-
1 adoptio
ădoptĭo, ōnis, f. adoption. [st2]1 [-] action d'adopter, adoption. [st2]2 [-] ente, greffe. - adoptio consularis, Quint.: adoption consulaire (qui a eu lieu en présence d'un consul). - dare se in adoptionem, Vell.: se faire adopter.* * *ădoptĭo, ōnis, f. adoption. [st2]1 [-] action d'adopter, adoption. [st2]2 [-] ente, greffe. - adoptio consularis, Quint.: adoption consulaire (qui a eu lieu en présence d'un consul). - dare se in adoptionem, Vell.: se faire adopter.* * *Adoptio, Verbale, per syncopen factum ex Adoptatio. Cic. Adoption.\In adoptionem dare. Quintil. Donner quelcun à un autre pour estre son filz adoptif. -
2 adoptio
ădoptĭo, ōnis, f. [v. adoptatio], a taking or receiving of one in the place of a child (also of a grandchild, Dig. 1, 7, 10), an adopting, adoption (properly of one still under paternal authority, in patria potestate; on the contr., arrogatio referred to one who was already independent, homo sui juris. The former took place before the praetor or other magistrate and five witnesses, by a threefold mancipatio, i. e. sham sale;II.the latter could only be effected before the assembled people in the comitia curiata,
Gell. 5, 19; Just. Inst. 1, 11; Dig. 1, 7. More used than adoptatio, q. v.):emancipare filium alicui in adoptionem,
Cic. Fin. 1, 7:dare se alicui in adoptionem,
Vell. 2, 8, 2; Suet. Tib. 2; cf. Liv. 45, 40:adscire aliquem per adoptionem,
Tac. A. 1, 3;or, in adoptionem,
id. H. 2, 1:inserere aliquem familiae per adoptionem,
Suet. Claud. 39 fin.:adscitus adoptione in imperium et cognomentum,
Tac. A. 11, 11:adoptio in Domitium festinatur,
id. ib. 12, 25:adoptionem nuncupare,
to make known, to announce, id. H. 1, 17: adoptio consularis, performed by a consul, Quint. prooem. 6, 13 Spald. al.—Transf., of plants, the ingrafting, Plin. prooem. 1, 16.—Of bees, the admittance to or reception in a new hive:ut tamquam novae prolis adoptione domicilia confirmentur,
Col. 9, 13, 9.—In eccl. Lat., in spiritual sense of adoption as children of God:adoptionem filiorum Dei,
Vulg. Rom. 8, 23; ib. Gal. 4, 5; ib. Ephes. 1, 5. -
3 adoptio
adoptio adoptio, onis f усыновление -
4 adoptio
adoptio, ōnis, f. (adopto), I) die Annahme an Kindesstatt, die Adoption gew. eines, der noch in väterlicher Gewalt stand (vgl. arrogatio), ius adoptionis, Cic.: nego istam adoptionem pontificio iure esse factam, Cic.: dare alqm od. se alci in adoptionem, Vell. u. Quint.: ascire alqm in od. per adoptionem, Tac.: emancipare filium alci in adoptionem, Cic.: pro rostris adoptionem nuncupare, Tac.: adoptio in (für) Domitium auctoritate Pallantis festinatur, Tac. ann. 12, 25: Plur., Cic. de dom. 35; Tusc. 1, 31 (al. adoptationes). – II) übtr.: a) das Einpfropfen, Plin. 16, 1. – b) bei den Bienen, das Einsetzen, Einstiften neuer Brut, Col. 9, 13, 9.
-
5 adoptio
adoptio, ōnis, f. (adopto), I) die Annahme an Kindesstatt, die Adoption gew. eines, der noch in väterlicher Gewalt stand (vgl. arrogatio), ius adoptionis, Cic.: nego istam adoptionem pontificio iure esse factam, Cic.: dare alqm od. se alci in adoptionem, Vell. u. Quint.: ascire alqm in od. per adoptionem, Tac.: emancipare filium alci in adoptionem, Cic.: pro rostris adoptionem nuncupare, Tac.: adoptio in (für) Domitium auctoritate Pallantis festinatur, Tac. ann. 12, 25: Plur., Cic. de dom. 35; Tusc. 1, 31 (al. adoptationes). – II) übtr.: a) das Einpfropfen, Plin. 16, 1. – b) bei den Bienen, das Einsetzen, Einstiften neuer Brut, Col. 9, 13, 9. -
6 ādoptiō
ādoptiō ōnis, f [adopto], a taking as a child, adoption: ius adoptionis: dare filium in adoptionem, L.* * *adoption of child; adoption into family; grafting (plant) -
7 adoptio
yks.nom. adoptio; yks.gen. adoption; yks.part. adoptiota; yks.ill. adoptioon; mon.gen. adoptioiden adoptioitten; mon.part. adoptioita; mon.ill. adoptioihinadoptio, adoptointi, усыновление, удочерение
adoptio, adoptointi, усыновление, удочерение -
8 adoptio
yks.nom. adoptio; yks.gen. adoption; yks.part. adoptiota; yks.ill. adoptioon; mon.gen. adoptioiden adoptioitten; mon.part. adoptioita; mon.ill. adoptioihinadoption (noun)* * *• adoption -
9 adoptio
ōnis f. [ adopto ]1) усыновление ( jus adoptionis C)2) прививка (растений) PM3) приём, впуск ( в улей молодого поколения пчёл) Col -
10 adoptio
усыновление, - это юридический акт, посредством которого данное лицо занимает место сына и переходит под власть своего отца (1. 1. 2. 40 D. 1, 7);in adoptionem dare (l. 3. 4. 29 eod);
in adoptione esse (1. 25 § 1 D. 37, 5);
in adoptionem habere (1. 107 D. 45, 1);
quamdiu ad. durat;
per emancipationem dissoluta ad. (1. 10 § 7 D. 2, 4. 1. 55 pr. D. 23, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > adoptio
-
11 adoptio
усыновление, удочерениеadoptointi,
-
12 adoptio
nounadoption f -
13 adoptio-
xxxadoptif m, f: -ive -
14 adoptio, adoptointi, lapseksiotto
усыновление, удочерение -
15 adoptering
adoptio -
16 Adoption
Adoptión f, -en осиновяване. -
17 Усыновление
- adoptio; arrogatio; -
18 Adoption
Adoptión f =, -enусыновле́ние, удочере́ние -
19 adoption
adoptiolapseksi ottaminenadoptointi -
20 adoptatio
См. также в других словарях:
adoptio — index adoption (affiliation) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Adoptio — En el Derecho Romano, la adoptio consiste en la adopción de un alieni iuris, es decir, de alguien que se encuentra bajo la patria potestad de otro. Contenido 1 Tipos 1.1 Adoptio plena 1.2 Adoptio minus plena … Wikipedia Español
adoptio — Same as adoption … Ballentine's law dictionary
УСЫНОВЛЕНИЕ — • Adoptio, сокр. из adoptatio, различают: a) adoptio в тесном смысле слова, когда лицо, которое хотят усыновить, находится само еще под отеческой властью, b) arrogatio, если усыновляемый достиг уже гражданской… … Реальный словарь классических древностей
ADOPTION — Le développement moderne de l’adoption est particulièrement remarquable. Si l’institution demeure inconnue notamment du droit musulman et de certaines législations d’Amérique latine, elle a pris une place importante dans les lois et dans les… … Encyclopédie Universelle
Adoption im Römischen Reich — Kaiser Augustus, der bekannteste Adoptivsohn der römischen Geschichte In der römischen Republik war Adoption (von lateinisch adoptio, Annahme an Kindes Statt) ein üblicher Vorgang, vor allem in der Oberschicht und bei den Senatoren.… … Deutsch Wikipedia
Adrogatio — Kaiser Augustus, der bekannteste Adoptivsohn der römischen Geschichte In der römischen Republik war Adoption (von lateinisch adoptio, Annahme an Kindes Statt) ein üblicher Vorgang, vor allem in der Oberschicht und bei den Senatoren.… … Deutsch Wikipedia
Arrogatio — Kaiser Augustus, der bekannteste Adoptivsohn der römischen Geschichte In der römischen Republik war Adoption (von lateinisch adoptio, Annahme an Kindes Statt) ein üblicher Vorgang, vor allem in der Oberschicht und bei den Senatoren.… … Deutsch Wikipedia
adopţie — ADÓPŢIE, adopţii, s.f. Faptul de a adopta (1); înfiere. [var.: adopţiúne s.f.] – Din fr. adoption, lat. adoptio, onis. Trimis de ana zecheru, 12.08.2002. Sursa: DEX 98 ADÓPŢIE s. v. înfiere. Trimis de siveco, 13.09.2007 … Dicționar Român
Гражданские партнёрства в Финляндии — Легализация однополых союзов в Европе … Википедия
Adoption — Ad|op|ti|on 〈f. 20〉 Aneignung ● Adoption eines Kindes Annahme an Kindes statt [<lat. adoptio] * * * Ad|op|ti|on, die; , en [lat. adoptio]: das ↑ Adoptieren (1), Adoptiertwerden. * * * I Adop … Universal-Lexikon