-
1 abscido
abscido abscido, cidi, cisum, ere отрубать, отсекать -
2 abscīdo
abscīdo, ĕre, cīdi, cīsum [abs + caedo] [st1]1 [-] séparer en coupant, trancher. - caput abscidere, Cic. Phil. 11, 5: trancher la tête. - cf. Liv. 31, 34, 5; Caes. BG. 3, 14, 7; 7, 73, 2. [st1]2 [-] fig. séparer. - abscisus in duas partes exercitus, Caes. BC. 3, 72: l'armée scindée en deux parties. - hostium pars parti abscisa erat, Liv. 8, 25, 5: une partie des ennemis se trouvait isolée de l'autre. - abscisa aqua, Liv. 41, 11, 4: eau détournée [par une saignée]. [st1]3 [-] retrancher, enlever [l'espoir, un appui]. - Liv. 35, 45, 6; Tac. H. 3, 78. - nos omnium rerum respectum praeterquam victoriae nobis abscidamus, Liv. 9, 23: n'ayons en vue rien d'autre que la victoire. -
3 abscīdō
abscīdō cīdī, cīsus, ere [abs+caedo], to cut off, hew off: caput, L.: cervicibus fractis caput abscidit.—Fig., to cut off, separate, divide: abscisus in duas partīs exercitus, Cs.—To cut off, take away violently: aliā spe undique abscisā, L.: omnium rerum respectum nobis, L.: quia abscideram, because I had broken off abruptly.* * *abscidere, abscidi, abscisus V TRANShew/cut off/away/out; fell/cut down; remove, separate/cut off/destroy, divide; take away violently; expel/banish; destroy (hope); amputate; prune; cut short -
4 abscido
abs-cīdo, cīdī, cīsum, ere [ caedo ]1) отрезать, отрубать, отсекать (funes Cs; caput C, VP etc.)2) разъединять, разрывать ( exercitum in duas partes Cs)3) с.-х. жать, убирать (tritici messis absciditur, v. l. abscinditur Pall)spe undique abscīsā L — когда всякая надежда была потерянаa. aquam L — отрезать доступ к воде, отвести водуa. multum laudi alicujus Lcn — сильно умалить чью-либо славу5) кастрировать ( aliquem Eccl) -
5 abscido
abs-cīdo, cīdī, cīsum, ere (abs u. caedo), abhauen, abschneiden, I) eig.: a) übh.: funes, Caes.: crines, Tac.: ramos, Caes.: lignum sagittae, Curt.: caput, Cic.: brachium, Liv.: alci aures nasumque, Sen.: alci cervices, Auct. b. Hisp.: rebus caput (im Bilde), Sil.: dentibus linguam, abbeißen, Val. Max. – latera montium, schroff abgraben, Sen. de clem. 1, 19, 7: aquam, abschneiden, abgraben, Liv. 41, 11, 4. – b) beschneiden = entmannen, kastrieren, Attis abscisus, Arnob. 1, 41: homo abscisus, Kastrat, Arnob. 5, 42: Partiz. subst., α) abscisī, ōrum, m., Entmannte, Kastraten, Arnob. 5, 31. – β) abscisa, ōrum, n., die abgeschnittenen Zeugungsteile, Arnob. 5, 13. – II) übtr.: a) übh.: intersaeptis munimentis hostis pars parti abscisa erat, abgeschnitten, Liv.: abscisus in duas partes exercitus, getrenntes, Caes. – b) die Stimme usw. abschneiden = verstummen machen od. lassen, vox absciditur per ἀποσιώπησιν, Quint.: abscisa scelere Antonii vox publica est, Vell. – c) abschneiden = gänzlich benehmen, entziehen, omnium rerum respectum praeterquam victoriae sibi absc., die Aussicht auf usw., Liv.: regibus spem auxilii sui, Liv.: spe undique abscisā, Liv.: illa tibi tota oratio abscisa esset, Liv.: abscisis omnibus praesidiis (Unterstützung), Tac.
-
6 abscido
-ere/cidi/cisum v 3 técarter, scinder -
7 abscido
abs-cīdo, cīdī, cīsum, ere (abs u. caedo), abhauen, abschneiden, I) eig.: a) übh.: funes, Caes.: crines, Tac.: ramos, Caes.: lignum sagittae, Curt.: caput, Cic.: brachium, Liv.: alci aures nasumque, Sen.: alci cervices, Auct. b. Hisp.: rebus caput (im Bilde), Sil.: dentibus linguam, abbeißen, Val. Max. – latera montium, schroff abgraben, Sen. de clem. 1, 19, 7: aquam, abschneiden, abgraben, Liv. 41, 11, 4. – b) beschneiden = entmannen, kastrieren, Attis abscisus, Arnob. 1, 41: homo abscisus, Kastrat, Arnob. 5, 42: Partiz. subst., α) abscisī, ōrum, m., Entmannte, Kastraten, Arnob. 5, 31. – β) abscisa, ōrum, n., die abgeschnittenen Zeugungsteile, Arnob. 5, 13. – II) übtr.: a) übh.: intersaeptis munimentis hostis pars parti abscisa erat, abgeschnitten, Liv.: abscisus in duas partes exercitus, getrenntes, Caes. – b) die Stimme usw. abschneiden = verstummen machen od. lassen, vox absciditur per ἀποσιώπησιν, Quint.: abscisa scelere Antonii vox publica est, Vell. – c) abschneiden = gänzlich benehmen, entziehen, omnium rerum respectum praeterquam victoriae sibi absc., die Aussicht auf usw., Liv.: regibus spem auxilii sui, Liv.: spe undique abscisā, Liv.: illa tibi tota oratio abscisa esset, Liv.: abscisis omnibus praesidiis (Unterstützung), Tac. -
8 abscido
to cut off, to separate, take away. -
9 abscido
abs-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to cut off with a sharp instrument (diff. from ab-scindo, to break or tear off as with the hand); the former corresponds to praecidere, the latter to avellere, v. Liv. 31, 34, 4 Drak.I.Lit.:II.caput,
Cic. Phil. 11, 2, 5; Liv. 4, 19; Verg. A. 12, 511 al.; so,membra,
Lucr. 3, 642:bracchium,
Liv. 4, 28, 8:collum,
Sil. 15, 473:dextram,
Suet. Caes. 68:linguam,
Plaut. Am. 2, 1, 7; Suet. Calig. 27 al.:comas alicui,
Luc. 6, 568:truncos arborum et ramos,
Caes. B. G. 7, 73, 2.—Trop., to cut off, deprive of; to detract:A.spem (alicui),
Liv. 4, 10, 4; 24, 30, 12; 35, 45, 6:orationem alicui,
id. 45, 37, 9:omnium rerum respectum sibi,
id. 9, 23, 12:omnia praesidia,
Tac. H. 3, 78:vocem,
Vell. 2, 66; cf. Quint. 8, 3, 85.— Absol.:quarum (orationum) alteram non libebat mihi scribere, quia abscideram,
had broken off, Cic. Att. 2, 7.—Hence, abscīsus, a, um, P. a., cut off.Of places, steep, precipitous (cf. abruptus):B.saxum undique abscisum,
Liv. 32, 4, 5; so id. 32, 25, 36:rupes,
id. 32, 5, 12.—Of speech, abrupt, concise, short:in voce aut omnino suppressā, aut etiam abscisā,
Quint. 8, 3, 85; 9, 4, 118 Halm (al. abscissa):asperum et abscisum castigationis genus,
Val. Max. 2, 7, 14:responsum,
id. 3, 8, 3:sententia,
id. 6, 3, 10; cf. in comp.:praefractior atque abscisior justitia,
id. 6, 5, ext. 4.— Sup. prob. not used.— Adv.: abscīsē, cut off; hence, of speech, concisely, shortly, distinctly, Val. Max. 3, 7, ext. 6; Dig. 50, 6, 5, § 2. -
10 abscisio
abscīsio, ōnis, f. (abscido), I) das Abschneiden, genitalium, Augustin. de civ. dei 7, 27, 2 (vgl. zu abscido = entmannen). – II) die Unterbrechung, vocis, das Versagen, Scrib. 72 lemm. u. 100. – III) als rhet. Figur (sonst praecisio u. aposiopesis gen.), das Abbrechen mitten in der Rede, Cornif. rhet. 4, 67.
-
11 abscisio
abscīsio, ōnis, f. (abscido), I) das Abschneiden, genitalium, Augustin. de civ. dei 7, 27, 2 (vgl. zu abscido = entmannen). – II) die Unterbrechung, vocis, das Versagen, Scrib. 72 lemm. u. 100. – III) als rhet. Figur (sonst praecisio u. aposiopesis gen.), das Abbrechen mitten in der Rede, Cornif. rhet. 4, 67.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abscisio
-
12 abscindo
ab-scindo, scidī, scissum, ere1) отрывать, вырывать ( plantas V); срывать ( tunicam a pectore C)a. comas V — рвать на себе волосы2) разрывать ( nexūs St); разделять ( coelo terras et terris undas O); вскрывать ( venas ferro T)3) размежёвывать, различатьinane a. soldo H — отделять пустое от важного (лишнее от необходимого)4) отрезать, отнимать ( reditūs dulces H); отторгать, отделятьEuboeam Euripus abscindit Fl — Эвбею (от Беотии) отделяет (пролив) Эврип -
13 abscise
-
14 abscisio
abscīsio, ōnis f. [ abscido ]1) отрезание, отсечение ( genitalium Aug)2) рит. фигура умолчания rhH.3) грам. усечение (формы) -
15 abscisus
1. abscīsus, a, umpart. pf. к abscido2. adj.1) крутой, обрывистый (saxum L; petra QC)2) сжатый, резкий ( responsum VM)3) крутой, строгий ( justitia VM) -
16 abscisus
abscīsus, a, um, PAdj. m. Compar. (abscido), abgeschnitten, a) v. Örtl., schroff, jäh, rupes, Liv.: saxum undique absc., Liv.: petra undique absc., Curt.: Haemi montis abscisi scopuli, Amm. – b) übtr., v. Ton der Rede u. dgl., abgebrochen (Ggstz. plenus, latus), Quint. u. Plin. ep.: sonus vocis, Scrib. – v. Charakter der Rede u. pers. Zustände, barsch, schroff, kurz angebunden, sententia, responsum, Val. Max.: praefractior et abscisior iustitia, Val. Max.
-
17 abcīdo
c. abscido. -
18 abscidi
[st1]1 [-] abscīdi: parf. abscido. [st1]2 [-] abscĭdi: parf. de abscindo. -
19 abscīsus
abscīsus, a, um [st1]1 [-] part. passé de abscido. - spe undique abscisā, Liv.: tout espoir étant perdu. [st1]2 [-] abrupt, taillé à pic. - Liv. 32, 5, 12 ; 44, 6, 8 ; Sen. Ep. 70, 21. - saxum undique abscisum, Liv. 32, 4, 5: rocher taillé à pic de tous côtés. --- Liv. 32, 25, 36; 32, 5, 12. [st1]3 [-] [en parl. du style] écourté, tronqué. - Quint. 9, 4, 118 ; Plin. Ep. 1,20,19. [st1]4 [-] fig. raide, intraitable, inaccessible. - Sen. Clem. 1, 2, 2. - abscisior justitia, V.-Max. 6, 5, 4: justice trop rigoureuse. -
20 abscisus
abscīsus, a, um, PAdj. m. Compar. (abscido), abgeschnitten, a) v. Örtl., schroff, jäh, rupes, Liv.: saxum undique absc., Liv.: petra undique absc., Curt.: Haemi montis abscisi scopuli, Amm. – b) übtr., v. Ton der Rede u. dgl., abgebrochen (Ggstz. plenus, latus), Quint. u. Plin. ep.: sonus vocis, Scrib. – v. Charakter der Rede u. pers. Zustände, barsch, schroff, kurz angebunden, sententia, responsum, Val. Max.: praefractior et abscisior iustitia, Val. Max.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abscisus
- 1
- 2