-
1 afront
affront, insult* * *miaffront; robić komuś afront affront sb; spotkał kogoś afront sb was affronted.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > afront
-
2 uwłacza|ć
impf vi książk. to affront vt książk., to be an affront to książk.- uwłaczać czyjejś godności to be an affront to sb’s dignity- uwłaczał jej swymi podejrzeniami she was affronted by his suspicions- twoja nieufność mi uwłacza I take your mistrust as an affront, I am affronted by your mistrustThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwłacza|ć
-
3 drażni|ć
impf Ⅰ vt 1. (wywoływać gniew) [osoba, sytuacja, okoliczność] to annoy, to irritate- drażnią mnie twoje ciągłe spóźnienia your constant lateness is irritating a. annoying me- drażni mnie tym swoim ciągłym narzekaniem his constant complaining is getting on my nerves2. (dokuczać) to tease, to bother [osobę, zwierzę]- drażnić psa kijem to tease a dog with a stick- „nie drażnić zwierząt!” ‘don’t tease the animals, leave the animals alone- lubił drażnić młodszego brata he loved to tease his younger brother3. (działać na zmysły, skórę) to irritate- gryzący dym drażnił jej nozdrza the harsh smoke irritated her nostrils- zapach jedzenia drażnił i pobudzał jej apetyt the smell of the food whetted her appetite4. przen. to be an affront to [poczucie estetyki, poczucie sprawiedliwości]; to pique a. stir up [ambicję, dumę, poczucie sprawiedliwości]- to drażniło moją kobiecą ambicję/męską dumę it was an affront to my female/male ego- jej rzeźby/obrazy drażnią poczucie smaku her sculptures/paintings are an affront to good tasteⅡ drażnić się to tease (z kimś sb)- przestań się z nim drażnić i oddaj mu piłkę stop teasing him and give him his ball backThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drażni|ć
-
4 ubliż|yć
pf — ubliż|ać impf vi 1. (obrazić słowem, czynem) to insult vt, to offend vt- jej słowa ubliżyły wszystkim cudzoziemcom na sali her words offended all the foreigners in the room- jego obecność na przyjęciu ubliżała pani domu his presence at the party was an affront to the hostess2. (uchybić) to be an offence a. affront to, to offend against- to ubliża ludzkiej godności it is an affront to human dignity- czyny ubliżające poczuciu przyzwoitości acts that offend a. violate any sense of decency- ta praca ubliża mi a. jest dla mnie ubliżająca the work is beneath my dignityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubliż|yć
-
5 dyshonor
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyshonor
-
6 godzić
1. (godzę, godzisz); imp gódź; perf po-; vt( doprowadzać do zgody) to reconcile2. vigodzić w czyjeś prawa/interesy — to threaten sb's rights/interests
* * *ipf.1. (= jednać) reconcile.2. (= łączyć) reconcile, square ( coś z czymś sth with sth); godzić pracę z nauką reconcile work and study; godzić ogień z wodą reconcile two opposites.3. (= celować) aim (w kogoś/coś at sb/sth) ( z czegoś with sth).4. (= trafiać, uderzać) hit, strike (w kogoś/coś sb/sth); godzić na czyjeś życie threaten sb's life; godzić w czyjś honor be an insult l. affront to sb, insult l. affront sb.5. przest. (= najmować) hire, take on (do kogoś/czegoś to work for sb/do sth).ipf.1. (= jednać się) be l. become reconciled ( z kimś with sb).2. (= zgadzać się) agree ( na coś to sth) ( z czymś with sth); godzić się na ciężkie warunki accept difficult conditions; godzić się z czymś come to terms with sth; godzić się z losem be resigned to one's fate.4. przest. (= najmować się) hire on ( do czegoś as sb l. to do sth).5. lit. (= wypada, należy, wolno, trzeba) be suitable l. proper l. fit(ting); to się nie godzi it is unseemly, it it not proper.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > godzić
-
7 afron|t
m (G afrontu) książk. affront- zrobić komuś afront to affront sb- spotkał go kolejny afront towarzyski he was once again affronted in publicThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > afron|t
-
8 obraz|a
f sgt 1. (zniewaga) offence C/U GB, offense C/U US, insult- nie nazwałbym ich zwierzętami, to byłaby obraza dla zwierząt I wouldn’t call them animals, that would be an insult to animals- obraza słowna an insult2. (obrażenie się) resentment- na jego twarzy widniała obraza there was an expression of resentment on his face3. (wykroczenie) obraza urzędu prezydenta a slur on the presidency- obraza sądu contempt of court- obraza uczuć religijnych an affront to a. an offence against religious feelings□ obraza moralności (publicznej) offence against a. affront to public morality■ bez obrazy no offence (meant) GB, no offense (meant) US- obraza boska przest. an outrageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obraz|a
-
9 urąg|ać
impf vi książk. 1. (łajać, złorzeczyć) to revile vt (komuś sb) książk.; to shower abuse (komuś on sb) 2. (przynosić ujmę) to be an affront to- to urąga wszelkiej przyzwoitości it’s an affront to common decency- urągać zdrowemu rozsądkowi książk. to be an insult to common sense, to go against all common senseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urąg|ać
-
10 despekt
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > despekt
-
11 grzech
m (G grzechu) 1. Relig. sin- grzech ciężki a cardinal sin- grzech pychy/gnuśności the sin of pride/sloth- grzech przeciw czemuś a sin against sth- popełnić grzech to commit a sin- wyznać swoje grzechy to confess one’s sins- żałować za grzechy to repent one’s sins- odpuścić komuś grzechy to absolve sb’s sins- zmazać czyjeś grzechy to cleanse sb of their sins- to grzech mówić o kimś złe rzeczy it’s a sin to speak ill of somebody2. przen. sin- grzech zaniedbania a sin of omission przen.- grzech przeciw dobremu smakowi an affront to good taste- □ grzech pierworodny Relig. original sin- grzech powszedni Relig. venal sin- grzech śmiertelny Relig. mortal sin- grzechy główne Relig. deadly sins■ ona jest grzechu warta she’s a real stunner pot.- za jakie grzechy…? why on earth…?* * *-u; -y; mpopełniać (popełnić perf) grzech — to sin, to commit a sin
* * *mi1. rel. sin; odpokutować za grzechy atone for one's sins; grzech pierworodny original sin; grzech śmiertelny mortal sin; grzech powszedni venial sin; siedem grzechów głównych (seven) deadly sins; kobieta warta grzechu gorgeous woman; za jakie grzechy what have I done?, what for?2. (= wykroczenie, błąd) sin, transgression.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grzech
-
12 uwłaczać
(-am, -asz); vtuwłaczać komuś/czemuś — to bring discredit onto sb/sth
* * *ipf.lit. + Dat. (= obrażać, ubliżać) affront (sb); (= przynosić ujmę) discredit (sb l. sth); uwłaczać czyjejś godności be beneath sb; uwłaczać czyjejś reputacji blacken sb's name.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwłaczać
-
13 zniewaga
* * *f.insult, affront; ta zniewaga krwi wymaga żart. this insult calls for vengeance, this calls for blood to be shed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zniewaga
-
14 znieważać
impf ⇒ znieważyć* * *(-am, -asz); perf; -yć; vt* * *ipf.znieważyć pf. insult, affront; znieważyć kogoś czynnie prawn. slap sb in the face.ipf.insult one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > znieważać
-
15 dyshono|r
m sgt (G dyshonoru) książk. dishonour GB, dishonor US- przyjęcie ode mnie pomocy uznałby za dyshonor he would consider it demeaning to accept my help- dla próżniaka każda praca to dyshonor no job a. work is good enough for an idler- poczytywać sobie czyjeś słowa za dyshonor to take sbs words as an affront, to feel slighted by sb’s wordsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyshono|r
-
16 postpon|ować
impf vt książk. to affront [osobę]; to disparage [ideę, pogląd, okres] ⇒ spostponowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > postpon|ować
-
17 zniewa|ga
f 1. książk. (obraza) insult, affront 2. Prawo (przestępstwo) ≈ insulting a. abusive behaviour- czynna zniewaga assaultThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zniewa|ga
См. также в других словарях:
affront — [ afrɔ̃ ] n. m. • v. 1560; de affronter « couvrir de honte » en a. fr. ♦ Offense faite publiquement avec la volonté de marquer son mépris et de déshonorer ou humilier. ⇒ avanie, humiliation, offense, outrage. « Achève, et prends ma vie après un… … Encyclopédie Universelle
affront — AFFRONT. s. m. Injure, outrage, soit de parole, soit de fait. Cruel affront. Sanglant affront. Sensible affront. Affront signalé. On lui a fait un affront. Il a reçu un grand affront. Endurer un affront. Venger un affront. f♛/b] On dit, Essuyer… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
affront — Affront. s. m. Injure, outrage, soit de parole, soit de fait. Cruel affront. sanglant affront. sensible affront. affront signalé. on luy a fait un affront. il a receu un grand affront. endurer un affront. venger un affront. On dit, Boire un… … Dictionnaire de l'Académie française
Affront — Af*front , n. [Cf. F. affront, fr. affronter.] 1. An encounter either friendly or hostile. [Obs.] [1913 Webster] I walked about, admired of all, and dreaded On hostile ground, none daring my affront. Milton. [1913 Webster] 2. Contemptuous or rude … The Collaborative International Dictionary of English
affront — vb *offend, outrage, insult Analogous words: slight, ignore, *neglect: nettle, peeve, provoke, *irritate Antonyms: gratify (by an attention) Contrasted words: humor, indulge, pamper: flatter, compliment (see corresponding nouns at COMPLIMENT) … New Dictionary of Synonyms
Affront — Af*front , v. t. [imp. & p. p. {Affronted}; p. pr. & vb. n. {Affronting}.] [OF. afronter, F. affronter, to confront, LL. affrontare to strike against, fr. L. ad + frons forehead, front. See {Front}.] 1. To front; to face in position; to meet or… … The Collaborative International Dictionary of English
Affront — Sm Beleidigung erw. fremd. Erkennbar fremd (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. affront, zu frz. affronter die Stirn bieten aus frz. front Stirn und dem l. ad hinzu entsprechenden Präfix. Ebenso nndl. affront, ne. affront, nfrz. affront.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Affront'e — Af*fron*t[ e] , a. [F. affront[ e], p. p.] (Her.) Face to face, or front to front; facing. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Affront — »Beleidigung«: Das Fremdwort wurde im 15. Jh. aus gleichbed. frz. affront entlehnt, das seinerseits ein postverbales Substantiv von frz. affronter »auf die Stirn schlagen; vor den Kopf stoßen, beschimpfen, beleidigen« ist. Dies gehört zu frz.… … Das Herkunftswörterbuch
affront — [n] an insult abuse, backhanded compliment*, brickbat*, dirty deed*, indignity, injury, left handed compliment*, offense, outrage, provocation, put down*, slap*, slap in the face*, slight, slur, vexation, wrong; concepts 7,19,44,54 Ant.… … New thesaurus
Affront — (fr, spr. rong), Schimpf, Beschimpfung, Trotz; daher Affrontiren, beleidigen, beschimpfen, Trotz bieten; Affronterie, 1) Dreistigkeit, Unverschämtheit; 2) öffentliche Beschimpfung; 3) frecher Betrug … Pierer's Universal-Lexikon
