувати ( про боксер)
to traverse one's ground — переступати з місця на місце ( у фехтуванні); проходити
the epoch the world is traversing — епоха, через яку проходить світ
2) траверсувати ( схил при спуску з гори на лижах); спускатися або підніматися зигзагоподібно; траверсувати, робити траверс ( у альпінізмі); мop. робити галс3) обертатися; повертатися по вертикальній осі або на горизонтальній плоскості5) креслити ( геометричну фігуру), не відриваючи пера або олівця від паперу7) заперечувати; відводити, спростовувати аргументи свого опонентаto traverse an opponent's arguments — розбивати вщент аргументи противника; юp. заперечувати (затвердження позивач, заперечувати (по суті))
to traverse an indictment — спростовувати пред'явлене звинувачення /-ий позов/; перечити, не відповідати
since demands traverse each other we have to make a choice — оскільки ( різні) вимоги суперечать одна одній, доводиться робити вибір
8) обговорюватиthis period is more thoroughly traversed by historians — цей період грунтовніше досліджений істориками
9) cпeц. обточувати -
13 witness
1. n1) очевидець (тж eye—)2) свідок (особл. в суді)subscribing witness — юр. свідок при складанні документа (заповіту)
3) свідчення, показанняto give witness — свідчити, давати показання
to bear witness of (to) — засвідчувати, свідчити; бути свідком, доводити (щось)
4) доказ5) приклад6) заст. хрещений батько; хрещена мати2. v2) свідчити; бути доказом3) засвідчувати, завіряти (підпис тощо)to witness against (for) smb. — давати свідчення (показання) проти (на захист) когось
* * *I [witnis] n1) свідок, очевидецьthe witnesses of the accident — очевидці аварії; свідок ( в суді)
witness for the crown /for the prosecution, against the accused/ — свідок звинувачення
to hear /to examine/ a witness — допитувати свідка
to challenge a witness — відводити свідка; юp. особа, що присутня при оформленні угоди, заповіту, підписання брачного контракту
attesting /subscribing/ witness, witness to a signature — особа, що завірює чий-н. підпис; свідок підпису (на заповіті, зобов'язання)
2) свідченняto give witness — давати свідчення; свідчити
to bear witness (of, to) — свідчити; давати свідчення
to bear smb witness — підтвердити чиї-н. слова; засвідчити чий-н. вчинок
in witness of /whereof/... — юp. в засвідчення чого...
3) ознака, підтвердження, свідчення, доказ4) прикладII [witnis] v1) бути свідком, очевидцем (чого-н.); бачити (що-н.); to witness an accident бути свідком аварії2) свідчити; бути підтвердженнямher pale face witnessed the agitation she felt — її блідість свідчила про сильне хвилювання, яке вона переживала
3) бути місцем або часом здійснення чого-н.; the area has witnessed many a battle ця місцевість бачила багато боїв4) юp. бути свідком при оформленні документа, завіряти ( підпис) в якості свідкаto witness a will — засвідчити заповіт; завірити підпис на заповіті
"witnessed" — "завірено"
5) давати свідчення, виступати свідком ( в суді)to witness against [for]smb — давати свідчення проти [на захист]кого-н.;
-
14 traverse
I n1) перешкода; мінливості доліtraverses, toils and trouble — мінливості долі, праці, тривоги
2) перехід, подоланняthe traverse of the gorge may take many weeks — перехід через ущелину може зайняти багато тижнів; cпopт. траверс ( у альпінізмі); cпopт. траверс; зигзагоподібний спуск або підйом ( на лижах); перетин
3) cпopт. санітандем4) тex. поперечка, щаблина, траверс5) cпeц. самоход; подача ( подовжня або поперечн)6) мop., aв. траверз7) мop. галс8) вiйcьк. траверс ( у траншеї)9) гeoл. поперечна жила або тріщина10) гeoд. теодолітний хід11) вiйcьк. поворот на горизонтальній плоскості; кут горизонтального наведення12) юp. заперечення відповідача щодо суті позовуII aIII vtraverse trench — поперечна щілина
1) перетинати; їхати черезto traverse the desert [ocean] — перетинати пустелю [ oкeaн]; ходити туди, сюди (по чому-н.)
to traverse the apartment in much agitation — ходити спокоями через велике хвилювання; рухатися баком ( про коня); переміщуватися, рухатися, їхати
cars traversed along the highway — по автостраді йшли машини; переступати з ноги на ногу, пританцьовувати ( про боксер)
to traverse one's ground — переступати з місця на місце ( у фехтуванні); проходити
the epoch the world is traversing — епоха, через яку проходить світ
2) траверсувати ( схил при спуску з гори на лижах); спускатися або підніматися зигзагоподібно; траверсувати, робити траверс ( у альпінізмі); мop. робити галс3) обертатися; повертатися по вертикальній осі або на горизонтальній плоскості5) креслити ( геометричну фігуру), не відриваючи пера або олівця від паперу7) заперечувати; відводити, спростовувати аргументи свого опонентаto traverse an opponent's arguments — розбивати вщент аргументи противника; юp. заперечувати (затвердження позивач, заперечувати (по суті))
to traverse an indictment — спростовувати пред'явлене звинувачення /-ий позов/; перечити, не відповідати
since demands traverse each other we have to make a choice — оскільки ( різні) вимоги суперечать одна одній, доводиться робити вибір
8) обговорюватиthis period is more thoroughly traversed by historians — цей період грунтовніше досліджений істориками
9) cпeц. обточувати -
15 witness
I [witnis] n1) свідок, очевидецьthe witnesses of the accident — очевидці аварії; свідок ( в суді)
witness for the crown /for the prosecution, against the accused/ — свідок звинувачення
to hear /to examine/ a witness — допитувати свідка
to challenge a witness — відводити свідка; юp. особа, що присутня при оформленні угоди, заповіту, підписання брачного контракту
attesting /subscribing/ witness, witness to a signature — особа, що завірює чий-н. підпис; свідок підпису (на заповіті, зобов'язання)
2) свідченняto give witness — давати свідчення; свідчити
to bear witness (of, to) — свідчити; давати свідчення
to bear smb witness — підтвердити чиї-н. слова; засвідчити чий-н. вчинок
in witness of /whereof/... — юp. в засвідчення чого...
3) ознака, підтвердження, свідчення, доказ4) прикладII [witnis] v1) бути свідком, очевидцем (чого-н.); бачити (що-н.); to witness an accident бути свідком аварії2) свідчити; бути підтвердженнямher pale face witnessed the agitation she felt — її блідість свідчила про сильне хвилювання, яке вона переживала
3) бути місцем або часом здійснення чого-н.; the area has witnessed many a battle ця місцевість бачила багато боїв4) юp. бути свідком при оформленні документа, завіряти ( підпис) в якості свідкаto witness a will — засвідчити заповіт; завірити підпис на заповіті
"witnessed" — "завірено"
5) давати свідчення, виступати свідком ( в суді)to witness against [for]smb — давати свідчення проти [на захист]кого-н.;
См. также в других словарях:
agitation — [ aʒitasjɔ̃ ] n. f. • 1355; lat. agitatio 1 ♦ État de ce qui est agité, parcouru de mouvements irréguliers en divers sens. ⇒ 2. trouble, turbulence. « l agitation de l eau » (Rousseau). « Les habitants avaient l agitation d une ruche inquiétée »… … Encyclopédie Universelle
Agitation — Ag i*ta tion, n. [L. agitatio: cf. F. agitation.] 1. The act of agitating, or the state of being agitated; the state of being moved with violence, or with irregular action; commotion; as, the sea after a storm is in agitation. [1913 Webster] 2. A … The Collaborative International Dictionary of English
agitation — AGITATION. s. fém. Ébranlement prolongé, mouvement en sens opposés. L agitation du vaisseau étoit violente. Il ne sauroit souffrir l agitation du cheval. L agitation du carrosse lui fait mal. L agitation de la mer. L agitation des flots. [b]f♛/b] … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Agitation — Sf politische Indoktrination erw. fach. (16. Jh., Bedeutung 19. Jh.) Entlehnung. Zunächst in allgemeiner Bedeutung ( Bewegung, Erregung ) entlehnt aus l. agitātio ( ōnis) das In Bewegung Setzen , zu l. agitāre schüren, betreiben, aufhetzen ,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Agitation — may refer to: * emotional state of excitement or restlessness ** psychomotor agitation, an extreme form of the above, which can be a side effect of antipsychotic medication * agitation (action), putting into motion by shaking or stirring *… … Wikipedia
agitation — (n.) 1560s, mental tossing to and fro, from Fr. agitation, from L. agitationem (nom. agitatio) motion, agitation, noun of action from pp. stem of agitare move to and fro, frequentative of agere in its sense of to drive (see ACT (Cf. act) (n.)) … Etymology dictionary
Agitation — »aufrührerische ‹politische› Hetze; politische Aufklärungsarbeit«: Das Wort wurde in der 1. Hälfte des 19. Jh.s als politisches Schlagwort zusammen mit dem dazugehörigen Substantiv Agitator »Aufwiegler; jemand, der Agitation betreibt« aus… … Das Herkunftswörterbuch
agitation — Agitation. s. f. v. Esbranlement, secouëment. L agitation du vaisseau. du cheval, du carosse. Il se dit aussi figurement, Des troubles & des passions. Une grande agitation d esprit. l amour, la haine, le desir, la crainte sont de differentes… … Dictionnaire de l'Académie française
Agitation — (v. lat.), 1) Bewegung, Schwanken; 2) durch erhitzte Lebhaftigkeit, körperliche Bewegungen des Blutumlaufs, vermehrte Wärme sich kund gebender, aus stärkerer, durch temporäre od. dauerndere Veranlassungen veranlaßter Reizbarkeit des Organismus… … Pierer's Universal-Lexikon
Agitation — (lat.), Aufregung, Treiberei; Anregung der Masse zur Teilnahme an einer gewissen Bewegung, z. B. an einer Wahl (Wahlagitation). Eine A. wird regelmäßig durch öffentliche Reden in Versammlungen und durch die Presse, durch Flugblätter, Verteilung… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Agitation — (lat.), Bewegung, Aufregung; eifrige Tätigkeit, um auf die Meinung anderer einzuwirken; Agitātor, einer, der etwas eifrig betreibt, das Volk für gewisse Ziele bearbeitet; agitieren, für etwas tätig sein … Kleines Konversations-Lexikon