-
1 inflo
inflo, āre, āvi, ātum - tr. et qqf. intr. [st2]1 [-] souffler dans, remplir de vent, gonfler, enfler. [st2]2 [-] sonner, jouer (d’un instrument à vent). [st2]3 [-] enfler (d'orgueil), donner de l'orgueil. [st2]4 [-] élever (le style). [st2]5 [-] élever, augmenter (le prix). - inflare bucinam: sonner du clairon. - simul inflavit tibicen, Cic.: dès que le flûtiste a commencé à jouer. - classica inflantur, Virg.: les trompettes retentissent. - inflare animos ad insolentiam: gonfler le coeur d'orgueil. - inflare orationem, Cic.: enfler son style. - regis spem inflare, Liv. 35, 42: augmenter les espoirs du roi.* * *inflo, āre, āvi, ātum - tr. et qqf. intr. [st2]1 [-] souffler dans, remplir de vent, gonfler, enfler. [st2]2 [-] sonner, jouer (d’un instrument à vent). [st2]3 [-] enfler (d'orgueil), donner de l'orgueil. [st2]4 [-] élever (le style). [st2]5 [-] élever, augmenter (le prix). - inflare bucinam: sonner du clairon. - simul inflavit tibicen, Cic.: dès que le flûtiste a commencé à jouer. - classica inflantur, Virg.: les trompettes retentissent. - inflare animos ad insolentiam: gonfler le coeur d'orgueil. - inflare orationem, Cic.: enfler son style. - regis spem inflare, Liv. 35, 42: augmenter les espoirs du roi.* * *Inflo, inflas, inflare, Enfler. Buccinam inflare. Varro. Souffler dedens.\Inflare. Cato. Mettre ou jecter, ou faire entrer dedens en soufflant.\Inflare ambas buccas. Horat. Enfler.\Inflare sonum. Cic. Souffler, ou donner petit ou grand vent à un instrument.\Inflat animos rumor. Cic. Enfle et enorgueillist, Enfelonnist.\Inflare spem alicuius. Liu. Accroistre.\Inflatum esse. Liu. Avoir le coeur enflé, ou felon, Estre enfelonni.\Inflatus animus. Cic. Gros coeur et felon.\Inflatus et tumens animus. Cic. Fier, Orgueilleux, Felon. -
2 inflo
inflo inflo, avi, atum, are воодушевлять -
3 inflo
īn-flo, āvī, ātum, āre1)а) вдувать ( aquam in ōs Cato); надувать, раздувать (ambas buccas H; rugosam pellem, sc. ranae Ph; carbasum V)i. se — надуваться ( tanquam rana Pt)б) вспучивать ( ventrem C); взбивать ( capillos O)amnis inflatus aquis L — вздувшаяся река2) опухать, отекать (corpus inflat Pers, Scr)3) трубить, играть ( на духовом инструменте)i. tibias C, Ap — играть на флейтеinflata verba C — слова, произносимые с сопением4) (тж. i. ad superbiam L) делать заносчивым (надменным), наполнять спесью (aliquem или animum alicujus aliquā re Q, H, Sil)5) воодушевлять, окрылять ( poētam divīno spiritu C)6) раздувать, усиливать (spem alicujus aliquā re L, QC) -
4 inflo
īn-flo, flāvī, flātum, āre, I) hineinblasen, A) einblasen, aquam in os, Cato r. r. 90: inflatus ventus, Vitr. 8, 3, 2. – B) in ein Instrument blasen, a) ein Instr. blasen, bucinam, Varro LL.: tibias, Cic.: ebur, Verg.: calamos leves, Verg.: tubam inscienter, Liv.: absol., simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur, Cic. Acad. 2, 86: u. (übtr.) paulo inflavit vehementius, schlug einen vollern Ton (in seiner Darstellung) an, Cic. de legg. 1, 6. – b) einen Ton blasen, eum sonum, qui etc., Cic. de or. 3, 225: classica inflantur, der Ton der Tuba erschallt, die Kriegstrompeten schmettern, Verg. georg. 2, 539: übtr., etw. ausposaunen, ad vicem bellorum civilium inflabant litui quaedam colorata laesae crimina maiestatis, die Lärmtrompete ließ verlauten von usw., Amm. 19, 12, 1: quae (medicamenta) non tam ad utilitatem curandi quam ob caritatem emendi mulomedicorum cupiditas inflaverat, Veget. mul. 6, 7, 4. – II) aufblasen, 1) eig.: a) aufblasen, aufschwellen machen, aufblähen, im Passiv auch = aufschwellen, aufbauschen, ambas buccas, Hor.: utrem, Hor.: rugosam pellem (v. Frosche), Phaedr.: u. so (v. Frosche) se u. se validius, Hor. u. Phaedr.: carbasus (Segel) inflatur austro, Verg.: collum inflatum, vesicae inflatae, Cic.: capilli inflati, aufgebauschte, Ov.: amnis inflatus (aquis), Liv. – b) als mediz. t. t., α) an- od. aufschwellen (trans.), auf dunsen (trans.), im Passiv an- od. aufschwellen (intrans.), aufbunsen (intrans.), u. insbes. aufblähen, absol. = blähen (intrans.), cutem, Cels.: corpus, Scrib. Larg., corpora, Pers. (wie bei Wassersüchtigen); aber auch corpora = aufblähen (v. den Bohnen), Ov.: ventrem (v. Bohnen), Cic.: absol., inflant omnia legumina, Cels.: Partiz. subst., omnia inflantia, alles Blähende, Cels. – β) entzünden, partes, quas attigerit, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 4, 46. – c) einen Ton, Laut mit vollen Backen hervorblasen, hervorschnauben, aliquid extenuatur, inflatur, es wird bald ein Piano, bald ein Forte angebracht, Cic. de or. 3, 102: nolo (exire) inflata verba, schnaubende, Cic. de or. 3, 41. – 2) übtr.: a) im allg.: inflatus et tumens animus, eine (von einer Leidenschaft) aufgewühlte und erregte Seele, Cic. Tusc. 3, 19. – b) insbes., α) jmd. = jmds. Zuversicht (Selbstvertrauen) schwellen machen, -erhöhen, -steigern, dah. auch im guten Sinne = jmd. erheben u. ermutigen, anfeuern, im üblen Sinne = jmd. aufblasen, aufgeblasen od. stolz machen, alqm, Hor. u. Quint. (im Bilde, inflari aurā superbiae, Cassiod. var. 2, 3, 4): animos, Liv.: animos impios, Curt.: animos spe falsā, Liv.: Aetolos vanā spe, Liv.: eorom animos ad intolerabilem insolentiam, Liv.: u. oft inflatus m. Abl. (voll Zuversicht, -Selbstvertrauen, angefeuert, im üblen Sinne = aufgeblasen, stolz, übermütig), tanto errore, Cic.: falso nuntio, Liv.: opinionibus, Liv.: laetitiā, spe, Cic.: iactatione, Liv. – β) einen Affekt steigern, spem alcis, jmd. in seiner H. bestärken, zB. îsdem mendaciis et regis spem, Liv. 35, 42, 5: solitā vanitate spem eius, Curt. 3, 2 (5), 10.
-
5 inflo
īn-flo, flāvī, flātum, āre, I) hineinblasen, A) einblasen, aquam in os, Cato r. r. 90: inflatus ventus, Vitr. 8, 3, 2. – B) in ein Instrument blasen, a) ein Instr. blasen, bucinam, Varro LL.: tibias, Cic.: ebur, Verg.: calamos leves, Verg.: tubam inscienter, Liv.: absol., simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur, Cic. Acad. 2, 86: u. (übtr.) paulo inflavit vehementius, schlug einen vollern Ton (in seiner Darstellung) an, Cic. de legg. 1, 6. – b) einen Ton blasen, eum sonum, qui etc., Cic. de or. 3, 225: classica inflantur, der Ton der Tuba erschallt, die Kriegstrompeten schmettern, Verg. georg. 2, 539: übtr., etw. ausposaunen, ad vicem bellorum civilium inflabant litui quaedam colorata laesae crimina maiestatis, die Lärmtrompete ließ verlauten von usw., Amm. 19, 12, 1: quae (medicamenta) non tam ad utilitatem curandi quam ob caritatem emendi mulomedicorum cupiditas inflaverat, Veget. mul. 6, 7, 4. – II) aufblasen, 1) eig.: a) aufblasen, aufschwellen machen, aufblähen, im Passiv auch = aufschwellen, aufbauschen, ambas buccas, Hor.: utrem, Hor.: rugosam pellem (v. Frosche), Phaedr.: u. so (v. Frosche) se u. se validius, Hor. u. Phaedr.: carbasus (Segel) inflatur austro, Verg.: collum inflatum, vesicae inflatae, Cic.: capilli inflati, aufgebauschte, Ov.: amnis inflatus (aquis), Liv. – b) als mediz. t. t., α) an- od. aufschwellen (trans.), auf-————dunsen (trans.), im Passiv an- od. aufschwellen (intrans.), aufbunsen (intrans.), u. insbes. aufblähen, absol. = blähen (intrans.), cutem, Cels.: corpus, Scrib. Larg., corpora, Pers. (wie bei Wassersüchtigen); aber auch corpora = aufblähen (v. den Bohnen), Ov.: ventrem (v. Bohnen), Cic.: absol., inflant omnia legumina, Cels.: Partiz. subst., omnia inflantia, alles Blähende, Cels. – β) entzünden, partes, quas attigerit, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 4, 46. – c) einen Ton, Laut mit vollen Backen hervorblasen, hervorschnauben, aliquid extenuatur, inflatur, es wird bald ein Piano, bald ein Forte angebracht, Cic. de or. 3, 102: nolo (exire) inflata verba, schnaubende, Cic. de or. 3, 41. – 2) übtr.: a) im allg.: inflatus et tumens animus, eine (von einer Leidenschaft) aufgewühlte und erregte Seele, Cic. Tusc. 3, 19. – b) insbes., α) jmd. = jmds. Zuversicht (Selbstvertrauen) schwellen machen, -erhöhen, -steigern, dah. auch im guten Sinne = jmd. erheben u. ermutigen, anfeuern, im üblen Sinne = jmd. aufblasen, aufgeblasen od. stolz machen, alqm, Hor. u. Quint. (im Bilde, inflari aurā superbiae, Cassiod. var. 2, 3, 4): animos, Liv.: animos impios, Curt.: animos spe falsā, Liv.: Aetolos vanā spe, Liv.: eorom animos ad intolerabilem insolentiam, Liv.: u. oft inflatus m. Abl. (voll Zuversicht, -Selbstvertrauen, angefeuert, im üblen Sinne = aufgeblasen, stolz, übermütig), tanto errore,————Cic.: falso nuntio, Liv.: opinionibus, Liv.: laetitiā, spe, Cic.: iactatione, Liv. – β) einen Affekt steigern, spem alcis, jmd. in seiner H. bestärken, zB. îsdem mendaciis et regis spem, Liv. 35, 42, 5: solitā vanitate spem eius, Curt. 3, 2 (5), 10. -
6 inflo
inflare, inflavi, inflatus Vblow into/upon; puff out -
7 inflo
to blow -
8 inflo
I.Lit.A.In gen.:B.age, jam infla buccas,
Plaut. Stich. 5, 5, 26:ex ore in os palumbi inflare aquam,
Cato, R. R. 90:tumidoque inflatur carbasus Austro,
is swelled, Verg. A. 3, 357:merito quin illis Juppiter ambas Iratus buccas inflet,
should in a rage puff up both his cheeks, Hor. S. 1, 1, 21:inflant (corpus) omnia fere legumina,
make flatulent, Cels. 2, 26.—In partic., to play upon a wind instrument:II.inflare cavas cicutas,
Lucr. 5, 1383:calamos leves,
Verg. E. 5, 2.— Absol., to blow:simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur,
Cic. Ac. 2, 27, 86.— With cognate acc.:sonum,
Cic. de Or. 3, 60, 225. —Trop., to puff up, inflate:A.spe falsa animos,
Cic. Pis. 36, 89:regis spem (with erigere animos),
Liv. 35, 42, 5:animos ad intolerabilem superbiam,
id. 45, 31, 31; 37, 26, 4:purpuratis solita vanitate spem ejus inflantibus,
Curt. 3, 2, 10; 5, 10, 3:crescentem tumidis infla sermonibus utrem,
Hor. S. 2, 5, 98:ipse erit glorià inflandus,
Quint. 11, 1 med. — Absol., of speech:Antipater paulo inflavit vehementius,
blew a little too hard, Cic. Leg. 1, 2, 6.—Of music:illi qui fecerunt modos, a quibus aliquid extenuatur, inflatur, variatur,
id. de Or. 3, 26, 102 fin.:et ea (medicamenta) quae ob caritatem emendi mulo inedicorum cupiditas inflaverat,
puffed, bepraised, Veg. Vet. 4, 7, 4.— Hence, inflātus, a, um, P. a., blown into, filled with blowing.Lit.:2.si tibiae inflatae non referant sonum,
Cic. Brut. 51, 192:bucina cecinit jussos inflata receptus,
Ov. M. 1, 340:nolo verba inflata et quasi anhelata gravius exire,
with a too great expenditure of breath, Cic. de Or. 3, 11, 40.—Transf., swelled up, swollen, puffed up:B.serpens inflato collo,
Cic. Vatin. 2, 4:bucca inflatior,
Suet. Rhet. 5:inflatum hesterno venas Iaccho,
Verg. E. 6, 15:Volturnus amnis inflatus aquis,
swollen, enlarged, Liv. 23, 19, 4:amnes,
id. 40, 33, 2:capilli,
hanging loose, dishevelled, Ov. A. A. 3, 145:inflata rore non Achaico turba,
Verg. Cat. 7, 2. — Comp.:vestis inflatior,
Tert. Pall. 4 med. —Trop.1.In gen., puffed up, inflated, haughty, proud:2.quibus illi rebus elati et inflati non continebantur,
Cic. Agr. 2, 35, 97:inflatus et tumens animus,
id. Tusc. 3, 9, 19:inflata spe atque animis,
id. Mur. 15, 33:promissis,
id. ib. 24, 49:laetitia atque insolentia,
id. Phil. 14, 6, 15:jactatione,
Liv. 29, 37, 9:assensionibus,
id. 24, 6, 8:estne quisquam tanto inflatus errore,
Cic. Ac. 2, 36, 116:opinionibus,
id. Off. 1, 26, 91:his opinionibus animus,
Liv. 6, 11, 6, 6, 18, 5:vana spe,
id. 35, 49, 4:vano nuntio,
id. 24, 32, 3:successu tantae rei,
id. 37, 12, 4:legionum numero,
Vell. 2, 80, 2:superbus et inflatus,
Juv. 8, 72:elatus inflatusque,
Suet. Ner. 37.— Comp.:juvenis inflatior,
Liv. 39, 53, 8.—In partic., of style, inflated, turgid:Attici pressi et integri, Asiani inflati et inanes,
Quint. 12, 10, 16:inflatus et tumidus,
Tac. Or. 18:Callimachus,
Prop. 2, 34 (3, 32), 32; Suet. Rhet. 2.— Hence, adv.: inflātē, only in comp., haughtily, proudly, pompously:aliquid latius atque inflatius perscribere,
Caes. B. C. 2, 17, 3:inflatius commemorare,
id. ib. 2, 39, 4:inflatius multo, quam res erat gesta, fama percrebuerat,
id. ib. 3, 79, 4:fabulari inflatius,
Amm. 22, 16, 10. -
9 inflo
, inflavi, inflatum, inflare 1воодушевлять -
10 inflatus
I 1. īnflātus, a, umpart. pf. к inflo2. adj.1) надутый, раздутый, полный (bucca Su; collum C; utres Pt)2) развевающийся, распущенный ( capilli O)3) надутый, гордый, надменный (aliquā re C, L)dicendi gloriā i. Q — чванящийся своим красноречием4) напыщенный, высокопарный (oratio rhH.; orator Q)5) гневный, раздражённый ( animus C)II īnflātus, ūs m. [ inflo ]1) вдувание, перен. игра ( на духовом инструменте)i. tibicinis C — игра флейтиста2) вдохновение (i. divinus C) -
11 inflatus
[st1]1 [-] inflātus, a, um: part. passé de inflo. - [abcl][b]a - rempli de vent, gonflé. - [abcl]b - exalté, enorgueilli. - [abcl]c - enflé, ampoulé, emphatique.[/b] - inflatior: plein de lui-même. [st1]2 [-] inflātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - insufflation, souffle, inspiration. - [abcl]b - gonflement (= inflatio).[/b] - primo inflatu tibicinis, Cic.: au premier son du joueur de flûte. - inflatus divinus, Cic.: inspiration divine.* * *[st1]1 [-] inflātus, a, um: part. passé de inflo. - [abcl][b]a - rempli de vent, gonflé. - [abcl]b - exalté, enorgueilli. - [abcl]c - enflé, ampoulé, emphatique.[/b] - inflatior: plein de lui-même. [st1]2 [-] inflātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - insufflation, souffle, inspiration. - [abcl]b - gonflement (= inflatio).[/b] - primo inflatu tibicinis, Cic.: au premier son du joueur de flûte. - inflatus divinus, Cic.: inspiration divine.* * *Inflatus, huius inflatus, pen. prod. Cic. Soufflement.\Inflatus diuinus, pro Afflatu et inspiratione. Cic. Inspiration divine. -
12 inflatus
1. īnflātus, a, um, PAdi. (v. inflo), I) aufgeblaen, aufgeschwollen, strotzend, sich erhebend, collum, Cic.: capilli, fliegende, Ov.: vestis inflatior, Tert.: cui altera bucca inflatior erat, Suet. – II) übtr.: a) zornig, animus, Cic. u.a. – b) aufgebläht, stolz, übermütig (Ggstz. timidus; vgl. Drak. Liv. 37, 12, 4. Weißenb. Liv. 24, 32, 3), m. Abl. loc., inflatus animo, Val. Max. 7, 1, 2: m. Abl. causae, laetitiā, spe, Cic.: successu tantae rei, Liv.: iactatione, Liv.: m. Dat., puteali et feneratorum gregibus, gegenüber den usw., Cic.: absol., ipse iuvenis haud dubie inflatior redierat, Liv. 39, 53, 8. – c) schwülstig, oratio, Cornif. rhet.: explicatio (Ggstz. infracta et. in morem cantici ducta), Sen.: orator, Quint.: rhetor, Suet.————————Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflatus
-
13 adinflo
ad-īnflo, —, —, āreраздувать, распускать ( pennas per auras Aug) -
14 inflatio
īnflātio, ōnis f. [ inflo ]1) вздувание, пучение, вздутие (stomachi Col, intestinorum Scr, CA)inflationem habere C — вызывать вздутие, пучить2) вскипание (sc. aquae Vtr)3) воспаление (i. praecordiorum Su, CA) -
15 inflator
īnflātor, ōris m. [ inflo ] -
16 adinflo
ad-īnflo, āre, aufblasen, Augustin. de civ. dei 19, 23, 1.
-
17 inflabilis
īnflābilis, e (inflo), I) aufblasbar, viscus, v. der Lunge, Lact. de opif. 11, 4. – II) blähend, cibi, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 40, 233; 3, 17, 139 u.a.
-
18 inflamen
-
19 inflatilis
īnflātilis, e (inflo), I) zum Blasen geeignet, Blas-, instrumentum, Cassiod. de mus. 1, 1. – II) aufgeblasen, infl. et tumida extollentia, (Ignat.) epist. ad Trall. 7.
-
20 inflatio
īnflātio, ōnis, f. (inflo), das »Sich-Aufblasen«, 1) eig.: a) das Aufbrausen des Windes, der sich erhebende Wind, Sing. u. Plur., Prisc. de ventis in Anecd. Graec. et Graecolat. ed. Rose 1. p. 53 sqq. – b) das Aufschwellen, die Aufschwellung = das Steigen des kochenden Wassers, aqua in se recipiens fervoris validam inflationem, Vitr. 8, 3, 3: emissis inflationibus, ibid. – c) als mediz. t. t., α) das Aufschwellen, insbes. die Blähung, stomachi, Colum.: intestinorum, Scrib. Larg. u. Cael. Aur.: inflationem facere od. parere (verursachen), Colum. u. Plin.: inflationem magnam habere, starke Bl. verursachen (v. den Bohnen), Cic.: in nostris corporibus ex cibo fit inflatio, Sen.: urgueri inflationibus, Scrib. Larg. – β) infl. praecordiorum, Brustentzündung, Suet. Aug. 81, 2. Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 104. – II) übtr., das Sich-Aufblähen vor Hochmut, iactavit se: sed inflatio est ista, non plenitudo, Augustin. serm. 36, 11 extr.
См. также в других словарях:
inflar — (Del lat. inflare, hinchar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Llenar una cosa flexible con aire o con gas de manera que aumente su volumen: ■ infló tanto el globo del niño que explotó. SINÓNIMO hinchar ► verbo transitivo 2 Presentar una cosa como … Enciclopedia Universal
Dusty Mancinelli — is a Canadian filmmaker from Toronto, Canada. Receiving an Honours BFA in Film Production from York University, his writing and directing credits include the short film Death to Charlie! , P.U.R.E. , which screened at film festivals across North… … Wikipedia
inflar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: inflar inflando inflado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. inflo inflas infla inflamos infláis inflan… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
Le 6/9 (France) — Pour les articles homonymes, voir Le 6/9. Le 6 9 Présenté par Nikos Aliagas, Mustapha El Atrassi et Flo Pays d origine … Wikipédia en Français
Le 6/9 France — Le 6/9 (France) Pour les articles homonymes, voir Le 6/9. Le 6 9 Présenté par Nikos Aliagas, Mustapha El Atrassi et Flo Pays d origine … Wikipédia en Français
Casa Targaryen — Fuego y Sangre Interpretación libre. La Casa Targaryen es una familia noble perteneciente a la saga de literatura fantástica Canción de Hielo y Fuego. Los Targaryen gobernaron Poniente como reyes durante casi 300 años. Estaban instalados en la… … Wikipedia Español
Aline Griffith — María Aline Griffith Dexter, cuyo nombre en clave era Butch siendo más conocida hoy como la condesa viuda de Romanones, es una aristócrata hispanonorteamericana que nació en los Estados Unidos de América en 1923. Griffith ingresó en la Office of… … Wikipedia Español
Neumático — Estructura de un neumático sin cámara. 1. cinturón de acero en dirección longitudinal 2. estructura radial 3. alambre 4. llanta 5. banda de rodamiento 6. pared lateral 7. talón (ceja) Un neumático (del griego πνευματικός, relativo al pulmón, por… … Wikipedia Español
Barco del arroz — Saltar a navegación, búsqueda 36°47′19″N 6°25′38″O / 36.788666, 6.427131 El … Wikipedia Español
Carlos Villagrán — Nombre real Carlos Villagrán Eslava Nacimiento 12 de enero de … Wikipedia Español
Gone (Bob Esponja) — Gone Episodio de Bob Esponja Título Desaparecido Hispanoamérica] Episodio nº 104b Temporada 6 Escrito por … Wikipedia Español