-
1 glōriōsē
glōriōsē adv. with comp. and sup. [gloriosus], gloriously, magnificently: triumphare: alqd gloriosissime conficere.— Boastfully, vauntingly, pompously: exorsus es: mentiri: de me ipso gloriosius praedicare.* * *gloriosius, gloriosissime ADVgloriously, magnificently; pompously, boastfully -
2 (īnflātē)
(īnflātē) adv. [1 inflatus].—Only comp, haughtily, proudly, pompously: inflatius commemorare, Cs.: haec perscribebat, with exaggeration, Cs. -
3 māgnificē
māgnificē adv. with comp. māgnificentius, and sup. māgnificentissimē [magnificus], nobly, magnificently, generously, grandly, sumptuously, richly, splendidly, excellently: te tractare, T.: convivium apparat: vincere, gloriously: magnificentius restitutum (templum): consulatum magnificentissime gerere.— Pompously, proudly, haughtily, boastfully: alqd dicere, T.: loqui, L.: iactare se.* * *magnificentius, magnificentissime ADVsplendidly, in fine/lordly manner/language; superbly; proudly/boastfully -
4 gloriosus
glōrĭōsus, a, um, adj. [gloria].I.(Acc. to gloria, I.) Full of glory, glorious, famous, renowned (syn.:II.illustris, praeclarus, magnificus): de clarorum hominum factis illustribus et gloriosis satis hoc loco dictum,
Cic. Fin. 1, 11, 37:quae si in privatis gloriosa sunt,
id. Deiot. 14, 40:magnificum illud Romanisque hominibus gloriosum, ut Graecis de philosophia libris non egeant,
id. Div. 2, 2, 5:in illa fuga, nobis gloriosa,
id. ib. 1, 28, 59:mors,
id. ib. 1, 24, 51:consilia,
id. Att. 8, 12, 5:illa,
Vell. 2, 49, 4:princeps,
Suet. Calig. 8:gloriosissimae victoriae,
id. Tib. 52; cf.:dies gloriosissimus,
Tac. H. 5, 17:quod ipsi Agamemnoni fuit honestum, habere, etc.... mihi vero gloriosum, te juvenem consulem florere laudibus,
Cic. Fam. 9, 14, 2; cf.:bene de re publica mereri, gloriosum est,
id. Phil. 1, 14, 33:quod quaesitur gloriosum an indecorum sit,
Sall. H. 4, 61, 1 Dietsch:in saecula,
Vulg. Dan. 3, 56.—Vainglorious, boasting, bragging, haughty, conceited, ostentatious (syn.: jactans, arrogans, superbus, insolens, vanus, ostentator).A.In gen.:B.vos nequam et gloriosae,
Plaut. Truc. 1, 2, 55:(vir) mendax et gloriosus,
id. Curc. 4, 1, 10; 5, 2, 34; id. Ps. 3, 2, 5:ubi illa magnifica et gloriosa ostentatio civitatis?
Cic. Fl. 22, 52:praepotens et gloriosa philosophia,
id. de Or. 1, 43, 193:epistolae jactantes et gloriosae,
Plin. Ep. 3, 9, 13:pavo, gloriosum animal,
Plin. 10, 20, 22, § 44:esse gloriosi animi,
eager for glory, Suet. Claud. 1:miles,
Ter. Eun. prol. 31; 38; cf.B. infra: vir,
a braggart, Vulg. Prov. 25, 14.—Esp.: Miles gloriosus, the title of a comedy of Plautus. To this refers:1.deforme est, de se ipsum praedicare, falsa praesertim, et cum irrisione audientium imitari Militem gloriosum,
Cic. Off. 1, 38, 137; and:milites,
id. Lael. 26, 98.—Hence, adv.: glōrĭōse.(Acc. to I.) Gloriously: res magnas manu gerere, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5:2.triumphare,
Cic. Fam. 2, 12, 3; Vulg. Exod. 15, 1.— Comp.:quia relicua gloriosius retinebat,
Sall. H. 1, 55 Dietsch. — Sup.:quod per ipsos confici potuit, gloriosissime et magnificentissime confecerunt,
Cic. Att. 14, 4, 2.—(Acc. to II.) Boastfully, vauntingly, pompously:exorsus es non gloriose magis a veritate quam, etc.,
Cic. de Or. 2, 8, 31:mentiri,
id. Mil. 27, 72; cf.proloqui,
Plaut. Stich. 2, 1, 4: amiciri, id. Pers. 2, 5, 6:amicitiam ostentare,
Sall. H. 4, 61, 8 Dietsch. -
5 inflo
I.Lit.A.In gen.:B.age, jam infla buccas,
Plaut. Stich. 5, 5, 26:ex ore in os palumbi inflare aquam,
Cato, R. R. 90:tumidoque inflatur carbasus Austro,
is swelled, Verg. A. 3, 357:merito quin illis Juppiter ambas Iratus buccas inflet,
should in a rage puff up both his cheeks, Hor. S. 1, 1, 21:inflant (corpus) omnia fere legumina,
make flatulent, Cels. 2, 26.—In partic., to play upon a wind instrument:II.inflare cavas cicutas,
Lucr. 5, 1383:calamos leves,
Verg. E. 5, 2.— Absol., to blow:simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur,
Cic. Ac. 2, 27, 86.— With cognate acc.:sonum,
Cic. de Or. 3, 60, 225. —Trop., to puff up, inflate:A.spe falsa animos,
Cic. Pis. 36, 89:regis spem (with erigere animos),
Liv. 35, 42, 5:animos ad intolerabilem superbiam,
id. 45, 31, 31; 37, 26, 4:purpuratis solita vanitate spem ejus inflantibus,
Curt. 3, 2, 10; 5, 10, 3:crescentem tumidis infla sermonibus utrem,
Hor. S. 2, 5, 98:ipse erit glorià inflandus,
Quint. 11, 1 med. — Absol., of speech:Antipater paulo inflavit vehementius,
blew a little too hard, Cic. Leg. 1, 2, 6.—Of music:illi qui fecerunt modos, a quibus aliquid extenuatur, inflatur, variatur,
id. de Or. 3, 26, 102 fin.:et ea (medicamenta) quae ob caritatem emendi mulo inedicorum cupiditas inflaverat,
puffed, bepraised, Veg. Vet. 4, 7, 4.— Hence, inflātus, a, um, P. a., blown into, filled with blowing.Lit.:2.si tibiae inflatae non referant sonum,
Cic. Brut. 51, 192:bucina cecinit jussos inflata receptus,
Ov. M. 1, 340:nolo verba inflata et quasi anhelata gravius exire,
with a too great expenditure of breath, Cic. de Or. 3, 11, 40.—Transf., swelled up, swollen, puffed up:B.serpens inflato collo,
Cic. Vatin. 2, 4:bucca inflatior,
Suet. Rhet. 5:inflatum hesterno venas Iaccho,
Verg. E. 6, 15:Volturnus amnis inflatus aquis,
swollen, enlarged, Liv. 23, 19, 4:amnes,
id. 40, 33, 2:capilli,
hanging loose, dishevelled, Ov. A. A. 3, 145:inflata rore non Achaico turba,
Verg. Cat. 7, 2. — Comp.:vestis inflatior,
Tert. Pall. 4 med. —Trop.1.In gen., puffed up, inflated, haughty, proud:2.quibus illi rebus elati et inflati non continebantur,
Cic. Agr. 2, 35, 97:inflatus et tumens animus,
id. Tusc. 3, 9, 19:inflata spe atque animis,
id. Mur. 15, 33:promissis,
id. ib. 24, 49:laetitia atque insolentia,
id. Phil. 14, 6, 15:jactatione,
Liv. 29, 37, 9:assensionibus,
id. 24, 6, 8:estne quisquam tanto inflatus errore,
Cic. Ac. 2, 36, 116:opinionibus,
id. Off. 1, 26, 91:his opinionibus animus,
Liv. 6, 11, 6, 6, 18, 5:vana spe,
id. 35, 49, 4:vano nuntio,
id. 24, 32, 3:successu tantae rei,
id. 37, 12, 4:legionum numero,
Vell. 2, 80, 2:superbus et inflatus,
Juv. 8, 72:elatus inflatusque,
Suet. Ner. 37.— Comp.:juvenis inflatior,
Liv. 39, 53, 8.—In partic., of style, inflated, turgid:Attici pressi et integri, Asiani inflati et inanes,
Quint. 12, 10, 16:inflatus et tumidus,
Tac. Or. 18:Callimachus,
Prop. 2, 34 (3, 32), 32; Suet. Rhet. 2.— Hence, adv.: inflātē, only in comp., haughtily, proudly, pompously:aliquid latius atque inflatius perscribere,
Caes. B. C. 2, 17, 3:inflatius commemorare,
id. ib. 2, 39, 4:inflatius multo, quam res erat gesta, fama percrebuerat,
id. ib. 3, 79, 4:fabulari inflatius,
Amm. 22, 16, 10. -
6 magnificus
magnĭfĭcus, a, um, adj. ( comp. magnificentior; sup. magnificentissimus; v. in the foll.; old form of comp. magnificior, acc. to Fest. p. 154 Müll., and sup. magnificissimus, acc. to Fest. p. 151; so in the adv. magnificissime, Att. ap. Prisc. p. 603 P.) [magnus-facio], great in deeds or in sentiment, noble, distinguished, eminent, august, great in soul, high-minded (cf. splendidus).I.Lit.A.In a good sense (class.):B.vir factis magnificus,
Liv. 1, 10:Rhodiorum civitas magna atque magnifica,
great, glorious, Sall. C. 51:animus excelsus magnificusque,
Cic. Off. 1, 23, 79:cives in suppliciis deorum magnifici, domi parci,
magnificent, splendid, grand, fond of splendor, Sall. C. 9:elegans, non magnificus,
fond of show, Nep. Att. 13; Suet. Ner. 30:magnificus in publicum,
Plin. Pan. 51, 3; Vell. 2, 130.—In a bad sense, bragging, boastful (ante-class.):II.cum magnifico milite, urbis verbis qui inermus capit,
Plaut. Bacch. 4, 9, 42; id. As. 2, 2, 84.—Transf., of inanim. and abstr. things, splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent, etc. (class.):magnificae villae,
Cic. Leg. 2, 1, 2:oppidum,
Plin. 6, 19, 22, § 67:apparatus,
Cic. Off. 1, 8, 25:ornatus,
id. Verr. 2, 1, 22, § 58:funera,
Caes. B. G. 6, 18:funus,
Curt. 4, 8, 8:venationes,
Cic. Fam. 7, 1, 3:nomen,
Tac. H. 4, 15:res gestae,
Liv. 26, 2, 1.—Of speech, of high strain, lofly, sublime:genus dicendi magnificum atque praeclarum,
Cic. de Or. 2, 21, 89:oratio,
Plin. 35, 4, 9, § 26; cf. in the comp.:magnificentius dicendi genus et ornatius,
Cic. Brut. 32, 123.—In a bad sense, boastful, bragging:verba,
Ter. Eun. 4, 6, 3:litterae,
Suet. Calig. 44.— Sup.:Crassus magnificentissimā aedilitate functus,
Cic. Off. 2, 16.—Of medicaments, valuable, useful, admirable, Plin. 19, 3, 15, § 38.—Hence, adv., in two forms: magnĭfĭcē and (postAug.) magnĭfĭcenter, nobly, magnificently, generously, grandly, sumptuously, richly, splendidly, excellently:magnifice conscreabor,
Plaut. Pers. 2, 5, 7:cesso magnifice patriceque,
id. Cas. 3, 6, 7:magnifice laudare,
Cic. Brut. 73, 254:ornare convivium,
id. Quint. 30, 93:comparare convivi um,
id. Verr. 2, 1, 26, § 65:vivere,
id. Off. 1, 26, 65:vincere,
splendidly, gloriously, id. Cat. 2, 1, 1:radicula ex melle prodest magnifice ad tussim,
admirably, excellently, Plin. 24, 11, 58, § 96; 30, 14, 47, § 139.—In a bad sense, pompously, proudly, haughtily, boastfully: se jactare. Auct. Her. 4, 21, 29:incedere,
Liv. 2, 6.—In the form magnificenter:oppidum magnificenter aedificatum et eleganter,
Vitr. 1, 6.— Comp.:magnificentius et dicere et sentire,
grandly, loftily, Cic. Or. 34, 119.— Sup.:consulatum magnificentissime gerere,
Cic. Fam. 4, 7, 2:gloriosissime et magnificentissime aliquid conficere,
id. Att. 14, 4, 2: jactare se, 2, 21, 3. -
7 pompalis
pompālis, e, adj. [pompa], showy, pompous, splendid (post-class.):vultus,
Capitol. Gord. 6.— Adv.: pompālĭter, splendidly, pompously, etc.: ornatus, Treb. Gallien. 8 (al. pompabiliter). -
8 pompatice
pompātĭcus, a, um, adj. [pompa], showy, pompous, splendid (post-class.):femina,
Tert. Cult. Fem. 9:genus vehiculi, for state occasions,
Isid. 20, 12, 3.—Hence, adv.: pompātĭcē, with display, pompously, Vulg. Amos, 6, 1;Jul. Vict. Rhet. 10, p. 233: favor,
App. M. 10, p. 253, 11. -
9 pompaticus
pompātĭcus, a, um, adj. [pompa], showy, pompous, splendid (post-class.):femina,
Tert. Cult. Fem. 9:genus vehiculi, for state occasions,
Isid. 20, 12, 3.—Hence, adv.: pompātĭcē, with display, pompously, Vulg. Amos, 6, 1;Jul. Vict. Rhet. 10, p. 233: favor,
App. M. 10, p. 253, 11. -
10 pompose
-
11 pomposus
-
12 tumidus
I.Lit.:II.membrum tumidum ac turgidum,
Cic. Tusc. 3, 9, 19:serpens inflato collo, tumidis cervicibus,
id. Vatin. 2, 4:Python,
Ov. M. 1, 460:Echidnae,
id. ib. 10, 313:venter,
id. Am. 2, 14, 15:papillae,
id. R. Am. 338:virginitas,
i. e. with swelling breasts, Stat. Th. 2, 204:mare,
Verg. A. 8, 671:aequor,
id. ib. 3, 157; Ov. M. 14, 544:fluctus,
id. ib. 11, 480:Nilus,
Hor. C. 3, 3, 48:vela,
id. Ep. 2, 2, 201:montes,
Ov. Am. 2, 16, 51:terrae Germaniae,
Tac. A. 2, 23 Ritter; cf.Nipperd. ad loc. (Halm, umidis): crudi tumidique lavemur,
i. e. swollen, stuffed with food, Hor. Ep. 1, 6, 61.— Comp.:oculi,
Cels. 2, 6:humus,
Col. 4, 1, 3.—Trop.A.Swollen or swelling with passionate excitement; excited, incensed, enraged, exasperated; puffed up, elated, haughty, arrogant; restless, violent, ready to break out (mostly poet.; not in Cic.);B.with anger: tumida ex irā tum corda residunt,
Verg. A. 6, 407:ōs,
Hor. A. P. 94:es tumidus genitoris imagine falsi,
Ov. M. 1, 754.—With pride, Ov. M. 8, 396; 8, 495; Hor. S. 1, 7, 7:sermo,
id. ib. 2, 5, 98:minae,
id. C. 4, 3, 8:cum tumidum est cor,
i. e. swells with ambition, Hor. S. 2, 3, 213:tumidi minantur,
swelling with rage, Stat. Achill. 1, 155:ingenia genti tumida,
Just. 41, 3, 7:tumidae gentium inflataeque cervices,
Flor. 4, 12, 2:quem tumidum ac sui jactantem et ambitiosum institorem eloquentiae videat,
Quint. 11, 1, 50.— Sup.:(Alexander) tumidissimum animal,
most arrogant, Sen. Ben. 2, 16, 2:Eridani tumidissimus accola Celtae,
most seditious, Sil. 11, 25.—Of style, etc.1.Of the orator himself, bombastic, pompous:2.fiunt pro grandibus tumidi,
Quint. 10, 2, 16:quem (Ciceronem) et suorum homines temporum incessere audebant ut tumidiorem, ut Asianum et redundantem,
id. 12, 10, 12.—Of speech, inflated, turgid, tumid, bombastic:III.non negaverim et totam Asiae regionem inaniora parere ingenia et nostrorum tumidiorem sermonem esse,
Liv. 45, 23, 16:quod alibi magnificum, tumidum alibi,
Quint. 8, 3, 18:visus es mihi in scriptis meis annotasse quaedam ut tumida, quae ego sublimia arbitrabar,
Plin. Ep. 9, 26, 5; 7, 12, 4; Quint. 8, 3, 13; 8, 3, 56; 2, 5, 10:sufflati atque tumidi,
Gell. 7, 14, 5.— Comp.:tumidior sermo,
Liv. 45, 23, 16:ut tibi tumidius videretur, quod est sonantius et elatius,
Plin. Ep. 7, 12, 4:fuisset tumidius, si, etc.,
Quint. 11, 1, 28.—Act., puffing up, causing to swell:tumidoque inflatur carbasus Austro,
Verg. A. 3, 357 Forbig. ad loc.:nec tumidos causabitur Euros,
Ov. Am. 1, 9, 13.— Trop.:Qui nunc in tumidum jactando venit honorem,
Prop. 2, 24, 31 (3, 16, 15) Paley ad loc.—Hence, adv.: tŭmĭdē (acc. to II. A.), haughtily, pompously:tumidissime dixit Murrhedius,
Sen. Contr. 4, 25 fin.
См. также в других словарях:
pompously — pompous ► ADJECTIVE ▪ affectedly grand, solemn, or self important. DERIVATIVES pomposity noun pompously adverb … English terms dictionary
pompously — adverb in a pompous manner (Freq. 2) he pompously described his achievements • Derived from adjective: ↑pompous … Useful english dictionary
pompously — adverb see pompous … New Collegiate Dictionary
pompously — See pomposity. * * * … Universalium
pompously — adverb in a pompous manner … Wiktionary
pompously — (Roget s IV) modif. Syn. pretentiously, conceitedly, boastfully, snobbishly, imperiously, insolently, autocratically, disdainfully, magisterially, overbearingly, proudly, ostentatiously, bombastically, theatrically, spectacularly, flamboyantly,… … English dictionary for students
pompously — pÉ‘mpÉ™slɪ / pÉ’m adv. arrogantly, with conceit; haughtily, proudly … English contemporary dictionary
pompously — pomp·ous·ly … English syllables
pompously — See: pompous … English dictionary
pompous — pompously, adv. /pom peuhs/, adj. 1. characterized by an ostentatious display of dignity or importance: a pompous minor official. 2. ostentatiously lofty or high flown: a pompous speech. 3. characterized by pomp, stately splendor, or magnificence … Universalium
Bloviate — To bloviate means to speak pompously and excessively, or to expound ridiculously. A colloquial verb coined in the United States, it is commonly used with contempt to describe the behavior of politicians, academics, pundits or media experts,… … Wikipedia