Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

adumbratus

  • 1 adumbratus

    adumbrātus, a, um, PAdj. (v. adumbro), übtr.: a) nur im Entwurf gegeben, nur angedeutet, skizziert, di, Cic.: imago gloriae (Ggstz. eminens effigies virtutis), Cic.: dah. quasi adumbratae intellegentiae (rerum omnium), nur noch unvollkommene, dunkle, im Menschen schlummernde Begriffe, Cic.: fallaciae, im Dunkeln gehaltene, versteckte, Amm. – b) wesenlos, erdichtet, nur in der Phantasie vorhanden, u. übh. vorgeblich, Schein- (Ggstz. verus), res, Cic.: opinio, Cic. – comitia, Cic.: vir, Cic.: laetitia, Tac.

    lateinisch-deutsches > adumbratus

  • 2 adumbrātus

    adumbrātus, a, um part. passé de adumbro. [st2]1 [-] ombragé, couvert. [st2]2 [-] dessiné au trait, esquissé, dessiné vaguement; représenté. [st2]3 [-] vague, superficiel, vain, faux, fictif.

    Dictionarium latinogallicum > adumbrātus

  • 3 adumbratus

    adumbrātus, a, um, PAdj. (v. adumbro), übtr.: a) nur im Entwurf gegeben, nur angedeutet, skizziert, di, Cic.: imago gloriae (Ggstz. eminens effigies virtutis), Cic.: dah. quasi adumbratae intellegentiae (rerum omnium), nur noch unvollkommene, dunkle, im Menschen schlummernde Begriffe, Cic.: fallaciae, im Dunkeln gehaltene, versteckte, Amm. – b) wesenlos, erdichtet, nur in der Phantasie vorhanden, u. übh. vorgeblich, Schein- (Ggstz. verus), res, Cic.: opinio, Cic. – comitia, Cic.: vir, Cic.: laetitia, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adumbratus

  • 4 adumbrātus

        adumbrātus adj.    [P. of adumbro], sketched, shadowed, in outline: dii: imago gloriae.—Apparent, feigned, unreal: comitia: Pippae vir, pretended husband: indicium, fictitious information.
    * * *
    adumbrata, adumbratum ADJ
    sketchy, shadowy, unsubstantial, obscure; outline; pretended, feigned, spurious

    Latin-English dictionary > adumbrātus

  • 5 adumbratus

    ăd-umbro, āvi, ātum, 1, v. a., to bring a shadow over a thing, to cast a shadow on, to shade or overshadow by something.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., constr.:

    aliquid aliqua re (so only in later authors): palmeis tegetibus vineas,

    Col. 5, 5:

    adumbrantur stramentis uvae,

    id. 11, 2, 61.—
    B.
    Trop.:

    ut notae quoque litterarum, non adumbratae comarum praesidio, totae ad oculos legentium accederent,

    Petr. Sat. 105.—
    II.
    Esp. in painting, to shade, to represent an object with the due mingling of light and shade, skiagrapheô (therefore not of the sketch in shadow, as the first outline of a figure, but of a picture already fully sketched, and only wanting the last touches for its completion):

    quis pictor omnia, quae in rerum natura sunt, adumbrare didicit?

    Quint. 7, 10, 9:

    Quod pictor adumbrare non valuit, casus imitatus est,

    Val. Max. 8, 11 fin.
    B.
    Fig.
    1.
    To represent a thing in the appropriate manner:

    quo in genere orationis utrumque oratorem cognoveramus, id ipsum sumus in eorum sermone adumbrare conati,

    Cic. de Or. 3, 4; 2, 47; id. Fin. 5, 22: rerum omnium quasi adumbratas intellegentias animo ac mente concipere, i. e. preconceptions, innate ideas, Gr. prolêpseis, id. Leg. 1, 20.—
    2.
    To represent a thing only in outline, and, consequently, imperfectly: cedo mihi istorum adumbratorum deorum lineamenta atque formas, these semblances, outlines of deities (of the gods of Epicurus), Cic. N. D. 1, 27:

    consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,

    imperfectly represented, id. Tusc. 3, 2.—Hence, ădumbrātus, a, um, P. a.
    A.
    Delineated only in semblance, counterfeited, feigned, false:

    comitia (opp. vera),

    Cic. Agr. 2, 12, 31:

    indicium,

    id. Sull. 18 fin.:

    Aeschrio, Pippae vir adumbratus,

    id. Verr. 2, 3, 33, § 77: laetitia, * Tac. A. 4, 31.—Also,
    B.
    Devised in darkness, dark, secret:

    fallaciae,

    Amm. 14, 11.— Comp., sup., and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > adumbratus

  • 6 adumbratus

    1. adumbrātus, a, um
    part. pf. к adumbro
    2. adj.
    3) призрачный ( imago gloriae C); ложный, мнимый (fictus et a. C)
    4) притворный, показной ( laetitia T)

    Латинско-русский словарь > adumbratus

  • 7 adumbratus

    -a/um adj A
    ombragé, esquissé, faux

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > adumbratus

  • 8 adumbro

    ăd-umbro, āvi, ātum, 1, v. a., to bring a shadow over a thing, to cast a shadow on, to shade or overshadow by something.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., constr.:

    aliquid aliqua re (so only in later authors): palmeis tegetibus vineas,

    Col. 5, 5:

    adumbrantur stramentis uvae,

    id. 11, 2, 61.—
    B.
    Trop.:

    ut notae quoque litterarum, non adumbratae comarum praesidio, totae ad oculos legentium accederent,

    Petr. Sat. 105.—
    II.
    Esp. in painting, to shade, to represent an object with the due mingling of light and shade, skiagrapheô (therefore not of the sketch in shadow, as the first outline of a figure, but of a picture already fully sketched, and only wanting the last touches for its completion):

    quis pictor omnia, quae in rerum natura sunt, adumbrare didicit?

    Quint. 7, 10, 9:

    Quod pictor adumbrare non valuit, casus imitatus est,

    Val. Max. 8, 11 fin.
    B.
    Fig.
    1.
    To represent a thing in the appropriate manner:

    quo in genere orationis utrumque oratorem cognoveramus, id ipsum sumus in eorum sermone adumbrare conati,

    Cic. de Or. 3, 4; 2, 47; id. Fin. 5, 22: rerum omnium quasi adumbratas intellegentias animo ac mente concipere, i. e. preconceptions, innate ideas, Gr. prolêpseis, id. Leg. 1, 20.—
    2.
    To represent a thing only in outline, and, consequently, imperfectly: cedo mihi istorum adumbratorum deorum lineamenta atque formas, these semblances, outlines of deities (of the gods of Epicurus), Cic. N. D. 1, 27:

    consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,

    imperfectly represented, id. Tusc. 3, 2.—Hence, ădumbrātus, a, um, P. a.
    A.
    Delineated only in semblance, counterfeited, feigned, false:

    comitia (opp. vera),

    Cic. Agr. 2, 12, 31:

    indicium,

    id. Sull. 18 fin.:

    Aeschrio, Pippae vir adumbratus,

    id. Verr. 2, 3, 33, § 77: laetitia, * Tac. A. 4, 31.—Also,
    B.
    Devised in darkness, dark, secret:

    fallaciae,

    Amm. 14, 11.— Comp., sup., and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > adumbro

  • 9 adumbratim

    adumbrātim [ adumbratus ]
    в общих чертах, в виде наброска (simulare aliquid Lcr)

    Латинско-русский словарь > adumbratim

  • 10 adumbratim

    adumbrātim, Adv. (adumbratus), nur im Umrisse, nur dunkel, quasi ad. paulum simulata videntur, Lucr. 4, 361.

    lateinisch-deutsches > adumbratim

  • 11 falsch

    falsch, I) Adj. u. Adv.: 1) unecht: a) v. lebl. Subjj.: adulterīnus (nachgemacht, z.B. clavis, nummus, signum [Siegel], statēra). – falsus (verfälscht); verb. falsus et corruptus (z.B. Dokumente, litterae). – subditus. suppositus (untergeschoben, z.B. testamentum). – alienus (was uns nicht gehört, fremd, z.B. libellos sub alieno nomine edere). – simulatus (erheuchelt, verstellt, z.B. lacrimae, gaudium, amicitia, pietas). – fucatus. fucosus (nur den äußerlichen guten Schein habend, z.B. merx, amicitia). – fallax (betrüglich, täuschend, z.B. spes: u. fallaces litteras [Berichte] mittere); verb. fallax et fucosus (z.B. merx). – mendax (lügenhaft = erlogen, nachgemacht, z.B. nuntius; bei Cicero verb. falsa et mendacia visa). – adumbratus (im Geiste entworfen, nur in der Phantasie bestehend, z.B. laetitia, opinio).Adv.simulate; fallaciter. – b) von Pers.: α) in bezug auf äußere Verhältnisse: insitivus (untergeschoben, z.B. Gracchus). – qui se simulat alqm od. esse alqm (dersich für jmd. ausgibt, z.B. Ti. Gracchi filium). – ein s. Prinz, regiae stirpis originem mentiens. – β) in bezug auf den Charakter: falsus (übh. der nicht das ist, was er zu sein scheint, nicht offenherzig). – fallax (der zu täuschen u. zu betrügen gewohnt ist, betrügerisch). – fraudulentus (der Neigung zum Betrug hat u. diesen auch übt). – dolosus (der gewissenlos u. hinterlistig verfährt). – 2) unwahr: [864] falsus (z.B. nuntius, crimen, suspicio, spes, testimonium, testis). – fictus (erdichtet). – commenticius (aus der Luft gegriffen); verb. fictus et commenticius (z.B. di). – ein s. Eid, s. Meineid: einen s. Eid, s. schwören, s. schwören. – s. Gedanken hegen, falsum sentire. – 3) nicht recht, nicht so, wie es sein sollte: falsus. – perversus (verkehrt, z.B. recti verecundia). – malus (leidig, unzeitig, z.B. pudor, ambitio). – eine s. Anwendung von etw. machen, perverse uti alqā re (z.B. beneficio deorum).Adv.falso (fälschlich, an sich nicht so, wie es der Schein erwarten läßt, nicht der Wahrheit der Sache selbst gemäß). – perperam. non recte (verkehrt, nicht recht, nicht dem Grunde der Sache gemäß, z.B. perp. pronuntiare: u. perp. interpretari: u. perp. od. non recte dicere verbum). perverse (verkehrt, nicht so, wie es sein soll, unrecht, z.B. interpretari). – vitiose (fehlerhaft, Ggstz. recte, z.B. schließen, concludere). – falsch! (d. i. er etc. irrte), falso!: du bist falsch, d. i. du irrst dich, falsus es. – II) Subst.: a) das Falsche, falsum (z.B. etw. F. glauben, falsum putare).falsa, ōrum,n. (z.B. falsa pro veris narrare) – b) das Falsch, falsum. – ohne F., sine fuco et fallaciis; sincere: ein Mensch ohne F., homo simplex, candidus; homo simplicisingenii; simulationum nescius, nescia (der, die keine Verstellung kennt).

    deutsch-lateinisches > falsch

  • 12 unvollkommen

    unvollkommen, imperfectus (unvollendet). – inchoatus (noch unausgeführt). – adumbratus (nur oberflächlich; z.B. intellegentia, opinio). – vitiosus (fehlerhaft). – mancus (mangelhaft hinsichtlich der Brauchbarkeit). – parum plenus (gar nicht recht vollständig, z.B. felicitas). – etw. unv. lassen, inchoatum relinquere alqd. Unvollkommenheit, vitium (Fehler). – voll Unvollkommenheiten sein, vitiis laborare.

    deutsch-lateinisches > unvollkommen

  • 13 adumbro

    adumbro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] ombrager, couvrir. [st2]2 [-] esquisser, ébaucher; représenter, reproduire par le dessin ou par la parole, rendre, imiter par sa conduite.    - aliquid aliqua re adumbrare: couvrir qqch avec qqch.    - adumbrare alvearia frondibus, Col.: couvrir les ruches avec des branches.    - indoles in quâ honesta a naturâ tanquam adumbrantur, Cic.: caractère où la nature trace comme une première ébauche de l'honnêteté.    - adumbrare omnia quae in rerum naturâ sunt, Quint.: représenter tous les objets de la nature.    - adumbrare heroum fictos luctus, Cic.: retracer les malheurs imaginaires des héros.    - adumbrare Macedonum morem, Curt.: imiter, copier les coutumes des Macédoniens.
    * * *
    adumbro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] ombrager, couvrir. [st2]2 [-] esquisser, ébaucher; représenter, reproduire par le dessin ou par la parole, rendre, imiter par sa conduite.    - aliquid aliqua re adumbrare: couvrir qqch avec qqch.    - adumbrare alvearia frondibus, Col.: couvrir les ruches avec des branches.    - indoles in quâ honesta a naturâ tanquam adumbrantur, Cic.: caractère où la nature trace comme une première ébauche de l'honnêteté.    - adumbrare omnia quae in rerum naturâ sunt, Quint.: représenter tous les objets de la nature.    - adumbrare heroum fictos luctus, Cic.: retracer les malheurs imaginaires des héros.    - adumbrare Macedonum morem, Curt.: imiter, copier les coutumes des Macédoniens.
    * * *
        Adumbro, adumbras, adumbraui, adumbrare. Couvrir quelque chose pour luy faire ombre. vt Adumbrare vineas. Columella.
    \
        Adumbrare. Quintil. Pourtraire une chose grossement avec charbon, Faire les premiers traicts et patrons, Patronner.
    \
        Adumbrare. Cic. Representer et bailler semblance de quelque chose, Contrefaire.
    \
        Adumbrare aliquem. Cic. S'aider et couvrir du nom de quelcun pour conduire quelque menee.
    \
        AEscrio Pippae vir adumbratus. Cic. Qui ne servoit à Pippa que de nom et d'ombre de mari.
    \
        Indicium adumbratum. Cic. Une faulse et feincte confession faicte par aucun de soymesme, et d'autres qu'il dit estre ses complices.
    \
        Intelligentia adumbrata. Cic. Quelque commencement de congnoissance, Grossiere congnoissance.
    \
        Laetitia adumbrata. Tacit. Joye feincte, et non pas vraye.
    \
        Opinio adumbrata. Cic. Un faulx cuider.

    Dictionarium latinogallicum > adumbro

  • 14 adumbratim

    adumbrātim, Adv. (adumbratus), nur im Umrisse, nur dunkel, quasi ad. paulum simulata videntur, Lucr. 4, 361.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adumbratim

  • 15 adumbrō

        adumbrō āvī, ātus, āre    [ad + umbra], to sketch in shadow, outline, represent vaguely: res expressa, non adumbrata.—To imitate, copy, Cu.
    * * *
    adumbrare, adumbravi, adumbratus V TRANS
    sketch out, silhouette, outline, represent; shade, screen, obscure; feign

    Latin-English dictionary > adumbrō

  • 16 Неоконченный

    - imperfectus; inchoatus; adumbratus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Неоконченный

  • 17 exprimo

    ex-prĭmo, pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press or squeeze out, to force out (class.).
    I.
    Lit.:

    oleum ex malobathro,

    Plin. 12, 26, 59, § 129:

    sucum expresso semini,

    id. 20, 1, 2, § 3:

    sucum flore,

    id. 21, 19, 74, § 127:

    sucum radici,

    id. 27, 13, 109, § 136; cf.: vinum palmis, oleum sesamae (dat.), id. 6, 28, 32, § 161:

    oleum amygdalis,

    id. 13, 1, 2, § 8:

    sudorem de corpore,

    Lucr. 5, 487:

    lacrimulam oculos terendo,

    Ter. Eun. 1, 1, 23:

    si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,

    Cic. Div. 2, 19, 44:

    liquorem per densa foramina (cribri),

    Ov. M. 12, 438; cf.:

    aquam in altum,

    Plin. 31, 3, 23, § 39:

    aquam in altitudinem,

    Vitr. 8, 7:

    quantum has (turres) quotidianus agger expresserat,

    had carried up, raised, Caes. B. G. 7, 22, 4 Oud.:

    pecuniam alicui,

    Suet. Oth. 5; id. Vesp. 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    With an object denoting that out of which something is pressed or squeezed, to press, squeeze, wring:

    spongiam ex oleo vel aceto,

    Cels. 5, 24 med.:

    lanam ex vino vel aceto,

    Plin. 29, 2, 9, § 31; cf.:

    Venus madidas exprimit imbre comas,

    Ov. A. A. 3, 224:

    spongiae expressae inter duas tabulas,

    Plin. 31, 11, 47, § 128:

    oleam,

    id. 12, 27, 60, § 130:

    folia rosae,

    id. 21, 18, 73, § 122:

    tuberculum,

    id. 11, 11, 12, § 29.—
    2.
    To form by pressure, to represent, form, model, portray, express (mostly poet. and in postAug. prose;

    freq. in the elder Pliny): (faber) et ungues exprimet et molles imitabitur aere capillos,

    Hor. A. P. 33; cf.:

    alicujus furorem... verecundiae ruborem,

    Plin. 34, 14, 40, § 140:

    expressa in cera ex anulo imago,

    Plaut. Ps. 1, 1, 54:

    imaginem hominis gypso e facie ipsa,

    Plin. 35, 12, 44, § 153; cf.:

    effigiem de signis,

    id. ib.:

    optime Herculem Delphis et Alexandrum, etc.,

    id. 34, 8, 19, § 66 et saep.:

    vestis stricta et singulos artus exprimens,

    exhibiting, showing, Tac. G. 17:

    pulcher aspectu sit athleta, cujus lacertos exercitatio expressit,

    has well developed, made muscular, Quint. 8, 3, 10.
    II.
    Trop.
    A.
    To squeeze or wring out, to extort, wrest, elicit: lex, quam ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus, qs. pressed out, Cic. Mil. 4, 10:

    utilitas expressit nomina rerum,

    has imposed, Lucr. 5, 1029: cf.:

    cum ab iis saepius quaereret, neque ullam omnino vocem exprimere posset,

    Caes. B. G. 1, 32, 3:

    expressa est Romanis necessitas obsides dandi,

    Liv. 2, 13, 4:

    confessionem concessi maris hosti,

    id. 37, 31, 5:

    confessionem cruciatu,

    Suet. Galb. 10:

    deditionem ultimā necessitate,

    Liv. 8, 2, 6:

    pecunia vi expressa et coacta,

    Cic. Verr. 2, 2, 69, § 165:

    tu si tuis blanditiis a Sicyoniis nummulorum aliquid expresseris,

    Cic. Att. 1, 19, 9:

    risum magis quam gemitum,

    Plin. Ep. 4, 7, 7 et saep.—With ut:

    expressi, ut conficere se tabulas negaret,

    have constrained, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:

    expressit, ut polliceretur,

    Curt. 6, 7. —
    B.
    Transf. (acc. to I. B. 2.), to imitate, copy, represent, to portray, describe, express, esp. in words (cf. reddo):

    cum magnitudine animi tum liberalitate vitam patris et consuetudinem expresserit,

    i. e. imitated, Cic. Rab. Post. 2, 4:

    lex expressa ad naturam,

    id. Leg. 2, 5, 13:

    vitia imitatione ex aliquo expressa,

    id. de Or. 3, 12, 47:

    rem ante oculos ponit, cum exprimit omnia perspicue, ut res prope dicam manu tentari possit,

    Auct. Her. 4, 40, 62; cf. id. ib. §

    63: hanc speciem Pasiteles caelavit argento et noster expressit Archias versibus,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    mores alicujus oratione,

    id. de Or. 2, 43, 184:

    multas nobis imagines fortissimorum virorum expressas scriptores Graeci et Latini reliquerunt,

    id. Arch. 6, 14; cf. id. ib. 12, 30:

    in Platonis libris omnibus fere Socrates exprimitur,

    id. de Or. 3, 4, 15: Mithridaticum bellum magnum atque difficile totum ab hoc expressum est, depicted to the life, id. Arch. 9, 21; cf.:

    ut Euryalum exprimat infans,

    may resemble, Juv. 6, 81.—With rel.-clause as object:

    diligenter, quae vis subjecta sit vocibus,

    id. Fin. 2, 2, 6:

    exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus,

    tell, express, Plin. Ep. 5, 15, 2; Vell. 2, 124, 1:

    verbis exprimere quid quis sentiat,

    Plin. Ep. 5, 16, 7:

    quod exprimere dicendo sensa possumus,

    Cic. de Or. 1, 8, 32:

    mores in scriptis exprimere,

    Suet. Vit. Ter. 4.—Of translating into another language, to render, translate:

    si modo id exprimere Latine potuero,

    Cic. Rep. 1, 43; cf. id. ib. 1, 44: katalêpsin, verbum e verbo exprimentes comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31:

    nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit,

    id. Fin. 3, 4, 15; cf.:

    verbum de verbo expressum extulit,

    Ter. Ad. prol. 11:

    fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,

    Cic. Fin. 1, 2, 4; Plin. Ep. 4, 18, 1.—Of words, to pronounce, utter:

    nolo exprimi litteras putidius nolo obscurari neglegentius,

    with affected distinctness, Cic. de Or. 3, 11, 41:

    verba,

    Quint. 1, 2, 6; 9, 4, 10; 40 al.—Rarely of a personal object:

    oratorem imitando effingere atque exprimere,

    Cic. de Or. 2, 22, 90:

    moderatorem rei publicae nostris libris diligenter expressimus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, expressus, a, um, P. a., clearly exhibited, prominent, distinct, visible, manifest, clear, plain, express (syn. solidus, opp. adumbratus).
    A.
    Lit.:

    species deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis,

    Cic. N. D. 1, 27, 75; cf.:

    litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae,

    id. Verr. 2, 2, 77, § 189:

    corpora lacertis expressa,

    powerful, muscular, Quint. 8 praef. §

    19: protinus omnibus membris, expressus infans,

    fully formed, id. 2, 4, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    habuit Catilina permulta maximarum non expressa signa, sed adumbrata virtutum,

    Cic. Cael. 5, 12; cf.:

    est gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    id. Tusc. 3, 2, 3 (v. Madv. ad Cic. Fin. 5, 22, 62, p. 723 sq.):

    indicia solida et expressa,

    id. Planc. 12; cf.:

    veri juris germanaeque justitiae solida et expressa effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    expressa sceleris vestigia,

    id. Rosc. Am. 22, 62:

    expressiora et illustriora,

    id. Fam. 1, 7, 9; cf. Plin. Ep. 5, 15, 3; and:

    quid expressius atque signatius in hanc causam?

    Tert. Res. Carn. 3.—
    2.
    Expressa carmina Battiadae, translated, Cat. 65, 16.—Of distinct pronunciation:

    vitia oris emendet, ut expressa sint verba, ut suis quaeque litterae sonis enuntientur,

    Quint. 1, 11, 4:

    expressior sermo,

    id. 1, 1, 37:

    expressior loquacitas generi picarum est,

    Plin. 10, 42, 59, § 118. —In a bad sense, of a too emphatic, affected pronunciation: sonus erat dulcis: litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, Cic Off. 1, 37, 133.—Hence, adv.: expressē.
    * 1.
    Lit., with pressure, strongly:

    artus expressius fricare,

    Scrib. Comp. 198.—
    2.
    Trop., expressly, distinctly, clearly:

    conscripta exempla,

    Auct. Her. 4, 7, 10:

    quod ipsum expressius Hesiodus hoc versu significavit,

    Col. 11, 1, 29.—Of pronunciation, distinctly:

    ut ea (R littera) a nullo expressius efferretur,

    Val. Max. 8, 7, 1 ext.

    Lewis & Short latin dictionary > exprimo

  • 18 FICTITIOUS

    [A]
    ADUMBRATUS (-A -UM)
    FALSUS (-A -UM)
    COMMENTICIUS (-A -UM)
    CONMENTICIUS (-A -UM)
    COMMENTUS (-A -UM)
    CONMENTUS (-A -UM)
    FICTUS (-A -UM)
    SIMULATUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > FICTITIOUS

  • 19 IMPERFECT

    [A]
    IMPERFECTUS (-A -UM)
    INPERFECTUS (-A -UM)
    INABSOLUTUS (-A -UM)
    INCHOATUS (-A -UM)
    INCOHATUS (-A -UM)
    ADUMBRATUS (-A -UM)
    TRUNCUS (-A -UM)
    - BE IMPERFECT

    English-Latin dictionary > IMPERFECT

  • 20 OUTLINED

    [A]
    ADUMBRATUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > OUTLINED

См. также в других словарях:

  • Litargus adumbratus —   Litargus adumbratus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Mecynotarsus adumbratus —   Mecynotarsus adumbratus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Spinivunus adumbratus —   Spinivunus adumbratus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Stenotarsus adumbratus —   Stenotarsus adumbratus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Croton adumbratus — Croton erythrostachys Croton erythrostachys …   Wikipédia en Français

  • Phidippus — Taxobox name = Phidippus image width = 250px image caption = Phidippus audax shows green chelicerae regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae familia = Salticidae subfamilia = Dendryphantinae tribus = Dendryphantini …   Wikipedia

  • nom — Nom. m. C est le mot de chasque chose, par lequel en parlant ou escrivant, elle est entenduë, Nomen, Vocabulum. Le nom propre d un chacun qu on met devant le surnom, comme Jean, Pierre, Praenomen. Le nom de la maison dont on est, Agnomen. Noms de …   Thresor de la langue françoyse

  • prester — Prester, act. acut. Est un terme general à ce que les Latins disent Mutuare, et Commodare, seu dare vtendum, Et ne sont ces deux significations diverses, distinguées que par le nom qu il regit, comme, Prester argent, Mutuam pecuniam dare, Prester …   Thresor de la langue françoyse

  • Схендо (Михаил фон-дер-Бех) — главный врач при Петербургском сухопутном госпитале. Грек по происхождению, степень доктора философии и медицины получил в Падуе. В Россию прибыл около 1723 г. Сочинения Схендо на латинском языке: Praesens Russiae litterariae status in epistola… …   Биографический словарь

  • Шен-фон-дер-Бех (Критодемус) — Шен фон дер Бех (Michael Schend von der Bech) писавший под псевдонимом Критодемус, родом грек; получил в Падуе степень доктора медицины и философии. В 1723 г. он был главным начальником военных госпиталей в Санкт Петербурге; в 1725 г. написал на… …   Биографический словарь

  • Adumbrate — Ad*um brate, v. t. [L. adumbratus, p. p. of adumbrare; ad + umbrare to shade; umbra shadow.] [1913 Webster] 1. To give a faint shadow or slight representation of; to outline; to shadow forth. [1913 Webster] Both in the vastness and the richness… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»