-
1 verschrikkelijk
affreusement, affreux, terrible, -
2 angstig
1 [met angst vervuld] 〈 bijvoeglijk naamwoord〉 angoissé⇒ anxieux 〈v.: anxieuse〉 〈 bijwoord〉 anxieusement⇒ avec angoisse♦voorbeelden:het waren angstige tijden • c'était une période troubléeangstig gespannen verwachting • attente anxieuse -
3 miserabel
2 [verachtelijk] méprisable3 [slecht] piètre♦voorbeelden:een miserabele roman • un roman lamentableII 〈 bijwoord〉1 [op een nare manier] tristement2 [vreselijk] affreusement♦voorbeelden:miserabel slecht zingen • chanter à faire pitié -
4 't is schandalig duur
't is schandalig duur -
5 't is schandelijk duur
't is schandelijk duur -
6 affreus
-
7 afgrijselijk
1 [verschrikkelijk; lelijk] 〈 bijvoeglijk naamwoord〉 affreux 〈v.: affreuse〉; 〈 bijwoord〉 affreusement♦voorbeelden: -
8 bitter
bitter1————————bitter2♦voorbeelden:bittere spot • sarcasme grinçanteen bittere toon • un ton amerbittere tranen • larmes amèresdat smaakt bitter • c'est amerbitter zei hij … • il déclara avec amertume …II 〈 bijwoord〉♦voorbeelden:het bitter koud hebben • avoir très froidbitter weinig • ridiculement peu -
9 godsgruwelijk
♦voorbeelden:1 een godsgruwelijke hekel hebben aan iemand, iets • ne pas pouvoir souffrir qn. -
10 hij brulde verschrikkelijk
hij brulde verschrikkelijk -
11 hij reed angstig snel
hij reed angstig snel -
12 miserabel duur
miserabel duur -
13 schandalig
♦voorbeelden:'t is schandalig zo'n lawaai als die kinderen maken • c'est scandaleux, le bruit que font ces enfants -
14 schandelijk
♦voorbeelden:een schandelijke leugen • un mensonge éhonté't is schandelijk duur • c'est affreusement cherhij heeft zijn plicht schandelijk verwaarloosd • il a scandaleusement négligé son devoireen kind schandelijk verwennen • pourrir un enfant -
15 snikheet
-
16 verschrikkelijk
♦voorbeelden:dat lawaai is verschrikkelijk • ce bruit est abominableeen verschrikkelijke moord • un assassinat horribleverschrikkelijk lekker • diablement boneen verschrikkelijk mooi doelpunt • un but fantastiquehij is verschrikkelijk slechtgehumeurd • il est d'une humeur exécrablehet is verschrikkelijk warm • il fait terriblement chaudhij brulde verschrikkelijk • il hurlait affreusement -
17 bar
abreuvoir, affreusement, austère, bar, buffet, sévère
См. также в других словарях:
affreusement — [ afrøzmɑ̃ ] adv. • 1538; de affreux 1 ♦ D une manière affreuse, particulièrement effrayante ou révoltante. ⇒ horriblement. Il a été affreusement torturé. 2 ♦ (1701) Extrêmement, terriblement. « Il est affreusement ivre » (A. Gide). Un plat… … Encyclopédie Universelle
affreusement — AFFREUSEMENT. adv. Effroyablement, épouvantablement, d une manière affreuse. Il crioit affreusement. Il est affreusement laid … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
affreusement — Affreusement, Torue. Regarder aucun affreusement et de travers, Intueri toruo vultu, vel fero, aut truci … Thresor de la langue françoyse
affreusement — Affreusement. adv. Effroyablement, d une maniere affreuse. Il crioit affreusement … Dictionnaire de l'Académie française
AFFREUSEMENT — adv. Effroyablement, épouvantablement, d une manière affreuse. Il criait affreusement. Il est affreusement laid … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
AFFREUSEMENT — adv. D’une manière affreuse. Il criait affreusement. Il est affreusement laid … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
affreusement — (a freû ze man) adv. D une manière affreuse. On l a tourmenté affreusement. ÉTYMOLOGIE Affreuse au féminin, et ment (voy. ment) … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
affreusement — adv. afreûzamê (Albanais) / in (Villards Thônes) … Dictionnaire Français-Savoyard
atrocité — [ atrɔsite ] n. f. • attrocité 1355 ; lat. atrocitas 1 ♦ Caractère de ce qui est atroce. L atrocité d une action, d un crime, d un supplice. ⇒ cruauté ; barbarie. 2 ♦ Une, des atrocités. Action atroce, affreusement cruelle. ⇒ crime, mutilation,… … Encyclopédie Universelle
cruellement — [ kryɛlmɑ̃ ] adv. • XIIe; de cruel 1 ♦ D une manière cruelle, féroce. ⇒ méchamment. Traiter qqn cruellement. ⇒ brutalement, durement, rudement. 2 ♦ D une façon douloureuse, pénible. ⇒ douloureusement, durement, péniblement. Faire cruellement… … Encyclopédie Universelle
odieusement — [ ɔdjøzmɑ̃ ] adv. • 1541; de odieux ♦ D une manière odieuse. Il a été odieusement traité. « Il s ennuyait odieusement » (Beauvoir). ⇒ abominablement. ● odieusement adverbe De façon odieuse, affreusement : Être torturé odieusement. De façon… … Encyclopédie Universelle