-
1 acutí
m Р. Пл., Чилисм. agutí -
2 acutí
-
3 acuti-
-acut-… prf Lpointu -
4 acutí
m; Арг., Пар., Ур., Ч.; инд.агу́ти, золоти́стый за́яц -
5 acuti
• agouti• agouty -
6 acutí
m• Am zool. aguti* * *m• Am zool. zlatý zajíc -
7 acutí
m Р. Пл., Чилисм. agutí -
8 canale degli acuti
-
9 Cutia
Acuti -
10 hebes
hebes, hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz. acutus), I) eig.: a) der Schneide nach: mucro (ensis), Ov.: machaera, Plaut.: gladius, Ov.: ferrum, Iuven.: secures, Iuven.: tela, Curt.: u. (im Bilde) non dubito, quin ea tela (Pfeile), quae coniecerit inimicus, quam ea, quae collega patris emisit, leviora atque hebetiora esse videantur, Cic. de har. resp. 2. – subst., hebetia, ium, n., stumpfe Gegenstände (Werkzeuge), Quint. 2, 12, 8. – b) der Gestalt nach, stumpf, abgestumpft, angulus, Gromat. vet. 41, 3: lunae et nascentis et senescentis alias hebetiora, alias acutiora videntur cornua, Cic. Acad. 2. fr. 6: quo latiora (ossa scapularum) quāque parte sunt, hoc hebetiora, Cels. 8, 1. p. 326, 24 D. – c) der Wirkung nach: hebeti pectus tantummodo contudit ictu, versetzte der B. nur eine Duetschung, Ov. met. 12, 85.
II) übtr.: A) physisch stumpf, a) gleichs. der Schärfe nach, von den Sinnen u. Sinneswerkzeugen: sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur, Cic.: sensus oculorum atque aurium hebetes, Liv.: nec est ullus hebetior sensus in vobis (verst. quam sensus audiendi), Cic.: aures hebetiores (Ggstz. oculi acres atque acuti), Cic.: hebes acies oculorum, Cic., u. (im Zshg.) bl. acies hebes, Cels., hebetior, Suet.: hebes obtutus, Apul.: hebetes visus, Sen. poët.: uterque oculus naturā hebes, Plin.: oculi hebetes, Col. u. Plin., hebetiores, Plin. u. Suet. – graviter hebes sine voce, Ven. Fort. – b) der Empfindung nach, ohne Gefühl, unempfindlich, abgestorben, caro (tumoris, tuberculorum), wildes Fleisch, Cels. 7, 6 u. 7, 13: ossa gingivarum, Cels. 6, 15: cui torpet bebes locus ille, Ov. art. am. 3, 799: hebes os, appetitloser Mund, Ov. ex Pont. 1, 10, 7. – v. leb. Wesen, filius incessu tardus, sensu hebes, Plin. 7, 76. Solin, 1, 92. – c) der Tätigkeit nach, stumpf, träge, schwerfällig, ohne Geschick, α) v. Körper u. v. leb. Wesen: gracile corpus infirmum, obesum hebes est, Cels.: auster totum corpus efficit hebes, Cels.: in hebeti pigritia ferox, Apul. met. 8, 33. – v. leb. Wesen, hebes in voluptate (admissarius), nicht hitzig, Col.: hebes ad sustinendum laborem miles, Tac.: exercitus numero hominum amplior, sed hebes infirmusque, Sall. – β) v. der Rede: quasdam (litteras, Buchstaben) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus, Quint. 1, 11, 4: quod (spondeus) est e longis duabus, hebetior videtur et tardior, Cic. or. 216. – v. Redner, hebes (schwerfällig) linguā, magis malus quam callidus ingenio, Ps. Sall. de rep. 2, 9, 1. – d) der physischen Wirkung nach, für den Gesichtssinn = matt, color (floris) non hebes, grelle, Ov.: hebes unitate surdā color (berylli), Plin.: carbunculus hebetior, Plin.: lux, Avien. Arat.: hebes vicinā nocte dies, Stat. – für den Geruchssinn = geruchlos, genus orsini hebes (Ggstz. odoratum), Plin. 21, 67. – für den Geschmackssinn = geschmacklos, fade, quamvis gustu non sit hebes (uva), Col. 3, 2, 24.
B) geistig stumpf, abgestumpft, a) der Schärfe nach = abgestumpft, stumpfsinnig, blödsichtig, blöde, dumm, α) v. Geiste usw.: ratio hebetem facit aciem ad contemplandas miserias, stumpft die Schärfe des Geistes ab für usw., Cic.: ad ulteriora non prospicit mens hebes, Sen.: id licet hinc quamvis hebeti cognoscere corde, mit halben Sinnen, Lucr.: adeo hebetis atque obtunsi cordis inter initia iuventae existimatus, ut etc., so blöde und stumpfsinnig, Val. Max.: hebeti ingenio esse, Cic.: hebeti ingenio atque nullo, stumpfsinnig, ja ganz geistlos, Cic.: ingenii esse tardi et hebetis (Ggstz. ingenii esse mobilis et erecti), Sen.: hebetiora ut sint hominum ingenia, Cic.: animo hebeti atque claudo pro exercito uti volunt, Ps. Sall. – v. Geisteskräften, hebes memoria, ein schwaches Gedächtnis (Ggstz. mem. acris, ein starkes G.), Cic. de or. 2, 357. – v. Zuständen, adulescentia bruta et hebes, Sen. de ben. 3, 37, 3 (4). – β) v. leb. Wesen: hebes et rudis, nec hebes nec rudis, Cic.: vecors et prope hebes, Aur. Vict.: homines hebetes (Ggstz. homines acuti, homines ingeniosi), Cic.: hebetes illi et supra modum tardi, Plin. ep.: animalium hebetissima, Plin.: me hebetem molestiae reddiderunt, Cic.: quod fortuitum fuisse, quis adeo hebes inveniretur, ut crederet, Tac.: aliud est in communi vita et vulgari hominum consuetudine (esse) nec hebetem nec rudem, Cic.: non est hebes ad id quod melius sit intellegendum, Cael. in Cic. ep. – b) der Tätigkeit nach, nicht tief eingehend, oberflächlich, oratio, Quint.: rhetorica interdum paulo hebetior, Cic.: ratio hebes, Plin. – c) der Empfindung nach: dolor hebes, kalte (nicht warme) Teilnahme, Cic. ad Att. 8, 3, 4. – / Arch. Akk. Sing. hebem, Caecil. com. 81. Enn. ann. 426 bei Charis. 132, 6: Abl. Sing. gew. hebetī; s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 314 u. 315.
-
11 acutus
ăcūtus, a, um part. passé de acuo. - acutum, acuta, pris comme adverbes: - canis ululat acuta, Enn.: le chien pousse un aboiement perçant. - cernere acutum, Hor.: avoir la vue perçante. [st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant. - acutus probe culter, Plaut.: couteau bien affilé. - acuta cornua, Cic.: les cornes pointues du croissant (de la lune). [st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort. - ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic.: depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse. - syllaba acuta, Quint.: syllabe marquée de l'accent aigu. - acutus gustus, Plin.: saveur piquante. - acutiora unguenta, Plin.: parfums trop pénétrants. - acutum gelu, Hor.: froid piquant. - febris acuta, Cels.: fièvre aiguë. - per acuta belli, Hor.: dans les périls de la guerre. [st1]3 [-] subtil. - aures acutae, Hor.: oreilles fines. - oculus acutus, Plaut.: oeil vif. [st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux. - orator non satis acutus, Cic.: orateur superficiel. - oratio acuta prudentiaeque plena, Cic.: discours profond et substantiel. - acutus ad fraudem, Nep.: habile à tromper. [st1]5 [-] subtil (sens péj.).* * *ăcūtus, a, um part. passé de acuo. - acutum, acuta, pris comme adverbes: - canis ululat acuta, Enn.: le chien pousse un aboiement perçant. - cernere acutum, Hor.: avoir la vue perçante. [st1]1 [-] aigu, aiguisé, tranchant. - acutus probe culter, Plaut.: couteau bien affilé. - acuta cornua, Cic.: les cornes pointues du croissant (de la lune). [st1]2 [-] vif, pénétrant, aigu, piquant, fort. - ab acutissimo sono ad gravissimum, Cic.: depuis la note la plus élevée jusqu'à la note la plus basse. - syllaba acuta, Quint.: syllabe marquée de l'accent aigu. - acutus gustus, Plin.: saveur piquante. - acutiora unguenta, Plin.: parfums trop pénétrants. - acutum gelu, Hor.: froid piquant. - febris acuta, Cels.: fièvre aiguë. - per acuta belli, Hor.: dans les périls de la guerre. [st1]3 [-] subtil. - aures acutae, Hor.: oreilles fines. - oculus acutus, Plaut.: oeil vif. [st1]4 [-] qui va au fond des choses, pénétrant, profond, fin, ingénieux. - orator non satis acutus, Cic.: orateur superficiel. - oratio acuta prudentiaeque plena, Cic.: discours profond et substantiel. - acutus ad fraudem, Nep.: habile à tromper. [st1]5 [-] subtil (sens péj.).* * *Acutum cultrum habeo. Plaut. J'ay un cousteau bien trenchant, bien affilé.\Acutum etiam dicitur, quod in mucronem siue acumen desinit: vt Palus acutus. Plin. Agu.\Angulus acutus. Plin. Poinctu.\Bellum acutum. Horat. Dangereux.\Falx acuta. Ouid. Serpe bien trenchante, bien aguisee, ou affilee.\Ferrum acutum reddere dicitur cos. Horat. Faire bien trencher, Affiler.\Hasta acuta. Ouid. Poinctue.\Iaculum acutum. Virg. Agu.\Murex acutus. Virg. La poincte d'une roche.\Robur acutum. Virg. Bois poinctu.\Rubus acutus. Seneca. Une ronce picquante.\Sagitta acuta. Ouid. Fleiche poinctue.\Spinae acutae. Virg. Espines agues, poinctues, picquantes, poignantes.\Vnguis acutus. Horat. Ongle trenchant, ou Agu.\Acutum, per metaphoram dictum: vt Acuti oculi. Plau. Qui voyent fort cler.\Acuti cibi. Plin. iunior. Viandes aigrettes esmouvantes l'appetit.\Morbus acutus. Horat. Celsus. Maladie ague.\Solacutus. Horat. Vehement, Fort chauld, Ardent.\Acutus, Subtilis. Cic. Subtil, Ingenieux.\Acutus ad excogitandum. Cic. Subtil à inventer, Inventif.\Aures acutae. Horat. Droictes et attentives à ouir.\Acutum ingenium. Cic. Esprit subtil.\Motus acutus. Stat. Prompt, Soubdain, Legier.\Opus lenonis acutum. Claud. Fin, Cault, Astut.\AEs acutum. Ouid. Qui sonne ou tinte cler.\Hinnitus acutus. Virg. Cler hennissement et qui tresperce les oreilles des escoutants.\Acutus sonus. Plin. Un son cler et haultain.\Vox acuta. Ouid. Voix clere et haultaine.\Acutum cernere, Id est acute. Horat. Veoir fort cler. -
12 hebes
hebes, hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz. acutus), I) eig.: a) der Schneide nach: mucro (ensis), Ov.: machaera, Plaut.: gladius, Ov.: ferrum, Iuven.: secures, Iuven.: tela, Curt.: u. (im Bilde) non dubito, quin ea tela (Pfeile), quae coniecerit inimicus, quam ea, quae collega patris emisit, leviora atque hebetiora esse videantur, Cic. de har. resp. 2. – subst., hebetia, ium, n., stumpfe Gegenstände (Werkzeuge), Quint. 2, 12, 8. – b) der Gestalt nach, stumpf, abgestumpft, angulus, Gromat. vet. 41, 3: lunae et nascentis et senescentis alias hebetiora, alias acutiora videntur cornua, Cic. Acad. 2. fr. 6: quo latiora (ossa scapularum) quāque parte sunt, hoc hebetiora, Cels. 8, 1. p. 326, 24 D. – c) der Wirkung nach: hebeti pectus tantummodo contudit ictu, versetzte der B. nur eine Duetschung, Ov. met. 12, 85.II) übtr.: A) physisch stumpf, a) gleichs. der Schärfe nach, von den Sinnen u. Sinneswerkzeugen: sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur, Cic.: sensus oculorum atque aurium hebetes, Liv.: nec est ullus hebetior sensus in vobis (verst. quam sensus audiendi), Cic.: aures hebetiores (Ggstz. oculi acres atque acuti), Cic.: hebes acies oculorum, Cic., u. (im Zshg.) bl. acies hebes, Cels., hebetior, Suet.: hebes obtutus, Apul.: hebetes visus, Sen. poët.: uterque oculus naturā hebes, Plin.: oculi hebetes, Col. u. Plin.,————hebetiores, Plin. u. Suet. – graviter hebes sine voce, Ven. Fort. – b) der Empfindung nach, ohne Gefühl, unempfindlich, abgestorben, caro (tumoris, tuberculorum), wildes Fleisch, Cels. 7, 6 u. 7, 13: ossa gingivarum, Cels. 6, 15: cui torpet bebes locus ille, Ov. art. am. 3, 799: hebes os, appetitloser Mund, Ov. ex Pont. 1, 10, 7. – v. leb. Wesen, filius incessu tardus, sensu hebes, Plin. 7, 76. Solin, 1, 92. – c) der Tätigkeit nach, stumpf, träge, schwerfällig, ohne Geschick, α) v. Körper u. v. leb. Wesen: gracile corpus infirmum, obesum hebes est, Cels.: auster totum corpus efficit hebes, Cels.: in hebeti pigritia ferox, Apul. met. 8, 33. – v. leb. Wesen, hebes in voluptate (admissarius), nicht hitzig, Col.: hebes ad sustinendum laborem miles, Tac.: exercitus numero hominum amplior, sed hebes infirmusque, Sall. – β) v. der Rede: quasdam (litteras, Buchstaben) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus, Quint. 1, 11, 4: quod (spondeus) est e longis duabus, hebetior videtur et tardior, Cic. or. 216. – v. Redner, hebes (schwerfällig) linguā, magis malus quam callidus ingenio, Ps. Sall. de rep. 2, 9, 1. – d) der physischen Wirkung nach, für den Gesichtssinn = matt, color (floris) non hebes, grelle, Ov.: hebes unitate surdā color (berylli), Plin.: carbunculus hebetior, Plin.: lux, Avien. Arat.: hebes vicinā nocte dies, Stat. – für den Geruchs-————sinn = geruchlos, genus orsini hebes (Ggstz. odoratum), Plin. 21, 67. – für den Geschmackssinn = geschmacklos, fade, quamvis gustu non sit hebes (uva), Col. 3, 2, 24.B) geistig stumpf, abgestumpft, a) der Schärfe nach = abgestumpft, stumpfsinnig, blödsichtig, blöde, dumm, α) v. Geiste usw.: ratio hebetem facit aciem ad contemplandas miserias, stumpft die Schärfe des Geistes ab für usw., Cic.: ad ulteriora non prospicit mens hebes, Sen.: id licet hinc quamvis hebeti cognoscere corde, mit halben Sinnen, Lucr.: adeo hebetis atque obtunsi cordis inter initia iuventae existimatus, ut etc., so blöde und stumpfsinnig, Val. Max.: hebeti ingenio esse, Cic.: hebeti ingenio atque nullo, stumpfsinnig, ja ganz geistlos, Cic.: ingenii esse tardi et hebetis (Ggstz. ingenii esse mobilis et erecti), Sen.: hebetiora ut sint hominum ingenia, Cic.: animo hebeti atque claudo pro exercito uti volunt, Ps. Sall. – v. Geisteskräften, hebes memoria, ein schwaches Gedächtnis (Ggstz. mem. acris, ein starkes G.), Cic. de or. 2, 357. – v. Zuständen, adulescentia bruta et hebes, Sen. de ben. 3, 37, 3 (4). – β) v. leb. Wesen: hebes et rudis, nec hebes nec rudis, Cic.: vecors et prope hebes, Aur. Vict.: homines hebetes (Ggstz. homines acuti, homines ingeniosi), Cic.: hebetes illi et supra modum tardi, Plin. ep.: animalium hebetissima, Plin.: me hebetem molestiae reddiderunt, Cic.: quod————fortuitum fuisse, quis adeo hebes inveniretur, ut crederet, Tac.: aliud est in communi vita et vulgari hominum consuetudine (esse) nec hebetem nec rudem, Cic.: non est hebes ad id quod melius sit intellegendum, Cael. in Cic. ep. – b) der Tätigkeit nach, nicht tief eingehend, oberflächlich, oratio, Quint.: rhetorica interdum paulo hebetior, Cic.: ratio hebes, Plin. – c) der Empfindung nach: dolor hebes, kalte (nicht warme) Teilnahme, Cic. ad Att. 8, 3, 4. – ⇒ Arch. Akk. Sing. hebem, Caecil. com. 81. Enn. ann. 426 bei Charis. 132, 6: Abl. Sing. gew. hebetī; s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 314 u. 315. -
13 radius
radius ī, m [2 RAD-], a staff, rod: acuti, stakes, L.—In a wheel, a spoke: hinc radios trivere rotis, V.: inter radios rotarum, Cu.— A geometer's rod, drawing-rod: homunculum a pulvere et radio excitare: Descripsit radio orbem, V.—In weaving, a shuttle: Excussi manibus radii, V.: acuti, O.—In botany, a kind of olive, V.—In a circle, a radius.—Of light, a beam, ray: radii solis: rubescebat radiis mare, V.: cui tempora circum Aurati radii cingunt, i. e. a glory, V.* * *ray; rod -
14 stridere
di porta squeakdi colori clash* * *stridere v. intr.1 to creak, to screech, to jar; ( di animali) to squeak; ( di insetti) to chirp, to chirrup: quel cancello stride perché ha bisogno di essere oliato, that gate creaks because it needs oiling; questo freno stride ogni volta che lo adopero, this brake screeches every time I use it; le cicale, i grilli stridono, cicadas, crickets chirr; le civette stridono, owls screech (o hoot)2 ( contrastare, urtare) to jar, to clash: colori che stridono, colours that clash; il capitolo finale stride col resto del libro, the last chapter jars with the rest of the book.* * *['stridere]1) (emettere suoni acuti) [gesso, unghie] to squeak; [gomme, freni] to screech, to squeal; [strumento musicale, voce] to jar, to screech; [cicale, grilli] to chirr, to chirp; [ gazza] to chatter* * *stridere/'stridere/ [2](aus. avere)1 (emettere suoni acuti) [gesso, unghie] to squeak; [gomme, freni] to screech, to squeal; [strumento musicale, voce] to jar, to screech; [cicale, grilli] to chirr, to chirp; [ gazza] to chatter -
15 yap
I [jæp]nome abbaio m. (acuto)II [jæp]yap yap! — (of person) bla bla!
1) [ dog] abbaiare (con abbai brevi e acuti)* * *[jæp] 1. past tense, past anparticiple - yapped; verb((of a puppy or small dog) to give a high-pitched bark.) guaire2. noun(a short, high-pitched bark: The puppy gave a yap.) guaito* * *[jæp] (of dog)1. n2. vi(dog) guaire* * *yap /jæp/n.1 guaito; uggiolio2 [u] (fam.) chiacchiere; ciance; chiacchierata; discorsi a vanvera(to) yap /jæp/v. i.1 guaire; uggiolare2 (fam.) chiacchierare; cianciare; parlare a vanvera3 (fam.) dire bruscamente● to yap away, continuare a guaire (o a ciarlare).* * *I [jæp]nome abbaio m. (acuto)II [jæp]yap yap! — (of person) bla bla!
1) [ dog] abbaiare (con abbai brevi e acuti) -
16 yapping
['jæpɪŋ] 1. 2.* * *['jæpɪŋ] 1. 2. -
17 противоречие
с.contraddizione f, contrasto m, antagonismo mпротиворечие между трудом и капиталом — contraddizioni tra lavoro e capitaleострые противоречия — aspri / acuti / accesi contrastiдух противоречия — spirito di contraddizioneчувство противоречия — spirito di bastiancontrarioиз духа противоречия — per spirito di contraddizione; perэто находится в противоречии с... — ciòcontrasto / contraddizione> ( con) -
18 чувствовать
несов. В1) sentire vt, provare vtчувствовать страх — temere vt, aver paura ( di qc)чувствовать голод / жажду — aver fame / seteчувствовать усталость — sentirsi stanco; sentire stanchezzaчувствовать острые боли — accusare / avvertire dolori acutiчувствовать радость / удовлетворение — sentirsi allargare il cuoreя чувствую себя хорошо / неважно — sto bene / maluccio2) ( понимать) sentire vt, capire vt, comprendere vt; rendersi conto ( di qc)чувствовать свои недостатки — sentire i propri difetti••чувствовать себя как рыба в воде — sentirsi nel proprio elemento -
19 chronicus
a, um (греч.)1) относящийся к той или иной эпохе, исторический, летописный ( libri chronici AG)2) затяжной, хронический ( morbi acuti et chronici CA) -
20 accentio
См. также в других словарях:
acutí — (de or. guaraní; Arg.) m. Agutí (animal semejante al *conejillo de Indias). * * * acutí. (De or. guar.). m. Am. p. us. agutí … Enciclopedia Universal
acuti — s. m. [Brasil] Animal roedor. = CUTIA ‣ Etimologia: tupi aku ti … Dicionário da Língua Portuguesa
acuti- — elem. de comp. Exprime a noção de agudo. ‣ Etimologia: latim acutus, a, um, agudo … Dicionário da Língua Portuguesa
acutí — (De or. guar.). m. Am. p. us. agutí … Diccionario de la lengua española
acuti- — ⇒ACUT(I) , (ACUT , ACUTI ), élément préf. Pointu. Sert gén. à former des adj. composés appartenant à la zool. (en partic. à l ornith.) et à la bot.; le second élément désigne un organe : acuticaude ZOOL., « il se dit des animaux qui ont la queue… … Encyclopédie Universelle
ACUTI Cyprii — apud Palladium, clavi sunt aerei: ex Cypro, vel aere Cyprio facti; de quibus vide Salmas. ad Solin. p. 1078 … Hofmann J. Lexicon universale
acutí — sustantivo masculino Argentina conejillo de Indias, cobaya, cavia, agutí, acure (Colombia y Venezuela) … Diccionario de sinónimos y antónimos
acuti- — combining form Etymology: Medieval Latin, from Latin acutus more at acute : sharp pointed acutifoliate : sharply angled acutiplantar … Useful english dictionary
MONTES Acuti — Spitzberg, regio recens detecta, multo supora Norvegiam, in Boream extensa, ubi altitudo Poli arctici est 80. grad. circiter: Versus Groenlandiam. Sed an sit pars eius. seu in sula, aut continens, nescitur. Dividitur in Spitzbergam propriam quae… … Hofmann J. Lexicon universale
Giacomo Manzoni — (born Milan 26 September 1932) is an Italian composer. He studied composition from 1948 in Messina with Gino Contilli, and continued his studies from 1950 to 1956 at the Conservatoire of Milan. In 1955 he obtained a doctorate in foreign languages … Wikipedia
Giacomo Manzoni — Pour les articles homonymes, voir Manzoni. Giacomo Manzoni (né à Milan le 26 septembre 1932) est un compositeur et un critique musical italien. Il a débuté l étude de la composition à Messine en 1948 sous la direction de Gino Contilli, et la… … Wikipédia en Français