Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

abs+te

  • 41 abstrudo

    abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere, eig. wegstoßen, dah. wohl verstecken, weit weg-, tief verbergen, verscharren, claves, Titin. com.: nummum, Cic.: se in silvam densam, Cic.: sese tectum inter et laquearia, sich verkriechen, Tac.: se latebrā, Tac.: colaphos in cerebro, mit den Fäusten das G. einschlagen, Plaut.: serpens abstrusus terrae, Vell.: abstrusus gestatoriā sellā, Suet.: silicis venis abstrusus ignis, Verg.: semina flammae abstrusa in venis silicis, Verg. – übtr., in profundo veritatem penitus, Cic.: tristitiam, abstreifen, Tac.: metum, Tac.: nimium diu reconditus et penitus abstrusus animi dolor, Cic.: penitus abstrusae insidiae, Cic.: otio ac situ abstrusi et quasi sepulti, Plin. pan.

    lateinisch-deutsches > abstrudo

  • 42 abscedo

    abs-cēdo, cessī, cessum, ere, weg-, fortgehen, sich entfernen, sich fortmachen, sich zurückziehen (Ggstz. accedere), I) eig.: a) v. Pers.: abscede etiamnunc, Plaut.: procul, Ov.: retro, Sil.: hinc intro, Plaut.: paululum istuc, Plaut.: e conspectu, Plaut.: a curia, e foro, Liv.: paulum ab illis, Plaut.: triclinio, Suet.: Rhodum, Tac. – als milit. t.t., abziehen, sich zurückziehen, inde, Liv.: a Capua, Liv.: ab Hannibale, non vestigium ab Hannibale, Liv.: nec ab armis aut loco suo, Liv.: a moenibus, Liv.: moenibus, Liv.: Spartā, Nep.: Thyrio, Liv.: Armeniā, Tac.: obsidione, Liv.: inde irrito incepto, Liv.: proelio victus abscesserat, Capit. – impers., non ante abscessum est, quam etc., Liv.: Regio abscessum est, Liv.: d.h. (wohl sprichw.) tecto latere abscedere, mit heiler Haut davonkommen, Ter. heaut. 672. – b) v. Lebl.: α) im allg.: illorum navis longe in altum abscesserat, Plaut. rud. prol. 66. – verschwindend sich fortmachen, verschwinden, cor abscedet, Cic.: quamquam abscesserat imago (das Traumbild, Gespenst), Plin. ep. – β) vom Monde = abnehmen, luna accedens... abscedens, Plin. 2, 221. – γ) v. Örtlichk. = sich aus dem Gesichtskreis entfernen, quantum mare abscedebat, Liv. 27, 47, 11. – δ) (t.t. der Malerei) in der Perspektive zurücktreten (Ggstz. prominere), Vitr. 1, 2, 2 u. 7. pr. § 11. – ε) (mediz. t.t.) von zurückgetrete-
    ————
    nen od. stockenden Säften, die in Eiter übergehen u. Geschwüre bilden, sich ablagern, aliquid sub lingua abscedit, es bildet sich ein Eitergeschwür, Abszeß, Cels.: u. so omnia abscedentia, alle Abszesse, Cels. – II) übtr.: a) v. Pers.: α) der Zeit nach sich entfernen, neque admodum a pueris abscessit (ist entfernt) neque admodum adolescentulust, Naev. com. 26. – β) vom Beruf usw. abgehen, sich zurückziehen, non militaribus modo sed civilibus quoque muneribus, Liv. 9, 3, 5. – γ) von einer Forderung (Klage) zurücktreten, abgehen, nachgeben, nec ille abscessit, Tac. ann. 2, 34. – δ) sich jmds. Macht entziehen, Pallada abscessisse mihi, Ov. met. 5, 376. – ε) aus der Welt gehen, hinscheiden = sterben, cogitet, quam purus abscedat, Lact. 7, 27, 8: u. so Cypr. ep. 55, 11 u. 17. Corp. inscr. Lat. 6, 1884. – b) v. Lebl.: α) v. Zuständen, weichen, vergehen, somnus ut abscessit, Ov.: labor a vobis recedet, benefactum a vobis, dum vivitis, non abscedet, Cato. – bes. v. Gemütszuständen, cito ab eo haec ira abscedet, Ter. – β) vermindernd abgehen, wegfallen (Ggstz. accedere), cives earum urbium, quae regno (Antiochi) abscedunt, Liv.: cui aliquid accedere potest, id imperfectum est; cui aliquid abscedere potest, id imperpetuum, Sen. – bes. von einer Geldsumme abgehen, abscedent enim minae, non accedent (im Wortspiel), Plaut.: ne quid abscederet, Suet. – Archaist. abscessem = absce-
    ————
    ssissem, Sil. 8, 109.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abscedo

  • 43 abscondo

    abs-condo, condidī u. condī, conditum od. cōnsum, ere, verschwinden lassen, I) verbergen, verstecken, epistulam, Gell.: alqm in armamentario, Curt.: aurum secundum aram, Plaut.: alqd inter nates, Pompon. Com.: sese intus in tenebris, Caecil. com.: se ab illa procerissima platano latenter, Apul.: se a facie dei, Lact.: alqm alvo, Ov.: cadavera foveis, Verg.: matrimonii celebritatem remoti angulo ruris, Sen. rhet.: in terram abscondi, eingegraben werden (v. den Augen am Weinsenker), Col.: im Bilde, stultitiam in latebras pectoris, Plaut.: refl., latenter abscondimus, haben uns verborgen, Apul. met. 8, 5: poet., ensem in vulnere, versenken, Sil.: in aëre telum, hoch in der L. verschwinden lassen Sil. – v. lebl. Subjj., Sextum fortuna in Celtiberia abscondit, Flor. 4, 2, 86. – II) übtr.: verschwinden lassen, unsichtbar werden lassen, a) bedeckend verbergen, unsichtbar machen, bedecken, v. Pers., siros ita sollerter, ut etc., Curt. – v. bedeckenden Gegenständen, cum luna illum (solem) abscondit, Sen.: fumus abscondit caelum, Curt.: nec galea frontem abscondit, Iuven.: omnes hos fertiles campos repentina maris inundatio abscondet, Sen.: amnis demersus absconditur, Mela: dah. abscondi, sich unsichtbar machen = untergehen, v. Gestirnen, Verg. georg. 1, 221. – b) (wie ἀποκρύπτειν) v. Ab- od. Vorbeireisenden od. -schiffenden = einen
    ————
    Ort aus dem Gesichte verlieren, Phaeacum arces (Ggstz. aperitur Apollo [Apollotempel]), Verg.: Iden, Claud.: bildl., pueritiam, zurücklegen, Sen. – 2) verbergen = verheimlichen, paucitatem militum, Curt.: fugam furto, Verg.: quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet, Cic. – Nbf. abscondor, wov. Imperativ abscondere, Itala (Tolet.) Iesai. 16, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abscondo

  • 44 absdo

    abs-do, didī, dare, weggeben, Nov. com. 34 (nach Ribbecks Vermutung).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > absdo

  • 45 abstergeo

    abs-tergeo, tersī, tersum, ēre, abwischen, abtrocknen, I) = abwischend entfernen: a) eig.: araneas, Titin. com.: sudorem sibi, Plaut.: cruorem, Liv.: lacrimas, Curt., od. fletum, Cic.: peniculo seriem litterarum, Amm. – als t.t. der Schifferspr., remos, die R. abstreifen u. so zerschellen, Curt. 9, 9 (35), 16. – b) übtr., etw. (Unangenehmes) benehmen, vertreiben (s. Oud. Schol. in Cic. ep. p. 289. Korte Cic. ep. 9, 16 extr.), omnes senectutis molestias, Cic.: omnem dolorem, Cic.: luctum omnem, Cic.: istā epistulā alci omnem metum, Cic.: fastidium, Plin.: suspicionem, Amm. – II) prägn. = abwischend reinigen od. trocken machen, labellum, Plaut.: vulnera, Ter.: gladium, Val. Max.: labella omnibus articulis, Catull.: oculos amiculo, Curt. – nach der 3. Konjug., Imperat. abstergite, Orest. trag. 537: Infinit. abstergĕre, Lucil. sat. 8, 8. – Perf. synkop. abstersti, Catull. 99, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstergeo

  • 46 absterreo

    abs-terreo, terruī, territum, ēre, abschrecken, fortscheuchen, I) eig.: hostes saxis, sudibus, pilis, Liv.: mulierem accurrentem vulnere, Tac.: ignes ictu fustium aliisque verberibus ut feras, Tac.: m. Ang. wovon? anseres de frumento, Plaut.: neminem a congressu meo, Cic.: canem a corio uncto, Hor.: alqm aedibus, Titin. com. – II) übtr., abschrecken = durch Einschüchterung abhalten, alqm, Komik., Suet. u.a.: ipsā solitudine absterriti, Liv.: m. ab u. Abl., homines a pecuniis accipiendis, Cic.: ab urbe oppugnanda Poenum absterruēre conspecta moenia, Liv.: abst. eos a tam detestabili consilio, Liv. – m. bl. Abl., animos vitiis, Hor.: alqm incepto, Suet.: u. alqm bello, Tac. – ne tribus quidem et viginti vulneribus absterreri posse mit folg. quin u. Konjunktiv, Val. Max. 4, 5, 6. – poet., alci satum genitalem, entziehen, versagen, Lucr.: u. so sibi pabula amoris, Lucr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > absterreo

  • 47 abstollo

    abs-tollo, ere = tollo, Ps. Ambr. serm. 18, 3. Vgl. Wölfflins Archiv 2, 110.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstollo

  • 48 abstraho

    abs-traho, trāxī, trāctum, ere, wegziehen, weg-, fortschleppen, -reißen, dah. auch gewaltsam trennen, wegrauben, entführen, I) eig.: alqm, Curt.: boves, Verg.: iumenta, Liv.: navem remulco, ins Schlepptau nehmen, Caes. – istum ocius, Acc. tr.: illum inde, Ov.: alqm unā hinc secum, Ter.: naves e portu, Liv.: iumentum ex agmine, Liv.: alqm e sinu, alqm de matris complexu, Cic.: alqm de thalamis, Ov.: alqm ex oculis hominum, Liv.: alqm a penetralibus, Liv.: alqm a Decii latere, Liv.: ab alqo liberos, Caes. – invitas gremio genitoris, Ov.: diversa in pascua natam (die Jo), Ov.: liberos in servitutem, Caes.: abstrahi ad capitale supplicium, Curt. – v. lebl. Subjj., Britannia obliqua retro abstrahit latera, läßt zurücktreten, Mel. 3. § 50. – II) übtr.: 1) im Allg.: alqm ex tanto comitatu clarissimorum virorum, ausschließen, Cic.: animus a corpore se abstrahit, macht sich los, Cic.: u. so animus a corpore abstractus, Cic.: frumento ac commeatu abstractus, abgeschnitten, Caes. – mit Ang. wohin? = fort-, hinreißen, a bono in pravum, Sall.: ad bellicas laudes, Cic.: abstrahi in partes (zur Parteinahme), Ov.: omnia in duas partes abstracto sunt, ist in zwei P. gespalten, Sall. – 2) insbes.: a) abziehen = abwendig machen, me a Glycerio, Ter.: copias a Lepido, Cic.: Germanicum suetis legionibus, Tac. – b) von einem Vorhaben, von einer Beschäftigung
    ————
    abziehen, von etw. abhalten, ab obsidenda od. oppugnanda Capua, Liv.: ingressos in castra ab direptione abstrahere non poterat, Liv. – v. lebl. Subjj., ut a nullius umquam me commodo otium meum abstraxerit, Cic.: a rebus gerendis senectus abstrahit, läßt es nicht mehr kommen zur usw., Cic.: u. ohne Ang. wovon? rationem reddere aventem abstrahit invitum patrii sermonis egestas, Lucr. – im Passiv, a maiore re (Unternehmen) abstrahi, Nep.: abstrahi ab exercitatione et consuetudine dicendi populari et forensi, Cic.: mit Ang. wodurch? is ab hoc impetu abstractus consilio et copiis Caesaris, Cic. – c) etwas Gutem od. Üblem entrücken, entziehen, a bonis, a malis, Cic.: u. se a sollicitudine, Cic.: a consuetudine, Cic. – Synk. Infin. Perf. abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 648.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstraho

  • 49 abstrudo

    abs-trūdo, trūsī, trūsum, ere, eig. wegstoßen, dah. wohl verstecken, weit weg-, tief verbergen, verscharren, claves, Titin. com.: nummum, Cic.: se in silvam densam, Cic.: sese tectum inter et laquearia, sich verkriechen, Tac.: se latebrā, Tac.: colaphos in cerebro, mit den Fäusten das G. einschlagen, Plaut.: serpens abstrusus terrae, Vell.: abstrusus gestatoriā sellā, Suet.: silicis venis abstrusus ignis, Verg.: semina flammae abstrusa in venis silicis, Verg. – übtr., in profundo veritatem penitus, Cic.: tristitiam, abstreifen, Tac.: metum, Tac.: nimium diu reconditus et penitus abstrusus animi dolor, Cic.: penitus abstrusae insidiae, Cic.: otio ac situ abstrusi et quasi sepulti, Plin. pan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstrudo

  • 50 abscedo

    abs-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n. (sync. abscēssem = abscessissem, Sil. 8, 109), to go off or away, to depart.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    abscede hinc, sis, sycophanta,

    Plaut. Poen. 1, 2, 162:

    meo e conspectu,

    id. Capt. 2, 3, 74:

    numquam senator a curiā abscessit aut populus e foro,

    Liv. 27, 50, 4; so,

    a corpore (mortui),

    Tac. A. 1, 7; cf. id. ib. 3, 5:

    ut abscesserit inde (i. e. e castris) dictator,

    Liv. 22, 25, 9:

    illorum navis longe in altum abscesserat,

    Plaut. Rud. prol. 66.
    B.
    In partic.
    1.
    Milit. t. t., to march off, to depart, retire:

    non prius Thebani Spartā abscessissent quam, etc.,

    Nep. Iphicr. 2 fin.:

    longius ab urbe hostium,

    Liv. 3, 8, 8; cf.:

    a moenibus Alexandriae,

    id. 44, 19, 11.— Absol.:

    si urgemus obsessos, si non ante abscedimus quam, etc.,

    Liv. 5, 4, 10; so Nep. Epam. 9.— Impers.:

    abscedi ab hoste,

    Liv. 22, 33, 10; cf. id. 27, 4, 1:

    nec ante abscessum est quam, etc.,

    id. 29, 2, 16; so,

    a moenibus abscessum est,

    id. 45, 11, 7:

    manibus aequis abscessum,

    Tac. A. 1, 63.
    2.
    To disappear, withdraw, be lost from view: cor (est) in extis: jam abscedet, simul ac, etc., will disappear, Civ. Div. 2, 16 fin. — Poet.:

    Pallada abscessisse mihi,

    has withdrawn from me, from my power, Ov. M. 5, 375.—Of stars, to set, Plin. 2, 17, 14, § 72 al.
    3.
    Of localities, to retire, recede, retreat:

    quantum mare abscedebat,

    retired, Liv. 27, 47 fin.;

    so in architecture: frontis et laterum abscedentium adumbratio,

    of the sides in the background, Vitr. 1, 2, 2; so id. 1, 2, 7, praef. 11.
    4.
    With respect to the result, to retire, to escape:

    abscedere latere tecto,

    to escape with a whole skin, Ter. Heaut. 4, 2, 5.
    II.
    Fig., to leave off, retire, desist from, constr. with ab, the simple abl., or absol.: labor ille a vobis cito recedet, benefactum a vobis non abscedet (followed by abibit), Cato ap. Gell. 16, 1 fin.; so,

    cito ab eo haec ira abscedet,

    Ter. Hec. 5, 2, 15.— With abl. only:

    haec te abscedat suspicio,

    Plaut. Ep. 2, 2, 100:

    abscedere irrito incepto,

    to desist from, Liv. 20, 7, 1.— Absol.:

    aegritudo abscesserit,

    Plaut. Merc. 1, 2, 29; so,

    somnus,

    Ov. F. 3, 307:

    imago,

    Plin. Ep. 7, 27, 6:

    ille abscessit (sc. petitione sua),

    desisted from the action, Tac. A. 2, 34:

    ne quid abscederet (sc. de hereditate),

    Suet. Ner. 34; so,

    semper abscedente usufructu,

    Dig. 7, 1, 3, § 2.

    Lewis & Short latin dictionary > abscedo

  • 51 abscido

    abs-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [caedo], to cut off with a sharp instrument (diff. from ab-scindo, to break or tear off as with the hand); the former corresponds to praecidere, the latter to avellere, v. Liv. 31, 34, 4 Drak.
    I.
    Lit.:

    caput,

    Cic. Phil. 11, 2, 5; Liv. 4, 19; Verg. A. 12, 511 al.; so,

    membra,

    Lucr. 3, 642:

    bracchium,

    Liv. 4, 28, 8:

    collum,

    Sil. 15, 473:

    dextram,

    Suet. Caes. 68:

    linguam,

    Plaut. Am. 2, 1, 7; Suet. Calig. 27 al.:

    comas alicui,

    Luc. 6, 568:

    truncos arborum et ramos,

    Caes. B. G. 7, 73, 2.—
    II.
    Trop., to cut off, deprive of; to detract:

    spem (alicui),

    Liv. 4, 10, 4; 24, 30, 12; 35, 45, 6:

    orationem alicui,

    id. 45, 37, 9:

    omnium rerum respectum sibi,

    id. 9, 23, 12:

    omnia praesidia,

    Tac. H. 3, 78:

    vocem,

    Vell. 2, 66; cf. Quint. 8, 3, 85.— Absol.:

    quarum (orationum) alteram non libebat mihi scribere, quia abscideram,

    had broken off, Cic. Att. 2, 7.—Hence, abscīsus, a, um, P. a., cut off.
    A.
    Of places, steep, precipitous (cf. abruptus):

    saxum undique abscisum,

    Liv. 32, 4, 5; so id. 32, 25, 36:

    rupes,

    id. 32, 5, 12.—
    B.
    Of speech, abrupt, concise, short:

    in voce aut omnino suppressā, aut etiam abscisā,

    Quint. 8, 3, 85; 9, 4, 118 Halm (al. abscissa):

    asperum et abscisum castigationis genus,

    Val. Max. 2, 7, 14:

    responsum,

    id. 3, 8, 3:

    sententia,

    id. 6, 3, 10; cf. in comp.:

    praefractior atque abscisior justitia,

    id. 6, 5, ext. 4.— Sup. prob. not used.— Adv.: abscīsē, cut off; hence, of speech, concisely, shortly, distinctly, Val. Max. 3, 7, ext. 6; Dig. 50, 6, 5, § 2.

    Lewis & Short latin dictionary > abscido

  • 52 absconditus

    abs-condo, condi and condĭdi, condĭtum and consum, 3, v. a. (abscondi, Tac. H. 3, 68; Curt. 6, 6; Gell. 17, 9; Caecil. and Pompon. ap. Non. 75, 25:

    abscondidi,

    Plaut. Merc. 2, 3, 25; Sil. 8, 192:

    absconsum,

    Quint. Decl. 17, 15), to put away, conceal carefully, hide, secrete (the access. idea of a careful concealment distinguishes this word from its synn. abdo, celo, abstrudo, etc.).
    I.
    Lit.:

    est quiddam, quod occultatur, quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,

    Cic. Rosc. Am. 41 fin.:

    nequiquam (eam) abdidi, abscondidi, abstrusam habebam,

    Plaut. Merc. 2, 3, 25: aurum secundum aram, Fragm. ap. Prisc. p. 890 P.: fontes absconditi, Auct. ad Her. 4, 6, 9:

    ensem in vulnere,

    to bury, Sen. Thyest. 721 (cf.:

    lateri abdidit ensem,

    Verg. A. 2, 553; v. abdo, II. e); so,

    abscondit in aëre telum,

    i. e. shot it out of sight, Sil. 1, 316.— Pass., of stars, to set, and thus become invisible, Verg. G. 1, 221.—Hence,
    B.
    In gen., to make invisible, to cover:

    fluvium et campos caede,

    Sil. 11, 522; so id. 17, 49.—
    C.
    Poet., to put a place out of sight, to lose sight of, to depart from:

    aërias Phaeacum abscondimus arces,

    we leave behind, Verg. A. 3, 291 (cf. id. ib. 4, 154: transmittunt cursu campos).—
    II.
    Trop.:

    fugam furto,

    to conceal flight, Verg. A. 4, 337: praenavigavimus vitam, et quemadmodum in mari, sic in hoc cursu rapidissimi temporis, primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam, leave behind, outlive (cf. the prec., C.), Sen. Ep. 70, 2; Tac. A. 13, 16.— Hence, abscondĭtus, a, um, P. a., hidden, concealed, secret, unknown:

    gladii absconditi,

    Cic. Phil. 2, 108:

    in tam absconditis insidiis,

    id. Cat. 3, 1, 3:

    jus pontificum,

    id. Dom. 54, 138.— Adv.
    1.
    abscondĭtē, of discourse.
    a.
    Obscurely, abstrusely, Cic. Inv. 2, 23.—
    b.
    Profoundly, Cic. Fin. 3, 1, 2.—
    2.
    absconsē (from absconsus), secretly, Hyg. Fab. 184; Firm. Math. 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > absconditus

  • 53 abscondo

    abs-condo, condi and condĭdi, condĭtum and consum, 3, v. a. (abscondi, Tac. H. 3, 68; Curt. 6, 6; Gell. 17, 9; Caecil. and Pompon. ap. Non. 75, 25:

    abscondidi,

    Plaut. Merc. 2, 3, 25; Sil. 8, 192:

    absconsum,

    Quint. Decl. 17, 15), to put away, conceal carefully, hide, secrete (the access. idea of a careful concealment distinguishes this word from its synn. abdo, celo, abstrudo, etc.).
    I.
    Lit.:

    est quiddam, quod occultatur, quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,

    Cic. Rosc. Am. 41 fin.:

    nequiquam (eam) abdidi, abscondidi, abstrusam habebam,

    Plaut. Merc. 2, 3, 25: aurum secundum aram, Fragm. ap. Prisc. p. 890 P.: fontes absconditi, Auct. ad Her. 4, 6, 9:

    ensem in vulnere,

    to bury, Sen. Thyest. 721 (cf.:

    lateri abdidit ensem,

    Verg. A. 2, 553; v. abdo, II. e); so,

    abscondit in aëre telum,

    i. e. shot it out of sight, Sil. 1, 316.— Pass., of stars, to set, and thus become invisible, Verg. G. 1, 221.—Hence,
    B.
    In gen., to make invisible, to cover:

    fluvium et campos caede,

    Sil. 11, 522; so id. 17, 49.—
    C.
    Poet., to put a place out of sight, to lose sight of, to depart from:

    aërias Phaeacum abscondimus arces,

    we leave behind, Verg. A. 3, 291 (cf. id. ib. 4, 154: transmittunt cursu campos).—
    II.
    Trop.:

    fugam furto,

    to conceal flight, Verg. A. 4, 337: praenavigavimus vitam, et quemadmodum in mari, sic in hoc cursu rapidissimi temporis, primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam, leave behind, outlive (cf. the prec., C.), Sen. Ep. 70, 2; Tac. A. 13, 16.— Hence, abscondĭtus, a, um, P. a., hidden, concealed, secret, unknown:

    gladii absconditi,

    Cic. Phil. 2, 108:

    in tam absconditis insidiis,

    id. Cat. 3, 1, 3:

    jus pontificum,

    id. Dom. 54, 138.— Adv.
    1.
    abscondĭtē, of discourse.
    a.
    Obscurely, abstrusely, Cic. Inv. 2, 23.—
    b.
    Profoundly, Cic. Fin. 3, 1, 2.—
    2.
    absconsē (from absconsus), secretly, Hyg. Fab. 184; Firm. Math. 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > abscondo

  • 54 absconse

    abs-condo, condi and condĭdi, condĭtum and consum, 3, v. a. (abscondi, Tac. H. 3, 68; Curt. 6, 6; Gell. 17, 9; Caecil. and Pompon. ap. Non. 75, 25:

    abscondidi,

    Plaut. Merc. 2, 3, 25; Sil. 8, 192:

    absconsum,

    Quint. Decl. 17, 15), to put away, conceal carefully, hide, secrete (the access. idea of a careful concealment distinguishes this word from its synn. abdo, celo, abstrudo, etc.).
    I.
    Lit.:

    est quiddam, quod occultatur, quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,

    Cic. Rosc. Am. 41 fin.:

    nequiquam (eam) abdidi, abscondidi, abstrusam habebam,

    Plaut. Merc. 2, 3, 25: aurum secundum aram, Fragm. ap. Prisc. p. 890 P.: fontes absconditi, Auct. ad Her. 4, 6, 9:

    ensem in vulnere,

    to bury, Sen. Thyest. 721 (cf.:

    lateri abdidit ensem,

    Verg. A. 2, 553; v. abdo, II. e); so,

    abscondit in aëre telum,

    i. e. shot it out of sight, Sil. 1, 316.— Pass., of stars, to set, and thus become invisible, Verg. G. 1, 221.—Hence,
    B.
    In gen., to make invisible, to cover:

    fluvium et campos caede,

    Sil. 11, 522; so id. 17, 49.—
    C.
    Poet., to put a place out of sight, to lose sight of, to depart from:

    aërias Phaeacum abscondimus arces,

    we leave behind, Verg. A. 3, 291 (cf. id. ib. 4, 154: transmittunt cursu campos).—
    II.
    Trop.:

    fugam furto,

    to conceal flight, Verg. A. 4, 337: praenavigavimus vitam, et quemadmodum in mari, sic in hoc cursu rapidissimi temporis, primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam, leave behind, outlive (cf. the prec., C.), Sen. Ep. 70, 2; Tac. A. 13, 16.— Hence, abscondĭtus, a, um, P. a., hidden, concealed, secret, unknown:

    gladii absconditi,

    Cic. Phil. 2, 108:

    in tam absconditis insidiis,

    id. Cat. 3, 1, 3:

    jus pontificum,

    id. Dom. 54, 138.— Adv.
    1.
    abscondĭtē, of discourse.
    a.
    Obscurely, abstrusely, Cic. Inv. 2, 23.—
    b.
    Profoundly, Cic. Fin. 3, 1, 2.—
    2.
    absconsē (from absconsus), secretly, Hyg. Fab. 184; Firm. Math. 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > absconse

  • 55 abspello

    abs-pello, - porto, - portatio, v. asp-.

    Lewis & Short latin dictionary > abspello

  • 56 abstemius

    abs-tēmĭus, a, um, adj. [cf. temetum and temulentus], abstaining from intoxicating drinks, temperate, sober, aoinos.
    I.
    Lit.: sicca atque abstemia, Lucil. ap. Non. 68, 30:

    mulieres, Varr. ap. Non. ib.: vina fugit gaudetque meris abstemius undis,

    Ov. M. 15, 323 al. —Hence,
    II.
    In gen.: i. q. sobrius, temperate, abstinent, moderate:

    abstemius, herbis vivis et urticā,

    Hor. Ep. 1, 12, 7.—Pleon.:

    mulieres vini abstemiae,

    Plin. 22, 24, 54, § 115.—
    B.
    In later Lat. = jejunus, who is yet fasting, has not breakfasted, Aus. Idyll. praef. 11.

    Lewis & Short latin dictionary > abstemius

  • 57 abstergeo

    abs-tergĕo, rsi, rsum, 2, v. a. (the form abstergo, gĕre rests upon spurious readings, except in eccl. Lat., as Vulg. Apoc. 21, 4), to wipe off or away, to dry by wiping.
    I.
    Lit.:

    labellum,

    Plaut. As. 4, 1, 52:

    sudorem,

    id. Men. 1, 2, 16:

    vulnera,

    Ter. Eun. 4, 7, 9: lacrimas, Lucil. ap. Porphyr. ad Hor. S. 1, 2, 68:

    fletum,

    Cic. Phil. 14, 34: everrite aedīs, abstergete araneas, brush away, Titin. ap. Non. 192, 10.—
    * B.
    Transf.:

    remos (qs. to wipe away, i. e.),

    to break, to dash to pieces, Curt. 9, 9, 16.—
    II.
    Trop., to wipe away (any thing disagreeable, a passion, etc.), i. e. to drive away, expel, remove, banish:

    ut mihi absterserunt omnem sorditudinem,

    Plaut. Poen. 5, 2, 10;

    esp. freq. in Cic.: dolorem, Q. Fr. 2, 9: senectutis molestias,

    Sen. 1: [p. 12] metum, Fam. 9, 16;

    luctum, Tusc. 3, 18: suspicionem,

    Amm. 14, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > abstergeo

  • 58 absterreo

    abs-terrĕo, ui, ĭtum, 2, v. a., to drive away by terrifying, to frighten away, to deter (by fear):

    patrem,

    Plaut. Most. 2, 1, 74; so Ter. Andr. 3, 1, 14:

    neminem a congressu meo neque janitor meus neque somnus absterruit,

    Cic. Planc. 27:

    homines a pecuniis capiendis,

    id. Verr. 2, 2, 58; so Hor. S. 2, 5, 83; Liv. 5, 41; Suet. Caes. 20 al.—With de:

    ut de frumento anseres absterreret,

    Plaut. Truc. 2, 1, 41.—With simple abl.: lenonem aedibus, Titin. ap. Non. 95, 1:

    teneros animos vitiis,

    Hor. S. 1, 4, 128; so Tac. A. 12, 45 al.—
    II.
    Transf. with an abstract object, to take away, remove, withdraw:

    pabula amoris sibi,

    Lucr. 4, 1064:

    satum genitalem cuiquam,

    id. 4, 1233:

    auctum,

    id. 5, 846.

    Lewis & Short latin dictionary > absterreo

  • 59 abstineo

    abs-tĭnĕo, ŭi, tentum, 2, v. a and n. [teneo], to keep off or away, to hold back, to hold at a distance. In the comic writers and Cic. this verb is in most cases purely active, hence constr. with aliquem (or se) re or ab re; the neuter signif. first became prevalent in the Aug. per. = se abstinere.
    I.
    Act.:

    dum ted abstineas nuptā, viduā, virgine, etc.,

    Plaut. Curc. 1, 1, 37:

    urbanis rebus te,

    id. Cas. 1, 1, 13; id. Men. 5, 6, 20; Ter. Heaut. 2, 3, 132: manus a muliere, Lucil. ap. Non. 325, 32; cf.:

    manus abstineant,

    Plaut. Trin. 2, 2, 11:

    amor abstinendust (apstandust, R.),

    id. ib. 2, 1, 30:

    me ostreis et muraenis facile abstinebam,

    Cic. Fam. 7, 26:

    ab alienis mentes, oculos, manus, de Or. 1, 43: manus animosque ab hoc scelere,

    id. Verr. 1, 12 fin.:

    se nullo dedecore,

    id. Fin. 3, 11, 38:

    se cibo,

    Caes. B. C. 8, 44:

    ne ab obsidibus quidem iram belli hostis abstinuit,

    Liv. 2, 16:

    aliquos ab legatis violandis,

    id. 2, 22:

    se armis,

    id. 8, 2 al. —Hence:

    manum a se,

    to abstain from suicide, Cic. Tusc. 4, 37 al.
    II.
    Neutr.: abstinere, to abstain from a thing; constr. with abl., ab, inf., quin or quominus, the gen., or absol.
    (α).
    With abl.:

    haud abstinent culpā,

    Plaut. Men. 5, 2, 18 Ritschl:

    injuriā,

    Cic. Off. 3, 17, 72:

    fabā (Pythagorei),

    id. Div. 2, 58, 119:

    proelio,

    Caes. B. G. 1, 22, 3:

    pugnā,

    Liv. 2, 45, 8:

    senatorio ambitu,

    Tac. A. 4, 2:

    manibus,

    id. Hist. 2, 44:

    auribus principis,

    to spare them, id. Ann. 13, 14:

    sermone Graeco,

    Suet. Tib. 71:

    publico abstinuit,

    did not go out, id. Claud. 36 al. — Impers.:

    ne a me quidem abstinuit,

    Cic. de Or. 3, 43, 171:

    ut seditionibus abstineretur,

    Liv. 3, 10, 7; so id. 5, 50, 7.—
    (β).
    With ab:

    ut ne a mulieribus quidem atque infantibus abstinerent,

    Caes. B. G. 7, 47, 5.—
    (γ).
    With inf.:

    dum mi abstineant invidere,

    if they only cease to envy me, Plaut. Curc. 1, 3, 2; so Suet. Tib. 23.—
    (δ).
    With quin or quominus:

    aegre abstinent, quin castra oppugnent,

    Liv. 2, 45, 10: ut ne clarissimi quidem viri abstinuerint, quominus et ipsi aliquid de eā scriberent, Suet. Gram. 3.—( * e) With the gen. (in Greek construction like the Greek apechesthai tinos):

    abstineto irarum calidaeque rixae,

    Hor. C. 3, 27, 69 (cf. infra, abstinens).—
    (ζ).
    Absol.:

    te scio facile abstinere posse,

    Plaut. Aul. 2, 5, 19:

    non tamen abstinuit,

    Verg. A. 2, 534.—Esp. in med., to abstain from food:

    abstinere debet aeger,

    Cels. 2, 12, 2.—Hence, abstĭnens, entis, P. a., abstaining from (that which is unlawful), abstinent, temperate; constr absol. with abl., or poet. with gen.:

    esse abstinentem, continere omnes cupiditates praeclarum est,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 11:

    praetorem decet non solum manus, sed etiam oculos abstinentes habere,

    id. Off. 1, 40, 144:

    impubi aut certe abstinentissime rebus venereis,

    Col. 12, 4, 3:

    animus abstinens pecuniae,

    Hor. C. 4, 9, 37; so,

    alieni abstinentissimus,

    Plin. Ep. 6, 8, 5; and:

    somni et vini sit abstinentissimus,

    Col. 11, 1, 3.— Comp., Auson. Grat. Act. 28.— Sup., Col. and Plin. l. l.— Adv.: abstĭnenter, unselfishly, Cic. Sest. 16, 37.— Comp., Augustin. Mor. Manich. 2, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > abstineo

  • 60 abstraho

    abs-trăho, xi, ctum, 3, v. a. (abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 650), to draw away from a place or person, to drag or pull away.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ut me a Glycerio miserum abstrahat,

    Ter. And. 1, 5, 8; so,

    liberos ab aliquo,

    Caes. B. G. 3, 2, 5:

    aliquem de matris complexu avellere atque abstrahere,

    Cic. Font. 21 (17):

    aliquem e gremio e sinuque patriae,

    id. Cael. 24, 59;

    for which, aliquem gremio,

    Ov. M. 13, 658:

    aliquem raptim ex oculis hominum,

    Liv. 39, 49, 12:

    naves e portu,

    id. 37, 27, 6 (al. a portu):

    aliquem a conspectu omnium in altum,

    Cic. de Or. 3, 36, 145 (corresp. with, a terra abripuit).— Absol.:

    bona civium Romanorum diripiunt... in servitutem abstrahunt,

    Caes. B. G. 7, 42, 3:

    navem remulco abstraxit,

    id. B. C. 2, 23. —
    B.
    Esp., to withdraw, alienate from a party:

    copias a Lepido,

    Cic. Fam. 10, 18, 3:

    Germanicum suetis legionibus,

    Tac. A. 2, 5.
    II.
    Trop., to draw away, withdraw, divert:

    animus se a corpore abstrahet,

    Cic. Rep. 6, 26:

    a rebus gerendis senectus abstrahit (for which in the preced., avocare),

    id. de Sen. 6:

    me a nullius commodo,

    id. Arch. 6, 12:

    aliquem a malis, non a bonis,

    id. Tusc. 1, 34 fin. al.:

    magnitudine pecuniae a bono honestoque in pravum abstractus est,

    Sall. J. 29, 2:

    omnia in duas partes abstracta sunt, respublica, quae media fuerat, dilacerata,

    id. ib. 41, 5.—Hence, abstractus, a, um, P. a.; in the later philosophers and grammarians, abstract (opp. concrete):

    quantitas,

    Isid. Or. 2, 24, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > abstraho

См. также в других словарях:

  • ABS — is a three letter initialism that may call : * Able Seaman (rank) * Able Seaman (occupation) * Abu Simbel Airport (IATA airport code: ABS), in Abu Simbel, Egypt * Acrylonitrile butadiene styrene, a plastic * Acute Bacterial Sinusitis, sinus… …   Wikipedia

  • ABS — ABS  многозначная аббревиатура, может обозначать: Антиблокировочная система торможения (англ. Anti lock braking system)  электронная система, предотвращающая блокировку колёс и потерю управляемости транспортного средства при… …   Википедия

  • ABS — International asset backed securities, Also referred to as ABS. debt securities (debt security) (such as bonds or notes) which are issued in the course of a securitisation and backed, that is funded by and secured over, a portfolio of cash flow… …   Law dictionary

  • Abs. — Abs. 〈Abk. für〉 1. Absatz 2. Absender * * * Abs. = Absatz; Absender. * * * Abs. = ↑Absatz (2); Absender …   Universal-Lexikon

  • abs... — abs..., Abs... 〈Vorsilbe〉 = ab...2, Ab...2 * * * abs...   [lateinisch], ab …   Universal-Lexikon

  • Abs... — abs..., Abs... 〈Vorsilbe〉 = ab...2, Ab...2 * * * abs...   [lateinisch], ab …   Universal-Lexikon

  • abs — abs·que; ABS; abs; …   English syllables

  • ABS — (el. abs) sb., ABS’en (fork. for anti blocking system (et bremsesystem)) …   Dansk ordbog

  • abs — (el. ABS) sb., abs’en (fork. for anti blocking system (et bremsesystem)) …   Dansk ordbog

  • ABS — [aːbeː |ɛs] ohne Artikel, indeklinabel; (Abk für Antiblockiersystem) ein System, das verhindert, dass die Reifen eines Autos blockieren, wenn man stark bremst: Der Wagen ist mit ABS ausgerüstet …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • abs... — abs…, Abs… 〈Vorsilbe〉 ab…, Ab… …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»