-
1 adorno
-
2 adorno
-
3 adorno
-
4 adorno
сущ.1) общ. вставка, краса, набор, обшивка, окончательная отделка, отделка, убор, украшение2) разг. прикраса -
5 Adorno
букв.украшение. взяткаSoborno. -
6 adorno suntuoso
сущ.общ. богатое убранство -
7 de adorno
-
8 como adorno
сущ.общ. для красы -
9 de adorno
-
10 ladrillo de adorno
сущ.тех. декоративный кирпич, облицовочный кирпич -
11 estar de adorno
-
12 La altanería es el adorno de los tontos.
Гордым быть - глупым слыть.Proverbios y refranes espanoles y sus equivalentes en ruso > La altanería es el adorno de los tontos.
-
13 La sabiduría es el adorno del hombre.
Красна птица пером, а человек ученьем.Proverbios y refranes espanoles y sus equivalentes en ruso > La sabiduría es el adorno del hombre.
-
14 ladrillo de adorno
-
15 de adorno
-
16 lámpara de adorno
-
17 краса
ж.для красы́ — como adorno••краса́ и го́рдость — la flor y nataво всей (свое́й) красе́ — en toda su belleza -
18 отделочный
прил.отде́лочные рабо́ты — trabajos de acabadoотде́лочные материа́лы — materiales de decoración( de adorno) -
19 украшение
с.1) ( действие) adornamiento m, adorno m, ornamentación f, embellecimiento m; decoración fлепно́е украше́ние — moldura f -
20 arrebol
m2) поэт. алый цвет; румянец3) уст. румяна4) Вен. см. adorno5) pl см. arrebolada 1)6) Вен. внебрачный ребёнок ( вдовы)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
adorno — sustantivo masculino 1. Aquello que se pone para embellecer o mejorar una cosa o persona: Tengo que comprar los adornos de Navidad. Lleva una cinta de adorno en la cabeza. Le he comprado un adorno para la mesa. 2. Área: tauromáquia Lance con que… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ADORNO (T. W.) — ADORNO THEODOR WIESENGRUND (1903 1969) Philosophe, sociologue, compositeur et musicographe allemand né à Francfort sur le Main. Élève de composition d’Alban Berg, Adorno émigre à l’avènement du nazisme en Angleterre puis aux États Unis, où il… … Encyclopédie Universelle
adorno — (De adornar). 1. m. Aquello que se pone para la hermosura o mejor parecer de personas o cosas. 2. balsamina (ǁ planta balsaminácea). 3. germ. chapines1. de adorno. loc. adj. Que no hace labor efectiva. Se emplea mucho jocosamente. Este está de… … Diccionario de la lengua española
Adorno — (izg. àdorno), Theodor (1903 1969) DEFINICIJA njemački filozof, sociolog i glazbeni teoretičar, u emigraciji u SAD u za vrijeme nacizma, od 1949. opet u Njemačkoj (frankfurtska škola) … Hrvatski jezični portal
Adorno [1] — Adorno, Stadt in der sardinischen Provinz Aosta; Bergbau, Weberei; 10,500 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno [2] — Adorno, Familie in Genua, gibellinisch gesinnt, besonders berühmt durch 7 Dogen: 1) Gabriel, 1363–70; Antonietto I., 1384–97; 3) Georg, 1413–15; 4) Rafael, 1443–47; 5) Barnabas, 1447; 6) Prosper, 1461–78 u. 7) Antonietto II., 1513 u. 1522–27; in… … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno — Adorno, berühmtes Geschlecht zu Genua, das der Republik 7 Dogen gab, in der Regel auf franz. Seite, Gegner der Doria … Herders Conversations-Lexikon
Adorno — Adorno, Theodor W … Philosophy dictionary
Adorno — (Theodor Wiesengrund) (1903 1969) philosophe, sociologue et musicologue allemand. Fondateur de l école de Francfort (1923) … Encyclopédie Universelle
adorno — /a dorno/ agg. [part. pass. senza suff. di adornare ], lett. 1. [ripieno d ornamenti] ▶◀ abbellito, adornato, decorato, ornato. ◀▶ disadorno, nudo, spoglio. 2. [che suscita attrazione] ▶◀ attraente, bello, leggiadro. ◀▶ brutto … Enciclopedia Italiana
Adorno — Adorno, Theodor Wiesengrund … Dictionary of sociology