Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a+curia

  • 21 subsellium

    subsellĭum, ii, n. [sub-sella], a low bench (quod non plane erat sella, subsellium, Varr. L. L. 5, § 128 Müll.); hence, transf., a bench for sitting upon, a seat of any kind (in a house, the theatre, the curia, a court, etc.; syn.: scamnum, sedile).
    I.
    In gen., Plaut. Stich. 5, 4, 21; 1, 2, 36; id. Capt. 3, 1, 11; Suet. Ter. 2; cf. Cels. 7, 26, 1.—Of places in the theatre:

    ut conquisitores singuli in subsellia Eant per totam caveam, etc.,

    Plaut. Am. prol. 65; id. Poen. prol. 5; Cic. Corn. Fragm. med. (ap. Orell. V. 2, p. 68); Suet. Aug. 43; 44; id. Ner. 26; id. Claud. 41 al.—Of the seats of senators in the curia:

    volo, hoc oratori contingat,... ut locus in subselliis occupetur, etc.,

    Cic. Brut. 84, 290:

    subsellia senatūs,

    id. Phil. 5, 7, 18; cf. id. ib. 2, 8, 19; id. Cat. 1, 7, 16; Suet. Claud. 23 al.—In the courts, Cic. Vatin. 14, 34:

    sedere in accusatorum subselliis,

    id. Rosc. Am. 6, 17:

    advocato adversis subselliis sedenti,

    Quint. 11, 3, 132; cf. id. 6, 1, 39; 12, 3, 2.—Prov.:

    vir imi subselli,

    a man of no account, Plaut. Stich. 3, 2, 33.—
    II.
    In partic.
    A.
    Lit., a judge's seat, the bench:

    accusabat tribunus plebis idem in contionibus, idem ad subsellia,

    Cic. Clu. 34, 93:

    rem ab subselliis in rostra detulit,

    id. ib. 40, 111.—
    B.
    Transf.
    1.
    The bench, i. e. the occupants of a bench:

    bibis quantum subsellia quinque solus,

    Mart. 1, 27, 1. —
    2.
    A court, tribunal:

    age vero ne semper forum, subsellia, rostra, curiamque meditere,

    Cic. de Or. 1, 8, 32:

    subsellia grandiorem et pleniorem vocem desiderant,

    id. Brut. 84, 289:

    longi subsellii judicatio et mora,

    id. Fam. 3, 9, 2:

    qui habitaret in subselliis,

    id. de Or. 1, 62, 264; cf. id. Div. in Caecil. 15, 48:

    versatus in utrisque subselliis,

    i. e. as judge and advocate, id. Fam. 13, 10, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > subsellium

  • 22 subtraho

    sub-trăho, xi, ctum, 3, v. a., to draw away from underneath or by stealth; also, in gen., to draw off, carry off, withdraw, take away, remove, etc. (class.; syn. subduco).
    I.
    Lit.:

    subtractus Numida mortuo superincubanti Romano vivus,

    Liv. 22, 51, 9 (Weissenb. substratus):

    pedibus raptim tellus subtracta,

    Lucr. 6, 605:

    effracto colla jugo,

    Ov. Tr. 5, 2, 40:

    viro (peculium),

    Plaut. Cas. 2, 2, 28:

    (impedimenta) clandestinā fugā,

    Hirt. B. G. 8, 33:

    aggerem cuniculis,

    Caes. B. G. 7, 22:

    si dediticii subtrahantur,

    id. ib. 1, 44; Cic. Mur. 37, 80:

    hastatos primae legionis ex acie,

    Liv. 10, 14:

    milites ab dextro cornu,

    id. 44, 37: cibum alicui, Cic. Fragm. ap. Non. 105, 10:

    materiam, quae laedere videtur,

    Cels. 3, 4:

    oculos,

    to turn away, avert, Tac. A. 3, 53; id. Agr. 45:

    se a curiā et ab omni parte rei publicae,

    to withdraw, retire, Cic. Q. Fr. 2, 6, 5; so,

    se,

    Liv. 44, 16: teque adspectu ne subtrahe nostro, Verg. A. 6, 465:

    Armeniam ad Parthos se subtrahentem,

    Flor. 4, 12, 43:

    servus domino se,

    Dig. 21, 1, 17. — Also without se:

    repente interdiu vel noctu subtrahebat,

    he would withdraw, Suet. Caes. 65:

    praefectum praetorio non ex ingerentibus sed ex subtrahentibus legere,

    Plin. Pan. 86, 2. —

    Mid.: vastis tremit ictibus puppis Subtrahiturque solum,

    withdraws itself, gives way under it, Verg. A. 5, 199:

    subtracto solo,

    Tac. A. 1, 70:

    subtractus fugā,

    Plin. 8, 37, 56, § 134.—
    II.
    Trop.:

    neque verba sedem habere possunt, si rem subtraxeris, neque, etc.,

    Cic. de Or. 3, 5, 19:

    necessaria cum periculo subtrahuntur,

    Quint. 4, 2, 44:

    verba pudoris gratiā,

    id. 9, 3, 59:

    verbum,

    id. 9, 3, 58:

    S litteram,

    id. 9, 4, 38:

    narrationem,

    id. 4, 2, 8:

    nomina candidatorum,

    Tac. A. 1, 81;

    for which: aliis nominatis, me unum subtrahebat,

    to omit, not mention, Curt. 6, 10, 7; id. ib. §

    9: aliquem bello,

    Liv. 8, 29; cf.:

    cui judicio eum mors subtraxit,

    id. 6, 1:

    aliquem judicio,

    id. 9, 26:

    aliquem irae militum,

    Tac. H. 3, 7:

    aliquem minis populi,

    Just. 16, 4, 20.— Reflex.:

    me a curiā,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 5:

    se legum actionibus,

    Quint. 7, 4, 39:

    se oneri,

    id. 12, 9, 21:

    se labori,

    Col. 1, 9, 6:

    se discrimini alicujus,

    Vell. 2, 86 fin. Ruhnk. et saep.: subtrahente se, withdrawing himself (as surety), Liv. 28, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > subtraho

  • 23 templum

    templum, i, n. [prob. for temulum; root tem- of temnô; cf. temenos, a sacred enclosure; hence],
    I.
    Lit., a space marked out; hence, in partic., in augury, an open place for observation, marked out by the augur with his staff:

    templum dicitur locus manu auguris designatus in aëre, post quem factum ilico captantur auguria,

    Serv. Verg. A. 1, 92:

    dictum templum locus augurii aut auspicii causā quibusdam conceptis verbis finitus. Concipitur verbis non isdem usquequaquae. In Arce sic: templa tescaque me ita sunto quoad ego caste lingua nuncupavero. Olla veter arbor, quirquir est, quam me sentio dixisse, templum tescumque finito in sinistrum, etc.... In hoc templo faciundo arbores constitui fines apparet,

    Varr. L. L. 7, § 6 sq. Müll.:

    Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt,

    Liv. 1, 6, 4.—
    B.
    Transf., with the idea of openness, extent, or that of sanctity predominating.
    1.
    An open, clear, broad space, a circuit (so rare and mostly poet.): unus erit, quem tu tolles in caerula caeli Templa, i. e. the space or circuit of the heavens, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 67); cf.:

    nec mare nec tellus neque caeli lucida templa, etc.,

    Lucr. 1, 1014; so,

    caeli,

    Ter. Eun. 3, 5, 42; Lucr. 1, 1064; 1, 1105; 2, 1039; 6, 286; 6, 644; 6, 1228; cf.

    caelestia,

    id. 6, 388; 6, 670: magna caelitum, Enn. ap. Varr. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 227 Vahl.): magnum Jovis altitonantis, id. ap. Varr. L. L. 7, § 7 Müll. (Ann. v. 531 Vahl.): mundi magnum et vorsatile templum, the extent or circuit of the world, Lucr. 5, 1436; so,

    mundi,

    id. 5, 1205; 6, 43; cf.:

    deus, cujus hoc templum est omne quod conspicis,

    Cic. Rep. 6, 15, 15;

    Somn. Scip. 3, 6: globus, quem in hoc templo medium vides, quae terra dicitur,

    Cic. Rep. 6, 15, 15.—Of the infernal regions: Acherusia templa alta Orci, salvete, infera, spaces, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 107 Vahl.); id. ap. Cic. Tusc. 1, 21, 48.—Of the plain of the sea:

    loca Neptunia templaque turbulenta,

    Plaut. Mil. 2, 5, 3; cf. id. Rud. 4, 2, 4.—Of the hollow space or chamber of the mouth:

    umida linguaï circum sidentia templa,

    Lucr. 4, 624.—
    2.
    A consecrated or sacred place, a sanctuary (syn.: aedes, fanum).
    a.
    In gen.:

    (sacerdotes) urbem et agros et templa liberata et effata habento,

    Cic. Leg. 2, 8, 21; cf.:

    hinc effari templa dicuntur ab auguribus,

    Varr. L. L. 6, § 53 Müll.—Of the Rostra:

    in Rostris, in illo inquam inaugurato templo ac loco,

    Cic. Vatin. 10, 24; cf.:

    rostraque id templum appellatum,

    Liv. 8, 14, 12; Cic. Sest. 29, 62; Liv. 2, 56, 10; 3, 17, 1; 8, 35, 8 Drak.—Of the Curia:

    templum ordini ab se aucto Curiam fecit,

    Liv. 1, 30, 2; 26, 31, 11; 26, 33, 4.—Of a tribunal, Liv. 23, 10 Drak.; Flor. 2, 12, 11. —Of an asylum, Liv. 2, 1, 4.—
    (β).
    Trop., a sanctuary, shrine:

    pectus templaque mentis,

    Lucr. 5, 103; cf.:

    (curia) templum sanctitatis, amplitudinis, mentis, consilii publici,

    Cic. Mil. 33, 90.—
    b.
    In partic., a place dedicated to some particular deity, a fane, temple, shrine:

    Herculis,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:

    Jovis,

    id. Fam. 10, 12, 4:

    Junonis Sospitae,

    id. Div. 1, 2, 4; cf. id. ib. 1, 44, 99; Verg. A. 1, 446:

    Virtutis,

    Cic. Rep. 1, 14, 21:

    Vestae,

    Hor. C. 1, 2, 16:

    Minervae,

    Verg. A. 6, 840:

    antiqua deorum,

    Hor. S. 2, 2, 104:

    donec templa refeceris,

    id. C. 3, 6, 2:

    testudo amica templis,

    id. ib. 3, 11, 6:

    templorum positor, templorum sancte repostor,

    Ov. F. 2, 63.—Of the sepulchral monument of Sychaeus, to whom divine honors were paid, [p. 1851] Verg. A. 4, 457; cf. Sil. 1, 84.—
    II.
    A small timber; in architecture, a purlin lying horizontally upon the rafters, Vitr. 4, 2 and 7; cf.:

    templum significat et tignum, quod in aedificio transversum ponitur,

    Fest. p. 367 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > templum

  • 24 amplus

        amplus adj. with comp. and sup.    [am- (for ambi-) + PLE-], of large extent, great, ample, spacious, roomy: domus, V.: civitas, Cs., C.: porticūs, V.: ter amplum Geryonem... compescit, H.: amplum et excelsum signum, broad and tall: collis castris parum amplus, not broad enough, S.: amplissima curia.—Meton., abundant, numerous, great, full, copious, large: res familiaris: divitiae, H.: dimissis amplioribus copiis, the greater part of the troops, Cs.: ampliores copias expectare, larger reinforcements, Cs.: ut is amplior numerus esset: commeatus spe amplior, S.: amplissima pecunia.—Fig., ample, great, strong, violent: morbus amplior factus, T.: metus: spes, S.: pro amplissimis meritis (honos).—Of external appearance, etc., magnificent, splendid, glorious: praemia: funus, N.: res gestae, S.: honores, H.: occasio calumniae: orator, eminent: munus aedilitatis amplius: ut ampliore quam gerebat dignus haberetur (sc, potestate), S.: funere ampliore efferri, L.: monumentum quam amplissimum facere: mihi gratiae verbis amplissimis aguntur, in the handsomest terms.—In opinion or judgment, illustrious, noble, renowned, distinguished, glorious: familia: Etruscae gentis regem amplum Tuscis ratus, a proud thing for, L.: sibi amplum esse urbem ab se captam frequentari, L.: parvi et ampli, small and great, H.: amplissimo genere natus, Cs.: honos et nomen: ut quisque est genere copiisque amplissimus, Cs.—Esp.: amplissimus, most honorable (of a high office or an illustrious man): amplissimum collegium decemvirale: res gestae: vir.—Of an orator, copious; see also amplius.
    * * *
    ampla -um, amplior -or -us, amplissimus -a -um ADJ
    great, large, spacious, wide, ample; distinguished, important, honorable

    Latin-English dictionary > amplus

  • 25 crēscō

        crēscō crēvī, crētus, ere, inch.    [1 CER-], to come into being, spring up: crescit seges, O.—P. perf., with abl, arisen, descended, born, produced (poet.): mortali semine, O.: Alcanore, V.: ab origine eādem, O.: Troiano a sanguine, V.—To rise, grow, grow up, thrive, increase, swell, enlarge: ut (ostrea) cum lunā pariter crescant: (caulis) crevit in agris, H.: cresce, puer, O.: Liger ex nivibus creverat, was swollen, Cs.: in frondem crines, to grow into, O.: manūs in unguīs, O.: Cresceret in <*>entrem cucumis, swell, V.: Crescit hydrops, H.: <*>t clivo crevisse putes, O.: non mihi crevisse amicos, increased in number: crescentīs abstulit annos, i. e. her prime, O.—Fig., to grow, increase, be enlarged, be strengthened: plagae crescunt, T.: hostium opes animique: vires, L.: vim crescere victis, V.: (rem) maximis auctibus crescere, L.: primo pecuniae, deinde imperi cupido, S.: inopia omnium, L.: crescetis, amores, V.: Crescit amor nummi, Iu.: usque ego posterā Crescam laude recens, H.: Crescit velut arbor Fama Marcelli, H.: crescente vento, Ct.: Aspera crescit hiems, O.— To rise, be promoted, prosper, become great, attain honor: ex quibus possem crescere: laboribus pubes crevit, in glory, H.: de multis, at the expense of: dignitate, gratiā, N.: ex nostro maerore, to take courage, O.: date crescendi copiam (iis) qui, etc., T.: crescendi in curiā occasio, L.
    * * *
    crescere, crevi, cretus V INTRANS
    come forth/to be; arise/spring (from); be born; become visible/great; grow (up); thrive, increase (size/number/honor), multiply; ascend; attain, be promoted

    Latin-English dictionary > crēscō

  • 26 dēnique

        dēnique adv.,    and thenceforward, and thereafter, at last, at length, finally, lastly, only, not until: denique Metuebant me, T.: Metui, quid futurum denique esset, T.: post biennium denique appellas: octavo denique mense, Cs.: mortuo denique, not till after his death.—With nunc, now at last, only now, not till now: nunc denique incipiunt credere.—With tum, then at last, only then, not till then: tum denique nomen referemus: tum denique interficiere, cum, etc.—In enumerations, besides, thereafter, finally, lastly, in fine: ut nomen deferrent, ut accusatorem compararent, denique ut pugnarent: proximo, altero, denique reliquis consecutis diebus.—Followed by postremo, C.—In a summary or climax, in a word, in short, in fact, briefly, to sum up, in fine, even, I may say: Ut ad pauca redeam... Haec denique eius fuit oratio, T.: nobis est domi inopia, mala res... denique quid reliqui habemus? S.: omnia sua iura, commoda, totam denique libertatem: non curia, non domus, non denique haec sedes honoris: denique haec fuit altera persona, in a word, N.: Denique sit quidvis simplex, H.: vitavi denique culpam, Non laudem merui, merely, H.—Ironical, in fine, forsooth, indeed: ii denique, qui tum concursabant, Roscio obicient, etc.—Restrictive, in fine, at least, certainly: nostros praesidia deducturos aut denique indiligentius servaturos, Cs.: eosdem (liberos) bonā aut denique aliquā re p. perdere: Ne nummi pereant... aut denique fama, H.
    * * *
    finally, in the end; and then; at worst; in short, to sum up; in fact, indeed

    Latin-English dictionary > dēnique

  • 27 ē-vocō

        ē-vocō āvī, ātus, āre,    to call out, call forth, summon, evoke: te huc foras, T.: milites ex hibernis in expeditionem, S.: virum e curiā, L.: testīs huc: nostros ad pugnam, challenge, Cs.: deus evocatus sacratis sibi finibus, removed by invocation, L.: animas Orco, V.: centuriones, Cs.: viris fortibus nominatim evocatis, Cs.: alqm litteris: nostros ad pugnam, challenge, Cs.: ad arma: ad praedam, Cs.: manīs: alqm ab inferis: proavos sepulchris, O.—Fig., to call forth, bring out, elicit, stir, raise: probitas non praemiorum mercedibus evocata: familiam e tenebris in lucem: sic te iis (litteris) evocatam, appealed to: (cogitationes) in medium, L.: praedae cupiditas multos longius evocabat, led on, Cs.

    Latin-English dictionary > ē-vocō

  • 28 exprobrō

        exprobrō āvī, ātus, āre    [ex+probrum], to reproach with, blame for, find fault, charge, upbraid, reproach: exprobrandi causā dicere: suam quisque militiam, L.: beneficia apud memores, L.: casūs bellicos tibi, throw the blame of: fugam amico, O.: verberum notas, Ta.: de uxore mihi, N.: nihilo plus sanitatis in curiā esse, L.: quod in vitā maneam.
    * * *
    exprobrare, exprobravi, exprobratus V

    Latin-English dictionary > exprobrō

  • 29 moderātrīx

        moderātrīx īcis, f    [moderator], she who rules, a directress, guide, controller: temperantia commotionum: curia offici.
    * * *
    mistress, controller, manager (female); she who restrains/regulates/determines

    Latin-English dictionary > moderātrīx

  • 30 prīncipium

        prīncipium ī, n    [princeps], a beginning, commencement, origin: origo principi nulla est: motūs: principio orationis hoc pono, in beginning my speech: omnium rerum magnarum ab dis inmortalibus principia ducuntur: Scribendi recte sapere est principium, H.: Ab Iove principium, V.: imperi, L.: a sanguine Teucri Ducere principium, O.— Abl adverb., at the beginning, in the beginning, at first, in the first place: Principio vementer velim, etc., T.: principio ausus est dicere: Principio... tum, V.—In the phrase, a principio (rarely de principio), from the beginning, from the first: ut a principio dixi: de principio studuit occurrere, etc.— Plur, beginnings, foundations, principles, elements: diligenter explorata principia ponantur: naturalia: principia rerum, e quibus omnia constant, elements.—Prov.: obsta principiis, O.— That which begins, a leader, founder: Faucia curia fuit principium, i. e. was the first to vote, L.: Graecia principium moris fuit, O.—In the army, plur, the foremost ranks, front lines of soldiers, front, van: ero post principia, in the rear, T.: Marium post principia habere, S.: post principia tutus receptus fuit, to the rear, L.—In a camp, the headquarters, principal place, general's quarters (an open space, for councils and assemblies): iura reddere in principiis, L.: in principiis statuit tabernaculum, N.
    * * *

    Latin-English dictionary > prīncipium

  • 31 prō

        prō    (not prōh), interj., of wonder or lamentation, O! Ah! Alas!: pro, quanta potentia regni Est tui! O.: tantum, pro! degeneramus a patribus, L.: pro di inmortales: Pro curia inversique mores! H.: pro divom fidem! T.: pro deorum atque hominum fidem!—In direct address, O! Thou!: pro Sancte Iuppiter!
    * * *
    on behalf of; before; in front/instead of; for; about; according to; as, like

    Latin-English dictionary > prō

  • 32 sānitās

        sānitās ātis, f    [sanus], soundness of body, health: inconrupta: Ad sanitatem dum venit curatio, while the cure is perfected, Ph.—Fig., soundness, right reason, good sense, discretion, sanity: animi: ut facinore admisso ad sanitatem reverti pudeat, Cs.: ad sanitatem reducere: nihilo plus sanitatis in curiā quam in foro esse, L.: victoriae, solidity, permanence, Ta.—Of style, soundness, correctness, propriety, regularity, purity: sanitatem et integritatem oratoris probat: orationis.
    * * *
    sanity, reason; health

    Latin-English dictionary > sānitās

  • 33 sciēns

        sciēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of scio], knowing, understanding, intelligent, acquainted, skilled, versed, expert: Id tibi renuntio, ut sis sciens, T.: quis igitur hoc homine scientior umquam fuit?: venefica Scientior, H.: quae (navis) scientissimo gubernatore utitur: locorum, S.: citharae, H.: vir regendae rei p. scientissimus: flectere equum sciens, H.—With the subj. in place of an adv. with the predic., knowing, knowingly, wittingly, purposely, intentionally: prudens sciens pereo, T.: ut offenderet sciens neminem: habebit igitur te sciente curia senatorem, etc.: me oblinam.
    * * *
    scientis (gen.), scientior -or -us, scientissimus -a -um ADJ
    knowing, understanding; skilled, expert

    Latin-English dictionary > sciēns

  • 34 sēcrētō

        sēcrētō adv.    [secretus], separately, apart: ex iis quaeritur secreto in curiā, quid, etc.: consilia secreto ab aliis coquebant, L.— In secret, secretly, without witnesses, in private: hoc audi: loqui mecum, H.: conloqui: cum eo agere, in a private interview, Cs.
    * * *
    separately; secretly, in private

    Latin-English dictionary > sēcrētō

  • 35 situs

        situs adj.    [P. of sino], placed, set, lying, situate: Romuli lituus, cum situs esset in curiā Saliorum, etc.: in ore sita lingua est: in ipsis penetralibus (Britanniae), Ta.—Of places, lying, situate: locus in mediā insulā: in quo (sinu) sita Carthago est, L.: urbes in orā Asiae, N.—Of the dead, laid out, ready for burial: Ea (mater) sita erat exadvorsum, T.— Laid at rest, buried, interred: hic est ille situs: C. Mari sitae reliquiae: (Aeneas) situs est... super Numicum fluvium, L. —Fig., placed, situated, fixed, present, ready: Peiore res loco non potis est esse quam in quo nunc sita est, T.: quae ceteris in artibus aut studiis sita sunt: (voluptates) in medio sitas esse dicunt, within the reach of all.—Lying, resting, dependent: In te spes omnis nobis sitast, T.: adsensio quae est in nostrā potestate sita: situm in nobis, as far as lies in us: est situm in nobis, ut, etc.: qui omnem vim divinam in naturā sitam esse censet: in armis omina sita, S.: iam si pugnandum est, quo consilio, in temporibus situm est.
    * * *
    I
    sita, situm ADJ
    laid up, stored; positioned, situated; centered (on)
    II
    situation, position, site; structure; neglect, disuse, stagnation; mould

    Latin-English dictionary > situs

  • 36 stīpō

        stīpō āvī, ātus, āre    [STIP-], to crowd together, compress, press, pack: Ingens argentum, V.: Graeci stipati, quini in lectis: in arto stipatae naves, L.: fratrum stipata cohors, V.: stipare Platona Menandro, to pack up with (i. e. their books), H.— To press, cram, stuff, pack, fill full: arcto stipata theatro Roma, H.: Curia patribus stipata, O.— To surround, encompass, throng, environ, attend, accompany: satellitum turbā stipante, L.: magnā stipante catervā, V.: stipatus sicariis: telis stipati: senatum armatis: comitum turba est stipata suarum, O.: senectus stipata stud<*>s iuventutis.
    * * *
    stipare, stipavi, stipatus V
    crowd, press together, compress, surround closely

    Latin-English dictionary > stīpō

  • 37 sub-trahō

        sub-trahō trāxī, trāctus, ere,    to draw from below, drag out, draw off, carry off, withdraw, take away, remove: subtractus Numida mortuo superincubanti Romano vivus, L.: effracto colla iugo, O.: si dediticii subtrahantur, Cs.: ab dextro cornu milites, L.: oculos, avert, Ta.: tremit puppis Subtrahiturque solum, the sea gives way below, V. —Fig.: neque verba sedem habere possunt, si rem subtraxeris: aliis nominatis, me unum subtrahebat, omitted, Cu.: cui iudicio eum mors subtraxit, L.: me a curiā, withdraw: subtrahente se, withdrawing himself (as surety), L.

    Latin-English dictionary > sub-trahō

  • 38 curial

    member of the same curia (district/division of the Roman people)

    Latin-English dictionary > curial

  • 39 curiatius

    curiatia, curiatium ADJ
    of curiae; (w/Comitia) (pl.) assembly in which people voted according to curia

    Latin-English dictionary > curiatius

  • 40 curionatus

    Latin-English dictionary > curionatus

См. также в других словарях:

  • Curia Julia — Saltar a navegación, búsqueda Curia Julia, en Roma La Curia Julia (en latín, Curia Iulia) es un antiguo monumento de Roma, el tercero que recibió el nombre de curia o sede del Senado, que se encontraba en la Regione VIII Forum Romanum. Data de …   Wikipedia Español

  • Curia Iulia — Curia Iulia …   Deutsch Wikipedia

  • Curia (disambiguation) — Curia may refer to: in Roman antiquity Curia, one of the ten subdivisions of each of the three Roman tribes. Also of similar divisions in other cities. The building belonging to a Roman curia, serving mainly as its place of worship, see Ancient… …   Wikipedia

  • Curia (Begriffsklärung) — Curia (lateinisch „Rat“, „[Gerichts ]Hof“, wohl von *co viria „Versammlung von Männern“) kann sich beziehen auf: einen Geschlechterverband im alten Rom, siehe Kurie (Römisches Reich) den Versammlungsort einer solchen Curia, auch generell eine… …   Deutsch Wikipedia

  • Curia — Saltar a navegación, búsqueda Ciudad de Roma durante los tiempos de la república. Grabado de Friedrich Polack 1896. Para su acepción como organización religiosa, véase Curia Romana. Para la ciudad llamada del mismo modo durante la antigua Roma,… …   Wikipedia Español

  • Curia Hostilia — Saltar a navegación, búsqueda La Curia, en la que se reunía el senado romano. El edificio actual data de comienzos del siglo IV. Construida, según la leyenda, por el rey Tulio Hostilio, tercer rey de Roma, sucesor de Numa Pompilio segundo rey de… …   Wikipedia Español

  • CURIA REGIS — Là où est le roi, là est sa cour; cette cour portait au Moyen Âge le nom latin de curia regis . La famille du roi: mère, épouse, oncles, frères, ses familiers et les domestiques de l’«hôtel» en forment le noyau, autour duquel gravitent les grands …   Encyclopédie Universelle

  • CURIA (Datenbank) — CURIA URL http://curia.europa.eu/ Anbieter Europäischer Gerichtshof Sprachen alle Amtssprachen der EU Inhalte Urteile, Gutachten, Schlussanträge, Beschlüsse CURIA (auch CVRIA) ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • curia — sustantivo femenino 1. (no contable) Área: derecho Conjunto de abogados, procuradores y funcionarios de la administración de justicia: La curia ve su labor cuestionada por el mal funcionamiento de la Justicia. Locuciones 1. curia diocesana …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Curia Clube — (Курия,Португалия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Rua das Tílias, 3781 541 Курия, Порт …   Каталог отелей

  • Curia Regis (Angleterre) — Curia Regis est une expression latine signifiant Conseil Royal ou Cour du Roi. En Angleterre, la Curia Regis était un conseil de nobles et d’ecclésiastiques qui conseillait le roi en matière législative. Cette assemblée remplaça son ancêtre anglo …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»